5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
Biperideni lactas
Akineton jest lekiem przeciwcholinergicznym o silnym działaniu na ośrodkowy układ nerwowy,
stosowanym w leczeniu choroby Parkinsona oraz zaburzeń pozapiramidowych w postaci
mimowolnych, nieprawidłowych ruchów.
Lek wiążąc się z pewnymi receptorami w mózgu (receptorami muskarynowymi), zmniejsza nasilenie
takich objawów, jak sztywność mięśni, mimowolne drżenia mięśni, spowolnienie ruchowe czy
mimowolne ruchy.
Zaleca się stosowanie biperydenu jako dodatkowego leku podczas leczenia lewodopą lub podobnymi
lekami, które silniej działają na zaburzenia ruchowe w chorobie Parkinsona.
Roztwór do wstrzykiwań jest szczególnie wskazany w sytuacjach, gdy wymagane jest szybkie
działanie, albo w terapii wstępnej w ciężkich przypadkach parkinsonizmu.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Akineton należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką. Należy zachować ostrożność:
Należy regularnie sprawdzać ciśnienie wewnątrzgałkowe (patrz punkt 4. „Możliwe działania
niepożądane”).
Oprócz przypadków zagrożenia życia, należy unikać nagłego odstawienia leku, ze względu na ryzyko
nawrotu choroby.
Doświadczenie w stosowaniu biperydenu u dzieci jest ograniczone i dotyczy głównie krótkotrwałego
leczenia dystonii wywołanej przez inne leki (np. spowodowanej przez neuroleptyki lub metoklopramid
i podobne leki).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Stosowanie leku Akineton z innymi lekami działającymi przeciwcholinergicznie, np. lekami
psychotropowymi, przeciwhistaminowymi (antyalergicznymi) I generacji, lekami stosowanymi
w chorobie Parkinsona i lekami rozkurczowymi, może powodować nasilenie działań niepożądanych
w obrębie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.
Podczas jednoczesnego stosowania chinidyny (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca) może
dojść do nasilenia działań niepożądanych ze strony krążenia wieńcowego (w szczególności dotyczy to
przewodzenia przedsionkowo-komorowego).
Jednoczesne stosowanie lewodopy (leku stosowanego w leczeniu choroby Parkinsona) i leku Akineton
może nasilić mimowolne ruchy (dyskinezy). W przypadku jednoczesnego podawania biperydenu i
lewodopy/karbidopy u pacjentów z chorobą Parkinsona zaobserwowano występowanie ogólnych
zaburzeń ruchowych przypominających niepokój ruchowy lub taniec ( ruchy pląsawicze).
Mimowolne ruchy (dyskinezy późne) wywołane neuroleptykami (lekami stosowanymi w leczeniu
chorób psychicznych) mogą ulec nasileniu pod wpływem leku Akineton. Zdarza się, że objawy
choroby Parkinsona przy istniejących dyskinezach późnych są tak ciężkie, że konieczne jest leczenie
przeciwcholinergiczne.
Skuteczność metoklopramidu (leku stosowanego w leczeniu nudności i innych zaburzeń żołądkowo-
jelitowych) oraz leków o podobnym działaniu na przewód pokarmowy jest osłabiona w wyniku
działania leków przeciwcholinergicznych, takich jak Akineton.
Leki przeciwcholinergiczne mogą nasilić działania niepożądane petydyny (silnego leku
przeciwbólowego) na ośrodkowy układ nerwowy.
Biperyden może nasilić działanie alkoholu.
Podczas leczenia lekiem Akineton działanie alkoholu może być nasilone, a skutki jednoczesnego
stosowania mogą być nieprzewidywalne, dlatego podczas leczenia lekiem Akineton nie należy pić
alkoholu.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Brak danych, które mogłyby sugerować, że stosowanie biperydenu może wiązać się z działaniem
teratogennym. Jednak wobec braku doświadczeń ze stosowaniem biperydenu w ciąży, należy
zachować szczególną ostrożność zwłaszcza w pierwszym trymestrze. Brak danych dotyczących
przenikania przez łożysko.
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki
przeważa nad możliwym ryzykiem dla płodu.
Karmienie piersią
Leki przeciwcholinergiczne mogą hamować laktację.
Biperyden przenika do mleka kobiecego, osiągając takie samo stężenie, jak w osoczu. Podczas
leczenia biperydenem zaleca się przerwanie karmienia piersią.
Akineton wywiera negatywny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych
i obsługiwania maszyn.
Działania niepożądane leku Akineton dotyczące ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, np.
uczucie zmęczenia, zawroty głowy i bierność, mogą do tego stopnia zmieniać zdolność koncentracji
i szybkość reakcji, nawet przy właściwym stosowaniu leku i niezależnie od ograniczeń
spowodowanych podstawowym schorzeniem wymagającym leczenia, że wykonywanie czynności
wymagających szczególnej ostrożności, takich, jak prowadzenie pojazdów, obsługa maszyn czy praca
na wysokości, może być niebezpieczne. Zdolności te mogą być jeszcze bardziej zaburzone, jeśli
biperyden stosuje się jednocześnie z innymi lekami wpływającymi na ośrodkowy układ nerwowy,
środkami przeciwcholinergicznymi, a zwłaszcza z alkoholem.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 1 ampułkę o pojemności 1 ml, to znaczy lek uznaje się
za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Akineton, roztwór do wstrzykiwań, podaje się domięśniowo, powoli dożylnie lub we wlewie
dożylnym. Po otwarciu opakowania resztę nie zużytego leku należy wyrzucić.
Dawkowanie leku powinno być ustalone indywidualnie.
Leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej skutecznej dawki, a następnie zwiększać ją stopniowo
do uzyskania dawki najkorzystniejszej dla pacjenta, w zależności od efektu terapeutycznego i działań
niepożądanych.
Czas stosowania zależy od rodzaju i przebiegu choroby. Leczenie może mieć przebieg krótkotrwały
(szczególnie u dzieci) lub długotrwały, do momentu, gdy możliwe będzie kontynuowanie leczenia
przy użyciu doustnych postaci leku albo do czasu, gdy leczenie będzie można zakończyć.
Zalecane dawkowanie leku Akineton
Choroba Parkinsona
W ciężkich przypadkach oraz w przypadku kurczu powiek, w leczeniu początkowym, można podać
domięśniowo lub powoli dożylnie nawet 10 do 20 mg (2 do 4 ml roztworu do wstrzykiwań) mleczanu
biperydenu na dobę, w dawkach podzielonych.
Objawy pozapiramidowe wywołane przez inne leki oraz inne pozapiramidowe zaburzenia ruchowe
Dorośli:
W celu osiągnięcia szybkiego efektu leczniczego podaje się jednorazowo 2,5 do 5 mg (0,5 do 1 ml
roztworu do wstrzykiwań) mleczanu biperydenu, domięśniowo lub powoli dożylnie. W razie potrzeby
taką samą dawkę można powtórzyć po 30 minutach.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 10 do 20 mg (2 do 4 ml roztworu do wstrzykiwań) mleczanu
biperydenu.
Do leczenia przewlekłego zaleca się lek Akineton w postaci tabletek.
do 1 roku życia:
1 mg mleczanu biperydenu (0,2 ml roztworu do wstrzykiwań)
do 6 lat:
2 mg mleczanu biperydenu (0,4 ml roztworu do wstrzykiwań)
do 10 lat:
3 mg mleczanu biperydenu (0,6 ml roztworu do wstrzykiwań)
Lek podaje się w powolnym wstrzyknięciu dożylnym.
Jeśli w trakcie wstrzykiwania leku objawy ustępują, podawanie należy przerwać. W razie potrzeby
taką samą dawkę można powtórzyć po 30 minutach.
Zatrucie nikotyną
Podaje się domięśniowo 5 do 10 mg mleczanu biperydenu (1 do 2 ml roztworu do wstrzykiwań).
W stanach ciężkich, oprócz typowego postępowania, podaje się dożylnie 5 mg mleczanu biperydenu
(1 ml roztworu do wstrzykiwań).
Zatrucie wywołane organicznymi związkami fosforu
Dawkę biperydenu należy ustalać indywidualnie. W zależności od stopnia zatrucia, podaje się powoli
dożylnie 1 ampułkę (5 mg roztworu do wstrzykiwań) mleczanu biperydenu, powtarzając dawkę kilka
razy, aż do ustąpienia objawów zatrucia.
Objawy
Objawy przedawkowania to: rozszerzone, „leniwe” źrenice, suchość błon śluzowych, zaczerwienienie
twarzy, przyspieszona czynność serca, atonia jelitowo-pęcherzowa, zwiększenie temperatury ciała,
szczególnie u dzieci, podniecenie, majaczenie, dezorientacja, zaburzenia świadomości i(lub)
halucynacje. W przypadku ciężkiego zatrucia istnieje ryzyko zapaści krążeniowej i zatrzymania
oddychania.
Postępowanie w przypadku przedawkowania
Jako antidotum zalecane są inhibitory acetylocholinoesterazy, w tym w wyjątkowych przypadkach -
fizostygmina, która przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego i zmniejsza objawy ośrodkowe (np.
salicylan fizostygminy w przypadku dodatniego testu na fizostygminę). W zależności od ciężkości
objawów może być konieczne wspomaganie krążenia i oddychania (tlenoterapia), obniżenie
temperatury ciała w przypadku gorączki i cewnikowanie pęcherza moczowego.
W przypadku zastosowania dawki leku większej niż zalecana, należy niezwłocznie powiadomić
lekarza lub farmaceutę lub udać się do najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą ulotkę oraz
opakowanie leku Akineton.
Lek należy zawsze stosować codziennie o tej samej porze (tych samych porach), zgodnie z zaleceniem
lekarza, co pomaga w regularnym stosowaniu. W przypadku pominięcia dawki leku należy przyjąć
kolejną dawkę o normalnej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia
pominiętej dawki. Podawanie leku Akineton, roztwór do wstrzykiwań, 5 mg/ml może być prowadzone
aż do momentu, gdy możliwe będzie kontynuowanie leczenia przy użyciu doustnych postaci leku albo
będzie można je zakończyć.
Należy zawsze stosować się do zaleceń lekarza, który powie jak długo należy stosować lek .
W przypadku nagłego przerwania leczenia biperydenem może dojść do nawrotu wcześniejszych,
występujących przed rozpoczęciem leczenia, dolegliwości. Dlatego nie należy gwałtownie przerywać
leczenia. Dawka powinna być zmniejszana stopniowo przez lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza, farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane mogą wystąpić przede wszystkim na początku leczenia i w przypadku zbyt
szybkiego zwiększania dawek.
Rzadko(mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):
w przypadku większych dawek, ekscytacja, pobudzenie, lęk, dezorientacja, urojenia psychiczne
(zespoły deliryczne i omamy), bezsenność. Pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego jest
częste u pacjentów z zaburzeniami czynności mózgu i może wymagać zmniejszenia dawki;
wpływ na fazy snu;
uczucie zmęczenia, zawroty głowy i zaburzenia pamięci;
przyspieszony puls (palpitacje);
suchość w jamie ustnej (jeśli ten objaw jest nasilony, należy często pić niewielkie ilości płynów
lub żuć gumę do żucia bez zawartości cukru), nudności, zaburzenia żołądkowe;
drgania mięśni;
senność.
Bardzo rzadko(mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
nadwrażliwość;
nerwowość, nienaturalnie podniesiony nastrój (euforia);
ból głowy, ruchy mimowolne, zaburzenia koordynacji ruchowej i zaburzenia mowy,
zwiększona skłonność do drgawek i napadów padaczkowych;
zaburzenia widzenia, rozszerzenie źrenic ze zwiększoną wrażliwością na światło. Może
wystąpić jaskra (z zamkniętym kątem przesączania). W związku z tym należy regularnie
kontrolować ciśnienie wewnątrz gałki ocznej;
zwolnienie akcji serca;
zaparcia;
zmniejszenie wydzielania potu, wysypka alergiczna na skórze;
trudności w opróżnianiu pęcherza moczowego, szczególnie u pacjentów z powiększoną prostatą
(gruczolakiem prostaty). W przypadku całkowitego zatrzymania oddawania moczu należy
natychmiast powiedzeić o tym lekarzowi, ponieważ może być konieczne zmniejszenie dawki
leku lub podanie pacjentowi antidotum (karbachol).
Częstość nie znana(nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
obrzęk lub zapalenie ślinianek przyusznych.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.
Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po
„Termin ważności” lub „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną leku jest biperydenu mleczan. Jedna ampułka o pojemności 1 ml zawiera
5 mg biperydenu mleczanu, co odpowiada 3,9 mg biperydenu.
Pozostałe składniki to: sodu mleczan, woda oczyszczona.
Ampułki z bezbarwnego szkła po 1 ml, w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera 5 ampułek.
Desma GmbH, Peter-Sander-Str. 41b, 55252 Mainz-Kastel, Niemcy
Sirton Pharmaceuticals S.p.A. Piazza XX Settembre 2, 22079 Villa Guardia (Como), Włochy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.