Verapamili hydrochloridum
Isoptin 80 i Isoptin są różnymi nazwami handlowymi tego samego leku.
Lek Isoptin 80 jest dostępny w postaci tabletek powlekanych zawierających 80 mg substancji czynnej
Działanie leku polega na hamowaniu przechodzenia jonów wapnia przez błonę komórkową do
komórek mięśnia sercowego i do komórek mięśni naczyń krwionośnych.
Lek działa przeciwnadciśnieniowo oraz przeciwarytmicznie.
Działanie przeciwnadciśnieniowe leku jest wynikiem zmniejszenia oporu obwodowego bez
jednoczesnego zwiększenia częstości akcji serca. W przypadku prawidłowego ciśnienia tętniczego lek
nie wykazuje istotnego działania hipotensyjnego.
Działanie przeciwarytmiczne, zwłaszcza w przypadku występowania nadkomorowych zaburzeń rytmu
serca, polega na zwalnianiu przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym. W wyniku tego
następuje, w zależności od rodzaju zaburzeń rytmu, przywrócenie rytmu zatokowego oraz (lub)
normalizacja częstości skurczów komór. Lek nie powoduje zmiany prawidłowej częstości pracy serca
lub tylko nieznacznie ją zmniejsza.
Lek Isoptin 80 wskazany jest do stosowania u dorosłych, dzieci i młodzieży w leczeniu:
Przed rozpoczęciem stosowania leku Isoptin 80 należy omówić to z lekarzem.
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów:
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Możliwe są interakcje werapamilu z następującymi lekami:
Możliwe są również interakcje z sokiem grejpfrutowym i środkami zawierającymi wyciąg z dziurawca
zwyczajnego.
Poniżej podano dodatkowe informacje dotyczące niektórych interakcji.
Leki przeciwwirusowe przeciw ludzkiemu wirusowi upośledzenia odporności (HIV)
Rytonawir może zwiększyć stężenie werapamilu w osoczu nasilając działanie leku. Należy zachować
ostrożność kiedy leki te stosowane są jednocześnie i jeśli to konieczne zmniejszyć dawkę werapamilu.
Lit
Informowano o zwiększonej wrażliwości na działanie litu (neurotoksyczność) podczas jednoczesnego
leczenia lekiem Isoptin 80 i litem bez zmian lub ze zwiększeniem stężenia litu w surowicy. Dodanie
leku Isoptin 80 powodowało jednak również zmniejszenie stężenia litu w surowicy u pacjentów
przewlekle otrzymujących drogą doustną stałe dawki litu. Należy dokładnie kontrolować stan
pacjentów otrzymujących obydwa leki.
Leki blokujące przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe
Lek może nasilać działanie leków blokujących przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe (leki
kuraropodobne i depolaryzujące). Konieczne może być zmniejszenie dawki leku Isoptin 80 i (lub)
dawki leku blokującego przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe, gdy leki te są stosowane równocześnie.
Kwas acetylosalicylowy
Zwiększona skłonność do krwawień.
Alkohol etylowy
Zwiększenie stężenia etanolu w osoczu.
Inhibitory reduktazy hydroksymetyloglutarylo-koenzymu A (statyny)
U pacjentów stosujących lek Isoptin 80 leczenie inhibitorami reduktazy hydroksymetyloglutarylo-
koenzymu A (np. symwastatyną, atorwastatyną lub lowastatyną) należy rozpocząć od podawania
najmniejszej możliwej dawki, którą następnie dostosowuje się przez stopniowe zwiększanie.
Jeśli stosowanie leku rozpoczyna się u pacjentów już przyjmujących inhibitor reduktazy
hydroksymetyloglutarylo-koenzymu A (np. symwastatynę, atorwastatynę lub lowastatynę), należy
rozważyć zmniejszenie dawki statyny, a następnie powtórnie ją dostosować uwzględniając stężenie
cholesterolu w surowicy.
Prawdopodobieństwo interakcji fluwastatyny, prawastatyny lub rozuwastatyny z lekiem jest mniejsze.
Leki hipotensyjne, moczopędne i rozszerzające naczynia krwionośne
Nasilenie efektu hipotensyjnego.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Brak jest danych dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży i dlatego lek można stosować w ciąży
tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne.
Lek w niewielkim procencie przenika do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć ryzyka u
noworodków i niemowląt. Jednak, ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań
niepożądanych u karmionych piersią niemowląt, lek można stosować w okresie karmienia piersią
tylko wtedy, gdy jest to istotne dla zdrowia matki.
U niektórych pacjentów lek Isoptin 80 może wpływać na zdolność reagowania w takim stopniu, że
powoduje to upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów, obsługiwania urządzeń mechanicznych
lub pracy w stwarzających zagrożenie warunkach. Występuje to zwłaszcza w początkowym okresie
leczenia, w okresie zwiększania dawki, przy przechodzeniu ze stosowania innego leku i przy
równoczesnym spożywaniu alkoholu. Lek może zwiększać stężenie alkoholu we krwi i opóźniać jego
wydalanie. Z tego powodu działanie alkoholu może być nasilone.
Lek Isoptin 80 zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
W obrocie dostępne są: lek Isoptin 40 (40 mg), lek Isoptin 80 (80 mg).
Dawkę leku należy dobierać indywidualnie w zależności od nasilenia choroby. Długoletnie
doświadczenia kliniczne potwierdzają, że we wszystkich wskazaniach dobowa dawka wynosi
zazwyczaj od 240 mg do 360 mg. Podczas długookresowego stosowania dawka dobowa nie powinna
przekraczać 480 mg, natomiast w leczeniu krótkookresowym można stosować większą dawkę. Czas
stosowania leku jest nieograniczony. Po długim stosowaniu nie wolno gwałtownie odstawiać leku.
Zaleca się stopniowe zmniejszenie dawki.
Lek Isoptin 80 należy stosować u pacjentów, którzy powinni wykazać zadowalającą odpowiedź na
małe dawki (np. pacjenci z niewydolnością wątroby lub w podeszłym wieku). U pacjentów
wymagających większych dawek (np. 240 mg do 480 mg werapamilu chlorowodorku na dobę) należy
stosować lek Isoptin 80 względnie Isoptin SR lub Isoptin SR-E 240.
Podanie doustne. Tabletkę należy połykać w całości (nie ssać ani nie rozgryzać), popijając
odpowiednią ilością płynu, najlepiej w trakcie lub bezpośrednio po posiłku.
Dorośli i młodzież o masie ciała ponad 50 kg
Nadciśnienie tętnicze: 120 mg do 480 mg na dobę w trzech dawkach podzielonych.
Choroba wieńcowa, napadowy częstoskurcz nadkomorowy, migotanie przedsionków i trzepotanie
przedsionków: 120 mg do 480 mg na dobę w trzech lub czterech dawkach podzielonych.
Szczególne populacje
Dzieci i młodzież (wyłącznie w zaburzeniach rytmu serca)
Wiek do 6 lat: 80 mg do 120 mg werapamilu chlorowodorku na dobę w dwóch lub trzech dawkach
podzielonych.
Wiek od 6 do 14 lat: 80 mg do 360 mg werapamilu chlorowodorku na dobę w dwóch, trzech lub
czterech dawkach podzielonych.
Zaburzenia czynności nerek
Podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność i
dokładnie monitorować stan pacjenta.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z niewydolnością wątroby, metabolizm leku jest w różnym stopniu zaburzony w
zależności od stopnia niewydolności wątroby, co sprawia, że lek działa silniej i dłużej. Z tego względu
należy zachować szczególną ostrożność podczas określania dawki u pacjentów z niewydolnością
wątroby i w początkowym okresie leczenia podawać małe dawki (patrz punkt Ostrzeżenia i środki
ostrożności).
Objawy
Niedociśnienie tętnicze, rzadkoskurcz, zwolnienie szybkości przewodzenia aż do bloku
przedsionkowo-komorowego wysokiego stopnia i zatrzymania akcji węzła zatokowego,
hiperglikemia, osłupienie (stupor), kwasica metaboliczna, zespół ostrej niewydolności oddechowej. W
wyniku przedawkowania dochodziło do zgonów.
Leczenie
W przedawkowaniu leku należy zastosować przede wszystkim leczenie podtrzymujące, indywidualnie
dobierane. W leczeniu celowego przedawkowania przyjętego doustnie leku skutecznie zastosowano
stymulację β-adrenergiczną oraz (lub) parenteralnie wapń (chlorek wapnia). W razie wystąpienia
istotnej klinicznie reakcji w postaci niedociśnienia tętniczego lub bloku przedsionkowo-komorowego
wyższego stopnia należy zastosować odpowiednio leki wazopresyjne lub elektrostymulację serca. W
przypadku asystolii należy zastosować standardowe postępowanie, w tym stymulację β-adrenergiczną
(np. isoproterenolu chlorowodorek), inne leki wazopresyjne lub resuscytację krążeniowo-oddechową.
Werapamilu chlorowodorku nie można usunąć z organizmu drogą hemodializy.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Po długim stosowaniu nie należy gwałtownie odstawiać leku. Zaleca się stopniowe zmniejszanie
dawki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były: ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia
żołądkowo-jelitowe: nudności, zaparcia i bóle brzucha, jak również rzadkoskurcz, częstoskurcz,
kołatanie serca, niedociśnienie tętnicze, zaczerwienienie skóry z uczuciem gorąca, obrzęki obwodowe
i uczucie zmęczenia.
Działania niepożądane wymieniono poniżej wg klasyfikacji układów i narządów:
Często(u 1 do 10 pacjentów ze 100 pacjentów):
Niezbyt często(u 1 do 10 pacjentów z 1000 pacjentów):
Rzadko(u 1 do 10 pacjentów z 10 000 pacjentów):
Działania niepożądane występujące z nieznanączęstością występowania (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych):
Po wprowadzeniu do obrotu informowano o jednym przypadku porażenia (niedowład
czterokończynowy) po jednoczesnym zastosowaniu werapamilu i kolchicyny.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną leku jest werapamilu chlorowodorek. 1 tabletka powlekana zawiera 80 mg
werapamilu chlorowodorku.
Substancje pomocnicze to: wapnia wodorofosforan, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka
koloidalna bezwodna, kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian oraz otoczka tabletki: hypromeloza
2910, sodu laurylosiarczan, makrogol 6000, talk, tytanu dwutlenek (E 171).
Lek Isoptin 80 dostępny jest w opakowaniach zawierających: 40 szt., 50 szt.
Blistry z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu
odpowiedzialnego lub importera równoległego.
Viatris Healthcare Limited
Damastown Industrial Park
Mulhuddart, Dublin 15, Dublin
Irlandia
Vianex S.A., 15 km. Athinon Marathonos Avenue, 153 44 Pallini Attiki, Grecja
InPharm Sp. z o.o.
ul. Strumykowa 28/11
03-138 Warszawa
InPharm Sp. z o.o. Services sp. k.
ul. Chełmżyńska 249
04-458 Warszawa
Numer pozwolenia w Grecji, kraju eksportu:16447/26-02-2013
8571/06-02-2007
[Informacja o zastrzeżonym znaku towarowym]
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.