Isoptin 40(Isoptin)
Verapamili hydrochloridum
Isoptin 40 i Isoptin są różnymi nazwami handlowymi tego samego leku.
Lek Isoptin 40 jest dostępny w postaci tabletek powlekanych zawierających 40 mg substancji czynnej
Działanie leku polega na hamowaniu przechodzenia jonów wapnia przez błonę komórkową do
komórek mięśnia sercowego i do komórek mięśni naczyń krwionośnych.
Lek działa przeciwnadciśnieniowo oraz przeciwarytmicznie.
Działanie przeciwnadciśnieniowe leku jest wynikiem zmniejszenia oporu obwodowego bez
jednoczesnego zwiększenia częstości akcji serca. W przypadku prawidłowego ciśnienia tętniczego lek
nie wykazuje istotnego działania hipotensyjnego.
Działanie przeciwarytmiczne, zwłaszcza w przypadku występowania nadkomorowych zaburzeń rytmu
serca, polega na zwalnianiu przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym. W wyniku tego
następuje, w zależności od rodzaju zaburzeń rytmu, przywrócenie rytmu zatokowego oraz (lub)
normalizacja częstości skurczów komór. Lek nie powoduje zmiany prawidłowej częstości pracy serca
lub tylko nieznacznie ją zmniejsza.
Lek Isoptin 40 wskazany jest do stosowania u dorosłych, dzieci i młodzieży w leczeniu:
Przed rozpoczęciem stosowania leku Isoptin 40 należy omówić to z lekarzem.
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów:
˗
z ostrym zawałem mięśnia sercowego powikłanym rzadkoskurczem, znacznym niedociśnieniem
tętniczym lub zaburzeniami czynności lewej komory
˗
z blokiem serca, blokiem przedsionkowo-komorowym I˚, rzadkoskurczem, asystolią
˗
stosujących leki przeciwarytmiczne, leki β-adrenolityczne
˗
stosujących digoksynę
˗
z niewydolnością serca z frakcją wyrzutową powyżej 35%
˗
z niedociśnieniem tętniczym
˗
stosujących statyny
˗
z zaburzeniami przewodzenia nerwowo-mięśniowego [miastenia ( myasthenia gravis), zespół
Lamberta i Eatona, późne stadia dystrofii mięśniowej Duchenne’a]
˗
z zaburzeniami czynności nerek
˗
z ciężką niewydolnością wątroby
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Możliwe są interakcje werapamilu z następującymi lekami:
Możliwe są również interakcje z sokiem grejpfrutowym i środkami zawierającymi wyciąg z dziurawca
zwyczajnego.
Poniżej podano dodatkowe informacje dotyczące niektórych interakcji.
Leki przeciwwirusowe przeciw ludzkiemu wirusowi upośledzenia odporności (HIV)
Rytonawir może zwiększyć stężenie werapamilu w osoczu nasilając działanie leku. Należy zachować
ostrożność kiedy leki te stosowane są jednocześnie i jeśli to konieczne zmniejszyć dawkę werapamilu.
Lit
Informowano o zwiększonej wrażliwości na działanie litu (neurotoksyczność) podczas jednoczesnego
leczenia lekiem Isoptin 40 i litem bez zmian lub ze zwiększeniem stężenia litu w surowicy. Dodanie
leku Isoptin 40 powodowało jednak również zmniejszenie stężenia litu w surowicy u pacjentów
przewlekle otrzymujących drogą doustną stałe dawki litu. Należy dokładnie kontrolować stan
pacjentów otrzymujących obydwa leki.
Leki blokujące przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe
Lek może nasilać działanie leków blokujących przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe (leki
kuraropodobne i depolaryzujące). Konieczne może być zmniejszenie dawki leku Isoptin 40 i (lub)
dawki leku blokującego przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe, gdy leki te są stosowane równocześnie.
Kwas acetylosalicylowy
Zwiększona skłonność do krwawień.
Alkohol etylowy
Zwiększenie stężenia etanolu w osoczu.
Inhibitory reduktazy hydroksymetyloglutarylo-koenzymu A (statyny)
U pacjentów stosujących lek Isoptin 40 leczenie inhibitorami reduktazy hydroksymetyloglutarylo-
koenzymu A (np. symwastatyną, atorwastatyną lub lowastatyną) należy rozpocząć od podawania
najmniejszej możliwej dawki, którą następnie dostosowuje się przez stopniowe zwiększanie.
Jeśli stosowanie leku rozpoczyna się u pacjentów już przyjmujących inhibitor reduktazy
hydroksymetyloglutarylo-koenzymu A (np. symwastatynę, atorwastatynę lub lowastatynę), należy
rozważyć zmniejszenie dawki statyny, a następnie powtórnie ją dostosować uwzględniając stężenie
cholesterolu w surowicy.
Prawdopodobieństwo interakcji fluwastatyny, prawastatyny lub rozuwastatyny z lekiem jest mniejsze.
Leki hipotensyjne, moczopędne i rozszerzające naczynia krwionośne Nasilenie
efektu hipotensyjnego.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Brak jest danych dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży i dlatego lek można stosować w ciąży
tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne.
Lek w niewielkim procencie przenika do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć ryzyka u
noworodków i niemowląt. Jednak, ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań
niepożądanych u karmionych piersią niemowląt, lek można stosować w okresie karmienia piersią
tylko wtedy, gdy jest to istotne dla zdrowia matki.
U niektórych pacjentów lek Isoptin 40 może wpływać na zdolność reagowania w takim stopniu, że
powoduje to upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów, obsługiwania urządzeń
mechanicznych lub pracy w stwarzających zagrożenie warunkach. Występuje to zwłaszcza w
początkowym okresie leczenia, w okresie zwiększania dawki, przy przechodzeniu ze stosowania
innego leku i przy równoczesnym spożywaniu alkoholu. Lek może zwiększać stężenie alkoholu we
krwi i opóźniać jego wydalanie. Z tego powodu działanie alkoholu może być nasilone.
Lek Isoptin 40 zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Isoptin, tabletki powlekane dostępny jest w obrocie w następujących dawkach: 40 mg (Isoptin 40)
lub 80 mg (Isoptin 80).
Dawkę leku należy dobierać indywidualnie w zależności od nasilenia choroby. Długoletnie
doświadczenia kliniczne potwierdzają, że we wszystkich wskazaniach dobowa dawka wynosi
zazwyczaj od 240 mg do 360 mg. Podczas długookresowego stosowania dawka dobowa nie powinna
przekraczać 480 mg, natomiast w leczeniu krótkookresowym można stosować większą dawkę. Czas
stosowania leku jest nieograniczony. Po długim stosowaniu nie wolno gwałtownie odstawiać leku.
Zaleca się stopniowe zmniejszenie dawki.
Lek Isoptin 40 tabletki powlekane 40 mg należy stosować u pacjentów, którzy powinni wykazać
zadowalającą odpowiedź na małe dawki (np. pacjenci z niewydolnością wątroby lub w podeszłym
wieku). U pacjentów wymagających większych dawek (np. 240 mg do 480 mg werapamilu
chlorowodorku na dobę) należy stosować lek Isoptin 80 względnie Isoptin SR lub Isoptin SR-E 240.
Podanie doustne. Tabletkę należy połykać w całości (nie ssać ani nie rozgryzać), popijając
odpowiednią ilością płynu, najlepiej w trakcie lub bezpośrednio po posiłku.
Dorośli i młodzież o masie ciała ponad 50 kg
Nadciśnienie tętnicze: 120 mg do 480 mg na dobę w trzech dawkach podzielonych.
Choroba wieńcowa, napadowy częstoskurcz nadkomorowy, migotanie przedsionków i trzepotanie
przedsionków: 120 mg do 480 mg na dobę w trzech lub czterech dawkach podzielonych.
Szczególne populacje
Dzieci i młodzież (wyłącznie w zaburzeniach rytmu serca)
Wiek do 6 lat: 80 mg do 120 mg werapamilu chlorowodorku na dobę w dwóch lub trzech dawkach
podzielonych.
Wiek od 6 do 14 lat: 80 mg do 360 mg werapamilu chlorowodorku na dobę w dwóch, trzech lub
czterech dawkach podzielonych.
Zaburzenia czynności nerek
Podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność i
dokładnie monitorować stan pacjenta.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z niewydolnością wątroby, metabolizm leku jest w różnym stopniu zaburzony w
zależności od stopnia niewydolności wątroby, co sprawia, że lek działa silniej i dłużej. Z tego
względu należy zachować szczególną ostrożność podczas określania dawki u pacjentów z
niewydolnością wątroby i w początkowym okresie leczenia podawać małe dawki (patrz punkt
Ostrzeżenia i środki ostrożności).
Objawy
Niedociśnienie tętnicze, rzadkoskurcz, zwolnienie szybkości przewodzenia aż do bloku
przedsionkowo-komorowego wysokiego stopnia i zatrzymania akcji węzła zatokowego,
hiperglikemia, osłupienie (stupor), kwasica metaboliczna, zespół ostrej niewydolności oddechowej.
W wyniku przedawkowania dochodziło do zgonów.
Leczenie
W przedawkowaniu leku należy zastosować przede wszystkim leczenie podtrzymujące, indywidualnie
dobierane. W leczeniu celowego przedawkowania przyjętego doustnie leku skutecznie zastosowano
stymulację β-adrenergiczną oraz (lub) parenteralnie wapń (chlorek wapnia). W razie wystąpienia
istotnej klinicznie reakcji w postaci niedociśnienia tętniczego lub bloku przedsionkowo-komorowego
wyższego stopnia należy zastosować odpowiednio leki wazopresyjne lub elektrostymulację serca. W
przypadku asystolii należy zastosować standardowe postępowanie, w tym stymulację β-adrenergiczną
(np. isoproterenolu chlorowodorek), inne leki wazopresyjne lub resuscytację krążeniowo-oddechową.
Werapamilu chlorowodorku nie można usunąć z organizmu drogą hemodializy.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Po długim stosowaniu nie należy gwałtownie odstawiać leku. Zaleca się stopniowe zmniejszanie
dawki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były: ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia
żołądkowo-jelitowe: nudności, zaparcia i bóle brzucha, jak również rzadkoskurcz, częstoskurcz,
kołatanie serca, niedociśnienie tętnicze, zaczerwienienie skóry z uczuciem gorąca, obrzęki obwodowe
i uczucie zmęczenia.
Działania niepożądane wymieniono poniżej wg klasyfikacji układów i narządów:
Często(u 1 do 10 pacjentów ze 100 pacjentów):
˗
ośrodkowe zawroty głowy, bóle głowy
˗
rzadkoskurcz
˗
zaczerwienienie skóry z uczuciem gorąca, niedociśnienie tętnicze
˗
zaparcia, nudności
˗
obrzęki obwodowe
Niezbyt często(u 1 do 10 pacjentów z 1000 pacjentów):
˗
kołatanie serca, częstoskurcz
˗
ból brzucha
˗
uczucie zmęczenia
Rzadko(u 1 do 10 pacjentów z 10 000 pacjentów):
˗
parestezje, drżenia mięśniowe
˗
senność
Działania niepożądane występujące z nieznanączęstością występowania (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych):
˗
reakcje nadwrażliwości
˗
zaburzenia pozapiramidowe, napady
˗
hiperkaliemia
˗
obwodowe zawroty głowy
˗
blok przedsionkowo-komorowy (I˚, II˚, III˚), niewydolność serca, zatrzymanie akcji węzła
zatokowego, rzadkoskurcz zatokowy, asystolia (zatrzymanie akcji serca)
˗
skurcz oskrzeli, duszność
˗
dyskomfort w jamie brzusznej, przerost dziąseł, niedrożność jelit
˗
obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy, łysienie,
swędzenie, świąd, plamica, wysypka plamkowo-grudkowa, pokrzywka
˗
bóle stawów, osłabienie siły mięśni, bóle mięśni
˗
niewydolność nerek
˗
zaburzenia wzwodu, mlekotok, ginekomastia
˗
zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Po wprowadzeniu do obrotu informowano o jednym przypadku porażenia (niedowład
czterokończynowy) po jednoczesnym zastosowaniu werapamilu i kolchicyny.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonym na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną leku jest werapamilu chlorowodorek 40 mg.
Substancje pomocnicze to: wapnia fosforan dwuwodny, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka
koloidalna bezwodna, kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian oraz otoczka tabletki:
hypromeloza 2910, sodu laurylosiarczan, makrogol 6000, talk oczyszczony, tytanu dwutlenek (E 171).
Lek Isoptin 40 dostępny jest w opakowaniach zawierających 40 lub 50 tabletek powlekanych, w
blistrach PVC/Al w tekturowym pudełku.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu
odpowiedzialnego lub importera równoległego.
BGP Proionta M.E.P.E
Ag. Dimitriou 63
174 56 Alimos
Grecja
Vianex S.A.
15 km. Athinon Marathonos Avenue
153 44 Pallini Attiki
Grecja
Medezin Sp. z o.o.
ul. Zbąszyńska 3
91-342 Łódź
Medezin Sp. z o.o.
ul. Zbąszyńska 3
91-342 Łódź
CEFEA Sp. z o.o. Sp. komandytowa
ul. Działkowa 56
02-234 Warszawa
SHIRAZ PRODUCTIONS Sp. z o.o.
ul. Tymiankowa 24/28
95-054 Ksawerów
CANPOLAND SPÓŁKA AKCYJNA
ul. Beskidzka 190
91-610 Łódź
Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w Grecji, kraju eksportu: 8571/06-02-2007
Numer pozwolenia na import równoległy: 382/22
Data zatwierdzenia ulotki: 19.10.2022 r.
[Informacja o zastrzeżonym znaku towarowym]
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.