Azathioprinum
Azatiopryna jest lekiem immunosupresyjnym. Stosowana jest w monoterapii lub częściej,
w skojarzeniu z innymi lekami (zazwyczaj kortykosteroidami):
w chorobach o podłożu autoimmunologicznym,
takich jak: toczeń rumieniowaty układowy, ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie
skórno-mięśniowe, zapalenie wielomięśniowe, guzkowe zapalenie okołotętnicze, pęcherzyca
zwyczajna-piodermia zgorzelinowa, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, przewlekła
oporna plamica małopłytkowa, autoimmunologiczne przewlekłe zapalenie wątroby.
Azatioprynę stosuje się, gdy choroby te nie poddają się leczeniu kortykosteroidami, nie można ich
leczyć kortykosteroidami albo wymagają do leczenia dawek kortykosteroidów powodujących ciężkie
działania niepożądane. W tym ostatnim przypadku stosowanie azatiopryny pozwala zmniejszyć dawki
podtrzymujące steroidów;
do leczenia umiarkowanych do ciężkich zapalnych chorób jelit,
takich jak: choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego - u pacjentów,
u których wymagane jest leczenie kortykosteroidami, u pacjentów, którzy nie tolerują leczenia
kortykosteroidami lub u pacjentów, u których choroba jest oporna na leczenie z zastosowaniem innego
standardowego leczenia podstawowego;
po przeszczepieniu narządów,
takich jak: nerki, serce i wątroba, azatiopryna jest stosowana w celu wydłużenia czasu przeżycia
przeszczepianych narządów, po przeszczepieniu nerek - w celu zmniejszenia dawek kortykosteroidów.
Działanie leku prowadzi do zapobiegania namnażania się komórek uczestniczących w odpowiedzi
immunologicznej.
Ze względu na mechanizm działania, działanie terapeutyczne leku może wystąpić dopiero po
tygodniach lub miesiącach leczenia.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Azathioprine VIS należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką.
Uszkodzenie wątroby
Leczenie lekiem Azathioprine VIS może mieć wpływ na wątrobę. Lekarz będzie regularnie
kontrolować czynność wątroby. Jeśli u pacjenta wystąpią objawy uszkodzenia wątroby, należy o tym
poinformować lekarza (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”).
Zakażenia
U pacjentów leczonych lekiem Azathioprine VIS występuje podwyższone ryzyko zakażeń
wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych, a zakażenia mogą być bardziej ciężkie. Patrz także punkt 4.
Przed rozpoczęciem leczenia należy powiedzieć lekarzowi, czy pacjent chorował na osę wietrzną,
półpasiec lub wirusowe zapalenie wątroby typu B (choroba wątroby wywołana wirusem).
Mutacja genu NUDT15
Jeśli pacjent ma wrodzoną mutację w genie NUDT15 (genie odpowiedzialnym za rozkład leku
Azathioprine VIS w organizmie), występuje u niego podwyższone ryzyko zakażeń i utraty włosów,
więc lekarz może w takim przypadku podjąć decyzję o zmniejszeniu dawki.
U pacjentów stosujących leczenie immunosupresyjne przyjmowanie leku Azathioprine VIS może
powodować zwiększenie ryzyka rozwoju:
Przyjmowanie leku Azathioprine VIS może prowadzić do zwiększenia ryzyka:
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Azathioprine VIS:
Stosowanie leku u pacjentów w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku zaleca się podawanie mniejszych dawek, mieszczących się w dolnym
zakresie zalecanego dawkowania. Dla osiągnięcia pełnego efektu terapeutycznego lek trzeba podawać
przez okres kilku tygodni do kilku miesięcy. Szczególną ostrożność należy zachować w razie
kojarzenia azatiopryny z lekami immunosupresyjnymi o innym mechanizmie działania, takimi jak:
steroidy, cyklosporyna czy globulina antytymocytowa (ATG).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności należy poinformować lekarza, jeżeli pacjent przyjmuje:
Szczepienie podczas stosowania leku AZATHIOPRINE VIS
Podczas stosowania azatiopryny pacjentów nie należy szczepić szczepionkami zawierającymi żywe
drobnoustroje. Możliwe jest osłabienie reakcji organizmu na szczepionkę zawierającą zabite
drobnoustroje, np. przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby B.
Lek najlepiej jest stosować po posiłku, popijając wodą.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży.
W czasie leczenia należy przerwać karmienie piersią.
Nie przeprowadzono badań nad wpływem leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn. Należy jednak zachować ostrożność, ze względu na możliwe działania niepożądane.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Lek podaje się doustnie po posiłku, przy czym dawka dobowa może być podana jednorazowo.
Wielkość dawki lekarz dobierze indywidualnie, w zależności od stanu klinicznego i czynności szpiku
kostnego pacjenta.
W pierwszym dniu po przeszczepieniu narządu- 5 mg/kg masy ciała na dobę, potem dawka
podtrzymująca od 1 do 4 mg/kg mc. na dobę.
Dawkę tę należy dostosować do odpowiedzi klinicznej i tolerancji hematologicznej. Ze względu na
niebezpieczeństwo odrzucenia przeszczepu, leczenie azatiopryną należy prowadzić dożywotnio, choć
czasem stosując małe dawki leku.
W innych wskazaniach lek stosuje się u dorosłych i dzieci w dawce dobowej od 1 do 3 mg/kg mc.
Po wystąpieniu wyraźnego efektu klinicznego, lekarz prowadzący rozważy zmniejszenie dawki
podtrzymującej do możliwie najmniejszej. Dawka może wynosić od mniej niż 1 mg/kg mc. do
3 mg/kg mc. Jeśli po 3 miesiącach leczenia stan pacjenta się nie poprawi, lekarz rozważy odstawienie
leku Azathioprine VIS. Jednakże, u pacjentów z zapalną chorobą jelit, lekarz rozważy czas trwania
leczenia wynoszący przynajmniej 12 miesięcy a odpowiedź na leczenie może być klinicznie widoczna
dopiero po 3 do 4 miesiącach leczenia.
U osób w podeszłym wieku lekarz zaleci podawanie mniejszych dawek leku, mieszczących się
w dolnym zakresie wskazań. Szczególną ostrożność należy zachować w razie kojarzenia azatiopryny
z lekami immunosupresyjnymi o innym mechanizmie działania, takimi jak: steroidy, cyklosporyna czy
globulina antytymocytowa (ATG).
Pacjentom z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek lekarz zaleci podawanie najmniejszych dawek
zalecanych (1 mg/kg mc. na dobę) i kontrolę czynności układu krwiotwórczego. W razie wystąpienia
objawów uszkodzenia układu krwiotwórczego (objawów zakażenia, wybroczyn bez znanej przyczyny,
krwawień lub innych objawów zahamowania czynności szpiku kostnego) lub wątroby należy
skontaktować się z lekarzem.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
W przypadku zażycia większej dawki leku niż przepisana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.
Postępowanie w przypadku przedawkowania
Wskutek przedawkowania dochodzi początkowo do zmniejszenia liczby leukocytów i płytek krwi.
Dalszą konsekwencją może być silniejsze zahamowanie czynności szpiku i pancytopenia (obniżenie
liczby wszystkich elementów komórkowych krwi: krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek
krwi). Mogą równocześnie wystąpić bardziej nasilone inne objawy niepożądane, spowodowane
działaniem na szpik.
W skrajnych przypadkach, w razie cytopenii (zmniejszenia liczby krwinek) zagrażającej powikłaniami
(znaczna małopłytkowość, agranulocytoza) potrzebne może być objawowe leczenie hematologiczne.
W przypadku pominięcia dawki azatiopryny należy przyjąć ją najszybciej jak jest to możliwe,
z wyjątkiem sytuacji, gdy zbliża się pora kolejnej dawki, a następnie powrócić do normalnego cyklu
leczenia. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Nie należy przerywać stosowania leku dopóki nie zaleci tego lekarz. W przypadku jakichkolwiek
dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub niezwłocznie zgłosić się do szpitalnego oddziału
ratunkowego , ponieważ pacjent może wymagać natychmiastowej pomocy medycznej, jeśli wystąpi
którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych:
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób)
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób)
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób)
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób)
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-301,
faks: +48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu (etykiecie
i pudełku). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Lek AZATHIOPRINE VIS ma postać jasnożółtych, obustronnie wypukłych tabletek z oznakowaniem
„A/50” i rowkiem dzielącym po jednej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Opakowanie: słoik ze szkła oranżowego z zakrętką polietylenową, zawierający 30 lub 50 lub 100
tabletek, w tekturowym pudełku.
Zakłady Chemiczno- Farmaceutyczne „VIS” Spółka z o.o.
ul. Św. Elżbiety 6a
41-905 Bytom
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.