VIAFLO GLUKOZA 3,3% I CHLOREK SODU 0,3% ROZTÓR DO WLEWU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3%, roztwór do infuzji

Substancja czynna: chlorek sodu, glukozowy

Przed rozpoczęciem stosowania leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, gdyż zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, gdyż może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką.
• Jeśli wystąpią niepożądane działania, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli niepożądane działania nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed podaniem Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%
3. Jak się przygotowuje i stosuje Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3%
4. Mogące wystąpić niepożądane działania
5. Przechowywanie Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% i w jakim celu się go stosuje

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% to roztwór następujących substancji w wodzie:

• Cukier (glukozowy)
• Chlorek sodu

Glukozowy jest jednym z źródeł energii organizmu. Ten roztwór dostarcza 132 kilokalorii na litr. Sód i chlorek to substancje chemiczne, które występują we krwi

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% stosuje się:

• jako źródło węglowodanów (cukru),
• do leczenia utraty wody (odwodnienia) i substancji chemicznych (np. nadmiernej potliwości, zaburzeń nerek) organizmu,
• do leczenia, gdy objętość krwi w naczyniach krwionośnych jest niska (hipowolemia).

2. Informacje niezbędne przed podaniem Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%

Nie podawać Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%, jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów klinicznych

• jeśli jesteś uczulony na ten lek.
• gdy jest zbyt dużo płynu w przestrzeniach otaczających komórki organizmu (hiperhydratacja pozakomórkowa)
• gdy jest większa objętość krwi w naczyniach krwionośnych niż powinno być (hiperwolemia)
• więcej płynu i sodu w organizmie niż zwykle (zatrzymanie płynów i sodu)
• ciężkie zaburzenia nerek, które powodują, że mocz jest wydalany w mniejszej ilości niż zwykle lub wcale (oliguria lub anuria)
• jeśli występuje niewydolność serca, która nie jest wyrównana. Jest to niewydolność serca, która nie otrzymuje odpowiedniego leczenia i powoduje objawy takie jak:
• trudności w oddychaniu
• opuchlizna kostek.
• stężenie sodu we krwi poniżej normy (hiponatremia).
• stężenie chlorku we krwi poniżej normy (hipochloremia).
• jeśli występuje gromadzenie się płynu pod skórą, które wpływa na cały organizm (obwodowa opuchlizna).
• jeśli chorujesz na chorobę wątroby, która powoduje gromadzenie się płynu w jamie brzusznej (wątrobowa marskość z żółtaczką).
• jeśli chorujesz na cukrzycę, która nie jest wyrównana, przez co stężenie cukru we krwi jest wyższe niż normalnie (cukrzyca nie wyrównana).
• inne stany nietolerancji glukozowej, np.
• zaburzenia metaboliczne (gdy metabolizm organizmu nie funkcjonuje prawidłowo, np. z powodu ciężkich chorób).
• śpiączka hiperglikemiczna (utrata przytomności). Jest to rodzaj śpiączki, która może wystąpić, jeśli chorujesz na cukrzycę i nie otrzymujesz odpowiedniego leczenia.
• stężenie glukozowy we krwi powyżej normy (hiperglikemia)
• stężenie mleczanu we krwi powyżej normy (hiperlaktatemia).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Poinformuj lekarza, jeśli masz lub miałeś którykolwiek z poniższych stanów klinicznych:

• stany związane z zatrzymaniem sodu, nadmiarem płynów i opuchlizną, takie jak:

• aldosteronizm (choroba, która powoduje wysokie stężenie hormonu aldosteronu) związany z:
• nadmierne ciśnienie krwi
• niewydolność serca
• zaburzenia czynności wątroby lub choroba wątroby, która powoduje gromadzenie się płynu w jamie brzusznej (wątrobowa marskość z żółtaczką)
• niewydolność nerek
• ciśnienie krwi podczas ciąży (stan przedrzucawkowy)

• stosowanie niektórych leków (zobacz także „Inne leki i Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3%”)

• zaburzenie, w którym krew staje się zbyt zasadowa (zaburzenie metaboliczne)
• słabość mięśni i okresowa paraliż spowodowana niedoczynnością tarczycy (okresowa paraliż tarczycy)
• szybka utrata wody z organizmu, np. z powodu wymiotów lub biegunki
• przyjmowanie diety ubogiej w potas przez dłuższy czas
• alergia, szczególnie na kukurydzę (Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% zawiera glukozę pochodzącą z kukurydzy)

• Jeśli masz stan, który może powodować podwyższone stężenie hormonu wazopresyny. Może to być spowodowane:

• nagłym i ciężkim zachorowaniem,
• bólem,
• operacją,
• zakażeniami, oparzeniami lub urazem mózgu
• chorobami serca, wątroby, nerek lub ośrodkowego układu nerwowego,
• stosowaniem niektórych leków (zobacz „Inne leki i Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3%”).

To może zwiększyć ryzyko wystąpienia niskiego stężenia sodu we krwi i może powodować ból głowy, nudności, drgawki, senność, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć. Obrzęk mózgu zwiększa ryzyko śmierci i uszkodzenia mózgu. Osoby z większym ryzykiem obrzęku mózgu to:

• dzieci
• kobiety (szczególnie w okresie rozrodczym)
• osoby z zaburzeniami poziomu płynu w mózgu, np. z powodu zapalenia opon mózgowych, krwotoku do mózgu lub urazu mózgu.
• zmiany stężeń substancji chemicznych we krwi (zaburzenia elektrolitowe)
• gromadzenie się płynu pod skórą, które wpływa na cały organizm (obwodowa opuchlizna), wokół kostek (opuchlizna obwodowa) lub w płucach (opuchlizna płucna).

Podczas podawania tego roztworu lekarz może wykonać badania krwi i moczu w celu kontroli:

• ilości substancji chemicznych, takich jak sód i chlorek we krwi (elektrolity)
• ilości cukru (glukozowego)

Ponieważ Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% zawiera cukier (glukozowy), może zwiększyć stężenie cukru we krwi (hiperglikemię). W przypadku wystąpienia tego zjawiska lekarz może:

• dostosować szybkość infuzji
• podać insulinę w celu obniżenia stężenia glukozowego we krwi.

To jest szczególnie ważne:

• Jeśli jesteś cukrzykiem.
• Jeśli nie jedłeś dobrze lub piłeś zbyt dużo alkoholu przez dłuższy czas.
• Jeśli miałeś niedawno uszkodzenie mózgu (niedawne udar mózgu). Wysokie stężenie cukru we krwi może pogorszyć skutki uszkodzenia mózgu i wpłynąć na Twoją rekonwalescencję.
• Jeśli miałeś uraz głowy w ciągu ostatnich 24 godzin.

Lekarz powinien wziąć pod uwagę, czy otrzymujesz żywienie pozajelitowe (żywienie podawane przez infuzję do żyły). Podczas długotrwałego leczenia Viaflo glukozowym 3,3% i chlorkiem sodu 0,3% możesz potrzebować dodatkowego żywienia. Lekarz powinien kontrolować poziom potasu we krwi, aby uniknąć jego zbyt niskiego stężenia (hipokaliemia).

Dzieci

Należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania tego roztworu dzieciom, niemowlętom i noworodkom (szczególnie dzieciom przedwczesnym i tym z niską masą urodzeniową). Dzieci, niemowlęta i noworodki mogą nie mieć dobrej zdolności do radzenia sobie z substancjami chemicznymi roztworu.

Niemowlęta są bardziej narażone na rozwinięcie niskiego lub wysokiego stężenia glukozowego we krwi i wymagają ścisłej obserwacji podczas leczenia, aby zapewnić odpowiednią kontrolę stężenia cukru we krwi. Niskie stężenie cukru u noworodków może powodować drgawki, śpiączkę i uszkodzenie mózgu. Wysokie stężenie cukru jest związane z krwotokami w mózgu, zakażeniami bakteryjnymi lub grzybiczymi, uszkodzeniami oczu (retinopatia wcześniaków), zakażeniami jelit, problemami płucnymi, przedłużonym pobytem w szpitalu i śmiercią.

Dzieci są bardziej narażone na wystąpienie niskiego stężenia sodu we krwi (hiponatremia hiposmolarna). Hiponatremia może powodować ból głowy, nudności, drgawki, senność, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć. Ostra hiponatremia jest poważnym powikłaniem, szczególnie u dzieci.

Lekarz jest świadomy powyższych informacji i będzie ścisłej obserwacji ilości substancji chemicznych, takich jak glukozowy, sód i chlorek we krwi Twojego dziecka (elektrolity w osoczu).

Inne leki i Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3%

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub planujesz stosować inne leki.

Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli stosujesz:

• steroide anaboliczne (leki przeciwzapalne)

Te leki mogą powodować, że organizm gromadzi sód i wodę, co może prowadzić do opuchlizny tkanek spowodowanej zatrzymaniem płynu pod skórą (obwodowa opuchlizna) lub nadciśnieniem tętniczym.

Niektóre leki wpływają na hormon wazopresynę. Mogą to być:

• leki przeciwcukrzycowe (chlorpropamid)
• leki obniżające poziom cholesterolu (klofibrat)
• niektóre leki przeciwnowotworowe (winkrystyna, ifosfamid, cyklofosfamid)
• selektywne inhibitory wychwytu serotoniny (stosowane w leczeniu depresji)
• leki przeciwpsychotyczne lub opioidowe stosowane w leczeniu silnego bólu
• leki przeciwbólowe i/lub przeciwzapalne (również znane jako NLPZ)
• leki, które naśladują lub wzmacniają działanie wazopresyny, takie jak desmopresyna (stosowana w leczeniu zwiększonego pragnienia i częstomoczności), terlipresyna (stosowana w leczeniu krwotoku z żylaków przełyku) i oksytocyna (stosowana w indukowaniu porodu)
• leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina i okskarbazepina)
• moczopędne

Inne leki, które mogą wpływać na Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% lub być przez niego wpływane, to:

• lit (stosowany w leczeniu chorób psychiatrycznych)
• insulina (stosowana w leczeniu cukrzycy)
• beta-blokery (tabletki na serce)

Stosowanie Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3% z pokarmami i napojami

Poproś lekarza o informacje na temat tego, co możesz jeść lub pić.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed zastosowaniem tego leku.

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% może być stosowany bezpiecznie w czasie ciąży i laktacji.

Jednakże, jeśli do roztworu do infuzji dodano inny lek w czasie ciąży lub laktacji, powinieneś:

• zapytać lekarza
• przeczytać ulotkę leku, który ma być dodany

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% nie wpływa na Twoją zdolność do prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.

3. Jak się przygotowuje i stosuje Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3%

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Lekarz zadecyduje, jaką ilość potrzebujesz i kiedy powinna być podana. Będzie to zależało od Twojego wieku, wagi, stanu zdrowia i powodu leczenia. Ilość, którą otrzymasz, może być również uzależniona od innych leków, które przyjmujesz.

Nie wolno przyjmowaćViaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%, jeśli w roztworze występują cząsteczki lub jeśli opakowanie jest uszkodzone.

Zwykle Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% będzie podawany przez rurkę plastikową podłączoną do igły wprowadzonej do żyły. Zwykle stosuje się żyłę w ramieniu do podawania infuzji. Jednakże lekarz może podać lek w inny sposób.

Przed i podczas infuzji lekarz będzie kontrolował:

• ilość płynu w Twoim organizmie
• kwasowość krwi i moczu
• ilość elektrolitów w Twoim organizmie (szczególnie sodu, u pacjentów z wysokim poziomem hormonu wazopresyny lub przyjmujących inne leki, które zwiększają działanie wazopresyny).

Każdy niewykorzystany roztwór powinien być wyrzucony. Nie wolno przyjmować Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%z rozpoczętej torby.

Jeśli przyjmujesz więcej Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3% niż powinieneś

Jeśli przyjmujesz zbyt dużo roztworu Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3% lub przyjmujesz go zbyt szybko, możesz doświadczyć następujących objawów:

• Wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia). Objawy mogą obejmować:

• suchość w ustach spowodowaną brakiem wody w tkankach organizmu (odwodnienie)
• pragnienie
  • zwiększoną ilość moczu
  • niewyraźne widzenie
  • zmęczenie.

• Niskie stężenie sodu we krwi (hiponatremia). Hiponatremia może powodować ból głowy, nudności, drgawki, senność, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć.
• Gromadzenie się płynu w organizmie, które powoduje opuchliznę.

Jeśli wystąpią te objawy, natychmiast powiadom lekarza. Wstrzymanie infuzji i otrzymanie leczenia w zależności od objawów.

Jeśli do roztworu dodano inny lek przed przyjęciem zbyt dużej ilości, ten lek może również powodować objawy. Należy przeczytać listę możliwych objawów w ulotce leku dodanego.

Jeśli przerwiesz podawanie Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%

Lekarz zadecyduje, kiedy powinieneś przestać przyjmować tę infuzję.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, poproś lekarza lub pielęgniarkę.

4. Mogące wystąpić niepożądane działania

Podobnie jak wszystkie leki, Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% może powodować niepożądane działania, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Niepożądane działania mogą być związane z Viaflo glukozowym 3,3% i chlorkiem sodu 0,3%. Obejmują one:

• reakcje nadwrażliwości, w tym ciężka reakcja alergiczna zwana anafilaksją (możliwa manifestacja u pacjentów z alergią na kukurydzę)
• Wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia)
• Niskie stężenie sodu we krwi, które może wystąpić w szpitalu (hiponatremia szpitalna) i związane z tym zaburzenia neurologiczne (ostra hiponatremia). Hiponatremia może powodować uszkodzenie mózgu i śmierć z powodu obrzęku mózgu (zobacz także punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Niepożądane działania mogą być spowodowane techniką podawania. Obejmują one:

• gorączkę (reakcja gorączkowa)
• dreszcze
• świąd lub pokrzywka

• ból miejscowy lub reakcja (zaczerwienienie lub opuchlizna w miejscu podania)
• zapalenie i stan zapalny żyły używanej do infuzji roztworu (flebitis). Może to powodować zaczerwienienie, ból lub pieczenie i opuchliznę wzdłuż żyły, przez którą podawany jest roztwór.

Jeśli do roztworu dodano inny lek, może on również powodować niepożądane działania. Te niepożądane działania zależą od dodanego leku. Należy przeczytać listę możliwych objawów w ulotce leku dodanego.

Zgłaszanie niepożądanych działań:

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek niepożądanego działania, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli niepożądane działania nie są wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Farmakowigilancji: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie niepożądanych działań możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%

Przechowywać poza zasięgiem dzieci.

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Viaflo glukozowy 3,3% i chlorek sodu 0,3% nie powinien być stosowanypo upływie terminu ważnościwykazanego na torbiepo oznaczeniu CAD. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca podanego.

Nie wolno stosować Viaflo glukozowego 3,3% i chlorku sodu 0,3%, jeśli w roztworze występują cząsteczki lub jeśli opakowanie jest uszkodzone.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Viaflo glukozy 3,3% i chlorku sodu 0,3%

Substancjami czynnymi są:

• cukier (glukoza): 33 g na litr
• chlorki sodu: 3 g na litr

Innym składnikiem jest woda do preparatów do wstrzykiwań.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Viaflo glukoza 3,3% i chlorku sodu 0,3% jest to przeźroczysty roztwór bez widocznych cząstek. Jest dostępny w workach z plastiku poliolefiny/poliamidu (Viaflo). Każdy worek jest umieszczony w osłonie ochronnej z plastiku.

Wielkości worków to

• 250 ml
• 500 ml
• 1000 ml

Worki są dostarczane w pudełkach, zawierających następujące ilości:

• 30 worków po 250 ml
• 20 worków po 500 ml
• 10 worków po 1000 ml
• 12 worków po 1000 ml

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań będą dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz

Baxter S.L.

Pouet de Camilo 2, 46394 Ribarroja del Turia (Valencia)

Hiszpania

Baxter Manufacturing Sp. z o.o.

42 B Wojciechowska Str., 20-0704 Lublin

Polska

Bieffe Medital S.A.

Ctra. Biescas-Senegüé s/n, 22666 Sabiñánigo

(Huesca), Hiszpania

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu: październik 2023

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

……………………………………………………………………………………………………

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla profesjonalistów sektora zdrowia

Obsługa i przygotowanie

Używać tylko wtedy, gdy roztwór jest przeźroczysty, bez widocznych cząstek i gdy opakowanie nie jest uszkodzone. Podawać natychmiast po podłączeniu sprzętu do infuzji.

Nie wyjmować worka z osłony ochronnej, aż do momentu jego użycia.

Worek wewnętrzny utrzymuje sterylność produktu.

Nie łączyć worków z plastiku w szeregu. Ten rodzaj użycia może powodować zatory gazowe spowodowane przez powietrze resztkowe przeciągnięte z worka pierwotnego przed zakończeniem podawania płynu zawartego w worku wtórnym.

Nadciśnienie roztworów dożylnych w workach z plastiku giętkiego w celu zwiększenia szybkości przepływu może powodować zator gazowy, jeśli powietrze resztkowe w worku nie zostanie całkowicie usunięte przed podaniem.

Użycie sprzętu do infuzji dożylnej z filtrem wentylacyjnym w pozycji otwartej może powodować zator gazowy. Ten rodzaj sprzętu do infuzji dożylnej z filtrem wentylacyjnym w pozycji otwartej nie powinien być używany z pojemnikami z plastiku giętkiego.

Roztwór powinien być podawany za pomocą sterylnego sprzętu, przy użyciu techniki aseptycznej. Sprzęt powinien być napełniony roztworem w celu zapobiegania przedostawaniu się powietrza do systemu.

Leki dodawane mogą być wprowadzane przed lub podczas infuzji przez punkt wstrzyknięcia. Podczas dodawania leków należy sprawdzić toniczność przed podaniem parenteralnym.

Z punktu widzenia fizyko-chemicznego, roztwór zawierający leki dodane powinien być używany natychmiast, chyba że ustalono stabilność chemiczną i fizyczną w użyciu.

Z punktu widzenia mikrobiologicznego, roztwory zawierające leki dodane powinny być używane natychmiast i nie powinny być przechowywane. Jeśli nie są używane natychmiast, warunki i okres przechowywania przed użyciem są odpowiedzialnością użytkownika i zwykle nie powinny przekraczać 24 godzin w temperaturze 2-8°C, chyba że rekonstytucja została przeprowadzona w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.

Wyrzuć po jednorazowym użyciu.

Wyrzuć worki częściowo używane.

Nie łącz worków częściowo używanych.

1- Aby otworzyć

1. Wyjmij worek Viaflo z osłony ochronnej tuż przed użyciem.
2. Sprawdź brak małych przecieków, ściskając worek wewnętrzny. Jeśli wykryjesz przecieki, wyrzuć roztwór, ponieważ może nie być sterylny.
3. Sprawdź przeźroczystość roztworu i brak obcych cząstek. Wyrzuć roztwór, jeśli nie jest przeźroczysty lub zawiera obce cząstki.

2- Przygotowanie do podania

Użyj sterylnego materiału do przygotowania i podania.

1. Zawieś pojemnik za ucho
2. - Zdjęcie osłony z plastiku z miejsca wypływu na dolnej części pojemnika.

• Trzymaj małą skrzydełkę szyjki rurki wypływowej jedną ręką.
• Trzymaj dużą skrzydełkę nakrętki drugą ręką i obróć.
• Nakrętka zostanie usunięta.

1. Użyj techniki aseptycznej do przygotowania infuzji
2. Podłącz sprzęt do podania. Zobacz instrukcje sprzętu dotyczące jego podłączenia, napełnienia i podania roztworu.

3- Techniki wstrzykiwania leków dodanych

Ostrzeżenie: Leki dodane mogą być niezgodne. (zobacz poniżej sekcję 5 „Niezdolności leków dodanych”)

Dodawanie leków przed podaniem

1. Odkaż punkt wstrzyknięcia
2. Używając strzykawki z igłą o średnicy 19G do 22G, nakłuj w punkt wstrzyknięcia i wstrzyknij.
3. Dobrze wymieszać lek i roztwór. Dla leków o dużej gęstości, takich jak chlorek potasu, delikatnie uderzaj w rurki podczas gdy są w pozycji pionowej i wymieszać.

Ostrzeżenie: nie przechowuj worków z lekami dodanymi. Zobacz sekcję 4 „Data ważności w użyciu”.

Dodawanie leków podczas podania

1. Zamknij klamrę sprzętu
2. Odkaż punkt wstrzyknięcia
3. Używając strzykawki z igłą o średnicy 19G do 22G, nakłuj w punkt wstrzyknięcia i wstrzyknij.
4. Usuń pojemnik z kroplomierza i/lub obróć go, aby umieścić w pozycji pionowej.
5. Opuszczaj obie rurki, delikatnie uderzając w nie podczas gdy pojemnik jest w pozycji pionowej
6. Dobrze wymieszać roztwór i lek
7. Umieść pojemnik z powrotem w pozycji użycia, otwórz ponownie klamrę i kontynuuj podanie.

1. Data ważności w użyciu (leki dodane)

Przed użyciem należy ustalić stabilność fizyczną i chemiczną każdego leku dodanego do pH roztworu Viaflo glukozy 3,3% i chlorku sodu 0,3% w worku Viaflo.

Z punktu widzenia fizyko-chemicznego, roztwór zawierający leki dodane powinien być używany natychmiast, chyba że ustalono stabilność chemiczną i fizyczną w użyciu.

Z punktu widzenia mikrobiologicznego, produkt rozcieńczony powinien być używany natychmiast. W przypadku nieużycia natychmiast, czas przechowywania i warunki przed użyciem są odpowiedzialnością użytkownika i zwykle nie powinny przekraczać 24 godzin w temperaturze 2-8°C, chyba że dodanie leków zostało przeprowadzone w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.

5- Niezdolności leków dodanych

Jak we wszystkich roztworach parenteralnych, zgodność leków dodanych z roztworem w worku Viaflo powinna być sprawdzona przed dodaniem.

To leży w gestii lekarza, aby ocenić niezgodność leku dodanego do Viaflo glukozy 3,3% i chlorku sodu 0,3%, badając ewentualną zmianę koloru i/lub osad, nierozpuszczalne związki lub pojawienie się kryształów. Należy skonsultować się z ulotką leku, który ma być dodany.

Przed dodaniem leku należy sprawdzić, czy jest on rozpuszczalny i stabilny w wodzie o pH Viaflo glukozy 3,3% i chlorku sodu 0,3% (pH 3,5 – 6,5).

Gdy dodaje się lek zgodny z Viaflo glukozy 3,3% i chlorku sodu 0,3%, roztwór powinien być podawany natychmiast, chyba że ustalono stabilność chemiczną i fizyczną w użyciu.

Jako wskazówka, następujące leki są niezgodne z Viaflo glukozy 3,3% i chlorku sodu 0,3% (nie jest to lista wyczerpująca):

• Ampicilina sodowa
• Mitomicyna
• Erytromicina lactobionat
• Insulina ludzka

Ponieważ Viaflo glukoza 3,3% i chlorku sodu 0,3% zawiera glukozę, nie powinna być podawana z krwią pełną przez ten sam sprzęt do infuzji, ze względu na możliwość hemolizy i aglutynacji.

Nie należy używać leków, których niezgodność jest znana.