POTASU B. BRAUN 0,04 mEq/mL ROZCIEŃCZONY W 4% ROZTWORZE GLUKOZY I 0,18% ROZTWORZE CHLORKU SODU DO WLEWU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu leczniczego: informacje dla użytkownika

Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczonyw

roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Chlorek potasu, monohydrat glukozy, chlorek sodu

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany specjalnie dla Ciebie i nie powinien być podawany innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli dotyczą one działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Patrz punkt 4.

Zawartość ulotki:

1. Czym jest Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji
3. Jak stosować Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji
6. Zawartość opakowania i dalsze informacje

1. Czym jest Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji i w jakim celu się go stosuje

Ten lek jest roztworem do infuzji (podawanym przez kroplówkę do żyły).

Ten lek stosuje się w celu utrzymania lub przywrócenia prawidłowych poziomów potasu, sodu, chlorków i płynów w przypadkach, gdy konieczne jest również uzupełnienie energii, gdy środki dietetyczne lub leczenie doustne są niewystarczające.

2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Nie stosujPotasio B. Braun0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji

• jeśli jesteś uczulony na potas lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• jeśli masz nieprawidłowo wysokie poziomy potasu (hiperkaliemia) lub chlorków (hiperchloremia) we krwi,
• jeśli masz ciężką chorobę nerek z oligurią (zmniejszonym wydalaniem moczu), anurią (brakiem wytwarzania moczu) lub azotemią (obecnością nadmiaru azotowych produktów przemiany materii we krwi z powodu niewydolności nerek),
• jeśli Twoje poziomy sodu we krwi są podwyższone (hipernatremia),
• jeśli cierpisz na stany hiperglikemii (wysokie poziomy glukozy we krwi) jak w przypadku komy hiperosmolarnego, cukrzycy niekontrolowanej lub innych nietolerancji glukozy w sytuacjach metabolicznego stresu,
• jeśli cierpisz na kwasicę tubularną nerek (zaburzenie czynności nerek),
• jeśli miałeś udar (ostry incydent naczyniowy mózgu),
• jeśli miałeś urazy głowy (w ciągu pierwszych 24 godzin) jeśli masz nadmiar wody w tkankach Twojego ciała (hiperhydratacja.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji, jeśli chorujesz lub chorowałeś na któreś z następujących schorzeń:

• chorobę serca,
• marskość (ostateczny efekt przewlekłego uszkodzenia wątroby) lub jakąkolwiek chorobę sercowo-płucną (związaną z sercem i płucami),
• cukrzycę ciężarną lub jakikolwiek inny stan związany z nietolerancją glukozy,
• niskie poziomy sodu (hiponatremia),
• udar mózgu przebiegający z niedokrwieniem (gdy naczynie krwionośne zaopatrujące mózg w krew zostaje zablokowane przez skrzep krwi), ponieważ hiperglikemia może pogorszyć uszkodzenie mózgu i wpłynąć na powrót do zdrowia.

Ponieważ ten lek zawiera sód, powinien być podawany z ostrożnością, jeśli cierpisz na nadciśnienie, niewydolność serca, gromadzenie się wody (obrzęk) w płucach lub na obrzeżach, niewydolność nerek, stan przedrzucawkowy (rozwój nadciśnienia w czasie ciąży) lub inne stany związane z retencją sodu, a także jeśli przyjmujesz kortykosteroidy lub kortykotropinę (patrz następny podpunkt).

Należy zapewnić odpowiednie zaopatrzenie w witaminy (szczególnie witaminy B1)

Należy zachować ostrożność przed podaniem leku pacjentom, którzy:

• otrzymują leki sterydowe (np. kortyzon) ponieważ zwiększają one retencję soli i wody,
• są leczeni digitykami, takimi jak digoksyna (stosowana w niewydolności serca). Nagły spadek poziomów potasu (gdy leczenie zostaje przerwane) u tych pacjentów może prowadzić do toksyczności,
• mają zaawansowany wiek, ze względu na to, że nerki lub serce mogą nie funkcjonować prawidłowo,
• (Patrz także sekcja „Stosowanie Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji z innymi lekami”)

Dzieci

Należy zwrócić szczególną uwagę i ściśle kontrolować poziomy soli i płynów, gdy lek ten jest podawany dzieciom.

Stosowanie Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji z innymi lekami

Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku.

Szczególnie poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków, tak aby dawka Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji mogła być odpowiednio dostosowana:

• kortykosteroidy, takie jak np. hydrokortyzon, prednisona lub hormon kortykotropina (wytwarzany w mózgu), ponieważ może to prowadzić do zmniejszenia tolerancji na glukozę.

Kortykosteroidy są również związane z retencją sodu i wody.

• digoksyna (lek stosowany w leczeniu niewydolności serca)
• leki, które mogą prowadzić do wysokich poziomów potasu, takie jak:
• • leki moczopędne oszczędzające potas, np. te zawierające spironolakton lub triamteren,
  • antagonisty receptora angiotensyny II,
  • inne leki stosowane w leczeniu nadciśnienia (również zwane inhibitorami ACE),
  • leki przeciwzapalne niesteroidowe,
  • cyklosporyna lub takrolimus (stosowane w transplantacji narządów w celu uniknięcia odrzucenia),
  • sukcynylcholina (relaksant mięśniowy),
  • leki zawierające potas, takie jak sole potasowe penicyliny
  • heparyna,
  • pentamidyna, trimetoprima,
  • blokery β-adrenergiczne (propranolol, nadolol, atenolol).

Podawanie tych leków wraz z potasem może znacznie zwiększyć poziomy potasu we krwi, co może prowadzić do arytmii serca.

• leki, które mogą prowadzić do obniżenia poziomów potasu, takie jak:
• • hormon adrenokortykotropowy,
  • kortykosteroidy,
  • leki moczopędne (leki moczopędne pętlowe, tiadiazynowe i pokrewne, leki moczopędne osmoticzne, inhibitory anhydrazy węglanowej),
  • duże dawki penicylin,
  • aminoglikozydy,
  • cisplatyna,
  • foscarnet,
  • amfoterycyna B,
  • teofilina,
  • insulina,
  • kwas foliowy i witamina B12,
  • agonisty β2-adrenergiczne.

• glikozydy nasercowe (digoksyna i metyldigoksyna) (wysokie poziomy potasu mogą zmniejszyć ich efekt, a nagły spadek poziomów potasu może prowadzić do zatrucia glikozydami nasercowymi).
• leki przeciwarytmiczne (takie jak chinidyna, hydrochinidyna, prokainamid) (wysokie poziomy potasu zwiększają ich aktywność, a niskie poziomy potasu zmniejszają ich skuteczność).
• węglan litu (sód może przyspieszyć wydalanie litu z moczem, prowadząc do zmniejszenia działania terapeutycznego litu).
• kortykosteroidy o działaniu mineralokortykoidowym (takie jak fludrokortyzon) lub ACTH (kortykotropina) (te leki sprzyjają retencji wody i sodu).
• kortykosteroidy o działaniu glukokortykoidowym (takie jak hydrokortyzon) (te leki mogą powodować, że poziom glukozy we krwi jest zbyt wysoki).
• insulina i leki przeciwcukrzycowe doustne (biguanidy, sulfonylomocznikowe) (glukoza może zmniejszyć ich skuteczność).

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, uważaj, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Bezpieczeństwo stosowania w czasie ciąży i laktacji nie zostało ustalone. Dlatego powinien być stosowany tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu i dziecka.

Podawanie matce dużych ilości roztworów zawierających glukozę podczas porodu, szczególnie w przypadku porodów skomplikowanych, może powodować hiperglikemię, hiperinsulinemię (wysokie poziomy insuliny we krwi) i kwasicę u płodu, co może być szkodliwe dla noworodka.

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, Twój lekarz powinien kontrolować Twoje serce i poziomy potasu we krwi w sposób ciągły, ponieważ w przypadku, gdy nie są one prawidłowe, mogą wystąpić ciężkie zaburzenia serca u matki, płodu lub noworodka.

3. Jak stosować Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Ten lek zawsze będzie podawany przez personel medyczny.

Sposób podawania

Lekarz lub pielęgniarka podadzą Ci ten lek przez kroplówkę do żyły (drogą dożylną).

Opakowanie zawierające ten lek zawiera znaczną ilość powietrza. Dlatego, aby uniknąć ryzyka, że powietrze dostanie się do Twojego krwiobiegu, ten produkt nie powinien być podawany za pomocą infuzji pod ciśnieniem.

Dawkowanie

Twój lekarz zadecyduje o najbardziej odpowiedniej dawce dla Ciebie, a będzie ona zależała od Twojego wieku, wagi i stanu klinicznego. Podczas przyjmowania tego leku Twoje poziomy glukozy we krwi, elektrolitów (solей) i równowagi wodnej będą rutynowo kontrolowane.

Maksymalna zalecana dawka potasu wynosi 2-3 mEq/kg/dobę. Maksymalna normalna dawka dla dorosłego wynosi 40 ml na kg masy ciała na dobę (maksymalnie 2,8 l). Nie powinien być podawany przez ten sam sprzęt infuzyjny co krew.

Ilność glukozy podawanej z roztworem nie powinna przekraczać 4-5 mg/kg/min

Stosowanie u dzieci

Dzieci otrzymają zmniejszoną dawkę. Ilość do podania zostanie zadecydowana przez lekarza i będzie zależała od wagi dziecka.

U dzieci dawka potasu nie powinna przekraczać 3 mEq/kg/dobę.

Zalecana dobowna ilość płynu w tych pacjentach jest następująca:

• 0 - 10 kg masy ciała: 4 ml/kg/godz
• 10 - 20 kg masy ciała: dodać 2 ml/kg/godz za każdy kg powyżej 10 kg
• > 20 kg masy ciała: dodać 1 ml/kg/godz za każdy kg powyżej 20 kg

Jeśli otrzymasz więcej Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji niż powinieneś

Mało prawdopodobne, że do tego dojdzie, ponieważ Twój lekarz zadba o to, by dawka była najbardziej odpowiednia dla Ciebie.

Jednak jeśli Twój lekarz przez pomyłkę poda Ci zbyt dużo leku lub wstrzyknie go zbyt szybko, możesz doświadczyć zatrucia potasem. Objawy, które mogą wystąpić, opisano w punkcie 4 „Możliwe działania niepożądane”.

Twój lekarz natychmiast przerwie podawanie i zadecyduje o najbardziej odpowiednim leczeniu w celu normalizacji Twojej sytuacji. U pacjentów z niewydolnością nerek może być również konieczna dializoterapia.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Podczas stosowania leku zgodnie z zaleceniami w tej ulotce, nie oczekuje się wystąpienia działań niepożądanych.

Po podaniu tego leku może wystąpić hiperhydratacja (zatrzymanie płynów), hiperglikemia, kwasica hiperchloremiczna (wysokie stężenie chlorków we krwi) i hiperkaliemia, szczególnie jeśli roztwór jest podawany zbyt szybko lub w nadmiarze, lub jeśli Twoje nerki nie funkcjonują prawidłowo. Objawy hiperkaliemii dotyczą głównie nerwów, mięśni i serca i obejmują swędzenie lub mrowienie kończyn, osłabienie mięśni, porażenie, w którym mięśnie są osłabione, porażenie oddechowe, porażenie jelit, zaburzenia psychiczne, utratę odruchów, apatię, zimną skórę, bladość (szary odcień skóry), osłabienie i ciężkość nóg, niskie ciśnienie krwi, nieprawidłowości w elektrokardiogramie, nieprawidłowości w rytmie serca, blok serca i zatrzymanie serca. Bardzo ważne jest, aby Twój lekarz kontrolował Twoje serce w celu oceny ciężkości możliwej hiperkaliemii.

Mogą również wystąpić działania niepożądane związane z podawaniem dożylnym. Obejmują one gorączkę, infekcję w miejscu wstrzyknięcia, ból miejscowy, zapalenie żyły, zakrzepicę żylną (powstanie skrzepu), stan zapalny, zgrubienie lub zwężenie żyły, wyciek i martwicę (śmierć tkanek).

Następujące działania niepożądane mogą wystąpić u niektórych osób:

• Wysokie poziomy potasu i/lub glukozy we krwi, zatrzymanie płynów, kwasica hiperchloremiczna.
• Zaburzenia psychiczne, apatia.
• Osłabienie mięśni, swędzenie lub mrowienie kończyn, utrata ruchu mięśni (porażenie), utrata odruchów, uczucie osłabienia i ciężkości.
• Ciężkie lub całkowite osłabienie mięśni oddechowych.
• Nieprawidłowości w rytmie serca, blok serca, zatrzymanie serca.
• Infekcja w miejscu wstrzyknięcia.
• Gorączka.
• Stan zapalny, zgrubienie lub zwężenie żyły, w której podawany jest lek, zakrzepica żylna, zimna skóra, bladość (szary odcień skóry), niskie ciśnienie krwi.
• Ból, zapalenie, wyciek i martwica w miejscu wstrzyknięcia.
• Nieprawidłowości w elektrokardiogramie

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli dotyczy to działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi. Strona internetowa: www.notificaRAM.es

Poprzez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i na opakowaniu zewnętrznym po CAD. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca wskazanego.

Nie przechowuj w temperaturze powyżej 25°C.

Lek powinien być użyty natychmiast po otwarciu. W przeciwnym razie, czasy i warunki przechowywania do użycia są odpowiedzialnością użytkownika.

Ten lek jest przeznaczony do jednorazowego użycia.

Ten lek powinien mieć przejrzysty wygląd. Nie używaj tego leku, jeśli roztwór nie jest klarowny lub jeśli opakowanie wykazuje widoczne oznaki uszkodzenia.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Poproś farmaceutę, jak usunąć opakowania i leki, których już nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w glukozie 4%, oraz chlorku sodu 0,18% roztwór do infuzji

• Związki aktywne to chlorek potasu, chlorek sodu i glukoza.

• Pozostałe składniki to:

Woda do wstrzykiwań

Wygląd Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w glukozie 4%, oraz chlorku sodu 0,18% roztwór do infuzji i zawartość opakowania

Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w glukozie 4%, oraz chlorku sodu 0,18% jest roztworem do infuzji, tzn. powinien być podawany za pomocą kroplówki dożylnej.

Jest to sterylny, przeźroczysty i bezbarwny roztwór wymienionych powyżej substancji w wodzie.

Dostępny jest w butelkach z polietylenu bezbarwnego o pojemności 500 ml lub 1.000 ml, w opakowaniach po 10 butelek.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

• Braun Medical S.A.Carretera de Terrassa 12108191 Rubí, Barcelona

Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanieB. Braun Melsungen AGCarl-Braun-Straße 134212 Melsungen

NiemcyTel: +49-5661710Faks: +49-56614567

• Braun Medical S.A.Carretera de Terrassa 12108191 Rubí, Barcelona

HiszpaniaTel: +34-935866200Faks: +34-935881096

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu: luty 2024

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Poniższe informacje są przeznaczone wyłącznie dla personelu medycznego:

Dawkowanie

Normalna dawka potasu do zapobiegania hipokaliemii może wynosić do 50 mmol/dobę.

W przypadku ciężkiej hipokaliemii ostrej dawka wynosi do 20 mmol potasu w 500 ml przez 2 lub 3 godziny, z kontrolą EKG.

Maksymalna zalecana dawka potasu wynosi 2-3 mmol/kg/24h. Prędkość nie powinna przekraczać 10-40 mmol/h, aby uniknąć hiperkaliemii. W przypadku infuzji obwodowych stężenie potasu powinno być niższe niż 40 mmol/l, aby uniknąć bólu.

Dorośli:

Podstawowe potrzeby wodne u dorosłych są zazwyczaj utrzymywane przy objętościach 30-40 ml płynu na kg masy ciała na dobę (maksymalnie 2800 ml dla osoby ważącej 70 kg na dobę).

Maksymalna prędkość infuzji:

Do 5 ml/kg masy ciała na godzinę, co odpowiada 0,25 g glukozy/kg na godzinę.

Pacjenci pediatryczni:

Zalecana dawka do leczenia odwodnienia i utraty węglowodanów u dzieci wynosi:

• 0-10 kg masy ciała: 4 ml/kg/h
• 10-20 kg masy ciała: dodaj 2 ml/kg/h za każdy kg powyżej 10 kg
• > 20 kg masy ciała: dodaj 1 ml/kg/h za każdy kg powyżej 20 kg

U dzieci infuzja potasu nie powinna przekraczać 2-3 mmol/kg masy ciała lub 40 mmol/m2/dobę.

Sposób podania

Maksymalna prędkość infuzji Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w glukozie 4% i chlorku sodu 0,18% roztwór do infuzji dla podania przez drogi obwodowe wynosi 10 mmol na godzinę.

Zasadą jest stosowanie pomp infuzyjnych do infuzji potasu w ramach korekcji terapii.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Roztwory o niskich stężeniach soli, szczególnie sodu, powinny być podawane dzieciom z szczególną ostrożnością.
• Roztwory zawierające potas powinny być podawane powoli i tylko po ustaleniu i potwierdzeniu odpowiedniej funkcji nerek.
• Roztwory zawierające chlorek sodu powinny być stosowane z ostrożnością u pacjentów z ograniczoną zdolnością do kontroli sodu i płynów, takich jak choroby serca, szczególnie z historią niewydolności serca, pacjenci z niewydolnością nerek, marskością wątroby, obrzękiem płucnym lub obwodowym, stanem przedrzucawkowym lub innymi stanami związanymi z retencją sodu, a także pacjenci otrzymujący sterydy lub kortykotropinę.
• Suplementy potasu powinny być podawane z ostrożnością pacjentom z chorobami serca, szczególnie tym, którzy są leczeni digoksyną.
• Należy zachować ostrożność przy podawaniu dużych objętości płynów hipotonicznych pacjentom z stanami nadciśnienia lub obrzęku płucnego.
• Infuzja powinna być również podawana z ostrożnością pacjentom z odwodnieniem hipotonicznym i w przypadku hiponatremii.
• Nie zaleca się podawania roztworów glukozy po ostrym udarze mózgu.
• Należy zachować ostrożność, gdy roztwór jest podawany pacjentom z cukrzycą, szczególnie tym z oporną na insulinę hiperglikemią i pacjentom z nietolerancją glukozy z jakiegokolwiek powodu.

Roztwory zawierające glukozę nie powinny być podawane jednocześnie, ani przed, ani po podaniu krwi przez ten sam zestaw do infuzji, ze względu na możliwość pseudoaglutynacji.

• Zaleca się, aby wszystkie urządzenia dożylne były wymieniane co najmniej raz na 24 godziny.
• Hipokaliemia związana z deficytem magnezu jest zawsze oporna na leczenie potasem.
• Pacjenci w podeszłym wieku, którzy są bardziej narażeni na niewydolność serca i nerek, powinni być ściśle monitorowani podczas leczenia, a dawki powinny być starannie dostosowane, aby uniknąć powikłań sercowo-naczyniowych i nerkowych wynikających z nadmiaru płynów.
  • W sytuacjach nagłych, gdy występuje ciężka hipokaliemia (<2,5 mEq/l) lub gdy pacjent jest leczony digoksyną, odradza się stosowanie roztworów glukozy.
  • Monitorowanie kliniczne powinno obejmować elektrokardiogramy, regularne kontrole równowagi wodnej i elektrolitów w surowicy.

Leczenie przedawkowania

W przypadku hiperkaliemii należy wstrzymać podawanie potasu i wprowadzić odpowiednie środki korygujące w celu obniżenia poziomu potasu we krwi.

Leczenie hiperkaliemii zależy od ciężkości stanu. Ustalono różne schematy leczenia, w tym podawanie wapnia w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom hiperkaliemii na serce, stosowanie insuliny i glukozy lub węglanu sodu w celu przeniesienia potasu z przestrzeni zewnątrzkomórkowej do komórki oraz/lub stosowanie diuretyków, resyn exchange jonowego lub dializy w celu zwiększenia wydalania.

• Jeśli występują objawy sercowe: podanie soli wapnia dożylnie (10-20 ml glukonatu wapnia 10%). W niektórych przypadkach może być konieczne ponowne podanie.
• Aby szybko obniżyć poziom potasu w osoczu: podanie dożylnie insuliny i glukozy (np. 5-15 jednostek insuliny z 50 ml glukozy 50%). Alternatywnie lub dodatkowo, u pacjentów z kwasicą, można podać dożylnie węglan sodu (40-160 mEq w 5 minutach).
• Aby usunąć nadmiar potasu z organizmu: stosowanie diuretyków, szczególnie diuretyków pętlowych (furosemid), resyn exchange jonowego (poliestyrenosulfonian sodu lub wapnia) doodbytniczo lub doustnie, lub hemodializy lub dializy otrzewnowej w ciężkich przypadkach niewydolności nerek i hiperkatabolizmu.

Należy pamiętać, że szybkie obniżenie poziomu potasu we krwi u pacjentów leczonych digoksyną może prowadzić do toksyczności sercowej spowodowanej digoksyną

Niezdolności do łączenia

W przypadku braku badań nad zdolnością do łączenia, lek ten nie powinien być mieszany z innymi lekami, chyba że uprzednio potwierdzono ich zdolność do łączenia.

Chlorek potasu w roztworach dożylnych okazał się niezdolny do łączenia z amoksycyliną sodową, amfoterycyną B, hydrochlorkiem dobutaminy i peniciliną G sodową. Ponadto, nie zaleca się podawania następujących leków w „Y” podczas infuzji roztworów potasu: azitromycyna, hydrochlordek prometazyny, diazepam, fenitoina sodowa, sukcinian sodu metyloprednizolony lub tartrat ergotaminy.

Opisano, że roztwór glukozowy z zawartością 4% glukozy i 0,18% chlorku sodu jest niezdolny do łączenia z mitomycyną z powodu niskiego pH tego roztworu. Ponadto, zaobserwowano przypadki niezdolności do łączenia dla różnych roztworów glukozowych z: fenitoyną sodową, heparyną sodową, lactatem haloperidolu, imipenem-cilastatyną sodową i meropenemem. Niemniej jednak, niektóre z tych leków mogą być zdolne do łączenia z roztworami glukozowymi w zależności od różnych czynników, takich jak stężenie leku w roztworze (heparyna sodowa) lub czas między rozcieńczeniem a podaniem roztworu (imipenem-cilastatyna sodowa i meropenem).

Ponadto, opisano przypadki niezdolności do łączenia, gdy niektóre leki są rozcieńczane w roztworach zawierających glukozę, w tym: amoksycylina sodowa/kwas klawulanowy, ampicylina sodowa, interferon alfa-2b i chlorowodorek prokainamidy. Niemniej jednak, należy zauważyć, że niektóre z tych leków, takie jak amoksycylina sodowa/kwas klawulanowy, mogą być wstrzykiwane bezpośrednio w miejsce wstrzyknięcia, podczas gdy roztwory do infuzji są podawane.

Także opisano przypadki niezdolności do łączenia, gdy niektóre leki są rozcieńczane w roztworach zawierających chlorek, w tym: amsakryna i glukuronian trimetrexatu.

Okres ważności po otwarciu

2 lata. Z punktu widzenia mikrobiologicznego, produkt powinien być użyty natychmiast. Jeśli nie jest użyty natychmiast, czas i warunki przechowywania do użycia są odpowiedzialnością użytkownika i nie powinny przekraczać 24 godzin i 2-8°C, chyba że rozcieńczenie następuje w warunkach sterylności kontrolowanej i zwalidowanej.

Więcej informacji o tym leku można znaleźć w karcie charakterystyki Potasio B. Braun 0,04 mEq/ml Przedrozcieńczony w glukozie 4% i chlorku sodu 0,18% roztwór do infuzji.