POTASU B. BRAUN 0,02 mEq/mL ROZCIEŃCZONY W 4% ROZTWORZE GLUKOZY I 0,18% ROZTWORZE CHLORKU SODU DO WLEWU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Potasio B. Braun 0,02mEq/ml Przedrozcieńczonyw

roztworze glukozowym 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Chlorek potasu, monohydrat glukozowy, chlorek sodu

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, gdyż zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, gdyż może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany specjalnie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, gdyż może im to zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli dotyczą one działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Patrz punkt 4.

Zawartość ulotki:

1. Czym jest Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji
3. Jak stosować Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Czym jest Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji i w jakim celu się go stosuje

Ten lek jest roztworem do infuzji (podawanym przez kroplówkę do żyły).

Ten lek stosuje się w celu utrzymania lub przywrócenia prawidłowych poziomów potasu, sodu, chlorków i płynów w przypadkach, gdy konieczne jest również uzupełnienie energii, gdy środki dietetyczne lub leczenie doustne są niewystarczające.

2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4% i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Nie stosujPotasio B. Braun0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%,i chlorku sodu0,18% do infuzji

• jeśli jesteś uczulony na potas lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• jeśli masz nieprawidłowo wysokie poziomy potasu (hiperkaliemia) lub chlorków (hiperchloremia) we krwi,
• jeśli masz ciężką chorobę nerek z oligurią (zmniejszonym wydalaniem moczu), anurią (brakiem wytwarzania moczu) lub azotemią (obecnością nadmiaru odpadów azotowych we krwi z powodu niewydolności nerek),
• jeśli Twoje poziomy sodu we krwi są podwyższone (hipernatremia),
• jeśli cierpisz na stany hiperglikemii (wysokie poziomy glukozyny we krwi) takie jak w przypadku komy hiperosmolarnego, cukrzycy niekontrolowanej lub innych nietolerancji glukozowych w sytuacjach stresu metabolicznego,
• Jeśli cierpisz na kwasicę tubularną nerek (zaburzenie funkcji nerek),
• jeśli miałeś udar (ostre zaburzenie krążenia mózgowego),
• jeśli miałeś urazy głowy (w ciągu pierwszych 24 godzin),
• jeśli masz nadmiar wody w tkankach Twojego ciała (hiperhydratacja).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%, i chlorku sodu 0,18% do infuzji, jeśli chorujesz lub chorowałeś na któreś z następujących zaburzeń:

• chorobę serca,
  • marskość (ostateczny efekt uszkodzenia wątroby) lub jakąkolwiek chorobę sercowo-płucną (dotyczącą serca i płuc),
  • cukrzycę ciężarną lub jakiekolwiek inne schorzenie związane z nietolerancją glukozyny,
  • niskie poziomy sodu (hiponatremia),
  • udar mózgu niedokrwienny ostry (gdy naczynie krwionośne, które zaopatruje krew w mózgu, zostaje zablokowane przez skrzep krwi), ponieważ hiperglikemia może pogorszyć uszkodzenie mózgu i wpłynąć na powrót do zdrowia,

Ponieważ ten lek zawiera sód, powinien być stosowany z ostrożnością, jeśli cierpisz na nadciśnienie, niewydolność serca, gromadzenie się wody (obrzęk) w płucach lub na obrzeżach, niewydolność nerek, stan przedrzucawkowy (rozwój nadciśnienia podczas ciąży) lub inne schorzenia związane z retencją sodu, a także jeśli przyjmujesz kortykosteroidy lub kortykotropinę (patrz następny podpunkt).

Należy zachować ostrożność przed podaniem leku pacjentom, którzy:

• przyjmują leki sterydowe (np. kortyzon), ponieważ zwiększają one retencję soli i wody,
• są leczeni digitykami, takimi jak digoksyna (stosowana w niewydolności serca). Nagły spadek poziomów potasu (gdy leczenie zostaje przerwane) u tych pacjentów może prowadzić do toksyczności,
• mają zaawansowany wiek, ze względu na to, że nerki lub serce mogą nie funkcjonować prawidłowo, (patrz także sekcja „Stosowanie Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%, i chlorku sodu 0,18% do infuzji z innymi lekami”).

Należy zapewnić odpowiednie zaopatrzenie w witaminy (szczególnie witaminy B1)

Dzieci

Należy zwrócić szczególną uwagę i ściśle kontrolować poziomy soli i płynów, gdy lek ten jest podawany dzieciom.

Stosowanie Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%, i chlorku sodu 0,18% do infuzji z innymi lekami

Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inne leki.

Szczególnie poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków, aby ilość Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%, i chlorku sodu 0,18% do infuzji mogła być dostosowana odpowiednio:

• Kortykosteroidy, takie jak np. hydrokortyzon, prednizon lub hormon kortykotropina (wytwarzany w mózgu), ponieważ może to prowadzić do zmniejszenia tolerancji na glukozę.

Kortykosteroidy są również związane z retencją sodu i wody.

• Digoksyna (lek stosowany w leczeniu niewydolności serca)
• Leki, które mogą prowadzić do wysokich poziomów potasu, takie jak:
• • leki moczopędne oszczędzające potas, np. zawierające spironolakton lub triamteren,
  • antagonisty receptora angiotensyny II,
  • inne leki stosowane w leczeniu nadciśnienia (również zwane inhibitorami ECA),
  • leki przeciwzapalne niesteroidowe,
  • cyklosporyna lub takrolimus (stosowane w przeszczepach narządów w celu uniknięcia odrzucenia),
  • sukcynylcholina (rozluźniacz mięśni),
  • leki zawierające potas, takie jak sole potasowe penicyliny,
  • heparyna,
  • pentamidyna, trimetoprim,
  • blokery β-adrenergiczne (propranolol, nadolol, atenolol).

Podanie tych leków wraz z potasem może znacznie zwiększyć poziomy potasu we krwi, co może prowadzić do arytmii serca.

• Leki, które mogą prowadzić do obniżenia poziomów potasu, takie jak:
• • hormon adrenokortykotropowy,
  • kortykosteroidy,
  • leki moczopędne (leki moczopędne pętlowe, tiadiazynowe i pokrewne, leki moczopędne osmotyczne, inhibitory anhydrazy węglanowej),
  • duże dawki penicylin,
  • aminoglikozydy,
  • cisplatyna,
  • foscarnet,
  • amfoterycyna B,
  • teofilina,
  • insulina,
  • kwas foliowy i witamina B12,
  • agonisty β2-adrenergiczne.

• Glukozidy nasercowe (digoksyna i metyldigoksyna) (wysokie poziomy potasu mogą zmniejszyć ich działanie, a nagły spadek poziomów potasu może prowadzić do zatrucia digoksyny).
• Leki przeciwarytmiczne (takie jak chinidyna, hydrochinidyna, prokainamid) (wysokie poziomy potasu zwiększają ich działanie, a niskie poziomy potasu zmniejszają ich skuteczność).
• Węglan litu (sód może przyspieszyć wydalanie litu z moczem, prowadząc do zmniejszenia działania terapeutycznego).
• Kortykosteroidy o działaniu mineralokortykoidowym (takie jak fludrokortyzon) lub ACTH (kortykotropina) (te leki sprzyjają retencji wody i sodu).
• Kortykosteroidy o działaniu glukokortykoidowym (takie jak hydrokortyzon) (te leki mogą powodować, że poziom glukozyny we krwi jest zbyt wysoki).
• Insulina i leki przeciwcukrzycowe doustne (biguanidy, sulfonylomocznikowe) (glukozyna może zmniejszyć ich skuteczność).

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie laktacji, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Bezpieczeństwo stosowania w czasie ciąży i laktacji nie zostało ustalone. Dlatego też powinien być stosowany tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu i dziecka.

Podanie matce dużych ilości roztworów zawierających glukozę podczas porodu, szczególnie w przypadku porodów skomplikowanych, może prowadzić do hiperglikemii, hiperinsulinemii (wysokich poziomów insuliny we krwi) i kwasicy u płodu, co może być szkodliwe dla noworodka.

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie laktacji, Twój lekarz powinien kontrolować Twoje serce i poziomy potasu we krwi w sposób ciągły, ponieważ w przypadku, gdy nie są one prawidłowe, mogą wystąpić ciężkie zaburzenia serca zarówno u matki, jak i u płodu lub noworodka.

3. Jak stosować Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%, i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Ten lek zawsze będzie podawany przez personel medyczny.

Sposób podania

Lekarz lub pielęgniarka podadzą Ci ten lek przez kroplówkę do żyły.

Opakowanie zawierające ten lek zawiera znaczną ilość powietrza. Dlatego też, aby uniknąć ryzyka, że powietrze dostanie się do Twojego krwiobiegu, produktu nie należy podawać przez infuzję pod ciśnieniem.

Dawkowanie

Twój lekarz zadecyduje o najbardziej odpowiedniej dawce dla Ciebie, która zależy od Twojego wieku, wagi i stanu klinicznego. Podczas stosowania tego leku Twoje poziomy glukozyny we krwi, elektrolitów (solей) i równowagi wodnej będą kontrolowane w sposób rutynowy.

Maksymalna zalecana dawka potasu wynosi 2-3 mEq/kg/dobę. Maksymalna normalna dawka dla dorosłego wynosi 40 ml na kg masy ciała na dobę (maksymalnie 2,8 l). Nie powinieneś otrzymywać tego leku przez ten sam sprzęt infuzyjny, co krew.

Ilność podawanej glukozyny z roztworem nie powinna przekraczać 4-5 mg/kg/min

Stosowanie u dzieci

Dzieci otrzymają zmniejszoną dawkę. Ilność do podania zostanie zadecydowana przez lekarza i zależy od wagi dziecka.

U dzieci dawka potasu nie powinna przekraczać 3 mEq/kg/dobę.

Zalecana dobową ilość płynu u tych pacjentów jest następująca:

• 0 - 10 kg masy ciała: 4 ml/kg/godz
• 10 - 20 kg masy ciała: dodać 2 ml/kg/godz za każdy kg powyżej 10 kg
• > 20 kg masy ciała: dodać 1 ml/kg/godz za każdy kg powyżej 20 kg

Jeśli otrzymasz więcej Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%, i chlorku sodu 0,18% do infuzji, niż powinieneś

Mało prawdopodobne, że do tego dojdzie, ponieważ Twój lekarz zadba o to, aby dawka była najbardziej odpowiednia dla Ciebie.

Jednakże, jeśli Twój lekarz przez pomyłkę poda Ci zbyt dużo leku lub wstrzyknie go zbyt szybko, możesz doświadczyć zatrucia potasem. Objawy, które mogą wystąpić, opisano w punkcie 4 „Mogące wystąpić działania niepożądane”.

Twój lekarz przerwie podawanie leku i zadecyduje o najbardziej odpowiednim leczeniu, aby przywrócić Twoją sytuację do normy. U pacjentów z niewydolnością nerek może być również konieczna dializacja.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę.

4. Mogące wystąpić działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Podczas stosowania leku zgodnie z zaleceniami w tej ulotce, nie oczekuje się wystąpienia działań niepożądanych.

Podczas podawania tego leku może wystąpić hiperhydratacja (zatrzymanie płynów), hiperglikemia, kwasica hiperchloremiczna (wysoki poziom chlorków we krwi) i hiperkaliemia, szczególnie jeśli roztwór jest podawany zbyt szybko lub w nadmiarze, lub jeśli Twoje nerki nie funkcjonują prawidłowo. Objawy hiperkaliemii dotyczą głównie nerwów, mięśni i serca i obejmują swędzenie lub mrowienie kończyn, osłabienie mięśni, porażenie, w którym mięśnie są osłabione, porażenie oddechowe, porażenie jelit, zaburzenia psychiczne, utratę odruchów, apatię, zimną skórę, bladość (szary odcień skóry), osłabienie i ciężkość nóg, niskie ciśnienie krwi, nieprawidłowości w elektrokardiogramie, nieprawidłowości w rytmie serca, blok serca i zatrzymanie serca. Bardzo ważne jest, aby Twój lekarz kontrolował Twoje serce w celu oceny ciężkości ewentualnej hiperkaliemii.

Mogą również wystąpić działania niepożądane wynikające z podawania dożylnego. Obejmują one gorączkę, infekcję w miejscu wstrzyknięcia, ból miejscowy, zapalenie żyły, zakrzepicę żylną (powstanie skrzepu), stan zapalny, twardnienie lub kurczenie się żyły, wyciek i martwicę (śmierć tkanek).

Następujące działania niepożądane mogą wystąpić u niektórych osób:

• Wysokie poziomy potasu i/lub glukozyny we krwi, zatrzymanie płynów, kwasica hiperchloremiczna.
• Zaburzenia psychiczne, apatia.
• Osłabienie mięśni, swędzenie lub mrowienie kończyn, utrata ruchu mięśni (porażenie), utrata odruchów, uczucie osłabienia i ciężkości.
• Ciężkie lub całkowite osłabienie mięśni oddechowych.
• Zablokowanie jelit z powodu braku ruchu mięśni jelitowych.
• Nieprawidłowości w rytmie serca, blok serca, zatrzymanie serca.
• Infekcja w miejscu wstrzyknięcia.
• Gorączka.
• Stan zapalny, twardnienie lub kurczenie się żyły, w której podawany jest lek, zakrzepica w żyłach, zimna skóra, bladość (szary odcień skóry), niskie ciśnienie krwi.
• Ból, zapalenie, wyciek i martwica w miejscu wstrzyknięcia.
• Nieprawidłowości w elektrokardiogramie.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli dotyczy to działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi. Strona internetowa: www.notificaRAM.es

5. Przechowywanie Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczony w roztworze glukozowym 4%, i chlorku sodu 0,18% do infuzji

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i na opakowaniu zewnętrznym po CAD. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca wskazanego.

Nie przechowuj w temperaturze powyżej 25°C.

Lek powinien być stosowany natychmiast po otwarciu. W przeciwnym razie, czasy i warunki przechowywania do użycia są odpowiedzialnością użytkownika.

Ten lek jest przeznaczony do jednorazowego użycia.

Ten lek powinien mieć przejrzysty wygląd. Nie stosuj tego leku, jeśli roztwór nie jest klarowny lub jeśli opakowanie wykazuje widoczne oznaki uszkodzenia.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których już nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczonego w glukozie 4%, oraz chlorku sodu 0,18% roztworu do infuzjiSubstancjami czynnymi są chlorek potasu, chlorek sodu i glukoza.

Pozostałe składniki to:

Woda do wstrzykiwań

Wygląd Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczonego w glukozie 4%, oraz chlorku sodu 0,18% roztworu do infuzji i zawartość opakowania

Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczone w glukozie 4%, oraz chlorek sodu 0,18% jest roztworem do infuzji, tzn. powinien być podawany za pomocą kroplówki dożylnej.

Jest to sterylny, przeźroczysty i bezbarwny roztwór wymienionych powyżej substancji w wodzie.

Dostępny jest w butelkach z polietylenu bezbarwnego o pojemności 500 ml lub 1.000 ml, pakowanych po 10 butelek.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

• Braun Medical S.A.Carretera de Terrassa 12108191 Rubí, Barcelona

Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanieB. Braun Melsungen AGCarl-Braun-Straße 134212 Melsungen

NiemcyTel: +49-5661710Faks: +49-56614567

• Braun Medical S.A.Carretera de Terrassa 12108191 Rubí, Barcelona

HiszpaniaTel: +34-935866200Faks: +34-935881096

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu: luty 2024

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Poniższe informacje są przeznaczone wyłącznie dla personelu medycznego:

Dawkowanie

Normalna dawka potasu do zapobiegania hipokaliemii może wynosić do 50 mmol/dobę.

W przypadku ciężkiej hipokaliemii ostrej dawka wynosi do 20 mmol potasu w 500 ml przez 2 lub 3 godziny, z kontrolą EKG.

Maksymalna zalecana dawka potasu wynosi 2-3 mmol/kg/24h. Prędkość nie powinna przekraczać 10-40 mmol/h, aby uniknąć hiperkaliemii. W przypadku infuzji obwodowych stężenie potasu powinno być mniejsze niż 40 mmol/l, aby uniknąć bólu.

Dorośli:

Podstawowe potrzeby wodne u dorosłych są zazwyczaj utrzymywane przy objętościach 30-40 ml płynu na kg masy ciała na dobę (maksymalnie 2800 ml dla osoby o masie ciała 70 kg na dobę).

Maksymalna prędkość infuzji:

Do 5 ml/kg masy ciała na godzinę, co odpowiada 0,25 g glukozy/kg na godzinę.

Dzieci:

Zalecana dawka do leczenia odwodnienia i niedoboru węglowodanów u dzieci wynosi:

• 0-10 kg masy ciała: 4 ml/kg/h
• 10-20 kg masy ciała: dodaj 2 ml/kg/h za każde kg powyżej 10 kg
• > 20 kg masy ciała: dodaj 1 ml/kg/h za każde kg powyżej 20 kg

U dzieci infuzja potasu nie powinna przekraczać 2-3 mmol/kg masy ciała lub 40 mmol/m2/dobę.

Sposób podania

Maksymalna zalecana prędkość infuzji Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczonego w glukozie 4% i chlorku sodu 0,18% roztworu do infuzji dla podania przez drogi obwodowe wynosi 10 mmol na godzinę.

Zasadą jest stosowanie pomp infuzyjnych do infuzji potasu w ramach korekcji terapii.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

• Roztwory o niskich stężeniach soli, szczególnie sodu, powinny być podawane dzieciom z szczególną ostrożnością.
• Roztwory zawierające potas powinny być podawane powoli i tylko po ustaleniu i potwierdzeniu odpowiedniej funkcji nerek.
• Roztwory zawierające chlorek sodu powinny być stosowane z ostrożnością u pacjentów z ograniczoną zdolnością do kontrolowania sodu i płynów, takich jak choroby serca, szczególnie z historią niewydolności serca, pacjenci z niewydolnością nerek, marskością wątroby, obrzękiem płuc lub obwodowym, stanem przedrzucawkowym lub innymi stanami związanymi z retencją sodu, a także pacjenci otrzymujący sterydy lub kortykotropinę.
• Suplementy potasu powinny być podawane z ostrożnością pacjentom z chorobami serca, szczególnie u pacjentów z digoksyną.
• Należy zachować ostrożność przy podawaniu dużych objętości płynów hipotonicznych pacjentom z stanami nadciśnienia lub obrzęku płuc.
• Infuzja powinna być również podawana z ostrożnością pacjentom z odwodnieniem hipotonicznym i w przypadku hiponatremii.
• Nie zaleca się podawania roztworów glukozowych po ostrym udarze mózgu.
• Należy zachować ostrożność, gdy roztwór jest podawany pacjentom z cukrzycą, szczególnie u tych z oporną na insulinę hiperglikemią i u pacjentów z nietolerancją glukozy z innego powodu.
• Roztwory zawierające glukozę nie powinny być podawane jednocześnie, ani przed ani po podaniu krwi przez ten sam zestaw infuzyjny ze względu na możliwość pseudoaglutynacji.
• Zaleca się, aby wszystkie urządzenia dożylnego podawania leków były wymieniane co najmniej raz na 24 godziny.
• Hipokaliemia związana z deficytem magnezu jest zawsze oporna na leczenie potasem. Pacjenci w podeszłym wieku, którzy są bardziej narażeni na niewydolność serca i nerek, powinni być ściśle monitorowani podczas leczenia, a dawki powinny być starannie dostosowane, aby uniknąć powikłań sercowo-naczyniowych i nerkowych wynikających z nadmiaru płynów.
• W sytuacjach nagłych, gdy występuje ciężka hipokaliemia (<2,5 mEq/l) lub gdy pacjent jest digitalizowany, odradza się stosowanie roztworów glukozowych.
• Monitorowanie kliniczne powinno obejmować elektrokardiogramy, regularne kontrole równowagi wodnej i elektrolitów w surowicy.

Leczenie przedawkowania

W przypadku hiperkaliemii należy wstrzymać podawanie potasu i wprowadzić odpowiednie środki korygujące w celu obniżenia poziomu potasu we krwi.

Leczenie hiperkaliemii zależy od ciężkości stanu. Ustalono różne schematy leczenia, w tym podawanie wapnia w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom hiperkaliemii na serce, stosowanie insuliny i glukozy lub węglanu sodu w celu promowania przenikania potasu z komórki do środka, a także stosowanie diuretyków, resyn i wymienników jonowych lub dializy w celu zwiększenia wydalania potasu.

• Jeśli występują objawy sercowe: podanie soli wapnia dożylnie (10-20 ml glukonianu wapnia 10%). W niektórych przypadkach może być konieczne ponowne podanie.
• Aby szybko obniżyć poziom potasu we krwi: podanie dożylnie insuliny i glukozy (np. 5-15 jednostek insuliny z 50 ml glukozy 50%). Alternatywnie lub dodatkowo, u pacjentów z kwasicą, można podać dożylnie węglan sodu (40-160 mEq w 5 minutach).
• Aby usunąć nadmiar potasu z organizmu: stosowanie diuretyków, szczególnie diuretyków pętlowych (furosemid), resyn jonowymianujących (polistirenian sodu lub wapnia) doodbytniczo lub doustnie, lub hemodializy lub dializy otrzewnowej w ciężkich przypadkach niewydolności nerek i hiperkatabolizmu.

Należy pamiętać, że szybkie obniżenie poziomu potasu we krwi u pacjentów z digoksyną może powodować toksyczność sercową.

Niezdolności do łączenia

W przypadku braku badań nad zdolnością do łączenia, lek ten nie powinien być mieszany z innymi lekami, chyba że uprzednio potwierdzono ich zdolność do łączenia.

Chlorek potasu w roztworach dożylnych okazał się niezdolny do łączenia z amoksycyliną sodową, amfoterycyną B, hydrochlorkiem dobutaminy i peniciliną G sodową. Ponadto nie zaleca się podawania za pomocą Y następujących leków, gdy stosuje się roztwory potasu: azitromycyna, hydrochlordek prometazyny, diazepam, fenitoina sodowa, sukcinian sodu metyloprednizolony lub tartrat ergotaminy.

Opisano przypadki niezdolności do łączenia roztworu glukozowego z zawartością glukozy 4% i chlorku sodu 0,18% z mitomycyną, ze względu na niskie pH tego roztworu. Ponadto zaobserwowano przypadki niezdolności do łączenia różnych roztworów glukozowych z: fenitoina sodowa, heparyna sodowa, lactat haloperidolu, imipenem-cilastatyna sodowa i meropenem. Niemniej jednak niektóre z tych leków mogą być zdolne do łączenia z roztworami glukozowymi, w zależności od różnych czynników, takich jak stężenie leku w roztworze (heparyna sodowa) lub czas, jaki upływa między rozcieńczeniem a podaniem roztworu (imipenem-cilastatyna sodowa i meropenem).

Ponadto opisano przypadki niezdolności do łączenia, gdy niektóre leki są rozcieńczane w roztworach zawierających glukozę, w tym: amoksycylina sodowa/kwas cluwulanowy, ampicylina sodowa, interferon alfa-2b i chlorowodorek prokainamidy. Niemniej jednak należy zauważyć, że niektóre z tych leków, takie jak amoksycylina sodowa/kwas cluwulanowy, mogą być wstrzykiwane bezpośrednio w miejsce wstrzyknięcia, podczas gdy roztwory do infuzji są podawane.

Także opisano przypadki niezdolności do łączenia, gdy niektóre leki są rozcieńczane w roztworach zawierających chlorek, w tym amsakryna i glukuronian trimetrexatu.

Okres ważności po otwarciu

2 lata. Z punktu widzenia mikrobiologicznego produkt powinien być użyty natychmiast. Jeśli nie jest użyty natychmiast, czas i warunki przechowywania są odpowiedzialnością użytkownika i nie powinny przekraczać 24 godzin i 2-8°C, chyba że rozcieńczenie następuje w warunkach kontrolowanej sterylności i walidacji.

Dla uzyskania więcej informacji o tym leku należy skonsultować się z ulotką informacyjną Potasio B. Braun 0,02 mEq/ml Przedrozcieńczonego w glukozie 4% i chlorku sodu 0,18% roztworu do infuzji.