Venolyte

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Venolyte, roztwór do infuzji

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona

informacje ważne dla pacjenta.
­
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
­
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
­
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz
punkt 4.

Spis treści ulotki

• 1. Co to jest Venolyte i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venolyte
• 3. Jak stosować Venolyte
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać Venolyte
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Venolyte i w jakim celu się go stosuje

Venolyte jest roztworem do infuzji.
Venolyte jest stosowany w leczeniu:
­
odwodnienia pozakomórkowego (utrata wody);
­
hipowolemii (nagłe zmniejszenie objętości krwi krążącej);
­
łagodnej kwasicy metabolicznej (zwiększenie kwasowości krwi spowodowane chorobami
metabolicznymi).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venolyte

Kiedy nie stosować leku Venolyte:

­
jeśli pacjent ma uczulenie na octan sodu trójwodny, chlorek sodu, chlorek potasu, chlorek magnezu
sześciowodny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).

Leku Venolyte nie należy stosować jeśli pacjent:

­
jest przewodniony (zbyt duża ilość płynu w organizmie), szczególnie w przypadku obrzęku płuc
(gromadzenie się płynu w płucach) oraz w zastoinowej niewydolności serca (serce nie może
pompować wystarczającej ilości krwi przez ciało);
­
ma ciężkie zaburzenia czynności nerek;
­
ma zasadowicę metaboliczną (obniżona kwasowość krwi spowodowana chorobami metabolicznymi);
­
ma hiperkaliemię (zbyt duże stężenie potasu we krwi).
Lekarz sprawdzi czy powyższe sytuacje dotyczą pacjenta.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Venolyte:

­
jeśli u pacjenta występuje niewydolność serca;
­
jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia rytmu serca;
­
jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek;
­
jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia elektrolitowe (np. zbyt wysokie stężenie potasu, sodu,
magnezu czy chlorków);
­
jeśli u pacjenta występuje podwyższone ciśnienie krwi;
­
jeśli u pacjentki występuje rzucawka (powikłanie w okresie ciąży, głównie objawiające się
podwyższonym ciśnieniem krwi i znaczną ilością białka w moczu);
­
jeśli u pacjenta występuje aldosteronizm (objawiający się podwyższonym ciśnieniem krwi
i zmniejszonym stężeniem potasu, spowodowany przez nadmiar hormonu - aldosteronu);
­
jeśli u pacjenta stosowane jest inne leczenie lub występują objawy związane z zatrzymaniem sodu
w organizmie (np. kortykosteroidy/steroidy);
­
jeśli pacjent przyjmuje leki moczopędne oszczędzające potas (stosowane do zwiększenia objętości
moczu);
­
jeśli u pacjenta występuje znaczny niedobór potasu;
­
jeśli pacjent przyjął duże dawki naparstnicy (lek stosowany w leczeniu chorób serca);
­
jeśli u pacjenta występuje miastenia (choroba polegająca na znacznym osłabieniu mięśni);
­
jeśli pacjent był ostatnio operowany i podano mu lek zwiotczający mięśnie (lek blokujący
przewodzenie nerwowo-mięśniowe);
­
w przypadku stosowania dużych objętości tego roztworu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Venolyte należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Dzieci i młodzież

Brak specjalnych ostrzeżeń i środków ostrożności.

Venolyte a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Venolyte nie jest zalecany, jeśli pacjent przyjmuje:
­
kortykosteroidy/steroidy lub karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu wrzodów przewodu
pokarmowego), ponieważ ich stosowanie jest związane z zatrzymaniem sodu i wody w organizmie
(gromadzenie płynu w tkankach i zwiększenie ciśnienia krwi);
­
leki moczopędne oszczędzające potas (stosowane do zwiększania objętości moczu, takie jak amiloryd,
spironolakton, triamteren, stosowane w monoterapii (jako pojedyncze leki) lub w skojarzeniu z innymi
lekami);
­
inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE) i antagoniści receptorów angiotensyny II (leki
stosowane głównie do kontrolowania ciśnienia krwi i leczenia niewydolności serca);
­
takrolimus i cyklosporyna (leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepów);
­
leki zwiotczające mięśnie;
­
salicylany (leki stosowane w celu łagodzenia bólu i zmniejszenia gorączki);
­
lit (lek przeciwdepresyjny);
­
leki o odczynie alkalicznym, np. sympatomimetyki (takie jak amfetamina).

Venolyte z jedzeniem i piciem

Brak danych dotyczących negatywnego wpływu podczas jednoczesnego stosowania z jedzeniem i piciem.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Venolyte można bezpiecznie stosować w okresie ciąży i podczas karmienia piersią tak długo, jak jest
kontrolowana równowaga wodno-elektrolitowa.
Jeśli do leku Venolyte dodano inny lek, należy oddzielnie rozważyć jego właściwości i stosowanie w okresie
ciąży oraz podczas karmienia piersią. Lekarz omówi to z pacjentką.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Venolyte nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

3. Jak stosować Venolyte

Venolyte jest podawany w szpitalu przez lekarza lub pielęgniarkę.
Pacjent otrzyma ten lek w postaci infuzji dożylnej (infuzja do żyły).
Ilość leku i szybkość podawania zależą od stanu pacjenta. Lekarz zdecyduje o dawce odpowiedniej dla
pacjenta.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Venolyte

Jest mało prawdopodobne, że pacjent otrzyma większą dawkę niż powinien, ponieważ lek ten jest podawany
przez lekarza lub pielęgniarkę, którzy kontrolują stan pacjenta podczas leczenia. Jednakże należy
poinformować lekarza lub pielęgniarkę o jakichkolwiek wątpliwościach.
W razie przypadkowego przedawkowania podawanie leku będzie przerwane i pacjent będzie obserwowany
pod kątem wystąpienia objawów związanych z lekiem. Konieczne może być zastosowanie leczenia w celu
usunięcia nadmiaru płynu.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo często (występujące częściej niż u 1 na 10 pacjentów)
­
przewodnienie (za dużo płynu w organizmie) i niewydolność serca u pacjentów z chorobami serca lub
obrzękiem płuc (gromadzenie się płynu w płucach).
Często (występujące częściej niż u 1 na 100 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów)
­
rozcieńczenie składników krwi i zmniejszenie hematokrytu (część objętości krwi, zajmowana przez
krwinki czerwone), szczególnie po podaniu dużej objętości tego roztworu.
Inne działania niepożądane:
­
gromadzenie płynu w tkankach (obrzęk);
­
gorączka;
­
zakażenie w miejscu wkłucia, miejscowy ból lub reakcja;
­
podrażnienie żyły, zakrzepica żylna (powstawanie skrzepu) lub zapalenie żył rozciągające się od
miejsca podania;
­
wynaczynienie (wyciek płynu z żyły).
Lekarz lub pielęgniarka będą obserwowali pacjenta podczas stosowania tego leku. Jeśli wystąpi
którekolwiek z tych działań niepożądanych, leczenie zostanie przerwane.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301
faks: +48 22 49 21 309
e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Venolyte

Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek należy zużyć bezpośrednio po otwarciu butelki lub worka.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie. Termin ważności
oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Venolyte

­
Substancjami czynnymi leku są:

500 ml 1000 ml

Sodu octan trójwodny
2,32 g
4,63 g
Sodu chlorek
3,01 g
6,02 g
Potasu chlorek
0,15 g
0,30 g
Magnezu chlorek
sześciowodny
0,15 g
0,30 g
Elektrolity:
Na
137,0 mmol/l
K
4,0 mmol/l
Mg
1,5 mmol/l
Cl
110,0 mmol/l
CH COO
34,0 mmol/l
Teoretyczna osmolarność:
286,5 mOsm/l
Kwasowość miareczkowa:
 2,5 mmol NaOH/l
pH:
6,9 – 7,9
­
Pozostałe składniki leku to: woda do wstrzykiwań, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), kwas solny
(do ustalenia pH).

Jak wygląda Venolyte i co zawiera opakowanie

Venolyte jest przezroczystym i bezbarwnym roztworem pakowanym w elastyczny, zgrzewany, plastikowy
worek typu freeflexlub w plastikową butelkę KabiPac.
Roztwór dostępny jest w opakowaniach po 500 ml lub po 1000 ml.
Poliolefinowe worki ( freeflex) w ochronnym opakowaniu z folii: 20 x 500 ml, 10 x 1000 ml.
Butelki LDPE (KabiPac): 10 x 500 ml, 20 x 500 ml, 10 x 1000 ml.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.
Al. Jerozolimskie 134
02-305 Warszawa

Wytwórca

Fresenius Kabi Deutschland GmbH
Freseniusstrasse 1
61169 Friedberg
Niemcy
Fresenius Kabi France
6 rue du Rempart
27400 Louviers
Francja

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru

Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Belgia
Bułgaria
Czechy
Chorwacja
Cypr
Francja
Grecja
Hiszpania
Holandia
Irlandia
Malta
Polska
Portugalia
Rumunia
Słowacja
Słowenia
Węgry
Ionolyte, oplossing voor infusie
Йонолайт инфузионен разтвор
Isolyte Infuzní roztok
Ionolyte, otopina za infuziju
Ionolyte, διάλυμα για έγχυση
Ionoven, solution pour perfusion
Ionolyte, διάλυμα για έγχυση
IONOLYTE solución para perfusión
Ionolyte, oplossing voor infusie
Ionolyte Solution for infusion
Ionolyte solution for infusion
Venolyte
Ionolyte
Ionolyte soluție perfuzabilă
Isolyte, infúzny roztok
Ionolyte raztopina za infundiranje
Isolyte, oldatos infúzió
Wielka Brytania Ionolyte Solution for infusion
Włochy
Ionovol
Data ostatniej aktualizacji ulotki:09.12.2019 r.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie
Pacjenci dorośli, dzieci i młodzież
Dawka i szybkość infuzji zależą od wieku, masy ciała, stanu klinicznego i parametrów biologicznych
pacjenta (włączając równowagę kwasowo-zasadową) oraz od terapii skojarzonej.
Zalecane dawki
Maksymalna dawka dobowa odpowiada zapotrzebowaniu pacjenta na płyny i elektrolity. W celu
tymczasowego uzupełnienia krwi konieczne jest podanie objętości 3- do 5-krotnie większej niż utracona
ilość krwi.
Zalecana dawka w typowych przypadkach
Pacjenci dorośli, w podeszłym wieku i młodzież (w wieku 12 lat i powyżej): 500 ml do 3 litrów/24 godziny.
Niemowlęta, małe dzieci i dzieci (w wieku od 28 dni do 11 lat): 20 ml/kg mc. do 100 ml/kg mc./24 godziny.
Szybkość podawania
W długotrwałym leczeniu pacjentów dorosłych, poza ciężką utratą płynów, szybkość infuzji zwykle wynosi
40 ml/kg mc./24 godziny.
U dzieci i młodzieży szybkość infuzji zwykle wynosi 5 ml/kg mc./godz., ale szybkość różni się w zależności
od wieku: niemowlęta 6 do 8 ml/kg mc./godz., małe dzieci 4 do 6 ml/kg mc./godz., dzieci w wieku szkolnym
2 do 4 ml/kg mc./godz.
Sposób podawania
Do podawania dożylnego.