Clozapinum
Substancją czynną leku Symcloza jest klozapina, która należy do grupy leków zwanych
neuroleptykami (leki stosowane w leczeniu swoistych zaburzeń psychicznych, takich jak psychozy).
Lek Symcloza jest stosowany w leczeniu pacjentów ze schizofrenią, którzy nie reagują na leczenie
innymi lekami.
Schizofrenia jest chorobą psychiczną powodującą zaburzenia myślenia, emocji i zachowania.
Stosowanie leku Symcloza zaleca się tylko w leczeniu pacjentów, którzy stosowali już przynajmniej
dwa różne leki przeciwpsychotyczne, w tym jeden z grupy nowych atypowych leków
przeciwpsychotycznych wskazanych w leczeniu schizofrenii i nie reagowali na te leki lub
powodowały one ciężkie działania niepożądane, którym nie można było przeciwdziałać.
Lek Symcloza jest stosowany także do leczenia ciężkich zaburzeń myślenia, emocji i zachowania
u pacjentów z chorobą Parkinsona, którzy nie reagują na leczenie innymi lekami.
1
Jeśli którykolwiek z powyższych punktów odnosi się do pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi
i nie stosować leku Symcloza.
Leku Symcloza nie wolno stosować u pacjentów, którzy są nieprzytomni lub są w śpiączce.
Zanim pacjent rozpocznie leczenie lekiem Symcloza, powinien powiedzieć lekarzowi, jeśli
występują lub kiedykolwiek w przeszłości występowały u niego:
2
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Symcloza, lekarz przeprowadzi wywiad i zleci badania krwi
w celu potwierdzenia prawidłowej liczby białych krwinek. Jest to ważne, ponieważ organizm pacjenta
potrzebuje białych krwinek do zwalczania zakażenia.
Lekarz przeprowadzi także badanie lekarskie przed rozpoczęciem leczenia lekiem Symcloza. Lekarz
może zlecić wykonanie elektrokardiogramu (EKG) w celu sprawdzenia czynności serca w przypadku,
gdy jest to konieczne dla pacjenta lub pacjent ma szczególne obawy.
Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby, przez cały czas trwania leczenia lekiem
Symcloza będą przeprowadzane regularne badania czynności wątroby. Jeśli u pacjenta występuje duże
stężenie cukru (glukozy) we krwi (cukrzyca), lekarz może zlecić regularne badania stężenia glukozy
we krwi.
Lek Symcloza może powodować zmianę w stężeniu lipidów we krwi. Lek Symcloza może
powodować zwiększenie masy ciała. Lekarz może kontrolować masę ciała pacjenta i stężenie lipidów
we krwi.
Jeśli lek Symcloza wywołuje u pacjenta uczucie pustki w głowie, zawroty głowy czy omdlenie, należy
zachować ostrożność podczas wstawania z pozycji siedzącej czy leżącej.
Jeśli pacjent musi zostać poddany operacji lub z innych przyczyn jest unieruchomiony przez dłuższy
czas, należy przedyskutować z lekarzem stosowanie leku Symcloza. Istnieje ryzyko wystąpienia
zakrzepicy (krzepnięcie krwi w żyłach).
Pacjenci w wieku poniżej 16 lat nie powinni stosować leku Symcloza, ponieważ istnieją ograniczone
dane dotyczące stosowania leku w tej grupie wiekowej.
U pacjentów w podeszłym wieku (w wieku 60 lat i powyżej) mogą z większym
prawdopodobieństwem wystąpić następujące działania niepożądane podczas leczenia lekiem
3
Symcloza: omdlenia lub uczucie pustki w głowie po zmianie pozycji, zawroty głowy, szybka praca
serca, trudności z oddawaniem moczu oraz zaparcie.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występuje stan zwany otępieniem.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, jak również o lekach
wydawanych bez recepty oraz lekach roślinnych. Może zaistnieć konieczność zmiany dawkowania
leków lub zmiany leków.
zmniejszającymi liczbę białych krwinek wytwarzanych przez organizm,tj. lekami takimi jak:
4
Nie należy pić alkoholu w czasie stosowania leku Symcloza.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent pali papierosy i jak często pije napoje zawierające kofeinę
(kawa, herbata, coca-cola). Nagłe zmiany w przyzwyczajeniach związanych z paleniem czy piciem
napojów zawierających kofeinę mogą także zmienić efekty działania leku Symcloza.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lekarz przedyskutuje
z pacjentką korzyści i możliwe ryzyko dotyczące stosowania leku w czasie ciąży. Należy natychmiast
powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka zaszła w ciążę w czasie leczenia lekiem Symcloza.
U noworodków matek przyjmujących leki przeciwpsychotyczne w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie
trzy miesiące ich ciąży) mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność i (lub) osłabienie
mięśni, senność, pobudzenie, problemy z oddychaniem oraz trudności w karmieniu. Jeśli u dziecka
rozwinęły się te objawy, należy skontaktować się z lekarzem.
Niektóre kobiety stosujące leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych mają nieregularne
miesiączki lub nie mają ich wcale. W wyniku zamiany leczenia innym lekiem na leczenie lekiem
Symcloza może powrócić prawidłowe miesiączkowanie. Dlatego kobiety w wieku rozrodczym
powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji.
Nie należy karmić piersią w czasie leczenia lekiem Symcloza. Klozapina, substancja czynna leku
Symcloza, może przenikać do mleka ludzkiego i oddziaływać na dziecko.
Lek Symcloza może powodować zmęczenie, senność i napady padaczkowe, szczególnie w
początkowym okresie leczenia. Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, jeśli występują
wyżej wymienione objawy.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
W celu zminimalizowania ryzyka niskiego ciśnienia krwi, drgawek i senności, konieczne jest, aby
lekarz zwiększał dawkę leku stopniowo. Lek Symcloza należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami
lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Bardzo ważne jest, aby nie zmieniać dawki ani nie przerywać stosowania leku Symcloza bez
wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Należy kontynuować leczenie tak długo, jak to zaleci lekarz.
W przypadku pacjentów w wieku 60 lat lub starszych lekarz może rozpocząć leczenie od mniejszych
dawek i stopniowo je zwiększać, ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że wystąpią u nich pewne
działania niepożądane (patrz punkt 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symcloza).
Jeśli tabletki o tej mocy nie umożliwiają pacjentowi przyjęcia przepisanej dawki, dostępne są tabletki
o innej mocy.
Zwykle zalecana dawka początkowa to 12,5 mg (pół tabletki 25 mg) raz lub dwa razy na dobę
w pierwszej dobie, a następnie 25 mg raz lub dwa razy na dobę w drugiej dobie. Należy połknąć
tabletkę popijając wodą. W przypadku dobrej tolerancji na leczenie, dawkę dobową można następnie
stopniowo zwiększać o 25 mg do 50 mg w ciągu 2-3 tygodni tak, aby uzyskać docelowo dawkę do
300 mg na dobę. Następnie w razie potrzeby, dawkę dobową można dalej zwiększać o 50 mg do
5
100 mg w odstępach 3 do 4 dni lub najlepiej, co tydzień.
Skuteczna dawka dobowa to zwykle 200 mg lub 450 mg, podzielona na kilka pojedynczych dawek.
Niektórzy pacjenci potrzebują większych dawek. Dopuszczalna dawka dobowa to 900 mg. Przy
dawce dobowej większej niż 450 mg możliwe jest nasilenie niektórych działań niepożądanych
(w szczególności drgawek). Należy zawsze stosować najmniejsze, skuteczne dla pacjenta dawki leku.
Większość pacjentów przyjmuje część dawki rano, część wieczorem. Lekarz dokładnie wyjaśni jak
należy dzielić dawkę dobową. Jeśli dawka wynosi 200 mg, pacjent może przyjąć ją jako dawkę
pojedynczą, wieczorem. Jeśli pacjent przyjmuje lek Symcloza od jakiegoś czasu z dobrym skutkiem,
lekarz może spróbować zmniejszyć dawkę. Pacjent powinien przyjmować lek Symcloza przez co
najmniej 6 miesięcy.
Zwykle dawka początkowa to 12,5 mg (pół tabletki 25 mg) wieczorem. Należy połknąć tabletkę
popijając wodą. Następnie lekarz będzie stopniowo zwiększał dawkę o 12,5 mg, nie szybciej niż
dwukrotnie w ciągu tygodnia, do uzyskania maksymalnej dawki 50 mg na dobę na koniec drugiego
tygodnia. Jeśli u pacjenta występuje omdlenie, uczucie pustki w głowie czy splątanie, zwiększanie
dawki powinno zostać opóźnione lub wstrzymane. W celu uniknięcia takich objawów należy badać
ciśnienie krwi pacjenta w pierwszych tygodniach leczenia. Skuteczna dawka dobowa to zwykle 25 mg
do 37,5 mg, przyjmowana jako jedna dawka wieczorem. Stosowanie dawek większych niż 50 mg na
dobę powinno mieć miejsce tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna dawka dobowa to
100 mg. Zawsze należy stosować najmniejsze skuteczne dawki leku.
W razie przyjęcia zbyt dużej liczby tabletek przez pacjenta lub kogoś innego należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem lub wezwać pogotowie.
Objawy przedawkowania:
Senność, zmęczenie, brak energii, utrata przytomności, śpiączka, splątanie (dezorientacja), omamy,
pobudzenie, chaotyczna mowa, sztywność kończyn, drżenie rąk, napady padaczkowe (drgawki),
nadmierne wydzielanie śliny, rozszerzenie źrenic, nieostre widzenie, niedociśnienie, zapaść, szybkie
lub nieregularne bicie serca, płytki oddech lub trudności w oddychaniu.
Jeżeli pominie się dawkę leku, należy przyjąć ją jak najszybciej. Nie należy jednak przyjmować leku,
jeżeli zbliża się czas przyjęcia następnej dawki. W takim przypadku należy przyjąć następną dawkę
o zwykłej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jeśli pacjent zapomniał zażyć lek Symcloza w ciągu 48 godzin lub dłużej, powinien niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem.
Nie należy przerywać stosowania leku Symcloza bez uzgodnienia z lekarzem, ponieważ mogą
wystąpić reakcje odstawienne. Należą do nich: pocenie się, ból głowy, nudności, wymioty i biegunka.
otrzyma natychmiastowego leczenia.Mogą powrócić objawy choroby. Zaleca się stopniowe
zmniejszanie dawki o 12,5 mg w ciągu jednego do dwóch tygodni. Lekarz poinformuje pacjenta,
w jaki sposób zmniejszyć dawkę dobową. Jeśli konieczne jest natychmiastowe przerwanie stosowania
leku Symcloza, należy poradzić się lekarza.
Jeśli lekarz zdecyduje o wznowieniu leczenia lekiem Symcloza, a pacjent przyjął ostatnią dawkę leku
Symcloza ponad dwa dni wcześniej, dawka początkowa będzie wynosiła 12,5 mg.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
6
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo często(dotyczy więcej niż 1 pacjenta na 10):
Często(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 10):
Niezbyt często(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 100):
Rzadko(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 1 000):
Rzadko(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 1 000)lub bardzo rzadko(może dotyczyć
mniej niż 1 pacjenta na 10 000):
Bardzo rzadko(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 10 000):
Częstość nieznana(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
7
Jeśli którykolwiek z powyższych punktów odnosi się do pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi
przed zastosowaniem następnej dawki leku Symcloza.
Bardzo często(dotyczy więcej niż 1 pacjenta na 10):
Senność, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca, nadmierne wydzielanie śliny.
Często(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 10):
Duża liczba białych krwinek we krwi (leukocytoza), duża liczba pewnego rodzaju białych krwinek we
krwi (eozynofilia), zwiększenie masy ciała, nieostre widzenie, ból głowy, drżenie, sztywność,
niepokój ruchowy, drgawki, zrywania mięśniowe, ruchy mimowolne, niezdolność wykonania ruchu,
niezdolność pozostania w bezruchu, zmiany w zapisie EKG, nadciśnienie, omdlenie lub uczucie pustki
w głowie po zmianie pozycji, nagła utrata przytomności, nudności, wymioty, utrata apetytu, suchość
błony śluzowej jamy ustnej, drobne nieprawidłowości w wynikach testów czynności wątroby,
nietrzymanie moczu, trudności w oddawaniu moczu, zmęczenie, gorączka, zwiększone pocenie się,
zwiększenie temperatury ciała, zaburzenia mowy (np. mowa niewyraźna).
Niezbyt często(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 100):
Brak białych krwinek we krwi (agranulocytoza), zaburzenia mowy (np. jąkanie).
Rzadko(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 1 000):
Mała liczba czerwonych krwinek we krwi (niedokrwistość), niepokój ruchowy, pobudzenie, splątanie,
majaczenie, zapaść krążeniowa, arytmia, zapalenie mięśnia sercowego lub zapalenie osierdzia, wysięk
osierdziowy, trudności w połykaniu (np. zachłyśnięcie się), duże stężenie cukru (glukozy) we krwi,
cukrzyca, zator w płucach (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa), zapalenie wątroby, żółtaczka
(choroba wątroby powodująca zażółcenie skóry/ciemne zabarwienie moczu/świąd), zapalenie trzustki
prowadzące do ciężkiego bólu nadbrzusza, zwiększenie we krwi aktywności enzymu zwanego
fosfokinazą kreatynową.
Bardzo rzadko(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
Zwiększenie liczby płytek krwi z możliwym krzepnięciem krwi w naczyniach krwionośnych,
zmniejszenie liczby płytek krwi, niekontrolowane ruchy ust, języka i kończyn, natręctwa myślowe
i czynności przymusowe (objawy obsesyjno-kompulsyjne), reakcje skórne, obrzęk ślinianki
przyusznej (powiększenie ślinianek), trudności w oddychaniu, powikłania spowodowane
niekontrolowanym stężeniem cukru (glukozy) we krwi (np. śpiączka lub kwasica ketonowa), bardzo
duże stężenie trójglicerydów lub cholesterolu we krwi, choroba mięśnia sercowego (kardiomiopatia),
zatrzymanie akcji serca, ciężkie zaparcie z bólem brzucha i skurczami żołądka spowodowane
niedrożnością jelita (porażenna niedrożność jelita), obrzmiały brzuch, ból brzucha, ciężkie
uszkodzenie wątroby (piorunująca martwica wątroby), zapalenie nerek, nagła niewyjaśniona śmierć.
Częstość nieznana(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Zaburzenia wątroby, w tym stłuszczenie wątroby, martwica wątroby, hepatotoksyczność/uszkodzenie
wątroby, zaburzenie wątroby powodujące zastępowanie prawidłowej tkanki tkanką bliznowatą, co
powoduje utratę czynności wątroby, w tym choroby wątroby powodujące powikłania zagrażające
życiu, takie jak niewydolność wątroby (która może prowadzić do śmierci), uszkodzenie wątroby
(uszkodzenie komórek wątroby lub dróg żółciowych lub obu) oraz przeszczepienie wątroby, zmiany
w badaniu fal mózgowych (elektroencefalogram/EEG), biegunka, uczucie dyskomfortu w żołądku,
zgaga, uczucie dyskomfortu w żołądku po posiłku, uczucie osłabienia mięśni, kurcze mięśni, ból
mięśni, niedrożność nosa, moczenie nocne, nagłe, niekontrolowane zwiększenie ciśnienia tętniczego
(zespół objawów rzekomego guza chromochłonnego nadnerczy), niekontrolowane skrzywienie ciała
w jedną stronę (pleurototonus), zaburzenia wytrysku u mężczyzn (sperma nie wydostaje się na
8
zewnątrz ciała lecz trafia do pęcherza moczowego - suchy orgazm lub wytrysk wsteczny), wysypka,
fioletowo-czerwone plamy na skórze, gorączka lub świąd wskutek zapalenia naczyń krwionośnych,
zapalenie jelita grubego z biegunką, ból brzucha, gorączka, zmiana koloru skóry, wysypka na twarzy
w kształcie motyla, ból stawów, ból mięśni, gorączka i zmęczenie (toczeń rumieniowaty).
U pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem, leczonych lekami przeciwpsychotycznymi nieznacznie
zwiększa się ryzyko zgonu w porównaniu do pacjentów nie przyjmujących leków
przeciwpsychotycznych.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku Symcloza po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym
i blistrze po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Symcloza, 25 mg, tabletki są jasnożółte do żółtych, okrągłe, o średnicy ok. 6,0 mm, tabletki
niepowlekane, z wytłoczonym po jednej stronie “FC” oraz “1” po obu stronach linii podziału i gładkie
po drugiej stronie.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Symcloza, 100 mg, tabletki są jasnożółte do żółtych, okrągłe o średnicy ok. 10,0 mm, tabletki
niepowlekane, z wytłoczonym po jednej stronie “FC” oraz “3” po obu stronach linii podziału i gładkie
po drugiej stronie.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Symcloza, 200 mg, tabletki są jasnożółte do żółtych, w kształcie kapsułki, o długości ok. 17,0 mm
i szerokości ok. 8,0 mm, tabletki niepowlekane, z wytłoczonymi po jednej stronie “F” oraz “C”
z trzema liniami podziału oraz z wytłoczoną “7” po drugiej stronie z trzema liniami podziału.
Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział
9
na równe dawki.
Tabletki leku Symcloza dostępne są w blistrach PVC/PVDC/Aluminium zawierających 50 lub 90
tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Symphar Sp. z o.o.
ul. Koszykowa 65
00-667 Warszawa
tel.: +48 22 822 93 06
e-mail: symphar@symphar.com
Symphar Sp. z o.o.
ul. Chełmżyńska 249
04-458 Warszawa
Polska: Symcloza
10
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.