Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa
Roztwór do wstrzykiwań
PNEUMOVAX 23 dostępny jest w fiolce zawierającej 0,5 ml szczepionki.
PNEUMOVAX 23 jest przeznaczony do stosowania u dzieci (w wieku 2 lat i starszych) i osób
dorosłych w celu zapobiegania zakażeniom wywoływanym przez Streptococcus pneumoniae.
Szczepienie zalecane jest u następujących osób:
Osoby z prawidłową czynnością układu odpornościowego
Pneumokoki wywołują infekcje płuc (głównie zapalenie płuc), błon ochraniających mózg i rdzeń
kręgowy (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) oraz krwi (bakteriemia lub posocznica).
PNEUMOVAX 23 chroni wyłącznie przed infekcjami wywoływanymi przez te serotypy
pneumokoków, których antygeny zawarte są w szczepionce. Szczepionka zawiera antygeny
23 serotypów, które są przyczyną największej liczby zakażeń wywoływanych przez pneumokoki
(około 9 na 10).
Podanie szczepionki zarówno u dzieci, jak i u dorosłych powoduje powstawanie w organizmie
przeciwciał, które chronią przed zakażeniem pneumokokowym.
Zakażenia pneumokokowe występują na całym świecie, nie zależą od wieku pacjenta, a najczęściej
dotyczą:
Pneumokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych może wystąpić po urazie lub złamaniu
w obrębie czaszki oraz rzadko, po niektórych operacjach. Szczepionka PNEUMOVAX 23 może nie
ochronić przed wszystkimi zakażeniami powstałymi w takich okolicznościach.
Szczepionka PNEUMOVAX 23 nie chroni przed łagodniejszymi infekcjami występującymi w obrębie
układu oddechowego (np. w obrębie zatok lub uszu).
Nie należy stosować szczepionki w przypadku ciężkiej choroby przebiegającej z gorączką.
Szczepienie należy odłożyć do momentu wyzdrowienia.
Nawet jeśli szczepienie zostanie odłożone w czasie, może ono nie ochronić przed zakażeniem
pneumokokowym w równym stopniu, jak chroni osoby zdrowe, jeśli:
W przypadku twierdzącej odpowiedzi na którykolwiek z wyżej wymienionych punktów, szczepienie
może być wykonane w wyznaczonym terminie, bądź odłożone na termin późniejszy.
Szczepionkę PNEUMOVAX 23 można podawać osobom w wieku co najmniej 2 lat. Stosowanie
szczepionki u osób młodszych powoduje powstanie niewystarczającej odpowiedzi immunologicznej.
Szczepionkę można podawać jednocześnie ze szczepionką przeciw grypie.
W celu uzyskania informacji o podawaniu szczepionki PNEUMOVAX 23 jednocześnie ze
szczepionką ZOSTAVAX, należy skontaktować się z lekarzem lub pracownikiem służby zdrowia.
Nie należy przerywać przyjmowania antybiotyków stosowanych zapobiegawczo przeciw
pneumokokom. Nawet po szczepieniu ważne jest, aby w przypadku, gdy istnieje podejrzenie infekcji
lub wysokie ryzyko wystąpienia infekcji pneumokokowej lekarz jak najszybciej zlecił terapię
antybiotykową (np. u osób, którym usunięto śledzionę lub u których śledziona nie funkcjonuje
prawidłowo).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub
ostatnio, nawet o tych, które wydawane są bez recepty oraz tych, które pacjent planuje stosować.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tej szczepionki.
Nie wiadomo, czy podanie szczepionki PNEUMOVAX 23 kobiecie ciężarnej może stanowić
zagrożenie dla płodu. Decyzja o wykonaniu szczepienia należy do lekarza.
Należy poinformować lekarza o trwającym bądź planowanym karmieniu piersią. Decyzja
o wykonaniu szczepienia należy do lekarza.
Nie ma danych wskazujących na to, że szczepionka PNEUMOVAX 23 może zaburzać zdolność
prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Szczepionka PNEUMOVAX 23 zawiera fenol jako substancję pomocniczą. Należy powiedzieć
lekarzowi, jeśli u pacjenta lub jego dziecka kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na ten składnik.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jednostkę dawkowania, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.
Szczepienie powinien wykonać lekarz lub pielęgniarka, posiadający doświadczenie w podawaniu
szczepionek. Należy je wykonać w przychodni, gdzie dostępne są leki niezbędne do zastosowania
w wypadku wystąpienia rzadkiej, poważnej reakcji alergicznej na szczepienie.
PNEUMOVAX 23 jest podawany zazwyczaj w górną część ramienia, jako wstrzyknięcie
domięśniowe lub podskórne (głęboko).
Szczepionka zazwyczaj jest podawana, co najmniej 2 tygodnie przed planowaną operacją usunięcia
śledziony lub przed rozpoczęciem planowanej, specjalistycznej terapii przeciwnowotworowej.
W przypadku rozpoczęcia lub zakończenia takiej terapii, szczepienie może być odroczone o około
3 miesiące.
Osobom seropozytywnym w kierunku HIV, szczepionka zwykle jest podawana od razu po otrzymaniu
wyników badań.
Zazwyczaj nie ma konieczności podawania drugiej dawki szczepionki chyba, że upłynęły co najmniej
3 lata od wykonania pierwszego szczepienia. Osoby zdrowe nie muszą otrzymywać drugiej dawki
szczepionki. U osób szczególnie zagrożonych wystąpieniem ciężkiej infekcji pneumokokowej
(np. osoby z usuniętą śledzioną lub osoby, u których śledziona nie funkcjonuje prawidłowo)
wykonanie powtórnego szczepienia może być zalecane po 3-5 latach od podania poprzedniej dawki.
Decyzja o podaniu kolejnej dawki szczepionki należy do lekarza.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeżeli po podaniu szczepionki wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast
powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ objawy te mogą świadczyć o wystąpieniu reakcji alergicznej
lub innych poważnych działań niepożądanych:
Istnieje ryzyko wystąpienia poważnych, rzadkich reakcji alergicznych po każdym szczepieniu. Mogą
one obejmować trudności w oddychaniu, sine zabarwienie warg lub języka, niskie ciśnienie krwi
(powodujące zawroty głowy) oraz zasłabnięcie. Reakcje te, jeśli wystąpią, zazwyczaj pojawiają się tuż
po podaniu szczepionki, gdy pacjent przebywa jeszcze pod opieką lekarza. Jeżeli jednak którykolwiek
z wymienionych objawów wystąpi po opuszczeniu gabinetu, należy natychmiast zgłosić się
do lekarza.
Możliwe jest wystąpienie innych objawów reakcji alergicznej. Obejmują one objawy takie,
jak gorączka i ogólne złe samopoczucie połączone z bólem lub nawet stanem zapalnym i obrzękiem
w obrębie stawów, bólem mięśni, obrzękiem twarzy i szyi, pokrzywką i wysypką. Jeżeli wystąpi
którykolwiek z wymienionych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem,
na wypadek konieczności zastosowania odpowiedniego leczenia.
Bardzo często występującymi objawami (u około 1 na 10 osób szczepionych) jest bolesność,
zaczerwienienie, zwiększona ciepłota, obrzęk, stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia i podwyższona
temperatura. Opisane reakcje występują częściej po podaniu drugiej dawki szczepionki, niż po
pierwszej dawce.
Działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych i po wprowadzeniu szczepionki
do obrotu obejmują:
W okresie po wprowadzeniu szczepionki do obrotu, rzadko zgłaszano występowanie znacznego
obrzęku kończyny, w którą podano szczepionkę.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al.
Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, Strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl .
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania szczepionki.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C).
Nie zamrażać.
Nie stosować tej szczepionki po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku po:
„EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przed podaniem szczepionki należy sprawdzić, czy roztwór jest przezroczysty i nie posiada
zanieczyszczeń.
Wyżej wymienione antygeny zostały tak oczyszczone, aby mogły być podane we wstrzyknięciu,
zarówno dziecku, jak i osobie dorosłej.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jednostkę dawkowania, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.
Szczepionka jest klarownym, bezbarwnym roztworem.
Roztwór do wstrzykiwań domięśniowych lub podskórnych.
PNEUMOVAX 23 jest dostępny w następujących opakowaniach:
Fiolki ze szkła typu I z korkiem z gumy butylowej.
Ampułko-strzykawka ze szkła typu I z bromobutylową, laminowaną warstwą fluoropolimeru zatyczką
tłoka i nasadką (syntetyczna mieszanina izoprenowo-bromobutylowa poliizoprenu lub kauczuk
styrenowo-butadienowy).
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
MSD Polska Sp. z o.o.
Merck Sharp & Dohme B.V.
ul. Chłodna 51
Waarderweg 39
00-867 Warszawa
2031 BN Haarlem, Holandia
Tel.: (+48) 22 549 51 00
msdpolska@merck.com
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.