Lokren 20

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Uwaga! Zachowaj ulotkę! Informacja na opakowaniu bezpośrednim w języku obcym.

Lokren 20

20 mg, tabletki powlekane

Betaxololi hydrochloridum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

• 1. Co to jest lek Lokren 20 i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lokren 20
• 3. Jak stosować lek Lokren 20
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać lek Lokren 20
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Lokren 20 i w jakim celu się go stosuje

Lek Lokren 20 występuje w postaci tabletek powlekanych i zawiera substancję czynną betaksololu
chlorowodorek. Betaksolol blokuje receptory beta-adrenergiczne w sercu. Lek podawany raz na dobę
zapewnia długotrwałe działanie przeciwnadciśnieniowe.

Wskazania do stosowania:

• Nadciśnienie tętnicze;
• Choroba niedokrwienna serca.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lokren 20

Kiedy nie stosować leku Lokren 20:

• jeśli pacjent ma uczulenie na betaksololu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• jeśli pacjent ma ciężką astmę oskrzelową i ciężką przewlekłą obturacyjną chorobę płuc,
• jeśli pacjent ma niewydolność serca, która nie jest kontrolowana leczeniem,
• jeśli pacjent ma wstrząs kardiogenny,
• jeśli pacjent ma blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia (z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem),
• jako jedynego leczenia, jeśli pacjent ma dławicę Prinzmetala w czystej postaci (odmienna dławica piersiowa),
• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności węzła zatokowo-przedsionkowego (w tym blok zatokowo-przedsionkowy),
• jeśli pacjent ma wolną czynność serca (liczba skurczów serca poniżej 45-50 na minutę),
• jeśli pacjent ma ciężką postać choroby Raynauda i ciężkie zaburzenia tętnic obwodowych,
• jeśli pacjent ma nie leczony guz chromochłonny nadnerczy,
• jeśli pacjent ma niedociśnienie tętnicze,
• jeśli u pacjenta występowały w przeszłości reakcje anafilaktyczne (ciężkie reakcje uczuleniowe),
• jeśli pacjent ma kwasicę metaboliczną,
• w przypadku leczenia floktafeniną lub sultoprydem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Nie należy nigdy nagle przerywać stosowania leku, szczególnie u pacjentów z dławicą piersiową
(chorobą niedokrwienną serca), ponieważ może to spowodować ciężkie zaburzenia rytmu serca, zawał
mięśnia sercowego lub nagły zgon; lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki, np. przez okres 1 do
2 tygodni. W tym samym czasie, jeśli będzie to konieczne, w celu uniknięcia zaostrzenia dławicy,
lekarz może zadecydować o włączeniu leku zastępczego. O tym, czy lek należy odstawić i o sposobie
zakończenia terapii decyduje lekarz.
Należy koniecznie poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występuje astma oskrzelowa lub inne
przewlekłe choroby układu oddechowego. Leki blokujące receptory β-adrenergiczne mogą być
podawane tylko pacjentom z łagodnymi postaciami tych chorób, a leczenie należy rozpoczynać
małymi dawkami tych leków.
Pacjenci z wyrównaną niewydolnością serca, leczeni betaksololu chlorowodorkiem, powinni
znajdować się pod stałą obserwacją lekarza.
Należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów z częstością pracy serca mniejszą niż 55
skurczów na minutę, jak również z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia.
Betaksololu chlorowodorek może być stosowany w przypadku łagodniejszego przebiegu dławicy
Prinzmetala i w mieszanej postaci dławicy, pod warunkiem, że jednocześnie stosuje się lek
rozszerzający naczynia krwionośne.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leków blokujących receptory β-adrenergiczne u
pacjentów z zaburzeniami tętnic obwodowych (zespół lub choroba Raynauda, zapalenie tętnic lub
przewlekła niedrożność tętnic kończyn dolnych). Należy poinformować lekarza o tego rodzaju
schorzeniach.
U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze.
Należy koniecznie poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek,
cukrzyca (konieczność częstszego kontrolowania stężenia glukozy we krwi na początku leczenia),
łuszczyca (możliwość zaostrzenia objawów podczas leczenia lekami β-adrenolitycznymi) oraz
skłonność do alergii (zwłaszcza spowodowanych środkami kontrastującymi zawierającymi jod lub
floktafeniną, lub u pacjentów poddawanych leczeniu odczulającemu).
W przypadku planowanego, jak również ze wskazań nagłych zabiegu operacyjnego, przed
znieczuleniem należy poinformować lekarza anestezjologa o stosowaniu leku Lokren 20.
Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występuje jaskra lub choroby tarczycy.
Sportowcy nie powinni przyjmować tego leku, gdyż zawiera on substancję czynną, która może
wpływać na wynik testu antydopingowego (wynik dodatni).

Lek Lokren 20 a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie betaksololu chlorowodorku z floktafeniną
(niesteroidowy lek przeciwzapalny) lub z sultoprydem (lek stosowany w leczeniu niektórych zaburzeń
psychicznych).
Niewskazane jest jednoczesne stosowanie betaksololu chlorowodorku z amiodaronem (lek
przeciwarytmiczny), glikozydami naparstnicy (lek stosowany w niewydolności serca) lub
fingolimodem (lek stosowany w stwardnieniu rozsianym).
W przypadku jednoczesnego stosowania diltiazemu i betaksololu chlorowodorku może wystąpić
zwiększone ryzyko wystąpienia depresji.
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z:

• halogenowymi wziewnymi lekami znieczulającymi,
• antagonistami wapnia (beprydyl, diltiazem, werapamil),
• lekami przeciwarytmicznymi (propafenon, chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid),
• baklofenem (lek zmniejszający napięcie mięśni),
• insuliną i sulfonamidami zmniejszającymi stężenie glukozy we krwi,
• lidokainą,
• środkami kontrastującymi zawierającymi jod,
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi,
• antagonistami wapnia (pochodne dihydropirydyny np. nifedypina),
• lekami o działaniu przeciwdepresyjnym (pochodne imipraminy),
• neuroleptykami (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychotycznych),
• kortykosteroidami, tetrakozaktydem,
• meflochiną (lek stosowany w malarii),
• lekami sympatykomimetycznymi,
• klonidyną.

Stosowanie leku Lokren 20 z jedzeniem i piciem

Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku .
Lek Lokren 20 można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy pamiętać, że w czasie leczenia mogą
wystąpić zawroty głowy lub uczucie zmęczenia.

Lek zawiera laktozę jednowodną

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku Lokren 20.

3. Jak stosować lek Lokren 20

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Lokren 20 to jedna tabletka raz na dobę.
Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Lekarz dostosuje dawkę do czynności nerek: w przypadku klirensu kreatyniny większego niż
20 ml/minutę, dostosowanie dawki nie jest konieczne. Jakkolwiek, wskazana jest ścisła kontrola
lekarska na początku leczenia, dopóki stężenie leku we krwi nie osiągnie stanu równowagi (średnio 4
dni).
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 20 ml/minutę) zalecana
dawka wynosi 10 mg na dobę.
U pacjentów z niewydolnością wątroby zmiana dawkowania nie jest konieczna. Jakkolwiek ścisła
kontrola lekarska, szczególnie na początku leczenia, jest wskazana.
U pacjentów w podeszłym wieku leczenie należy rozpocząć od najmniejszej skutecznej dawki leku.
Konieczna jest regularna kontrola lekarska pacjenta.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Lokren 20 jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do
lekarza.

Stosowanie u dzieci

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lokren 20

Najczęstsze objawy przedawkowania to wolna czynność serca lub przerwa w pracy serca, uczucie
zmęczenia, oszołomienia, trudności w oddychaniu, niedociśnienie, blok serca (zaburzenia
przewodzenia impulsów w sercu), niewydolności serca, skurcz oskrzeli i hipoglikemia (małe stężenie
glukozy we krwi).
W razie zażycia zbyt dużej ilości leku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się
do oddziału pomocy doraźnej najbliższego szpitala. Na podstawie nasilenia objawów zatrucia lekarz
zadecyduje, jakie postępowanie jest odpowiednie.
Należy zabrać ze sobą opakowanie leku, aby wiadomo było, jaki lek został przyjęty i jakie
postępowanie należy wdrożyć.

Pominięcie zastosowania leku Lokren 20

W przypadku pominięcia zażycia jednej dawki leku należy przyjąć ją najszybciej jak jest to możliwe,
z wyjątkiem sytuacji, gdy zbliża się pora zażycia kolejnej dawki. Nie należy stosować dawki
podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Lokren 20

Nie należy nigdy nagle przerywać stosowania leku, szczególnie u pacjentów z dławicą piersiową
(chorobą niedokrwienną serca); lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki w ciągu 1 do 2 tygodni.
O tym, czy lek należy odstawić i o sposobie zakończenia terapii decyduje lekarz.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częstość występowania działań niepożądanych podanych poniżej została określona w następujący
sposób:
Bardzo często: dotyczą co najmniej 1 na 10 pacjentów
Często: dotyczą 1 do 10 na 100 pacjentów
Niezbyt często: dotyczą 1 do 10 na 1000 pacjentów
Rzadko: dotyczą 1 do 10 na 10 000 pacjentów
Bardzo rzadko: dotyczą mniej niż 1 na 10 000 pacjentów
Częstość nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych).
Często mogą wystąpić:

• zawroty i ból głowy, osłabienie, bezsenność;
• ból w nadbrzuszu, biegunka, nudności i wymioty;
• bradykardia (zwolnienie czynności serca) - możliwa jest ciężka bradykardia, ziębnięcie kończyn;
• impotencja.

Rzadko mogą wystąpić:

• zmiany skórne, w tym wykwity łuszczycopodobne lub zaostrzenie łuszczycy;
• zaburzenia depresyjne;
• niewydolność serca, obniżenie ciśnienia tętniczego, zwolnienie przewodzenia przedsionkowo- komorowego lub nasilenie istniejącego bloku przedsionkowo-komorowego;
• zespół Raynauda (ziębnięcie kończyn spowodowane zaburzeniami krążenia krwi w naczyniach obwodowych), nasilenie istniejącego chromania przestankowego;
• skurcz oskrzeli. W rzadkich przypadkach notowano pojawienie się przeciwciał przeciwjądrowych, którym tylko w wyjątkowych przypadkach towarzyszyły objawy kliniczne, takie jak układowy toczeń rumieniowaty, które przemijały po zakończeniu leczenia.

Bardzo rzadko mogą wystąpić:

• parestezja (uczucie mrowienia lub drętwienia), zaburzenia widzenia, omamy, splątanie, koszmary senne;
• hipoglikemia (zmniejszenie stężenia glukozy we krwi) lub hiperglikemia (zwiększenie stężenia glukozy we krwi).

Częstość nieznana występowania:

• pokrzywka, świąd, nadmierne pocenie się;
• letarg;
• spowolnienie lub przerwanie pracy serca, zawroty głowy, uczucie znacznego zmęczenia, trudności w oddychaniu - objawy te mogą wystąpić w szczególności u pacjentów w wieku powyżej 65 lat lub u pacjentów, u których występują inne zaburzenia serca.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301,
faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej
informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Lokren 20

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Lokren 20

• Substancją czynną leku jest betaksololu chlorowodorek. Jedna tabletka powlekana zawiera 20 mg betaksololu chlorowodorku.
• Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Skład otoczki: hypromeloza, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E 171).

Jak wygląda lek Lokren 20 i co zawiera opakowanie

Tabletki powlekane leku Lokren 20 są białe, okrągłe, obustronnie wypukłe, z linią podziału na jednej
stronie i z wytłoczonym «KE 20» na drugiej stronie.
Tabletkę można podzielić na połowy.
Opakowanie leku Lokren 20 zawiera 28 tabletek powlekanych w 2 blistrach z folii PVC/Al w
tekturowym pudełku.

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego lub importera równoległego.

Podmiot odpowiedzialny w Rumunii, kraju eksportu:

CHEPLAPHARM ARZNEIMITTEL GmbH
Ziegelhof 24, 17489 Greifswald, Niemcy

Wytwórca:

Sanofi Winthrop Industrie
30-36, avenue Gustave Eiffel
37100 Tours
Francja

Importer równoległy:

InPharm Sp. z o.o.
ul. Strumykowa 28/11
03-138 Warszawa

Przepakowano w:

InPharm Sp. z o.o. Services sp. k.
ul. Chełmżyńska 249
04-458 Warszawa
Numer pozwolenia w Rumunii, kraju eksportu:7016/2014/01
7016/2014/03
Numer pozwolenia na import równoległy:190/14

Data zatwierdzenia ulotki: 29.04.2024

[Informacja o zastrzeżonym znaku towarowym]