Ketoprofen-SF

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Ketoprofen-SF, 50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań

Do użytku tylko u dorosłych
Ketoprofenum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

• 1. Co to jest lek Ketoprofen-SF i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ketoprofen-SF
• 3. Jak stosować lek Ketoprofen-SF
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać lek Ketoprofen-SF
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Ketoprofen-SF i w jakim celu się go stosuje

Lek Ketoprofen-SF stosuje się w objawowym leczeniu ostrego silnego bólu w przypadkach:

• ostrego zapalenia stawów,
• przewlekłego zapalenia stawów, zwłaszcza reumatoidalnego zapalenia stawów (przewlekłe zapalenie wielostawowe),
• zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (choroba Bechterewa) i innych reumatoidalnych stanów zapalnych kręgosłupa,
• zaostrzenia choroby zwyrodnieniowej stawów i kręgosłupa (choroba zwyrodnieniowa stawów).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ketoprofen-SF

Kiedy nie stosować leku Ketoprofen-SF:

• jeśli pacjent ma uczulenie na ketoprofen, alkohol benzylowy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• jeżeli u pacjenta kiedykolwiek wystapiły skurcz oskrzeli, napad astmy oskrzelowej, obrzęk błony śluzowej nosa (nieżyt nosa), reakcje skórne (pokrzywka) lub inne reakcje alergiczne po zastosowaniu ketoprofenu, kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ),
• jeżeli kiedykolwiek u pacjenta wystąpiły skórne reakcje nadwrażliwości na światło (reakcje fotoalergiczne lub fototoksyczne) podczas stosowania ketoprofenu lub fibratów (leków obniżających stężenie lipidów we krwi),
• jeśli u pacjenta istnieją niewyjaśnione zaburzenia układu krwiotwórczego (układu odpowiedzialnego za powstawanie składników krwi),
• jeśli u pacjenta występuje czynny wrzód trawienny (choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy) lub przypadki krwawień z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego w wywiadzie,
• jeśli u pacjenta występuje skaza krwotoczna,
• zaburzenia hemostazy lub leczenie lekami przeciwzakrzepowymi,
• jeśli u pacjenta występują krwawienia do mózgu (krwawienia z naczyń mózgowych) lub inne czynne krwawienia,
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność serca,
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek,
• u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat,
• w ostatnich trzech miesiącach ciąży.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ketoprofen-SF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy poinformować farmaceutę lub lekarza, jeżeli u pacjenta występuje zakażenie – patrz
poniżej, punkt zatytułowany „Zakażenia”.
W punkcie „Ostrzeżenia i środki ostrożności” zawarte są informacje, kiedy pacjent może stosować
lek Ketoprofen-SF jedynie pod pewnymi warunkami (to znaczy w większych odstępach pomiędzy
kolejnymi dawkami leku lub w mniejszych dawkach, z równoczesnym monitorowaniem funkcji
organizmu). Jednakże nawet w takich przypadkach wymagana jest szczególna ostrożność. W celu
uzyskania dalszych informacji należy skontaktować się z lekarzem.
Niniejszy punkt dotyczy również pacjentów, u których w przeszłości miały miejsce opisane poniżej
sytuacje.
Roztwór do wstrzykiwań jest wskazany jedynie w przypadkach, gdy wymagany jest szybki
początek działania lub gdy podanie doustne leków lub doodbytnicze jest niemożliwe. W takich
przypadkach, leczenie powinno być zazwyczaj podane jako pojedyncze wstrzyknięcie
rozpoczynające terapię.
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez jak najkrótszy okres konieczny do
łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.
Wpływ na przewód pokarmowy (żołądek i jelita)
Należy unikać jednoczesnego stosowania leku Ketoprofen-SF wraz z innymi lekami z grupy NLPZ
(niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi), w tym z tak zwanymi selektywnymi inhibitorami
cyklooksygenazy-2.
Pacjenci w podeszłym wieku
Podczas stosowania leków z grupy NLPZ ryzyko działań niepożądanych zwłaszcza krwawień
z przewodu pokarmowego lub perforacji, które mogą zakończyć się zgonem, jest większe
w przypadku osób w podeszłym wieku. Z tego względu pacjenci w podeszłym wieku wymagają
szczególnej opieki lekarza.
Krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia i perforacje
Krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacje, które mogą zakończyć się
zgonem, raportowano dla wszystkich NLPZ, w każdym momencie leczenia, z objawami
ostrzegawczymi lub poważnymi zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego w wywiadzie
lub bez takich objawów lub zdarzeń.
Dane epidemiologiczne wskazują, że stosowanie ketoprofenu może być związane ze zwiększonym,
w porównaniu do innych NLPZ, działaniem toksycznym na przewód pokarmowy, zwłaszcza
w przypadku stosowania większych dawek.
Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji wzrasta wraz ze
zwiększaniem dawki NLPZ u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, w szczególności
w przypadkach powikłanych krwawieniem lub perforacją (patrz punkt 2 „Kiedy nie stosować leku
Ketoprofen-SF”), oraz u osób w podeszłym wieku. W przypadku osób w podeszłym wieku należy
zatem rozpoczynać leczenie od najmniejszej dostępnej dawki.
Należy rozważyć u tych pacjentów, jak również w grupie pacjentów wymagających jednoczesnego
leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego oraz innymi lekami zwiększającymi ryzyko
działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego, stosowanie skojarzonego leczenia
lekami osłaniającymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej).
Pacjenci, zwłaszcza w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy w obrębie
jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego), szczególnie na początku
leczenia.
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów stosujących jednocześnie leki, które mogą
zwiększać ryzyko powstawania owrzodzeń lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki
przeciwzakrzepowe (rozrzedzające krew) takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu
zwrotnego serotoniny (stosowane m.in. w leczeniu depresji) lub leki hamujące agregację płytek,
takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 2 „Ketoprofen-SF a inne leki”).
Względne ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego jest większe u pacjentów z
niską masą ciała. W przypadku wystąpienia owrzodzenia przewodu pokarmowego lub krwawienia
z przewodu pokarmowego, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Ketoprofen-SF.
Leki z grupy NLPZ powinno się stosować z ostrożnością w przypadku pacjentów z chorobami
przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna),
ponieważ leki te mogą zaostrzyć przebieg tych chorób (patrz punkt 4 „Możliwe działania
niepożądane”).
Wpływ na układ krążenia
Przyjmowanie takich leków, jak Ketoprofen-SF może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko jest większe w przypadku długotrwałego
przyjmowania dużych dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia
niż zalecane.
W przypadku problemów z sercem, przebytego udaru, lub podejrzenia, że występuje ryzyko
tych zaburzeń (np. wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu,
palenie tytoniu), należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą.
Zalecana jest ostrożność u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) łagodną do umiarkowanej
niewydolnością serca w wywiadzie, ponieważ zgłaszane były zatrzymanie płynów oraz obrzęki
w związku z leczeniem NLPZ.
Reakcje skórne
Odnotowano bardzo rzadkie przypadki wystąpienia poważnych i niekiedy śmiertelnych reakcji
skórnych – z zaczerwienieniem, pęcherzami – w czasie leczenia NLPZ (w tym, złuszczające zapalenie
skóry, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Lyella);patrz
punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”). Większe ryzyko tych reakcji występuje prawdopodobnie
na początku leczenia, ponieważ w większości przypadków reakcje te występowały w pierwszym
miesiącu leczenia. W przypadku pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian w obrębie błon
śluzowych i innych objawów reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast przerwać stosowanie leku
Ketoprofen-SF i skonsultować się z lekarzem.
Reakcje fotoalergiczne spowodowane stosowaniem NLPZ są dobrze znanymi działaniami
niepożądanymi leków tej grupy i są najczęściej przypisywane promieniowaniu UV. Ketoprofen
powoduje zwiększone ryzyko fotoalergicznego kontaktowego zapalenia skóry. Czasami objawy mogą
najpierw wystąpić po okresie utajenia nadwrażliwości. Ustąpienie objawów skórnych po odstawieniu
leku może trwać kilka miesięcy. W przypadku wystąpienia reakcji fotoalergicznej u pacjentów
stosujących lek Ketoprofen-SF, należy przerwać jego stosowanie i skonsultować się z lekarzem.
Zakażenia
Ketoprofen-SF może ukryć objawy przedmiotowe zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z
tym Ketoprofen-SF może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji
prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez
bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent
przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają,
należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Pozostałe informacje
Lek Ketoprofen-SF powinien być stosowany tylko po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do
ryzyka w przypadku specyficznych wrodzonych wad w produkcji krwi (nabyta porfiria).

W następujących przypadkach wymagany jest dokładny nadzór lekarza:

• u pacjentów z występującym uprzednio uszkodzeniem nerek,
• u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby,
• u pacjentów bezpośrednio po poważnym zabiegu chirurgicznym,
• u pacjentów z alergiami (np.: reakcje skórne na inne leki, astma, katar sienny), przewlekłym nieżytem nosa, przewlekłymi chorobami układu oddechowego przebiegającymi ze zwężeniem dróg oddechowych,
• u pacjentów przyjmujących silnie działające leki moczopędne,
• u pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ lub inne leki przeciwbólowe,
• u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi i przyjmujących leki przeciwzakrzepowe.

Ostre reakcje nadwrażliwości (np.: wstrząs anafilaktyczny) obserwowane są bardzo rzadko.
W przypadku wystąpienia pierwszych objawów ciężkich reakcji nadwrażliwości po zastosowaniu
leku Ketoprofen-SF, należy przerwać stosowanie leku. W zależności od objawów, jakakolwiek
interwencja medyczna musi być przeprowadzona przez specjalistę.
Jeżeli wystąpią zaburzenia wzroku, takie jak niewyraźne widzenie, należy przerwać leczenie.
Ketoprofen, substancja aktywna leku Ketoprofen-SF, może tymczasowo hamować agregację
płytek. Pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi należy poddać ścisłej obserwacji.
Jeżeli w trakcie stosowania ketoprofenu stosowane są leki rozrzedzające krew (leki
przeciwzakrzepowe) lub leki obniżające stężenie cukru we krwi, należy uważnie obserwować
stężenie cukru i krzepliwość krwi.
Cukrzyca lub jednoczesne stosowanie leków oszczędzających potas może prowadzić do
hiperkaliemii (patrz punkt 2 „Ketoprofen-SF a inne leki”). W takich przypadkach należy regularnie
kontrolować stężenie potasu we krwi.
Podobnie jak inne leki z grupy NLPZ, ketoprofen może maskować objawy chorób zakaźnych.
U pacjentów z nieprawidłowymi wynikami badań czynności wątroby lub chorobami wątroby
w wywiadzie należy okresowo badać poziom aminotransferaz, szczególnie podczas długotrwałego
leczenia.
Podczas dłuższego stosowania leku Ketoprofen-SF, wymagane jest regularne badanie aktywności
enzymów wątrobowych, czynności nerek oraz morfologii krwi.
U pacjentów z astmą w połączeniu z przewlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapaleniem zatok
i (lub) polipowatością nosa występuje większe niż u pozostałej części populacji ryzyko uczulenia
na kwas acetylosalicylowy lub leki z grupy NLPZ. Przyjmowanie tego leku może powodować
napady astmy lub skurcz oskrzeli, szczególnie u osób uczulonych na kwas acetylosalicylowy lub
leki z grupy NLPZ (patrz punkt 2 „Kiedy nie stosować leku Ketoprofen-SF”).
Należy poinformować lekarza lub dentystę o stosowaniu leku Ketoprofen-SF przed zabiegiem
chirurgicznym.
Podczas długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych może wystąpić ból głowy, którego nie
należy leczyć poprzez zwiększenie dawki leku. Jeżeli pomimo leczenia lekiem Ketoprofen-SF,
występują częste bóle głowy, należy skonsultować się z lekarzem.
Zasadniczo nałogowe przyjmowanie leków przeciwbólowych, w szczególności, gdy jednocześnie
przyjmuje się kilka leków przeciwbólowych, może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek,
w tym niewydolności nerek (nefropatia po stosowaniu leków przeciwbólowych).

Ketoprofen-SF a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Jednoczesne stosowanie leku Ketoprofen-SF oraz digoksyny (stosowanej wzmacniająco na mięsień
sercowy) może powodować nasilenie się niewydolności serca oraz prowadzić do zwiększenia stężenia
digoksyny w surowicy. Zaleca się monitorowanie poziomu digoksyny w surowicy.
Jednoczesne stosowanie leku Ketoprofen-SF wraz z lekami zawierającymi fenytoinę (stosowaną
w leczeniu padaczki) lub lit (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych) może zwiększać ich
stężenie w surowicy krwi, niekiedy prowadząc do toksycznego poziomu litu w surowicy z powodu
obniżonego stopnia wydalania litu przez nerki. Należy uważnie monitorować stężenia litu w surowicy
krwi oraz zaleca się monitorowanie stężenia fenytoiny w surowicy krwi.
Stosowanie leku Ketoprofen-SF może osłabiać działanie leków moczopędnych (odwadniających),
leków beta-adrenolitycznych i leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego.
Stosowanie leku Ketoprofen-SF może osłabiać działanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (leków
stosowanych w leczeniu niewydolności serca i nadciśnienia tętniczego). Ponadto jednoczesne
stosowanie tych leków może zwiększać ryzyko zaburzeń czynności nerek.
Jednoczesne stosowanie leku Ketoprofen-SF i leków moczopędnych oszczędzających potas (grupa
leków odwadniających) może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu we krwi. Należy kontrolować
stężenie potasu we krwi.
Jednoczesne stosowanie z lekiem Ketoprofen-SF innych leków z grupy NLPZ (w tym selektywnych
inhibitorów cyklooksygenazy-2) lub glikokortykosteroidów zwiększa ryzyko wystąpienia owrzodzeń
lub krwawienia z przewodu pokarmowego.
Leki przeciwpłytkowe (hamujące lub zmniejszające krzepnięcie krwi) takie jak kwas
acetylosalicylowy, tyrofiban, eptifibatyd, abcyxymab, iloprost i niektóre leki przeciwdepresyjne
(selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny -ang. SSRI) mogą zwiększać ryzyko
krwawień z przewodu pokarmowego.
Podanie leku Ketoprofen-SF w ciągu 24 godzin przed lub po podaniu metotreksatu (leku stosowanego
w leczeniu raka i chorób autoimmunologicznych) może prowadzić do zwiększonego stężenia
metotreksatu i zwiększać jego działania niepożądane.
W przypadku jednoczesnego stosowania leku Ketoprofen-SF z cyklosporyną lub takrolimusem,
istnieje ryzyko wystąpienia addycyjnego działania toksycznego na nerki, szczególnie u pacjentów w
podeszłym wieku.
Leki zawierające probenecyd i sulfinpirazon (leki stosowane w leczeniu dny) mogą opóźniać
wydalanie ketoprofenu. Może to prowadzić do nadmiernego gromadzenia się leku Ketoprofen-SF
w organizmie i powodować zwiększenie częstości występowania i nasilenia się działań
niepożądanych.
Leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych (rozrzedzających krew),
takich jak warfaryna.
Do chwili obecnej, badania kliniczne nie wykazały interakcji pomiędzy ketoprofenem oraz doustnymi
lekami przeciwcukrzycowymi (stosowanymi w leczeniu cukrzycy). Niemniej jednak, zaleca się
zapobiegawczo kontrolę stężenia cukru w czasie jednoczesnego leczenia.
Jednoczesne stosowanie diuretyków pętlowych (stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego)
może zwiększać częstość występowania zaburzeń czynności nerek.
Leki zobojętniające sok żołądkowy mogą prowadzić do zmniejszenia wchłaniania ketoprofenu w
jelicie.
Jednoczesne stosowanie pentoksyfiliny (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego) wraz
z lekiem Ketoprofen-SF może prowadzić do zwiększonego ryzyka krwawienia.
Podawanie antybiotyków (leki stosowane w zwalczaniu bakteryjnych chorób zakaźnych) takich jak
pochodne chinolonu może zwiększać ryzyko drgawek.
Lek Ketoprofen-SF zwiększa działanie leków trombolitycznych (leki przeciwdziałające powstawaniu
zakrzepów krwi).
Pewne produkty lecznicze lub grupy terapeutyczne leków mogą prowadzić do hiperkaliemii, np. sole
potasowe, diuretyki oszczędzające potas, inhibitory konwertazy angiotensyny, antagoniści receptora
angiotensyny II, leki z grupy NLPZ, heparyny (drobnocząsteczkowe lub niefrakcjonowane),
cyklosporyna, takrolimus i trimetoprym. Wystąpienie hiperkaliemii może zależeć od występujących
równocześnie kilku czynników ryzyka. Ryzyko to jest większe, gdy wymienione leki są stosowane
jednocześnie.

Ketoprofen-SF z alkoholem

Nie należy spożywać alkoholu w czasie stosowania leku Ketoprofen-SF.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Ketoprefen-SF, jeśli pacjentka jest w ostatnich 3 miesiącach ciąży, gdyż
może on zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną problemów podczas porodu. Może
on powodować zaburzenia związane z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka. Może on
zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie
okresu porodu.
W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować leku Ketoprofen-SF, chyba że lekarz uzna
użycie go za bezwzględnie konieczne. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas starań o
zajście w ciążę, należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Od 20.
tygodnia ciąży lek Ketoprofen-SF może powodować zaburzenia czynności nerek u nienarodzonego
dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do zmniejszenia ilości płynu
owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu
tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli konieczne jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz
może zalecić dodatkową obserwację.
Brak danych dotyczących przenikania ketoprofenu do mleka kobiecego. Nie zaleca się stosowania
leku Ketoprofen-SF u kobiet karmiących piersią..
Lek Ketoprofen-SF może utrudniać zajście w ciążę. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka
planuje zajście w ciążę lub występują problemy z zajściem w ciążę.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Ponieważ w czasie stosowania większych dawek leku Ketoprofen-SF mogą wystąpić działania
niepożądane dotyczące ośrodkowego układu nerwowego (np.: zmęczenie, zawroty głowy), zdolność
reakcji może być opóźniona w pojedynczych przypadkach oraz zdolność prowadzenia pojazdów i
obsługiwania maszyn może być zaburzona. Powyższe ma zastosowanie szczególnie w przypadku
jednoczesnego spożywania alkoholu.
Należy poinformować pacjentów o możliwości wystąpienia senności, zawrotów głowy lub drgawek i
poradzić, by nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn, w przypadku pojawienia się takich
objawów.
Należy poinformować pacjentów o możliwości wystąpienia zaburzeń widzenia. Jeżeli u pacjenta
pojawią się takie objawy, nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Ketoprofen-SF zawiera alkohol benzylowy

Ten lek zawiera 50 mg alkoholu benzylowego w każdej ampułce, co odpowiada 25 mg/ml roztworu
do wstrzykiwań.
Kobiety w ciąży lub karmiące piersią oraz pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinni
skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem leku, gdyż duża ilość alkoholu benzylowego może
gromadzić się w ich organizmie i powodować działania niepożądane (tzw. kwasicę metaboliczną).

3. Jak stosować lek Ketoprofen-SF

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy okres konieczny do złagodzenia
objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub
nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem (patrz punkt 2).
Lek Ketoprofen-SF jest szczególnie odpowiedni w leczeniu ostrego bólu. Dawkowanie powinno być
ustalane indywidualnie w oparciu o zaobserwowane objawy.
Leczenie lekiem Ketoprofen-SF roztwór do wstrzykiwań powinno mieć formę pojedynczego
wstrzyknięcia. W ciężkich przypadkach lek Ketoprofen-SF może być podawany dwa razy na dobę.
W tym przypadku należy za każdym razem zmieniać miejsce wstrzyknięcia.
Nie należy przekraczać dawki dobowej 200 mg.
W przypadku stwierdzenia konieczności dalszego leczenia, należy zastosować ketoprofen
w tabletkach, kapsułkach lub czopkach.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Leku Ketoprofen-SF nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat (patrz również punkt 2
„Kiedy nie stosować leku Ketoprofen-SF”).

Droga podania

Lek Ketoprofen-SF roztwór do wstrzykiwań jest zazwyczaj podawany przez lekarza lub
pielęgniarkę. Z uwagi na drogę podania leku Ketoprofen-SF, w przypadku wątpliwości należy
skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Lek Ketoprofen-SF jest wstrzykiwany powoli i głęboko w pośladek. Podobnie jak w przypadku
innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, należy obserwować pacjenta co najmniej przez
godzinę po podaniu leku Ketoprofen-SF, ze względu na możliwość wystąpienia reakcji
anafilaktycznych (alergicznych).
Produkty lecznicze przeznaczone do podawania pozajelitowego należy obejrzeć przed użyciem.
Należy stosować wyłącznie przejrzyste roztwory bez widocznych cząstek.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ketoprofen-SF

Należy niezwłocznie poinformować lekarza w przypadku podejrzenia przedawkowania leku
Ketoprofen-SF. Lekarz, mając na uwadze ciężkość zatrucia, zadecyduje o podjęciu odpowiednich
środków zapobiegawczych.
Jako objawy przedawkowania mogą wystąpić zaburzenia dotyczące ośrodkowego układu nerwowego
np. ból głowy, zawroty głowy, senność, otępienie i utrata przytomności jak również ból brzucha,
biegunka, nudności i wymioty. Ponadto mogą wystąpić niedociśnienie tętnicze, depresja oddechowa
(spadek częstotliwości oddechów), krwawienie z przewodu pokarmowego i purpurowienie skóry oraz
błon śluzowych (sinica).
Brak specyficznej odtrutki.

Pominięcie zastosowania leku Ketoprofen-SF

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy kontynuować
stosowanie leku Ketoprofen-SF zgodnie z zalecanym dawkowaniem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W odniesieniu do wymienionych działań niepożądanych leku należy pamiętać, iż są one zależne
głównie od dawki oraz mogą się różnić u poszczególnych pacjentów.
Najczęściej działania niepożądane dotyczą przewodu pokarmowego. Owrzodzenie przewodu
pokarmowego (wrzód trawienny), perforacja lub krwawienie – czasami ze skutkiem śmiertelnym –
mogą wystąpić szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki
ostrożności”). Po podaniu leku Ketoprofen-SF odnotowano nudności, wymioty, biegunki, wzdęcia
(z oddawaniem gazów), zaparcia, niestrawność, ból brzucha, smołowate stolce (czarne, smoliste
stolce), krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej (drobne owrzodzenia lub bolesne
obrzęki błon śluzowych jamy ustnej i języka), pogorszenie przebiegu zapalenia jelita grubego
i choroby Crohna (patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”). Rzadziej obserwowano zapalenie
błony śluzowej żołądka. Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego zależy
w szczególności od dawki i czasu trwania leczenia.
Obrzęk, wysokie ciśnienie krwi i niewydolność serca były odnotowane w związku z leczeniem lekami
z grupy NLPZ.
Przyjmowanie takich leków, jak Ketoprofen-SF może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.
Zgłaszano następujące działania niepożądane związane ze stosowaniem ketoprofenu u dorosłych:
Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów)
Zaburzenia przewodu pokarmowego, np. nudności, wymioty, zgaga, ból żołądka, wzdęcia, zaparcie
lub biegunka oraz niewielkie krwawienia z przewodu pokarmowego, które w pojedynczych
przypadkach mogą powodować niedokrwistość.
Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów)
Reakcje nadwrażliwości w postaci wysypki skórnej i świądu, bezsenność, pobudzenie, drażliwość, ból
głowy, zawroty głowy, zmęczenie, owrzodzenie przewodu pokarmowego wraz z krwawieniem i
perforacją w niektórych przypadkach, gromadzenie się płynu w kończynach górnych lub dolnych
(obrzęk obwodowy), w szczególności u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi.
Po podaniu domięśniowym mogą wystąpić działania niepożądane w miejscu wstrzyknięcia (ból i
uczucie pieczenia) lub uszkodzenie tkanki (tworzenie się ropnia jałowego, zniszczenie tkanki
tłuszczowej).
Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów)
Senność, zaburzenia widzenia (patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”), szumy uszne
(dzwonienie w uszach), wymiotowanie krwią (krwawe wymioty), czarne, smoliste stolce (smołowate
stolce), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie żołądka.
Jeżeli wystąpi umiarkowanie silny ból w nadbrzuszu, krwawe wymioty, krew w kale i (lub) czarne
zabarwienie stolca, należy przerwać stosowanie leku Ketoprofen-SF i bezzwłocznie skontaktować się
z lekarzem.
Zaburzenia czynności wątroby, nadwrażliwość na światło, wysypka, świąd, obrzęk, zatrzymanie płynu
w organizmie/obrzęk ciała, nadmierna utrata białek z moczem (zespół nerczycowy), zmiany zapalne
tkanki nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek), zaburzenia czynności nerek.
Zmniejszona produkcja moczu, gromadzenie się płynu w organizmie (obrzęk) i ogólnie złe
samopoczucie mogą stanowić objawy zaburzenia czynności nerek, a nawet niewydolności nerek.
Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 pacjentów)
Niedokrwistość pokrwotoczna, leukopenia, astma, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności
aminotransferaz, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy z powodu zaburzeń wątroby,
hiperkaliemia (patrz punkt 2 „Ketoprofen-SF a inne leki”), zapalenie jelita grubego.
Bardzo rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów)
Opisano przypadki pogorszenia stanów zapalnych związanych z występowaniem zakażenia (np.
rozwój martwiczego zapalenia powięzi) w związku z podaniem NLPZ, w tym leku Ketoprofen-SF.
Dlatego należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku pojawienia się lub
pogorszenia objawów zakażenia (np. zaczerwienienie, obrzęk, przegrzanie organizmu, ból,
gorączka) w czasie leczenia lekiem Ketoprofen-SF.
Niedokrwistość hemolityczna (spowodowana przyspieszonym rozpadem czerwonych krwinek),
zaburzenia układu krwiotwórczego (niedokrwistość aplastyczna, leukopenia, trombocytopenia,
pancytopenia, agranulocytoza). Pierwszymi oznakami mogą być: gorączka, ból gardła,
powierzchowne owrzodzenia w jamie ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, krwawienie z
nosa oraz krwawienie w obrębie skóry. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać
stosowanie leku Ketoprofen-SF i skontaktować się z lekarzem. Nie należy leczyć powyższych
objawów lekami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi.
W trakcie długotrwałego leczenia należy regularnie badać morfologię krwi.
Ostre reakcje nadwrażliwości. Do ich objawów należą: obrzęk twarzy, obrzęk języka, wewnętrzny
obrzęk krtani wraz ze zwężeniem dróg oddechowych, duszność, kołatanie serca, zmniejszenie
ciśnienia krwi, a nawet zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny.
Należy bezzwłocznie zasięgnąć porady lekarza w przypadku wystąpienia początków powyższych
objawów, które mogą wystąpić już po pierwszym podaniu leku Ketoprofen-SF.
Niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze, zapalenie trzustki,
uszkodzenie wątroby (w szczególności w czasie długotrwałego leczenia), wypadanie włosów
(łysienie), poważne reakcje skórne np. wysypka skórna z zaczerwienieniem i pęcherzami (np.
zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka – zespół Lyella),
uszkodzenie nerek (martwica brodawek), w szczególności podczas długotrwałego leczenia, a także
zwiększone stężenie kwasu moczowego, ostra martwica kanalików.
Należy regularnie badać czynność nerek.
Po kilku miesiącach stosowania leku bez powikłań skóra może stać się nadwrażliwa na światło,
wykazując oznaki rumienia, świądu, tworzenia się pęcherzyków oraz guzków na obszarach skóry
wystawionych na światło słoneczne lub sztuczne światło UV (np. solarium).
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zmiany nastroju, drgawki, skurcz oskrzeli (szczególnie u pacjentów z nadwrażliwością na kwas
acetylosalicylowy i inne leki z grupy NLPZ), zapalenie błony śluzowej nosa, pokrzywka, pogorszenie
objawów przewlekłej pokrzywki, obrzęk naczynioruchowy, splątanie, jałowe zapalenie opon
mózgowo-rdzeniowych.
Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Ketoprofen-SF

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na ampułce i pudełku
tekturowym po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Lek należy zużyć natychmiast po otwarciu.
Lek jest przeznaczony do użytku jednokrotnego.
Nie stosować leku Ketoprofen-SF w przypadku zauważenia oznak zepsucia.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już
nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ketoprofen-SF

Substancją czynną leku jest ketoprofen.
1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 50 mg ketoprofenu.
Jedna ampułka 2 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 100 mg ketoprofenu ( Ketoprofenum).
Substancje pomocnicze: alkohol benzylowy, arginina, kwas cytrynowy jednowodny, woda do
wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Ketoprofen-SF i co zawiera opakowanie

Lek Ketoprofen-SF 50 mg/ml jest przezroczystym, bezbarwnym do jasnożółtego roztworem do
wstrzykiwań.
Jedno opakowanie zawiera 1 ampułkę ze szkła oranżowego, zawierającą 2 ml roztworu do
wstrzykiwań.
Lek Ketoprofen-SF dostępny jest w opakowaniach po 1, 5, 10, 20, 30, 50 ampułek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

SUN-FARM Sp. z o.o.
ul. Dolna 21
05-092 Łomianki

Wytwórca

mibe GmbH Arzneimittel
Münchener Straße 15
06796 Brehna, Niemcy

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego

Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Niemcy: Gabrilen N i.m.
Polska: Ketoprofen-SF
Data ostatniej aktualizacji ulotki:10.2022