Ketoprofenum
Ketonal i Ketonal 100 mg/2 ml są różnymi nazwami handlowymi tego samego leku.
Lek Ketonal zawiera substancję czynną ketoprofen - lek z grupy niesteroidowych leków
przeciwzapalnych (NLPZ) o działaniu przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i przeciwbólowym.
Lek Ketonal stosuje się w leczeniu objawowym zapalnych i zwyrodnieniowych schorzeń
reumatycznych układu kostnego oraz w łagodzeniu niektórych zespołów bólowych.
Wskazania do podawania domięśniowego:
Wskazania do podawania dożylnego:
Stosowanie leku Ketonal jest przeciwwskazane w przypadkach krwawienia mózgowego lub
jakiegokolwiek czynnego krwawienia.
Domięśniowe podawanie leku Ketonal jest przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia
krwi lub otrzymujących leczenie przeciwzakrzepowe.
Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 15 lat.
Przed zastosowaniem leku Ketonal należy omówić to z lekarzem, jeśli którekolwiek z poniższych
ostrzeżeń dotyczy obecnie pacjenta lub dotyczy sytuacji występujących w przeszłości.
oddzielanie się naskórka. Ryzyko wystąpienia takich reakcji jest prawdopodobnie największe na
początku leczenia (zwłaszcza w pierwszym miesiącu stosowania leku).
Po pierwszych oznakach wysypki, zmian w obrębie błon śluzowych lub innych objawów alergii lek
Ketonal należy odstawić i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Należy poinformować lekarza, jeśli:
Zakażenia
Lek Ketonal może ukryć objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym lek Ketonal
może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do
zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia
płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek
podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast
skonsultować się z lekarzem.
U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko działań niepożądanych związanych ze stosowaniem
niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest zwiększone. Dotyczy to zwłaszcza krwawienia z
przewodu pokarmowego i perforacji, potencjalnie zagrażających życiu.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Leku Ketonal nie wolno stosować jednocześnie z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
(w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2 COX-2) i salicylanami (np. z kwasem
acetylosalicylowym).
Lek Ketonal oraz inne leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie oraz na występowanie
działań niepożądanych.
Dotyczy to zwłaszcza takich leków, jak:
Stosowanie ketoprofenu może zmniejszyć skuteczność domacicznych środków antykoncepcyjnych.
W razie wątpliwości, czym są wymienione leki, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Nie należy przyjmować leku Ketonal, jeśli pacjentka jest w ostatnich 3 miesiącach ciąży, gdyż może
on zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną komplikacji podczas porodu. Lek Ketonal
może powodować zaburzenia czynności nerek i serca u nienarodzonego dziecka. Może on zwiększać
skłonność do krwawień pacjentki i dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu
porodu.
W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować leku Ketonal, chyba że lekarz uzna użycie
go za bezwzględnie konieczne. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas starań o ciążę,
należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas.
Od 20. tygodnia ciąży lek Ketonal może skutkować zaburzeniami czynności nerek u nienarodzonego
dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do niskiego poziomu płynu
owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu
tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli wymagane jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz
może zalecić dodatkowe monitorowanie.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy ketoprofen przenika do mleka kobiecego. Kobietom karmiącym piersią nie należy
podawać leku Ketonal.
Wpływ na płodność
Lek Ketonal może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje ciążę, ma problemy z zajściem
w ciążę lub jest poddawana badaniom w związku z niepłodnością, powinna koniecznie poinformować
o tym lekarza. Lekarz może rozważyć zakończenie stosowania leku Ketonal.
Lek Ketonal może wywołać u niektórych pacjentów zawroty głowy, senność, drgawki i zaburzenia
widzenia. W razie wystąpienia opisanych objawów nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać
maszyn.
Roztwór do wstrzykiwań/do infuzji Ketonal zawiera 200 mg etanolu (alkoholu) na dawkę (2 ml), co
jest równoważne 5 ml piwa i 2 ml wina na dawkę. Szkodliwe dla osób z chorobą alkoholową.
Należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią, dzieci i u
osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką.
Lek zawiera 40 mg alkoholu benzylowego w każdej ampułce 2 ml.
Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne.
Kobiety w ciąży lub karmiące piersią, a także pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinni
skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku, gdyż duża ilość alkoholu benzylowego
może gromadzić się w ich organizmie i powodować działania niepożądane (tzw. kwasicę
metaboliczną).
Lek zawiera 800 mg glikolu propylenowego w każdej ampułce 2 ml.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 15 lat
Podanie domięśniowe
1 ampułka (100 mg ketoprofenu) jeden lub dwa razy na dobę.
W razie potrzeby lek w postaci roztworu można uzupełnić leczeniem doustnym lub przezskórnym.
Podanie dożylne
Ketoprofen w infuzji dożylnej można podawać jedynie w warunkach szpitalnych. Infuzję należy
podawać w ciągu ½ do 1 godziny, przez maksymalnie 48 godzin.
Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.
Infuzja krótkotrwała
Zawartość 1 do 2 ampułek (100 mg do 200 mg ketoprofenu) należy uzupełnić do 100 ml 0,9%
roztworem chlorku sodu i podawać w ciągu ½ do 1 godziny. Infuzję można powtórzyć po 8
godzinach. Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.
Infuzja ciągła
Zawartość 1 do 2 ampułek (100 mg do 200 mg ketoprofenu) należy uzupełnić do 500 ml płynem
infuzyjnym (0,9% roztwór chlorku sodu, mleczanowy roztwór Ringera, 5% roztwór glukozy) i
podawać w ciągu 8 godzin. Infuzję można powtórzyć po 8 godzinach.
Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.
Ketoprofen można podawać jednocześnie z lekami przeciwbólowymi o działaniu ośrodkowym.
Roztwór można zmieszać w tej samej butelce z morfiną: 10 mg do 20 mg morfiny i 100 mg do 200 mg
ketoprofenu rozcieńczyć w 500 ml 0,9% roztworu chlorku sodu lub mleczanowego roztworu Ringera.
Infuzję można powtórzyć po 8 godzinach.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia
objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub
nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem (patrz punkt 2).
Maksymalna dawka dobowa wynosi 200 mg. Przed rozpoczęciem leczenia dawką 200 mg na dobę
lekarz dokładnie rozważy stosunek korzyści do ryzyka. Stosowanie większej dawki nie jest zalecane.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku leczenie ketoprofenem rozpoczyna się od najmniejszej dostępnej
dawki i kontynuuje najmniejszą dawką skuteczną.
U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko ciężkich skutków działań niepożądanych jest większe.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Ketonal jest za silne lub za słabe, powinien skonsultować
się z lekarzem lub farmaceutą.
U osób dorosłych głównymi objawami przedawkowania są ból głowy, zawroty głowy, senność,
nudności, wymioty, biegunka i ból brzucha. W przypadku ciężkiego zatrucia pacjenta należy
natychmiast przetransportować na wyspecjalizowany oddział szpitalny w celu leczenia objawowego.
Nie ma specyficznej odtrutki.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane mogą występować z następującą częstością:
Bardzo często(mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób): zwiększenie wyników testów
czynnościowych wątroby do wartości granicznych.
Często(mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób): depresja, nerwowość, koszmary senne, senność,
ogólne osłabienie, złe samopoczucie, uczucie mrowienia, obrzęki, nudności, brak apetytu, wymioty.
Niezbyt często(mogą występować u mniej niż 1 na 100 osób): niedokrwistość, hemoliza (rozpad
krwinek czerwonych), plamica i skórne reakcje alergiczne, ból głowy, zawroty głowy, senność,
krwioplucie, duszność, zapalenie gardła, obrzęk krtani, zaparcie, biegunka, zapalenie błony śluzowej
żołądka, wysypka, łysienie, świąd, wyprysk, wysypka plamicopodobna, nadmierne pocenie się,
złuszczające zapalenie skóry, krwotok miesiączkowy lub obfite nieregularne miesiączkowanie,
znaczne zwiększenie aktywności aminotransferaz (AspAT i AlAT), obrzęk, uczucie zmęczenia.
Rzadko(mogą występować u mniej niż 1 na 1000 osób): niedokrwistość pokrwotoczna, majaczenie z
omamami wzrokowymi i słuchowymi, zaburzenia orientacji i zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia,
szumy uszne, napad astmy oskrzelowej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, wrzód żołądka i (lub)
dwunastnicy, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie stężenia
bilirubiny w surowicy na skutek zapalenia wątroby, zapalenie jelita grubego.
Bardzo rzadko(mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): nawrót wrzodziejącego
zapalenia jelita grubego lub choroby Leśniowskiego-Crohna, enteropatia z perforacją, owrzodzeniem
lub zwężeniami (również z niewielkim krwawieniem lub utratą białka), ostre odmiedniczkowe
zapalenie nerek.
Opisano jeden przypadek perforacji okrężnicy u kobiety w podeszłym wieku.
Częstość nieznana(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): całkowity lub
prawie całkowity brak granulocytów (agranulocytoza), zmniejszenie liczby płytek krwi
(małopłytkowość), niedokrwistość hemolityczna (niedokrwistość w wyniku rozpadu krwinek
czerwonych), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia), reakcje anafilaktyczne (w tym
wstrząs), zmiany nastroju, drgawki, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli
(zwłaszcza u pacjentów z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy i inne NLPZ), zapalenie błony
śluzowej nosa, krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacja (niekiedy zakończone zgonem),
nadwrażliwość na światło, łysienie, pokrzywka, zaostrzenie przewlekłej pokrzywki, reakcje
pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, ostra
uogólniona osutka krostkowa, ostra niewydolność nerek, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek,
zespół nerczycowy, zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), zwiększenie stężenia potasu
we krwi (hiperkaliemia), splątanie, jałowe zapalenie opon mózgowych, zapalenie naczyń
krwionośnych (w tym leukoklastyczne zapalenie naczyń), zapalenie trzustki, obrzęk
naczynioruchowy, uczucie pieczenia, ból w miejscu podania, marmurkowatość skóry.
Ketoprofen w dużych dawkach może hamować agregację płytek krwi, wydłużając w ten sposób czas
krwawienia oraz powodować krwawienie z nosa i skłonność do powstawania siniaków.
Zgłoszono jeden przypadek rzekomego guza mózgu i jeden przypadek zapalenia spojówek. Notowano
również przypadki uczucia dyskomfortu żołądkowo-jelitowego i bólu żołądka, a także zatrzymanie
wody/sodu (z możliwością obrzęku), organiczne uszkodzenie nerek, które mogło prowadzić do ostrej
niewydolności nerek, pojedyncze przypadki ostrej martwicy kanalików nerkowych i martwicy
brodawek nerkowych.
Stosowanie niektórych NLPZ (zwłaszcza długotrwale i w dużych dawkach) może zwiększać ryzyko
zatorów tętnic (np. zawału serca lub udaru). Nie można wykluczyć, że dotyczy to również
ketoprofenu.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301,
faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Substancją czynną leku jest ketoprofen. Każde 2 ml roztworu do wstrzykiwań/do infuzji (1 ampułka)
zawiera 100 mg ketoprofenu.
Pozostałe składniki to: glikol propylenowy, etanol, alkohol benzylowy, sodu wodorotlenek, woda
do wstrzykiwań.
Lek Ketonal jest klarownym roztworem bez widocznych cząstek.
Dostępny jest w ampułkach z oranżowego szkła w tekturowym pudełku, zawierających po 2 ml
roztworu.
Wielkość opakowań: 5, 10, 50 ampułek.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu
odpowiedzialnego lub importera równoległego.
Sandoz d.d.
Verovškova 57
1000 Lublana, Słowenia
Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Lublana, Słowenia
InPharm Sp. z o.o.
ul. Strumykowa 28/11
03-138 Warszawa
InPharm Sp. z o.o. Services sp. k.
ul. Chełmżyńska 249
04-458 Warszawa
Numer pozwolenia na Litwie, w kraju eksportu:LT/1/95/0447/005
[Informacja o zastrzeżonym znaku towarowym]
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.