Tiliae flos extractum aquosum + Dextromethorphani hydrobromidum
Lek ten należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według
zaleceń lekarza lub farmaceuty.
DexaPico jest syropem zawierającym w swoim składzie dekstrometorfanu bromowodorek oraz wyciąg
z kwiatu lipy.
DexaPico jest lekiem o działaniu przeciwkaszlowym. Jego działanie, utrzymujące się przez 6-8
godzin, polega na hamowaniu ośrodka kaszlu w ośrodkowym układzie nerwowym, dzięki czemu
zmniejsza się częstotliwość ataków suchego kaszlu.
Wyciąg z kwiatu lipy łagodzi podrażnienia górnych dróg oddechowych wywołane kaszlem.
W stanach męczącego, suchego kaszlu różnego pochodzenia, niezwiązanego z zaleganiem wydzieliny
w drogach oddechowych.
Przed rozpoczęciem stosowania leku DexaPico należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Stosowanie tego produktu może prowadzić do uzależnienia. Z tego względu leczenie powinno być
krótkotrwałe.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek DexaPico jeżeli pacjent stosuje buprenorfinę
(stosowana w leczeniu ostrego lub przewlekłego bólu). Stosowanie buprenorfiny jednocześnie
z lekiem DexaPico może prowadzić do zespołu serotoninowego, choroby mogącej zagrażać życiu
(patrz punkt „DexaPico a inne leki”).
Jeśli pacjent przyjmuje takie leki jak niektóre leki przeciwdepresyjne lub przeciwpsychotyczne, lek
DexaPico może z nimi oddziaływać powodując zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy,
śpiączka) oraz inne objawy, takie jak temperatura ciała powyżej 38°C, podwyższone tętno, niestabilne
ciśnienie krwi, a także przesadzone reakcje odruchowe, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub)
objawy dotyczące układu pokarmowego (np. nudności, wymioty, biegunka).
W przypadku przewlekłego lub utrzymującego się kaszlu przed zastosowaniem leku należy
skontaktować się z lekarzem. Jeżeli objawy utrzymują się dłużej niż 7 dni, pacjent ma nawracający
kaszel lub kaszel z towarzyszącą gorączką, wysypką lub uporczywe bóle głowy, należy skonsultować
się z lekarzem lub farmaceutą. Mogą to być objawy poważnej choroby.
Nie należy przekraczać zalecanych dawek.
Odnotowano przypadki nadużywania leków zawierających dekstrometorfan. Zaleca się zachowanie
szczególnej ostrożności w przypadku stosowania tego leku u młodzieży i młodych osób dorosłych, jak
również u pacjentów, u których odnotowano w wywiadzie nadużywanie produktów leczniczych lub
substancji psychoaktywnych.
Nie przeprowadzono odrębnych badań dotyczących stosowania dekstrometorfanu bromowodorku
u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Ze względu na intensywny metabolizm wątrobowy dekstrometorfanu bromowodorku, należy
zachować ostrożność w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z powolnym metabolizmem CYP2D6 lub stosujących
jednocześnie inhibitory CYP2D6 ze względu na możliwość wystąpienia wzmożonych i (lub)
długoterminowych skutków działania dekstrometorfanu.
Nie zaleca się stosowania leku u dzieci poniżej 2 lat, ze względu na brak badań odnośnie stosowania
leku u niemowląt i małych dzieci.
U dzieci od 2 do 12 lat zaleca się podawanie leku wyłącznie na zalecenie lekarza.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Inhibitory MAO
Leku nie należy stosować u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO oraz przez 14 dni od
zaprzestania leczenia inhibitorami MAO ponieważ może wystąpić zespół serotoninowy (wysoka
gorączka, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca). Zgłaszano ciężkie działania niepożądane, a czasami
przypadki śmiertelne po zastosowaniu dekstrometorfanu bromowodorku u pacjentów otrzymujących
inhibitory MAO.
Leki przeciwbakteryjne
Linezolid: obserwowano wystąpienie zespołu serotoninowego podczas jednoczesnego stosowania
z dekstrometorfanu bromowodorkiem.
Inhibitory CYP2D6
Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów enzymu CYP2D6 może zwiększać stężenie
dekstrometorfanu w organizmie do poziomu wielokrotnie większego niż prawidłowy. Zwiększa to
ryzyko występowania toksycznego wpływu dekstrometorfanu (pobudzenia, dezorientacji, drżenia,
bezsenności, biegunki i depresji oddechowej) oraz rozwoju zespołu serotoninowego. Do silnych
inhibitorów enzymu CYP2D6 należą fluoksetyna, paroksetyna, chinidyna i terbinafina. W przypadku
jednoczesnego stosowania z chinidyną stężenie dekstrometorfanu w osoczu może wzrosnąć nawet
20-krotnie, co zwiększa ryzyko występowania działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu
nerwowego powiązanych ze stosowaniem tego leku. Podobny wpływ na metabolizm
dekstrometorfanu wywołują również amiodaron, flekainid i propafenon, sertralina, bupropion,
metadon, cynakalcet, haloperydol, perfenazyna i tiorydazyna. W przypadku konieczności
jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 i dekstrometorfanu pacjent musi być monitorowany.
Konieczne może okazać się również zmniejszenie dawki dekstrometorfanu.
Buprenorfina
Nie należy stosować dekstrometorfanu razem z buprenorfiną bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Lek ten może wchodzić w interakcję z lekiem DexaPico i może powodować wystąpienie u pacjenta
takich objawów, jak mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, w tym mięśni warunkujących ruchy gałki
ocznej, pobudzenie, omamy, śpiączka, nadmierna potliwość, drżenie, wzmożenie odruchów,
zwiększone napięcie mięśniowe, temperatura ciała powyżej 38°C. Jeśli u pacjenta wystąpią takie
objawy, należy skontaktować się z lekarzem.
Ze względu na zawartość dekstrometorfanu bromowodorku jednoczesne stosowanie leku z alkoholem
lub innymi lekami o działaniu hamującym na ośrodkowy układ nerwowy może nasilać ich działanie
depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy i działać toksycznie w relatywnie małych dawkach.
W trakcie leczenia nie zaleca się spożywania alkoholu.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Brak danych dotyczących wpływu na płodność.
Ze względu na możliwość wystąpienia senności należy zachować ostrożność podczas prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
Lek zawiera 3900 mg sacharozy w 5 ml syropu . Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.
Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, przed przyjęciem leku należy
skonsultować się z lekarzem.
Lek zawiera 6,25 mg sodu benzoesanu w 5 ml syropu.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 5 ml syropu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według
zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Podanie doustne.
U dzieci w wieku od 2 do 12 lat lek stosować tylko na wyraźne zalecenie lekarza.
Zalecana dawka
W przypadku przedawkowania u dzieci mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane, w tym
zaburzenia neurologiczne. Opiekunowie nie powinni podawać dawki większej niż zalecana.
Jeśli pacjent przyjmie większą niż należy dawkę leku DexaPico, mogą wystąpić następujące objawy:
nudności i wymioty, mimowolne skurcze mięśni, pobudzenie, splątanie, senność, zaburzenia
świadomości, mimowolne szybkie ruchy gałek ocznych, zaburzenia kardiologiczne (szybkie bicie
serca), zaburzenia koordynacji, psychoza z omamami wzrokowymi oraz wzmożona pobudliwość.
Innymi objawami dużego przedawkowania mogą być: śpiączka, ciężkie zaburzenie oddychania oraz
drgawki.
W razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów, należy natychmiast zwrócić się do
lekarza lub udać do szpitala.
Pominięcie dawki leku nie ma istotnego wpływu na przebieg prowadzonego leczenia. Należy
kontynuować terapię z zachowaniem dotychczasowego dawkowania.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w opakowaniu szczelnie zamkniętym, w temperaturze do 25°C.
Opalizacja syropu oraz warstwa pianki, mogąca pojawić się na jego powierzchni, są związane
z obecnością składnika pochodzenia naturalnego i nie stanowią wady leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Butelka ze szkła barwnego z zakrętką polietylenową z pierścieniem gwarancyjnym i załączoną miarką
polipropylenową o pojemności 30 ml w tekturowym pudełku.
1 butelka o pojemności 115 ml.
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
tel. + 48 22 364 61 01
„Herbapol-Lublin” S.A.
ul. Diamentowa 25, 20-471 Lublin
Data ostatniej aktualizacji ulotki: sierpień 2024 r.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.