20 mg/ml roztwór do wstrzykiwań
Kalii canrenoas
Aldactone i Aldactone 10 ml Canrenoat są różnymi nazwami handlowymi tego samego leku
Lek Aldactone jest antagonistą aldosteronu, czyli blokuje wiązanie się aldosteronu z jego receptorem,
przez co zapobiega ponownemu wchłanianiu sodu i wydalaniu jonów potasu.
Potasu kanrenoinian wykazuje swoje właściwości tylko w obecności aldosteronu i jego działanie może
być zahamowane przez rosnące stężenie aldosteronu. Hamuje on biosyntezę aldosteronu dopiero w
bardzo dużych dawkach.
Potasu kanrenoinian nasila wydalanie sodu i chlorków, w niewielkim stopniu zwiększa wydalanie
wapnia, hamuje zaś wydalanie jonów amonowych, magnezowych i potasowych oraz powoduje
alkalizację moczu.
Potasu kanrenoinian ma zbyt słabe działanie moczopędne, aby lek mógł być stosowany jako zwykły
diuretyk. Działanie moczopędne można zwiększyć tylko przez jednoczesne podawanie wraz z
diuretykami pętlowymi lub tiazydowymi.
Poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej potasu kanrenoinian może zwiększać stężenie mocznika
we krwi.
W zależności od nasilenia hiperaldosteronizmu, działanie moczopędne ujawnia się w ciągu 3 do 6
godzin po podaniu dożylnym i może utrzymywać się do 72 godzin. Ustabilizowane działanie
moczopędne pojawia się po 2 tygodniach leczenia.
Wskazania do stosowania:
Jeśli stwierdzono:
Przed rozpoczęciem stosowania leku Aldactone należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką.
Ścisły nadzór medyczny szczególnie wymagany jest w następujących przypadkach:
Równowaga wodna i elektrolitowa: Stan płynów i elektrolitów powinien być regularnie
monitorowany, szczególnie u osób w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek i wątroby.
Hiperkaliemia może występować u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub po przyjęciu
nadmiernej ilości potasu i może powodować nieregularną pracę serca, co może prowadzić do śmierci.
Jeśli hiperkaliemia rozwija się, leczenie lekiem Aldactone powinno zostać przerwane i, jeśli jest taka
potrzeba, należy podać aktywne środki w celu zredukowania stężenia potasu do wartości normalnej.
Może wystąpić hiponatremia, szczególnie jeśli lek Aldactone podawany jest w skojarzeniu z innymi
lekami o działaniu moczopędnym.
Odwracalna hiperchloremiczna kwasica metaboliczna, zwykle w połączeniu z hiperkaliemią wystąpiła
u kilku pacjentów ze zdekompensowaną marskością wątroby, nawet jeśli czynność nerek była
prawidłowa.
Mocznik:Odwracalne zwiększenie stężenia mocznika we krwi wystąpiło podczas terapii lekiem
Aldactone, głównie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Należy zachować ostrożność stosując lek Aldactone u pacjentów, którzy zagrożeni są kwasicą oraz u
których występuje ryzyko hiperkaliemii (np. w cukrzycy).
Ścisłe monitorowanie stężenia potasu w surowicy jest wymagane w przypadku zaburzeń czynności
nerek ze stężeniem kreatyniny w surowicy krwi między 1,2 a 1,8 mg/dl lub klirensem kreatyniny
poniżej 60 ml/min na 1,73 m² powierzchni ciała, a także w przypadku stosowania leku Aldactone w
połączeniu z innymi lekami, które mogą powodować wzrost stężenia potasu (patrz „Lek Aldactone a
inne leki”).
Wyniki testów radioimmunologicznych stosowanych do oznaczania stężenia digoksyny we krwi mogą
być fałszywie zawyżone u pacjentów leczonych lekiem Aldactone. Podejrzewa się, że przyczyną tego
może być stosowanie niewystarczająco specyficznych przeciwciał.
Lek Aldactone może fałszywie zawyżać wyniki oznaczania kortyzolu metodą Mattingly.
Strona 2 7
W badaniach na zwierzętach stwierdzono działania rakotwórcze przy długotrwałym podawaniu, dlatego
leczenie lekiem Aldactone należy prowadzić tak krótko jak to możliwe oraz zawsze rozważać
konieczność dalszego podawania.
Stosowanie leku Aldactone może prowadzić do pozytywnych wyników w testach antydopingowych.
Stosowanie leku Aldactone jako środka dopingującego może zagrażać zdrowiu.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Brak jest dostępnych informacji na temat wpływu leku Aldactone na płodność u ludzi.
Lek Aldactone, nawet stosowany zgodnie z zaleceniami, może zmieniać czas reakcji pacjenta w stopniu
upośledzającym zdolność do prowadzenia pojazdów oraz do obsługiwania maszyn. Odnosi się to
szczególnie do początkowego okresu leczenia, do sytuacji gdy stosowane dotychczas leki zastąpiono
innymi, gdy rozpoczęto podawanie dodatkowo innych leków, a także w przypadku jednoczesnego
spożycia alkoholu.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio,
a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Skojarzone podawanie leku Aldactone oraz:
Potasu kanrenoinian może prowadzić do modyfikacji wyników testów radioimmunologicznych
stosowanych do oznaczania stężenia digoksyny we krwi.
Lek zawiera 37,1 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w jednej ampułce. Odpowiada to 1,9%
maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od potasu”
Lek może powodować ból w miejscu wstrzyknięcia.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się
do lekarza.
Strona 3 7
Zalecana dawka to 200 mg do 400 mg (1 – 2 ampułki) na dobę, zależnie od nasilenia
hiperaldosteronizmu. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 800 mg (4 ampułki) na
dobę. Zwykle stosuje się jednorazowo 200 mg (jedną ampułkę).
Noworodkom, niemowlętom i dzieciom dawkę dobową należy podawać w ilości roztworu
odpowiedniej do ich wieku i stanu, podzieloną na trzy odrębne dawki podawane w powolnym, krótkim
wlewie dożylnym, w odstępach godzinowych.
Zalecane dawkowanie wynosi zwykle:
Lek należy wstrzykiwać dożylnie, z szybkością nie większą niż 1 ampułka (10 ml) w ciągu
2 do 3 minut, aby uniknąć miejscowego podrażnienia żyły i nudności. Nie należy wstrzykiwać leku w
cienkie żyły.
U chorych otrzymujących duże dawki leku Aldactone lub gdy konieczne jest poprawienie tolerancji
leku przez chorego, potasu kanrenoinian można podawać w dawkach podzielonych lub we wlewie
dożylnym, trwającym około 30 minut.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ze stężeniem kreatyniny w surowicy pomiędzy 1,2 mg/dl a
1,8 mg/dl oraz klirensem kreatyniny poniżej 60 ml/min, leczenie lekiem Aldactone może być
prowadzone pod warunkiem częstego monitorowania stężenia potasu w surowicy.
Ampułkę należy otwierać bezpośrednio przed wstrzyknięciem. Dłuższe przetrzymywanie otwartej
ampułki może prowadzić do zmętnienia roztworu. Wszelkie pozostałości w ampułce nie mogą być
ponownie wykorzystane.
Lekkie opalizowanie roztworu nie ma wpływu na tolerancję leku. Jeżeli w roztworze widoczne są
wyraźne zmętnienia, co może w wyjątkowych przypadkach wynikać z nieprawidłowego
przechowywania, roztworu nie należy podawać. Tylko roztwór klarowny, bez widocznych
zanieczyszczeń może zostać użyty.
Nieumyślne wstrzyknięcie leku do tętnicy może być szkodliwe, dlatego przed rozpoczęciem podawania
należy upewnić się, że igła tkwi w żyle.
Przedawkowanie potasu kanrenoinianu może prowadzić do senności, zaburzeń świadomości oraz
zaburzeń elektrolitowych.
Swoista odtrutka nie jest znana.
Senność i zaburzenia świadomości z reguły ustępują po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Możliwe działania niepożądane podano poniżej zgodnie z klasyfikacją układów i narządów. Częstość
występowania określono następująco: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do <1>(≥ 1/1000 do <1>nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Często(mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób)
Niezbyt często(mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób)
Rzadko(mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób)
Nieznana(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 (22) 49 21 301
faks: + 48 (22) 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Przechowywać ampułki w opakowaniu
zewnętrznym, w celu ochrony przed światłem.
Strona 5 7
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani do domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę co zrobić z lekami, których się już nie potrzebuje. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Ampułka ze szkła o pojemności 10 ml.
10 ampułek w tekturowym pudełku.
Przejrzysty, bezbarwny do lekko żółtego roztwór w ampułce ze szkła.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu
odpowiedzialnego lub importera równoległego.
RIEMSER Pharma GmbH
An der Wiek 7
17493 Greifswald - Insel Riems
Niemcy
RIEMSER Pharma GmbH
An der Wiek 7
17493 Greifswald - Insel Riems
Niemcy
Cenexi SAS
52, rue Marcel et Jacques Gaucher
94120 Fontenay-sous-Bois
Francja
Delfarma Sp. z o.o.
ul. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus 111
91-222 Łódź
Delfarma Sp. z o.o.
ul. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus 111
91-222 Łódź
Nr pozwolenia w Niemczech, kraju eksportu: 6618119.00.00
[Informacja o zastrzeżonym znaku towarowym]
Strona 6 7
Strona 7 7
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.