VIAFLO GLUKOZA 10% ROZTÓR DO WLEWU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Viaflo Glukosa 10%roztwór do infuzji

Substancja czynna: Glukosa

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli dotyczą one działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz rozdział 4.

Ten lek nazywa się „Viaflo Glukosa 10% roztwór do infuzji”, ale w dalszej części ulotki będziemy się do niego odnosić jako „Viaflo Glukosa 10%”.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest Viaflo Glukosa 10% i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed podaniem Viaflo Glukosa 10%
3. Jak się przygotowuje i stosuje Viaflo Glukosa 10%
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Viaflo Glukosa 10%
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Viaflo Glukosa 10% i w jakim celu się go stosuje

Viaflo Glukosa 10% to roztwór cukru (glukozy) w wodzie. Glukoza jest jednym z głównych źródeł energii organizmu. Ten roztwór do infuzji dostarcza 400 kilokalorii na litr.

Viaflo Glukosa 10% stosuje się w celu:

• zapewnienia źródła cukru (węglowodanów) samodzielnie lub, w razie potrzeby, do żywienia pozajelitowego. Żywienie pozajelitowe stosuje się w przypadku pacjentów, którzy nie mogą jeść. Wykonywane jest ono przez powolne wstrzyknięcie (infuzję) do żyły.
• zapobiegania lub leczenia niskiego poziomu cukru we krwi (hipoglikemii, która powoduje objawy, ale nie jest śmiertelna)
• zapewnienia dodatkowej ilości płynu, gdy organizm nie ma wystarczającej ilości wody (odwodnienie) i potrzebujesz dodatkowego cukru (węglowodanów).

rozcieńczania wodą innych leków, które chcesz podawać dożylnie.

2. Informacje niezbędne przed podaniem Viaflo Glukosa 10%

Niepodaje się Viaflo Glukosa 10%, jeśli pacjent ma któryś z następujących schorzeń:

• jeśli ma cukrzycę, która nie jest odpowiednio leczona, przez co stężenie glukozy we krwi jest wyższe niż normalnie (cukrzyca niekontrolowana),
• utratę przytomności (śpiączka hiperosmolarna). Jest to rodzaj śpiączki, która może wystąpić, jeśli pacjent ma cukrzycę i nie otrzymuje odpowiedniej medykacji,
• rozcieńczenie krwi w wyniku dodania zbyt dużej ilości płynu (hemodilucja),
• gdy jest zbyt dużo płynu w przestrzeniach pozakomórkowych organizmu (hiperhydratacja pozakomórkowa),
• gdy jest większa ilość krwi w naczyniach krwionośnych niż powinno być (hiperwolemia),
• stężenie glukozy we krwi wyższe niż normalnie (hiperglikemia),
• stężenie kwasu mlekowego we krwi wyższe niż normalnie (hiperlaktatemia),
• ciężka niewydolność nerek (gdy nerki nie funkcjonują prawidłowo i wymagana jest dializoterapia)
• niekontrolowana niewydolność serca. Jeśli niewydolność serca nie została odpowiednio wyleczona i powoduje objawy takie jak:

• trudności w oddychaniu,
• opuchlizna kostek,
• jeśli występuje gromadzenie się płynu pod skórą, które wpływa na cały organizm, w tym mózg i płuca (obrzęk ogólny),
• choroba wątroby, która powoduje gromadzenie się płynu w jamie brzusznej (marskość wątroby),
• każda inna choroba, która wpływa na sposób, w jaki organizm kontroluje poziom cukru,
• nietolerancja (nadwrażliwość) na glukozę. Może to wystąpić u pacjentów z alergią na kukurydzę.

Jeśli do roztworu do infuzji dodano inny lek, przeczytaj jego ulotkę. Dzięki temu upewnisz się, że możesz przyjmować ten lek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Viaflo Glukosa 10% jest roztworem hipertonicznym (stężonym). Twój lekarz weźmie to pod uwagę przy obliczaniu ilości roztworu, który ma być podany.

Jeśli rozwiną się lub wystąpią któreś z następujących chorób, poinformuj o tym swojego lekarza.

• Cukrzyca,
• niewydolność nerek,
• choroba krytyczna i potencjalnie śmiertelna (ostre choroby krytyczne),
• powiedz lekarzowi, jeśli miałeś uraz głowy w ciągu ostatnich 24 godzin,
• podwyższenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego (hipertensja wewnątrzczaszkowa),
• udar mózgu spowodowany przez zakrzep w naczyniu krwionośnym (udar mózgu),
• choroba serca (niewydolność serca),
• choroba płuc (niewydolność oddechowa),
• zmniejszenie produkcji moczu (oliguria lub anuria),
• nadmiar wody w organizmie (zatrucie wodne),
• niskie stężenie sodu we krwi (hiponatremia),
• alergia na kukurydzę (Viaflo Glukosa 10% zawiera cukier pochodzący z kukurydzy).

• Jeśli masz chorobę, która może powodować podwyższone stężenie wazopresyny, hormonu, który reguluje ilość wody w organizmie. Możesz mieć zbyt dużo wazopresyny w organizmie, ponieważ na przykład:

• miałeś nagłą i ciężką chorobę,
• miałeś ból,
• przeszedłeś operację,
• miałeś infekcje, oparzenia lub uraz mózgu
• miałeś choroby serca, wątroby, nerek lub ośrodkowego układu nerwowego,
• stosujesz pewne leki (patrz Inne leki i Viaflo Glukosa 10%).

To może zwiększyć ryzyko wystąpienia niskiego stężenia sodu we krwi i może powodować ból głowy, nudności, drgawki, letarg, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć. Obrzęk mózgu zwiększa ryzyko śmierci i uszkodzenia mózgu. Osoby z większym ryzykiem obrzęku mózgu to:

• dzieci
• kobiety (szczególnie jeśli są w wieku rozrodczym)
• osoby z problemami z poziomem płynu w mózgu, na przykład z powodu zapalenia opon mózgowych, krwotoku wewnątrzczaszkowego lub urazu mózgu.

Podczas podawania tej infuzji twój lekarz będzie monitorował:

• ilość elektrolitów, takich jak sód i potas, we krwi (twoje elektrolity plazmatyczne),
• ilość cukru (glukozy),
• ilość płynu w organizmie (twój bilans wodny),
• kwasowość twojej krwi i moczu (zmiany w bilansie kwasowo-zasadowym).

Twój lekarz dostosuje ilość roztworu do infuzji do Twoich potrzeb zgodnie z wynikami badań. Te badania pokażą lekarzowi, czy potrzebujesz dodatkowego potasu, substancji chemicznej we krwi. Jeśli jest to konieczne, można go podać dożylnie.

Ponieważ Viaflo Glukosa 10% zawiera cukier (glukozę), może powodować wysoki poziom cukru we krwi (hiperglikemię). Jeśli to nastąpi, lekarz może:

• dostosować szybkość infuzji,
• podać insuliny, aby obniżyć poziom cukru we krwi,
• w razie potrzeby podać dodatkowy potas.

To jest bardzo ważne:

• jeśli masz cukrzycę,
• jeśli twoje nerki nie funkcjonują tak dobrze, jak normalnie,
• jeśli niedawno miałeś udar mózgu (ostry udar mózgu). Wysoki poziom cukru we krwi może pogorszyć skutki udaru i wpłynąć na powrót do zdrowia,
• jeśli masz zaburzenia metaboliczne spowodowane głodem lub dietą, która nie zapewnia odpowiedniej proporcji niezbędnych składników odżywczych (niedożywienie),
• jeśli masz niskie stężenie tiaminy (witaminy B1). Może to nastąpić, jeśli cierpisz na przewlekłe uzależnienie od alkoholu.

Ten roztwór nie powinien być podawany przy użyciu tej samej igły, co transfuzja krwi, ponieważ mogą być uszkodzone czerwone krwinki lub spowodować ich zlepianie.

Dzieci

Viaflo Glukosa 10% powinien być podawany z szczególną ostrożnością u dzieci.

Dzieci powinny otrzymywać Viaflo Glukosa 10% od lekarza lub pielęgniarki. Ilość podanego leku powinna być określona przez lekarza specjalizującego się w leczeniu dzieci i zależeć będzie od wieku, wagi i stanu dziecka. Jeśli jest stosowany do podawania lub rozcieńczania innego leku lub jeśli są podawane inne leki w tym samym czasie, dawka może być również dotknięta.

Podczas podawania infuzji dzieciom lekarz pobiera próbki krwi i moczu w celu monitorowania ilości elektrolitów, takich jak potas we krwi (elektrolity plazmatyczne).

Noworodki - szczególnie ci, którzy urodzili się przedwcześnie i mają niską wagę urodzeniową - są bardziej narażeni na rozwinięcie niskiego lub wysokiego poziomu cukru we krwi (hipo- lub hiperglikemii). Dlatego wymagają ścisłego monitorowania podczas leczenia roztworami glukozy dożylnymi, które zapewniają odpowiednią kontrolę poziomu cukru we krwi, aby uniknąć możliwych działań niepożądanych w dłuższej perspektywie. Niski poziom cukru we krwi u noworodków może powodować przedłużone drgawki, śpiączkę i uszkodzenie mózgu. Wysoki poziom cukru we krwi może powodować krwotoki mózgowe, infekcje bakteryjne lub grzybicze, uszkodzenie oczu (retinopatia wcześniaków), infekcje w przewodzie pokarmowym (martwica jelit), problemy z płucami (choroba płucna), przedłużony pobyt w szpitalu i śmierć.

Podczas podawania noworodkowi worek z roztworem może być połączony z urządzeniem do infuzji, które pozwala na dokładne podanie niezbędnej ilości w określonym czasie. Twój lekarz lub pielęgniarka będą monitorować urządzenie, aby zapewnić bezpieczne podanie.

Dzieci (w tym noworodki i starsze dzieci), którym podaje się Viaflo Glukosa 10%, są bardziej narażone na wystąpienie niskiego poziomu sodu we krwi (hiponatremii hiposmolarniej) i choroby wpływającej na mózg z powodu niskiego stężenia sodu we krwi (hiponatremicznej encefalopatii).

Inne leki iViaflo Glukosa 10%

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inny lek.

Viaflo Glukosa 10% i każdy inny lek stosowany jednocześnie mogą wpływać na siebie.

Nie stosuj Viaflo Glukosa 10% z pewnymi hormonami (katecholaminami), w tym adrenaliną lub steroidami, ponieważ zwiększają one poziom cukru we krwi.

Pewne leki wpływają na hormon wazopresynę. Mogą to być:

• leki przeciwcukrzycowe (chlorpropamid)
• leki obniżające poziom cholesterolu (klofibrat)
• pewne leki przeciwnowotworowe (winblastyna, ifosfamid, cyklofosfamid)
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu depresji)
• leki przeciwpsychotyczne
• opioidy stosowane w leczeniu silnego bólu
• leki przeciwbólowe i/lub przeciwzapalne (również znane jako NLPZ)
• leki, które naśladują lub wzmacniają działanie wazopresyny, takie jak desmopresyna (stosowana w leczeniu zwiększonego pragnienia i oddawania moczu), terlipresyna (stosowana w leczeniu krwotoku z przełyku) i oksytocyna (stosowana w indukowaniu porodu)
• leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina i okskarbazepina)
• moczopędne

Stosowanie Viaflo Glukosa 10% z pokarmami i napojami

Powinien/powinnaś zapytać lekarza, co możesz jeść lub pić.

Ciąża, laktacjai płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie laktacji, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Viaflo Glukosa 10% może być stosowany w czasie ciąży. Należy jednak zachować ostrożność podczas stosowania roztworu glukozy podczas porodu.

Płodność

Brak jest wystarczających danych na temat wpływu glukozy na płodność, ale nie spodziewa się żadnego wpływu na nią.

Laktacja

Brak jest wystarczających danych na temat stosowania roztworu glukozowego w czasie laktacji, ale nie oczekuje się żadnego wpływu na nią. Viaflo Glukosa 10% może być stosowany w czasie laktacji.

Jednak jeśli do roztworu do infuzji dodano inny lek w czasie ciąży lub laktacji, powinien/powinnaś:

• skonsultować się z lekarzem.
• przeczytać ulotkę leku, który ma być dodany.

Provadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed prowadzeniem pojazdów lub obsługą maszyn.

3. Jak będzie podawany Viaflo Glukosa 10%

Viaflo Glukosa 10% będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Twój lekarz zdecyduje, jaką ilość potrzebujesz i kiedy powinna być podana. Będzie to zależało od twojego wieku, wagi, stanu zdrowia i powodu leczenia. Ilość, którą otrzymasz, może być również dotknięta przez inne leczenia, które otrzymujesz.

Niepowinien/powinnaś otrzymywać Viaflo Glukosa 10%, jeśli występują cząstki unoszące się w roztworze lub jeśli opakowanie jest uszkodzone.

Zazwyczaj Viaflo Glukosa 10% będzie podawany przez rurkę plastikową połączoną z igłą wprowadzoną do żyły. Zwykle stosuje się żyłę ramieniową do podawania infuzji. Jednak twój lekarz może podać lek w inny sposób.

Przed i podczas infuzji twój lekarz będzie monitorował:

• ilość płynu w twoim organizmie
• kwasowość twojej krwi i moczu
• ilość elektrolitów w twoim organizmie (szczególnie sód, u pacjentów z wysokim poziomem hormonu wazopresyny lub którzy przyjmują inne leki, które zwiększają działanie wazopresyny).

Resztki niepodanego roztworu powinny być wyrzucone. Niepowinien/powinnaś otrzymywać Viaflo Glukosa 10% z rozpoczętego worka.

Jeśli otrzymałeś/aś zbyt dużo Viaflo Glukosa 10%

Jeśli otrzymałeś/aś zbyt dużo Viaflo Glukosa 10% (przedawkowanie) lub jeśli jest ono podawane zbyt szybko lub zbyt często, mogą wystąpić następujące objawy:

• gromadzenie się płynu w tkankach, powodujące opuchliznę (obrzęk) lub zatrucie wodne, z niskim stężeniem sodu we krwi (hiponatremia),

!

• wysoki poziom cukru we krwi (hiperglikemia),
• zwiększona gęstość krwi (hiperzmolarność),
• obecność glukozy w moczu (glukozuria),
• zwiększona ilość moczu (moczowa hiperglikemia),
• utratę wody w organizmie (odwodnienie),

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, powiedz o tym swojemu lekarzowi. Twoja infuzja zostanie zatrzymana lub zmniejszona. Zostanie podana insulina i otrzymasz leczenie zgodnie z objawami.

Jeśli do roztworu do infuzji dodano inny lek przed przedawkowaniem, ten lek może również powodować objawy. Powinien/powinnaś przeczytać listę możliwych objawów w ulotce leku dodanego.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia skonsultuj się z Centrum Informacji Toksykologicznej. Telefon 915.620.420

Jeśli przerwiesz infuzję zViaflo Glukosa 10%

Lekarz zdecyduje, kiedy powinna być przerwana ta infuzja.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego produktu, zapytaj swojego lekarza lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane mogą obejmować:

• reakcje nadwrażliwości, w tym ciężką reakcję alergiczną zwaną anafilaksją (możliwa manifestacja u pacjentów z alergią na kukurydzę),

• trudności w oddychaniu,
• zapalenie skóry twarzy i warg lub zapalenie gardła,
• gorączka,
• świąd (pokrzywka),
• wysypka skórna,
• zaczerwienienie skóry (rumień),
• dreszcze,

• zmiany poziomu elektrolitów we krwi (zaburzenia elektrolitowe), w tym:
• niskie stężenie sodu we krwi, które może wystąpić w szpitalu (hiponatremia szpitalna) i związane z tym zaburzenia neurologiczne (ostra hiponatremiczna encefalopatia). Hiponatremia może powodować nieodwracalne uszkodzenie mózgu i śmierć z powodu obrzęku/zapalenia mózgu (patrz także rozdział „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
• niskie stężenie potasu we krwi (hipokaliemia),
• niskie stężenie magnezu we krwi (hipomagnesemia),
• niskie stężenie fosforu we krwi (hipofosfatemia),
• wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia),

• nadmiar płynu w naczyniach krwionośnych (hemodilucja i hipervolemia),
• obecność cukru w moczu (glukozuria),
• reakcje związane z drogą podania:
• gorączka, reakcja gorączkowa (pireksja),
• potliwość,
• infekcja w miejscu wstrzyknięcia,
• wyciek roztworu do infuzji do tkanek otaczających żyłę (nawodnienie). Może to uszkodzić tkanki i powodować blizny,
• powstanie skrzepu (zakrzepica żył) w miejscu infuzji, co powoduje ból, stan zapalny lub zaczerwienienie w miejscu skrzepu,
• zapalenie i stan zapalny żyły, przez którą wykonuje się infuzję (flebitis). Może powodować zaczerwienienie, ból lub swędzenie lub opuchliznę w miejscu infuzji,
• reakcja lub ból miejscowy (zaczerwienienie lub opuchlizna w miejscu infuzji),
• potliwość.

Jeśli do roztworu do infuzji dodano lek, może on również powodować działania niepożądane. Te działania niepożądane zależą od dodanego leku. Powinien/powinnaś przeczytać listę możliwych objawów w ulotce leku dodanego.

Jeśli wystąpi jakiekolwiek działanie niepożądane, powinna/powinien być przerwana infuzja.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa tego leku.

5. Przechowywanie Viaflo Glukosa 10%

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Viaflo Glukosa 10% NIEpowinien być podawany po upływie terminu ważności, który jest podany na worku i pudełku po upływie terminu ważności. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest podany.

Nie powinien być podawany Viaflo Glukosa 10%, jeśli występują cząstki unoszące się w roztworze lub jeśli opakowanie jest uszkodzone.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

SkładViaflo Glukosa 10%

Substancją czynną jest glukoza (w postaci monohydratu): 100 g na litr.

Jedynym innym składnikiem jest woda do preparatów do wstrzykiwań.

Formuła na 250 ml

Glukoza (w postaci monohydratu): 25 g

Formuła na 500 ml

Glukoza (w postaci monohydratu): 50 g

Formuła na 1000 ml

Glukoza (w postaci monohydratu): 100 g

Wygląd Viaflo Glukosa 10% i zawartość opakowania

Viaflo Glukosa 10% jest przeźroczystym roztworem, nie zawierającym widocznych cząstek. Dostarczany jest w workach z plastiku poliolefinowego/poliamidowego (Viaflo). Każdy worek jest owinięty ochronną nadstawą z plastiku.

Wielkości worka to:

• 250 ml
• 500 ml
• 1000 ml

Zawartość zewnętrznego kartonowania:

• 30 lub 36 worków po 250 ml
• 1 worek po 250 ml
• 20 lub 24 worki po 500 ml
• 1 worek po 500 ml
• 10 lub 12 worków po 1000 ml
• 1 worek po 1000 ml

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań będą dostępne na rynku.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

Baxter, S.L.

Pouet de Camilo 2, 46394 Ribarroja del Turia (Valencia)

Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanie:

Bieffe Medital S.A.

Ctra de Biescas, Senegüé

22666 Sabiñánigo (Huesca)

Hiszpania

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu:kwiecień 2018

Szczegółowa i aktualna informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

Informacja ta jest przeznaczona wyłącznie dla profesjonalistów sektora opieki zdrowotnej:

Manipulacja i przygotowanie

Roztwór do infuzji powinien być sprawdzony wizualnie przed użyciem.

Preparaty parenteralne powinny być sprawdzane wizualnie przed podaniem w celu wykrycia cząstek i zmiany koloru, o ile rozwiązanie i opakowanie na to pozwalają. Użyj worka tylko wtedy, gdy rozwiązanie jest przeźroczyste, nie zawiera widocznych cząstek i opakowanie nie jest uszkodzone. Należy go podać natychmiast po podłączeniu sprzętu infuzyjnego.

Nie wyjmuj worka z nadstawy ochronnej, aż do momentu jego użycia.

Worek wewnętrzny utrzymuje sterylność produktu.

Nie łącz worków z plastiku szeregowo. Ten rodzaj użycia może powodować zatory gazowe spowodowane pozostałym powietrzem w worku pierwotnym przed zakończeniem podawania płynu w worku wtórnym.

Nadciśnienie roztworów dożylowych w elastycznych workach z plastiku w celu zwiększenia prędkości przepływu może powodować zator gazowy, jeśli pozostałe powietrze w worku nie zostanie całkowicie usunięte przed podaniem. Użycie sprzętu do infuzji dożylnej z filtrem wentylacyjnym w pozycji otwartej może powodować zator gazowy. Ten rodzaj sprzętu do infuzji dożylnej z filtrem wentylacyjnym w pozycji otwartej nie powinien być używany z elastycznymi workami z plastiku.

Roztwór powinien być podawany za pomocą sterylnego sprzętu, przy użyciu techniki aseptycznej. Sprzęt powinien być napełniony roztworem w celu zapobiegania przedostawaniu się powietrza do systemu.

Dodanie elektrolitów może być wskazane w zależności od potrzeb klinicznych pacjenta.

Można dodać leki przed infuzją lub w trakcie jej trwania przez port dodawania leków. Podczas ich stosowania należy sprawdzić ostateczną osmolarność przed podaniem dożylnym. Mieszanka powinna być aseptyczna i powinna być przygotowana w sposób staranny i dokładny. Roztwory zawierające dodane leki nie powinny być przechowywane i powinny być używane natychmiast.

Aby uniknąć potencjalnie śmiertelnej przedawkowania podczas infuzji roztworów dożylnych u noworodków, należy zwrócić szczególną uwagę na sposób podawania. Podczas stosowania strzykawki z pompą do podawania płynów lub leków dożylnie noworodkom, nie należy pozostawiać podłączonej torby z płynem do strzykawki.

Podczas stosowania pompy infuzyjnej wszystkie klapy sprzętu do infuzji dożylnej powinny być zamknięte przed usunięciem zestawu infuzyjnego z pompy lub jego wymianą. Jest to wymagane niezależnie od tego, czy sprzęt infuzyjny ma urządzenie przeciw swobodnemu przepływowi.

Cały zestaw urządzenia i jego podawanie przez infuzję dożylną powinno być często kontrolowane.

Wyrzuć po jednorazowym użyciu.

Wyrzuć niezużyte resztki.

Nie łącz worków w połowie użycia.

Nie przechowuj roztworów zawierających inne leki.

Należy stosować technikę aseptyczną podczas dodawania leków do Viaflo Glukosa 10%.

Mieszaj dobrze roztwór, gdy dodajesz leki.

1. Otwarcie

• Wyjmij opakowanie Viaflo z nadstawy ochronnej bezpośrednio przed użyciem.

• Sprawdź brak małych przecieków, ściskając mocno worek wewnętrzny. Jeśli wykryjesz przecieki, wyrzuć roztwór, ponieważ może nie być sterylny.

• Sprawdź przeźroczystość roztworu i brak obcych cząstek. Wyrzuć roztwór, jeśli nie jest przeźroczysty lub zawiera obce cząstki.

1. Przygotowanie do podania

Użyj sterylnego materiału do przygotowania i podania.

• Zawieś opakowanie za ucho.

• Usuń osłonę plastikową z portu wylotowego w dolnej części opakowania:
  • chwyć mały występ szyjki portu jedną ręką,
  • chwyć długi występ nakrywki drugą ręką i obróć,
  • nakrywka się odblokuje.

• Użyj metody przeciwbakteryjnej do przygotowania infuzji.

• Podłącz sprzęt infuzyjny. Zobacz instrukcje dołączone do sprzętu dotyczące jego podłączenia, napełnienia i podania roztworu.

1. Techniki wstrzykiwania dodanych leków

Ostrzeżenie: dodane leki mogą być niezgodne.

Dodawanie leków przed podaniem

• Odkaż port dodawania leków.

• Używając strzykawki z igłą o średnicy 19 (1,10 mm) do 22 (0,70 mm), nakłuj port dodawania leków i wstrzyknij.

• Mieszaj starannie lek i roztwór. Dla leków o dużej gęstości, takich jak chlorek potasu, poruszaj rurkami delikatnie podczas gdy są w pozycji pionowej i mieszaj.

• Ostroznie: nie przechowuj worków z dodanymi lekami.

Dodawanie leków w trakcie podania

• Zamknij klapę sprzętu.

• Odkaż port dodawania leków.

• Używając strzykawki z igłą o średnicy 19 (1,10 mm) do 22 (0,70 mm), nakłuj port dodawania leków i wstrzyknij.

• Usuń opakowanie z wspornika dożylnej i/lub obróć je, aby umieścić w pozycji pionowej.

• Opuszczaj oba porty, delikatnie uderzając w nie, podczas gdy opakowanie jest w pozycji pionowej.

• Mieszaj starannie roztwór i lek.

• Umieść opakowanie z powrotem w pozycji użytkowej, otwórz klapę i kontynuuj podanie.

1. Okres ważności w użyciu (dodane leki)

Stabilność chemiczna i fizyczna leków w pH Viaflo Glukosa 10% w worku Viaflo powinna być określona przed użyciem.

Z punktu widzenia mikrobiologicznego, rozcieńczony produkt powinien być użyty natychmiast, chyba że rekonstytucja została przeprowadzona w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych. Jeśli nie jest używany natychmiast, warunki i czas przechowywania są odpowiedzialnością użytkownika.

1. Niezgodności leków dodanych

Roztwór glukozowy nie powinien być podawany jednocześnie z, przed lub po podaniu krwi przez ten sam sprzęt infuzyjny, ponieważ może powodować hemolizę i tworzenie się skrzepów.

Należy ocenić niezgodność leków, które mają być dodane do Viaflo Glukosa 10%, przed ich dodaniem.

W przypadku braku badań nad niezgodnością, ten produkt nie powinien być mieszany z innymi.

Należy skonsultować się z ulotką leku, który ma być dodany.

Przed dodaniem leku, upewnij się, że jest on rozpuszczalny i stabilny w wodzie w zakresie pH Viaflo Glukosa 10% (pH 3,5 do 6,5).

Po dodaniu zgodnego leku do Viaflo Glukosa 10%, roztwór powinien być podany natychmiast.

Nie należy stosować leków dodanych, które nie są zgodne.