ULTIVA 2 mg PROSZEK DO PRZYGOTOWANIA KONCENTRATU DO ROZTWORU DO WSTRZYKIWAŃ I WLEWÓW

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu leczniczego: informacje dla użytkownika

Ultiva 2 mg proszek do sporządzania koncentratu do roztworu do wstrzykiwań i do infuzji

Remifentanil

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Jeśli wystąpią niepożądane działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest Ultiva i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ultiva
3. Jak stosować Ultiva
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Ultiva
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Ultiva i w jakim celu się go stosuje

Ultiva zawiera substancję czynną o nazwie remifentanil. Należy do grupy leków zwanych opioidami, które są stosowane w celu uśmierzenia bólu. Ultiva różni się od innych leków z tej grupy bardzo szybkim rozpoczęciem działania i bardzo krótkim czasem trwania.

Ultiva jest stosowany w celu:

• znieczulenia przed i w trakcie operacji
• znieczulenia w trakcie wentylacji mechanicznej w oddziale intensywnej terapii (dla pacjentów w wieku 18 lat i starszych).

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ultiva

Nie stosuj Ultiva

• jeśli jesteś uczulony na remifentanil lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• jeśli jesteś uczulony na analogi fentanilu (leki przeciwbólowe podobne do fentanilu i należące do klasy leków znanych jako opioidy)
• jako wstrzyknięcie do kanału kręgowego
• jako jedyny lek do zainicjowania znieczulenia.

? Jeśli nie jesteś pewien, czy którykolwiek z powyższych punktów dotyczy Ciebie, skonsultuj się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą przed podaniem Ci Ultiva.

Zwróć szczególną uwagę na Ultiva, jeśli:

• jeśli jesteś uczulony na którykolwiek inny lek opioidowy, taki jak morfina lub kodeina.
• jeśli masz problemy z płucami (możesz być bardziej wrażliwy na trudności z oddychaniem)
• jeśli masz ponad 65 lat, jesteś osłabiony lub masz objętość krwi poniżej normy i/lub niedociśnienie (jesteś bardziej wrażliwy na zaburzenia serca).

? Jeśli nie jesteś pewien, czy którykolwiek z powyższych punktów dotyczy Ciebie, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed podaniem Ci Ultiva.

Skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania remifentanilu, jeśli:

• Ty lub ktoś z Twojej rodziny kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków na receptę lub nielegalnych substancji („uzależnienie”).
• Jesteś palaczem.
• Kiedykolwiek miałeś problemy ze stanem emocjonalnym (depresja, lęk lub zaburzenia osobowości) lub byłeś leczony przez psychiatrę z powodu innych chorób psychicznych.

Ten lek zawiera remifentanil, który jest opioidem. Wielokrotne stosowanie opioidów może powodować, że lek traci skuteczność (organizm przyzwyczaja się do jego działania). Może również powodować uzależnienie i nadużywanie, co może prowadzić do potencjalnie śmiertelnej przedawki. Jeśli martwisz się, że możesz uzależnić się od Ultiva, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem.

Okazjonalnie zgłaszano reakcje abstynencyjne (np. szybkie bicie serca, nadciśnienie tętnicze i pobudzenie) po nagłym odstawieniu leku, szczególnie gdy leczenie trwało dłużej niż 3 dni (zobacz także punkt 4. Mogące wystąpić działania niepożądane). Jeśli wystąpią te objawy, możliwe, że Twój lekarz wznowi leczenie lekiem i stopniowo zmniejszy dawkę.

Stosowanie Ultiva zinnymi lekami

Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inny lek. Dotyczy to leków ziołowych i innych leków bez recepty. W szczególności poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz:

• leki na serce lub ciśnienie, takie jak beta-blokery lub blokery kanału wapniowego.
• leki przeciwdepresyjne, takie jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS), inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny (IRSN) oraz inhibitory monoaminooksydazy (IMAO). Nie zaleca się stosowania tych leków jednocześnie z Ultiva, ponieważ mogą one zwiększyć ryzyko zespołu serotoninowego, potencjalnie śmiertelnej choroby.

Stosowanie Ultiva wraz z lekami uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny lub innymi lekami pokrewnymi, zwiększa ryzyko senności, trudności z oddychaniem (depresja oddechowa), śpiączki i może zagrozić życiu pacjenta. Z tego powodu stosowanie tych leków jednocześnie z Ultiva powinno być rozważane tylko wtedy, gdy nie ma innych opcji leczenia. Stosowanie opioidów wraz z innymi lekami stosowanymi w leczeniu padaczki, bólu nerwowego lub lęku (gabapentyna i pregabalina) zwiększa ryzyko przedawki opioidowej i depresji oddechowej i może być potencjalnie śmiertelne.

Niemniej jednak, jeśli Twój lekarz przepisze Ci Ultiva wraz z lekami uspokajającymi, powinien ograniczyć dawkę i czas trwania leczenia.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich lekach uspokajających, które stosujesz, i ściśle przestrzegaj zalecanej dawki podanej przez lekarza. Może to być przydatne, aby poinformować bliskiego członka rodziny lub przyjaciela o objawach i symptomych wymienionych powyżej. Skontaktuj się ze swoim lekarzem, gdy doświadczysz tych objawów.

Stosowanie Ultiva zalkoholem

Po otrzymaniu Ultiva nie powinieneś pić alkoholu, dopóki nie zostaniesz całkowicie wyleczony.

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Twój lekarz będzie ważył korzyści dla Ciebie w stosunku do ryzyka dla Twojego dziecka związanego z przyjęciem tego leku podczas ciąży.

Jeśli otrzymasz ten lek podczas porodu lub krótko przed porodem, może to wpłynąć na oddychanie Twojego dziecka. Zarówno Ty, jak i Twoje dziecko będą objęci nadzorem, aby sprawdzić, czy nie występują objawy nadmiernej senności lub trudności z oddychaniem.

Powinieneś przestać karmić piersią przez 24 godziny po otrzymaniu tego leku. Jeśli będziesz oddawać mleko matki w tym okresie, powinieneś je wyrzucić i nie podawać swojemu dziecku.

Jazda i obsługa maszyn

Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn po otrzymaniu Ultiva, ponieważ ten lek może wpływać na Twoją zdolność reagowania. Twój lekarz powie Ci, jak długo powinieneś czekać, zanim będziesz mógł prowadzić pojazdy lub obsługiwać maszyny.

Ultiva zawiera sodę

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na fiolkę; jest to ilość zasadniczo „wolna od sodu”.

3. Jak stosować Ultiva

Nigdy nie powinieneś samodzielnie aplikować tego leku. Ten lek zawsze będzie aplikowany przez osoby wykwalifikowane do tego.

Ultiva może być aplikowany:

• jako pojedyncze wstrzyknięcie do żyły
• jako ciągła infuzja do żyły. Jest to sytuacja, w której lek jest aplikowany powoli przez dłuższy okres.

Sposób, w jaki zostanie Ci podany lek, oraz dawka, którą otrzymasz, zależą od:

• zabiegu lub leczenia, którego będziesz wymagał na oddziale intensywnej terapii
• stopnia bólu, którego doświadczasz.

Dawka różni się w zależności od pacjenta. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów z problemami nerek i wątroby.

Po operacji

?Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli odczuwasz ból. Jeśli odczuwasz ból po zabiegu, mogą Ci być podane inne leki przeciwbólowe.

4. Mogące wystąpić działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Reakcje alergiczne, w tym anafilaksja: Są one rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób stosujących Ultiva). Objawy obejmują:

• wysypkę z pęcherzami i swędzeniem („pokrzywkę”)
• obrzęk twarzy lub ust („obrzęk naczynioruchowy”) powodujący trudności z oddychaniem
• zawroty głowy.

Ciężkie reakcje alergiczne mogą prowadzić do potencjalnie śmiertelnej anafilaksji; Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych), w tym zaostrzenie objawów alergii, gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego, szybkie bicie serca lub utrata przytomności.

? Jeśli doświadczysz któregokolwiek z tych objawów, skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem

Bardzo częste działania niepożądane

Mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób

• sztywność mięśni
• niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie)
• nudności lub wymioty.

Częste działania niepożądane

Mogą wystąpić u do 1 na 10 osób

• spowolnienie rytmu serca (bradykardia)
• płytkie oddychanie (depresja oddechowa)
• chwilowy zatrzymanie oddechu (apnea)
• swędzenie
• kaszel.

Nieczęste działania niepożądane

Mogą wystąpić u do 1 na 100 osób

• zmniejszenie ilości tlenu we krwi (niedotlenienie)
• zaparcie.

Rzadkie działania niepożądane

Mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób

• spowolnienie rytmu serca (bradykardia) poprzedzone brakiem bicia serca (asystolia/zatrzymanie serca) u pacjentów, którzy otrzymują Ultiva wraz z jednym lub więcej anestetykami.

Działania niepożądane o nieznanej częstości

Nie mogą być oszacowane na podstawie dostępnych danych

• fizyczna potrzeba Ultiva (uzależnienie) lub potrzeba zwiększenia dawki w czasie, aby osiągnąć ten sam efekt (tolerancja na lek)
• drgawki
• rodzaj nieregularnego rytmu serca (blok atrioventrykularny)
• nieregularne bicie serca (arytmia)
• Zespół abstynencyjny (może objawiać się wystąpieniem następujących działań niepożądanych: zwiększone bicie serca, nadciśnienie tętnicze, uczucie pobudzenia lub niepokoju, nudności, wymioty, biegunka, lęk, dreszcze, drżenie i potowanie)

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić po zabiegu

Częste działania niepożądane

• dreszcze
• wysokie ciśnienie tętnicze (nadciśnienie).

Nieczęste działania niepożądane

• bóle.

Rzadkie działania niepożądane

• uczucie wielkiej relaksacji lub senności.

? Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli uważasz, że którykolwiek z działań niepożądanych jest poważny lub uciążliwy, lub jeśli zauważysz jakiekolwiek działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczysz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: www.notificaRAM.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Ultiva

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na fiolce i opakowaniu zewnętrznym po „CAD”. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca wskazanego.

Nie przechowuj w temperaturze powyżej 25°C.

Po rozcieńczeniu Ultiva powinien być użyty natychmiast. Każde rozcieńczone rozwiązanie, które nie zostanie użyte, powinno być wyrzucone. Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Twój lekarz lub pielęgniarka wyrzuci każdy lek, którego nie potrzebujesz. W ten sposób pomożesz chronić środowisko.

Przechowuj w oryginalnym opakowaniu z tą ulotką.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Ultiva na fiolkę

• Substancją czynną jest remifentanil (chlorowodorek).
• Pozostałymi składnikami są: glicyna, kwas chlorowodorowy* i wodorotlenek sodu* c.s.
  • może być stosowany do regulacji pH, jeśli jest to konieczne

Po rozcieńczeniu, jak podano, każdy ml zawiera 1 mg remifentanilu.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Biały lub prawie biały liofilizowany proszek, sterylny, bez substancji wywołujących gorączkę, bez konserwantów, do sporządzania koncentratu do roztworu do wstrzykiwań i do infuzji, w szklanej fiolce 3 ml.

Przed podaniem proszek powinien być zmieszany z odpowiednim rozpuszczalnikiem (patrz informacje przeznaczone dla lekarzy lub personelu medycznegodla szczegółów). Po zmieszaniu powstaje klarowny i bezbarwny roztwór. Każde opakowanie zawiera 5 fiolek.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Aspen Pharma Trading Limited

3016 Lake Drive,

Citywest Business Campus,

Dublin 24, Irlandia

Tel: +34 952 010 137

Przedstawiciel lokalny:

ASPEN PHARMACARE ESPAÑA, S.L.

Avenida Diagonal, 512,

Planta Interior 1, Oficina 4,

Barcelona, 08006, Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanie

GlaxoSmithKline Manufacturing S.p.A.

Strada Provinciale Asolana 90

43056 - San Polo di Torrile - Parma

Włochy

Aspen Pharma Ireland Limited

3016 Lake Drive Citywest Business Campus

Dublin 24

Irlandia

Avara Liscate Pharmaceutical Services S.p.A.

Via Fosse Ardeatine, 2

20050 Liscate (MI)

Włochy

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Ultiva:Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia i Hiszpania.

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:06/2024

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla lekarzy lub personelu medycznego:

Dla szczegółowych informacji proszę odnieść się do Charakterystyki Produktu Leczniczego Ultiva.

Dawkowanie i sposób podania

Ultiva powinien być podawany wyłącznie w dobrze wyposażonym oddziale, w którym możliwy jest pełny kontrola i utrzymanie funkcji oddechowej i sercowo-naczyniowej, oraz przez osoby specjalnie przeszkolone w stosowaniu leków znieczulających i w rozpoznawaniu i leczeniu działań niepożądanych spowodowanych przez potente opioidy, w tym również w resuscytacji oddechowej i sercowej. Przeszkolenie to powinno obejmować wprowadzenie i utrzymanie drożności dróg oddechowych oraz wentylację wspomaganą.

Ciągła infuzja Ultiva powinna być przeprowadzana za pomocą skalibrowanego urządzenia do infuzji wewnątrz szybkiej drogi dożylnej lub do infuzji dożylnej. Droga podania w infuzji powinna być podłączona do lub znajdować się w pobliżu kaniuli wenous, a także napełniona, w celu zminimalizowania potencjalnego „martwego” miejsca (więcej informacji patrz Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacjioraz punkt 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego, w tym tabele z przykładami szybkości infuzji na kg masy ciała w celu ułatwienia dostosowania dawki Ultiva do znieczulenia wymaganego przez pacjenta).

Ultiva może być również podawany za pomocą kontrolowanej infuzji w oparciu o stężenie w osoczu (target-controlled infusion - TCI) za pomocą urządzenia do infuzji zatwierdzonego, które zawiera model farmakokinetyczny Minto z kovariancją w zależności od wieku i masy ciała beztłuszczowej (LBM) (Anesthesiology1997; 86: 10 – 23).

Należy uważać, aby nie było zablokowania lub odłączenia dróg podania w infuzji oraz aby odpowiednio oczyścić je w celu usunięcia pozostałej ilości Ultiva po użyciu (patrz Ostrzeżenia i specjalne środki ostrożności).

Ultiva podawany jest wyłącznie dożylnie, nie powinien być podawany przez wstrzyknięcie do przestrzeni zewnątrzoponowej lub podrdzeniowej (patrz Przeciwwskazania).

Rozcieńczenie

Ultiva może być rozcieńczony ponownie po jego rekonstytucji. Wskazówki dotyczące rozcieńczenia leku przed podaniem patrz Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacji.

W przypadku infuzji kontrolowanych ręcznie zaleca się rozcieńczenie Ultiva do stężeń 20 do 250 mikrogramów/ml (50 mikrogramów/ml jest zalecane rozcieńczenie dla dorosłych i 20 do 25 mikrogramów/ml dla populacji pediatrycznej w wieku 1 roku i starszych).

Zalecane rozcieńczenie Ultiva w przypadku TCI wynosi 20 do 50 mikrogramów/ml.

Znieczulenie ogólne

Podanie Ultiva powinno być dostosowane do odpowiedzi pacjenta.

Dorośli

Podanie za pomocą kontrolowanej infuzji ręcznej

Tabela 1 podsumowuje wstępne szybkości wstrzyknięcia/infuzji i zakres dawek:

Tabela 1. Przewodnik dotyczący dawkowania u dorosłych

Gdy wstrzyknięcie Ultiva jest podawane w formie bolusa, podanie nie powinno trwać krócej niż 30 sekund.

Przy zalecanych dawkach remifentanil znacznie zmniejsza ilość wymaganej substancji hipnotycznej do utrzymania anestezji. W związku z tym zaleca się podawanie izofluranu i propofolu zgodnie z zaleceniami, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia (patrz Medykamenty stosowane łączniew tej sekcji).

Brak jest danych dotyczących zalecanych dawkowań w przypadku jednoczesnego stosowania innych substancji hipnotycznych niż te wymienione w tabeli z remifentanilem.

Wprowadzenie w anestezję:Ultiva powinien być podawany z standardową dawką substancji hipnotycznej, takiej jak propofol, tiopental lub izofluran, w celu wprowadzenia w anestezję. Ultiva może być podawany z prędkością infuzji 0,5 do 1 mikrograma/kg/min z lub bez początkowej dawki bolusa 1 mikrograma/kg, podanej w czasie nie krótszym niż 30 sekund. Jeśli planowana jest intubacja endotraquealna po upływie więcej niż 8-10 minut od rozpoczęcia infuzji Ultiva, wówczas nie jest konieczne podanie dawki bolusa.

Utrzymywanie anestezji u pacjentów wentylowanych:Po intubacji endotraquealnej należy zmniejszyć prędkość infuzji Ultiva zgodnie z techniką anestezji, jak wskazano w Tabeli 1. Ze względu na szybki początek i krótki czas działania Ultiva, prędkość podawania podczas anestezji może być dostosowana w górę lub w dół, z przyrostami 25% do 100% lub zmniejszeniami 25% do 50%, co 2-5 minut, aż do uzyskania pożądanego poziomu odpowiedzi na receptory opioidowe μ. W odpowiedzi na płytką anestezję mogą być podawane co 2-5 minut dodatkowe dawki bolusa.

Anestezja u pacjentów z wentylacją spontaniczną z zabezpieczoną drogą oddechową (np. anestezja z maską laryngową): Może wystąpić depresja oddechowa u pacjentów poddawanych anestezji z oddychaniem spontanicznym z zabezpieczoną drogą oddechową. Konieczna jest szczególna uwaga, aby dostosować dawkę do potrzeb pacjenta, a może być konieczne wsparcie wentylacyjne. Zalecana początkowa prędkość infuzji do dodatkowej analgezji u pacjentów poddawanych anestezji z oddychaniem spontanicznym wynosi 0,04 mikrograma/kg/min, dostosowując ją do uzyskania efektu. Badano szereg prędkości infuzji od 0,025 do 0,1 mikrograma/kg/min.

Nie zaleca się podawania dawek bolusa Ultiva u pacjentów poddawanych anestezji z oddychaniem spontanicznym.

Ultiva nie powinien być stosowany jako lek przeciwbólowy w przypadku interwencji, w których pacjenci pozostają przytomni lub nie otrzymują wsparcia dróg oddechowych podczas interwencji.

Medykamenty stosowane łącznie: Remifentanil zmniejsza ilość wymaganych substancji anestetycznych do anestezji, hipnotycznych i benzodiazepin (patrz Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji).

Dawki następujących leków stosowanych w anestezji: izofluranu, tiopentonu, propofolu i temazepamu zostały zmniejszone o 75%, gdy stosowano je jednocześnie z remifentanilem.

Zalecenia dotyczące przerwania/kontynuowania w okresie poporodowym: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, w ciągu 5-10 minut nie będzie żadnej pozostałości opioidowej po przerwaniu podawania. U pacjentów poddawanych interwencjom chirurgicznym, w których przewiduje się ból poporodowy, należy podawać leki przeciwbólowe przed przerwaniem podawania Ultiva. Należy pozostawić wystarczająco dużo czasu, aby osiągnąć maksymalny efekt leku o najdłuższym czasie działania. Wybór leku, dawka i czas podawania powinny być zaplanowane z wyprzedzeniem i dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności).

Jeśli efekt leku o najdłuższym czasie działania nie zostanie osiągnięty przed zakończeniem interwencji chirurgicznej, może być konieczne kontynuowanie podawania Ultiva w celu utrzymania analgezji w okresie poporodowym, aż do momentu, gdy lek o najdłuższym czasie działania osiągnie swój maksymalny efekt.

W sekcji Stosowanie w oddziałach intensywnej terapiitej sekcji znajdują się wskazówki dotyczące świadczenia analgezji i sedacji pacjentom z wentylacją mechaniczną w oddziałach intensywnej terapii.

U pacjentów z oddychaniem spontanicznym prędkość infuzji Ultiva powinna być zmniejszona początkowo do 0,1 mikrograma/kg/min. Prędkość infuzji może być następnie zwiększona lub zmniejszona o nie więcej niż 0,025 mikrograma/kg/min co 5 minut, aż do uzyskania odpowiedniego poziomu analgezji i częstotliwości oddechowej pacjenta. Ultiva powinien być stosowany tylko w dobrze wyposażonym centrum do monitorowania i utrzymania funkcji oddechowej i sercowo-naczyniowej, pod ścisłym nadzorem osób z odpowiednim przeszkoleniem w rozpoznawaniu i leczeniu efektów oddechowych opioidów.

Nie zaleca się podawania dawek bolusa Ultiva w leczeniu bólu w okresie poporodowym u pacjentów z oddychaniem spontanicznym.

Podawanie za pomocą kontrolowanej infuzji do celu (TCI)

Wprowadzenie i utrzymanie anestezji u pacjentów wentylowanych: Ultiva TCI powinien być stosowany w połączeniu z substancjami hipnotycznymi dożylnymi lub wziewnymi podczas wprowadzania i utrzymania anestezji u pacjentów dorosłych z wentylacją (patrz Tabela 1). W połączeniu z tymi substancjami można osiągnąć odpowiednią analgezję do wprowadzenia w anestezję i zwykle można przeprowadzić interwencję chirurgiczną z stężeniami remifentanilu we krwi 3-8 ng/ml. Dostosowanie dawki Ultiva powinno być realizowane w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta. W przypadku chirurgii w okolicach szczególnie stymulowanych mogą być wymagane stężenia we krwi do 15 ng/ml.

Remifentanil, podawany w dawkach wymienionych powyżej, znacznie zmniejsza ilość wymaganej substancji hipnotycznej do utrzymania anestezji. W związku z tym zaleca się podawanie izofluranu i propofolu zgodnie z zaleceniami, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia (patrz Tabela 1 i informacje dotyczące Medykamentów stosowanych łączniew tej sekcji).

W Tabeli 11 w sekcji 6.6. Charakterystyki Produktu Leczniczego znajdują się informacje dotyczące stężeń remifentanilu osiąganych podczas kontrolowanej infuzji manualnej.

Ponieważ nie ma wystarczających danych, nie zaleca się stosowania Ultiva za pomocą TCI do anestezji z oddychaniem spontanicznym.

Zalecenia dotyczące przerwania/kontynuowania w okresie poporodowym: po zakończeniu interwencji chirurgicznej, gdy infuzja TCI jest zatrzymywana lub zmniejszana, prawdopodobne jest, że wystąpi oddychanie spontaniczne w zakresie stężeń remifentanilu 1-2 ng/ml. Podobnie jak w przypadku infuzji kontrolowanej manualnie, należy podawać analgezję poporodową z lekami o dłuższym czasie działania przed zakończeniem interwencji chirurgicznej (patrz zalecenia dotyczące przerwania w przypadku podawania za pomocą infuzji kontrolowanej manualnie w tej sekcji).

Ponieważ nie ma wystarczających danych, nie zaleca się stosowania Ultiva za pomocą TCI do analgezji poporodowej.

Populacja pediatryczna (w wieku1-12 lat)

Nie badano szczegółowo podawania Ultiva w połączeniu z substancją hipnotyczną dożylną indukującą anestezję, dlatego nie zaleca się jego stosowania. Nie badano również Ultiva TCI w populacji pediatrycznej, dlatego nie zaleca się podawania Ultiva za pomocą TCI u tych pacjentów. Zaleca się następujące dawki Ultiva do utrzymania anestezji:

Tabela 2. Wytyczne dawkowania dla populacji pediatrycznej (w wieku 1-12 lat)

*podawany jednocześnie z tlenkiem azotu/tlenem w proporcji 2:1

Gdy wstrzyknięcie Ultiva jest podawane w formie bolusa, podanie nie powinno trwać krócej niż 30 sekund. Proces chirurgiczny nie powinien rozpoczynać się przed upływem co najmniej 5 minut od rozpoczęcia infuzji Ultiva, jeśli nie jest podawana jednocześnie dawka bolusa. Dla podawania samego tlenku azotu (70%) z Ultiva, zwykłe prędkości utrzymania powinny wynosić od 0,4 do 3 mikrogramów/kg/min, a chociaż nie było to szczegółowo badane, dane z badań u dorosłych sugerują, że 0,4 mikrograma/kg/min jest odpowiednią prędkością początkową. Pacjenci pediatryczni powinni być monitorowani, dostosowując dawkę do głębokości analgezji uznanej za odpowiednią dla każdej interwencji chirurgicznej.

Medykamenty stosowane łącznie:Przy zalecanych dawkach remifentanil znacznie zmniejsza ilość wymaganej substancji hipnotycznej do utrzymania anestezji. W związku z tym izofluran, halotan i sevofluran powinny być podawane zgodnie z zaleceniami, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia. Brak jest danych dotyczących jednoczesnego stosowania remifentanilu z innymi substancjami hipnotycznymi niż te wymienione w tabeli, które pozwoliłyby na zalecenia dotyczące dawkowania (patrz Dorośli - Leki stosowane łączniew tej sekcji).

Zalecenia dotyczące postępowania z pacjentami w okresie poporodowym

Ustanowienie alternatywnej analgezji przed przerwaniem podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, w ciągu 5-10 minut nie będzie żadnej pozostałości opioidowej po przerwaniu podawania. U pacjentów poddawanych interwencjom chirurgicznym, w których przewiduje się ból poporodowy, należy podawać leki przeciwbólowe przed przerwaniem podawania Ultiva. Należy pozostawić wystarczająco dużo czasu, aby osiągnąć maksymalny efekt leku o najdłuższym czasie działania. Wybór leku, dawka i czas podawania powinny być zaplanowane z wyprzedzeniem i dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności).

Noworodki/niemowlęta (poniżej 1 roku życia)

Istnieje ograniczona wiedza z badań klinicznych na temat remifentanilu u noworodków i niemowląt (dzieci poniżej 1 roku życia; patrz sekcja 5.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego). Profil farmakokinetyczny remifentanilu u noworodków/niemowląt (poniżej 1 roku życia) jest porównywalny do obserwowanego u dorosłych po odpowiednich korektach różnic w masie ciała (patrz sekcja 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego). Jednakże, ponieważ brak jest wystarczających danych klinicznych, nie zaleca się podawania Ultiva w tej grupie wiekowej.

Stosowanie w anestezji ogólnej dożylnej: Istnieje ograniczona wiedza z badań klinicznych na temat remifentanilu w anestezji ogólnej dożylnej u niemowląt (patrz sekcja 5.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego), jednak brak jest wystarczających danych klinicznych, aby podać zalecenia dotyczące dawkowania.

Anestezja kardiologiczna

Podanie przez kontrolowaną ręcznie infuzję

Tabela 3. Wytyczne dawkowania dla znieczulenia sercowego

Okres indukcji znieczulenia: Po podaniu hipnotyku w celu uzyskania utraty świadomości, Ultiva powinna być podawana z początkową prędkością infuzji 1 mikrogram/ kg/min. U pacjentów poddawanych operacji kardiochirurgicznej nie zaleca się stosowania wstrzyknięć bolusowych Ultiva podczas indukcji. Intubacja endotrachealna nie powinna być wykonywana przed upływem co najmniej 5 minut od rozpoczęcia infuzji.

Okres utrzymania znieczulenia: Po intubacji endotrachealnej należy dostosować prędkość infuzji Ultiva do potrzeb pacjenta. W razie potrzeby można również podawać dodatkowe dawki bolusowe. Pacjentom z grupy wysokiego ryzyka, takim jak ci z niewydolnością lewej komory lub ci, którzy będą poddawani operacji zastawek, należy podawać maksymalną dawkę bolusową 0,5 mikrograma/kg. Te zalecenia dawkowania są również stosowane podczas hipotermicznej kardiochirurgii z użyciem „pomostowania” (patrz rozdział 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Podawanie leków współtowarzyszących: Przy powyższych dawkach remifentanil znacznie zmniejsza ilość potrzebnego leku hipnotycznego do utrzymania znieczulenia. Dlatego też izofluran i propofol powinny być podawane w powyższych dawkach, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia. Nie ma danych, które pozwoliłyby na zalecenia dawkowania dotyczące jednoczesnego stosowania remifentanilu z innymi lekami hipnotycznymi niż te wymienione w tabeli (patrz - Dorośli - Leki współtowarzyszące w tej sekcji).

Zalecenia dotyczące postępowania pooperacyjnego u pacjentów

Kontynuacja podawania Ultiva w okresie pooperacyjnym w celu uzyskania analgezji przed wyłączeniem wentylacji: Zaleca się, aby infuzja Ultiva była utrzymana na końcowej prędkości wewnątrzoperacyjnej podczas transportu pacjentów do oddziału opieki pooperacyjnej. Po przybyciu do tego oddziału, poziom analgezji i sedacji pacjenta powinien być ściśle monitorowany, a prędkość infuzji Ultiva powinna być dostosowana do potrzeb pacjenta (patrz rozdział Użycie w oddziale intensywnej opieki w tej sekcji, aby uzyskać więcej informacji na temat postępowania z pacjentami w oddziale intensywnej opieki).

Ustanowienie alternatywnej analgezji przed przerwaniem podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, nie pozostanie żadna pozostałość opioidowa w ciągu 5 do 10 minut po przerwaniu podawania. Przed przerwaniem podawania Ultiva pacjent powinien otrzymać alternatywne leki przeciwbólowe i uspokajające, z odpowiednim wyprzedzeniem, aby umożliwić ustalenie efektów terapeutycznych tych leków. Zaleca się zatem, aby wybór, dawka i czas podawania leku (lub leków) były zaplanowane przed odłączeniem pacjenta od respiratora.

Zalecenia dotyczące przerwania podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, odnotowano przypadki nadciśnienia, drgawek i bólu u pacjentów po operacji kardiochirurgicznej bezpośrednio po przerwaniu podawania Ultiva (patrz rozdział 4 Możliwe działania niepożądane ulotki). Aby zminimalizować ryzyko ich wystąpienia, należy ustanowić odpowiednią alternatywną analgezję (tak jak wskazano powyżej) przed przerwaniem infuzji Ultiva. Prędkość infuzji powinna być zmniejszona o 25%, w odstępach co najmniej 10 minut, aż do przerwania infuzji Ultiva.

Podczas odłączania pacjenta od respiratora nie należy zwiększać infuzji Ultiva, a jedynie można wykonywać dostosowania w dół, uzupełnione w razie potrzeby lekami przeciwbólowymi alternatywnymi. Zmiany hemodynamiczne, takie jak nadciśnienie i tahykardia, powinny być leczone, jeśli to konieczne, za pomocą alternatywnych środków.

Gdy są podawane inne leki opioidowe jako część reżimu przejściowego na alternatywną analgezję, pacjent powinien być ściśle monitorowany. Należy zawsze ważyć korzyść uzyskania odpowiedniej analgezji pooperacyjnej wobec potencjalnego ryzyka depresji oddechowej spowodowanej przez te leki.

Podanie przez kontrolowaną infuzję do celu (TCI)

Indukcja i utrzymanie znieczulenia: Ultiva TCI powinna być stosowana w połączeniu z lekiem hipnotycznym dożylnym lub wziewnym podczas indukcji i utrzymania znieczulenia u dorosłych pacjentów z wentylacją (patrz Tabela 3). W połączeniu z tymi lekami zwykle osiąga się odpowiedni poziom analgezji do operacji kardiochirurgicznej w górnej granicy przedziału stężeń krwi remifentanilu proponowanych do procedur ogólnych. Po dostrukturyzowaniu remifentanilu w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta, stosowano stężenia krwi tak wysokie jak 20 ng/ml w badaniach klinicznych. Przy powyższych dawkach remifentanil znacznie zmniejsza ilość potrzebnego leku hipnotycznego do utrzymania znieczulenia. Dlatego też izofluran i propofol powinny być podawane tak jak wskazano powyżej, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia (patrz Tabela 3 i Leki współtowarzyszące w tej sekcji).

W Tabeli 11 w rozdziale 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego podano stężenia krwi remifentanilu osiągane przez infuzje kontrolowane ręcznie do informacji.

Zalecenia dotyczące przerwania/kontynuacji w okresie pooperacyjnym: na końcu procedury, gdy infuzja TCI jest zatrzymywana lub zmniejszana, prawdopodobnie wystąpi spontaniczne oddychanie w przedziale stężeń remifentanilu około 2 ng/ml. Podobnie jak w przypadku infuzji kontrolowanej ręcznie, należy podawać analgezję pooperacyjną z lekami przeciwbólowymi o dłuższym działaniu przed zakończeniem procedury (patrz zalecenia dotyczące przerwania w przypadku infuzji kontrolowanej ręcznie w tej sekcji).

Ponieważ nie ma wystarczających danych, nie zaleca się stosowania Ultiva przez TCI do analgezji pooperacyjnej.

Pacjenci pediatryczni (1 do 12 lat)

Brak jest wystarczających danych, aby podać zalecenia dawkowania dla stosowania podczas operacji kardiochirurgicznej.

Użycie w oddziale intensywnej opieki

Dorośli

Ultiva może być stosowana w celu zapewnienia analgezji pacjentom z mechaniczną wentylacją, którzy są hospitalizowani w oddziale intensywnej opieki. Należy podawać leki uspokajające, gdy jest to konieczne.

Skuteczność i bezpieczeństwo Ultiva u pacjentów w oddziale intensywnej opieki z mechaniczną wentylacją zostały ustalone w kontrolowanych badaniach klinicznych trwających do trzech dni (patrz Pacjenci z niewydolnością nerek w oddziale intensywnej opieki w tej sekcji i rozdział 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego). Dlatego też nie zaleca się stosowania Ultiva przez więcej niż 3 dni.

Nie zbadano stosowania Ultiva przez TCI u pacjentów w oddziale intensywnej opieki, dlatego też nie zaleca się podawania Ultiva przez TCI u tych pacjentów.

U dorosłych zaleca się, aby podawanie Ultiva rozpoczynać od prędkości infuzji 0,1 mikrograma/kg/min (6 mikrogramów/kg/godz.) do 0,15 mikrograma/kg/min (9 mikrogramów/kg/godz.). Prędkość infuzji powinna być dostosowana z przyrostami 0,025 mikrograma/kg/min (1,5 mikrograma/kg/godz.) do osiągnięcia pożądanego poziomu analgezji. Należy pozwać na okres co najmniej 5 minut między dostosowaniami dawki. Należy regularnie oceniać pacjenta i dostosowywać prędkość infuzji Ultiva do potrzeb. Jeśli osiągnięto prędkość infuzji 0,2 mikrograma/kg/min (12 mikrogramów/kg/godz.), a wymagana jest sedacja, zaleca się rozpoczęcie podawania odpowiedniego leku uspokajającego (patrz poniższe informacje). Dawka leku uspokajającego powinna być dostosowana tak, aby osiągnąć pożądany poziom sedacji. Można wykonać dodatkowe przyrosty, rzędu 0,025 mikrograma/kg/min (1,5 mikrograma/kg/godz.), w prędkości infuzji Ultiva, jeśli wymagana jest dodatkowa analgezja.

Tabela 4 podsumowuje prędkości infuzji początkowej i przedziały dawek rutynowych do zapewnienia analgezji pacjentom w oddziale intensywnej opieki.

W oddziale intensywnej opieki nie zaleca się podawania Ultiva w bolusie.

Stosowanie Ultiva zmniejszy dawkę każdego leku uspokajającego podawanego jednocześnie. W Tabeli 5 podano zalecane dawki początkowe leków uspokajających, w przypadku gdy ich podawanie jest konieczne.

Aby umożliwić oddzielne dostosowanie dawek różnych leków, leki uspokajające nie powinny być przygotowane jako mieszanka w tej samej torbie z infuzją.

Dodatkowa analgezja dla pacjentów wentylowanych poddawanych procedurom stymulacji: Może być konieczne zwiększenie istniejącej prędkości infuzji Ultiva w celu zapewnienia dodatkowej ochrony przeciwbólowej pacjentom wentylowanym, którzy są poddawani procedurom stymulacji i/lub bolesnym, takim jak aspiracja endotraquealna, opatrunki i fizjoterapia. Zaleca się, aby przez co najmniej 5 minut przed rozpoczęciem procedury stymulacji utrzymywać prędkość infuzji Ultiva na poziomie co najmniej 0,1 mikrograma/kg/min (6 mikrogramów/kg/godz.). Można dostosować dawkę później, co 2 do 5 minut, o 25% do 50%, w odpowiedzi na wymagania dodatkowej analgezji. Podczas procedur stymulacji stosowano średnią prędkość infuzji 0,25 mikrograma/kg/min (15 mikrogramów/kg/godz.), a maksymalnie 0,74 mikrograma/kg/min (45 mikrogramów/kg/godz.) w celu zapewnienia dodatkowej anestezji.

Ustanowienie alternatywnej analgezji przed przerwaniem podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, nie pozostanie żadna pozostałość opioidowa w ciągu 5 do 10 minut po przerwaniu podawania, niezależnie od czasu trwania infuzji. Po podawaniu Ultiva należy uwzględnić możliwość wystąpienia tolerancji, hiperalgezji i zmian hemodynamicznych związanych z jej stosowaniem w oddziale intensywnej opieki (patrz rozdział 4.4 Ostrzeżenia i środki ostrożności). Dlatego też przed przerwaniem podawania Ultiva pacjenci powinni otrzymać alternatywne leki przeciwbólowe i uspokajające w celu zapobiegania hiperalgezji i związanym z nią zmianom hemodynamicznym. Leki te powinny być podawane z odpowiednim wyprzedzeniem, aby umożliwić ustalenie efektów terapeutycznych. Wśród dostępnych opcji analgetycznych znajdują się leki przeciwbólowe o przedłużonym działaniu, podawane doustnie, dożylnie lub regionalnie, kontrolowane przez pielęgniarki lub pacjentów. Te techniki powinny być zawsze dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjentów, w miarę zmniejszania infuzji Ultiva.

Istnieje możliwość rozwoju tolerancji w czasie podawania agonistów receptorów μ-opioidowych.

Zalecenia dotyczące wyłączenia wentylacji i przerwania podawania Ultiva: W celu zapewnienia stopniowego wyłączenia reżimu dawkowania z Ultiva, zaleca się, aby prędkość infuzji Ultiva była stopniowo dostosowywana do 0,1 mikrograma/kg/min (6 mikrogramów/kg/godz.) w ciągu do 1 godziny przed wyłączeniem wentylacji.

Po wyłączeniu wentylacji prędkość infuzji powinna być zmniejszana o 25%, w odstępach co najmniej 10 minut, aż do przerwania infuzji. Podczas odłączania pacjenta od respiratora nie należy zwiększać infuzji Ultiva, a jedynie można wykonywać dostosowania w dół, uzupełnione w razie potrzeby lekami przeciwbólowymi alternatywnymi.

Po przerwaniu podawania Ultiva należy przepłukać lub usunąć kaniulę dożylną, aby uniknąć późniejszego niezamierzonego podania leku.

Gdy są podawane leki opioidowe jako część reżimu przejściowego na alternatywną analgezję, pacjent powinien być ściśle monitorowany. Należy zawsze ważyć korzyść uzyskania odpowiedniej analgezji pooperacyjnej wobec potencjalnego ryzyka depresji oddechowej spowodowanej przez te leki.

Pacjenci pediatryczni w oddziale intensywnej opieki

Brak jest danych na temat stosowania u populacji pediatrycznej.

Pacjenci z niewydolnością nerek w oddziale intensywnej opieki

Nie ma konieczności dostosowywania dawek zaleconych powyżej podczas podawania Ultiva pacjentom z niewydolnością nerek, w tym tym, którzy są poddawani dializie, jednakże klirens metabolitu kwasu karboksylowego jest zmniejszony u pacjentów z niewydolnością nerek (patrz rozdział 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Populacje specjalne

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Znieczulenie ogólne: Początkowa dawka remifentanilu podawana pacjentom powyżej 65 lat powinna być połową zalecanej dla dorosłych i następnie powinna być dawkowana zgodnie z indywidualnymi potrzebami pacjenta, ponieważ u tej populacji pacjentów zaobserwowano zwiększoną wrażliwość na działanie farmakologiczne remifentanilu. To dostosowanie dawki dotyczy wszystkich faz znieczulenia, w tym indukcji, utrzymania i analgezji pooperacyjnej.

Ze względu na zwiększoną wrażliwość pacjentów starszych na Ultiva, początkowa stężenie, które powinno być osiągnięte podczas podawania Ultiva przez TCI tej populacji, powinno wynosić 1,5 do 4 ng/ml, a następnie powinno być dostosowane zgodnie z odpowiedzią.

Znieczulenie kardiochirurgiczne: Nie jest wymagane zmniejszenie dawki początkowej (patrz rozdział Znieczulenie kardiochirurgiczne).

Intensywna opieka: Nie jest wymagane zmniejszenie dawki początkowej (patrz Użycie w oddziale intensywnej opieki w tej sekcji).

Pacjenci otyli

Zaleca się, aby dawkowanie Ultiva podawanej przez kontrolowaną infuzję w przypadku pacjentów otyłych było zmniejszone i oparte na idealnej masie ciała, ponieważ klirens i objętość dystrybucji remifentanilu są lepiej skorelowane z idealną masą ciała niż z rzeczywistą masą ciała.

Priorytetowo należy stosować model Minto, aby uniknąć niedodawania leku u pacjentek z indeksem masy ciała (IMC) powyżej 35 kg/m2 i u pacjentów z IMC powyżej 40 kg/m2. W celu uniknięcia niedodawania leku u tych pacjentów zaleca się ostrożne dostosowanie remifentanilu podawanego przez TCI zgodnie z indywidualną odpowiedzią pacjenta.

Niewydolność nerek

Na podstawie badań przeprowadzonych do tej pory nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w tym u pacjentów w oddziale intensywnej opieki.

Niewydolność wątroby

Badania przeprowadzone na ograniczonej liczbie pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie uzasadniają specjalnych zaleceń dawkowania. Niemniej jednak pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby mogą być nieco bardziej wrażliwi na działanie depresji oddechowej remifentanilu (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności). Ci pacjenci powinni być ściśle monitorowani, a dawka remifentanilu powinna być dostosowana zgodnie z indywidualnymi potrzebami pacjenta.

Neurochirurgia

Ograniczona wiedza kliniczna na temat pacjentów poddawanych neurochirurgii wykazała, że nie są wymagane specjalne zalecenia dawkowania.

Pacjenci z grup III/IV klasyfikacji ASA

Znieczulenie ogólne: Jak można się spodziewać, działanie hemodynamiczne potężnych opioidów jest bardziej wyraźne u pacjentów z grup III/IV klasyfikacji ASA, dlatego też należy zachować ostrożność podczas podawania Ultiva tym pacjentom. Zaleca się zatem, aby dawkę początkową zmniejszyć, a następnie dostosować.

W przypadku podawania przez TCI należy stosować mniejsze stężenie początkowe, 1,5 do 4 ng/ml u pacjentów należących do grup III i IV klasyfikacji ASA, a następnie dostosować zgodnie z odpowiedzią.

Znieczulenie kardiochirurgiczne: Nie jest wymagane zmniejszenie dawki początkowej (patrz rozdział Znieczulenie kardiochirurgiczne).

Przeciwwskazania

Ponieważ Ultiva zawiera glicynę, jest przeciwwskazana do podawania przez wstrzyknięcie do przestrzeni nadtwardówkowej i podtwardówkowej (patrz rozdział 5.3 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Ultiva jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną, inne opioidy lub którąkolwiek z pozostałych substancji pomocniczych.

Szybkie odwrócenie działania/Przejście na alternatywny analgetyk

Ze względu na bardzo szybkie odwrócenie działania Ultiva, nie występuje działanie opioidowe w okresie 5-10 minut po przerwaniu podawania Ultiva. U pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym, w których przewiduje się ból pooperacyjny, należy podawać analgetyki przed przerwaniem podawania Ultiva. Podczas stosowania w oddziałach intensywnej terapii (patrz Dawkowanie i sposób podawania) należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia tolerancji, hiperalgezji oraz zmian hemodynamicznych. Przed przerwaniem leczenia Ultiva należy podawać pacjentom leki uspokajające i analgetyczne. Należy pozostawić wystarczająco dużo czasu, aby osiągnąć efekt terapeutyczny dłużej działającego analgetyku. Wybór, dawka i czas podawania leku (lub leków) powinny być zaplanowane i dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta oraz do planowanego poziomu opieki pooperacyjnej. Podczas stosowania innych leków opioidowych w ramach przejścia na alternatywny analgetyk, należy ocenić korzyści z odpowiedniego złagodzenia bólu pooperacyjnego wobec potencjalnego ryzyka depresji oddechowej spowodowanej przez te leki.

Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub innych pokrewnych leków

Jednoczesne stosowanie Ultiva i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub innych pokrewnych leków, może powodować sedację, depresję oddechową, śpiączkę i śmierć. Ze względu na te ryzyka, jednoczesne przepisywanie tych leków powinno być zastrzeżone dla pacjentów, którzy nie mają alternatywnych opcji leczenia. Jeśli zdecyduje się na przepisanie Ultiva wraz z tymi lekami, należy stosować najniższą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas.

Pacjenci powinni być ściśle monitorowani w celu wykrycia objawów i symptomów depresji oddechowej oraz sedacji. W tym celu zaleca się, aby poinformować pacjentów i ich opiekunów o tych objawach (patrz Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji).

Przerwanie leczenia i zespół abstynencyjny

Powtarzające się podawanie w krótkich odstępach czasu przez dłuższy okres może prowadzić do rozwoju zespołu abstynencyjnego po przerwaniu leczenia. Po odstawieniu remifentanilo odnotowano rzadko symptomy, takie jak tachykardia, nadciśnienie i pobudzenie, szczególnie po nagłym odstawieniu po długotrwałym podawaniu trwającym dłużej niż 3 dni. Kiedy występują, ponowne wprowadzenie i stopniowe zmniejszanie podawania przyniosło korzyści. Nie zaleca się stosowania Ultiva u pacjentów z intensywną terapią i mechaniczną wentylacją w leczeniu trwającym dłużej niż 3 dni.

Sztywność mięśni - zapobieganie i leczenie

Przy zalecanych dawkach może wystąpić sztywność mięśni. Jak w przypadku innych opioidów, częstość występowania sztywności mięśni jest związana z dawką i szybkością podawania. Dlatego też powolne wstrzyknięcia bolusowe powinny być podawane przez co najmniej 30 sekund.

Sztywność mięśni wywołana przez remifentanilo powinna być leczona w kontekście stanu klinicznego pacjenta przy użyciu odpowiednich środków wspomagających. Nadmierna sztywność mięśni, która występuje podczas indukcji znieczulenia, powinna być leczona przez podanie leku blokującego neuromięśniowo i/lub dodatkowych hipnotyków. Sztywność mięśni obserwowana podczas stosowania remifentanilo jako analgetyku może być leczona przez przerwanie lub zmniejszenie szybkości podawania remifentanilo. Rozwiązanie sztywności mięśni po przerwaniu podawania remifentanilo następuje w ciągu kilku minut. Alternatywnie można podać antagonistę opioidowego, jednak może to unieczynnić lub osłabić efekt analgetyczny remifentanilo.

Depresja oddechowa - zapobieganie i leczenie

Jak we wszystkich przypadkach potężnych opioidów, głęboka analgezja jest acompañana przez znaczącą depresję oddechową. W związku z tym, remifentanilo powinno być stosowane tylko w obszarach wyposażonych w urządzenia do monitorowania i leczenia depresji oddechowej. Należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów z dysfunkcją oddechową. Wystąpienie depresji oddechowej powinno być leczone przez zmniejszenie szybkości podawania o do 50% lub przez tymczasowe przerwanie podawania. W przeciwieństwie do innych analogów fentanilo, remifentanilo nie wykazało się powodowaniem depresji oddechowej nawracającej, nawet po długotrwałym podawaniu. Niemniej jednak, ponieważ wiele czynników może wpływać na powrót do zdrowia po operacji, ważne jest zapewnienie pełnego stanu świadomości i odpowiedniej wentylacji samoistnej przed wypuszczeniem pacjenta ze szpitala.

Skutki sercowo-naczyniowe

Ryzyko wystąpienia skutków sercowo-naczyniowych, takich jak nadciśnienie i bradykardia, które bardzo rzadko prowadzą do asystolii/zatrzymania serca (patrz punkt 4 Ulotki i Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji), może być zmniejszone przez spowolnienie szybkości podawania Ultiva lub dawek anestetyków podawanych jednocześnie, lub przez podanie dożylną płynów, leków vazopresyjnych lub antycholinergicznych, według uznania.

Pacjenci osłabieni, z hipowolemią, nadciśnieniem i starsi mogą być bardziej wrażliwi na skutki sercowo-naczyniowe remifentanilo.

Nieumyślne podanie

W martwym przestrzeniu drogi do podawania dożylowego i/lub w kanule może znajdować się wystarczająca ilość Ultiva, aby spowodować depresję oddechową, apneę i/lub sztywność mięśni, jeśli kanał zostanie opróżniony z płynami dożylonymi lub innymi lekami. Można temu zapobiec, podając Ultiva w drodze do podawania dożylnego o dużej szybkości lub przez drogę do podawania dożylnego o efektach, którą należy usunąć, gdy podawanie Ultiva zostanie przerwane.

Noworodki/niemowlęta

Dostępne są ograniczone dane na temat stosowania u noworodków/niemowląt poniżej 1 roku życia (patrz Dawkowanie i sposób podawania- Noworodki/niemowlęta (poniżej 1 roku życia)oraz punkt 5.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Tolerancja i zaburzenia związane z używaniem opioidów (nadużywanie i uzależnienie)

Powtarzające się podawanie opioidów może prowadzić do tolerancji, uzależnienia fizycznego i psychicznego oraz zaburzeń związanych z używaniem opioidów (TCO). Nadużywanie lub niezamierzone używanie opioidów może prowadzić do przedawkowania i/lub śmierci. Ryzyko wystąpienia TCO jest większe u pacjentów z osobistymi lub rodzinными (rodzicami lub rodzeństwem) przypadkami zaburzeń związanych z używaniem substancji (w tym zaburzeń związanych z używaniem alkoholu), u palaczy lub u pacjentów z osobistymi przypadkami innych zaburzeń zdrowia psychicznego (np. depresji, lęku lub zaburzeń osobowości).

Ultiva zawiera sodę

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na fiolkę; jest to ilość nieznaczna.

Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Remifentanilo nie jest metabolizowany przez cholinoesterazę w osoczu, dlatego też nie można przewidzieć interakcji z lekami, które są metabolizowane przez ten enzym.

Jak w przypadku innych leków opioidowych, remifentanilo, podawane przez kontrolowaną perfuzję ręczną lub przez TCI, zmniejsza dawki anestetyków dożylnych lub wziewnych, a także benzodiazepin, wymaganych w znieczuleniu (patrz Dawkowanie i sposób podawania). Jeśli nie zmniejszy się dawek leków depresyjnych OUN, podawanych jednocześnie, pacjenci mogą doświadczyć zwiększenia częstości występowania niepożądanych reakcji związanych z używaniem tych leków.

Leki uspokajające, takie jak benzodiazepiny lub inne pokrewne leki: jednoczesne stosowanie opioidów z lekami uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny lub innymi pokrewnymi lekami, zwiększa ryzyko sedacji, depresji oddechowej, śpiączki i śmierci, ze względu na sumowanie efektu depresyjnego OUN. Dawkę i czas trwania leczenia Ultiva z tymi lekami należy ograniczyć (patrz Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności). Jednoczesne stosowanie opioidów i gabapentynoidów (gabapentyny i pregabaliny) zwiększa ryzyko przedawkowania opioidów, depresji oddechowej i śmierci.

Podanie remifentanilo z lekiem serotoninergicznym, takim jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS), inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny (IRSN) lub inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), może zwiększyć ryzyko wystąpienia potencjalnie śmiertelnej choroby, takiej jak zespół serotoninergiczny. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu IMAO. Należy przerwać leczenie IMAO nieodwracalnymi co najmniej 2 tygodnie przed zastosowaniem remifentanilo.

Skutki sercowo-naczyniowe Ultiva (nadcisionienie i bradykardia - patrz punkt 4 Ulotki i Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności) mogą być nasilone u pacjentów, którzy otrzymują jednoczesne leczenie lekami depresyjnymi układu sercowo-naczyniowego, takimi jak beta-adrenergiczne lub blokujące kanały wapniowe.

Po otrzymaniu Ultiva zaleca się unikanie spożywania napojów alkoholowych.

Płodność, ciąża i laktacja

Ciąża

Brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań na kobietach w ciąży. Ultiva powinna być stosowana w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Laktacja

Nie wiadomo, czy remifentanilo jest wydalane z mlekiem matki. Niemniej jednak, ponieważ analityki fentanilu są wydalane z mlekiem matki, a ponieważ wykryto obecność substancji pokrewnych z remifentanilo w mleku szczurów po podaniu remifentanilo, należy ostrzec matki karmiące, aby przestały karmić piersią przez 24 godziny po podaniu remifentanilo.

Poród i poród

Brak jest wystarczającej ilości danych, aby zalecić stosowanie remifentanilo podczas porodu lub cesarskiego cięcia. Wiadomo, że remifentanilo przenika przez barierę łożyskową, a analityki fentanilu mogą powodować depresję oddechową u noworodka. Jeśli jednak zostanie podane remifentanilo, należy monitorować pacjenta i noworodka pod kątem objawów nadmiernej sedacji lub depresji oddechowej (patrz Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności).

Przedawkowanie

Jak we wszystkich przypadkach potężnych leków przeciwbólowych opioidowych, przedawkowanie objawi się przez zwiększenie przewidzianych farmakologicznie działań remifentanilo. Ze względu na bardzo krótki czas działania Ultiva, potencjalne ryzyko wystąpienia szkodliwych skutków przedawkowania jest ograniczone do okresu bezpośrednio po podaniu leku. Odpowiedź na przerwanie podawania leku jest szybka, powracając do stanu początkowego w ciągu 10 minut.

W przypadku przedawkowania lub podejrzenia przedawkowania, należy wykonać następujące czynności: przerwać podawanie Ultiva, utrzymać drożność dróg oddechowych, rozpocząć wspomaganie lub kontrolowaną wentylację tlenem i odpowiednio utrzymać funkcję sercowo-naczyniową. Jeśli depresja oddechowa jest związana z sztywnością mięśni, może być konieczne zastosowanie leku blokującego neuromięśniowo, aby ułatwić wspomaganie lub kontrolowaną wentylację. W leczeniu nadciśnienia można stosować płyny dożylne, leki vazopresyjne oraz inne środki wspomagające.

Można podać dożylnie antagonistę opioidowego, taki jak naloksona, jako specyficzne antidotum w leczeniu ciężkiej depresji oddechowej i sztywności mięśni. Jest mało prawdopodobne, aby czas trwania depresji oddechowej po przedawkowaniu Ultiva był dłuższy niż działanie antagonisty opioidowego.

Niezdolności

Ultiva powinna być rozcieńczana i rozpuszczana tylko w zalecanych roztworach do infuzji (patrz Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacji).

Ultiva nie powinna być rozcieńczana, rozpuszczana ani mieszana z roztworem Ringera z laktozą do wstrzykiwań lub z roztworem Ringera z laktozą i glukozą 5%.

Nie należy mieszać Ultiva z propofolem w tej samej torbie z infuzją przed podaniem.

Nie zaleca się podawania Ultiva w tej samej drodze dożylnej z krwią, osoczem lub plazmą, ponieważ obecność niespecyficznych esteraz w produktach krwiopochodnych może prowadzić do hydrolizy remifentanilo do nieaktywnego metabolitu.

Ultiva nie powinna być mieszana z innymi lekami przed podaniem.

Okres ważności

Ampułki:

Ampułki 1 mg: 18 miesięcy

Ampułki 2 mg: 2 lata

Ampułki 5 mg: 3 lata

Roztwór rozcieńczony:

Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną podczas stosowania roztworu rozcieńczonego w ciągu 24 godzin w 25°C. Z punktu widzenia mikrobiologicznego, produkt powinien być użyty natychmiast. Jeśli nie jest używany natychmiast, czas i warunki przechowywania roztworu rozcieńczonego przed użyciem są odpowiedzialnością osoby, która go używa, i zwykle nie powinny przekraczać 24 godzin w 2-8°C, chyba że rozcieńczenie zostało wykonane w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.

Roztwór rozcieńczony:

Wszystkie roztwory rozcieńczone Ultiva do wstrzykiwań i infuzji powinny być użyte natychmiast. Każdy niewykorzystany roztwór rozcieńczony powinien być wyrzucony.

Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacji

Do przygotowania podawania Ultiva dożylnego należy dodać 1, 2 lub 5 ml rozcieńczalnika, aby uzyskać roztwór rozcieńczony o stężeniu 1 mg/ml remifentanilo. Roztwór rozcieńczony jest przezroczysty, bezbarwny i praktycznie wolny od cząstek. Po rozcieńczeniu należy zbadać produkt wizualnie (jeśli pozwala na to opakowanie) w celu sprawdzenia, czy nie ma cząstek, zmiany koloru lub uszkodzenia opakowania. Należy wyrzucić każdy roztwór, w którym występują takie wady. Produkt rozcieńczony jest przeznaczony do jednorazowego użycia. Usunięcie nieużytego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, powinno być wykonane zgodnie z lokalnymi przepisami.

Ultiva nie powinna być podawana przez kontrolowaną perfuzję ręczną bez rozcieńczenia do stężeń 20-250 mikrogramów/ml (50 mikrogramów/ml jest zalecane w dorośli i 20-25 mikrogramów/ml u dzieci w wieku 1 roku lub starszych).

Ultiva nie powinna być podawana przez TCI bez rozcieńczenia (20-50 mikrogramów/ml jest zalecane w przypadku podawania przez TCI).

Rozcieńczenie zależy od technicznych możliwości urządzenia do infuzji oraz od przewidywanych potrzeb pacjenta.

Rozcieńczenie powinno być wykonane przy użyciu jednego z następujących płynów do infuzji:

Po rozcieńczeniu należy zbadać produkt wizualnie w celu upewnienia się, że jest przezroczysty, bezbarwny, praktycznie wolny od cząstek i że opakowanie nie jest uszkodzone. Należy wyrzucić każdy roztwór, w którym występują takie wady.

Ultiva jest kompatybilna z następującymi płynami do infuzji, gdy jest podawana przez cewnik dożylny:

Ultiva wykazała kompatybilność z propofolem, gdy jest podawana przez cewnik dożylny.