SCANLUX 300 mg/ml ROZTÓR DO WSTRZYKIWAŃ

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

SCANLUX 300 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań EFG

Jopamidol

Przed rozpoczęciem stosowania leku przeczytaj uważnie całą ulotkę.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany specjalnie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają podobne objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli uważasz, że którykolwiek z objawów niepożądanych, których doświadczasz, jest ciężki lub jeśli zauważysz jakikolwiek objaw niepożądany, który nie jest wymieniony w tej ulotce, powiedz o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Zawartość ulotki:

1. Czym jest SCANLUX 300 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań EFG i w jakim celu się go stosuje
2. Przed rozpoczęciem stosowania SCANLUX 300 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań EFG
3. Jak stosować SCANLUX 300 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań EFG
4. Mogące wystąpić objawy niepożądane
5. Przechowywanie SCANLUX 300 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań EFG
6. Informacje dodatkowe

1. Czym jest SCANLUX 300 mg/ml ROZTWÓR DO WSTRZYKIWAŃ EFG i w jakim celu się go stosuje

Ten lek jest przeznaczony wyłącznie do użytku diagnostycznego.

Należy do grupy leków zwanych środkami kontrastowymi do promieniowania rentgenowskiego, jodowanymi.

Jopamidol Juste 300 mg/ml jest wskazany jako środek kontrastowy radiologiczny do następujących wskazań:

Dorośli:

• Mielografia lędźwiowa, piersiowa i szyjna.
• Angiografia mózgu.
• Arteriografia obwodowa i flebografia.
• Angiokardiografia, wentrykulografia lewa.
• Arteriografia wieńcowa.
• Arteriografia nerkowa selektywna.
• Aortografia retrógrada.
• Angiografia narządowa selektywna: wątrobowa, trzustkowa, jelitowa górna i dolna.
• Tomografia komputerowa (TK) z kontrastem.
• Urografia dożylowa.
• Artrografia.

Dzieci:

• Angiografia mózgu.
• Arteriografia obwodowa i flebografia.
• Angiokardiografia i wentrykulografia lewa.
• Arteriografia nerkowa selektywna.
• Urografia dożylowa.

2. PRZED UŻYCIEM SCANLUX 300 mg/ml ROZTWÓR DO WSTRZYKIWAŃ EFG

Nie używaj SCANLUX 300 mg/ml, jeśli:

• Jesteś uczulony (nadwrażliwy) na substancję czynną lub na którykolwiek z pozostałych składników.
• Chorujesz na paraproteinemie Waldenströma.
• Chorujesz na szpiczaka mnogiego.
• Chorujesz na ciężką chorobę wątrobowo-nerkową.
• Chorujesz na chorobę padaczkową.
• Stwierdzono u Ciebie obecność krwi w płynie mózgowo-rdzeniowym.
• Masz wywiad pozytywny dotyczący ciężkich reakcji niepożądanych na środki kontrastowe.
• Jesteś uczulony (nadwrażliwy) na jod.

Zwróć szczególną uwagę na SCANLUX 300 mg/ml:

• Jeśli wcześniej wystąpiła u Ciebie alergia, astma lub reakcje niepożądane łagodne lub umiarkowane na środki kontrastowe jodowane. Twój lekarz może rozważyć podanie kortykosteroidów lub antagonistów histaminy H1 i H2 w tych przypadkach.

• Jeśli chorujesz na ciężką chorobę serca i nadciśnienie płucne, ponieważ może wystąpić zmiana hemodynamiczna lub arytmia.

• Jeśli chorujesz na ostrych chorób mózgu, guzów lub masz wywiad padaczkowy, ponieważ możesz doświadczyć nowych ataków. Również jeśli jesteś alkoholikiem lub uzależnionym, ponieważ możesz mieć większe ryzyko wystąpienia ataków i reakcji neurologicznych. Niektórzy pacjenci doświadczyli utraty słuchu lub nawet czasowej głuchoty po mielografii, prawdopodobnie z powodu spadku ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego.

• Jeśli chorujesz na niewydolność nerek, cukrzycę i paraproteinemie (choroby, które przebiegają z nadmierną produkcją pewnych białek, takich jak szpiczak mnogi i makroglobulinemia Waldenströma), ponieważ możesz doświadczyć nasilenia lub pogorszenia niewydolności nerek, co może skutkować ostrym zawodem nerek po podaniu środka kontrastowego.

• Jeśli jesteś cukrzykiem i jesteś leczony metforminą, podanie środka kontrastowego jodowanego może spowodować kwasicę mleczanową.

• Jeśli chorujesz na ciężkie zaburzenia czynności wątroby, ponieważ istnieje potencjalne ryzyko przejściowej dysfunkcji wątroby.

• Jeśli chorujesz na ciężkie zaburzenia czynności nerek, ponieważ możesz doświadczyć znacznego opóźnienia w wydalaniu środka kontrastowego. Jeśli jesteś pacjentem hemodializy, możesz otrzymać środek kontrastowy do procedur radiologicznych, gdy zostanie zapewniona hemodializa bezpośrednio po zabiegu.

• Jeśli chorujesz na miastenię, ponieważ możesz doświadczyć nasilenia objawów tej choroby.

• Jeśli cierpisz na nadczynność tarczycy lub wola wieloguzkowego, ponieważ istnieje ryzyko rozwoju nadczynności tarczycy.

• Istnieje możliwość wystąpienia przejściowej niedoczynności tarczycy u dzieci przedwcześnie urodzonych, które otrzymują środki kontrastowe.

• Przed rozpoczęciem leczenia SCANLUX 300 mg/ml należy zapewnić odpowiednie nawodnienie przed i po podaniu, szczególnie u pacjentów z szpiczakiem mnogim, cukrzycą, niewydolnością nerek, a także u niemowląt, małych dzieci i osób starszych.

• Jeśli masz wykonywane badania laboratoryjne, należy wziąć pod uwagę, że podwyższone stężenia środka kontrastowego w surowicy i moczu mogą interferować z analizami bilirubiny, białek lub substancji nieorganicznych (np. żelaza, miedzi, wapnia i fosforu). Te substancje nie powinny być zatem analizowane w dniu badania.

Skonsultuj się z lekarzem, nawet jeśli którykolwiek z powyższych przypadków miał miejsce u Ciebie w przeszłości.

Stosowanie innych leków:

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz lub stosowałeś niedawno inne leki, w tym te, które są dostępne bez recepty.

Jeśli jesteś cukrzykiem i jesteś leczony metforminą, podanie środka kontrastowego jodowanego może spowodować kwasicę mleczanową.

Jeśli byłeś leczony interleukiną-2 w ciągu dwóch tygodni poprzedzających badanie, masz większe ryzyko wystąpienia późnych reakcji (objawów podobnych do grypy lub reakcji skórnych).

Należy unikać neurolityków, ponieważ obniżają one próg epileptogenny, podobnie jak leki przeciwbólowe, antiemetyki, antyhistaminiki i leki uspokajające z grupy fenotiazynowej.

Ciąża i laktacja

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.

Jeśli jesteś w ciąży, powinnaś wiedzieć, że tylko niezbędne procedury z użyciem promieniowania powinny być przeprowadzane podczas ciąży, a korzyść dla matki powinna przewyższać ryzyko dla płodu, biorąc pod uwagę, że nie ma pewności, czy stosowanie SCANLUX 300 mg/ml jest bezpieczne u kobiet w ciąży.

Środki kontrastowe są wydalane w niewielkich ilościach z mlekiem matki i wchłaniane w minimalnych ilościach przez jelito. Szkoda dla niemowląt jest zatem mało prawdopodobna.

Jazda i obsługa maszyn:

Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj narzędzi lub maszyn w ciągu pierwszych 24 godzin po badaniu śródczaszkowym.

Ważne informacje o niektórych składnikach SCANLUX 300 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań EFG.

Ten lek zawiera mniej niż 23 mg (1 mmol) sodu na dawkę, dlatego uważa się go za „w zasadzie pozbawiony sodu”.

3. JAK STOSOWAĆ SCANLUX 300 mg/ml ROZTWÓR DO WSTRZYKIWAŃ EFG

Przestrzegaj ściśle wskazań dotyczących podawania SCANLUX wskazanych przez Twojego lekarza.

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli masz wątpliwości.

SCANLUX 300 mg/ml jest lekiem stosowanym do przeprowadzenia badania diagnostycznego, które powinno być przeprowadzone przez wykwalifikowany personel lub o ile to możliwe pod nadzorem lekarza, który wskaże Ci w każdym momencie, jak postępować.

Należy pić dużo wody przed i po podaniu SCANLUX 300 mg/ml. Jest to szczególnie ważne, jeśli chorujesz na szpiczaka mnogiego, cukrzycę, niewydolność nerek, a także u niemowląt, małych dzieci i osób starszych. Małe dzieci (w wieku poniżej 1 roku) i szczególnie noworodki są narażone na zaburzenia elektrolitowe we krwi i zaburzenia dynamiki krwi.

Możesz stosować normalną dietę do 2 godzin przed badaniem. W ciągu 2 godzin poprzedzających badanie należy powstrzymać się od jedzenia i picia.

Dawka, która zostanie Ci podana, będzie zależała od rodzaju badania, wieku, wagi, wydolności serca i ogólnego stanu Twojego zdrowia, a także od zastosowanej techniki.

Po podaniu środka kontrastowego należy pozostać pod obserwacją przez co najmniej 30 minut, ponieważ większość reakcji niepożądanych występuje w tym czasie. Mogą jednak wystąpić późne reakcje.

Po mielografii należy odpoczywać z uniesioną głową i tułowiem przez 1 godzinę. Następnie należy poruszać się ostrożnie, ale unikać pochylania się do przodu. Głowa i tułów powinny być uniesione przez pierwsze 6 godzin, jeśli pozostajesz w łóżku. Jeśli masz większe ryzyko wystąpienia padaczki, powinieneś być obserwowany w tym okresie. Jeśli nie pozostajesz w szpitalu po badaniu, nie powinieneś być sam przez pierwsze 24 godziny.

Jeśli użyjesz więcej SCANLUX 300 mg/ml roztwór do wstrzykiwań EFG, niż powinieneś

Objawy przedawkowania są mało prawdopodobne, jeśli masz prawidłową czynność nerek, chyba że otrzymałeś więcej niż 2000 mg jodu/kg masy ciała w ograniczonym czasie.

Reakcje, które mogą wystąpić z powodu opisanych powyżej objawów niepożądanych i tych, które mogą wystąpić z powodu przedawkowania, mogą być leczone za pomocą antyhistaminy i kortykosteroidów oraz ewentualnej tlenoterapii. W przypadku zaburzeń sercowo-naczyniowych może być konieczne dodatkowe leczenie, w tym podanie wazopresorów, osocza i elektrolitów.

Atak padaczkowy może być kontrolowany za pomocą diazepamu, a ataki tetaniczne, które mogą wystąpić, mogą być kontrolowane za pomocą wstrzyknięcia glukonatu wapnia.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku skontaktuj się z Informacją Toksykologiczną; Telefon 91 562 04 20

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, SCANLUX 300 mg/ml może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Aby zapewnić przybliżoną wskazówkę dotyczącą częstotliwości możliwych działań niepożądanych, stosuje się następujące definicje:

Bardzo częste:oznacza to, że jest prawdopodobne, że będą one dotykały więcej niż 1 na 10 osób.

Częste: jest prawdopodobne, że będą one dotykały więcej niż 1 na 100 osób, ale mniej niż 1 na 10 osób.

Nieczęste: jest prawdopodobne, że będą one dotykały więcej niż 1 na 1000 osób, ale mniej niż 1 na 100 osób.

Rzadkie: jest prawdopodobne, że będą one dotykały więcej niż 1 na 10 000 osób, ale mniej niż 1 na 1000 osób.

Bardzo rzadkie: jest prawdopodobne, że będą one dotykały mniej niż 1 na 10 000 osób.

Ogólne (stosowane do wszystkich zastosowań środków kontrastowych jodowych)

Poniżej wymieniono możliwe reakcje niepożądane ogólne w związku z procedurami radiologicznymi, które obejmują stosowanie środków kontrastowych niejonowych, monomerycznych.

Reakcje niepożądane związane ze stosowaniem środków kontrastowych jodowych są zwykle łagodne do umiarkowanych i przejściowych, oraz rzadsze w przypadku środków kontrastowych niejonowych niż jonowych. Tylko ciężkie reakcje oraz zgony zostały zaobserwowane w bardzo rzadkich przypadkach.

Stosowanie dożylnego i domięśniowe

Proszę najpierw przeczytać sekcję zatytułowaną „Ogólne”. Poniżej opisano tylko reakcje niepożądane, które występują podczas stosowania środków kontrastowych niejonowych monomerycznych.

Charakter działań niepożądanych specyficznie obserwowanych podczas stosowania dożylnego zależy od miejsca wstrzyknięcia i dawki podanej. W przypadku arteriografii wybiórczych i innych procedur, w których środek kontrastowy dociera do konkretnego organu w wysokich stężeniach, mogą być one przebiegane przez powikłania w tym konkretnym organie.

Stosowanie doodbytnicze

Proszę najpierw przeczytać sekcję zatytułowaną „Ogólne”. Poniżej opisano tylko reakcje niepożądane, które występują podczas stosowania środków kontrastowych niejonowych monomerycznych.

Reakcje niepożądane, które występują po stosowaniu doodbytniczym, mogą być opóźnione i wystąpić kilka godzin lub nawet dni po procedurze. Częstotliwość jest podobna do częstotliwości punkcji lędźwiowej samej w sobie.

Stosowanie w jamach ciała

Proszę najpierw przeczytać sekcję zatytułowaną „Ogólne”. Poniżej opisano tylko reakcje niepożądane, które występują podczas stosowania środków kontrastowych niejonowych monomerycznych w jamach ciała.

Wyciek środka kontrastowego, w rzadkich przypadkach, może powodować ból miejscowy i obrzęk, który zwykle ustępuje bez powikłań. Jednakże, zaobserwowano stan zapalny i nawet martwicę tkanek.

Jeśli uważa, że którykolwiek z działań niepożądanych, których doświadcza, jest ciężki lub jeśli zauważy jakikolwiek działy niepożądany nie wymieniony w tej ulotce, powinien poinformować o tym swojego lekarza lub farmaceutę.

5. Przechowywanie SCANLUX 300 mg/ml ROZTWÓR DO WSTRZYKIWAŃ EFG

Przechowywać SCANLUX 300 mg/ml poza zasięgiem i widocznością dzieci.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Nie stosować SCANLUX 300 mg/ml po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest wskazany.

Leków nie należy wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Należy zapytać farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebuje. W ten sposób pomoże chronić środowisko.

6. INFORMACJE DODATKOWE

Skład SCANLUX 300 mg/ml:

• Substancją czynną jest jopamidol. 1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 612 mg jopamidolu (co odpowiada 300 mg jodu).
• Pozostałe składniki to: trometamol, edetan wapnia i sodu, woda do preparatów iniekcji.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

SCANLUX 300 mg/ml jest roztworem do wstrzykiwań, sterylnym, przeźroczystym, od bezbarwnego do słomkowo-żółtego, gotowym do użycia, pakowanym w butelki ze szkła przeźroczystego.

Każde opakowanie zawiera: butelki 50, 100 lub 200 ml.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

IBEROINVESA PHARMA, S.L.

C/ Zurbarán 18,6º

28010 Madryt

Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanie:

Sanochemia Pharmazeutika AG

Langeggerstrasse 7; A-2491 Neufeld/Leitha

Austria

Ulótka ta została zatwierdzona w: Styczniu 2010

INFORMACJE DLA ZAWODU ZDROWIA

Lek ten powinien być podawany wyłącznie przez upoważniony personel.

Do stosowania dożylnego.

Autostrzykawki/pompy nie powinny być stosowane u małych dzieci.

Dawkowanie i sposób podania

Dawka zależy od rodzaju badania, wieku, wagi, wydolności serca i ogólnego stanu pacjenta oraz zastosowanej techniki. Zwykle stosuje się tę samą stężenie jodu i ten sam objętość co w przypadku innych środków kontrastowych radiologicznych jodowanych obecnie w użyciu. Jak w przypadku innych środków kontrastowych, należy zapewnić odpowiednie nawodnienie przed i po podaniu.

Poniższe dawki mogą służyć jako wskazówka.

Dorośli:

Wskazówki dotyczące podawania dożylnego

Wskazówki dotyczące podawania dotętniczego

• Powtarzać w razie potrzeby

Wskazówki dotyczące podawania dotętniczego

Wskazówki dotyczące podawania do stawu

Dzieci:

Wskazówki dotyczące podawania dotętniczego

Wskazówki dotyczące podawania dożylnego

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Środki ostrożności przy stosowaniu ogólnych nielodowanych środków kontrastowych monomerycznych

Historia dodatnia alergii, astmy lub reakcji niepożądanych łagodnych lub umiarkowanych na środki kontrastowe jodowane wskazuje na potrzebę specjalnej ostrożności. Premedycacja kortykosteroidami lub antagonistami histaminy H1 i H2 może być rozważana w tych przypadkach. Korzyść powinna wyraźnie przewyższać ryzyko u takich pacjentów.

Środki kontrastowe jodowane mogą powodować reakcje anafilaktyczne / anafilaktoidowe lub inne objawy nadwrażliwości. Należy więc zaplanować działanie z wyprzedzeniem, z niezbędnymi lekami i sprzętem dostępnym do natychmiastowego leczenia, jeśli wystąpi ciężka reakcja. Zaleca się stosowanie cewnika lub kaniuli dożylnego do podawania środka kontrastowego, a także do użycia tętniczego.

Reakcje anafilaktyczne / anafilaktoidowe mogą wystąpić niezależnie od dawki i sposobu podania, a objawy łagodne nadwrażliwości mogą być pierwszymi oznakami ciężkiej reakcji (patrz punkt 4.8). Podanie środka kontrastowego należy przerwać natychmiast i, jeśli jest to konieczne, należy wprowadzić specyficzną terapię drogą naczyniową. Pacjenci przyjmujący beta-blokery mogą wykazywać nietypowe objawy anafilaksji, które mogą być błędnie interpretowane jako reakcja wagalna.

Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie przed i po podaniu środka kontrastowego.

Dotyczy to szczególnie pacjentów z szpiczakiem, cukrzycą, zaburzeniami czynności nerek, a także niemowląt, małych dzieci i osób starszych. Małe dzieci (w wieku poniżej 1 roku) i szczególnie noworodki są podatne na zaburzenia elektrolitowe i zmiany hemodynamiczne.

Należy zachować specjalną ostrożność u pacjentów z ciężkimi chorobami serca i nadciśnieniem płucnym, ponieważ mogą one wykazywać zmiany hemodynamiczne lub zaburzenia rytmu serca.

Pacjenci z ostrymi chorobami mózgu, guzami lub historią padaczkowej są predysponowani do wystąpienia nowych ataków i wymagają specjalnej ostrożności. Również alkoholicy i osoby uzależnione od narkotyków mogą mieć zwiększone ryzyko wystąpienia ataków i reakcji neurologicznych. Niektórzy pacjenci doświadczali utraty słuchu lub nawet przejściowej głuchoty po mielografii, co przypisuje się spadkowi ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego po punkcji lędźwiowej.

Aby zapobiec nasileniu lub pogorszeniu niewydolności nerek, które może doprowadzić do ostrej niewydolności nerek po podaniu środka kontrastowego, należy zachować specjalną ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek i cukrzycą, ponieważ są oni grupą wysokiego ryzyka. Pacjenci z paraproteinemiami (szpiczakiem i makroglobulinemią Waldenströma) są również grupą ryzyka.

Środki zapobiegawcze obejmują:

• Identyczność pacjentów wysokiego ryzyka.

• Zapewnienie odpowiedniego nawodnienia. Jeśli to konieczne, utrzymanie dożylnej infuzji od przed procedury do czasu, gdy środek kontrastowy zostanie wydalony przez nerki.

• Unikanie dalszego uszkodzenia nerek w postaci nefrotoksycznych leków, środków kolecystograficznych, obturacji tętniczej, angioplastyki tętniczej nerkowej lub dużych operacji, do czasu, gdy środek kontrastowy zostanie wydalony.

• Odłożenie badania z użyciem środka kontrastowego do czasu, gdy funkcja nerek wróci do poziomów przed badaniem.

Aby zapobiec kwasicy mleczanowej, należy zmierzyć poziom kreatyniny we krwi u pacjentów z cukrzycą leczonych metforminą przed dożylonym podaniem środka kontrastowego jodowanego.

Kreatynina we krwi / funkcja nerek normalna: Należy wstrzymać podawanie metforminy w momencie podania środka kontrastowego i nie wznowić do 48 godzin później lub do czasu, gdy funkcja nerek / kreatynina we krwi będzie normalna. Kreatynina we krwi / funkcja nerek zaburzona: Podawanie metforminy należy wstrzymać, a badanie z użyciem środka kontrastowego odłożyć o 48 godzin. Podawanie metforminy można wznowić tylko wtedy, gdy funkcja nerek / kreatynina we krwi będzie niezmieniona. W przypadku nagłych wypadków, gdy funkcja nerek jest zaburzona lub nieznana, lekarz powinien ocenić stosunek ryzyka do korzyści z badania z użyciem środka kontrastowego i uwzględnić te środki ostrożności: wstrzymanie leczenia metforminą, utrzymanie pacjenta w stanie nawodnienia, monitorowanie funkcji nerek i obserwacja pod kątem objawów kwasicy mleczanowej.

Istnieje potencjalne ryzyko przejściowej dysfunkcji wątroby. Wymaga to specjalnej ostrożności u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek, ponieważ mogą one mieć znaczne opóźnienie w wydalaniu środka kontrastowego. Pacjenci poddawani hemodializie mogą otrzymać środek kontrastowy do procedur radiologicznych, gdy zostanie zapewnione wykonanie dializy bezpośrednio po badaniu.

Podanie środków kontrastowych jodowanych może nasilić objawy miastenii. U pacjentów z feochromocytoma, którzy mają być poddani procedurom interwencyjnym, należy podawać alfa-blokery jako profilaktykę, aby zapobiec kryzysowi nadciśnieniowemu. Należy zachować specjalną ostrożność u pacjentów z nadczynnością tarczycy. Pacjenci z wolem wieloguzkowym mogą mieć ryzyko rozwoju nadczynności tarczycy po wstrzyknięciu środków kontrastowych jodowanych. Należy również być świadomym możliwości wywołania przejściowej niedoczynności tarczycy u dzieci przedwczesnych, które otrzymują środki kontrastowe.

Wyciek środka kontrastowego może, w rzadkich przypadkach, powodować ból miejscowy i obrzęk, który zwykle ustępuje bez powikłań. Jednakże, może wystąpić stan zapalny i nawet martwica tkanek. Zaleca się uniesienie i schłodzenie miejsca dotkniętego jako środki rutynowe. Może być konieczna dekompresja chirurgiczna w przypadku zespołu kompartmentowego.

Dieta normalna może być utrzymana do 2 godzin przed badaniem. W ciągu ostatnich 2 godzin pacjent powinien powstrzymać się od jedzenia i picia.

Czas obserwacji

Po podaniu środka kontrastowego pacjent powinien być obserwowany przez co najmniej 30 minut, ponieważ większość reakcji niepożądanych występuje w tym czasie. Mogą jednak wystąpić późne reakcje.

Pacjenci z ciężką niewydolnością wątrobowo-nerkową nie powinni być badani, chyba że jest to absolutnie wskazane. Druga dawka powinna być opóźniona o 5 do 7 dni.

Podanie do rdzenia kręgowego

Po mielografii pacjent powinien odpoczywać z głową i tułowiem uniesionymi o 20 stopni przez godzinę. Następnie powinien poruszać się ostrożnie, ale powinien unikać pochylania się do przodu. Głowa i tułów powinny być utrzymane w uniesionej pozycji przez pierwsze 6 godzin, jeśli pacjent pozostaje w łóżku. Pacjenci z podejrzeniem niskiego progu drgawkowego powinni być obserwowani w tym okresie. Pacjenci ambulatoryjni nie powinni być pozostawieni samymi w ciągu pierwszych 24 godzin.

Angiografia

W pediatrii angiokardiografia prawej komory serca wymaga specjalnej ostrożności u noworodków z sinicą i nadciśnieniem płucnym oraz z zaburzeniami czynności serca.

W angiografii pni tętnic szyjnych zaleca się zwrócić szczególną uwagę na umieszczenie końca cewnika. Nadmierne ciśnienie przekazywane przez pompę automatyczną może również powodować, zawał nerki, uszkodzenia rdzenia kręgowego, krwawienia zaotrzewnowe, zawały i martwicę jelit.

Wskazane jest określenie funkcji nerek po zakończeniu badania.

Badanie radiologiczne u kobiet powinno być wykonywane, jeśli jest to możliwe, podczas fazy przedowulacyjnej cyklu miesiączkowego.

Charakter i zawartość pojemnika

SCANLUX 300 mg/ml jest dostępny w butelkach ze szkła przeźroczystego typu II Ph. Eur. o pojemności 50, 100, 200 lub 500 ml.

Specjalne środki ostrożności podczas stosowania i usuwania

Usuwanie niezużytego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, powinno być wykonane zgodnie z lokalnymi przepisami.

Podobnie jak wszystkie produkty parenteralne, SCANLUX 300 mg/ml powinien być wizualnie sprawdzony pod kątem obecności cząstek, zabarwienia i integralności opakowania przed użyciem.

Produkt powinien być wprowadzony do strzykawki bezpośrednio przed użyciem.

Po odkażeniu korka, roztwór powinien być pobrany przez korek przy użyciu strzykawki jednorazowego użytku i igieł jednorazowych.

Każda niezużyta ilość środka kontrastowego, która pozostaje w butelce jednodawkowej, powinna być wyrzucona po każdym badaniu.