LANTUS 100 jednostek/ml roztwór do wstrzykiwań w fiolce

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Lantus 100jednostki/ml roztwór do wstrzykiwań w fiolce

Insulina glargina

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą charakterystykę produktu, gdyż zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę charakterystykę produktu, gdyż może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, jak Ty, gdyż może im to zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią u Ciebie działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej charakterystyce produktu. Patrz rozdział 4.

Zawartość charakterystyki produktu

1. Co to jest Lantus i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Lantus
3. Jak stosować Lantus
4. Możliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie Lantus
6. Zawartość opakowania i dalsze informacje

1. Co to jest Lantus i w jakim celu się go stosuje

Lantus zawiera insulinę glargina. Jest to insulina modyfikowana, bardzo podobna do insuliny ludzkiej.

Lantus stosuje się w leczeniu cukrzycy u dorosłych, nastolatków i dzieci w wieku od 2 lat. Cukrzyca jest chorobą, w której organizm nie produkuje wystarczającej ilości insuliny, aby kontrolować poziom cukru we krwi. Insulina glargina ma długotrwałe i stałe działanie obniżające poziom cukru we krwi.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Lantus

Nie stosujLantus

Jeśli jesteś uczulony na insulinę glarginę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w rozdziale 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania Lantus.

Przestrzegaj ściśle wskazówek dotyczących dawkowania, kontroli (badań krwi i moczu), diety i aktywności fizycznej (pracy fizycznej i ćwiczeń), które ustaliłeś z lekarzem.

Jeśli Twój poziom cukru we krwi jest zbyt niski (hipoglikemia), postępuj zgodnie z zaleceniami dotyczącymi hipoglikemii (patrz ramka na końcu tej charakterystyki produktu).

Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia

Należy rotować miejsce wstrzyknięcia, aby uniknąć zmian skórnych, takich jak guzki pod skórą. Insulina może nie działać zbyt dobrze, jeśli zostanie wstrzyknięta w miejsce obrzęknięte (patrz Jak stosować Lantus). Skontaktuj się z lekarzem, jeśli obecnie wstrzykujesz się w miejsce obrzęknięte, zanim rozpoczniesz wstrzykiwanie w inne miejsce. Twój lekarz może zalecić Ci bardziej frequentne sprawdzanie poziomu cukru we krwi i dostosowanie insuliny lub dawki innych leków przeciwcukrzycowych.

Podróże

Przed podróżą skonsultuj się z lekarzem. Może być konieczne omówienie:

• dostępności Twojej insuliny w kraju, który odwiedzasz,
• rezerw insuliny, strzykawek itp.,
• prawidłowego przechowywania insuliny podczas podróży,
• godzin posiłków i podawania insuliny podczas podróży,
• możliwych skutków przekroczenia stref czasowych,
• nowych ryzyk dla zdrowia w krajach, które odwiedzasz,
• czynności, które należy podjąć w sytuacjach nagłych, gdy czujesz się źle lub zachorujesz.

Choroby i urazy

Zarządzanie Twoją cukrzycą może wymagać specjalnej opieki w następujących sytuacjach (np. dostosowania dawki insuliny, badań krwi i moczu):

• Jeśli jesteś chory lub doświadczyłeś poważnej urazy, Twój poziom cukru we krwi może wzrosnąć (hiperglikemia).
• Jeśli nie jesz wystarczająco, Twój poziom cukru we krwi może spaść zbyt nisko (hipoglikemia).

W większości przypadków będziesz potrzebować lekarza. Upewnij się, że skonsultujesz się z lekarzem natychmiast.

Jeśli masz cukrzycę typu 1 (cukrzycę zależną od insuliny), nie przerywaj podawania sobie insuliny i nie przestawaj spożywać wystarczającej ilości węglowodanów. Zawsze informuj osoby zajmujące się Twoją opieką lub leczeniem, że potrzebujesz insuliny.

Leczenie insuliną może spowodować, że Twój organizm wyprodukuje przeciwciała przeciwko insulinie (substancje, które działają przeciwko insulinie). Jednak tylko w bardzo rzadkich przypadkach będziesz potrzebować zmiany dawki insuliny.

Niektórzy pacjenci z cukrzycą typu 2 o długotrwałym przebiegu i wcześniejszych chorobach serca lub udarze mózgu, którzy byli leczeni pioglitazonem (lekami przeciwcukrzycowymi doustnymi stosowanymi w leczeniu cukrzycy typu 2) i insuliną, doświadczyli rozwoju niewydolności serca. Poinformuj swojego lekarza jak najszybciej, jeśli doświadczasz objawów niewydolności serca, takich jak niezwykłe duszności lub szybki przyrost masy ciała lub miejscowy obrzęk (obrzęk).

Dzieci

Brak doświadczenia w stosowaniu Lantus u dzieci poniżej 2 roku życia.

Stosowanie Lantus z innymi lekami

Niektóre leki powodują zmiany poziomu cukru we krwi (wzrost, spadek lub oba, w zależności od sytuacji). W każdym przypadku może być konieczne dostosowanie dawki insuliny, aby uniknąć poziomów cukru we krwi zbyt niskich lub zbyt wysokich. Należy być ostrożnym, gdy rozpoczyna się stosowanie innego leku i również, gdy przestaje się go stosować.

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inny lek. Zapytaj swojego lekarza, zanim zastosujesz lek, czy może on wpłynąć na Twój poziom cukru we krwi i jakie środki powinieneś podjąć w swojej sytuacji.

Wśród leków, które mogą powodować spadek poziomu cukru we krwi (hipoglikemię), znajdują się:

• wszystkie inne leki przeciwcukrzycowe,

• inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) (stosowane w leczeniu niektórych chorób serca lub nadciśnienia),

• disopiramida (stosowana w leczeniu niektórych chorób serca),
• fluoksetyna (stosowana w leczeniu depresji),
• fibraty (stosowane w celu obniżenia podwyższonych poziomów lipidów we krwi),
• inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (stosowane w leczeniu depresji),

• pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany (takie jak kwas acetylosalicylowy, stosowany w celu uśmierzenia bólu i obniżenia gorączki),

• antybiotyki z grupy sulfonamidów.

Wśród leków, które mogą powodować wzrost poziomu cukru we krwi (hiperglikemię), znajdują się:

• steroide anaboliczne (takie jak "kortyzon", stosowane w leczeniu stanów zapalnych),
• danazol (lek działający na owulację),
• diazoksyd (stosowany w leczeniu nadciśnienia),
• moczopędne (stosowane w leczeniu nadciśnienia lub nadmiernego zatrzymywania wody),
• glukagon (hormon trzustkowy stosowany w leczeniu ciężkiej hipoglikemii),
• izoniazyd (stosowana w leczeniu gruźlicy),
• estrogeny i progestageny (takie jak w pigułce antykoncepcyjnej stosowanej w celu kontroli urodzeń),
• pochodne fenotiazyny (stosowane w leczeniu chorób psychiatrycznych),
• somatotropina (hormon wzrostu),
• lek sympatykomimetyczny (takie jak epinefryna [adrenalina], salbutamol, terbutalina w leczeniu astmy),
• hormony tarczycy (stosowane w leczeniu nieprawidłowego funkcjonowania tarczycy),
• lek przeciwpsychotyczny atypowy (takie jak klozapina, olanzapina),
• inhibitory proteazy (stosowane w leczeniu HIV).

Twój poziom cukru we krwi może wzrosnąć lub spaść, jeśli stosujesz:

• beta-blokery (stosowane w leczeniu nadciśnienia),
• klonidyna (stosowana w leczeniu nadciśnienia),
• sole litu (stosowane w leczeniu chorób psychiatrycznych).

Pentamidyna (stosowana w leczeniu niektórych zakażeń wywołanych przez pasożyty) może powodować hipoglikemię, która czasami może być następnie przez hiperglikemię.

Beta-blokery, podobnie jak inne leki sympatykolityczne (takie jak klonidyna, guanetydina i reserpina), mogą osłabiać lub całkowicie znosić pierwsze objawy ostrzegawcze, które mogą pomóc Ci rozpoznać hipoglikemię.

Jeśli nie jesteś pewien, czy stosujesz któryś z tych leków, zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę.

Stosowanie Lantus z alkoholem

Twoje poziomy cukru we krwi mogą wzrosnąć lub spaść, jeśli pijesz alkohol.

Ciąża i laktacja

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.

Poinformuj swojego lekarza, jeśli planujesz zajść w ciążę lub jesteś już w ciąży. Twoja dawka insuliny może wymagać zmian podczas ciąży i po porodzie. Szczególnie staranne kontrolowanie cukrzycy i zapobieganie hipoglikemii są ważne dla zdrowia Twojego dziecka.

Jeśli karmisz piersią, skonsultuj się z lekarzem, ponieważ może być konieczne dostosowanie Twojej dawki insuliny i diety.

Jazda i obsługa maszyn

Twoja zdolność koncentracji lub reakcji może być zmniejszona, jeśli:

• masz hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi),
• masz hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi),
• masz problemy ze wzrokiem.

Bądź ostrożny w tej możliwej sytuacji, biorąc pod uwagę wszystkie sytuacje, które mogą stanowić ryzyko dla Ciebie lub innych (np. prowadzenie pojazdu lub obsługa maszyn). Powinieneś poprosić swojego lekarza o poradę dotyczącą zdolności prowadzenia pojazdu, jeśli:

• często występują u Ciebie epizody hipoglikemii,
• zmniejszyły się lub nie występują pierwsze objawy ostrzegawcze, które mogą pomóc Ci rozpoznać hipoglikemię.

Ważne informacje o niektórych składnikach Lantus

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, co oznacza, że jest on "w zasadzie wolny od sodu".

3. Jak stosować Lantus

Stosuj się ściśle do wskazówek dotyczących podawania tego leku, podanych przez Twojego lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

Chociaż Lantus zawiera ten sam składnik aktywny co Toujeo (insulina glargina 300 jednostek/ml), leki te nie są wymienne. Zmiana leczenia insuliną wymaga recepty lekarskiej, nadzoru lekarskiego i kontroli poziomu glukozy we krwi. Aby uzyskać więcej informacji, skonsultuj się z lekarzem.

Dawka

W zależności od Twojego stylu życia i wyników badań poziomu cukru (glukozy) we krwi oraz poprzedniego leczenia insuliną, Twój lekarz:

• określi dawkę Lantus, którą potrzebujesz każdego dnia i o której godzinie,
• wskaże, kiedy powinieneś zbadać swój poziom cukru we krwi i czy potrzebujesz wykonać badania moczu,
• wskaże, kiedy możesz potrzebować wstrzyknięcia wyższej lub niższej dawki Lantus.

Lantus jest insuliną o długotrwałym działaniu. Twój lekarz może zalecić Ci stosowanie go w połączeniu z insuliną o krótkotrwałym działaniu lub tabletkami w celu leczenia podwyższonego poziomu cukru we krwi.

Wiele czynników może wpływać na Twój poziom cukru we krwi. Powinieneś znać te czynniki, aby móc odpowiednio zareagować na zmiany poziomu cukru we krwi i uniknąć, aby był on zbyt wysoki lub zbyt niski. Aby uzyskać więcej informacji, patrz ramka na końcu ulotki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Lantus może być stosowany u młodzieży i dzieci w wieku 2 lat i starszych. Stosuj ten lek zgodnie z zaleceniami Twojego lekarza.

Częstotliwość podawania

Potrzebujesz wstrzyknięcia Lantus każdego dnia, zawsze o tej samej godzinie.

Sposób podawania

Lantus jest wstrzykiwany pod skórę. Nie wstrzykuj Lantus do żyły, ponieważ może to zmienić jego działanie i spowodować hipoglikemię.

Twój lekarz pokaże Ci, w której okolicy skóry powinieneś wstrzykiwać Lantus. Przy każdym wstrzyknięciu powinieneś zmienić miejsce wkłucia w okolicy skóry, którą używasz.

Jak obsługiwać fiolki

Przed użyciem fiolki należy ją zbadać. Można ją stosować tylko wtedy, gdy roztwór jest przezroczysty, bezbarwny i wodnisty, i nie ma widocznych cząstek w jego wnętrzu. Nie wymieniaj i nie mieszaj przed użyciem. Upewnij się, że insulina nie zostanie zanieczyszczona alkoholem lub innymi środkami dezynfekującymi, ani innymi substancjami. Nie mieszaj Lantus z żadną inną insuliną lub lekiem. Nie rozcieńczaj go. Twoje mieszanie lub rozcieńczanie mogą zmienić działanie Lantus.

Stosuj zawsze nową fiolkę, jeśli zauważysz, że kontrola Twojego poziomu cukru we krwi pogarsza się w nieoczekiwany sposób. Jest to spowodowane tym, że insulina może stracić część swojej skuteczności. Jeśli uważasz, że masz jakiś problem z Lantus, poproś swojego lekarza lub farmaceutę o sprawdzenie.

Pomyłki z insuliną

Zawsze sprawdzaj etykietę insuliny przed każdym wstrzyknięciem, aby uniknąć pomyłek między Lantus a innymi insulinami.

Jeśli zastosujesz zbyt dużo Lantus

• Jeśli wstrzyknąłeś zbyt dużo Lantus, Twój poziom cukru we krwi może być zbyt niski (hipoglikemia).

Sprawdzaj swój poziom cukru we krwi często. Ogólnie, aby zapobiec hipoglikemii, powinieneś jeść więcej i kontrolować swój poziom cukru we krwi. Aby uzyskać więcej informacji na temat leczenia hipoglikemii, patrz ramka na końcu ulotki.

Jeśli zapomnisz zastosować Lantus

• Jeśli zapomnisz o dawce Lantus lub jeśli nie wstrzyknąłeś wystarczającej ilości insuliny, Twój poziom cukru we krwi może wzrosnąć zbyt wysoko (hiperglikemia). Sprawdzaj swój poziom cukru we krwi często.

Aby uzyskać więcej informacji na temat leczenia hiperglikemii, patrz ramka na końcu ulotki.

• Nie przyjmuj dawki podwójnej, aby zrekompensować zapomniane dawki.

Jeśli przerwiesz leczenie Lantus

Może to spowodować ciężką hiperglikemię (bardzo wysoki poziom cukru we krwi) i kwasicę ketonową (wzrost kwasu we krwi, ponieważ organizm rozkłada tłuszcze zamiast cukru). Nie przerywaj leczenia Lantus bez konsultacji z lekarzem, on powie Ci, co powinieneś zrobić.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj swojego lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, Lantus może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Jeśli zauważysz objawy zbyt niskiego poziomu cukru we krwi (hipoglikemii),działaj natychmiast, aby podnieść swój poziom cukru we krwi (patrz ramka na końcu tej ulotki). Hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi) może być bardzo poważna i jest bardzo częsta podczas leczenia insuliną (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób). Niski poziom cukru we krwi oznacza, że we krwi nie ma wystarczającej ilości cukru. Jeśli Twój poziom cukru we krwi spadnie zbyt nisko, możesz stracić przytomność (zatracić świadomość). Ciężka hipoglikemia może powodować uszkodzenia mózgu i może być potencjalnie śmiertelna. Aby uzyskać więcej informacji, patrz ramka na końcu ulotki.

Ciężkie reakcje alergiczne(rzadkie, mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób) – objawy mogą obejmować reakcje skórne na dużą skalę (wyprysk skórny i swędzenie na całym ciele), ciężkie obrzęki skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy), trudności z oddychaniem, spadek ciśnienia krwi z szybkim biciem serca i potem. Ciężkie reakcje alergiczne na insulinę mogą być potencjalnie śmiertelne. Poinformuj swojego lekarza natychmiast, jeśli zauważysz objawy ciężkich reakcji alergicznych.

• Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia:

Jeśli wstrzykujesz insulinę zbyt często w tym samym miejscu, tkanka tłuszczowa może się zmniejszyć (lipoatrofia) (może dotyczyć do 1 na 100 osób) lub pogrubieć (lipohipertrofia) (może dotyczyć do 1 na 10 osób). Guzki pod skórą mogą również powstać w wyniku gromadzenia się białka zwanej amyloidem (amyloidoza skórna; nie wiadomo, jak często występuje). Insulina może nie działać zbyt dobrze, jeśli zostanie wstrzyknięta w obrzęknięte miejsce. Zmień miejsce wstrzyknięcia, aby pomóc uniknąć tych zmian skórnych.

Częste działania niepożądane(mogą dotyczyć do 1 na 10 osób)

• Działania niepożądane skórne i reakcje alergiczne w miejscu wstrzyknięcia

Objawy mogą obejmować zaczerwienienie, silny ból przy wstrzyknięciu, swędzenie, pokrzywkę, obrzęk lub stan zapalny. Reakcje te mogą rozprzestrzenić się wokół miejsca wstrzyknięcia. Większość łagodnych reakcji na insulinę zwykle ustępuje w ciągu kilku dni lub tygodni.

Rzadkie działania niepożądane(mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób)

• Reakcje oczne

Znacząca zmiana (poprawa lub pogorszenie) kontroli poziomu cukru we krwi może czasowo zmienić Twoje widzenie. Jeśli masz retinopatię proliferacyjną (chorobę oczu związaną z cukrzycą), ciężkie ataki hipoglikemii mogą powodować czasową utratę wzroku.

• Zaburzenia ogólne

W rzadkich przypadkach leczenie insuliną może powodować również czasowe zatrzymanie wody w organizmie, z obrzękiem łydek i stóp.

Bardzo rzadkie działania niepożądane(mogą dotyczyć do 1 na 10 000 osób)

W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić zaburzenie smaku i ból mięśni.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Ogólnie rzecz biorąc, działania niepożądane u dzieci i młodzieży w wieku 18 lat lub młodszych są podobne do tych, które występują u dorosłych.

Występują częściej skargi na reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból w miejscu wstrzyknięcia, reakcja w miejscu wstrzyknięcia) i reakcje skórne (wyprysk, pokrzywka) u dzieci i młodzieży w wieku 18 lat lub młodszych niż u dorosłych.

Brak doświadczenia w stosowaniu u dzieci poniżej 2 roku życia.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez krajowy system zgłaszania, wymieniony w załączniku V. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa tego leku.

5. Przechowywanie Lantus

Nie pozostawiaj tego leku w zasięgu wzroku i zasięgu dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu i na etykiecie ampułki po CAD/EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Ampułki nieotwarte

Przechowuj w lodówce (między 2°C a 8°C). Nie zamrażaj ani nie umieszczaj w pobliżu zamrażarki lub chłodzącego urządzenia. Przechowuj ampułkę w zewnętrznym opakowaniu, aby ją zabezpieczyć przed światłem.

Ampułki otwarte

Po otwarciu ampułka 5 ml może być przechowywana przez maksymalnie 4 tygodnie w zewnętrznym opakowaniu w temperaturze poniżej 25°C i z dala od ciepła lub bezpośredniego światła.

Po otwarciu ampułka 10 ml może być przechowywana przez maksymalnie 4 tygodnie w zewnętrznym opakowaniu w temperaturze poniżej 30°C i z dala od ciepła lub bezpośredniego światła.

Nie używaj ampułki po upływie tego okresu. Zaleca się odnotowanie na etykiecie daty pierwszego użycia.

Nie używaj Lantus, jeśli zauważysz jakiekolwiek cząsteczki w jego wnętrzu. Lantus powinien być stosowany tylko wtedy, gdy roztwór jest przejrzysty, bezbarwny i wodnisty.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Poproś farmaceutę, jak usunąć opakowania i leki, których już nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Lantus

• Substancją czynną jest insulina glargina. Każdy ml roztworu zawiera 100 jednostek insuliny glarginy (równoważne z 3,64 mg).
• Pozostałe składniki to: chlorek cynku, metakrezol, glicerol, wodorotlenek sodu (patrz sekcja 2 „Informacje ważne o niektórych składnikach Lantus”) i kwas chlorowodorowy (do regulacji pH), polisorbat 20 (tylko w ampułkach 10 ml) i woda do wstrzykiwań.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Lantus 100 jednostek/ml roztwór do wstrzykiwań w ampułce to przejrzysty, bezbarwny i wodnisty roztwór.

Każda ampułka zawiera 5 ml roztworu do wstrzykiwań (równoważne z 500 jednostkami) lub 10 ml roztworu do wstrzykiwań (równoważne z 1000 jednostkami).

Opakowania po 1, 2, 5 i 10 ampułek po 5 ml lub 1 ampułka po 10 ml.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję

Sanofi-Aventis Deutschland GmbH, D‑65926 Frankfurt am Main, Niemcy.

Więcej informacji na temat tego leku można uzyskać, kontaktując się z lokalnym przedstawicielem posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu.

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:

Pozostałe źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków: http://www.ema.europa.eu/

HIPERGLUCEMIA I HIPOGLUCEMIA

Zawsze noś przy sobie coś słodkiego (co najmniej 20 gramów).

Zawsze noś przy sobie jakieś informacje, które wskazują, że jesteś cukrzykiem.

HIPERGLUCEMIA (wysoki poziom cukru we krwi)

Jeśli masz bardzo wysoki poziom cukru we krwi (hiperglikemia), może to oznaczać, że nie wstrzyknąłeś wystarczającej ilości insuliny.

Dlaczego występuje u Ciebie hiperglikemia?

Np.:

• nie wstrzyknąłeś insuliny lub wstrzyknąłeś niewystarczającą ilość, lub jeśli jej działanie zmniejszyło się, np. z powodu nieprawidłowego przechowywania,
• wykonujesz mniej ćwiczeń niż zwykle, masz stres (zaburzenia emocjonalne, nerwowość) lub cierpisz na uraz, operację, infekcję lub gorączkę,
• bierzesz lub brałeś pewne leki (patrz sekcja 2 „Stosowanie Lantus z innymi lekami”).

Ostrzeżenie przed hiperglikemią

Pragnienie, zwiększona potrzeba oddawania moczu, zmęczenie, sucha skóra, zaczerwienienie twarzy, utrata apetytu, niskie ciśnienie krwi, szybkie bicie serca i obecność glukozy i ciał ketonowych w moczu. Ból brzucha, głębokie i szybkie oddychanie, senność lub nawet utrata przytomności mogą być objawami ciężkiej choroby (ketoza) spowodowanej brakiem insuliny.

Co powinieneś zrobić, jeśli wystąpi u Ciebie hiperglikemia?

Powinieneś zbadać poziom cukru we krwi i poziom acetony w moczu natychmiast po wystąpieniu któregokolwiek z powyższych objawów.Hiperglikemia lub ciężka ketoza powinny być zawsze leczone przez lekarza, zwykle w szpitalu.

HIPOGLUCEMIA (niski poziom cukru we krwi)

Jeśli Twój poziom cukru we krwi spadnie zbyt nisko, możesz stracić przytomność. Ciężka hipoglikemia może spowodować zawał serca lub uszkodzenie mózgu i może zagrażać Twojemu życiu. Zwykle powinieneś być w stanie rozpoznać, kiedy Twój poziom cukru we krwi spada zbyt nisko, aby podjąć odpowiednie działania.

Dlaczego występuje u Ciebie hipoglikemia?

Np.:

• wstrzyknąłeś zbyt dużo insuliny,
• opuściłeś posiłki lub je odrocisz,
• nie jesz wystarczająco lub jesz produkty zawierające mniej węglowodanów niż zwykle (cukier i substancje podobne do cukru nazywane są węglowodanami; jednak sztuczne słodziki NIE są węglowodanami),
• tracisz węglowodany przez wymioty lub biegunkę,
• pijesz alkohol, szczególnie jeśli nie jesz dużo,
• wykonujesz więcej ćwiczeń niż zwykle lub inny rodzaj aktywności fizycznej,
• wyzdrowujesz po urazie, operacji lub innych rodzajach stresu,
• wyzdrowujesz po chorobie lub gorączce,
• bierzesz lub przestałeś brać pewne leki (patrz sekcja 2 „Stosowanie Lantus z innymi lekami”).

Również jest bardziej prawdopodobne, że dojdzie do hipoglikemii, jeśli:

• tylko rozpocząłeś leczenie insuliną lub zmieniłeś na inny rodzaj insuliny (gdy zmieniasz insulinę podstawową na Lantus, jeśli dojdzie do hipoglikemii, jest bardziej prawdopodobne, że wystąpi rano niż wieczorem),
• Twoje poziomy cukru we krwi są prawie normalne lub niestabilne,
• zmieniłeś miejsce wstrzyknięcia insuliny (np. z uda na górę ramienia),
• masz ciężką chorobę nerek lub wątroby lub inną chorobę, taką jak niedoczynność tarczycy.

Ostrzeżenie przed hipoglikemią

• W Twoim ciele

Przykłady, które wskazują, że Twój poziom cukru we krwi spada zbyt nisko lub zbyt szybko: pot, wilgotna i lepką skórę, nerwowość, szybkie bicie serca, wysokie ciśnienie krwi, kołatanie serca i nieregularne bicie serca. Te objawy występują zwykle przed pojawieniem się objawów niskiego poziomu cukru w mózgu.

• W Twoim mózgu

Przykłady, które wskazują, że występuje niski poziom cukru w mózgu: bóle głowy, silne uczucie głodu, nudności, wymioty, zmęczenie, senność, zaburzenia snu, niepokój, agresywne zachowanie, trudności z koncentracją, zaburzenia reakcji, depresja, zaburzenia mowy (czasem całkowita utrata mowy), zaburzenia widzenia, drżenie, porażenie, uczucie mrowienia (parestezje), uczucie zdrętwienia i mrowienia w okolicy ust, zawroty głowy, utrata kontroli, uczucie bezradności, drgawki, utrata przytomności.

Pierwsze ostrzeżenia przed hipoglikemią („ostrzeżenia”) mogą się zmienić, osłabnąć lub w ogóle nie wystąpić, jeśli

• masz zaawansowany wiek,
• chorujesz na cukrzycę przez długi czas,
• masz pewien rodzaj choroby nerwowej (neuropatia cukrzycowa o podłożu autonomicznym),
• wystąpił u Ciebie niedawno epizod hipoglikemii (np. dzień wcześniej) lub jeśli rozwija się stopniowo,
• masz prawie normalne lub co najmniej bardzo poprawione poziomy cukru we krwi,
• zmieniłeś niedawno insulinę zwierzęcą na insulinę ludzką, taką jak Lantus.
• bierzesz lub brałeś pewne leki (patrz sekcja 2 „Stosowanie Lantus z innymi lekami”).

W tym przypadku możesz doświadczyć ciężkiej hipoglikemii (a nawet stracić przytomność) zanim zdasz sobie sprawę z problemu. Zawsze bądź zaznajomiony ze swoimi ostrzeżeniami. Jeśli to konieczne, częstsze wykonywanie testu na poziom cukru we krwi może pomóc w identyfikacji lekkich epizodów hipoglikemii, które w przeciwnym razie mogłyby pozostać niezauważone. Jeśli nie jesteś pewien, czy potrafisz rozpoznać swoje ostrzeżenia, unikaj sytuacji (takich jak prowadzenie samochodu), które mogą Cię lub innych osób narażać na niebezpieczeństwo w wyniku hipoglikemii.

Co powinieneś zrobić, jeśli wystąpi u Ciebie hipoglikemia?

1. Nie wstrzykuj insuliny. Natychmiast spożyj 10-20 gramów cukru, takiego jak glukoza, kostki cukru lub napój słodzony cukrem. Uwaga: sztuczne słodziki i produkty spożywcze ze sztucznymi słodzikami zamiast cukru (takie jak napoje dietetyczne) nie są pomocne w leczeniu hipoglikemii.
2. Później zjedz coś, co zwiększy Twój poziom cukru we krwi na dłużej (np. chleb lub makaron). Twój lekarz lub pielęgniarka powinni wcześniej omówić ten temat z Tobą.

Wyzdrowienie z hipoglikemii może być opóźnione, ponieważ Lantus ma przedłużone działanie.

1. Jeśli hipoglikemia powtarza się, weź ponownie 10-20 gramów cukru.
2. Natychmiast skonsultuj się z lekarzem, jeśli nie jesteś w stanie kontrolować hipoglikemii lub jeśli powtarza się.

Powiedz swoim bliskim, przyjaciołom i osobom towarzyszącym:

Jeśli nie jesteś w stanie połknąć lub stracisz przytomność, będziesz potrzebować wstrzyknięcia glukozy lub glukagonu (lek, który zwiększa poziom cukru we krwi). Wstrzyknięcia te są uzasadnione, nawet jeśli nie masz pewności, czy masz hipoglikemię.

Zalecane jest sprawdzenie poziomu cukru we krwi natychmiast po spożyciu glukozy w celu potwierdzenia, że masz hipoglikemię.