ENOKSAPARYNA LEDRAXEN 10 000 j.m. (100 mg)/1 ml ROZTÓR DO WSTRZYKIWAŃ W WSTRZYKIWACZU PRZEDNAWIERCONYM

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Enoxaparina Ledraxen 10 000 UI (100 mg)/1 ml roztwór do wstrzykiwań w strzykawce przedzielonej

enoxaparina sodowa

Ten lek podlega dodatkowemu monitorowaniu, co ułatwi wykrycie nowych informacji o jego bezpieczeństwie. Możesz przyczynić się do tego, komunikując wszelkie niepożądane działania, których doświadczasz. Na końcu sekcji 4 znajdują się informacje o tym, jak zgłaszać niepożądane działania.

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj całą ulotkę uważnie, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im to zaszkodzić.
• Jeśli doświadczasz niepożądanych działań, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli są to niepożądane działania, których nie wymieniono w tej ulotce. Patrz sekcja 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest Enoxaparina Ledraxen i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed zastosowaniem Enoxapariny Ledraxen
3. Sposób stosowania Enoxapariny Ledraxen
4. Możliwe niepożądane działania
5. Przechowywanie Enoxapariny Ledraxen
6. Zawartość opakowania oraz dodatkowe informacje

1. Co to jest Enoxaparina Ledraxen i w jakim celu się go stosuje

Enoxaparina Ledraxen zawiera substancję czynną o nazwie enoxaparina sodowa, która jest heparyną o niskiej masie cząsteczkowej (HBPM).

Enoxaparina Ledraxen działa na dwa sposoby.

1. Zapobiega powiększaniu się istniejących już skrzepów krwi. Pomaga to organizmowi rozpuścić je i zapobiec dalszemu szkodzeniu.
2. Przerywa tworzenie się nowych skrzepów w krwi.

Enoxaparinę Ledraxen można stosować w celu:

• leczenia skrzepów krwi
• zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi w następujących sytuacjach:
• przed i po operacji chirurgicznej
• gdy osoba ma chorobę krótkotrwałą i nie może się poruszać przez jakiś czas
• jeśli osoba miała skrzep krwi spowodowany rakiem, w celu zapobiegania tworzeniu się kolejnych skrzepów.
• w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi, gdy osoba ma niestabilną dusznicę bolesną (chorobę, w której serce nie otrzymuje wystarczającej ilości krwi) lub po zawale serca.
• zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi w rurkach aparatu dializacyjnego (stosowanego u osób z ciężkimi problemami nerek).

2. Informacje niezbędne przed zastosowaniem Enoxapariny Ledraxen

N

• jesteś uczulony na:
• • enoxaparinę sodową lub na którąkolwiek z pozostałych substancji tego leku (wymienionych w sekcji 6)
  • heparynę lub na inne heparyny o niskiej masie cząsteczkowej, takie jak nadroparyna, tinzaparyna lub dalteparina.

Objawy reakcji alergicznej obejmują: wysypkę, trudności z oddychaniem lub połykaniem, obrzęk twarzy, warg, języka, jamy ustnej, gardła lub oczu.

• miałeś reakcję na heparynę, która spowodowała ciężkie zmniejszenie liczby płytek krwi w ciągu ostatnich 100 dni
• masz przeciwciała przeciwko enoxaparinie we krwi
• krwawisz obficie lub masz choroby o wysokim ryzyku krwawienia, takie jak:
• wrzód żołądka, niedawna operacja mózgu lub oczu, lub krwawienie mózgowe.
• stosujesz Enoxaparinę Ledraxen w celu leczenia skrzepów krwi, i w ciągu 24 godzin będziesz miał:
• • punkcję lędźwiową lub rdzeniową
  • operację z zastosowaniem znieczulenia rdzeniowego lub epiduralnego.

A

Enoxaparina Ledraxen nie powinna być zamieniana z innymi lekami należącymi do grupy heparyn o niskiej masie cząsteczkowej. Jest to spowodowane tym, że nie są one identyczne i nie mają takiej samej aktywności ani wskazań do stosowania.

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania Enoxapariny Ledraxen, jeśli:

• kiedykolwiek miałeś reakcję na heparynę, która spowodowała ciężkie zmniejszenie liczby płytek krwi
• została Ci wszczepiona zastawka serca
• masz zapalenie wsierdzia (zakażenie wewnętrznej wyściółki serca)
• masz chorobę wrzodową żołądka
• miałeś niedawno udar mózgu (incydent naczyniowy mózgu)
• masz wysokie ciśnienie krwi
• masz cukrzycę lub problemy z naczyniami krwionośnymi oczu spowodowane cukrzycą (tzw.

retinopatia cukrzycowa)

• zostałeś niedawno operowany oczu lub mózgu
• jesteś osobą w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) i szczególnie jeśli masz powyżej 75 lat
• masz problemy z nerkami
• masz problemy z wątrobą
• masz bardzo niską wagę lub masz nadwagę
• masz wysoki poziom potasu we krwi (co może być stwierdzone za pomocą badania krwi)
• obecnie stosujesz leki, które wpływają na krwawienie (patrz poniżej - Stosowanie Enoxapariny Ledraxen z innymi lekami)
• masz jakikolwiek problem z kręgosłupem lub zostałeś poddany operacji kręgosłupa.

Jeśli dotyczy to którejkolwiek z wymienionych chorób (lub nie jesteś pewien), skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem Enoxapariny Ledraxen.

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, co oznacza, że jest „prawie wolny od sodu”.

Badania i kontrole

Może być konieczne wykonanie badania krwi przed rozpoczęciem stosowania tego leku oraz w trakcie jego stosowania; jest to konieczne w celu sprawdzenia poziomu płytek krwi oraz poziomu potasu we krwi.

Dzieci i młodzież

Skuteczność i bezpieczeństwo Enoxapariny Ledraxen nie zostały ocenione u dzieci i młodzieży.

Pozostałe leki i Enoxaparina Ledraxen

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku.

• Warfaryna – stosowana w celu zmniejszenia krzepliwości krwi
• Kwas acetylosalicylowy (także znany jako aspiryna), klopidogrel lub inne leki stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi (patrz także sekcja 3, „Zmiana leczenia przeciwzakrzepowego”)
• Wstrzyknięcie dekstranu – stosowane jako substytut krwi
• Ibuprofen, diklofenak, ketorolak i inne leki znane jako leki przeciwzapalne niesteroidestosowane w celu leczenia bólu i stanu zapalnego w chorobach takich jak zapalenie stawów
• Prednizolona, deksametazon i inne leki stosowane w celu leczenia astmy, reumatoidalnego zapalenia stawów i innych chorób
• Leki, które zwiększają poziom potasu we krwi, takie jak sole potasu, leki moczopędne i niektóre leki stosowane w celu leczenia problemów z sercem

O

W przypadku planowanej punkcji lędźwiowej lub operacji chirurgicznej, w trakcie której zostanie zastosowane znieczulenie rdzeniowe lub epiduralne, poinformuj swojego lekarza, że stosujesz Enoxaparinę Ledraxen.

E

Jeśli jesteś w ciąży, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli jesteś w ciąży i masz wszczepioną mechaniczną zastawkę serca, możesz mieć większe ryzyko tworzenia się skrzepów krwi. Twój lekarz omówi to z Tobą.

Jeśli karmisz piersią lub planujesz karmić piersią, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

C

Enoxaparina Ledraxen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zaleca się, aby personel medyczny odnotował nazwę handlową i numer serii produktu, który stosujesz.

3. Sposób stosowania Enoxapariny Ledraxen

Stosuj się ściśle do wskazań dotyczących podawania tego leku, wskazanych przez lekarza lub farmaceutę. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

U

• Zwykle twój lekarz lub pielęgniarka podadzą Ci Enoxaparinę Ledraxen. Jest to spowodowane tym, że lek ten musi być podawany w postaci wstrzyknięcia.
• Enoxaparina Ledraxen jest zwykle podawana w postaci wstrzyknięcia podskórnego.
• Enoxaparina Ledraxen może być podawana w postaci wstrzyknięcia dożylnego po pewnych typach zawałów serca i operacji chirurgicznych.
• Enoxaparina Ledraxen może być dodawana do rurki wychodzącej z ciała (linii tętniczej) na początku sesji dializy.

sesji dializy.

• Nie podawaj Enoxapariny Ledraxen w postaci wstrzyknięcia domięśniowego.

Q

• Twój lekarz zadecyduje o ilości Enoxapariny Ledraxen, która zostanie Ci podana. Ilość ta będzie zależała od powodu, dla którego lek ten ma być stosowany.
• Jeśli masz problemy z nerkami, może być konieczne podanie mniejszej ilości Enoxapariny Ledraxen.

1. Leczenie tworzenia się skrzepów krwi:
   • Dawka zwykła wynosi 150 UI (1,5 mg) na kilogram masy ciała na dobę lub 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała dwa razy na dobę.
   • Twój lekarz zadecyduje, jak długo będziesz stosował Enoxaparinę Ledraxen.

1. Zapobieganie tworzeniu się skrzepów krwi podczas operacji lub ograniczonej ruchomości spowodowanej chorobą:
   • Dawka zależy od ryzyka tworzenia się skrzepu. Zostaną Ci podane 2 000 UI (20 mg) lub 4 000 UI (40 mg) Enoxapariny Ledraxen na dobę.

2 000 UI (20 mg) lub 4 000 UI (40 mg) Enoxapariny Ledraxen na dobę.

• Jeśli będziesz operowany, zwykle pierwsze wstrzyknięcie zostanie podane 2 lub 12 godzin przed operacją.
• Jeśli masz ograniczoną ruchomość spowodowaną chorobą, zwykle zostaną Ci podane 4 000 UI (40 mg) Enoxapariny Ledraxen na dobę.

Twój lekarz zadecyduje, jak długo będziesz stosował Enoxaparinę Ledraxen.

• Twój lekarz zadecyduje, jak długo będziesz stosował Enoxaparinę Ledraxen.

1. Zapobieganie tworzeniu się skrzepów krwi, gdy masz niestabilną dusznicę bolesną lub po zawale serca:

Enoxaparinę Ledraxen można stosować w dwóch różnych typach zawałów serca. Ilość Enoxapariny Ledraxen, która zostanie Ci podana, zależy od wieku i typu zawału serca, który miałeś.

Zawał serca typu IAMSEST (zawał serca bez podniesienia odcinka ST):

• Dawka zwykła wynosi 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała co 12 godzin.
• Zwykle twój lekarz powie Ci, abyś również stosował kwas acetylosalicylowy (aspirynę).
• Twój lekarz zadecyduje, jak długo będziesz stosował Enoxaparinę Ledraxen.

Zawał serca typu IAMCEST (zawał serca z podniesieniem odcinka ST), jeśli masz mniej niż 75 lat:

• Zostanie Ci podana wstrzyknięta dawka początkowa dożylna 3 000 UI (30 mg) Enoxapariny Ledraxen.
• Równocześnie zostanie Ci podana dawka Enoxapariny Ledraxen w postaci wstrzyknięcia podskórnego. Dawka zwykła wynosi 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała co 12 godzin.
• Zwykle twój lekarz powie Ci, abyś również stosował kwas acetylosalicylowy (aspirynę).
• Twój lekarz zadecyduje, jak długo będziesz stosował Enoxaparinę Ledraxen.

Zawał serca typu IAMCEST, jeśli masz 75 lat lub więcej:

• Dawka zwykła wynosi 75 UI (0,75 mg) na kilogram masy ciała co 12 godzin.
• Maksymalna ilość Enoxapariny Ledraxen podana w pierwszych dwóch wstrzyknięciach wynosi 7 500 UI (75 mg).
• Twój lekarz zadecyduje, jak długo będziesz stosował Enoxaparinę Ledraxen.

Dla pacjentów poddanych interwencji koronarnej przezskórnej (ICP):

W zależności od tego, kiedy otrzymałeś ostatnie wstrzyknięcie Enoxapariny Ledraxen, twój lekarz może zadecydować o podaniu dodatkowej dawki Enoxapariny Ledraxen przed interwencją ICP. Będzie to wstrzyknięcie dożylna.

1. Zapobieganie tworzeniu się skrzepów krwi w rurkach aparatu dializacyjnego
   • Dawka zwykła wynosi 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała.
   • Enoxaparina Ledraxen jest dodawana do rurki wychodzącej z ciała (linii tętniczej) na początku sesji dializy. Ta ilość jest zwykle wystarczająca na sesję trwającą 4 godziny. Jednak twój lekarz może zdecydować o wykonaniu nowego wstrzyknięcia 50 UI do 100 UI/kg (od 0,5 do 1 mg/kg) na kilogram masy ciała, jeśli będzie to konieczne.

Jeśli będziesz wstrzykiwał sobie Enoxaparinę Ledraxen

Jeśli możesz wstrzykiwać sobie Enoxaparinę Ledraxen, twój lekarz lub pielęgniarka pokaże Ci, jak to robić. Nie próbuj wstrzykiwać sobie, jeśli nie zostałeś odpowiednio poinstruowany. Jeśli nie jesteś pewien, co robić, skonsultuj się natychmiast z lekarzem lub pielęgniarką. Jeśli wstrzyknięcie zostanie wykonane prawidłowo pod skórę (tzw. wstrzyknięcie podskórne), pomoże to zmniejszyć ból i powstanie siniaka w miejscu wstrzyknięcia.

Przed wstrzyknięciem sobie Enoxapariny Ledraxen

• Przygotuj wszystko, co będziesz potrzebować: strzykawkę, wacik z alkoholem lub mydłem i wodą, oraz pojemnik na przedmioty ostre
• Sprawdź datę ważności leku. Jeśli minęła, nie używaj go
• Sprawdź, czy strzykawka nie jest uszkodzona i czy roztwór leku jest przezroczysty. Jeśli nie, użyj innej strzykawki
• Upewnij się, że wiesz, jaką ilość będziesz wstrzykiwał
• Sprawdź w okolicy brzucha, czy poprzednie wstrzyknięcie spowodowało zaczerwienienie, zmianę koloru skóry, obrzęk, wydzielanie lub ból, który wciąż utrzymuje się. Jeśli tak, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką

I

Aby zmniejszyć ból i powstanie siniaka w miejscu wstrzyknięcia, należy stosować strzykawki w odpowiedni sposób. Postępuj zgodnie z instrukcjami.

Instrukcje dla strzykawki bez systemu zabezpieczającego

• Przygotowanie miejsca wstrzyknięcia:

Przed wykonaniem wstrzyknięcia umyj i osusz ręce. Za pomocą wacika z alkoholem oczyść (bez tarcia) miejsce, które wybrałeś do wstrzyknięcia.

Wybierz inne miejsce na brzuchu do każdego wstrzyknięcia.

• Zdjąć nakładkę, która osłania igłę.

Może pojawić się kropla na końcu igły. Jeśli tak się stanie, usuń kroplę przed wykonaniem wstrzyknięcia, delikatnie uderzając w korpus strzykawki (z igłą skierowaną w dół).

• Wykonanie wstrzyknięcia:

Strzykawka przedzielona jest gotowa do użycia. Wybierz miejsce po prawej lub lewej stronie brzucha. Miejsce to powinno być w odległości co najmniej 5 cm od pępka i w kierunku boków. Trzymaj strzykawkę tak, aby igła wskazywała w dół (pionowo pod kątem 90 stopni), w grubości fałdu skóry, który operuje pellizcją kciuka i palca wskazującego. Fałd powinien być trzymany przez całe wstrzyknięcie.

• Natychmiast wyrzuć strzykawkę do odpowiedniego pojemnika.

Usuwanie nieużytego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, będzie realizowane zgodnie z lokalnymi przepisami.

Instrukcje dla strzykawki z systemem zabezpieczającym

• Przygotowanie miejsca wstrzyknięcia:

Przed wykonaniem wstrzyknięcia umyj i osusz ręce. Za pomocą wacika z alkoholem oczyść (bez tarcia) miejsce, które wybrałeś do wstrzyknięcia.

Wybierz inne miejsce na brzuchu do każdego wstrzyknięcia.

• Najpierw odchyl trampę na bok o około 90 stopni. Ważne: nie zdejmuj nakładki przed odchyleniem trampy!

• Zdjąć nakładkę, która osłania igłę.

Może pojawić się kropla na końcu igły. Jeśli tak się stanie, usuń kroplę przed wykonaniem wstrzyknięcia, delikatnie uderzając w korpus strzykawki (z igłą skierowaną w dół).

• Wykonanie wstrzyknięcia:

Strzykawka przedzielona jest gotowa do użycia. Wybierz miejsce po prawej lub lewej stronie brzucha. Miejsce to powinno być w odległości co najmniej 5 cm od pępka i w kierunku boków. Trzymaj strzykawkę tak, aby igła wskazywała w dół (pionowo pod kątem 90 stopni), w grubości fałdu skóry, który operuje pellizcją kciuka i palca wskazującego. Fałd powinien być trzymany przez całe wstrzyknięcie.

• Zabezpiecz igłę:

Przyłóż trampę do twardej i stabilnej powierzchni, używając jednej ręki. Następnie naciśnij trampę w dół. Ważne: nie używaj palca, aby zabezpieczyć igłę w trampie! Odchyl trampę, aż igła zostanie włożona do elementu z plastiku z charakterystycznym kliknięciem.

Po zakończeniu

1. Aby uniknąć powstania siniaka, nie tarcz miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu.
2. Umieść strzykawkę w pojemniku na przedmioty ostre. Zamknij pojemnik i umieść go poza zasięgiem dzieci. Gdy pojemnik będzie pełny, usuń go zgodnie z instrukcjami lekarza lub farmaceuty.

Usuwanie nieużytego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, będzie realizowane zgodnie z lokalnymi przepisami.

C

• Zmiana leczenia z Enoxaparina Ledraxen na leki zmniejszające krzepliwość krwi, zwane antagonistami witaminy K (np. warfarina)

Twój lekarz poprosi o określenie we krwi parametru o nazwie IIN i powie ci, kiedy należy przerwać, a zatem leczenie Enoxapariną Ledraxen.

• Zmiana leczenia z leków zmniejszających krzepliwość krwi, zwanych antagonistami witaminy K (np. warfarina) na Enoxaparinę Ledraxen

Przerwij używanie antagonisty witaminy K. Twój lekarz poprosi o określenie we krwi parametru o nazwie IIN i powie ci, kiedy możesz zacząć używać Enoxapariny Ledraxen.

• Zmiana leczenia z Enoxapariny Ledraxen na leczenie z użyciem doustnych leków przeciwkrzepliwych

Przerwij używanie Enoxapariny Ledraxen. Zacznij brać doustny lek przeciwkrzepliwy 0-2 godziny przed następną zastrzykiem i kontynuuj normalnie.

• Zmiana leczenia z doustnego leku przeciwkrzepliwego na Enoxaparinę Ledraxen

Przerwij używanie doustnego leku przeciwkrzepliwego. Nie zaczynaj leczenia Enoxapariną Ledraxen, dopóki nie upłynęło 12 godzin od ostatniej dawki doustnego leku przeciwkrzepliwego.

J

Jeśli uważasz, że użyłeś zbyt dużej ilości lub zbyt małej ilości Enoxapariny Ledraxen, powiedz o tym natychmiast swojemu lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie, nawet jeśli nie masz objawów problemu. Jeśli dziecko przypadkowo wstrzyknie lub połknie Enoxaparinę Ledraxen, niezwłocznie zabierz je do szpitala.

S

Jeśli zapomniałeś podać sobie dawkę, zrób to jak najwcześniej. Nie używaj podwójnej dawki w tym samym dniu, aby zrekompensować zapomniane dawki. Aby upewnić się, że nie zapomnisz żadnej dawki, możesz używać kalendarza.

S

Ważne jest, abyś kontynuował leczenie Enoxapariną Ledraxen, dopóki twój lekarz nie zdecyduje o przerwaniu leczenia. Jeśli przerwiesz leczenie, może dojść do powstania skrzepu krwi, co może być bardzo niebezpieczne.

Jeśli masz jakieś wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj swojego lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane ciężkie

Przerwij leczenie Enoxapariną Ledraxen i powiedz o tym natychmiast swojemu lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli doświadczasz jakiegokolwiek objawu ciężkiej reakcji alergicznej (takiej jak wysypka, problemy z oddychaniem lub połykaniem, obrzęk twarzy, warg, języka, jamy ustnej, gardła lub oczu).

Przerwij leczenie Enoxapariną i powiedz o tym natychmiast swojemu lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów:

• ogólna wysypka, czerwona i łuszcząca się, z guzkami pod skórą i pęcherzami, acompañada de gorączce. Objawy zazwyczaj pojawiają się na początku leczenia (pustulosis exantemática generalizada aguda).

Podobnie jak inne leki podobne do tych, które zmniejszają krzepliwość krwi, Enoxaparina Ledraxen może powodować krwawienie. Może to stanowić zagrożenie dla twojego życia. W niektórych przypadkach krwawienie może nie być widoczne.

Powiedz o tym natychmiast swojemu lekarzowi, jeśli:

• masz jakiekolwiek krwawienie, które nie ustaje samoistnie
• masz objawy nadmiernego krwawienia (takie jak uczucie osłabienia, zmęczenia, bladości lub zawrotu głowy z bólem głowy lub nieznanym obrzękiem).

Twój lekarz może zdecydować o podjęciu ścisłej obserwacji lub zmianie leku.

Powiedz o tym natychmiast swojemu lekarzowi:

• jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy zablokowania naczynia krwionośnego przez skrzep krwi, takie jak:

• ból typu skurczu, zaczerwienienie, ciepło lub obrzęk w jednej nodze – są to objawy głębokiej żylnej choroby zakrzepowej
• trudności z oddychaniem, ból w klatce piersiowej, omdlenie lub kaszel z krwią – są to objawy zatorowości płucnej

• jeśli masz bolesną wysypkę skórną z ciemnoczerwonymi plamami pod skórą, które nie znikają po naciśnięciu.

Twój lekarz może poprosić o wykonanie badania krwi w celu sprawdzenia liczby płytek krwi.

O

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

• Krwawienie.
• Zwiększenie enzymów wątrobowych.

Częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób)

• Jeśli pojawiają się siniaki częściej niż zwykle. Może to być spowodowane problemem z krwią z powodu niskiej liczby płytek.
• Rozowy kolor skóry. Pojawia się częściej w miejscu, w którym wstrzyknięto Enoxaparinę Ledraxen.
• Wysypka skórna (pokrzywka, rumień).
• Zaczerwienienie i swędzenie skóry.
• Siniak lub ból w miejscu wstrzyknięcia.
• Obniżona liczba czerwonych krwinek we krwi.
• Zwiększona liczba płytek krwi we krwi.
• Ból głowy.

Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób)

• Nagły, ciężki ból głowy. Może to być objaw krwawienia w mózgu.
• Uczucie dyskomfortu i obrzęku brzucha. Może to być objaw krwawienia żołądkowego.
• Duże, czerwone i nieregularne zmiany skórne z pęcherzami.
• Irrytacja skóry (irritacja miejscowa).
• Możesz zauważyć żółtacenie skóry i oczu oraz ciemnienie koloru moczu. Może to być spowodowane problemem wątroby.

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

• Ciężka reakcja alergiczna. Objawy mogą obejmować: wysypkę skórną, problemy z połykaniem lub oddychaniem, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka.
• Zwiększenie poziomu potasu we krwi. Jest to bardziej prawdopodobne u osób z problemami nerek lub cukrzycą. Twój lekarz może sprawdzić to, wykonując badanie krwi.
• Zwiększenie liczby eozynofili we krwi. Twój lekarz może sprawdzić to, wykonując badanie krwi.
• Wypadanie włosów.
• Osteoporoza (choroba, w której kości mogą łamać się częściej)

po długotrwałym stosowaniu.

• Mrowienie, drętwienie i osłabienie mięśni (szczególnie w dolnej części ciała) po wykonaniu punkcji lędźwiowej lub znieczulenia rdzeniowego.
• Utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitem (w sposób, który uniemożliwia kontrolę potrzeb).
• Stwardnienie lub guz w miejscu wstrzyknięcia.

C

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: www.notificaRAM.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Enoxapariny Ledraxen

Przechowuj poniżej 25 °C.

Nie zamrażaj.

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po dacie CAD. Termin ważności to ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie używaj tego leku, jeśli zauważysz jakąkolwiek widoczną zmianę w wyglądzie roztworu.

Leków nie należy wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Pozostawienie opakowań i leków, których nie potrzebujesz, w Punkcie Zbiórki odpadów Szpitala lub w aptece. W razie wątpliwości poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. Dzięki temu będziesz przyczyniać się do ochrony środowiska.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Enoxapariny Ledraxen

• Substancją czynną jest sodowa enoksaparyna.

Każda strzykawka z 0,2 ml zawiera aktywność anti-Xa 2000 UI (równoważną 20 mg) sodowej enoksaparyny

• Pozostałe składniki to woda do wstrzykiwań.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Ciecz jest przezroczysta, bezbarwna lub ma kolor jasnożółty.

0,2 ml roztworu w strzykawce szklanej, przezroczystej, bezbarwnej i neutralnej, z igłą stałą i osłoną igły zamkniętą korkiem gumowym i tłocznikiem z polipropylenu w kolorze czarnym (bez systemu automatycznego zabezpieczenia).

Opakowania po 1, 2, 6, 10, 20 lub 50 strzykawek.

Dla strzykawek 0,2 ml i 0,4 ml strzykawki nie są podzielone.

Dla strzykawek 0,6 ml, 0,8 ml i 1 ml strzykawki są podzielone.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Venipharm

4, Bureaux de la Colline

92210 Saint-Cloud

FRANCJA

+33 1 47 71 16 98

[email protected]

Odpowiedzialny za wytwarzanie

Centre Spécialités Pharmaceutiques (Francja)

ZAC des Suzots

35 rue de la Chapelle F-63450

Saint-Amant Tallende,

FRANCJA

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i w Wielkiej Brytanii (Irlandia Północna) pod następującymi nazwami:

Niemcy Enoxaparin Ledraxen

Wielka Brytania Ledraxen

Szwecja: Enoxaparin Ledraxen

Hiszpania: Enoxaparina Ledraxen

Francja: Enoxaparine Arrow

Łotwa: Enoxaparin sodowy Ledraxen

Łotwa Enoxaparin sodowy Ledraxen

Austria: Enoxaparin Ledraxen

Cypr: Ledraxen

Czechy: Enoxaparin sodowy Ledraxen

Estonia: Enoxaparin sodowy Ledraxen

Finlandia: Enoxaparin Ledraxen

Chorwacja: Enoksaparinnatrij Ledraxen

Irlandia: Enoxaparin sodowy Ledraxen

Norwegia Enoxaparin Ledraxen

Polska: Enoxaparin sodowy Ledraxen

Portugalia: Enoxaparin Ledraxen

Słowacja: Ledraxen

Słowenia: Enoksaparin Ledraxen

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:czerwiec 2023

Pozostałe źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) (http://www.aemps.gob.es/)