DESWENLAFAKSYNA NORMON 100 mg TABLETKI O PRZEDŁUŻONEM UWALNIANIU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla pacjenta

Desvenlafaxina Normon 100 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu EFG

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im to zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią u Ciebie działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest Desvenlafaxina Normon i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Desvenlafaxiny Normon
3. Jak stosować Desvenlafaxinę Normon
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Desvenlafaxiny Normon
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Desvenlafaxina Normon i w jakim celu się go stosuje

Desvenlafaxina Normon to lek przeciwdepresyjny, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (IRSN). Grupa ta jest stosowana w leczeniu depresji. U osób z depresją mogą wystąpić niskie poziomy serotoniny i noradrenaliny (również znanej jako norepinefryna) w mózgu. Nie jest zupełnie znany mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych, ale mogą one pomóc zwiększyć poziomy serotoniny i noradrenaliny w mózgu.

Desvenlafaxina jest lekiem dla dorosłych.

2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Desvenlafaxiny Normon

Nie stosuj Desvenlafaxiny Normon:

• jeśli jesteś uczulony na deswenlafaksynę, wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• jeśli stosujesz lub stosowałeś w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowany w leczeniu depresji, zakażeń lub choroby Parkinsona. Stosowanie IMAO (np. linezolidu lub błękitu metylenowego) wraz z innymi lekami, takimi jak deswenlafaksyna, może powodować poważne lub nawet potencjalnie śmiertelne działania niepożądane. Ponadto powinieneś odczekać co najmniej 7 dni po zaprzestaniu stosowania deswenlafaksyny, zanim rozpoczniesz stosowanie jakiegokolwiek IMAO (zobacz także punkty „Zespół serotoninowy” i „Pozostałe leki”).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli przed rozpoczęciem stosowania deswenlafaksyny lub w trakcie leczenia deswenlafaksyną wystąpiły u Ciebie następujące choroby:

• jeśli Ty lub ktoś z Twojej rodziny ma historię lub miał manię (stan nadmiernej pobudliwości, uczucie euforii lub nadwrażliwości) lub zaburzenie dwubiegunowe (gwałtowne zmiany nastroju, np. przejście od depresji do euforii).
• jeśli masz historię agresywnego zachowania.
• jeśli masz problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku).
• jeśli masz historię nadciśnienia lub wysokiego ciśnienia krwi.
• jeśli masz historię problemów z sercem lub zawału.
• jeśli masz historię padaczki.
• jeśli masz historię zaburzeń krwawienia (skłonność do powstawania siniaków), lub jeśli jesteś w ciąży (zobacz punkt Ciąża, laktacja i płodność), lub jeśli stosujesz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), aspirynę i inne leki, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia podczas jednoczesnego stosowania z deswenlafaksyną.
• jeśli masz historię problemów z nerkami.
• jeśli masz historię niskiego poziomu sodu we krwi (hiponatremii).
• jeśli masz historię wysokiego poziomu cholesterolu, lub jeśli Twoje poziomy cholesterolu wzrastają.
• jeśli doświadczasz następujących działań niepożądanych: pobudliwość (pobudliwość i niepokój), zaburzenia świadomości, zamęt, śpiączka, kołatanie serca, zwiększone ciśnienie krwi, podwyższona temperatura ciała, nadmierne pocenie, brak koordynacji, skurcze mięśni lub sztywność, drgawki, nudności, wymioty i biegunka. Skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem, ponieważ możesz doświadczać zespołu serotoninowego (zaburzenia, które mogą być poważne i rzadko nawet potencjalnie śmiertelne).
• jeśli leczenie zostanie przerwane nagłym, mogą wystąpić objawy odstawiennego (np. zmiany nastroju, irytacja, pobudliwość, zawroty głowy, lęk, zamęt, ból głowy, zaburzenia snu, szumy uszne, drgawki, problemy ze wzrokiem i nadciśnienie). Dlatego też ważne jest stopniowe zmniejszanie dawki deswenlafaksyny pod kontrolą lekarską, zawsze gdy Ty i Twój lekarz zdecydujecie o przerwaniu leczenia.

Niekiedy leki z grupy, do której należy deswenlafaksyna (zwanej ISRS/IRSN), mogą powodować objawy dysfunkcji seksualnej (zobacz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te mogą utrzymywać się po zaprzestaniu leczenia.

Mysli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

Jeśli jesteś depresyjny i/lub masz zaburzenia lękowe, czasami możesz mieć myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. Myśli te mogą nasilać się po rozpoczęciu stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te wymagają czasu, aby zacząć działać, zwykle około dwóch tygodni, ale czasem dłużej.

Masz większe prawdopodobieństwo myślenia w ten sposób:

• Jeśli wcześniej miałeś myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu.
• Jeśli jesteś młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (poniżej 25 roku życia) z chorobami psychiatrycznymi, które były leczone lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli masz myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie w dowolnym momencie, skontaktuj się z lekarzem lub udaj się bezpośrednio do szpitala.

Może być przydatne, jeśli powiesz bliskiej osobieo tym, że jesteś depresyjny lub masz zaburzenia lękowe, i poproś ją o przeczytanie tej ulotki. Możesz również poprosić ją, aby powiedziała Ci, czy uważa, że Twoja depresja lub lęk się pogorszyły, lub czy jest zaniepokojona zmianami w Twoim zachowaniu.

Suchość w ustach

W 18% przypadków pacjentów leczonych deswenlafaksyną odnotowano suchość w ustach. Może to zwiększyć ryzyko próchnicy. Dlatego też powinieneś zadbać o higienę jamy ustnej.

Pacjenci w podeszłym wieku

U niektórych pacjentów w podeszłym wieku nie można wykluczyć zwiększonej wrażliwości na deswenlafaksynę.

Dzieci i młodzież

Deswenlafaksyna nie powinna być zwykle stosowana u dzieci i młodzieży. Ponadto powinieneś wiedzieć, że u pacjentów poniżej 18 roku życia istnieje większe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, wrogość (głównie agresja, zachowanie konfrontacyjne i irytacja), gdy przyjmują tego rodzaju leki. Mimo to lekarz może przepisać ten lek pacjentom poniżej 18 roku życia, gdy uzna to za najwłaściwsze dla pacjenta. Jeśli lekarz przepisał ten lek pacjentowi poniżej 18 roku życia i chcesz omówić tę decyzję, skontaktuj się z lekarzem. Powinieneś poinformować lekarza, jeśli u pacjentów poniżej 18 roku życia, którzy przyjmują deswenlafaksynę, wystąpią lub nasilą się którykolwiek z wymienionych powyżej objawów.

Ponadto nie udowodniono jeszcze długoterminowych skutków, jeśli chodzi o bezpieczeństwo, oraz skutków związanych z rozwojem, dojrzewaniem i rozwojem poznawczym i behawioralnym tego leku.

Pozostałe leki i Desvenlafaxina Normon

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inny lek.

Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), np. leki zawierające linezolid (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń) i błękit metylenowy (zobacz punkt „Nie stosuj Desvenlafaxiny Normon”).
• pozostałe leki zawierające wenlafaksynę lub deswenlafaksynę (również stosowane w leczeniu depresji).
• triptany (stosowane w leczeniu migreny).
• leki przeciwdepresyjne, np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, amfetaminy, lit, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (IRSN).
• leki zawierające sibutraminę (stosowaną w leczeniu otyłości).
• leki przeciwbólowe, np. opioidy, takie jak leki zawierające tramadol, fentanil i ich analogi, tapentadol, meperidyna, metadon (również stosowany w leczeniu zespołu abstynencyjnego i uzależnienia od opioidów) i pentazocyna.
• leki zawierające dextrometorfano (stosowane w leczeniu kaszlu).
• produkty zawierające Hypericum perforatum (również zwane „nasionami dziurawca”, naturalnym lub ziołowym lekiem stosowanym w leczeniu łagodnej depresji).
• produkty zawierające tryptofan (stosowane w problemach takich jak sen i depresja).
• leki zawierające ketokonazol (antygrzybiczy).
• ponadto, jeśli jesteś leczony przez innych pracowników służby zdrowia, poinformuj ich, że stosujesz deswenlafaksynę.

Zespół serotoninowy lub reakcje podobne do zespołu neuroleptycznego (SNM)

Rzadko może wystąpić zaburzenie zwane zespołem serotoninowym lub reakcjami podobnymi do SNM, które mogą powodować znaczne zmiany w funkcjonowaniu mózgu, mięśni i układu pokarmowego z powodu podwyższonych poziomów serotoniny w organizmie. Ten stan, potencjalnie śmiertelny, może wystąpić podczas stosowania leków, takich jak deswenlafaksyna, szczególnie gdy są one stosowane wraz z innymi lekami, o których mowa powyżej.

Zobacz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności” lub możliwe działania niepożądane związane z zespołem serotoninowym lub reakcjami podobnymi do SNM.

Zmiana leku przeciwdepresyjnego

Podczas zmiany leczenia z innego leku przeciwdepresyjnego na deswenlafaksynę wystąpiły objawy odstawiennego leku przeciwdepresyjnego. Twój lekarz może stopniowo zmniejszać dawkę Twojego pierwotnego leku przeciwdepresyjnego, aby pomóc zmniejszyć te objawy.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Może dojść do fałszywie dodatnich wyników dla niektórych substancji, takich jak fenylcylamina (PCP) i amfetaminy, w badaniach moczu pacjentów, którzy przyjmują lub przyjmowali deswenlafaksynę, nawet kilka dni po przerwaniu leczenia.

Stosowanie Desvenlafaxiny Normon z pokarmem, napojami i alkoholem

Tabletki deswenlafaksyny można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia. Powinieneś unikać picia alkoholu podczas stosowania deswenlafaksyny.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli stosujesz deswenlafaksynę w końcowej fazie ciąży, może wystąpić zwiększone ryzyko obfitego krwawienia z pochwy krótko po porodzie, szczególnie jeśli masz historię zaburzeń krwawienia. Twój lekarz lub położna powinni wiedzieć, że stosujesz deswenlafaksynę, aby mogli Ci doradzić. Kiedy stosuje się podobne leki (ISRS) w ciąży, może dojść do zwiększenia ryzyka poważnego efektu u noworodka, zwanego trwałym nadciśnieniem płucnym noworodka (HPPRN), powodującego, że noworodek oddycha szybciej i staje się sina. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu dziecka. Jeśli Twoje dziecko ma te objawy, skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem i/lub położną.

Poinformuj lekarza przed przerwaniem leczenia deswenlafaksyną w ciąży, ponieważ możesz doświadczyć nawrotu depresji.

Jeśli stosujesz deswenlafaksynę w drugiej połowie ciąży do końca, może dojść do zwiększenia ryzyka wystąpienia nadciśnienia i pojawienia się białka w moczu (stan przedrzucawkowy). Może również dojść do zwiększenia ryzyka krwawienia po porodzie (krwawienie poporodowe).

Jeśli stosujesz deswenlafaksynę w ciąży, poinformuj lekarza i/lub położną, ponieważ Twoje dziecko może doświadczyć objawów odstawiennych po urodzeniu. Objawy te mogą wystąpić zaraz po porodzie i mogą wymagać hospitalizacji. Objawy te obejmują trudności z karmieniem piersią lub problemy z oddychaniem. Jeśli Twoje dziecko ma te lub inne objawy po urodzeniu i jesteś zaniepokojony, skontaktuj się z lekarzem i/lub położną.

Deswenlafaksyna przenika do mleka matki. Istnieje ryzyko efektu dla dziecka. Dlatego nie powinieneś stosować deswenlafaksyny w okresie karmienia piersią, chyba że Twój lekarz wyraźnie Ci to zaleci.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Deswenlafaksyna może powodować zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia. Nie powinieneś prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie wiesz, jak ten lek wpływa na Ciebie.

3. Jak stosować Desvenlafaxinę Normon

Stosuj ten lek dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarskimi. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem.

Zalecana dawka to 50 mg raz na dobę. Twój lekarz może zwiększyć dawkę do 100 mg raz na dobę lub nawet do maksymalnie 200 mg raz na dobę, jeśli jest to konieczne.

Jeśli masz problemy z nerkami lub historię problemów z nerkami, skonsultuj się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przyjęcie innej dawki deswenlafaksyny.

Deswenlafaksynę należy przyjmować doustnie, mniej więcej o tej samej porze każdego dnia. Tabletki należy połykać całe z płynem, bez dzielenia, miażdżenia, żucia ani rozpuszczania.

Nie martw się, jeśli zobaczysz strukturę tabletki w swoich odchodach po przyjęciu deswenlafaksyny.Podczas gdy tabletka przemieszcza się przez Twój przewód pokarmowy, aktywny składnik deswenlafaksyny jest powoli uwalniany. Struktura tabletki nie ulega rozpuszczeniu i jest wydalana z kałem. Dlatego też, mimo że możesz zobaczyć strukturę tabletki w swoich odchodach, będziesz wchłaniał swoją dawkę deswenlafaksyny.

Jeśli przyjmujesz więcej Desvenlafaxiny Normon, niż powinieneś

Skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą, jeśli przyjmujesz większą ilość deswenlafaksyny, niż przepisano Ci.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku, skontaktuj się z Krajowym Centrum Informacji o Zatruciach, tel. 22 630 00 30.

Jeśli zapomnisz przyjąć Desvenlafaxinę Normon

Jeśli nie przyjmujesz dawki, przyjmij ją, jak tylko sobie przypomnisz. Jednak jeśli jest to już czas Twojej następnej dawki, pomiń pominiętą dawkę i przyjmij tylko jedną dawkę, jak zwykle. Nie przyjmuj dawki podwójnej, aby zrekompensować pominiętą dawkę.

Jeśli przerwiesz leczenie Desvenlafaxiną Normon

Nie przerywaj stosowania deswenlafaksyny ani nie zmieniaj dawki bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli czujesz się lepiej. Twój lekarz będzie wolał stopniowo zmniejszać dawkę deswenlafaksyny, aby uniknąć wystąpienia działań niepożądanych. Wiadomo, że pacjenci doświadczają działań niepożądanych, gdy przestają stosować deswenlafaksynę, szczególnie jeśli przyjmowali wysoką dawkę i przez długi czas. Niektóre z tych działań niepożądanych to: zawroty głowy, nudności, ból głowy, zmęczenie, irytacja, biegunka, lęk, koszmary senne i nadmierne pocenie. Dlatego też dawka powinna być zmniejszana, a pod kontrolą lekarską, w przypadku gdy Ty i Twój lekarz zdecydujecie o przerwaniu leczenia deswenlafaksyną.

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z tych lub innych objawów, skontaktuj się z lekarzem (zobacz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”). U niektórych pacjentów całkowite zaprzestanie leczenia może wymagać kilku miesięcy lub nawet dłużej.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Ciężkie działania niepożądane

Jeśli zauważy którykolwiek z poniższych objawów, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala:

• problemy z sercem, takie jak szybkie bicie serca, zwiększony ciśnienie krwi lub ból w klatce piersiowej.
• problemy z oczami, takie jak niewyraźne widzenie.
• problemy neurologiczne, takie jak zawroty głowy, drętwienie i mrowienie, zaburzenia ruchu (np. niekontrolowane ruchy mięśni, niepokój), drgawki lub ataki.
• problemy psychiatryczne, takie jak nadmierna aktywność i euforia.
• alergia na leki, takie jak wysypka, obrzęk gardła lub problemy z oddychaniem.

Lista możliwych działań niepożądanych

Działania niepożądane i ich częstość (prawdopodobieństwo wystąpienia) wymienione poniżej zostały zaobserwowane u pacjentów. Ogólnie rzecz biorąc, te działania niepożądane występowały częściej w pierwszym tygodniu leczenia.

Bardzo częste dotyczą więcej niż 1 na 10 pacjentów

Częste dotyczą od 1 do 10 na 100 pacjentów

Nieczęste dotyczą od 1 do 10 na 1000 pacjentów

Rzadkie dotyczą od 1 do 10 na 10 000 pacjentów

Częstość nieznana (nie można oszacować częstości na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia układu immunologicznego

Nieczęste: reakcja alergiczna.

Zaburzenia metaboliczne i odżywiania

Częste: utrata apetytu.

Rzadkie: hiponatremia (zmniejszona koncentracja sodu we krwi).

Zaburzenia psychiatryczne

Bardzo częste: bezsenność.

Częste: zespół abstynencyjny, lęk, nerwowość, niezwykłe sny, drażliwość, zmniejszenie libido, brak orgazmu.

Nieczęste: zaburzenia obrazu siebie i rzeczywistości, nieprawidłowy orgazm.

Rzadkie: mania (stan nadmiernego pobudzenia, uczucie euforii lub nadmiernej irytacji), hipomania (stan pobudzenia i nadmiernej aktywności) i halucynacje.

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo częste: ból głowy, zawroty głowy, senność.

Częste: drżenie, drętwienie i mrowienie, zaburzenia uwagi, zaburzenia smaku.

Nieczęste: utrata przytomności, nieprawidłowe ruchy (dyskineza).

Rzadkie: zespół serotoninowy (charakteryzujący się objawami takimi jak pobudzenie, zaburzenia świadomości, splątanie, śpiączka, kołatanie serca, zwiększone ciśnienie krwi, podniesiona temperatura ciała, nadmierne pocenie, brak koordynacji, skurcze mięśni lub sztywność, drżenie, nudności, wymioty i biegunka), drgawki (ataki), zaburzenia ruchu (np. niekontrolowane ruchy mięśni, niepokój).

Zaburzenia oczu

Częste: niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenic.

Zaburzenia słuchu

Częste: uczucie zawrotu głowy, szumy uszne.

Zaburzenia serca

Częste: szybkie bicie serca, kołatanie serca (uczucie szybkiego, nieregularnego lub silnego bicia serca).

Rzadkie: problemy z sercem, często wywołane stresującymi sytuacjami (kardiomiopatia Takotsubo).

Zaburzenia naczyniowe

Częste: wysokie ciśnienie krwi, zaczerwienienie.

Nieczęste: niskie ciśnienie krwi podczas zmiany pozycji, zimne kończyny.

Zaburzenia oddechowe

Częste: ziewanie.

Nieczęste: krwawienia z nosa.

Zaburzenia przewodu pokarmowego

Bardzo częste: nudności, suchość w ustach, zaparcia.

Częste: biegunka, wymioty.

Rzadkie: ostre zapalenie trzustki (stan zapalny trzustki).

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo częste: nadmierne pocenie.

Częste: wysypka.

Nieczęste: całkowita lub częściowa utrata włosów.

Rzadkie: zespół Stevens-Johnsona (rumień wielopostaciowy, który jest reakcją nadwrażliwości na leki, wpływającą na skórę i błony śluzowe), obrzęk podskórny, wrażliwość na światło.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe

Częste: sztywność mięśni.

Zaburzenia nerek i moczowe

Nieczęste: zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu, białko w moczu.

Zaburzenia układu rozrodczego

Częste: zaburzenia erekcji, opóźnione wytryski, niezdolność do wytrysku.

Nieczęste: zaburzenia wytrysku, zaburzenia seksualne.

Częstość nieznana: obfite krwawienie z pochwy krótko po porodzie (krwawienie poporodowe), patrz „Ciąża, laktacja i płodność” w sekcji 2, aby uzyskać więcej informacji.

Zaburzenia ogólne

Częste: zmęczenie, słabość, dreszcze, uczucie niepokoju.

Badania i oceny medyczne

Częste: zaburzenia wyników badań wątrobowych, zwiększenie masy ciała, utrata masy ciała, wysokie ciśnienie krwi.

Nieczęste: zwiększenie poziomu cholesterolu we krwi, zwiększenie poziomu triglicerydów we krwi, zwiększenie poziomu hormonu prolaktyny we krwi.

Przekazywanie działań niepożądanych

Jeśli doświadcza jakiegokolwiek działania niepożądanego, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tej ulotce. Może również przekazać je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: www.notificaRAM.es. Przekazując działania niepożądane, może przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Desvenlafaxiny Normon

Należy przechowywać ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po „CAD”. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest wskazany.

Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Opakowania i leki, których nie potrzebuje, należy oddać do punktu zbiórki w aptece. W przypadku wątpliwości należy zapytać farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebuje. W ten sposób pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Desvenlafaxiny Normon

Substancją czynną jest deswenlafaksyna.

Kaźdy tabletek zawiera 100 mg deswenlafaksyny.

Pozostałe składniki to: hipromeloza, celuloza mikrokrystaliczna, talk, stearynian magnezu, kwas alginowy, kwas cytrynowy monohydrat i povidon.

Obudowa tabletek 100 mg zawiera: hipromeloza, dwutlenek tytanu (E171), makrogol, tlenek żelaza czerwonego (E172) i tlenek żelaza czarny/żelazowy (E172).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Tabletka o ciemnobrązowym do czerwonego kolorze, w kształcie diamentu, dwuwypukła z „17I” po jednej stronie i płaska po drugiej. Długość około 12 mm i szerokość około 9 mm.

Desvenlafaksyna Normon 100 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu EFG jest dostępna w opakowaniach po 28 tabletek.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

LABORATORIOS NORMON, S.A.

Ronda de Valdecarrizo 6, 28760 Tres Cantos, Madryt (Hiszpania)

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki: luty 2024

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es