DESWENLAFAKSYNA CINFA 100 mg TABLETKI O PRZEDŁUŻONEM UWALNIANIU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla pacjenta

deswenlafaksyna cinfa 100 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu EFG

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im to zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią u Ciebie działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, których nie wymieniono w tej ulotce. Patrz rozdział 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest deswenlafaksyna cinfa i w jakim celu się ją stosuje
2. Informacje, które należy poznać przed rozpoczęciem stosowania deswenlafaksyny cinfa
3. Jak stosować deswenlafaksynę cinfa
4. Możliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie deswenlafaksyny cinfa
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest deswenlafaksyna cinfa i w jakim celu się ją stosuje

Deswenlafaksyna cinfa jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (IRSN). Grupa ta jest stosowana w leczeniu depresji. U osób z depresją mogą wystąpić niskie poziomy serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Nie jest do końca znany mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych, ale mogą one pomóc zwiększyć poziomy serotoniny i noradrenaliny w mózgu.

Ten lek jest przeznaczony dla osób dorosłych.

2. Informacje, które należy poznać przed rozpoczęciem stosowania deswenlafaksyny cinfa

Nie stosuj deswenlafaksyny cinfa:

• jeśli jesteś uczulony na deswenlafaksynę, wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w rozdziale 6).
• jeśli stosujesz lub stosowałeś w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowany w leczeniu depresji, zakażeń lub choroby Parkinsona. Stosowanie IMAO (np. linezolidu lub błękitu metylenowego) wraz z innymi lekami, takimi jak deswenlafaksyna, może powodować poważne lub nawet potencjalnie śmiertelne działania niepożądane. Ponadto powinieneś odczekać co najmniej 7 dni po zaprzestaniu stosowania deswenlafaksyny, zanim rozpoczniesz stosowanie jakiegokolwiek IMAO (patrz również rozdziały „Zespół serotoninowy” i „Pozostałe leki a deswenlafaksyna cinfa”).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania deswenlafaksyny skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli przed rozpoczęciem stosowania deswenlafaksyny lub w trakcie leczenia wystąpiły u Ciebie następujące schorzenia:

• jeśli Ty lub ktoś z Twojej rodziny ma historię lub miał manię (stan nadmiernej pobudliwości, uczucie euforii lub nadmiernej irytacji) lub zaburzenie dwubiegunowe (gwałtowne zmiany nastroju, np. przejście od depresji do euforii).
• jeśli masz historię agresywnego zachowania.
• jeśli masz problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku).
• jeśli masz historię nadciśnienia lub wysokiego ciśnienia krwi.
• jeśli masz historię problemów z sercem lub zawału.
• jeśli masz historię padaczki.
• jeśli masz historię zaburzeń krwawienia (skłonność do powstawania siniaków) lub jesteś w ciąży (patrz rozdział Ciąża i laktacja), lub stosujesz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), aspirynę i inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawienia, gdy są stosowane jednocześnie z deswenlafaksyną.
• jeśli masz historię problemów z nerkami.
• jeśli masz historię niskiego poziomu sodu we krwi (hiponatremii).
• jeśli masz historię wysokiego poziomu cholesterolu lub jeśli Twoje poziomy cholesterolu wzrastają.
• jeśli doświadczasz następujących działań niepożądanych: pobudliwość (pobudliwość i niepokój), zaburzenia świadomości, dezorientacja, śpiączka, kołatanie serca, zwiększone ciśnienie krwi, gorączka, nadmierne pocenie, brak koordynacji, skurcze mięśni lub sztywność, drgawki, nudności, wymioty i biegunka. Skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem, ponieważ możesz doświadczać zespołu serotoninowego (zaburzenia, które może być poważne i rzadko nawet potencjalnie śmiertelne).
• jeśli leczenie zostanie przerwane nagłe, mogą wystąpić objawy odstawiennego (np. zmiany nastroju, irytacja, pobudliwość, zawroty głowy, lęk, dezorientacja, ból głowy, zaburzenia snu, szum uszny i drgawki). Dlatego też ważne jest stopniowe zmniejszanie dawki deswenlafaksyny pod kontrolą lekarską, zawsze gdy Ty i Twój lekarz zdecydujecie o przerwaniu leczenia.

Niektóre leki z grupy, do której należy deswenlafaksyna (zwanej ISRS/IRSN), mogą powodować objawy dysfunkcji seksualnej (patrz rozdział 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymują się po zaprzestaniu leczenia.

Mysli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

Jeśli jesteś depresyjny i/lub masz zaburzenia lękowe, czasami możesz mieć myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. Myśli te mogą nasilać się po rozpoczęciu stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te wymagają czasu, aby zacząć działać, zwykle około dwóch tygodni, ale czasem dłużej.

Masz większe prawdopodobieństwo myślenia w ten sposób:

• Jeśli wcześniej miałeś myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu.
• Jeśli jesteś młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (poniżej 25 roku życia) z chorobami psychiatrycznymi, które były leczone lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli masz myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie w dowolnym momencie, skonsultuj się z lekarzem lub udaj się do szpitala bezpośrednio.

Może być pomocne, jeśli powiesz bliskiej osobieo tym, że jesteś depresyjny lub masz zaburzenia lękowe, i poproś ją o przeczytanie tej ulotki. Możesz również poprosić ją o powiedzenie, czy uważa, że Twoja depresja lub lęk się pogorszyły, lub czy są zaniepokojeni zmianami w Twoim zachowaniu.

Suchość jamy ustnej

W 18% przypadków u pacjentów leczonych deswenlafaksyną wystąpiła suchość jamy ustnej. Może to zwiększyć ryzyko próchnicy. Dlatego też powinieneś dbać o higienę jamy ustnej.

Pacjenci w podeszłym wieku

U niektórych pacjentów w podeszłym wieku nie można wykluczyć zwiększonej wrażliwości na deswenlafaksynę.

Dzieci i młodzież

Deswenlafaksyna nie powinna być zwykle stosowana u dzieci i młodzieży. Ponadto powinieneś wiedzieć, że u pacjentów poniżej 18 roku życia istnieje większe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, agresja (głównie agresja, zachowania konfrontacyjne i irytacja), gdy przyjmują tego rodzaju leki. Mimo to lekarz może przepisać ten lek pacjentom poniżej 18 roku życia, gdy uzna to za najwłaściwsze dla pacjenta. Jeśli lekarz przepisał ten lek pacjentowi poniżej 18 roku życia i chcesz omówić tę decyzję, proszę skonsultuj się z lekarzem. Powinieneś poinformować lekarza, jeśli u pacjentów poniżej 18 roku życia, którzy przyjmują deswenlafaksynę, wystąpią lub nasilą się którykolwiek z wymienionych powyżej objawów.

Ponadto nie udowodniono jeszcze długoterminowych skutków, jeśli chodzi o bezpieczeństwo, oraz skutków związanych z wzrostem, dojrzałością i rozwojem poznawczym oraz behawioralnym tego leku.

Pozostałe leki a deswenlafaksyna cinfa

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inny lek.

Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), np. leki zawierające linezolid (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń) i błękit metylenowy (patrz rozdział „Nie stosuj deswenlafaksyny cinfa”).
• inne leki zawierające wenlafaksynę lub deswenlafaksynę (mogą być stosowane w leczeniu depresji).
• triptany (stosowane w leczeniu migreny).
• leki przeciwdepresyjne, np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, amfetaminy, lit, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (IRSN).
• leki zawierające sibutraminę (stosowane w leczeniu otyłości).
• leki przeciwbólowe, np. leki zawierające tramadol, fentanyl i jego analogi, tapentadol, meperydynę, metadon (również stosowany w leczeniu zespołu abstynencyjnego i uzależnienia od opioidów) i pentazocynę.
• leki zawierające dextrometorfan (stosowane w leczeniu kaszlu).
• produkty zawierające Hypericum perforatum (również zwane „nawłoć”, ziołowym lekiem lub suplementem diety stosowanym w leczeniu łagodnej depresji).
• produkty zawierające tryptofan (stosowane w leczeniu problemów takich jak sen i depresja).
• leki zawierające ketokonazol (antygrzybiczy).
• Ponadto, jeśli jesteś leczony przez innych pracowników służby zdrowia, poinformuj ich o tym, że stosujesz deswenlafaksynę.

Zespół serotoninowy lub reakcje podobne do zespołu neuroleptycznego

Rzadko może wystąpić zaburzenie zwane zespołem serotoninowym lub reakcje podobne do zespołu neuroleptycznego, które mogą powodować znaczne zmiany w funkcjonowaniu mózgu, mięśni i układu pokarmowego z powodu wysokich poziomów serotoniny w organizmie. Ten stan, potencjalnie śmiertelny, może wystąpić podczas stosowania leków takich jak deswenlafaksyna, szczególnie gdy są one stosowane wraz z innymi lekami wymienionymi powyżej.

Patrz rozdział „Ostrzeżenia i środki ostrożności” lub możliwe działania niepożądane związane z zespołem serotoninowym lub reakcjami podobnymi do zespołu neuroleptycznego.

Zmiana leku przeciwdepresyjnego

Podczas zmiany leczenia z innego leku przeciwdepresyjnego na deswenlafaksynę wystąpiły objawy odstawiennego leku przeciwdepresyjnego. Twój lekarz może stopniowo zmniejszać dawkę Twojego pierwotnego leku przeciwdepresyjnego, aby pomóc zmniejszyć te objawy.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Możliwe są fałszywie dodatnie wyniki dla niektórych substancji, takich jak fencyklidyna (PCP) i amfetaminy, w badaniach moczu u pacjentów, którzy przyjmują lub przyjmowali deswenlafaksynę, nawet kilka dni po zaprzestaniu leczenia.

Stosowanie deswenlafaksyny cinfa z pokarmem, napojami i alkoholem

Tabletki deswenlafaksyny mogą być przyjmowane z lub bez pokarmu. Powinieneś unikać picia alkoholu podczas stosowania deswenlafaksyny.

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli przyjmujesz deswenlafaksynę w ostatnim okresie ciąży, może wystąpić zwiększone ryzyko obfitego krwawienia z pochwy krótko po porodzie, szczególnie jeśli masz historię zaburzeń krwawienia. Twój lekarz lub położna powinni wiedzieć, że stosujesz deswenlafaksynę, aby mogli Cię odpowiednio doradzić. Kiedy są stosowane w ciąży leki podobne (ISRS), może wzrosnąć ryzyko poważnego efektu u noworodka, zwanego trwałym nadciśnieniem płucnym noworodka (HPPRN), powodującym, że noworodek oddycha szybciej i staje się sina. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu dziecka. Jeśli Twoje dziecko ma te objawy, skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem i/lub położną.

Jeśli przyjmujesz deswenlafaksynę w ciąży, poinformuj lekarza i/lub położną, ponieważ Twoje dziecko może doświadczyć objawów odstawiennych po urodzeniu. Objawy te mogą pojawić się zaraz po porodzie i mogą wymagać hospitalizacji. Do objawów należą trudności z karmieniem piersią lub problemy z oddychaniem. Jeśli Twoje dziecko ma te lub inne objawy po urodzeniu i jesteś zaniepokojony, skonsultuj się z lekarzem i/lub położną.

Deswenlafaksyna przenika do mleka matki. Istnieje ryzyko efektu dla dziecka. Dlatego nie stosuj deswenlafaksyny cinfa w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz wyraźnie Ci to zaleci.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Deswenlafaksyna może powodować zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia. Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn lub narzędzi, dopóki nie wiesz, jak ten lek wpływa na Ciebie.

Deswenlafaksyna cinfazawiera żółcień pomarańczową (E-110).

Ten lek może powodować reakcje alergiczne, ponieważ zawiera lakę aluminiową FCF żółcień pomarańczową (E-110). Może powodować astmę, szczególnie u pacjentów uczulonych na kwas acetysalicylowy.

3. Jak stosować deswenlafaksynę cinfa

Stosuj ten lek dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarskimi lub farmaceutycznymi. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

Zalecana dawka to 50 mg raz na dobę. Twój lekarz może zwiększyć dawkę do 100 mg raz na dobę lub nawet do maksymalnie 200 mg raz na dobę, jeśli jest to konieczne.

Jeśli masz problemy z nerkami lub historię problemów z nerkami, skonsultuj się z lekarzem, ponieważ może być konieczne stosowanie innej dawki deswenlafaksyny.

Deswenlafaksynę należy przyjmować doustnie, mniej więcej o tej samej porze każdego dnia. Tabletki należy połykać całe z płynem, bez dzielenia, miażdżenia, żucia ani rozpuszczania.

Nie martw się, jeśli zobaczysz strukturę tabletki w swoich odchodach po przyjęciudeswenlafaksyny.Podczas gdy tabletka przemieszcza się przez Twój przewód pokarmowy, aktywny składnik deswenlafaksyny jest powoli uwalniany. Struktura tabletki nie ulega rozpuszczeniu i jest wydalana z kałem. Dlatego też, mimo że możesz zobaczyć strukturę tabletki w swoich odchodach, będziesz wchłaniał swoją dawkę deswenlafaksyny.

Jeśli przyjmujesz więcej deswenlafaksyny cinfa, niż powinieneś

Skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą, jeśli przyjmujesz większą ilość deswenlafaksyny, niż przepisał Ci lekarz.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Jeśli zapomnisz przyjąć deswenlafaksynę cinfa

Jeśli nie przyjmujesz dawki, przyjmij ją, jak tylko sobie przypomnisz. Jednak jeśli jest to już czas Twojej następnej dawki, pomiń pominiętą dawkę i przyjmij tylko jedną dawkę, jak zwykle. Nie przyjmuj dawki podwójnej, aby zrekompensować pominięte dawki.

Jeśli przerwiesz leczenie deswenlafaksyną cinfa

Nie przerywaj stosowania deswenlafaksyny i nie zmieniaj dawki bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli czujesz się lepiej. Twój lekarz będzie wolał stopniowo zmniejszać dawkę deswenlafaksyny, aby uniknąć wystąpienia działań niepożądanych. Wiadomo, że pacjenci doświadczają działań niepożądanych, gdy przestają stosować deswenlafaksynę, szczególnie jeśli przyjmowali wysoką dawkę i przez długi czas. Niektóre z tych działań niepożądanych to: zawroty głowy, nudności, ból głowy, zmęczenie, irytacja, biegunka, lęk, koszmary senne i nadmierne pocenie. Dlatego też dawka powinna być zmniejszana stopniowo, o ile to możliwe, i pod kontrolą lekarską, w przypadku gdy Ty i Twój lekarz zdecydujecie o przerwaniu leczenia deswenlafaksyną.

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z tych lub innych objawów, które są dla Ciebie uciążliwe, skonsultuj się z lekarzem (patrz rozdział „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Ciężkie działania niepożądane

Jeśli zauważy którykolwiek z poniższych objawów, powiadom swojego lekarza natychmiast lub udaj się do najbliższego szpitala:

• problemy z sercem, takie jak szybkie bicie serca, zwiększony ciśnienie krwi lub ból w klatce piersiowej.
• problemy z oczami, takie jak niewyraźne widzenie.
• problemy neurologiczne, takie jak zawroty głowy, drętwienie i mrowienie, zaburzenia ruchu (np. niekontrolowane ruchy mięśni, niepokój), drgawki lub ataki.
• problemy psychiatryczne, takie jak nadpobudliwość i euforia.
• alergia na leki, takie jak wysypka, obrzęk gardła lub problemy z oddychaniem.

Lista możliwych działań niepożądanych

Działania niepożądane i ich częstość (prawdopodobieństwo wystąpienia) wymienione poniżej zostały zaobserwowane u pacjentów. Ogólnie rzecz biorąc, te działania niepożądane występowały częściej w pierwszym tygodniu leczenia.

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów)

Częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 pacjentów)

Nieczęste (mogą wystąpić u do 1 na 100 pacjentów)

Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 pacjentów)

Częstość nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia układu immunologicznego

Nieczęste: reakcja alergiczna

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Częste: utrata apetytu

Rzadkie: hiponatremia (zmniejszona koncentracja sodu we krwi)

Zaburzenia psychiatryczne

Bardzo częste: bezsenność

Częste: zespół abstynencyjny, lęk, nerwowość, niezwykłe sny, drażliwość, zmniejszona libido, brak orgazmu

Nieczęste: zaburzenia obrazu własnego i rzeczywistości, nieprawidłowy orgazm

Rzadkie: halucynacje, hipomania (stan pobudzenia i nadmiernej aktywności) i mania (stan nadmiernej pobudliwości, uczucie euforii lub nadmiernej irytacji)

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo częste: zawroty głowy, ból głowy, senność

Częste: drżenie, deficyt uwagi, drętwienie i mrowienie, zaburzenia smaku

Nieczęste: utrata przytomności, nieprawidłowe ruchy (dyskineza)

Rzadkie: zespół serotoninowy (charakteryzujący się objawami takimi jak pobudzenie (pobudliwość i niepokój), zaburzenia świadomości, zamęt, śpiączka, kołatanie serca, zwiększony ciśnienie krwi, podniesiona temperatura ciała, nadmierne pocenie, brak koordynacji, skurcze mięśni lub sztywność, drżenie, nudności, wymioty i biegunka), drgawki (ataki), zaburzenia ruchu (np. niekontrolowane ruchy mięśni, niepokój)

Zaburzenia oczne

Częste: rozszerzenie źrenic, niewyraźne widzenie

Zaburzenia słuchu

Częste: szumy uszne, uczucie zawrotu głowy

Zaburzenia serca

Częste: szybkie bicie serca, kołatanie serca (uczucie szybkiego, nieregularnego lub silnego bicia serca)

Zaburzenia naczyniowe

Częste: wysokie ciśnienie krwi, zaczerwienienie

Nieczęste: zimne kończyny, niskie ciśnienie krwi podczas zmiany pozycji

Zaburzenia oddechowe

Częste: ziewanie

Nieczęste: krwawienia z nosa

Zaburzenia przewodu pokarmowego

Bardzo częste: nudności, suchość w ustach, zaparcie

Częste: wymioty, biegunka

Rzadkie: ostre zapalenie trzustki (stan zapalny trzustki)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo częste: nadmierne pocenie

Częste: wysypka

Nieczęste: całkowita lub częściowa utrata włosów

Rzadkie: zespół Stevens-Johnsona (wysypka wielopostaciowa będąca reakcją nadwrażliwości, która dotyka skóry i błon śluzowych), obrzęk podskórny, wrażliwość na światło

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe

Częste: sztywność mięśni

Zaburzenia nerek i moczowe

Nieczęste: trudności z oddawaniem moczu, zatrzymanie moczu, białko w moczu

Zaburzenia układu rozrodczego

Częste: zaburzenia erekcji, opóźnione ejakulacje, niepowodzenie ejakulacji

Nieczęste: zaburzenia seksualne, zaburzenia ejakulacji

Częstość nieznana: obfite krwawienie z pochwy krótko po porodzie (krwawienie poporodowe), patrz „Ciąża i laktacja” w sekcji 2, aby uzyskać więcej informacji.

Zaburzenia ogólne

Częste: zmęczenie, słabość, dreszcze, uczucie niepokoju

Badania i oceny medyczne

Częste: zaburzenia wyników badań wątrobowych, wysokie ciśnienie krwi, przyrost masy ciała, utrata masy ciała

Nieczęste: zwiększone stężenie cholesterolu we krwi, zwiększone wartości triglicerydów we krwi, zwiększone wartości hormonu prolaktyny we krwi.

Przekazywanie działań niepożądanych

Jeśli doświadcza jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tym prospekcie. Można również przekazać je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: https://www.notificaram.es. Przekazując działania niepożądane, możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie deswenlafaksyny cinfa

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po CAD. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest wskazany.

Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Opakowania i leki, których nie potrzebujesz, oddaj do Punktu SIGRE w aptece. W przypadku wątpliwości, poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. W ten sposób pomagasz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład deswenlafaksyny cinfa

Substancją czynną jest deswenlafaksyna. Każda tabletka zawiera 100 mg deswenlafaksyny (w postaci benzoatu).

Pozostałe składniki to:

Rdzeń: hipromeloza, celuloza mikrokrystaliczna, talk, kwas stearynowy, krzemionka koloidalna bezwodna i stearynian magnezu.

Obudowa: alkohol poliwiniowy, dwutlenek tytanu (E-171), makrogol, talk, tlenek żelaza czerwonego (E-172) i lakier aluminiowy FCF pomarańczowo-żółty (E-110).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Tabletki w kolorze pomarańczowo-czerwonym, okrągłe i dwuwypukłe.

Tabletki są pakowane w blistry OPA/AL/PVC//Aluminium i blistry PVC/PE/PVDC//Aluminium.

Deswenlafaksyna cinfa jest dostępna w opakowaniach po 28 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Laboratoria Cinfa, S.A.

Carretera Olaz-Chipi, 10. Polígono Industrial Areta

31620 Huarte (Navarra) – Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanie

PharOs MT Ltd.

HF62X, Hall Far Industrial Estate,

Birzebbugia BBG3000

Malta

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu: kwiecień 2022

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

Możesz uzyskać dostęp do szczegółowych i aktualnych informacji o tym leku, skanując kod QR zawarty w prospekcie i opakowaniu za pomocą telefonu komórkowego (smartfonu). Możesz również uzyskać dostęp do tych informacji pod następującym adresem internetowym: https://cima.aemps.es/cima/dochtml/p/86782/P_86782.html

Kod QR do: https://cima.aemps.es/cima/dochtml/p/86782/P_86782.html