CITALVIR 20 mg TABLETKI POWLEKANE

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: Informacje dla użytkownika.

CITALVIR 20 mg tabletki powlekane EFG

Citalopram

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę. Możesz potrzebować ponownego przeczytania jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im to zaszkodzić.
• Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz sekcję 4.

W tej ulotce:

1. Co to jest CITALVIR i w jakim celu się go stosuje.
2. Co powinieneś wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania CITALVIR.
3. Jak stosować CITALVIR.
4. Mogące wystąpić działania niepożądane.
5. Przechowywanie CITALVIR.
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje.

1. Co to jest Citalvir i w jakim celu się go stosuje

CITALVIR jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.

CITALVIR jest wskazany w:

• Leczeniu depresji i zapobieganiu nawrotom.
• Leczeniu zaburzeń lękowych z lub bez agorafobii.
• Leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

2. Co powinieneś wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Citalvir

Nie stosuj CITALVIR:

• Jeśli jesteś uczulony na citalopram lub na którykolwiek z pozostałych składników leku (wymienionych w sekcji 6).
• Jeśli stosujesz inne leki przeciwdepresyjne należące do grupy nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO). IMAO obejmują leki takie jak fenelzyna, iproniazid, izokarboksazid, nialamid, tranilcipromina, selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk).
• Jeśli od urodzenia masz jakieś zaburzenia rytmu serca lub doświadczyłeś jakiegokolwiek epizodu tego rodzaju (co można zaobserwować za pomocą elektrokardiogramu, badania oceniającego funkcjonowanie serca).
• Jeśli stosujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca.
• Jeśli stosujesz leki, które mogą wpływać na rytm serca.

Skonsultuj się również z sekcją „Stosowanie Citalvir z innymi lekami”, która znajduje się poniżej.

Nawet jeśli skończyłeś leczenie IMAO, musisz odczekać 2 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia CITALVIR.

Minęło 24 godziny od momentu, gdy zażąłeś moklobemid.

Po zakończeniu leczenia CITALVIR musisz odczekać tydzień przed zażyciem jakiegokolwiek IMAO.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania Citalvir.

Proszę, poinformuj swojego lekarza, jeśli masz jakiekolwiek inne schorzenie lub chorobę, ponieważ lekarz może musieć to wziąć pod uwagę. W szczególności, poinformuj lekarza:

• Jeśli masz epizody maniakalne lub zaburzenia lękowe.
• Jeśli masz niewydolność wątroby lub nerek. Lekarz może musieć dostosować dawkę.
• .
• Jeśli masz cukrzycę. Leczenie CITALVIR może zaburzyć kontrolę poziomu cukru we krwi. Można potrzebować dostosowania dawki insuliny i/lub doustnych leków przeciwcukrzycowych.
• Jeśli masz padaczkę. Leczenie CITALVIR powinno być wstrzymane, jeśli wystąpią drgawki lub jeśli wystąpi zwiększenie częstotliwości drgawek (zobacz także sekcję 4 „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
• Jeśli masz historię zaburzeń krwawienia, lub jeśli rozwiną się u Ciebie niezwykłe krwawienia, lub jeśli jesteś w ciąży (zobacz „Ciąża, laktacja i płodność”).
• Jeśli masz obniżony poziom sodu we krwi.
• Jeśli jesteś leczony elektrowstrząsowo.
• Jeśli masz lub miałeś jakikolwiek problem z sercem lub niedawno przebyłeś zawał serca.
• Jeśli, gdy jesteś w spoczynku, Twoje serce bije wolno (co nazywa się bradykardią) i/lub uważasz, że Twój organizm może doświadczyć utraty soli, na przykład dlatego, że miałeś intensywne biegunki i wymioty przez kilka dni lub dlatego, że stosowałeś leki moczopędne (leki, które powodują, że częściej chodzisz do toalety).
• Jeśli zauważyłeś, że Twoje serce bije szybko lub nieregularnie lub doświadczyłeś omdleń lub zawrotów głowy, gdy wstajesz z pozycji siedzącej lub leżącej. Mogłoby to wskazywać na to, że masz jakieś zaburzenia rytmu serca.
• Jeśli masz problem z rozszerzaniem źrenic (midriazą).

Skonsultuj się z lekarzem, nawet jeśli którykolwiek z powyższych warunków miał miejsce w przeszłości.

Niektórzy pacjenci z chorobą maniakalno-depresyjną mogą wejść w fazę maniakalną. Charakteryzuje się to zmianą myśli, niezwykłą radością i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli doświadczasz tego, skontaktuj się ze swoim lekarzem.

Objawy takie jak niepokój lub trudności z siedzeniem lub staniem (akatyzja) mogą również wystąpić w ciągu pierwszych tygodni leczenia. Poinformuj swojego lekarza natychmiast, jeśli doświadczasz tych objawów.

Niektóre leki z grupy, do której należy CITALVIR (zwanej ISRS/IRSN), mogą powodować objawy dysfunkcji seksualnej (zobacz sekcję 4). W niektórych przypadkach te objawy mogą się utrzymywać po zaprzestaniu leczenia.

Informacje specjalne dotyczące Twojej choroby

Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub chorób pokrewnych, poprawa nie następuje natychmiast. Po rozpoczęciu leczenia CITALVIR może upłynąć kilka tygodni, zanim zauważysz jakąkolwiek poprawę.

W leczeniu zaburzeń lękowych zwykle mija 2-4 tygodnie, zanim można zaobserwować jakąkolwiek poprawę.

Na początku leczenia niektórzy pacjenci mogą doświadczyć zwiększenia lęku, który zniknie w trakcie dalszego leczenia. Dlatego też jest bardzo ważne, abyś ściśle przestrzegał instrukcji swojego lekarza i nie przerywał leczenia ani nie zmieniał dawki bez konsultacji z lekarzem.

Mysli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

Jeśli jesteś depresyjny i/lub masz zaburzenia lękowe, możesz czasem mieć myśli, w których robisz sobie krzywdę lub odbierasz sobie życie. Mogą one nasilać się, gdy rozpoczynasz stosowanie leków przeciwdepresyjnych po raz pierwszy, ponieważ wszystkie te leki wymagają czasu, aby zacząć działać, zwykle około 2 tygodni, choć w niektórych przypadkach może to trwać dłużej.

Będziesz bardziej narażony na te myśli:

• Jeśli wcześniej miałeś myśli, w których odbierałeś sobie życie lub robisz sobie krzywdę.
• Jeśli jesteś młodym dorosłym. Dane z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (poniżej 25 lat) z chorobami psychiatrycznymi, którzy byli leczeni lekiem przeciwdepresyjnym.

Jeśli w dowolnym momencie masz myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, skontaktuj się ze swoim lekarzem lub udaj się bezpośrednio do szpitala.

Może być pomocne, jeśli powiesz bliskiej osobie lub przyjacielowi, że jesteś depresyjny lub masz zaburzenia lękowe, i poproś, aby przeczytał tę ulotkę. Możesz zapytać, czy uważa, że Twoja depresja lub zaburzenia lękowe się pogorszyły, lub czy jest zaniepokojony zmianami w Twoim zachowaniu.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

CITALVIR nie powinien być zwykle stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Jednocześnie powinieneś wiedzieć, że u pacjentów poniżej 18 lat istnieje większe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i hostylność (głównie agresja, zachowanie konfrontacyjne i irytacja), gdy przyjmują tego rodzaju leki. Mimo to, lekarz może przepisać CITALVIR pacjentom poniżej 18 lat, gdy uzna to za najwłaściwsze dla pacjenta. Jeśli lekarz przepisał CITALVIR pacjentowi poniżej 18 lat i chcesz omówić tę decyzję, proszę, skontaktuj się z lekarzem. Powinieneś poinformować lekarza, jeśli którykolwiek z objawów wymienionych powyżej nasili się lub wystąpią powikłania, gdy pacjenci poniżej 18 lat przyjmują CITALVIR. Jednocześnie, długoterminowe skutki dla bezpieczeństwa oraz wzrostu, dojrzałości i rozwoju poznawczego oraz behawioralnego CITALVIR w tej grupie wiekowej nie zostały jeszcze w pełni udowodnione.

Stosowanie CITALVIR z innymi lekami

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku, w tym również leków bez recepty.

Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych i powodować czasem ciężkie działania niepożądane.

Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

Nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) zawierające fenelzinę, iproniazid, izokarboksazid, nialamid i tranilciprominę jako substancje czynne. Jeśli zażąłeś którykolwiek z tych leków, musisz odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania CITALVIR. Po zakończeniu leczenia CITALVIR musisz odczekać 7 dni przed zażyciem którychkolwiek z tych leków.

Selektywne inhibitory odwracalne MAO-A zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji).

Antybiotyk linezolid.

• Lit - stosowany w profilaktyce i leczeniu choroby maniakalno-depresyjnej oraz tryptofan.
• Imipramina i desipramina (obie stosowane w leczeniu depresji).
• Nieodwracalne inhibitory MAO-B zawierające selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona); zwiększają one ryzyko działań niepożądanych. Dawka selegiliny nie powinna przekraczać 10 mg na dobę.
• Metoprolol (stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i/lub choroby serca); stężenie metoprololu we krwi wzrasta, ale nie zaobserwowano zwiększenia działania lub działań niepożądanych metoprololu.
• Sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu) zwiększają ryzyko działań niepożądanych, jeśli masz jakieś niezwykłe objawy przyjmując tę kombinację, musisz udać się do lekarza.

Cymetydyna, lansoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), fluconazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (leki przeciwdepresyjne) oraz tiklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu). Stężenie citalopramu we krwi może być zwiększone, ale nie odnotowano zwiększenia działań niepożądanych CITALVIR. Leki, które wpływają na funkcję płytek krwi, na przykład niektóre leki przeciwpsychotyczne, kwas acetysalicylowy (stosowany w leczeniu bólu), leki przeciwzapalne niesteroidowe (stosowane w leczeniu zapaleń stawów); nieznacznie zwiększają ryzyko zaburzeń krwawienia.

• Zioło św. Jana (Hypericum perforatum) (roślinny lek stosowany w leczeniu depresji); jednoczesne stosowanie z CITALVIR może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych.
• Meflochina (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu) z powodu możliwego ryzyka obniżenia progu drgawkowego.
• Leki neuroleptyczne (stosowane w leczeniu schizofrenii, psychoz), z powodu możliwego ryzyka obniżenia progu drgawkowego oraz leki przeciwdepresyjne.
• Środki antiarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozid, haloperidol), leki przeciwdepresyjne trójpierścieniowe, pewne środki przeciwbakteryjne (sparfloksacyna, moxifloksacyna, erytromycyna dożylna, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantrina), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna).
• Leki, które obniżają stężenie potasu lub magnezu we krwi, ponieważ zwiększają one ryzyko zaburzeń rytmu serca, co stanowi zagrożenie dla życia.

.

Nie stosuj CITALVIR

Jeśli stosujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca lub jeśli stosujesz leki, które same mogą wpływać na rytm serca.

Jeśli masz wątpliwości w tej sprawie, skonsultuj się z lekarzem.

Stosowanie CITALVIR z pokarmem, napojami i alkoholem

CITALVIR może być stosowany z lub bez pokarmu (zobacz sekcję 3. „Jak stosować CITALVIR”).

Stwierdzono, że CITALVIR nie zwiększa działania alkoholu. Niemniej jednak zaleca się unikanie spożycia alkoholu podczas leczenia CITALVIR.

Ciąża, laktacja i płodność

Poinformuj swojego lekarza, jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę. Kobiety w ciąży nie powinny zwykle przyjmować CITALVIR, a matki nie powinny karmić piersią swoich dzieci, gdy przyjmują ten lek, chyba że Ty i Twój lekarz przeanalizowaliście ryzyko i korzyści związane z tym.

Ciąża

Jeśli przyjmujesz CITALVIR w ciągu ostatnich 3 miesięcy ciąży aż do dnia porodu, bądź świadomy, że mogą wystąpić u Twojego noworodka następujące objawy: trudności w oddychaniu, sinica, drgawki, zmiany temperatury ciała, trudności w karmieniu, wymioty, niski poziom cukru we krwi, sztywność lub osłabienie mięśni, intensywne odruchy, drgawki, niepokój, irytacja, letarg, ciągłe płacz, senność oraz trudności ze snem. Jeśli Twój noworodek ma którykolwiek z tych objawów, proszę, skontaktuj się z lekarzem natychmiast.

Jeśli przyjmujesz citalopram w końcowej fazie ciąży, może wystąpić zwiększone ryzyko obfitego krwawienia po porodzie, szczególnie jeśli masz historię zaburzeń krwawienia. Twój lekarz lub położna powinni wiedzieć, że przyjmujesz CITALVIR, aby mogli Ci doradzić.

Laktacja

Citalopram przenika do mleka matki w niewielkiej ilości. Istnieje ryzyko działań niepożądanych u dziecka. Jeśli przyjmujesz CITALVIR, poinformuj swojego lekarza przed rozpoczęciem karmienia piersią.

Upewnij się, że Twoja położna i/lub lekarz są poinformowani, że jesteś leczony CITALVIR. Podczas ciąży, szczególnie w ostatnich 3 miesiącach, leki takie jak CITALVIR mogą zwiększyć ryzyko ciężkiej choroby u noworodków, zwaną trwałym nadciśnieniem płucnym noworodka (HPPN), w której dziecko oddycha szybko i staje się siniczym. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie. Jeśli wystąpią u Twojego dziecka, musisz skontaktować się z położną i/lub lekarzem natychmiast.

Citalopram wykazał obniżenie jakości nasienia w badaniach na zwierzętach. Teoretycznie, ten efekt mógłby wpłynąć na płodność, ale do tej pory nie zaobserwowano jego wpływu na ludzką płodność.

Jazda i obsługa maszyn

Zwykle CITALVIR nie powoduje senności; niemniej jednak, jeśli czujesz się zawroty głowy lub senny, gdy rozpoczynasz przyjmowanie tego leku, nie prowadź pojazdów ani nie używaj narzędzi lub maszyn, aż te objawy nie znikną.

.

CITALVIR zawiera laktozę.Jeśli Twój lekarz powiedział Ci, że masz nietolerancję niektórych cukrów, skonsultuj się z nim przed przyjęciem tego leku.

Citalvir zawiera sodu

Ten lek zawiera mniej niż 23 mg sodu (1 mmol) na tabletkę; jest to zasadniczo „wolny od sodu”.

3. Jak przyjmować Citalvir

Przestrzegaj dokładnie instrukcji podawania tego leku wskazanych przez Twojego lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Pamiętaj przyjmować swój lek.

Twój lekarz wskaże Ci czas trwania leczenia CITALVIREM. Nie przerywaj leczenia przedwcześnie ani gwałtownie, ponieważ może to pogorszyć Twoją chorobę.

Należy kontynuować przyjmowanie leku, nawet jeśli nie zauważysz poprawy, ponieważ może upłynąć kilka tygodni, zanim lek zacznie działać.

CITALVIR jest przeznaczony do podawania doustnego. Tabletki można przyjmować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków i w jednej dawce. Należy je połykać z wystarczającą ilością płynu (szklanką wody) i nie żuć.

Zalecana dawka to

Dorośli:

Depresja

Zwykła dawka to 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć tę dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Zaburzenie lękowe

Początkowa dawka to 10 mg na dobę przez pierwszy tydzień, przed zwiększeniem do 20-30 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć tę dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZOK)

Początkowa dawka to 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć dawkę o 20 mg do maksymalnie 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

U pacjentów w podeszłym wieku leczenie powinno być rozpoczynane od połowy zalecanej dawki, np. 10-20 mg na dobę.

W ogóle pacjenci w podeszłym wieku nie powinni przyjmować więcej niż 20 mg na dobę.

Dzieci

Bezpieczeństwo i skuteczność CITALVIRU 10 mg nie zostały ustalone u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, dlatego nie zaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.

Pacjenci ze specjalnymi ryzykami

Pacjenci z niewydolnością wątroby:

Zaleca się nie przekraczanie dawki 20 mg na dobę.

Pacjenci z niewydolnością nerek:

Nie zaleca się stosowania citalopramu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.

Jeśli uważasz, że działanie CITALVIRU jest zbyt silne lub zbyt słabe, powiedz o tym swojemu lekarzowi lub farmaceucie.

Jeśli przyjmujesz zbyt dużo CITALVIRU

Jeśli uważasz, że Ty lub ktoś inny przyjął zbyt dużo CITALVIRU, skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą, udaj się do najbliższego szpitala lub

zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 5620420, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Zrób to nawet wtedy, gdy nie obserwujesz dolegliwości lub objawów zatrucia.

Weź ze sobą opakowanie CITALVIRU, jeśli udajesz się do lekarza lub szpitala.

Niektóre objawy przedawkowania mogą obejmować nieregularne bicie serca z ryzykiem dla życia, drgawki, zmiany rytmu serca, senność, śpiączka, wymioty, drgawki, spadek ciśnienia krwi, wzrost ciśnienia krwi, nudności (czujność), zespół serotoninowy (patrz sekcja 4. „Możliwe działania niepożądane”), pobudzenie, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, potliwość, sinica, przyspieszenie oddechu (zwiększenie częstotliwości oddychania).

.

Jeśli zapomnisz przyjmować CITALVIR

Jeśli zapomnisz przyjmować dawkę, przyjmij następną dawkę o zwykłej porze

. Nie przyjmuj dawki podwójnej, aby zrekompensować zapomnianą dawkę.

Jeśli przerwiesz leczenie CITALVIREM

Nie przerywaj przyjmowania CITALVIRU, dopóki Twój lekarz nie powie Ci, abyś to zrobił. Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki CITALVIRU przez kilka tygodni

Nagłe odstawienie leku może powodować pewne łagodne i przejściowe zaburzenia, takie jak zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary, niezdolność do spania), uczucie lęku, ból głowy, uczucie mdłości (nudności), wymioty, potliwość, uczucie niepokoju lub pobudzenie, drgawki, uczucie dezorientacji lub zdezorientowania, uczucie emocjonalne lub irytacyjne, biegunka (luźne stolce), zaburzenia widzenia, przyspieszone bicie serca lub kołatanie serca.

Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki CITALVIRU przez kilka tygodni zamiast gwałtownego przerwania.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj swojego lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane zwykle ustępują po kilku tygodniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być również objawami Twojej choroby i dlatego poprawią się, gdy zaczniesz się czuć lepiej.

Niektórzy pacjenci zgłaszali następujące ciężkie działania niepożądane.

Jeśli masz którykolwiek z następujących objawów, powinieneś przerwać przyjmowanie CITALVIRU i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem:

• Gorączka, pobudzenie, dezorientacja, drgawki i nagłe skurcze mięśni; mogą to być objawy rzadkiego stanu zwanego zespołem serotoninowym, który został zgłoszony przy stosowaniu leków przeciwdepresyjnych.

• Jeśli zauważysz obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy, lub masz trudności z oddychaniem lub połykaniem (reakcja alergiczna).

• Nieprawidłowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego

Rzadkie, ale ciężkie działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób):

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów, powinieneś przerwać przyjmowanie CITALVIRU i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

• Hiponatremia: niski poziom sodu we krwi, który może powodować zmęczenie, dezorientację i skurcze mięśni.

Nieregularne bicie serca lub uczucie mdłości, ponieważ mogą to być objawy ciężkiego problemu z sercem zwanego torsade de pointes.

Poniższe działania niepożądane są zwykle łagodne i zwykle ustępują po kilku dniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być również objawami Twojej choroby i dlatego poprawią się, gdy zaczniesz się czuć lepiej.

Jeśli działania niepożądane są uciążliwe lub trwają dłużej niż kilka dni, skonsultuj się z lekarzem.

Suchość w ustach zwiększa ryzyko próchnicy. Dlatego należy częściej myć zęby niż zwykle.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

Skłonność do snu.

• Trudności ze snem

Zwiększona potliwość.

• Suchość w ustach.
• Nudności (uczucie mdłości).
• Ból głowy

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):

• Spadek apetytu.
• Pobudzenie.
• Spadek popędu płciowego.
• Lęk.
• Nerwowość.
• Stan dezorientacji.
• Nieprawidłowe sny.
• Drgawki.
• Mrowienie lub drętwienie rąk lub stóp.
• Zawroty głowy.
• Zaburzenia uwagi.
• Szum w uszach (szum uszny).
• Ziewanie.
• Biegunka.
• Wymioty.
• Zaparcie.
• Wysypka.
• Ból mięśni i stawów.
• Mężczyźni mogą doświadczyć problemów z ejakulacją i wzwodem.
• Kobiety mogą doświadczyć trudności z osiągnięciem orgazmu.
• Zmęczenie.
• Gorączka.
• Swędzenie skóry.
• Spadek masy ciała.

Nieczęste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):

• Zaburzenia krwawienia skóry (pojawienie się siniaków).
• Zwiększony apetyt.
• Agresja.
• Depersonalizacja.
• Halucynacje.
• Mania.
• Utrata przytomności.
• Poszerzenie źrenic.
• Przyspieszone bicie serca.
• Wolne bicie serca.
• Pokrzywka.
• Wypadanie włosów.
• Wysypka skórna.
• Wrażliwość na światło.
• Trudności z oddawaniem moczu.
• Nadmierne krwawienie miesiączkowe.
• Obrzęk rąk i nóg.
• Zwiększona masa ciała.

Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób):

• Drgawki.
• Ruchy mimowolne.
• Zaburzenia smaku.
• Krwawienie.
• Zapalenie wątroby.
• Gorączka

Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych):

• Mysli o samookaleczeniu lub samobójstwie, patrz także sekcja „Ostrzeżenia i środki ostrożności”

sekcja

• Spadek płytek krwi, który zwiększa ryzyko krwawienia lub siniaków (hematom).
• Nadwrażliwość (wyprysk).
• Ciężka reakcja alergiczna, która powoduje trudności z oddychaniem lub mdłości.
• Zwiększona ilość wydalanego moczu.
• Hipokaliemia: niski poziom potasu we krwi, który może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieregularne bicie serca.

Skurcze mięśni, drgawki, zmiany rytmu serca.

• Zespół lękowy.
• Ścieranie zębów.
• Pobudzenie.
• Ruchy mięśni nieprawidłowe lub sztywność.
• Akathisia (ruchy mimowolne mięśni).
• Zaburzenia widzenia.
• Niskie ciśnienie krwi.
• Krwawienie z nosa.
• Zaburzenia krwawienia, w tym krwawienie z skóry i błon śluzowych (siniaki).
• Obfite krwawienie z macicy wkrótce po porodzie (krwawienie poporodowe), patrz „Ciąża, laktacja i płodność” w sekcji 2, aby uzyskać więcej informacji.

Nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych.

• Ból erekcji.
• Wydzielanie mleka u mężczyzn i u kobiet, które nie są w okresie laktacji.
• Nieregularne miesiączkowanie.
• Zaburzenia czynności wątroby.
• Niskie ciśnienie krwi podczas wstawania (spadek ciśnienia krwi).

Stwierdzono zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów leczonych tym rodzajem leków.

• Nieregularne bicie serca.

.

Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tym prospekcie.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tym prospekcie. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: www.notificaRAM.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku

5. Przechowywanie Citalviru

Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu, po CAD. Data ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest podany.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Odłóż opakowania i leki, których nie potrzebujesz, do Punktu Zbiórki w aptece. W przypadku wątpliwości poproś farmaceutę, jak się pozbyć niepotrzebnych leków. W ten sposób pomogasz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład CITALVIRU:

Substancją czynną CITALVIRU 20 mg jest citalopram (hydrobromek). Każda tabletka zawiera 24,98 mg hydrobromku citalopramu (co odpowiada 20 mg citalopramu).

Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: skrobia kukurydziana, laktoza monohydrat, karboksymetyloskrobia sodowa, glicerol, kopolwidon, stearynian magnezu, mikrokrystaliczna celuloza, hypromeloza, makrogol 400 i dwutlenek tytanu (E-171).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

CITALVIR 20 mg jest dostępny w postaci tabletek powlekanych. Tabletki powlekane są białe, owalne, wypukłe i z rowkiem.

CITALVIR 20 mg jest dostępny w opakowaniach blistrowych zawierających 14, 28 i 56 tabletek.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne na rynku

Pozostałe postacie:

CITALVIR 10 mg tabletki.

CITALVIR 40 mg tabletki.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz:

ABABOR PHARMACEUTICALS, S.L.

Chile, 4 - Budynek 1 - Pokój 1 - Las Matas

28290- Las Rozas

Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanie:

Industria Química y Farmacéutica VIR, S.A.

C/. Laguna 66-68-70, 28923 ALCORCÓN (Madryt)

Hiszpania

Tel.: 91 486 29 90 Faks: 91 486 29 91

Lub

RIVOPHARM PHARMACEUTICALS LABORATORIES

Via Cantonale, Centro Insema C

CH-6928 Manno, Szwajcaria

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu:czerwiec 2021

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/