CEFTRIAKSON SALA 1 g PROSZEK DO PRZYGOTOWANIA ROZTWORU DO WSTRZYKIWAŃ I WLEWÓW

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Ceftriaxona Sala 1g proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i do infuzji EFG

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany specjalnie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im to zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli dotyczą one działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest Ceftriaxona Sala i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ceftriaxony Sala
3. Jak stosować Ceftriaxonę Sala
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Ceftriaxony Sala
6. Zawartość opakowania oraz dalsze informacje

1. Co to jest Ceftriaxona Sala i w jakim celu się go stosuje

Ceftriaxona jest antybiotykiem stosowanym u dorosłych i dzieci (w tym noworodków). Wywiera swoje działanie przez eliminację bakterii powodujących infekcje. Należy do grupy leków zwanych cefalosporynami.

Ceftriaxona stosowana jest w leczeniu zakażeń:

• mózgu (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych)
• płuc
• ucha środkowego
• jamy brzusznej i ściany brzusznej (zapalenie otrzewnej)
• dróg moczowych i nerek
• kości i stawów
• skóry i tkanek miękkich
• krwi
• serca

Ceftriaxona może być stosowana:

• w leczeniu określonych zakażeń przenoszonych drogą płciową (rzeżączka i kiła).
• w leczeniu pacjentów z niskimi poziomami białych krwinek (neutropenia) z gorączką

spowodowaną zakażeniem bakteryjnym.

• w leczeniu zakażeń płuc u dorosłych z przewlekłym zapaleniem oskrzeli.
• w leczeniu choroby z Lyme (przenoszonej przez kleszcze) u dorosłych i dzieci, w tym noworodków od 15 dnia życia.
• w celu zapobiegania zakażeniom podczas operacji.

Jeśli stan zdrowia pogorszy się lub nie poprawi, skonsultuj się z lekarzem.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ceftriaxony Sala

Nie stosuj Ceftriaxony Sala

• jeśli jesteś uczulony na ceftriaxonę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (w tym wymienionych w punkcie 6).

jeśli miałeś nagłą lub ciężką reakcję alergiczną na penicylinę lub inne podobne antybiotyki (takie jak cefalosporyny, karbapenemy lub monobaktamy); objawy tej reakcji to nagłe obrzęki gardła lub twarzy, które utrudniają oddychanie lub połykanie, nagłe obrzęki rąk, stóp i kostek, ból w klatce piersiowej lub ciężka i szybka wysypka skórna.

• jeśli jesteś uczulony na lidokainę i otrzymasz ceftriaxonę w postaci wstrzyknięcia domięśniowego.

Ceftriaxona nie powinna być podawana noworodkom, jeśli:

• noworodek jest przedwczesny.
• noworodek jest noworodkiem (do 28 dnia życia) i ma pewne problemy z krwią lub żółtaczkę (zażółcenie skóry lub białkówki oka) lub ma otrzymać dożylne podanie produktu zawierającego wapń.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania ceftriaxony:

• jeśli otrzymałeś lub otrzymasz wkrótce produkt zawierający wapń.
• jeśli miałeś ostatnio biegunkę po leczeniu antybiotykami; jeśli kiedykolwiek miałeś problemy z jelitami, szczególnie zapalenie jelita cienkiego (kolitis).

jeśli miałeś ostatnio problemy z wątrobą lub nerkami (zobacz punkt 4).

• jeśli masz kamienie w pęcherzyku żółciowym lub nerkach.
• jeśli miałeś inne choroby, na przykład anemię hemolityczną (zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, co może powodować, że Twoja skóra staje się bladej i powoduje osłabienie oraz uczucie braku powietrza).
• jeśli stosujesz dietę o niskiej zawartości sodu.
• jeśli doświadczyłeś lub doświadczasz kombinacji któregokolwiek z następujących objawów: wysypka, zaczerwienienie skóry, pęcherze na ustach, oczach i jamie ustnej, łuszczenie się skóry, wysoka gorączka, objawy grypopodobne, zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych, zwiększenie liczby białych krwinek (eozynofilia) oraz zwiększenie wielkości węzłów chłonnych (objawy ciężkich reakcji skórnych, zobacz także punkt 4 "Możliwe działania niepożądane")

Jeśli potrzebujesz badania krwi lub moczu

Jeśli otrzymasz ceftriaxonę przez dłuższy czas, może być konieczne wykonanie okresowych badań krwi. Ceftriaxona może wpływać na wynik badania moczu na cukromocz (glukozurię) oraz badania krwi zwanego testem Coombs. Jeśli wykonujesz badania:

• poinformuj osobę pobierającą próbkę, że otrzymałeś ceftriaxonę.

Jeśli jesteś cukrzykiem lub musisz kontrolować poziom cukru we krwi (glukemię), nie powinieneś stosować pewnych systemów monitorowania glukemii, które mogą dawać błędne wyniki podczas leczenia ceftriaxoną. Jeśli stosujesz taki system, przeczytaj instrukcje i porozmawiaj z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką. W razie potrzeby należy stosować alternatywne metody badawcze.

Dzieci

Przed podaniem ceftriaxony dziecku, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli:

• ostatnio podano dziecku dożylnie produkt zawierający wapń lub planuje się takie podanie.

Pozostałe leki i Ceftriaxona Sala

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś ostatnio lub możesz stosować inne leki.

Szczególnie poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• typ antybiotyku zwany aminoglikozydem.
• antybiotyk zwany chloramfenikolem (stosowany w leczeniu zakażeń, szczególnie oczu).

Ciąża, karmienie piersią i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz oceni korzyści z leczenia ceftriaxoną w stosunku do ryzyka dla Twojego dziecka.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Ceftriaxona może powodować zawroty głowy. Jeśli czujesz się zawroty głowy, nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz ten objaw.

Ceftriaxona Sala zawiera sodu

Ten lek zawiera 82,8 mg sodu (główny składnik soli kuchennej) w każdej fiolce. Jest to równoznaczne z 4,14% maksymalnego dziennego spożycia sodu zalecanego dla dorosłych.

3. Jak stosować Ceftriaxonę Sala

Zwykle ceftriaxonę podaje lekarz lub pielęgniarka. Może być podawana:

• we wlewie dożylnym lub
• wstrzyknięciu bezpośrednio do żyły lub
• wstrzyknięciu domięśniowym

Ceftriaxonę przygotowuje do podania lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka. Nie miesza się jej z innymi lekami wstrzykiwanymi, które zawierają wapń.

Zalecana dawka

Lekarz zadecyduje o odpowiedniej dawce ceftriaxony dla Ciebie. Dawka zależy od rodzaju i ciężkości zakażenia, od tego, czy otrzymujesz już inne antybiotyki, od Twojego wieku, wagi oraz stanu wątroby i nerek. Liczba dni lub tygodni, przez które będziesz otrzymywał ceftriaxonę, zależy od rodzaju zakażenia.

Dorośli, pacjenci w podeszłym wieku i nastolatkowie od 12 lat z masą ciała 50 kg lub więcej:

• 1 do 2 g raz na dobę, w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Jeśli Twoje zakażenie jest ciężkie, lekarz przepisze wyższą dawkę (do 4 g na dobę). Jeśli Twoja dzienna dawka przekracza 2 g, może być podawana jako jednorazowa dawka na dobę lub jako dwie oddzielne dawki.

Noworodki, niemowlęta i dzieci od 15 dni do 12 lat z masą ciała poniżej 50 kg:

• 50 do 80 mg ceftriaxony na kg masy ciała dziecka raz na dobę, w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Jeśli zakażenie jest ciężkie, lekarz przepisze wyższą dawkę, do 100 mg na kg masy ciała do maksymalnie 4 g na dobę. Jeśli Twoja dzienna dawka przekracza 2 g, może być podawana jako jednorazowa dawka na dobę lub jako dwie oddzielne dawki.
• Dzieci z masą ciała 50 kg lub więcej powinny otrzymywać zalecaną dawkę dla dorosłych.

Noworodki (0-14 dni)

• 20 do 50 mg ceftriaxony na kg masy ciała dziecka raz na dobę, w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia.
• Maksymalna dzienna dawka nie powinna przekraczać 50 mg na kg masy ciała dziecka.

Osoby z problemami wątroby lub nerek

Jeśli masz zaburzoną funkcję nerek lub wątroby, może być konieczne przyjęcie innej dawki niż zalecana. Lekarz zadecyduje, jaką ilość ceftriaxony potrzebujesz, oraz będzie Cię badał w zależności od ciężkości choroby nerek lub wątroby.

Jeśli przyjmujesz więcej Ceftriaxony Sala, niż powinieneś

Jeśli przez pomyłkę otrzymałeś wyższą dawkę, niż przepisano, skontaktuj się z lekarzem lub udaj się do najbliższego szpitala jak najszybciej.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą. Nie wolno wyrzucać leków do kanalizacji ani do kosza.

Jeśli zapomnisz przyjąć Ceftriaxonę Sala

Jeśli zapomnisz o dawce tego leku, powinieneś ją przyjąć jak najszybciej. Jednak jeśli już prawie czas na następną dawkę, pomiń pominiętą dawkę. Nie powinieneś przyjmować podwójnej dawki (dwóch dawek jednocześnie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Jeśli przerwiesz leczenie Ceftriaxoną Sala

Nie przerywaj leczenia ceftriaxoną, chyba że zaleci to lekarz.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, poproś o radę lekarza lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ceftriaxona może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Ciężkie działania niepożądane

Ciężkie reakcje alergiczne (częstość nieznana, nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

Jeśli doświadczysz ciężkiej reakcji alergicznej, powiedz o tym lekarzowi natychmiast.

Objawy mogą obejmować:

• nagły obrzęk twarzy, gardła, warg lub jamy ustnej, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu.
• • nagły obrzęk rąk, stóp i kostek.
  • Ból w klatce piersiowej w kontekście reakcji alergicznych, który może być objawem zawału serca wywołanego przez alergię (zespół Kounisa).

Ciężkie reakcje skórne (częstość nieznana, nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

Jeśli doświadczysz ciężkiej reakcji skórnej, powiedz o tym lekarzowi natychmiast.

Objawy mogą obejmować:

• ciężką wysypkę, która rozwija się szybko, z pęcherzami lub łuszczeniem się skóry oraz możliwymi pęcherzami w jamie ustnej (zespół Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielenie naskórka, również znane jako SSJ i TEN).
• kombinację któregokolwiek z następujących objawów: wysypka skórna, temperatura ciała, podwyższone wartości enzymów wątrobowych, anomalie we krwi (eozynofilia), zwiększenie wielkości węzłów chłonnych oraz uszkodzenie innych narządów ciała (reakcja na leki z eozynofilią i objawami ogólnymi, również znana jako DRESS lub zespół nadwrażliwości na leki).
• reakcję Jarisch-Herxheimera, która powoduje gorączkę, dreszcze, ból głowy, ból mięśni oraz wysypkę skórną, która zwykle jest samoograniczająca. Zjawisko to występuje krótko po rozpoczęciu leczenia ceftriaxoną w przypadku zakażeń wywołanych przez krętki, takich jak choroba z Lyme.

Pozostałe możliwe działania niepożądane:

Częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób)

• anomalie w liczbie białych krwinek (na przykład obniżona liczba leukocytów i zwiększona eozynofilia) oraz płytek krwi (obniżona liczba trombocytów).
• luźne stolce lub biegunka.
• zmiany w wynikach badań krwi w celu ustalenia funkcji wątroby.
• wysypka skórna.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób)

• zakażenia wywołane przez grzyby (na przykład kandydoza jamy ustnej).
• obniżona liczba białych krwinek (granulocytopenia).
• obniżona liczba czerwonych krwinek (anemia).
• problemy ze skrzepnięciem krwi. Objawy mogą obejmować częste siniaki, a także ból i obrzęk stawów.
• ból głowy.
• zawroty głowy.
• uczucie niezdrowia.
• swędzenie.
• ból lub uczucie pieczenia w miejscu wstrzyknięcia lub w żyle, w której podano ten lek. Ból w miejscu wstrzyknięcia.
• gorączka.
• upośledzona funkcja nerek (zwiększona kreatynina we krwi).

Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

• zapalenie jelita grubego (zapalenie okrężnicy). Objawy mogą obejmować biegunkę, zwykle z krwią i śluzem, ból brzucha oraz gorączkę.
• trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli).
• wysypka skórna z pokrzywką, która może obejmować dużą część ciała, z swędzeniem i obrzękiem.
• krwinkę lub cukier w moczu.
• obrzęk (opuchnięcie spowodowane gromadzeniem się płynu).
• dreszcze.
• Leczenie ceftriaxoną, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku z ciężkimi problemami nerek lub z problemami układu nerwowego, może rzadko powodować zaburzenia świadomości, nieprawidłowe ruchy, pobudzenie oraz drgawki.

Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

• zakażenie wtórne, które nie odpowiedziało na leczenie antybiotykami wcześniej.
• anemia hemolityczna (rodzaj anemii zniszczenia czerwonych krwinek).
• agranulocytosis (ciężkie obniżenie liczby białych krwinek).
• drgawki.
• zawroty głowy (uczucie, że głowa się kręci).
• zapalenie trzustki (zapalenie trzustki). Objawy mogą obejmować silny ból brzucha, który promieniuje do pleców.
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej).
• zapalenie języka (zapalenie języka). Objawy mogą obejmować obrzęk, zaczerwienienie oraz ból języka.
• problemy z pęcherzykiem żółciowym lub wątrobą, które mogą powodować ból, nudności, wymioty, żółtaczkę, swędzenie, nieprawidłową mocz oraz kał o kolorze gliny.
• zaburzenia neurologiczne, które mogą wystąpić u noworodków z ciężką żółtaczką (bilirubinowa encefalopatia - kernikterus).
• zaburzenia nerek spowodowane przez depozyty ceftriaxony wapniowej. Możesz doświadczyć bólu podczas oddawania moczu lub małej ilości moczu.
• fałszywy wynik dodatni w teście Coombs (badanie w celu wykrycia pewnych zaburzeń krwi).
• fałszywy wynik dodatni galaktozemii (nieprawidłowe nagromadzenie galaktozy we krwi).
• Ceftriaxona może zakłócać niektóre testy glukemii (cukru we krwi), skonsultuj się z lekarzem.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczysz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli dotyczy to możliwych działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi (Strona internetowa: www.notificaRAM.es). Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do dostarczenia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Ceftriaxony Sala

Przechowuj ten lek poza zasięgiem i widocznością dzieci.

Przechowuj poniżej 25°C. Przechowuj w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem

Przed rekonstytucją: Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po "CAD". Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca wskazanego.

Po rekonstytucji: Stabilność fizyczna i chemiczna w użyciu została udowodniona do 8 godzin w 25°C i 24 godzin w lodzie (między 2-8°C)

Ze względu na mikrobiologiczny, o ile metoda otwarcia / rekonstytucji / rozcieńczenia nie wyklucza ryzyka zanieczyszczenia mikrobiologicznego, produkt powinien być użyty natychmiast. Jeśli nie jest używany natychmiast, czasy i warunki przechowywania roztworu przed podaniem są odpowiedzialnością użytkownika i, zwykle, nie powinny przekraczać czasów wskazanych powyżej dla stabilności chemicznej i fizycznej podczas użycia, który jest krótszy.

Leków nie wolno wyrzucać do kanalizacji ani do kosza. Odłóż opakowania i leki, których nie potrzebujesz, do Punktu Zbiórki w aptece. W przypadku wątpliwości poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Ceftriaxony Sali

Substancją czynną jest ceftriaxona (w postaci ceftriaxony sodowej).

Każdy flakon zawiera 1 g ceftriaxony (w postaci ceftriaxony sodowej).

Po rozpuszczeniu w 10 ml wody do wstrzykiwań, stężenie roztworu wynosi 100 mg ceftriaxony (w postaci ceftriaxony sodowej) na ml.

Flakon z proszkiem nie zawiera innych składników (substancji pomocniczych).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Przedstawiony jest w szklanym flakonie, zamkniętym korkiem gumowym i zabezpieczonym kapsułką.

Przedstawiony jest w kartonowych pudełkach zawierających 1 flakon z proszkiem lub w opakowaniach klinicznych po 100 flakonów z proszkiem.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań będą dostępne w sprzedaży.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

LABORATORIO REIG JOFRE, S.A.

Gran Capitán, 10 – 08970

Sant Joan Despí (Barcelona),

Hiszpania

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu:Kwiecień 2024

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla profesjonalistów sektora zdrowia

Sposób podania

Podanie domięśniowe

Do podania domięśniowego należy używać handlowych postaci, które zawierają ampulkę z lidokainą jako rozpuszczalnik.

Ponieważ rozpuszczalnik użyty jest lidokaina, powstały roztwór nie powinien być podawany dożylnie. Należy uwzględnić informacje zawarte w Charakterystyce Produktu Lekowego lub Podsumowaniu Właściwości Produktu Lekowego lidokainy.

Podanie dożylne

Ceftriaxonę można podawać w postaci infuzji dożylnej trwającej co najmniej 30 minut (preferowana droga podania) lub w postaci powolnego wstrzyknięcia dożylnego trwającego 5 minut. Wstrzyknięcia dożylne należy podawać przez 5 minut, preferencyjnie do dużych żył. Dawki dożylne 50 mg/kg lub więcej u niemowląt i dzieci w wieku do 12 lat powinny być podawane w postaci infuzji. U noworodków dawki dożylne powinny trwać około 60 minut, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia bilirubinowej encefalopatii. Należy rozważyć podanie domięśniowe, gdy droga dożylne nie jest możliwa lub mniej odpowiednia dla pacjenta. Dla dawek powyżej 2 g należy używać podania dożylnego.

Stężenia do wstrzyknięć dożylnych: 100 mg/ml

Stężenia do infuzji dożylnych: 50 mg/ml

Ceftriaxona jest przeciwwskazana u noworodków (≤ 28 dni) jeśli wymagają (lub można przypuszczać, że będą wymagać) leczenia roztworami dożylonymi zawierającymi wapń, w tym ciągłymi infuzjami zawierającymi wapń, takimi jak żywienie parenteralne, ze względu na ryzyko wytrącania się ceftriaxony wapniowej.

Nie należy używać rozpuszczalników zawierających wapń (np. roztwór Ringer'a lub roztwór Hartmanna) do rozpuszczenia flakonów z ceftriaxoną ani do dalszego rozcieńczenia rozpuszczonego flakonu do podania dożylnego, ponieważ może powstać osad. Wytrącanie się ceftriaxony wapniowej może również nastąpić, gdy ceftriaxonę miesza się z roztworami zawierającymi wapń w tej samej linii podania dożylnego. Dlatego też nie należy mieszać ani podawać jednocześnie ceftriaxony i roztworów zawierających wapń.

Dla profilaktyki przedoperacyjnej zakażeń pola operacyjnego ceftriaxonę należy podawać 30-90 minut przed zabiegiem operacyjnym.

Instrukcje użytkowania

Dla stabilności po rozpuszczeniu flakonu patrz sekcja 5.

Ceftriaxona nie powinna być mieszana w tej samej strzykawce z żadnym lekiem, który nie jest roztworem chlorowodorku lidokainy w stężeniu 1,06% (tylko do wstrzyknięć domięśniowych). Patrz Sposób podania.

Roztwory z lidokainą nie powinny być podawane dożylnie.

Wstrzyknięcie dożylnie: należy rozpuścić 1 g ceftriaxony w 10 ml wody do wstrzykiwań. Wstrzyknięcie powinno być podane w ciągu 5 minut, bezpośrednio do żyły lub przez cateter infuzji dożylnej.

Infuzja dożylna: należy rozpuścić 2 g ceftriaxony w 40 ml jednego z następujących roztworów wolnych od wapnia: chlorek sodu 0,9%, glukoza 5%, glukoza 10%, glukoza 5% w chlorku sodu 0,9% lub woda do wstrzykiwań. Infuzja powinna być podana w ciągu co najmniej 30 minut.

Patrz sekcje Dawkai Sposób podaniadla więcej informacji.

Niezdolności do łączenia

Zgodnie z literaturą specjalistyczną, ceftriaxona nie jest kompatybilna z amsakryną, wancomycyną, flukonazolem, aminoglikozydami i labetalolem.

Roztwory zawierające ceftriaxonę nie powinny być mieszane ani dodawane do innych związków, z wyjątkiem tych, które są wymienione w sekcji Instrukcje użytkowania. W szczególności nie należy używać rozpuszczalników zawierających wapń (np. roztwór Ringer'a lub roztwór Hartmanna) do rozpuszczenia flakonów z ceftriaxoną ani do dalszego rozcieńczenia rozpuszczonego flakonu do podania dożylnego, ponieważ może powstać osad. Nie należy mieszać ani podawać jednocześnie ceftriaxony i roztworów zawierających wapń, w tym roztworów do żywienia parenteralnego.

Mieszanie antybiotyków β-laktamowych (penicylin i cefalosporyn) i aminoglikozydów może prowadzić do znacznej wzajemnej inaktywacji. Jeśli są podawane jednocześnie, należy to robić w oddzielnych miejscach. Nie należy mieszać ich w tej samej strzykawce lub fiolce.