CEFTRIAKSON LDP TORLAN 1 g PROSZEK I ROZPUSZCZALNIK DO PRZYGOTOWANIA ROZTWORU DO WSTRZYKIWAŃ DOŻYLNYCH

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu leczniczego: informacje dla użytkownika

Ceftriaxona LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG

ceftriaxona (jako ceftriaxona sodowa)

Przed rozpoczęciem stosowania leku przeczytaj uważnie całą ulotkę

• Zachowaj tę ulotkę, gdyż może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany specjalnie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, gdyż może im to zaszkodzić.
• Jeśli uważasz, że któryś z objawów niepożądanych jest ciężki lub zauważysz jakikolwiek objaw niepożądany, o którym nie wspomniano w ulotce, powiedz o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest Ceftriaxona LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG i w jakim celu się go stosuje.
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ceftriaxony LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG.
3. Jak stosować Ceftriaxonę LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG.
4. Mogące wystąpić objawy niepożądane.
5. Przechowywanie Ceftriaxony LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG.
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje.

1. Co to jest Ceftriaxona LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG i w jakim celu się go stosuje

Ten lek jest antybiotykiem należącym do grupy zwanej cefalosporynami.

Antybiotyki są stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych i nie są skuteczne w leczeniu zakażeń wirusowych, takich jak grypa lub katar.

Ważne jest przestrzeganie wskazań dotyczących dawki, odstępu między dawkami i czasu trwania leczenia wskazanych przez lekarza.

Nie przechowuj i nie ponownie używaj tego leku. Jeśli po zakończeniu leczenia pozostała Ci część leku, zwróć ją do apteki w celu prawidłowego usunięcia. Nie wolno wylewać leków do kanalizacji ani wyrzucać ich do śmieci.

Ceftriaxona LDP Torlan jest wskazana w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na ceftriaxonę, takie jak: sepsa (zakażenie wywołane przez przeniknięcie bakterii patogennych do krwi), zapalenie opon mózgowych, zakażenia jamy brzusznej (takie jak zapalenie otrzewnej i zakażenia dróg żółciowych), zakażenia kości i stawów, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia dróg moczowych, w tym zapalenie nerek (zakażenie nerek), zakażenia układu oddechowego, zakażenia narządów płciowych (w tym choroba gonokokowa) oraz fazy II i III choroby z Lyme (zakażenie wywołane przez ukąszenie kleszcza).

Ceftriaxona LDP Torlan jest również wskazana w celu zapobiegania zakażeniom przed lub po operacji chirurgicznej.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ceftriaxony LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG

Nie stosuj Ceftriaxony LDP Torlan 1 g:

• jeśli jesteś uczulony (nadwrażliwy) na substancję czynną lub na cefalosporyny, penicyliny lub inne antybiotyki z grupy β-laktamowych lub na którykolwiek z pozostałych składników Ceftriaxony LDP Torlan. Jeśli miałeś nagłą lub ciężką reakcję alergiczną na penicylinę lub inne podobne antybiotyki (takie jak cefalosporyny, karbapenemy lub monobaktamy); objawy takiej reakcji to nagłe obrzmienie gardła lub twarzy, które utrudnia oddychanie lub połykanie, nagłe obrzmienie rąk, stóp i kostek, ból w klatce piersiowej lub intensywny i szybki rumień na skórze.
• u noworodków z żółtaczką (zażółceniem skóry) lub hipolabuminiemią (niedoborem białka we krwi zwanej albuminą), ani u dzieci przedwczesnych ze względu na ryzyko rozwoju hiperbilirubinemii (choroby, która może powodować uszkodzenia mózgu i być śmiertelna).
• ceftriaxona nie powinna być mieszana ani podawana jednocześnie z roztworami lub produktami zawierającymi wapń, nawet jeśli są stosowane przez różne drogi infuzji, ponieważ mogą tworzyć się osady.

Zwróć szczególną uwagę na Ceftriaxonę LDP Torlan 1 g

• Jeśli miałeś jakąkolwiek reakcję alergiczną na ceftriaxonę lub na którąkolwiek penicylinę lub cierpiałeś na ciężkie alergie lub astmę, ponieważ ceftriaxona może powodować u Ciebie reakcje alergiczne, które mogą być niekiedy śmiertelne (anafilaksja). Jeśli doświadczysz tego, skontaktuj się natychmiast z lekarzem lub udaj się do najbliższego szpitala.
• Jeśli wystąpi u Ciebie ciężka i długotrwała biegunka podczas lub po stosowaniu tego leku, może to być spowodowane rodzajem kolitis (kolitis pseudomembranowa), która może być ciężka. W tym przypadku Twój lekarz wstrzyma podawanie ceftriaxony i zastosuje odpowiednie leczenie. Powiedz lekarzowi, jeśli chorowałeś na choroby gastroenterologiczne, szczególnie kolitis.
• Jeśli będziesz stosował ceftriaxonę przez dłuższy czas, mogą pojawić się inne zakażenia (nadzakażenia) spowodowane nadmiernym rozwojem niektórych organizmów, takich jak enterokoki lub grzyby z rodzaju Candida.
• Podczas długotrwałego leczenia ceftriaxoną lekarz będzie musiał wykonywać okresowe badania krwi.
• Jeśli, ze względu na osadzanie się ceftriaxony wapniowej, pojawią się objawy i symptomy choroby pęcherzyka żółciowego, wraz z zaburzeniami w badaniach ultrasonograficznych pęcherzyka żółciowego. Ryzyko tych zaburzeń może wzrosnąć w leczeniu trwającym dłużej niż 14 dni, u pacjentów z niewydolnością nerek, odwodnieniem lub całkowitym żywieniem parenteralnym, a także u małych dzieci. W przypadku wystąpienia takich objawów należy wstrzymać leczenie ceftriaxoną.
• Przed rozpoczęciem leczenia ceftriaxoną, jeśli masz ciężką chorobę wątroby lub nerek, ponieważ możesz wymagać dostosowania dawki lub jeśli masz ryzyko rozwoju zapalenia trzustki (choroby trzustki).
• Jeśli będziesz poddawany jakimkolwiek badaniom diagnostycznym (w tym badaniom krwi, moczu, testom skórnym z użyciem alergenów itp.), powiedz lekarzowi, że stosujesz ten lek, ponieważ może on wpływać na wyniki badań.
• Jeśli masz problemy z wątrobą lub nerkami (patrz punkt 4).

Stosowanie innych leków

Powiedz lekarzowi lub farmaceucie, jeśli stosujesz lub stosowałeś niedawno inne leki, w tym te, które są dostępne bez recepty.

Twój lekarz będzie szczególnie ostrożny podczas jednoczesnego stosowania ceftriaxony z:

• probenecydem (lekkiem stosowanym w leczeniu dny)
• innymi antybiotykami (lekami stosowanymi w leczeniu zakażeń)
• środkami antykoncepcyjnymi hormonalnymi. Zaleca się stosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych podczas okresu leczenia i w miesiącu poprzedzającym.

Ciąża i karmienie piersią

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.

Jeśli jesteś w ciąży lub podejrzewasz, że możesz być w ciąży, powiedz lekarzowi przed zastosowaniem tego leku, a on zdecyduje o celowości jego stosowania. Stosowanie leków w czasie ciąży może być niebezpieczne dla płodu i powinno być monitorowane przez lekarza.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Nie wykazano, że stosowanie Ceftriaxony LDP Torlan może wpływać na Twoją zdolność do prowadzenia pojazdów lub obsługi narzędzi i maszyn, ale należy mieć na uwadze, że okazjonalnie Ceftriaxona LDP Torlan może powodować zawroty głowy.

Ważne informacje o niektórych składnikach Ceftriaxony LDP Torlan 1 g:

Pacjenci z dietą ubogą w sód powinni wziąć pod uwagę, że ten lek zawiera 82,8 mg (3,6 mmol) sodu na dawkę.

3. Jak stosować Ceftriaxonę LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG

Ceftriaxona jest podawana dożylnie. Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli masz wątpliwości.

W zależności od Twojej choroby, wieku, wagi i odpowiedzi na leczenie Ceftriaxoną LDP Torlan, lekarz przepisze odpowiednią dawkę i czas trwania leczenia.

Nigdy nie zmieniaj dawki samodzielnie. Jeśli uważasz, że działanie Ceftriaxony LDP Torlan jest zbyt silne lub zbyt słabe, powiedz o tym lekarzowi lub farmaceucie. Ceftriaxona LDP Torlan jest podawana przez wstrzyknięcie dożylnie.

Będziesz otrzymywał ten lek przez co najmniej 2-3 dni po wyzdrowieniu z choroby lub w celu zapobiegania zakażeniom przez kilka dni po operacji chirurgicznej.

Twój lekarz wskaże, kiedy należy przerwać leczenie. Nie przedłużaj go samodzielnie.

Ceftriaxona LDP Torlan musi być rozpuszczona bezpośrednio przed zastosowaniem. Należy rozpuścić proszek w fiolce w 10 ml rozpuszczalnika z ampułki (10 ml wody do wstrzykiwań). Sprawdź, czy nie widać obcych cząstek lub czy roztwór nie ma mętnego wyglądu.

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat:1-2 fiolki (1-2 g ceftriaxony) co 24 godziny, co oznacza 1-2 g/dzień; w ciężkich przypadkach dawkę można zwiększyć do 4 g/dzień.

Noworodki, niemowlęta i dzieci poniżej 12 lat:zaleca się podawanie następujących dawek, jeden raz na dobę: u noworodków (do 14 dni), 20-50 mg/kg masy ciała; nie przekraczać tej dawki.

U niemowląt i dzieci (od 15 dni do 12 lat) jednorazowa dawka dobowa 20-80 mg/kg masy ciała. Dla dzieci o masie ciała 50 kg lub więcej zaleca się podawanie w infuzji przez co najmniej 30 minut. Czas trwania terapii różni się w zależności od przebiegu choroby. Jak w przypadku ogólnego leczenia antybiotykami, podawanie ceftriaxony powinno być kontynuowane przez minimum 48-72 godzin po ustąpieniu gorączki lub po uzyskaniu dowodu eradykacji bakterii.

Pacjenci w podeszłym wieku:w przypadku pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne modyfikowanie zalecanych dawek dla dorosłych.

Leczenie zapalenia opon mózgowych (u niemowląt i dzieci):rozpoczyna się od dawki 100 mg/kg (nie przekraczającej 4 g) jeden raz na dobę. Jak tylko zostanie zidentyfikowany mikroorganizm wywołujący chorobę i określona jego wrażliwość, można zmniejszyć dawkę.

Choroba gonokokowa:w leczeniu choroby gonokokowej zaleca się jednorazową dawkę domięśniową 250 mg.

Profylaktyka okołooperacyjna:1-2 fiolki (1-2 g ceftriaxony) podawane 30-90 minut przed operacją.

Pacjenci z zaburzeniami nerek lub wątroby:w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczne zmniejszanie dawki Ceftriaxony LDP Torlan, o ile czynność wątroby pozostaje prawidłowa. Tylko w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 10 ml/min) dawka nie powinna przekraczać 2 g na dobę.

Leczenie chorych poddawanych dializie:nie jest konieczne podawanie dodatkowej dawki uzupełniającej po dializie, jednakże będą monitorowane stężenia w surowicy w celu ustalenia, czy są konieczne dostosowania dawki, ponieważ tempo eliminacji u tych pacjentów może być zmniejszone.

Jeśli zażyjesz zbyt dużo Ceftriaxony LDP Torlan 1 g

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego zażycia, skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość zażytą.

Jeśli zapomnisz zażyć Ceftriaxonę LDP Torlan 1 g

Nie stosuj dawki podwójnej w celu uzupełnienia zapomnianej dawki.

Jeśli przerwiesz leczenie Ceftriaxoną LDP Torlan 1 g

Nie przerywaj leczenia przed jego zakończeniem, ponieważ nie osiągniesz pożądanego efektu. Bardzo ważne jest, aby leczyć zakażenia przez zalecany czas, w przeciwnym razie może dojść do pogorszenia stanu zdrowia.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego produktu, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Ceftriaxona nie powinna być mieszana ani podawana jednocześnie z roztworami lub produktami zawierającymi wapń, nawet jeśli są stosowane przez różne drogi infuzji.

Opisano przypadki reakcji, które spowodowały śmierć noworodków i dzieci przedwczesnych w wyniku tworzenia się osadów soli wapniowej ceftriaxony w płucach i nerkach tych pacjentów. W niektórych przypadkach drogi infuzji i czas podawania ceftriaxony i roztworów zawierających wapń były różne.

Podobnie jak wszystkie leki, Ceftriaxona LDP Torlan może powodować działania niepożądane, choć nie wszystkie osoby je doświadczają.

Jeśli uważasz, że któryś z objawów niepożądanych jest ciężki lub zauważysz jakikolwiek objaw niepożądany, o którym nie wspomniano w ulotce, powiedz o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Zakażenia i infestacje

• Rzadko (u 1-10 na 10 000 pacjentów): zapalenie pochwy i sromu (zakażenia dróg rodnych wywołane przez bakterie)

Zaburzenia krwi i układu limfatycznego

• Rzadko (u 1-10 na 10 000 pacjentów): anemia (zmniejszenie stężenia hemoglobiny we krwi), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów we krwi), granulocytopenia (zmniejszenie liczby granulocytów we krwi), trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi) oraz eozynofilia (zwiększenie liczby eozynofilów).
• Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): zaburzenia krzepnięcia, agranulocytosis (zmniejszenie lub brak granulocytów we krwi), szczególnie po 10 dniach leczenia lub po zastosowaniu wysokich dawek.

Zaburzenia układu immunologicznego

• Rzadko (u 1-10 na 10 000 pacjentów): reakcje anafilaktyczne (alergiczne) lub anafilaktoidowe oraz pokrzywka (swędzenie ogólne skóry).
• Częstość nieznana: ból w klatce piersiowej w kontekście reakcji alergicznych, który może być objawem zawału serca spowodowanego alergią (zespół Kounisa).

Zaburzenia układu nerwowego

• Rzadko (u 1-10 na 10 000 pacjentów): ból głowy i zawroty głowy.

Zaburzenia układu pokarmowego

• Często (u 1-10 na 100 pacjentów): biegunki, nudności, zapalenie jamy ustnej (zapalenie błony śluzowej jamy ustnej) oraz zapalenie języka.
• Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): kolitis pseudomembranowa (ciężkie biegunki wywołane przez nadzakażenie bakteriami), zapalenie trzustki, krwawienie z układu pokarmowego.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

• Rzadko (u 1-10 na 10 000 pacjentów): objawowa precipitacja ceftriaxony wapniowej w pęcherzyku żółciowym oraz zwiększenie enzymów wątrobowych (parametrów wykrywanych w badaniach krwi).
• Częstość nieznana: problemy z pęcherzykiem żółciowym lub wątrobą, które mogą powodować ból, nudności, wymioty, żółtaczkę, swędzenie, nieprawidłowy kolor moczu i kału.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

• Niezbyt często (u 1-10 na 1000 pacjentów): wyprysk, dermatitis alergiczna (zapalenie skóry), rumień oraz obrzęk i zaczerwienienie.
• Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczna lub zespół Lyella (zniszczenie skóry z odwarstwieniem naskórka, które zaczyna się od tworzenia pęcherzy, ale bez stanu zapalnego).

Zaburzenia nerek i moczowe

• Rzadko (u 1-10 na 10 000 pacjentów): oliguria (zmniejszenie ilości wydalanego moczu), zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy (parametr wykrywany w badaniach krwi).
• Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): precipitacja nerkowa ceftriaxony sodowej u pacjentów pediatrycznych, krwinkomocz (obecność krwi w moczu).

Zaburzenia ogólne i miejscowe

• Rzadko (u 1-10 na 10 000 pacjentów): gorączka i dreszcze, zapalenie żył, które może być jeszcze mniej częste, jeśli lek jest podawany przez powolne wstrzyknięcie w ciągu 2-4 minut.

Leczenie ceftriaxoną, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku z ciężkimi zaburzeniami nerek lub z problemami neurologicznymi, może rzadko powodować zmniejszenie świadomości, ruchy niekontrolowane, pobudzenie i drgawki.

Informowanie o działaniach niepożądanych:

Jeśli doświadczysz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, o którym nie wspomniano w ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio do Systemu Monitorowania Bezpieczeństwa Farmakologicznego Leków Stosowanych u Ludzi (strona internetowa: www.notificaRAM.es) poprzez zgłaszanie działań niepożądanych przyczyniasz się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Ceftriaxony LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG

Przechowuj poza zasięgiem i widocznością dzieci.

Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania w zakresie temperatury.

Przechowuj fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Po rozpuszczeniu roztwór jest stabilny przez 3 godziny w temperaturze 25°C i przez 24 godziny w lodzie (2-8°C).

Nie stosuj Ceftriaxony LDP Torlan po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu po oznaczeniu "CAD". Termin ważności to ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie stosuj Ceftriaxony LDP Torlan, jeśli zauważysz cząstki lub mętność.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Złożone opakowania i leki, których nie potrzebujesz, oddaj do punktu zbiórki odpadów niebezpiecznych w aptece. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z farmaceutą, jak usunąć opakowania i leki, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomagasz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Ceftriaxony LDP Torlan 1 g proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG

Substancją czynną jest ceftriaxona (w postaci ceftriaxony sodowej).

Każdy flakon zawiera 1 g ceftriaxony (w postaci ceftriaxony sodowej).

Pozostałe składniki to: woda do preparatów iniekcji.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Ceftriaxona LDP Torlan jest dostępna w szklanym flakonie, zamkniętym korkiem gumowym i zabezpieczonym kapsułką flip-off, oraz w szklanej ampułce z rozpuszczalnikiem, w tekturowym pudełku z 1 flakonem + 1 ampułką 10 ml wody do preparatów iniekcji, oraz w opakowaniu z 100 flakonami + 100 ampułkami.

Każda ampułka z rozpuszczalnikiem zawiera 10 ml wody do preparatów iniekcji.

Pozostałe postacie

Ceftriaxona LDP Torlan 500 mg proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG: Pudełko z 1 flakonem + 1 ampułką 5 ml wody do preparatów iniekcji. Opakowanie z 100 flakonami + 100 ampułkami.

Ceftriaxona LDP Torlan 500 mg proszek i roztwór do roztworu do wstrzykiwań domięśniowych EFG: Pudełko z 1 flakonem + 1 ampułką 2 ml roztworu chlorowodorku lidokainy (20mg/2ml). Opakowanie z 100 flakonami + 100 ampułkami.

Ceftriaxona LDP Torlan 2 g proszek do roztworu do infuzji EFG: Pudełko z 1 flakonem. Opakowanie z 10 flakonami. Opakowanie z 50 flakonami.

Ceftriaxona LDP Torlan 250 mg proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań dożylnych EFG: Pudełko z 1 flakonem + 1 ampułką 5 ml wody do preparatów iniekcji. Opakowanie z 100 flakonami + 100 ampułkami.

Ceftriaxona LDP Torlan 1 g proszek i roztwór do roztworu do wstrzykiwań domięśniowych EFG: Pudełko z 1 flakonem + 1 ampułką 3,5 ml roztworu chlorowodorku lidokainy (35mg/3,5ml). Opakowanie z 100 flakonami + 100 ampułkami.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne na rynku.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję

LDP-Laboratorios Torlan, S.A.

Ctra. Barcelona 135 B

08290-Cerdanyola del Vallès (Barcelona)

Hiszpania

Ultrasound ten leaflet został zaktualizowany w:Maj 2024

-------------------------------------------------------------------------

Ostrzeżenie: Stosować wyłącznie przez personel medyczny

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla lekarzy lub personelu medycznego:

Roztwory zawierające ceftriaxonę nie powinny być mieszane z innymi substancjami ani dodawane do innych roztworów. W szczególności rozpuszczalniki zawierające wapń (np. roztwór Ringer, roztwór Hartmanna) nie powinny być stosowane do rekonstytucji flakonów z ceftriaxoną ani do rozcieńczania roztworów rekonstytuowanych przed podaniem dożylnym, ponieważ może to spowodować powstanie osadów.

Ceftriaxona nie powinna być mieszana ani podawana jednocześnie z roztworami zawierającymi wapń (patrz sekcje 4.2, 4.3, 4.4 i 4.8 charakterystyki produktu leczniczego oraz sekcja 6 ulotki).

Ceftriaxona LDP Torlan 1 g powinna być rekonstytuowana przed użyciem. Roztwór rekonstytuowany jest przeznaczony do jednorazowego użycia. Niewykorzystany roztwór powinien być wyrzucony.

Roztwór rekonstytuowany jest klarowny i żółty lub lekko żółtawy. Podczas przechowywania roztworów już przygotowanych może wystąpić zwiększenie intensywności koloru bez wpływu na skuteczność leku.

Jak przygotować ten lek

Dla podania dożylnego zawartość flakonu rozpuszcza się w 10 ml rozpuszczalnika z ampułki (10 ml wody do preparatów iniekcji).

Po rekonstytucji z 10 ml rozpuszczalnika stężenie roztworu wynosi 100 mg ceftriaxony (w postaci ceftriaxony sodowej) na ml.

Przed wstrzyknięciem roztwór powinien być sprawdzony pod kątem obecności cząstek lub mętności. Jeśli występują obcy cząstki, roztwór powinien być wyrzucony.

Dawka i sposób podania zależą od wieku i wagi pacjenta, a także od ciężkości zakażenia.

Roztwór nie powinien być mieszany z roztworami zawierającymi inne antybiotyki lub w innych roztworach niż wymienione powyżej.