Priorix,proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce, żywa
Priorix jest szczepionką stosowaną u dzieci po ukończeniu 9. miesiąca życia, młodzieży oraz osób
dorosłych w celu zapobiegania odrze, śwince i różyczce.
System immunologiczny (naturalny system ochronny organizmu) osoby, której podano szczepionkę
Priorix będzie wytwarzał przeciwciała, dzięki czemu pacjent będzie chroniony przed infekcją
wirusami odry, świnki i różyczki.
Mimo iż szczepionka Priorix zawiera żywe wirusy, są one zbyt słabe, by powodować zachorowanie na
odrę, świnkę i różyczkę u zdrowych osób.
Przed podaniem szczepionki Priorix należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeśli:
Po lub nawet przed podaniem każdej szczepionki w postaci wstrzyknięcia może dojść do omdlenia
(szczególnie u młodzieży). W związku z tym należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeżeli u
pacjenta kiedyś wystąpiło omdlenie podczas podawania zastrzyku.
Jeśli pacjent zostanie zaszczepiony w ciągu 72 godzin od kontaktu z osobą chorą na odrę, szczepionka
Priorix w pewnym zakresie może zapewnić ochronę przed zachorowaniem.
Dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy
Dzieci zaszczepione w pierwszym roku życia mogą nie być w pełni chronione. Jeśli konieczne będzie
podanie dodatkowych dawek szczepionki, lekarz zaleci ich podanie.
Tak jak w przypadku wszystkich szczepionek, szczepionka Priorix może nie w pełni chronić
wszystkie zaszczepione osoby.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich szczepieniach oraz lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach lub szczepionkach, które pacjent planuje przyjmować.
Szczepionka Priorix może zostać podana w tym samym czasie co inne szczepionki, takie jak:
szczepionka przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi (bezkomórkowa), szczepionka przeciw zakażeniom
Haemophilus influenzaetypu b, doustna lub inaktywowana szczepionka przeciw polio, szczepionka
przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby
typu B, szczepionka przeciw ospie wietrznej, szczepionka przeciw meningokokom grupy B, a także
skoniugowana szczepionka przeciw meningokokom serogrupy C, szczepionka skoniugowana
przeciwko meningokokom grup A, C, W135 i Y oraz skoniugowana szczepionka przeciw
pneumokokom. W celu uzyskania dodatkowych informacji należy skontaktować się z lekarzem lub
pielęgniarką.
Każda szczepionka powinna być wstrzyknięta w inne miejsce.
Jeżeli Priorix nie może być podany w tym samym czasie co inne szczepionki zawierające żywe,
atenuowane wirusy, należy zachować odstęp co najmniej jednego miesiąca pomiędzy szczepieniami.
Szczepienie może zostać odroczone na co najmniej 3 miesiące, jeśli pacjent ostatnio miał przetaczaną
krew lub otrzymał ludzką immunoglobulinę.
Jeżeli u pacjenta ma być przeprowadzony test tuberkulinowy (skórne badanie w kierunku gruźlicy),
należy go wykonać przed lub równocześnie z podaniem szczepionki albo po upływie 6 tygodni od
szczepienia.
Szczepionki Priorix nie powinno się podawać kobietom w ciąży .
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tej szczepionki.
Ponadto ważne jest, aby przez miesiąc po zaszczepieniu pacjentka nie zaszła w ciążę. W tym czasie
należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji w celu uniknięcia ciąży.
Nieumyślne podanie szczepionki Priorix kobiecie w ciąży nie powinno być powodem przerwania
ciąży.
Ta szczepionka zawiera 9 mg sorbitolu w każdej dawce.
Priorix zawiera kwas para-aminobenzoesowy. Może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje
typu późnego) i wyjątkowo skurcz oskrzeli.
Szczepionka zawiera 334 mikrogramy fenyloalaniny w każdej dawce. Fenyloalanina może być
szkodliwa dla pacjentów z fenyloketonurią (PKU), rzadką chorobą genetyczną, w której fenyloalanina
gromadzi się w organizmie, ponieważ organizm nie usuwa jej w odpowiedni sposób.
Ta szczepionka zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy szczepionkę uznaje się za
„wolną od sodu”.
Ta szczepionka zawiera potas, mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu na dawkę, to znaczy szczepionkę uznaje
się za „wolną od potasu”.
Szczepionkę Priorix podaje się podskórnie lub domięśniowo, w górną część ramienia lub zewnętrzną
część uda.
Priorix jest przeznaczony do stosowania u dzieci po ukończeniu 9. miesiąca życia, młodzieży oraz
osób dorosłych.
Odpowiedni moment szczepienia oraz liczba podawanych dawek zostanie określona przez lekarza w
oparciu o oficjalne zalecenia.
Szczepionki w żadnym wypadku nie należy podawać donaczyniowo.
Jak każdy lek, ta szczepionka może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.
Po podaniu szczepionki Priorix podczas badań klinicznych wystąpiły następujące działania
niepożądane:
♦
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż 1 na 10 dawek szczepionki):
♦
Często (mogą wystąpić rzadziej niż 1 na 10 dawek szczepionki):
♦
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż 1 na 100 dawek szczepionki):
♦
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż 1 na 1000 dawek szczepionki):
Po wprowadzeniu szczepionki do obrotu bardzo rzadko zgłaszano występowanie następujących
działań niepożądanych:
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: 22 49 21 301
Faks: 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tej szczepionki po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu
zewnętrznym.
Przechowywać i przewozić w stanie schłodzonym (2˚C – 8˚C).
Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Po rekonstytucji szczepionkę należy niezwłocznie podać. Jeśli nie jest to możliwe, powinna ona być
przechowywana w lodówce (2 C – 8 C) i zużyta w ciągu 8 godzin od momentu rekonstytucji.
Leków nie należy wrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancjami czynnymi szczepionki są: żywe, atenuowane wirusy: odry, świnki i różyczki.
Pozostałe składniki szczepionki to:
Proszek: aminokwasy (w tym fenyloalanina), laktoza (bezwodna), mannitol (E 421), sorbitol (E 420),
medium 199 (w tym fenyloalanina, kwas para-aminobenzoesowy, sód i potas).
Rozpuszczalnik: woda do wstrzykiwań.
Szczepionka Priorix występuje jako proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do
wstrzykiwań (proszek w jednodawkowej fiolce oraz rozpuszczalnik w ampułce (0,5 ml)) –
opakowanie 100 sztuk.
Priorix jest dostarczany w postaci białawego do lekko różowego proszku, którego część może być
żółtawa do lekko pomarańczowej, i przejrzystego, bezbarwnego rozpuszczalnika (woda do
wstrzykiwań), które po rekonstytucji tworzą szczepionkę.
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
GlaxoSmithKline Biologicals S.A.
rue de l’Institut 89
1330 Rixensart, Belgia
Data ostatniej aktualizacji ulotki:07/2025
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych .
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Podobnie jak w przypadku wszystkich szczepionek podawanych w iniekcji, istnieje możliwość
wystąpienia rzadkiej reakcji anafilaktycznej, dlatego należy zapewnić możliwość fachowej opieki
medycznej bezpośrednio po szczepieniu.
Alkohol, a także inne środki dezynfekujące powinny wyparować ze skóry przed podaniem
szczepionki, gdyż mogą one powodować inaktywację atenuowanych wirusów zawartych w
szczepionce.
Szczepionka Priorix w żadnym wypadku nie powinna być podawana dożylnie.
Z uwagi na brak badań zgodności, szczepionka nie powinna być mieszana z innymi produktami
leczniczymi.
Rozpuszczalnik oraz szczepionkę po rekonstytucji należy ocenić wizualnie przed rekonstytucją oraz
przed podaniem pod kątem obecności obcych cząstek i (lub) zmian fizycznych. W przypadku
stwierdzenia nieprawidłowości w wyglądzie, nie należy używać rozpuszczalnika lub przygotowanej
szczepionki.
Szczepionkę należy poddać rekonstytucji poprzez dodanie do fiolki z proszkiem całej objętości
rozpuszczalnika z ampułki. Następnie należy energicznie wstrząsnąć, do momentu całkowitego
rozpuszczenia proszku.
Pod wpływem niewielkich wahań pH, szczepionka po rekonstytucji może przybierać barwę od
brzoskwiniowej do różowej o odcieniu fuksji, co pozostaje bez wpływu na jej skuteczność.
Należy pobrać całą zawartość fiolki.
Do podania szczepionki należy użyć nowej igły.
Po rekonstytucji szczepionkę należy użyć natychmiast. Jeśli nie jest to możliwe, powinna być
przechowywana w temperaturze 2 ° C - 8 ° C i zużyta w ciągu 8 godzin od jej rozpuszczenia.
Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z
lokalnymi przepisami.
Priorix,proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce, żywa
Priorix jest szczepionką stosowaną u dzieci po ukończeniu 9. miesiąca życia, młodzieży oraz osób
dorosłych w celu zapobiegania odrze, śwince i różyczce.
System immunologiczny (naturalny system ochronny organizmu) osoby, której podano szczepionkę
Priorix będzie wytwarzał przeciwciała, dzięki czemu pacjent będzie chroniony przed infekcją
wirusami odry, świnki i różyczki.
Mimo iż szczepionka Priorix zawiera żywe wirusy, są one zbyt słabe, by powodować zachorowanie na
odrę, świnkę i różyczkę u zdrowych osób.
Przed podaniem szczepionki Priorix należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeśli:
Po lub nawet przed podaniem każdej szczepionki w postaci wstrzyknięcia może dojść do omdlenia
(szczególnie u młodzieży). W związku z tym należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeżeli u
pacjenta kiedyś wystąpiło omdlenie podczas podawania zastrzyku.
Jeśli pacjent zostanie zaszczepiony w ciągu 72 godzin od kontaktu z osobą chorą na odrę, szczepionka
Priorix w pewnym zakresie może zapewnić ochronę przed zachorowaniem.
Dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy
Dzieci zaszczepione w pierwszym roku życia mogą nie być w pełni chronione. Jeśli konieczne będzie
podanie dodatkowych dawek szczepionki, lekarz zaleci ich podanie.
Tak jak w przypadku wszystkich szczepionek, szczepionka Priorix może nie w pełni chronić
wszystkie zaszczepione osoby.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich szczepieniach oraz lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach lub szczepionkach, które pacjent planuje przyjmować.
Szczepionka Priorix może zostać podana w tym samym czasie co inne szczepionki, takie jak:
szczepionka przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi (bezkomórkowa), szczepionka przeciw zakażeniom
Haemophilus influenzaetypu b, doustna lub inaktywowana szczepionka przeciw polio, szczepionka
przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby
typu B, szczepionka przeciw ospie wietrznej, szczepionka przeciw meningokokom grupy B, a także
skoniugowana szczepionka przeciw meningokokom serogrupy C, szczepionka skoniugowana
przeciwko meningokokom grup A, C, W135 i Y oraz skoniugowana szczepionka przeciw
pneumokokom. W celu uzyskania dodatkowych informacji należy skontaktować się z lekarzem lub
pielęgniarką.
Każda szczepionka powinna być wstrzyknięta w inne miejsce.
Jeżeli Priorix nie może być podany w tym samym czasie co inne szczepionki zawierające żywe,
atenuowane wirusy, należy zachować odstęp co najmniej jednego miesiąca pomiędzy szczepieniami.
Szczepienie może zostać odroczone na co najmniej 3 miesiące, jeśli pacjent ostatnio miał przetaczaną
krew lub otrzymał ludzką immunoglobulinę.
Jeżeli u pacjenta ma być przeprowadzony test tuberkulinowy (skórne badanie w kierunku gruźlicy),
należy go wykonać przed lub równocześnie z podaniem szczepionki albo po upływie 6 tygodni od
szczepienia.
Szczepionki Priorix nie powinno się podawać kobietom w ciąży .
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tej szczepionki.
Ponadto ważne jest, aby przez miesiąc po zaszczepieniu pacjentka nie zaszła w ciążę. W tym czasie
należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji w celu uniknięcia ciąży.
Nieumyślne podanie szczepionki Priorix kobiecie w ciąży nie powinno być powodem przerwania
ciąży.
Ta szczepionka zawiera 9 mg sorbitolu w każdej dawce.
Priorix zawiera kwas para-aminobenzoesowy. Może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje
typu późnego) i wyjątkowo skurcz oskrzeli.
Szczepionka zawiera 334 mikrogramy fenyloalaniny w każdej dawce. Fenyloalanina może być
szkodliwa dla pacjentów z fenyloketonurią (PKU), rzadką chorobą genetyczną, w której fenyloalanina
gromadzi się w organizmie, ponieważ organizm nie usuwa jej w odpowiedni sposób.
Ta szczepionka zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy szczepionkę uznaje się za
„wolną od sodu”.
Ta szczepionka zawiera potas, mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu na dawkę, to znaczy szczepionkę uznaje
się za „wolną od potasu”.
Szczepionkę Priorix podaje się podskórnie lub domięśniowo, w górną część ramienia lub zewnętrzną
część uda.
Priorix jest przeznaczony do stosowania u dzieci po ukończeniu 9. miesiąca życia, młodzieży oraz
osób dorosłych.
Odpowiedni moment szczepienia oraz liczba podawanych dawek zostanie określona przez lekarza w
oparciu o oficjalne zalecenia.
Szczepionki w żadnym wypadku nie należy podawać donaczyniowo.
Jak każdy lek, ta szczepionka może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.
Po podaniu szczepionki Priorix podczas badań klinicznych wystąpiły następujące działania
niepożądane:
♦ Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż 1 na 10 dawek szczepionki):
♦ Często (mogą wystąpić rzadziej niż 1 na 10 dawek szczepionki):
♦ Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż 1 na 100 dawek szczepionki):
♦ Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż 1 na 1000 dawek szczepionki):
Po wprowadzeniu szczepionki do obrotu bardzo rzadko zgłaszano występowanie następujących
działań niepożądanych:
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: 22 49 21 301
Faks: 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tej szczepionki po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu
zewnętrznym.
Przechowywać i przewozić w stanie schłodzonym (2˚C – 8˚C).
Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Po rekonstytucji szczepionkę należy niezwłocznie podać. Jeśli nie jest to możliwe, powinna ona być
przechowywana w lodówce (2 C – 8 C) i zużyta w ciągu 8 godzin od momentu rekonstytucji.
Leków nie należy wrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancjami czynnymi szczepionki są żywe atenuowane wirusy: odry, świnki i różyczki.
Pozostałe składniki szczepionki to:
Proszek: aminokwasy (w tym fenyloalanina), laktoza (bezwodna), mannitol (E 421), sorbitol (E 420),
medium 199 (w tym fenyloalanina, kwas para-aminobenzoesowy, sód i potas).
Rozpuszczalnik: woda do wstrzykiwań.
Szczepionka Priorix występuje jako proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do
wstrzykiwań (proszek w jednodawkowej fiolce oraz rozpuszczalnik w ampułko-strzykawce (0,5 ml)
z igłami lub bez igieł) w następujących wielkościach opakowań:
Priorix jest dostarczany w postaci białawego do lekko różowego proszku, którego część może być
żółtawa do lekko pomarańczowej, i przejrzystego, bezbarwnego rozpuszczalnika (woda do
wstrzykiwań). Składniki te po rekonstytucji tworzą szczepionkę.
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
GlaxoSmithKline Biologicals S.A.
rue de l’Institut 89
1330 Rixensart, Belgia
Data ostatniejaktualizacji ulotki:07/2025
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych .
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Podobnie jak w przypadku wszystkich szczepionek podawanych w iniekcji, istnieje możliwość
wystąpienia rzadkiej reakcji anafilaktycznej, dlatego należy zapewnić możliwość fachowej opieki
medycznej bezpośrednio po szczepieniu.
Alkohol, a także inne środki dezynfekujące powinny wyparować ze skóry przed podaniem
szczepionki, gdyż mogą one powodować inaktywację atenuowanych wirusów zawartych w
szczepionce.
Szczepionka Priorix w żadnym wypadku nie powinna być podawana dożylnie.
Z uwagi na brak badań zgodności szczepionka nie powinna być mieszana z innymi produktami
leczniczymi.
Rozpuszczalnik oraz szczepionkę po rekonstytucji należy ocenić wizualnie przed rekonstytucją oraz
przed podaniem pod kątem obecności obcych cząstek i (lub) zmian fizycznych. W przypadku
stwierdzenia nieprawidłowości w wyglądzie, nie należy używać rozpuszczalnika lub przygotowanej
szczepionki.
Szczepionkę należy poddać rekonstytucji poprzez dodanie całego rozpuszczalnika z ampułko-
strzykawki do fiolki z proszkiem.
Aby dołączyć igłę do ampułko-strzykawki należy uważnie zapoznać się z instrukcją przedstawioną
pod rysunkami 1 i 2. Ampułko-strzykawka dostarczana ze szczepionką PRIORIX może jednak różnić
się nieznacznie od przedstawionej na rysunku (może nie mieć gwintu do wkręcania igły). W takim
przypadku igła powinna być zamocowana bez wkręcania.
Należy zawsze trzymać ampułko-strzykawkę za jej korpus, nie za tłok ani za adapter Luer Lock (ang.
Luer Lock Adaptor, LLA), a igłę należy utrzymywać w osi ampułko-strzykawki (jak przedstawiono na
rysunku 2.). Niezastosowanie się do tych zaleceń może spowodować przekrzywienie adaptera LLA i
wyciek z ampułko-strzykawki.
Jeśli podczas przyłączania igły do ampułko-strzykawki dojdzie do odłączenia się adaptera LLA,
należy użyć nowej dawki szczepionki (nowej ampułko-strzykawki i fiolki).
Niezależnie od tego, czy adapter LLA obraca się czy nie, należy postępować zgodnie z
poniższymi instrukcjami:
Zależnie od niewielkich wahań pH, szczepionka po rekonstytucji może przybierać barwę od
brzoskwiniowej do różowej o odcieniu fuksji, co pozostaje bez wpływu na jej skuteczność.
Po rekonstytucji szczepionkę należy użyć natychmiast. Jeśli nie jest to możliwe, powinna być
przechowywana w temperaturze 2 ° C - 8 ° C i zużyta w ciągu 8 godzin od jej rozpuszczenia.
Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z
lokalnymi przepisami.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.