Polhumin Mix-5, 100 j.m./ml, zawiesina do wstrzykiwań
Insulinum humanum
Polhumin Mix-5 jest insuliną ludzką stosowaną w leczeniu cukrzycy. Insulina ta wytwarzana jest z
wykorzystaniem technik genetycznych (rekombinacja DNA) w bakteriach Escherichia coli. Jest
identyczna z insuliną wytwarzaną przez organizm ludzki.
Insulina jest hormonem wytwarzanym w organizmie ludzkim w trzustce. Bierze udział w przemianach
węglowodanów, tłuszczów i białek, powodując m.in. obniżenie stężenia glukozy (cukru) we krwi.
Przyczyną cukrzycy jest niezdolność trzustki do wytwarzania insuliny w ilościach umożliwiających
kontrolę stężenia glukozy we krwi.
Polhumin Mix-5 jest lekiem o pośrednim czasie działania. Oznacza to, że początek działania,
polegający na zmniejszeniu stężenia cukru we krwi, następuje po ok. 30 minutach po wstrzyknięciu,
maksimum działania występuje po 2-8 godzinach, a całkowity czas działania wynosi do 24 godzin.
Lek dostępny jest we wkładzie o pojemności 3 ml i przeznaczony jest do stosowania ze
wstrzykiwaczem.
Uwaga!Do wkładów z insuliną nie można wprowadzać innych produktów. Insuliny nie należy
podawać z innymi lekami w jednej strzykawce.
i ogólny poziom aktywności. Należy także kontrolować stężenie cukru wykonując często badanie
stężenia glukozy we krwi.
Polhumin Mix-5 we wkładach przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach
podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Jeśli konieczne jest podanie insuliny
inną metodą, należy poradzić się lekarza.
Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia
Należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia, aby zapobiegać powstawaniu zmian skórnych, np. grudek pod
powierzchnią skóry. Insulina wstrzyknięta w obszar, w którym występują grudki, może nie działać
odpowiednio (patrz „Jak stosować lek Polhumin Mix-5”). Jeżeli obecnie insulina jest wstrzykiwana w
obszarze, w którym występują grudki, to przed jego zmianą należy skontaktować się z lekarzem.
Lekarz może zalecić dokładniejsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi oraz dostosowanie dawki
insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych.
Lekarz zaleci odpowiednie dawkowanie w celu uzyskania prawidłowego stężenia cukru we krwi
(normoglikemii), zgodnie z fizjologicznymi potrzebami życiowymi.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio
a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Koniecznie trzeba powiedzieć o przyjmowaniu insuliny lekarzowi, u którego pacjent znalazł się
z innego powodu niż cukrzyca.
Zapotrzebowanie organizmu na insulinę może zmienić się w przypadku jednoczesnego stosowania
takich leków jak:
Leki zmniejszające działanie insuliny:
Leki nasilające działanie insuliny:
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
U kobiet chorych na cukrzycę, w okresie rozrodczym, należy bezwzględnie dążyć do uzyskania
prawidłowych wartości stężenia cukru we krwi w trakcie leczenia insuliną.
Insulina nie przenika przez łożysko do krwi płodu.
Zapotrzebowanie na insulinę zmniejsza się w pierwszym trymestrze ciąży, zwiększa się natomiast
w dwóch następnych trymestrach. W końcowym etapie ciąży zapotrzebowanie na insulinę jest około
dwukrotnie większe w porównaniu z okresem przed ciążą.
Zapotrzebowanie na insulinę zmniejsza się w momencie wystąpienia czynności porodowej i po
porodzie (dawka insuliny zbliża się do dawki stosowanej u nieciężarnych kobiet chorych na cukrzycę).
Insulina nie przenika do mleka ludzkiego. Pacjentki leczone insuliną mogą karmić piersią. Często jest
konieczna zmiana dawki insuliny lub diety.
Należy zwrócić uwagę na mogące pojawić się objawy hipoglikemii. Zdolność koncentracji
i reagowania jest zwykle osłabiona w czasie hipoglikemii. Nigdy nie należy prowadzić pojazdów,
jeżeli dolegliwości wskazują na zbliżający się stan hipoglikemii. Należy skontaktować się z lekarzem
w celu dokładnego rozważenia możliwości prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn w
przypadku występowania częstych stanów hipoglikemii lub w przypadku trudności w rozpoznaniu jej
objawów.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jednostkę dawkowania, to znaczy lek uznaje się
za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza.
Dawkowanie insuliny jest indywidualne dla każdego pacjenta. Dawkę insuliny określa się na
podstawie wieku pacjenta, aktywności ruchowej, stanu zdrowia (np. występowanie niewydolności
nerek), jak również stosowania innych leków. Dokładna dawka insuliny powinna być określona na
podstawie regularnego monitorowania stężenia cukru we krwi i w moczu.
Podczas każdej zmiany insuliny: np. z insuliny mieszanej (wieprzowo-wołowej) lub wołowej na
insulinę ludzką, zmiany postaci, również zmiany wytwórcy leku może być konieczna zmiana
dawkowania, która powinna odbywać się pod kontrolą lekarza.
U pacjentów, u których wysokooczyszczona insulina wieprzowa lub inne wysokooczyszczone
insuliny ludzkie zapewniają właściwe stężenie glukozy, nie przewiduje się innych zmian dawkowania
niż rutynowe, mające na celu stałą kontrolę stanu pacjenta.
Należy bezwzględnie przestrzegać terminów wizyt kontrolnych, zalecanych przez lekarza.
W trakcie leczenia konieczna jest systematyczna kontrola stężenia cukru we krwi lub w moczu.
Polhumin Mix-5 we wstrzykiwaczu napełnionym przeznaczony jest wyłącznie do podawania we
wstrzyknięciach podskórnych. Jeśli konieczne jest podanie insuliny inną metodą, należy poradzić się
lekarza.
Podanie podskórne należy wykonać w okolicę brzucha, pośladki, udo lub górną część ramienia.
Należy zmieniać miejsca iniekcji, aby uniknąć zgrubień.
Przygotowanie insuliny we wkładach
Przed umieszczeniem wkładu zawierającego insulinę we wstrzykiwaczu do podawania insuliny, wkład
należy kilkakrotnie obrócić do góry i na dół, tak by szklana kulka swobodnie mogła się przemieszczać
od jednego do drugiego końca wkładu. Czynność tę należy wykonać kilkakrotnie (około 10 razy), aż
do uzyskania jednorodnej mętnej lub mlecznej zawiesiny. Jeśli wkład znajduje się już we
wstrzykiwaczu, należy nim obrócić kilkakrotnie tak jak opisano powyżej.
Powyższe czynności należy wykonać przed każdym wstrzyknięciem insuliny.
Wykonanie wstrzyknięcia
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza.
W wyniku przedawkowania insuliny może wystąpić hipoglikemia (przyczyny i objawy hipoglikemii –
patrz punkt 2 „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Polhumin Mix-5”).
Postępowanie przy przedawkowaniu insuliny zależy od nasilenia hipoglikemii:
W przypadku pominięcia dawki insuliny należy skontaktować się z lekarzem.
W przypadku pominięcia dawki leku, może wystąpić hiperglikemia.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W przypadku pominięcia dawki leku o stałej, określonej porze, lek należy podać jak najszybciej, jeśli
czas do podania kolejnej dawki jest wystarczająco długi, lub podać kolejną dawkę o właściwej porze
i kontynuować regularne podawanie leku.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Tak jak w przypadku innych insulin, hipoglikemia jest najczęściej występującym powikłaniem
stosowania leków insulinowych.
Działania niepożądane zgłaszane często(u mniej niż 1 na 10 pacjentów)
Miejscowa reakcja alergiczna – objawy w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból
i krwiak w miejscu wstrzyknięcia) mogą się pojawiać w czasie leczenia insuliną. Większość tych
objawów jest zwykle przemijająca i ustępuje w czasie trwania leczenia.
Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia
Jeżeli insulina jest wstrzykiwana w to samo miejsce zbyt często, to tkanka tłuszczowa może ulec
obkurczeniu (lipoatrofii) albo zgrubieniu (lipohipertrofii) (niezbyt często - nie częściej niż u 1 na 100
pacjentów). Grudki pod powierzchnią skóry mogą być też spowodowane przez gromadzenie się białka
o nazwie amyloid (amyloidoza skórna, częstość jej występowania jest nieznana). Insulina wstrzyknięta
w obszar, w którym występują grudki, może nie działać odpowiednio. Za każdym razem należy
zmieniać miejsce wstrzyknięcia — pomoże to zapobiec wystąpieniu tych zmian skórnych.
Działania niepożądane zgłaszane bardzo rzadko(u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów)
Uogólniona reakcja uczuleniowa – może objawiać się: uogólnioną wysypką skórną, swędzeniem,
potami, zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, obrzękiem naczynioruchowym, trudnościami w
oddychaniu, kołataniem serca, spadkiem ciśnienia tętniczego krwi i omdleniem/utratą przytomności.
➢ Jeśli podczas stosowania leku Polhumin Mix-5 wystąpią takie objawy, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w lodówce (2ºC – 8ºC).
Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Wkład po pierwszym otwarciu przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC maksymalnie przez 28
dni.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zmianę wyglądu zawartości opakowania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną leku jest biosyntetyczna wysokooczyszczona insulina ludzka.
1 ml zawiesiny zawiera 100 j.m. insuliny ludzkiej.
Jeden wkład do wstrzykiwacza zawiera 3 ml zawiesiny, co odpowiada 300 j.m. insuliny dwufazowej
w proporcjach 5 części insuliny rozpuszczalnej i 5 części insuliny izofanowej.
Inne składniki leku to protaminy siarczan, disodu fosforan dwunastowodny, fenol, metakrezol,
glicerol, cynku chlorek (4% roztwór Zn ), kwas solny (roztwór 0,1 mol/l), sodu wodorotlenek
(roztwór 0,1 mol/l) i woda do wstrzykiwań.
Biała lub prawie biała, obojętna, jałowa, wodna zawiesina insuliny ludzkiej we wkładzie o pH 6,9-7,8.
5 wkładów po 3 ml w blistrze PVC/Aluminium, w tekturowym pudełku.
Wkłady stanowią cylindry szklane ze szkła neutralnego, bezbarwnego, wewnętrznie silikonowane
dwustronnie zamknięte tłoczkiem gumowym i kapslem aluminiowym z dyskiem gumowym,
wykonanym z mieszanki bromobutylowej. Każdy wkład zawiera 2 kulki szklane.
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22 811-18-14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela Podmiotu
odpowiedzialnego.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.