Dexketoprofenum
Lek ten należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń
lekarza lub farmaceuty.
Ten lek jest lekiem przeciwbólowym z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
Ketesse jest stosowany do krótkotrwałego, objawowego leczenia ostrego bólu o nasileniu łagodnym do
umiarkowanego, np. ostrego bólu mięśni lub stawów, bolesnego miesiączkowania, bólu zębów. Ten lek jest
przeznaczony do stosowania u osób dorosłych.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Ketesse należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Deksketoprofen może ukryć objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym ten lek może
opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego
ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych
zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas występującego
zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Nie badano stosowania deksketoprofenu u dzieci i młodzieży. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności
stosowania tego leku i dlatego nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach, również dostępnych bez recepty,
przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Niektórych leków nie należy stosować równocześnie z lekiem Ketesse, a w przypadku innych leków może
być konieczna zmiana dawkowania w związku z jednoczesnym przyjmowaniem leku Ketesse.
Należy zawsze poinformować lekarza, stomatologa lub farmaceutę w przypadku przyjmowania
któregokolwiek z poniżej podanych leków łącznie z tym lekiem:
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania:
Jednoczesne stosowanie, które wymaga zachowania ostrożności:
Jednoczesne stosowanie wymagające szczególnego rozważenia:
W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych z przyjmowaniem leku Ketesse należy skonsultować się z
lekarzem lub farmaceutą.
Zaleca się przyjmowanie leku z posiłkiem aby zmniejszyć możliwość wystąpienia dolegliwości
żołądkowych (patrz też punkt 3 „Sposób podawania”).
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania tego leku. Wystąpienie niektórych działań
niepożądanych, zwłaszcza tych dotyczących przewodu pokarmowego lub ośrodkowego układu nerwowego
jest bardziej prawdopodobne przy stosowaniu leku Ketesse w połączeniu z alkoholem.
Nie stosować tego leku w trzecim trymestrze ciąży lub w okresie karmienia piersią.
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku gdyż w tej sytuacji zastosowanie leku
Ketesse może okazać się niewłaściwe.
Kobiety w ciąży lub planujące zajście w ciążę powinny unikać stosowania tego leku. Stosowanie leku w
każdym etapie ciąży musi odbywać się wyłącznie zgodnie z zaleceniem lekarza.
Nie zaleca się stosowania tego leku u kobiet planujących ciążę lub podczas diagnostyki niepłodności.
Informacje na temat potencjalnego wpływu na płodność znajdują się również w punkcie 2. „Ostrzeżenia i
środki ostrożności”.
Ten lek może mieć niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania
maszyn, z powodu możliwości wystąpienia zawrotów głowy, senności i zaburzeń widzenia jako działań
niepożądanych. W przypadku zaobserwowania takich objawów nie należy prowadzić pojazdów
mechanicznych i obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu aż do ustąpienia objawów. W przypadku
wątpliwości należy poradzić się lekarza.
Ten lek może powodować reakcje alergiczne (również opóźnione), ponieważ zawiera metylu
parahydroksybenzoesan.
Jeśli lekarz poinformował pacjenta, że występuje u niego nietolerancja niektórych cukrów, przed
zastosowaniem leku należy skontaktować się z lekarzem.
Każda dawka zawiera 2,0 g sacharozy. Należy to również wziąć pod uwagę w przypadku pacjentów
z cukrzycą.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na saszetkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń
lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów.
Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy
natychmiast skonsultować się z lekarzem (patrz punkt 2).
Dorośli w wieku powyżej 18 lat
Zalecana dawka dobowa to 1 saszetka (25 mg deksketoprofenu) co 8 godzin, jednak nie więcej niż 3 saszetki
na dobę (75 mg).
Jeśli po upływie 3 do 4 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się
z lekarzem. Lekarz poinformuje pacjenta ile saszetek należy przyjmować na dobę i przez jaki okres czasu.
Dawka będzie uzależniona od typu, ciężkości i okresu występowania bólu u pacjenta.
U osób w podeszłym wieku lub z chorobami nerek lub wątroby zaleca się rozpoczynanie leczenia od
mniejszej całkowitej dawki dobowej odpowiadającej nie więcej niż 2 saszetkom (50 mg deksketoprofenu).
W przypadku dobrej tolerancji deksketoprofenu u osób w podeszłym wieku tę dawkę początkową można
następnie zwiększyć do dawki zalecanej dla ogólnej populacji (75 mg).
Tego leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).
Roztwór doustny można przyjąć bezpośrednio z saszetki lub po wymieszaniu zawartości saszetki w szklance
wody. Po otwarciu saszetki należy zużyć całą zawartość.
Zawartość saszetek należy przyjmować z posiłkiem, może to zmniejszyć możliwość wystąpienia
dolegliwości żołądkowo-jelitowych (patrz też punkt 2 tej ulotki). W przypadku ostrego bólu, kiedy potrzebna
jest szybsza ulga, zaleca się przyjmowanie leku na pusty żołądek, co najmniej 15 minut przed jakimkolwiek
posiłkiem, co spowoduje nieco szybsze wchłanianie leku.
W przypadku podejrzenia przedawkowania leku należy niezwłocznie powiadomić lekarza lub farmaceutę lub
udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego. Należy pamiętać, aby zabrać ze sobą
opakowanie leku lub ulotkę dla pacjenta.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następna dawka powinna
zostać podana zgodnie z planem dawkowania (patrz punkt 3 „Jak stosować lek Ketesse”).
W przypadku jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Możliwe działania niepożądane wymienione są poniżej i uszeregowane w zależności od tego, jakie jest
prawdopodobieństwo ich wystąpienia. Maksymalne stężenie deksketoprofenu w osoczu po podaniu
roztworu doustnego jest większe niż odnotowano po podaniu tabletek, dlatego nie można wykluczyć
potencjalnego zwiększenia ryzyka działań niepożądanych (układ pokarmowy).
Nudności i (lub) wymioty, bóle brzucha, głównie w górnych kwadrantach, biegunka, niestrawność
(dyspepsja).
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, zawroty głowy, senność, zaburzenia snu, nerwowość, bóle
głowy, kołatanie serca, zaczerwienienie twarzy, zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka),
zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcia, wysypka, zmęczenie, ból, odczuwanie gorączki
i dreszczy, złe samopoczucie.
Choroba wrzodowa żołądka, krwawienie lub perforacja wrzodu trawiennego, (które może objawiać się
krwawymi wymiotami lub czarnymi stolcami), omdlenia, wysokie ciśnienie krwi, zwolnienie częstości
oddechów, gromadzenie wody w kończynach i obrzęki obwodowe (np. spuchnięte kostki), obrzęk krtani,
utrata apetytu (jadłowstręt), nieprawidłowe czucie, swędząca wysypka, trądzik, zwiększone pocenie się, ból
pleców, zwiększone oddawanie moczu, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia gruczołu krokowego,
nieprawidłowe wskaźniki czynności wątroby (testy krwi), uszkodzenie komórek wątroby (zapalenie
wątroby), ostra niewydolność nerek.
Reakcje anafilaktyczne (ostre reakcje nadwrażliwości, które mogą prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego),
owrzodzenie skóry, ust, oczu i okolic narządów płciowych (zespół Stevens-Johnsona i zespół Lyella), obrzęk
twarzy lub obrzęk warg i gardła (obrzęk naczynioruchowy), duszność spowodowana zwężeniem dróg
oddechowych (skurcz oskrzeli), krótki oddech, przyspieszony rytm serca, obniżone ciśnienie krwi, zapalenie
trzustki, nieostre widzenie, dzwonienie w uszach (szumy uszne), reakcje nadwrażliwości skóry,
nadwrażliwość skóry na światło, swędzenie, problemy z czynnością nerek, zmniejszona liczba białych
krwinek (neutropenia), zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość).
Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżeli pacjent zaobserwuje na początku leczenia jakiekolwiek
działania niepożądane dotyczące żołądka lub jelit (np. ból żołądka, zgaga lub krwawienie), jeżeli
w przeszłości u pacjenta wystąpiły jakiekolwiek podobne działania niepożądane z powodu długotrwałego
przyjmowania leków przeciwzapalnych, szczególnie dotyczy to osób w podeszłym wieku.
Jeżeli wystąpi wysypka skórna lub jakiekolwiek uszkodzenie błon śluzowych wewnątrz ust lub na narządach
płciowych lub jakiekolwiek objawy alergii, należy natychmiast przerwać leczenie tym lekiem.
Podczas podawania niesteroidowych leków przeciwzapalnych może wystąpić: zatrzymanie płynów i obrzęki
(szczególnie kostek i nóg), zwiększenie ciśnienia krwi i niewydolność serca.
Przyjmowanie takich leków, jak Ketesse może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca
(„zawał serca”) lub udaru mózgu.
U pacjentów, u których występuje toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej
(zaburzenia układu immunologicznego dotyczące tkanki łącznej), podawanie leków przeciwzapalnych może
rzadko spowodować wystąpienie gorączki, bólu głowy i sztywności szyi.
Najczęściej obserwowane działania niepożądane dotyczyły zaburzeń żołądka i jelit. Szczególnie u osób
w podeszłym wieku może wystąpić choroba wrzodowa żołądka, perforacja lub krwawienia z żołądka i (lub)
dwunastnicy, w niektórych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym.
Po zastosowaniu leku występowały: nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, ból w
podbrzuszu, smoliste stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,
zaostrzenie zapalenia okrężnicy oraz choroby Leśniowskiego-Crohna.
Rzadziej obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka.
Tak jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ może wystąpić aseptyczne zapalenie opon mózgowych
przede wszystkim u pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym lub mieszaną chorobą tkanki łącznej
oraz mogą wystąpić reakcje hematologiczne (plamica, niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna, rzadko
agranulocytoza i upośledzenie funkcji szpiku).
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych
Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i
Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i na saszetce
po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Bez specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Substancją czynną jest deksketoprofen (w postaci deksketoprofenu z trometamolem). Każda saszetka
zawiera 25 mg deksketoprofenu w postaci deksketoprofenu z trometamolem.
Inne składniki to: amonowy glicyryzynian, neohesperydyno-dihydrochalkon, metylu
parahydroksybenzoesan, sacharyna sodowa, sacharoza, makrogol 400, aromat cytrynowy, powidon K-90,
disodu fosforan bezwodny, sodu diwodorofosforan dwuwodny, woda oczyszczona (patrz punkt 2, Ketesse
zawiera sacharozę).
Lekko zabarwiony roztwór o cytrynowym zapachu i słodkim cytrynowo-cytrusowym smaku.
Opakowania zawierają 2, 4, 10 lub 20 saszetek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Menarini International Operations Luxembourg S.A.
1, Avenue de la Gare
L-1611 Luxembourg
Luksemburg
Laboratorios Menarini S.A.
Alfons XII, 587, Badalona
08918 Barcelona
Hiszpania
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru
Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Węgry, Włochy, Hiszpania: Enantyum
Estonia, Łotwa, Litwa: Ketesse
Grecja: Viaxal
Polska: Ketesse
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 05/2021
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.