Dekenor

ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Dekenor, 25 mg, tabletki powlekane

Dexketoprofenum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Lek ten należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według
zaleceń lekarza lub farmaceuty.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić się do farmaceuty.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
• Jeśli po upływie 3-4 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

Spis treści ulotki

• 1. Co to jest lek Dekenor i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Dekenor
• 3. Jak stosować lek Dekenor
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać lek Dekenor
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Dekenor i w jakim celu się go stosuje

Dekenor to lek przeciwbólowy z grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
(NLPZ). Stosowany jest u osób dorosłych w krótkotrwałym leczeniu bólu o nasileniu łagodnym do
umiarkowanego, takim jak ból mięśni, bolesne miesiączkowanie, ból zębów.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Dekenor

Kiedy nie przyjmować leku Dekenor

• Jeśli pacjent ma uczulenie na deksketoprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
• Jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
• Jeśli u pacjenta występuje astma lub w przeszłości występowały napady astmy, ostry alergiczny nieżyt nosa (krótki okres występowania stanu zapalnego nosa), polipy w nosie (guzki we wnętrzu nosa spowodowane alergią), pokrzywka (wysypka na skórze), obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, oczu, warg, języka lub zaburzenia oddechowe) lub świszczący oddech po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
• Jeśli u pacjenta w przeszłości występowały reakcje fotoalergiczne lub fototoksyczne (szczególny sposób zaczerwienienia oraz/lub powstawania pęcherzy na skórze w wyniku wystawienia jej na działanie promieni słonecznych) podczas przyjmowania ketoprofenu (niesteroidowy lek przeciwzapalny) lub fibratów (leki stosowane w celu obniżenia poziomu tłuszczów we krwi);
• Jeśli u pacjenta występuje aktywna choroba wrzodowa/krwawienia z żołądka lub jelit, lub jeśli w przeszłości występowało krwawienie z żołądka lub jelit, owrzodzenie lub perforacja;
• Jeśli u pacjenta występują przewlekłe problemy trawienne (np. niestrawność, zgaga);
• Jeśli u pacjenta występuje lub w przeszłości występowało krwawienie lub perforacja żołądka

lub jelit w wyniku stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) jako leków
przeciwbólowych;

• Jeśli u pacjenta występują choroby jelit przebiegające z przewlekłym stanem zapalnym (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego);
• Jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność serca, umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• Jeśli u pacjenta występuje nadmierna skłonność do krwawień lub zaburzenia krzepnięcia;
• Jeśli pacjent jest ciężko odwodniony (nadmierna utrata płynów z organizmu) w wyniku wymiotów, biegunki lub przyjmowania niewystarczającej ilości płynów;
• Jeśli pacjentka jest w trzecim trymestrze ciąży lub karmi piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dekenor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą

• W przypadku alergii, lub występowania alergii w przeszłości.
• W przypadku problemów z nerkami, wątrobą lub sercem (nadciśnienie tętnicze oraz/lub niewydolność serca), jak również zatrzymania płynów, lub występowania któregokolwiek z tych dolegliwości w przeszłości.
• W przypadku przyjmowania leków moczopędnych lub w przypadku bardzo słabego nawodnienia i obniżonej objętości krwi wynikającej z nadmiernej utraty płynów (np. w wyniku nadmiernego oddawania moczu, biegunki lub wymiotów).
• W przypadku problemów z sercem, przebytego udaru lub podejrzenia, że istnieje duża szansa na wystąpienie tych dolegliwości (na przykład wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca lub wysoki cholesterol, czy też palenie tytoniu), należy omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą; przyjmowanie leków takich jak Dekenor może wiązać się ze niewielkim zwiększeniem ryzyka zawału serca („zawału mięśnia sercowego”) lub udaru. Wszelkie ryzyko wzrasta wraz ze zwiększaniem dawek i przedłużaniem okresu leczenia. Nie należy przekraczać zalecanej dawki ani czasu trwania terapii.
• W przypadku osób w podeszłym wieku: osoby w podeszłym wieku mogą być bardziej narażone na występowanie działań niepożądanych (patrz punkt 4). Jeśli jakiekolwiek wystąpią, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
• W przypadku kobiet cierpiących na problemy z płodnością (lek Dekenor moż e zaburzać płodność kobiet, dlatego kobiety planujące ciążę lub poddawane badaniom z powodu niepłodności nie powinny go stosować).
• W przypadku problemów z wytwarzaniem krwi i komórek krwi.
• W przypadku toczenia rumieniowatego układowego lub mieszanej choroby tkanki łącznej (zaburzenia układu odpornościowego, które wpływają na tkankę łączną).
• W przypadku występowania w przeszłości przewlekłej choroby zapalnej jelit (wrzodziejące zapaleniem jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna).
• W przypadku występowania w przeszłości innych problemów z żołądkiem lub jelitami.
• W przypadku infekcji, patrz podpunkt „Infekcje” poniżej.
• W przypadku przyjmowania innych leków, które zwiększają ryzyko choroby wrzodowej lub krwawienia, np. doustnych sterydów, niektórych leków przeciwdepresyjnych (leków z grupy SSRI, czyli selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny), leków zapobiegających tworzeniu się zakrzepów krwi, takich jak aspiryna czy antykoagulantów, takich jak np. warfaryna. W tych przypadkach przed przyjęciem leku Dekenor należy skonsultować się z lekarzem: lekarz może zalecić przyjmowanie dodatkowego leku, który zadziała osłonowo na żołądek (np. mizoprostolu lub leków hamujących wydzielanie kwasu żołądkowego).
• W przypadku astmy połączonej z przewlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapaleniem zatok oraz/lub polipami nosa, istnieje wyższe ryzyko wystąpienia alergii na kwas acetylosalicylowy oraz/lub leki z grupy NLPZ w porównaniu z resztą populacji. Podanie tego leku może wywołać ataki astmy lub skurczu oskrzeli, w szczególności wśród pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy lub leki z grupy NLPZ.

Infekcje
Lek Dekenor może maskować objawy infekcji, takie jak gorączka i dolegliwości bólowe. Dlatego też
możliwe jest, że lek Dekenor może opóźnić właściwe leczenie infekcji, co z kolei może prowadzić do
wzmożonego ryzyka wystąpienia komplikacji. Zaobserwowano to w przypadku bakteryjnego
zapalenia płuc i bakteryjnych infekcji skórnych występujących przy ospie wietrznej. W przypadku
przyjmowania tego leku w trakcie infekcji, jeśli objawy utrzymują się lub ulegają pogorszeniu, należy
bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Dzieci i młodzież

Lek Dekenor nie został przebadany wśród dzieci i młodzieży. Dlatego też bezpieczeństwo stosowania
leku u dzieci i młodzieży nie zostało ustalone i lek ten nie powinien być stosowany u dzieci i
młodzieży.

Lek Dekenor a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym o wszystkich lekach
wydawanych bez recepty. Istnieją pewne leki, które nie powinny być przyjmowane razem, a także
inne, których dawki należy zmienić, gdy przyjmowane są w określonych połączeniach.
Należy zawsze poinformować lekarza, lekarza stomatologa lub farmaceutę o stosowaniu lub
przyjmowaniu któregokolwiek z wymienionych poniżej leków, poza lekiem Dekenor:
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania:

• Kwasu acetylosalicylowego, kortykosteroidów lub innych leków przeciwzapalnych
• Warfaryny, heparyny lub innych leków zapobiegających tworzeniu się zakrzepów krwi
• Litu, stosowanego w leczeniu określonych zaburzeń nastroju
• Metotreksatu (lek antynowotworowy lub lek immunosupresyjny), stosowanego w dużych dawkach wynoszących 15 mg/ tydzień
• Pochodnych hydantoiny np. fenytoiny, stosowanych w leczeniu epilepsji
• Sulfametoksazolu, stosowanego w leczeniu zakażeń bakteryjnych

Jednoczesne stosowanie, które wymaga zachowania ostrożności:

• Inhibitory konwertazy angiotensyny, leki moczopędne i antagoniści receptora angiotensyny II, stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia i problemów z sercem
• Pentoksyfilina i okspentyfilina, stosowane w leczeniu przewlekłych owrzodzeń żylnych
• Zydowudyna, stosowana w leczeniu infekcji wirusowych
• Antybiotyki aminoglikozydowe, stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych
• Pochodne sulfonylomocznika (np. chlorpropamid i glibenklamid), stosowane w leczeniu cukrzycy
• Metotreksat, stosowany w niskich dawkach, mniejszych niż 15 mg/tydzień

Jednoczesne stosowanie wymagające szczególnego rozważenia:

• Antybiotyki chinolonowe (np. cyprofloksacyna, lewofloksacyna) stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych
• Cyklosporyna lub takrolimus, stosowane w leczeniu chorób układu odpornościowego i w przypadku przeszczepu organów
• Streptokinaza i inne leki trombolityczne lub fibrynolityczne, np. leki stosowane w celu rozbicia zakrzepów krwi
• Probenecyd, stosowany w leczeniu dny moczanowej
• Digoksyna, stosowana w leczeniu przewlekłej niewydolności serca
• Mifepryston, stosowany jako lek poronny (mający na celu zakończenia ciąży)
• Leki przeciwdepresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
• Leki przeciwpłytkowe stosowane w celu ograniczenia agregacji płytek i tworzenia się zakrzepów
• Leki beta-adrenolityczne, stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i chorób serca
• Tenofowir, deferazyroks, pemetreksed

W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących przyjmowania innych leków w połączeniu z lekiem
Dekenor, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Nie stosować leku Dekenor w ostatnich trzech miesiącach ciąży lub w okresie karmienia piersią.
Lek Dekenor może spowodować problemy z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka, a także
wpływać na skłonność do wystąpienia krwawień u matki i dziecka oraz opóźnić lub wydłużyć poród.
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza lub farmaceuty, gdyż w tej sytuacji zastosowanie leku Dekenor może okazać się
niewłaściwe.
Kobiety planujące ciąże i kobiety w ciąży nie powinny stosować leku Dekenor. Od 20. tygodnia ciąży
lek Dekenor może powodować zaburzenia czynności nerek u nienarodzonego dziecka, jeśli jest
przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do zmniejszenia ilości płynu owodniowego
otaczającego dziecko (małowodzie). Jeśli konieczne jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni,
lekarz może zalecić dodatkową obserwację. Leczenie podjęte na jakimkolwiek etapie ciąży powinno
odbywać się wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza.
Nie zaleca się stosowania leku Dekenor u kobiet próbujących zajść w ciążę lub podczas diagnostyki
niepłodności. Informacje na temat potencjalnego wpływu na płodność znajdują się w punkcie 2.
„Ostrzeżenia i środki ostrożności”.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Dekenor może powodować zawroty głowy i zmęczenie i dlatego może nieznacznie wpływać na
zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. W przypadku
zaobserwowania takich objawów, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać
maszyn aż do ustąpienia objawów. W przypadku wątpliwości należy poradzić się lekarza.

Lek Dekenor zawiera sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jedną tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Dekenor

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według
zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to zazwyczaj ½ tabletki (12,5 mg) co 4-6 godzin lub 1 tabletka (25 mg) co 8 godzin,
nie więcej niż 3 tabletki na dobę (75 mg).
Jeśli w ciągu 3-4 dni nie nastąpi poprawa lub nastąpi pogorszenie objawów, należy skonsultować się z
lekarzem. Lekarz zaleci, ile tabletek na dobę należy przyjmować i jak długo. Dawka leku Dekenor,
którą należy przyjąć, zależy od rodzaju, nasilenia i trwania bólu.
Najmniejsza skuteczna dawka powinna być stosowana przez najkrótszy możliwy okres niezbędny do
złagodzenia objawów. W przypadku infekcji, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli
objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub ulegają pogorszeniu (patrz punkt 2).
W przypadku osób w podeszłym wieku, lub w przypadku występowania problemów z nerkami lub
wątrobą, terapię należy rozpocząć od całkowitej dobowej dawki, która nie przekracza 2 tabletek
(50 mg). W przypadku osób w podeszłym wieku ta dawka może zostać później zwiększona do ogólnie
zalecanej dawki (75 mg), w przypadku dobrej tolerancji leku Dekenor.
Sposób podawania
Tabletkę należy połknąć, popijając wystarczającą ilością wody. Lek należy przyjmować razem z
jedzeniem, gdyż pomaga to ograniczyć ryzyko związane z wystąpieniem żołądkowych lub jelitowych
działań niepożądanych. Niemniej jednak, w przypadku ostrego bólu i potrzeby szybkiej ulgi, zaleca się
przyjmowanie leku na pusty żołądek (przynajmniej 30 minut przed posiłkiem), ponieważ spowoduje
to łatwiejszą absorpcję leku.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Lek ten nie powinien być stosowany w przypadku dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Dekenor

W przypadku przyjęcia zbyt dużej ilości tego leku, należy natychmiast poinformować o tym lekarza
lub farmaceutę, lub udać się na izbę przyjęć najbliższego szpitala. Należy pamiętać, aby zabrać ze
sobą opakowanie tego leku lub dołączoną do niego ulotkę.

Pominięcie zastosowania leku Dekenor

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze (zgodnie z punktem 3 „Jak stosować lek Dekenor”).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Poniżej przedstawiono listę możliwych działań niepożądanych, zgodnie z częstością ich
występowania.

Często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):

Nudności i (lub) wymioty, ból głownie w górnych partiach brzucha, biegunka, problemy z trawieniem
(niestrawność).

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):

Zawroty głowy (uczucie wirowania), senność, zaburzenia snu, nerwowość, ból głowy, palpitacje,
rumieniec, zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka), zaparcie, suchość w jamie ustnej,
wzdęcia, wysypka skórna, zmęczenie, ból, uczucie gorąca i dreszcze, ogólne złe samopoczucie
(niemoc).

Rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 osób):

Choroba wrzodowa, perforacja lub krwawienie z wrzodu (co może objawiać się jako wymiotowanie
krwią lub ciemne stolce), omdlenia, wysokie ciśnienie krwi, spowolnienie oddechu, zatrzymanie wody
i obrzęk obwodowy (np. opuchnięte kostki), obrzęk krtani, utrata apetytu (jadłowstręt), nietypowe
odczucia, swędząca wysypka, trądzik, wzmożona potliwość, ból pleców, częste oddawanie moczu,
zaburzenia miesiączkowania, problemy z prostatą, niewłaściwe wyniki prób wątrobowych (badanie
krwi), uszkodzenie komórek wątrobowych (zapalenie wątroby), ostra niewydolność nerek.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 osób):

Wstrząs anafilaktyczny (reakcja alergiczna, która może także doprowadzić do omdlenia), otwarte
owrzodzenia na skórze, ustach, oczach i okolicach narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona i
zespół Lyella), obrzęk twarzy lub obrzęk ust i gardła (obrzęk naczynioruchowy), duszność w wyniku
zwężenia dróg oddechowych (skurcz oskrzeli), zadyszka, szybsze bicie serca, niskie ciśnienie krwi,
zapalenie trzustki, nieostre widzenie, dzwonienie w uszach (szumy uszne), wrażliwa skóra,
wrażliwość na światło, świąd, problemy z nerkami. Obniżenie liczby białych krwinek (neutropenia),
mniejsza liczba płytek we krwi (trombocytopenia).
Należy natychmiast poinformować lekarza w przypadku zaobserwowania jakichkolwiek objawów
żołądkowo-jelitowych na początku terapii (np. bólu brzucha, zgagi czy krwawienia) oraz jeśli w
przeszłości wystąpiły u pacjenta jakiekolwiek tego typu działania niepożądane wynikające z
długotrwałego stosowania leków przeciwzapalnych, zwłaszcza w przypadku osób w podeszłym
wieku.
Należy odstawić lek Dekenor zaraz po zaobserwowaniu wystąpienia wysypki, czy też jakichkolwiek
zmian wewnątrz jamy ustnej lub na narządach płciowych, czy też jakichkolwiek objawów alergii.
W trakcie terapii niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi odnotowywano zatrzymanie płynów oraz
obrzęki (zwłaszcza nóg i okolicy kostek), jak również podwyższone ciśnienie krwi i niewydolność
serca.
Leki takie jak Dekenor mogą wiązać się z niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca („zawału mięśnia
sercowego”) lub udaru naczyniowego mózgu (udaru).
W przypadku pacjentów z zaburzeniami układu odpornościowego, które dotyczą tkanki łącznej
(toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej), leki przeciwzapalne mogą
rzadko wywołać gorączkę, ból głowy i sztywność karku.
Najczęściej obserwowane zdarzenia niepożądane to zdarzenia natury żołądkowo-jelitowej. Może
wystąpić choroba wrzodowa, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, czasami
śmiertelne, w szczególności w przypadku osób starszych. Po podaniu odnotowano nudności, wymioty,
biegunkę, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, ból brzucha, smoliste stolce, wymioty fusowate,
wrzodziejące zapalanie jamy ustnej, nasilenie zapalenia okrężnicy i choroby Leśniowskiego-Crohna.
Rzadziej obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka).
Podobnie jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ, mogą wystąpić́ reakcje hematologiczne
(plamica, niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna, oraz rzadziej agranulocytoza i hipoplazja
szpiku).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C,
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Dekenor

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30  C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Dekenor

• Substancją aktywną jest deksketoprofen. Każda powlekana tabletka zawiera 25 mg deksketoprofenu (w postaci deksketoprofenu z trometamolem).
• Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian w rdzeniu tabletki oraz hypromeloza, makrogol 6000, glikol propylenowy i dwutlenek tytanu (E 171) w otoczce. Patrz punkt 2 „Lek Dekenor zawiera sód".

Jak wygląda lek Dekenor i co zawiera opakowanie

Białe lub prawie białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane, z linią podziału po jednej stronie
tabletki.
Wymiary: średnica około 10 mm.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Lek Dekenor jest dostępny w opakowaniach zawierających 10 x 1, 20 x 1, 30 x 1 oraz 50 x 1 tabletek
powlekanych w blistrach jednodawkowych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

Wytwórca

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
TAD Pharma GmbH, Heinz-Lohmann - Straβe 5, 27472 Cuxhaven, Niemcy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
KRKA-POLSKA Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa
Tel. 22 57 37 500

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru

Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 18.01.2023