Gensulin M40 (40/60),100 j.m./ml, zawiesina do wstrzykiwań
Gensulin M50 (50/50),100 j.m./ml, zawiesina do wstrzykiwań
Insulinum humanum
Lek Gensulin M40 i M50 zawiera insulinę ludzką otrzymywaną metodą rekombinacji DNA z
zastosowaniem bakterii Escherichia coli, która jest identyczna z insuliną wytwarzaną przez organizm
ludzki.
Insulina ludzka, jest stosowana w leczeniu cukrzycy. Przyczyną cukrzycy jest niezdolność trzustki do
wytwarzania insuliny w ilościach umożliwiających kontrolę stężenia glukozy we krwi (cukru we
krwi). Gensulin M40 i M50 stosuje się̨ w celu długotrwałego kontrolowania stężenia glukozy. Jest to
mieszanina insuliny szybko działającej i insuliny o pośrednim czasie działania. Czas działania tej
insuliny został wydłużony poprzez zastosowanie w zawiesinie siarczanu protaminy.
Lekarz może zalecić stosowanie Gensulin M40 i M50 oraz insuliny o dłuższym czasie działania. Do
każdego rodzaju insuliny dołączona jest inna ulotka dla pacjenta. Nie należy zmieniać insuliny, o ile
tak nie zaleci lekarz. Zmieniając insulinę̨ , należy zachować dużą̨ ostrożność. Każdy rodzaj insuliny ma
inny symbol i kolor na opakowaniu oraz na wkładzie, w celu łatwiejszego odróżnienia.
wstrzyknięciach podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku.Jeśli konieczne
jest podanie insuliny inną metodą, należy poradzić się lekarza.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Gensulin M40 i M50 należy omówić to z lekarzem, farmaceutą
lub pielęgniarką.
Jeżeli obecne leczenie zapewnia dobrą kontrolę glikemii, ostrzegawcze objawy nadmiernego
zmniejszenia stężenia glukozy we krwi mogą̨ nie być odczuwalne. Ostrzegawcze objawy są
wymienione w dalszej części ulotki. Należy zaplanować dokładnie pory posiłków, częstość
podejmowania aktywności fizycznej i ogólny poziom aktywności. Należy także kontrolować
stężenie cukru we krwi wykonując często badanie stężenia glukozy we krwi.
Niektóre osoby, u których po zmianie rodzaju insuliny ze zwierzęcej na ludzką występowała
hipoglikemia (niskie stężenie glukozy we krwi) zgłaszały, że objawy zapowiadające
hipoglikemię były słabiej zaznaczone lub zupełnie inne niż wcześniej. Jeżeli hipoglikemia
pojawia się często lub występują̨ trudności z rozpoznaniem objawów zapowiadających
hipoglikemię, należy skonsultować się z lekarzem.
Należy poinformować pielęgniarkę̨ z poradni cukrzycowej, lekarza lub farmaceutę̨ w
przypadku:
Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia
Należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia, aby zapobiegać powstawaniu zmian skórnych, np. grudek pod
powierzchnią skóry. Insulina wstrzyknięta w obszar, w którym występują grudki, może nie działać
odpowiednio (patrz „Jak stosować lek Gensulin M40 i M50”). Jeżeli obecnie insulina jest
wstrzykiwana w obszarze, w którym występują grudki, to przed jego zmianą należy skontaktować się
z lekarzem. Lekarz może zalecić dokładniejsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi oraz
dostosowanie dawki insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Zapotrzebowanie organizmu na insulinę̨ zwykle zmniejsza się̨ w pierwszych trzech miesiącach ciąży i
wzrasta przez następne 6 miesięcy. U kobiet karmiących piersią̨ może być konieczna zmiana dawki
insuliny lub sposobu odżywiania się.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
W przypadku hipoglikemii (niskie stężenie glukozy we krwi) zdolność koncentracji i szybkość reakcji
pacjenta może być zmniejszona. Należy o tym pamiętać we wszystkich sytuacjach, w których
mogłoby to być przyczyną zagrożenia dla pacjenta lub innych osób (np. podczas prowadzenia pojazdu
lub obsługiwania maszyn).
Należy zasięgnąć opinii pielęgniarki z poradni cukrzycowej lub lekarza na temat prowadzenia
samochodu, jeśli:
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Aby uniknąć ewentualnego przeniesienia chorób, każdy
wkład może być używany tylko przez jedną osobę̨ , nawet, gdy igła została zmieniona.
Lekarz prowadzący zaleci odpowiedni rodzaj insuliny, ilość leku oraz czas i częstotliwość
jego wstrzykiwania. Instrukcje te przeznaczone są tylko dla określonego pacjenta. Zaleceń
lekarza należy ściśle przestrzegać i regularnie odwiedzać poradnię cukrzycową.
Zmiana rodzaju stosowanej insuliny (na przykład z insuliny zwierzęcej na ludzką), może
spowodować konieczność zmniejszenia lub zwiększenia dawki. Ta zmiana może dotyczyć
tylko pierwszego wstrzyknięcia lub może być wprowadzana stopniowo przez kilka tygodni
lub miesięcy.
Gensulin M40 i M50 we wkładach przeznaczony jest wyłącznie do podawania we
wstrzyknięciach podskórnych za pomocą̨ wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Jeśli
konieczne jest podanie insuliny inną metodą, należy poradzić się̨ lekarza.
Należy wstrzyknąć dawkę insuliny zgodnie z zaleceniami lekarza lub pielęgniarki z poradni
diabetologicznej.
Należy zawsze zmieniać miejsca wstrzyknięć, aby uniknąć zgrubień (Patrz punkt 4. Możliwe działania
niepożądane). Najkorzystniej jest wstrzykiwać insulinę w okolicę brzucha, pośladki, przednią część
uda lub górną część ramienia. Wstrzyknięcie insuliny w okolicę brzucha powoduje szybsze
wchłanianie niż w przypadku wstrzyknięć w inne miejsca.
Należy zmieniać miejsca iniekcji tak, aby to samo miejsce nie było wykorzystywane częściej niż
około raz w miesiącu.
Kilkanaście minut przed planowanym podaniem należy wyjąć insulinę z lodówki w celu
doprowadzenia jej do temperatury pokojowej (jeżeli jest to nowo rozpoczęty wkład). W przypadku
używanego wkładu powinno się go przechowywać w temperaturze pokojowej przez 28 dni.
W trakcie podawania leku należy przestrzegać zasad higieny: umyć ręce przed podaniem,
zdezynfekować miejsce podania.
Przed podaniem należy bardzo dokładnie obejrzeć wkład do wstrzykiwacza z insuliną.
Zawiesina Gensulin M40 i M50 powinna być jednorodnie nieprzejrzysta (jednolicie mętna lub
mleczna). Nie należy stosować, jeżeli zawartość wkładu do wstrzykiwacza po zmieszaniu pozostaje
przejrzysta lub na dnie pozostaje osad białej substancji. Nie należy stosować także w przypadku, gdy
po zmieszaniu pływają białe kłaczki albo do ścian przylegają stałe, białe cząsteczki, nadające jej
zmrożony wygląd.
Należy zwrócić szczególną uwagę, by w trakcie wstrzykiwania insuliny nie wprowadzić igły do
światła naczynia krwionośnego.
Nie podawać leku Gensulin M40 i M50 we wkładzie dożylnie lub domięśniowo.
Jeśli konieczne jest podanie insuliny inną metodą, należy poradzić się lekarza.
Wkłady 3 ml są przeznaczone do stosowania ze wstrzykiwaczem oznaczonym znakiem CE, zgodnie
z instrukcją jego wytwórcy. Wkłady Gensulin M40 i M50 należy stosować wyłącznie we
wstrzykiwaczach insulinowych firmy Bioton, aby umożliwić podanie odpowiedniej dawki.
W celu załadowania wstrzykiwacza, zamocowania igły i sposobu wstrzyknięcia leku należy stosować
się ściśle do instrukcji producenta wstrzykiwacza dołączonej do opakowania wstrzykiwacza.
Zawiesinę Gensulin M40 i M50 należy wymieszać przed każdym wstrzyknięciem przekręcając wkład
w górę i w dół, co najmniej 10 razy lub toczyć po dłoni dopóki płyn nie będzie jednolity. Obracanie
powinno trwać do momentu uzyskania jednolicie mętnego lub mlecznego wyglądu. Wkłady zawierają
mały szklany koralik, który pomaga wymieszać składniki. Nie potrząsać, ponieważ może to
spowodować powstanie piany utrudniającej poprawne odmierzenie dawki.
Zawartość wkładu można mieszać bez wyjmowania go ze wstrzykiwacza.
Konstrukcja wkładów uniemożliwia dodanie innej insuliny do wkładu. Zużytych wkładów nie można
powtórnie napełniać.
W przypadku podania większej dawki Gensulin M40 i M50 niż zalecana, może wystąpić niskie
stężenie glukozy we krwi. Należy sprawdzić stężenie glukozy we krwi (patrz podpunkt A
,,Hipoglikemia” w punkcie 4).
W przypadku podania mniejszej dawki Gensulin M40 i M50 niż zalecana, może wystąpić duże
stężenie glukozy we krwi. Należy sprawdzić stężenie glukozy we krwi. Nie należy stosować dawki
podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W przypadku zastosowania mniejszej niż zalecana dawki leku Gensulin M40 i M50 może wystąpić
zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Nie należy zmieniać stosowanej insuliny, chyba że tak zaleci
lekarz.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Uogólniona reakcja uczuleniowawystępuje bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów).
Objawy są następujące:
Jeśli podczas stosowania leku Gensulin M40 i M50 wystąpiły takie objawy, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem.
Miejscowa reakcja alergicznawystępuje często (u mniej niż 1 na 10 pacjentów). Objawem może być
zaczerwienienie, obrzęk lub swędzenie skóry wokół miejsca wstrzyknięcia insuliny. Objawy te zwykle
przemijają po kilku dniach lub tygodniach. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wyżej
wymienionych objawów należy poinformować o tym lekarza.
Jeżeli insulina jest wstrzykiwana w to samo miejsce zbyt często, to tkanka tłuszczowa może ulec
obkurczeniu (lipoatrofii) albo zgrubieniu (lipohipertrofii) (nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów).
Grudki pod powierzchnią skóry mogą być też spowodowane przez gromadzenie się białka o nazwie
amyloid (amyloidoza skórna, częstość jej występowania jest nieznana). Insulina wstrzyknięta w
obszar, w którym występują grudki, może nie działać odpowiednio. Za każdym razem należy
zmieniać miejsce wstrzyknięcia — pomoże to zapobiec wystąpieniu tych zmian skórnych.
Zgłaszano obrzęki (np. obrzęki ramion, kostek; zatrzymanie płynów) szczególnie na początku
stosowania insuliny lub podczas zmiany leczenia w celu poprawy kontroli stężenia glukozy we krwi.
Hipoglikemia (niskie stężenie glukozy we krwi) jest stanem, w którym we krwi znajduje się za mało
cukru. Może do niej dojść, jeżeli pacjent:
Na stężenie glukozy we krwi wpływa alkohol i niektóre leki.
Pierwsze objawy niskiego stężenia glukozy we krwi zwykle występują szybko i należą do nich:
Jeśli nie ma pewności co do rozpoznawania objawów ostrzegawczych hipoglikemii, należy unikać
sytuacji, w których można narazić siebie lub innych na niebezpieczeństwo (np. prowadząc samochód).
Jeżeli stężenie glukozy we krwi jest niskie, należy zjeść glukozę w tabletkach, cukier lub wypić słodki
napój. Następnie należy zjeść owoc, ciastka lub kanapkę, jak zalecił lekarz i odpocząć. To zazwyczaj
wystarcza w przypadku łagodnej hipoglikemii lub niewielkiego przedawkowania insuliny. Jeżeli stan
się pogarsza, występuje płytki oddech, a skóra staje się blada, należy natychmiast skontaktować się z
lekarzem. Wstrzyknięcie glukagonu może pomóc w przypadku umiarkowanie nasilonej hipoglikemii.
Po wstrzyknięciu glukagonu, należy zjeść glukozę w tabletkach lub cukier. Jeżeli po podaniu
glukagonu nie nastąpi poprawa, należy udać się do szpitala. W celu uzyskania informacji o
glukagonie, należy zapytać lekarza.
Hiperglikemia (zbyt duże stężenie glukozy we krwi) oznacza, że organizm nie otrzymuje
wystarczającej ilości insuliny. Hiperglikemia może być spowodowana przez:
Hiperglikemia może prowadzić do cukrzycowej kwasicy ketonowej. Pierwsze objawy rozwijają̨ się
powoli w ciągu kilku godzin lub dni. Do objawów tych należą̨:
Do ciężkich objawów należą utrudniony oddech oraz przyspieszony puls. Należy natychmiast
zwrócić się o pomoc lekarską.
Nieleczona hipoglikemia (niskie stężenie glukozy we krwi) lub hiperglikemia (wysokie stężenie
glukozy we krwi) może doprowadzić do poważnego zaburzenia i powodować bóle głowy, nudności,
wymioty, odwodnienie, utratę przytomności, śpiączkę lub nawet śmierć.
Trzy proste sposoby,aby uniknąć hipoglikemii lub hiperglikemii:
Należy zawsze mieć przy sobie zapasowy wstrzykiwacz i wkład z insuliną
Gensulin M40 i M50
Należy zawsze mieć przy sobie coś, co informuje innych o tym, że jest się chorym na
cukrzycę.
Należy zawsze mieć przy sobie kostki cukru.
Podczas choroby, zwłaszcza połączonej z nudnościami lub wymiotami, może się zmienić
zapotrzebowanie organizmu na insulinę. Chorzy na cukrzycę potrzebują insuliny nawet wtedy, gdy
nie spożywają normalnych posiłków.Należy wykonać badanie moczu lub krwi, stosować się do
ogólnych zasad leczenia choroby i skontaktować się z pielęgniarką z poradni cukrzycowej lub
lekarzem.
Po wprowadzeniu insuliny do obrotu zgłaszano także następujące działania niepożądane:
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C , 02-222 Warszawa;
Tel.: + 48 22 49 21 301; Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze od 2°C do 8°C. Nie zamrażać.
Po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego lek przechowywać w temperaturze do 25°C przez
28 dni. Chronić przed światłem.
Wkładów, które są używane lub mają być używane, nie przechowywać w lodówce. Można je nosić
przy sobie. Produkt leczniczy Gensulin M 40 i M50 należy chronić przed wysoką temperaturą.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie oraz na
opakowaniu zewnętrznym wkładu Gensulin M40 i M50 po: „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni
dzień podanego miesiąca.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się wewnątrz grudki lub białe cząsteczki przylegające do dna
lub ścianek wkładu, a szkło ma matowy wygląd. Należy sprawdzić wygląd insuliny przed każdym
wstrzyknięciem.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Lek Gensulin M40to jałowa zawiesina ludzkiej insuliny o pH 7-7,6, zawierająca 40% insuliny
rozpuszczalnej i 60% insuliny izofanowej.
Lek Gensulin M50to jałowa zawiesina ludzkiej insuliny o pH 7-7,6, zawierająca 50% insuliny
rozpuszczalnej i 50% insuliny izofanowej.
Bioton S.A.
ul. Starościńska 5
02-516 Warszawa
Bioton S.A.
Macierzysz, ul. Poznańska 12
05-850 Ożarów Mazowiecki
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
podmiotu odpowiedzialnego:
Bioton S.A.
ul. Starościńska 5
02-516 Warszawa
Tel: + 48 (22) 721 40 00
bioinfo@bioton.com
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.