Tło Oladoctor

Bucidar

About the medicine

Jak stosować Bucidar

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Bucidar, 150 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

Bucidar, 300 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

Bupropioni hydrochloridum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

  • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
  • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
  • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
  • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

  • 1. Co to jest lek Bucidar i w jakim celu się go stosuje
  • 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Bucidar
  • 3. Jak stosować lek Bucidar
  • 4. Możliwe działania niepożądane
  • 5. Jak przechowywać lek Bucidar
  • 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Bucidar i w jakim celu się go stosuje

Bucidar jest przepisanym przez lekarza lekiem do leczenia depresji. Oddziałuje on z substancjami
chemicznymi w mózgu nazywanymi noradrenalinąi dopaminą.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Bucidar

Kiedy nie stosować leku Bucidar

  • jeśli pacjent ma uczulenie na bupropion lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
  • jeżeli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki zawierające bupropion,
  • jeżeli pacjent choruje na padaczkę lub występowały u niego napady drgawkowe,
  • jeżeli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości zaburzenia odżywiania (np. bulimia lub jadłowstręt psychiczny - anoreksja),
  • jeżeli pacjent ma guza mózgu,
  • jeżeli pacjent, który nadużywa alkoholu, właśnie zaprzestał picia alkoholu lub zamierza to uczynić,
  • jeżeli u pacjenta występują ciężkie choroby wątroby,
  • jeżeli pacjent zaprzestał ostatnio przyjmowania leków uspokajających lub ma zamiar to uczynić w trakcie przyjmowania leku Bucidar,
  • jeżeli pacjent przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich dwóch tygodni leki przeciwdepresyjne nazywane inhibitorami monoaminooksydazy(MAO). Jeżeli powyższe sytuacje dotyczą pacjenta, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym, nie przyjmując leku Bucidar.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Bucidar należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Zespół Brugadów

Przed rozpoczęciem stosowania leku Bucidar należy omówić to z lekarzem, jeśli pacjent ma
rozpoznany zespół Brugadów (rzadką, uwarunkowaną genetycznie chorobę wpływającą na rytm
serca) lub jeśli w jego wywiadzie rodzinnym stwierdzono zatrzymanie akcji serca lub przypadek
nagłej śmierci.

Dzieci i młodzież

Bucidar nie jest zalecany do leczenia dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
U dzieci w wieku poniżej 18 lat leczonych lekami przeciwdepresyjnymi istnieje zwiększone ryzyko
myśli i zachowań samobójczych.

Dorośli

Należy poinformować lekarza prowadzącego przed rozpoczęciem stosowania leku Bucidar:

  • jeżeli pacjent regularnie pije duże ilości alkoholu,
  • jeżeli pacjent ma cukrzycę i stosuje insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe,
  • jeżeli pacjent miał w przeszłości poważną ranę głowy lub uraz głowy. Bucidar może wywoływać napady drgawkowe u około 1 na 1000 pacjentów. Wystąpienie tego działania niepożądanego jest bardziej prawdopodobne u pacjentów z grup wymienionych powyżej. Jeśli w trakcie leczenia wystąpią napady drgawek, należy przerwać stosowanie leku Bucidar. Nie należy przyjmować więcej tego leku i należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
  • Jeżeli pacjent ma chorobę afektywną dwubiegunową (skrajne wahania nastroju), ponieważ Bucidar może wywołać epizod tej choroby.
  • Jeśli pacjent przyjmuje inne leki stosowane w leczeniu depresji, jednoczesne stosowanie tych leków z lekiem Bucidar może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu (patrz „Lek Bucidar a inne leki” w tym punkcie)
  • Jeżeli u pacjenta występują choroby wątroby lub nerek, ponieważ mogą u niego z większym prawdopodobieństwem wystąpić działania niepożądane. Jeżeli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy ponownie skontaktować się z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bucidar. Lekarz może stwierdzić konieczność prowadzenia terapii pod ścisłą kontrolą lub zalecić inne leczenie.

Myśli o samobójstwie oraz nasilenie objawów depresji

U pacjentów z depresją mogą wystąpić czasami myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie. Takie
zachowania mogą się nasilić, kiedy pacjent po raz pierwszy zaczyna przyjmować leki
przeciwdepresyjne, ponieważ zanim te leki zaczną działać upływa pewien czas, zwykle około dwóch
tygodni, ale czasami dłużej.
Myśli takie mogą wystąpić częściej:

  • Jeśli pacjent miał wcześniej myśli samobójcze lub myśli o samouszkodzeniu.
  • Jeśli pacjent jest młodym dorosłym. Badania kliniczne wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych (w wieku poniżej 25 lat) z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi. W przypadku wystąpienia kiedykolwiek myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie, należynatychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub udać się do szpitala.Pomocne może okazać się poinformowanie krewnego lub przyjaciela,że pacjent ma depresję, i poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić o poinformowanie go w przypadku, gdy uznają oni, że depresja pacjenta nasila się lub też, gdy zmiany w jego zachowaniu stają się niepokojące.

Lek Bucidar a inne leki

Jeżeli pacjent przyjmuje aktualnie lub przyjmował w ciągu ostatnich czternastu dni inne leki
przeciwdepresyjne nazywane inhibitorami monoaminooksydazy(MAO), należy skontaktować się z
lekarzem prowadzącym bez przyjmowania leku Bucidar (patrz również „Kiedy nie stosować leku
Bucidar”, w punkcie 2).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również lekach roślinnych lub
witaminach, w tym wydawanych bez recepty. Lekarz może zmienić dawkę leku Bucidar lub zalecić
zmianę dawkowania lub odstawienie innych przyjmowanych leków.
Niektórych leków nie można przyjmować jednocześnie z lekiem Bucidar. Niektóre z nich mogą
zwiększyć ryzyko wystąpienia drgawek lub napadów drgawkowych. Inne leki mogą zwiększyć ryzyko
innych działań niepożądanych. Przykłady takich leków wymieniono poniżej, ale nie jest to pełny
wykaz.
Napady drgawkowe mogą wystąpić częściej niż zwykle:

  • jeżeli pacjent przyjmuje inne leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych,
  • jeżeli pacjent przyjmuje teofilinę, lek na astmę lub choroby płuc,
  • jeżeli pacjent przyjmuje tramadol, silny lek przeciwbólowy,
  • jeżeli pacjent przyjmował ostatnio/przyjmuje obecnie leki uspokajające lub jeśli zamierza zaprzestać ich stosowania podczas przyjmowania leku Bucidar (patrz również „Kiedy nie stosować leku Bucidar”, w punkcie 2),
  • jeżeli pacjent przyjmuje leki przeciwmalaryczne (takie jak meflokina lub chlorokina),
  • jeżeli pacjent przyjmuje leki pobudzające lub inne leki, które kontrolują masę ciała lub apetyt,
  • jeżeli pacjent przyjmuje steroidy (doustnie lub we wstrzyknięciach),
  • jeżeli pacjent przyjmuje antybiotyki nazywane chinolonami,
  • jeżeli pacjent przyjmuje niektóre rodzaje leków przeciwhistaminowych, które mogą powodować senność,
  • jeżeli pacjent przyjmuje leki przeciwcukrzycowe. Jeżeli jakiekolwiek z powyższych sytuacji dotyczą pacjenta, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bucidar. Lekarz oszacuje ryzyko i korzyści z zastosowania leku Bucidar.

Może zwiększyć się prawdopodobieństwo wystąpienia innych działań niepożądanych:

  • jeżeli pacjent przyjmuje inne leki przeciwdepresyjne (takie jak: amitryptylina, fluoksetyna, paroksetyna, citalopram, escitalopram, wenlafaksyna, dosulepina, dezypramina lub imipramina) lub leki na inne choroby psychiczne (takie jak: klozapina, rysperydon, tiorydazyna lub olanzapina). Lek Bucidar może oddziaływać z lekami stosowanymi w leczeniu depresji i pacjent może doświadczyć zmian stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), i inne objawy, takie jak: temperatura ciała powyżej 38°C, przyspieszone bicie serca, niestabilne ciśnienie krwi i nasilenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub) zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. mdłości, wymioty, biegunka),
  • jeżeli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (lewodopa, amantadyna, orfenadryna),
  • jeżeli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na metabolizm leku Bucidar (karbamazepina, fenytoina, kwas walproinowy),
  • jeżeli pacjent przyjmuje niektóre leki stosowane w leczeniu nowotworów złośliwych (takie jak: cyklofosfamid, ifosfamid),
  • jeżeli pacjent przyjmuje tyklopidynę lub klopidogrel, stosowane głównie w zapobieganiu udarowi,
  • jeżeli pacjent przyjmuje beta-adrenolityki (takie jak metoprolol),
  • jeżeli pacjent przyjmuje niektóre leki do leczenia nieregularnego rytmu serca (propafenon i flekainid),
  • jeżeli pacjent stosuje plastry nikotynowe, jako środek wspomagający odzwyczajanie się od palenia tytoniu. Jeżeli jakiekolwiek z powyższych sytuacji dotyczą pacjenta, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bucidar.

Lek Bucidar może wykazywać mniejszą skuteczność

  • Jeżeli pacjent przyjmuje rytonawir lub efawirenz, leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV. Jeżeli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy poinformować lekarza prowadzącego. Lekarz prowadzący oceni skuteczność leku Bucidar u pacjenta. Może zaistnieć konieczność zwiększenia dawki lub zmiany sposobu leczenia depresji. Nie należy zwiększać dawki leku Bucidar bez zalecenia lekarza

prowadzącego, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym
napadów drgawkowych.

Lek Bucidar może powodować zmniejszenie skuteczności niektórych leków

  • Jeżeli pacjent przyjmuje tamoksyfen, stosowany w leczeniu raka piersi. Jeżeli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Może zaistnieć konieczność zmiany sposobu leczenia depresji.
  • Jeżeli pacjent przyjmuje digoksynę z powodu problemów z sercem. Jeżeli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Lekarz może rozważyć dostosowanie dawki digoksyny.

Stosowanie leku Bucidar z alkoholem

Alkohol może wpływać na działanie leku Bucidar i ich jednoczesne przyjęcie może, choć rzadko,
powodować nerwowość lub zmieniać stan psychiczny. Niektórzy pacjenci stają się bardziej wrażliwi
na alkohol podczas przyjmowania leku Bucidar. Lekarz może zalecić rezygnację z picia alkoholu
(piwa, wina, wódki) albo znaczne ograniczenie jego spożycia podczas przyjmowania leku Bucidar.
Jeżeli pacjent pije aktualnie duże ilości alkoholu, nie należy nagle zaprzestawać picia, gdyż może to
wywołać napad drgawkowy.
Należy porozmawiać z lekarzem o piciu alkoholuprzed rozpoczęciem przyjmowania leku Bucidar.

Wpływ na badania moczu

Bucidar może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych na obecność innych substancji w moczu.
Jeśli pacjent jest poddawany takiemu badaniu, powinien poinformować lekarza lub pielęgniarkę, że
przyjmuje lek Bucidar.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, nie
należy przyjmować leku Bucidar, chyba że lekarz zaleci inaczej. Przed zastosowaniem tego leku w
ciąży należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Niektóre, ale nie wszystkie, badania wskazują na
zwiększone ryzyko wad wrodzonych, szczególnie wad serca, u dzieci, których matki stosowały lek
Bucidar. Nie wiadomo, czy było to spowodowane stosowaniem tego właśnie leku.
Składniki leku Bucidar mogą przenikać do mleka ludzkiego. Przed zastosowaniem leku Bucidar
należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Jeżeli lek Bucidar powoduje zawroty głowy lub uczucie pustki w głowie, nie należy prowadzić
pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Lek Bucidar zawiera laktozę

Bucidar zawiera laktozę (rodzaj cukru). Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję
niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować lek Bucidar

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Lekarz prowadzący
zaleca dawkę indywidualnie dla pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.
Poprawa samopoczucia pacjenta może nastąpić dopiero po pewnym czasie.Pełne działanie leku
może ujawnić się dopiero po upływie kilku tygodni lub miesięcy. Nawet gdy pacjent zacznie czuć się
lepiej, lekarz prowadzący może zalecić dalsze stosowanie leku Bucidar, aby zapobiec nawrotowi
depresji.
Jakie dawki należy przyjmować
Zazwyczaj zalecana dawka dla osób dorosłych to jedna tabletka 150 mg jeden raz na dobę.
Lekarz prowadzący może zalecić zwiększenie dawki do 300 mg jeden raz na dobę, jeżeli po kilku
tygodniach leczenia u pacjenta nie następuje poprawa.
Dawkę leku Bucidar należy przyjmować rano. Nie należy przyjmować leku Bucidar częściej niż raz na
dobę.
Tabletka pokryta jest otoczką, która powoli uwalnia lek do przewodu pokarmowego. Pacjent może
zauważyć w stolcu coś, co wygląda jak tabletka. Jest to pusta otoczka, która została wydalona z
organizmu.
Tabletki leku Bucidar powinny być połykane w całości. Nie należy ich żuć, rozkruszać ani dzielić,
jeżeli do tego dojdzie, istnieje niebezpieczeństwo przedawkowania, ze względu na zbyt szybkie
uwolnienie się leku do organizmu. Może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w
tym napadów drgawkowych.
Dla niektórych pacjentów dawka 150 mg jeden raz na dobę jest wystarczająca przez cały okres
leczenia.
Lekarz prowadzący może zalecić takie dawkowanie, jeśli pacjent ma chorą wątrobę lub nerki.
Jak długo stosować leczenie
Tylko lekarz wspólnie z pacjentem może zadecydować, jak długo stosować leczenie lekiem Bucidar.
Mogą minąć tygodnie lub miesiące, zanim zaobserwuje się jakąkolwiek poprawę. Pacjent powinien
regularnie konsultować z lekarzem prowadzącym objawy depresji, aby można było zadecydować, jak
długo powinien być leczony. Jeżeli pacjent poczuje się lepiej, lekarz prowadzący może zalecić dalsze
stosowanie leku Bucidar, aby zapobiec nawrotowi depresji.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Bucidar

Zażycie zbyt wielu tabletek może wywołać drgawki lub napad drgawkowy. Nie zwlekać. Należy
natychmiast skontaktować się z lekarzem lub z najbliższym szpitalnym oddziałem ratunkowym.

Pominięcie zastosowania leku Bucidar

W wypadku pominięcia dawki, należy odczekać i przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Bucidar

Nie należy przerywać leczenia lekiem Bucidar ani zmniejszać dawki bez uprzedniego uzgodnienia
tego z lekarzem prowadzącym.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane Drgawki lub napady drgawkowe

U około 1 na 1000 pacjentów przyjmujących lek Bucidar mogą wystąpić drgawki (napady drgawkowe
lub konwulsje). Większe prawdopodobieństwo, że to nastąpi, jest u pacjentów, którzy przyjmują
większe dawki niż zalecane, przyjmują niektóre leki lub są w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia
napadów drgawkowych. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
W razie wystąpienia napadu drgawkowegonależy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Nie wolno więcej przyjmować leku.

Reakcje alergiczne

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne na lek Bucidar. Obejmują one:

  • zaczerwienienie skóry lub wysypkę (jak wysypka siateczkowa), pęcherzyki lub swędzące guzki (pokrzywka) na skórze; niektóre wysypki mogą wymagać hospitalizacji, szczególnie jeśli występują również ból w jamie ustnej lub ból oczu,
  • nietypowe świsty lub trudności z oddychaniem,
  • obrzęk powiek, ust lub języka,
  • bóle mięśni lub stawów,
  • zapaść lub krótkotrwałą utratę przytomności. → W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów reakcji alergicznejnależy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie wolno więcej przyjmować leku.Reakcje alergiczne mogą trwać długo.Jeżeli lekarz przepisał leki łagodzące objawy alergiczne, należy przyjąć całą kurację.

Toczniowa wysypka skórna albo nasilenie objawów tocznia
Częstość nieznana - częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych pochodzących
od osób przyjmujących lek Bucidar. Toczeń to zaburzenie układu immunologicznego przebiegające z
zajęciem skóry i innych narządów.
W przypadku wystąpienia zaostrzeń tocznia, wysypki skórnej albo zmian skórnych
(szczególnie na obszarach skóry narażonych na działanie promieni słonecznych) podczas
przyjmowania leku Bucidar należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ponieważ
może być konieczne przerwanie leczenia.
Ostra uogólniona osutka krostkowa
Częstość nieznana - częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych pochodzących
od osób przyjmujących lek Bucidar. Objawy ostrej uogólnionej osutki krostkowej obejmują wysypkę
skórną z krostami/pęcherzami wypełnionymi ropą.
W przypadku wystąpienia wysypki skórnej z krostami/pęcherzami wypełnionymi ropą
należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przerwanie
leczenia.

Inne działania niepożądane

Działania niepożądane występujące bardzo często

Mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów:

  • trudności w zasypianiu. Należy upewnić się, że Bucidar jest przyjmowany rano.
  • ból głowy,
  • suchość w jamie ustnej,
  • nudności, wymioty.

Działania niepożądane występujące często

Mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów:

  • gorączka, zawroty głowy, świąd, potliwość i wysypka skórna (czasami z powodu reakcji alergicznej),
  • dreszcze, drżenia, osłabienie, zmęczenie, bóle w klatce piersiowej,
  • uczucie lęku lub pobudzenia,
  • ból brzucha lub inne dolegliwości (zaparcia), zmiana odczuwania smaku pożywienia, utrata apetytu (anoreksja),
  • zwiększenie ciśnienia krwi czasami znaczne, zaczerwienienie twarzy,
  • dzwonienie w uszach, zaburzenia widzenia.

Działania niepożądane występujące niezbyt często

Mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów:

  • uczucie depresji (patrz również punkt 2: „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Bucidar” pod ‘Myśli o samobójstwie oraz nasilenie objawów depresji’),
  • uczucie dezorientacji,
  • trudności z koncentracją,
  • zwiększenie częstości akcji serca,
  • utrata masy ciała.

Działania niepożądane występujące rzadko

Mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów:

  • napady drgawek.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko

Mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów:

  • kołatanie serca, omdlenia,
  • drgania mięśni, sztywność mięśni, niekontrolowane ruchy, problemy z chodzeniem lub koordynacją,
  • uczucie niepokoju, poirytowanie, wrogość, agresywność, dziwne sny, mrowienia lub drętwienia, utrata pamięci,
  • zażółcenie skóry lub białkówki oka ( żółtaczka) ,co może być spowodowane przez zwiększoną aktywność enzymów wątroby, zapalenie wątroby,
  • ciężkie reakcje alergiczne; wysypka z towarzyszącymi bólami mięśni i stawów,
  • zmiany stężenia cukru we krwi,
  • oddawanie moczu częściej lub rzadziej, niż zazwyczaj,
  • nietrzymanie moczu (mimowolne oddawanie moczu, niekontrolowany wypływ moczu),
  • ciężkie wysypki skórne, które mogą obejmować usta i inne części ciała i mogą zagrażać życiu,
  • zaostrzenie łuszczycy (czerwone zgrubienia na skórze),
  • poczucie nierzeczywistości lub inności ( depersonalizacja), widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją ( omamy), odczuwanie lub wiara w rzeczy nierzeczywiste ( urojenia), wyolbrzymiona podejrzliwość ( paranoja).

Częstość nieznana

Inne działania niepożądane wystąpiły u niewielkiej liczby pacjentów, ale ich dokładna częstość
występowania jest nieznana:

  • myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie w trakcie leczenia lekiem Bucidar lub wkrótce po jego zakończeniu (patrz punkt 2 „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Bucidar”). Jeśli pacjent ma takie myśli, należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast udać się do szpitala.
  • utrata kontaktu z rzeczywistością i zdolności myślenia lub oceny sytuacji (psychoza); inne objawy mogą obejmować omamy i (lub) urojenia,
  • jąkanie się,
  • zmniejszona liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość), zmniejszona liczba białych krwinek (leukopenia) i zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia),
  • niedobór sodu we krwi (hiponatremia),
  • zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączka), i inne objawy, takie jak: temperatura ciała powyżej 38°C, przyspieszone bicie serca, niestabilne ciśnienie krwi i nasilenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub) zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. mdłości, wymioty, biegunka) podczas przyjmowania leku Bucidar razem z lekami stosowanymi w leczeniu depresji (takimi jak: paroksetyna, citalopram, escitalopram, fluoksetyna i wenlafaksyna).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Bucidar

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek ten nie wymaga żadnych specjalnych warunków przechowywania.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w celu ochrony przed wilgocią i światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: EXP. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Bucidar

Substancją czynną leku jest bupropionu chlorowodorek. Każda tabletka zawiera, odpowiednio 150 lub
300 mg bupropionu chlorowodorku.
Pozostałe składniki to:
Rdzeń tabletki: hydroksypropyloceluloza, glicerolu dibehenian, kwas stearynowy
Otoczka tabletki: hypromeloza, etyloceluloza, powidon K90, laktoza jednowodna, trietylu cytrynian,
kopolimer kwasu metakrylowego i etylu akrylanu (1:1) Dyspersja 30%, makrogol 6000 i krzemionka
koloidalna, uwodniona
Tusz: szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy

Jak wygląda lek Bucidar i co zawiera opakowanie

Bucidar 150 mg: Białe do bladożółtych, okrągłe, o średnicy około 7,7 mm, tabletki powlekane z
nadrukiem „T” wykonanym czarnym tuszem po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Bucidar 300 mg: Białe do bladożółtych, okrągłe, o średnicy około 9,6 mm, tabletki powlekane z
nadrukiem „T1” wykonanym czarnym tuszem po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Bucidar jest dostępny w opakowaniu:
Białe, nieprzezroczyste plastikowe butelki z pojemnikiem ze środkiem osuszającym zawierającym
aktywowany żel krzemionkowy i węgiel aktywny. Butelka jest zamykana plastikowym zamknięciem
zabezpieczającym przed dziećmi, zawierającym wkładkę uszczelniającą.
150 mg: 30, 60, 90 tabletek.
300 mg: 30, 60, 90 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Ranbaxy (Poland) Sp. z o.o.
ul. Idzikowskiego 16
00-710 Warszawa
tel. + 48 22 642 07 75

Wytwórca/Importer

Sun Pharmaceutical Industries Europe B.V.
Polarisavenue 87,
2132 JH Hoofddorp
Holandia
Terapia SA
124 Fabricii Street,
400632, Cluj-Napoca,
Rumunia

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru

Gospodarczego i w Zjednoczonym Królestwie (Irlandii Północnej) pod następującymi nazwami:

Hiszpania: Bupropión SUN 150 mg, 300 mg comprimidos de liberación modificada EFG
Holandia: Bupropion HCl SUN 150 mg, 300 mg tabletten met gereguleerde afgifte
Niemcy: BUPROPION BASICS 150 mg, 300 mg Tabletten mit veränderter Wirkstofffreisetzung
Rumunia: AXABAL 150 mg, 300 mg comprimate cu eliberare modificată
Szwecja: Bupropion SUN 150 mg, 300 mg Tablett med modifierad frisättning
Włochy: Bupropione SUN

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

  • Kraj rejestracji
  • Substancja czynna
  • Wymaga recepty
    Tak
  • Importer
    Sun Pharmaceutical Industries Europe B.V. Terapia S.A.

Porozmawiaj z lekarzem online

Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.

0.0(8)
Doctor

Dmytro Horobets

Medycyna rodzinna6 lat doświadczenia

Lek. Dmytro Horobets jest licencjonowanym lekarzem rodzinnym w Polsce, specjalizującym się w endokrynologii, diabetologii, leczeniu otyłości, gastroenterologii, pediatrii, chirurgii ogólnej oraz terapii bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych i dzieci, oferując spersonalizowane wsparcie medyczne w przypadku szerokiego zakresu chorób ostrych i przewlekłych.

Obszary specjalizacji obejmują:

  • Endokrynologia: cukrzyca typu 1 i 2, stan przedcukrzycowy, choroby tarczycy, zespół metaboliczny, zaburzenia hormonalne
  • Leczenie otyłości: indywidualne plany redukcji masy ciała, porady żywieniowe, ocena ryzyka zdrowotnego związanego z otyłością
  • Gastroenterologia: refluks żołądkowo-przełykowy (GERD), zapalenie żołądka, zespół jelita drażliwego (IBS), choroby wątroby i dróg żółciowych
  • Opieka pediatryczna: infekcje, objawy ze strony układu oddechowego, dolegliwości trawienne, monitorowanie rozwoju i wzrastania
  • Wsparcie chirurgiczne: konsultacje przed- i pooperacyjne, opieka nad ranami, rehabilitacja
  • Terapia bólu: ból przewlekły i ostry, bóle kręgosłupa, stawów, zespoły bólowe pourazowe
  • Zdrowie sercowo-naczyniowe: nadciśnienie, kontrola cholesterolu, ocena ryzyka chorób serca
  • Medycyna profilaktyczna: badania kontrolne, profilaktyczne, długoterminowe prowadzenie chorób przewlekłych
Lek. Horobets łączy praktykę opartą na dowodach z podejściem skoncentrowanym na pacjencie. Dokładnie analizuje historię choroby i objawy, zapewniając jasne wyjaśnienia i strukturalne plany leczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Niezależnie od tego, czy potrzebujesz wsparcia w kontroli cukrzycy, radzeniu sobie z otyłością, interpretacji wyników badań, czy opieki rodzinnej – dr Horobets zapewnia profesjonalną pomoc online, dostosowaną do Twoich celów zdrowotnych.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(10)
Doctor

Taisiya Minorskaya

Pediatria12 lat doświadczenia

Lek. Taisiya Minorskaya jest pediatrą i lekarzem medycyny rodzinnej z Hiszpanii. Prowadzi konsultacje online dla dzieci, młodzieży i dorosłych, oferując kompleksową opiekę w zakresie nagłych objawów, chorób przewlekłych, profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Wsparcie dla dzieci:

  • Infekcje ostre: kaszel, ból gardła, gorączka, wysypki.
  • Problemy ze snem, opóźnienia rozwojowe, wsparcie żywieniowe i emocjonalne.
  • Astma, alergie, atopowe zapalenie skóry i inne choroby przewlekłe.
  • Szczepienia rutynowe, profilaktyczne badania kontrolne, monitoring zdrowia.
  • Wsparcie dla rodziców: opieka, styl życia, adaptacja.
Wsparcie dla dorosłych:
  • Objawy ostre: infekcje, bóle, problemy z ciśnieniem, dolegliwości trawienne, zaburzenia snu.
  • Leczenie chorób przewlekłych: nadciśnienie, choroby tarczycy, zaburzenia metaboliczne.
  • Zdrowie psychiczne: lęk, przewlekłe zmęczenie, wahania nastroju.
  • Kontrola masy ciała i leczenie otyłości: ocena medyczna, indywidualny plan żywieniowy i aktywności, farmakoterapia w razie potrzeby.
  • Profilaktyka, badania przesiewowe, interpretacja wyników i dostosowanie leczenia.
Lek. Minorskaya łączy podejście oparte na dowodach naukowych z całościowym spojrzeniem na pacjenta – uwzględniając jego wiek, potrzeby i kontekst rodzinny. Dzięki podwójnej specjalizacji zapewnia długoterminowe wsparcie medyczne zarówno dzieciom, jak i dorosłym, pomagając poprawić jakość życia i utrzymać zdrowie na każdym etapie.
CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(21)
Doctor

Ekaterina Agapova

Neurologia8 lat doświadczenia

Lek. Ekaterina Agapova jest neurologiem specjalizującym się w diagnostyce i leczeniu chorób układu nerwowego oraz przewlekłego bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych, łącząc medycynę opartą na faktach ze spersonalizowanym podejściem.

Zakres konsultacji obejmuje m.in.:

  • Bóle głowy i migreny, w tym napięciowe i klasterowe.
  • Bóle karku i pleców – ostre i przewlekłe.
  • Zespoły bólu przewlekłego: fibromialgia, ból neuropatyczny, ból pourazowy.
  • Mononeuropatie: zespół cieśni nadgarstka, neuralgia nerwu trójdzielnego, porażenie nerwu twarzowego.
  • Polineuropatie: cukrzycowe, toksyczne i inne.
  • Stwardnienie rozsiane – diagnostyka, monitorowanie, długoterminowe wsparcie.
  • Zawroty głowy i zaburzenia koordynacji.
  • Zaburzenia snu: bezsenność, nadmierna senność dzienna, sen przerywany.
  • Lęk, depresja i zaburzenia związane ze stresem.
Lek. Agapova pomaga pacjentom radzić sobie z objawami neurologicznymi, takimi jak ból, drętwienie, osłabienie, problemy ze snem czy obniżony nastrój. Jej konsultacje koncentrują się na trafnej diagnostyce, jasnym wyjaśnieniu wyników oraz opracowaniu indywidualnego planu leczenia.

Jeśli zmagasz się z przewlekłym bólem, migrenami, neuropatią lub problemami ze snem, lek. Agapova oferuje profesjonalne wsparcie, aby poprawić Twoje samopoczucie.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(37)
Doctor

Yevgen Yakovenko

Chirurgia ogólna11 lat doświadczenia

Lek. Yevgen Yakovenko jest licencjonowanym chirurgiem i lekarzem medycyny ogólnej w Hiszpanii i Niemczech. Specjalizuje się w chirurgii ogólnej, dziecięcej i onkologicznej, a także w internie i leczeniu bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych i dzieci, łącząc precyzję chirurgiczną z kompleksowym wsparciem terapeutycznym. Konsultuje pacjentów w językach: ukraińskim, rosyjskim, angielskim i hiszpańskim.

Zakres konsultacji obejmuje:

  • Bóle ostre i przewlekłe: bóle głowy, mięśni, stawów, kręgosłupa, brzucha, bóle pooperacyjne. Identyfikacja przyczyn, dobór terapii, plan opieki.
  • Medycyna wewnętrzna: serce, płuca, układ pokarmowy, układ moczowy. Leczenie chorób przewlekłych, kontrola objawów, drugie opinie.
  • Opieka przed- i pooperacyjna: ocena ryzyka, wsparcie w podejmowaniu decyzji, kontrola po zabiegu, strategie rehabilitacyjne.
  • Chirurgia ogólna i dziecięca: przepukliny, zapalenie wyrostka robaczkowego, wady wrodzone, zabiegi planowe i pilne.
  • Urazy i kontuzje: stłuczenia, złamania, skręcenia, uszkodzenia tkanek miękkich, leczenie ran, opatrunki, skierowania do leczenia stacjonarnego.
  • Chirurgia onkologiczna: weryfikacja diagnozy, planowanie terapii, długoterminowa opieka pooperacyjna.
  • Leczenie otyłości i kontrola masy ciała: medyczne podejście do redukcji wagi, ocena chorób towarzyszących, indywidualny plan (dieta, aktywność fizyczna, farmakoterapia), monitorowanie postępów.
  • Interpretacja badań obrazowych: analiza wyników USG, TK, MRI i RTG, planowanie zabiegów chirurgicznych na podstawie danych obrazowych.
  • Drugie opinie i nawigacja medyczna: wyjaśnianie diagnoz, przegląd planów leczenia, pomoc w wyborze najlepszego postępowania.
Doświadczenie i kwalifikacje:
  • Ponad 12 lat praktyki klinicznej w szpitalach uniwersyteckich w Niemczech i Hiszpanii
  • Wykształcenie międzynarodowe: Ukraina – Niemcy – Hiszpania
  • Członek Niemieckiego Towarzystwa Chirurgów (BDC)
  • Certyfikaty z diagnostyki radiologicznej i chirurgii robotycznej
  • Aktywny uczestnik międzynarodowych konferencji i badań naukowych
Lek. Yakovenko tłumaczy złożone zagadnienia w prosty i zrozumiały sposób. Współpracuje z pacjentami, aby analizować problemy zdrowotne i podejmować decyzje oparte na dowodach naukowych. Jego podejście łączy wysoką jakość kliniczną, rzetelność naukową i indywidualne podejście do każdego pacjenta.

Jeśli nie jesteś pewien diagnozy, przygotowujesz się do operacji lub chcesz omówić wyniki badań – Lek. Yakovenko pomoże Ci ocenić opcje i podjąć świadomą decyzję.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
Zobacz wszystkich lekarzy

Zapisz się na aktualizacje

Otrzymuj informacje o nowych usługach online, zmianach i ofertach dostępnych na Oladoctor w Europie.

Zapisz się
Śledź nas w mediach społecznościowych
FacebookInstagram
Logo
Oladoctor
Znajdź lekarza
Lekarze według specjalizacji
Usługi
Choose language
© 2025 Oladoctor. All rights reserved.
VisaMastercardStripe