Prasugrelum
Lek Bewim, który zawiera substancję czynną prasugrel, należy do grupy leków zwanych lekami
przeciwpłytkowymi. Płytki krwi są bardzo małymi komórkami krążącymi we krwi. Gdy dochodzi do
uszkodzenia naczynia, na przykład jego nacięcia, płytki krwi łączą się ze sobą, pomagając w
wytworzeniu zakrzepu. Płytki krwi odgrywają zatem kluczową rolę w zatrzymywaniu krwawienia.
Tworzenie się zakrzepu w obrębie stwardniałego miażdżycowo naczynia, takiego jak tętnica, jest bardzo
niebezpieczne, ponieważ może doprowadzić do odcięcia dopływu krwi, powodując zawał serca (zawał
mięśnia sercowego), udar mózgu lub zgon. Obecność zakrzepu w tętnicach doprowadzających krew
do serca może ograniczyć dopływ krwi i wywołać niestabilną dławicę piersiową (nasilony ból w klatce
piersiowej).
Lek Bewim hamuje łączenie się płytek krwi i w ten sposób zmniejsza zagrożenie powstawania
zakrzepu.
Lek Bewim został przepisany przez lekarza, ponieważ u pacjenta wystąpił zawał mięśnia sercowego
lub niestabilna dławica piersiowa, a pacjent był uprzednio poddany zabiegowi udrażniającemu
zablokowane tętnice w sercu. U pacjenta mógł zostać wykonany zabieg, podczas którego umieszczono
jeden lub więcej stentów, aby zachować drożność zablokowanej lub zwężonej tętnicy
doprowadzającej krew do serca.
Lek Bewim zmniejsza ryzyko ponownego zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu lub zgonu z
powodu jednego z tych zdarzeń. Lekarz prowadzący zaleci również przyjmowanie kwasu
acetylosalicylowego (np. aspiryny), który także jest lekiem przeciwpłytkowym.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Bewim:
Rozpoczęcie stosowania leku Bewim należy omówić z lekarzem.
Jeśli którakolwiek z sytuacji wymienionych poniżej dotyczy pacjenta, to przed zastosowaniem leku
Bewim powinien on poinformować o tym lekarza prowadzącego:
Podczas stosowania leku Bewim:
Należy natychmiast poinformować lekarza prowadzącego, jeśli wystąpi stan chorobowy zwany
zakrzepową plamicą małopłytkową (lub TTP), którego objawami są: gorączka i siniaki pod skórą,
które mogą wyglądać jak czerwone punktowe plamki, ze współistniejącymi lub nie objawami
skrajnego zmęczenia, splątania, zażółcenia skóry lub oczu (żółtaczka) (patrz punkt 4 „Możliwe
działania niepożądane").
Leku Bewim nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio,
a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty,
suplementach diety lub lekach ziołowych. W szczególności należy poinformować lekarza o
przyjmowaniu klopidogrelu (lek przeciwpłytkowy), warfaryny (lek przeciwzakrzepowy) lub
„niesteroidowych leków przeciwzapalnych" stosowanych w leczeniu bólu i stanów gorączkowych
(takich jak ibuprofen, naproksen, etorykoksyb). Stosowanie tych leków razem z lekiem Bewim może
zwiększyć ryzyko krwawień.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu morfiny lub innych opioidów (stosowanych w leczeniu
silnego bólu).
Podczas stosowania leku Bewim można zażywać tylko takie leki, na których użycie pozwoli lekarz.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że jest w ciąży, podczas stosowania leku Bewim powinna
poinformować o tym lekarza prowadzącego.
Lek Bewim można stosować tylko po omówieniu z lekarzem potencjalnych korzyści i zagrożeń dla
nienarodzonego dziecka.
Jeśli pacjentka karmi piersią powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem
jakiegokolwiek leku.
Jest mało prawdopodobne, aby lek Bewim wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub
obsługiwania maszyn.
Jeżeli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Bewim to 10 mg na dobę. Należy zacząć leczenie od pojedynczej
dawki 60 mg.
Jeśli pacjent waży mniej niż 60 kg lub jest w wieku powyżej 75 lat, dawką dobową leku Bewim jest 5
mg (pół tabletki). Lekarz prowadzący zaleci stosowanie odpowiedniej dawki kwasu
acetylosalicylowego (zazwyczaj od 75 mg do 325 mg na dobę).
Lek Bewim można zażywać w czasie posiłku lub między posiłkami. Dawkę leku należy przyjmować
mniej więcej o tej samej porze każdego dnia. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza, stomatologa i farmaceutę o stosowaniu leku Bewim.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub szpitalem z powodu zwiększonego
ryzyka krwawienia. Należy pokazać lekarzowi opakowanie leku Bewim.
W przypadku pominięcia dawki należy zażyć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli pacjent zapomni
przyjąć dawkę leku przez cały dzień, powinien zażyć następną dawkę leku Bewim następnego dnia o
zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Stosując lek w opakowaniach po 28 tabletek pacjent może sprawdzić dzień, w którym ostatnio zażył
tabletkę leku Bewim na kalendarzu wydrukowanym na blistrze.
Nie należy przerywać stosowania leku Bewim bez konsultacji z lekarzem prowadzącym. Przerwanie
stosowania leku Bewim zbyt szybko, może zwiększyć ryzyko zawału serca.
W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiastskontaktować się z lekarzem prowadzącym, jeśli wystąpi:
Należy również natychmiastskontaktować się z lekarzem prowadzącym, jeśli wystąpi:
Należy w krótkim czasieskontaktować się z lekarzem prowadzącym, jeśli wystąpi:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 10 osób)
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 100 osób)
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 1000 osób)
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i
Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02 - 222 Warszawa
tel.: 22 49 21 301, faks: 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i opakowaniu po
skrócie stosowanym do jego opisu (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg prasugrelu (w postaci zasady).
Żółte, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z oznakowaniem „B23” po jednej stronie i
linią dzielącą po drugiej stronie. Średnica tabletki około 10 mm.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
28, 30, 56, 60 i 90 tabletek powlekanych pakowanych w blistry.
Blister OPA/Aluminium/PVC/Aluminium, w pudełku tekturowym.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o.
ul. Ks. J. Poniatowskiego 5
05-825 Grodzisk Mazowiecki
Gedeon Richter România S.A.
99-105 Cuza Vodă Street 99-105
540306 Târgu-Mureş
Rumunia
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.