Naproxenum natricum
Anapran zawiera naproksen sodowy (sól sodową naproksenu). Naproksen jest niesteroidowym lekiem
przeciwzapalnym o działaniu przeciwbólowym i działaniu przeciwgorączkowym. Działanie
przeciwzapalne polega na zahamowaniu syntezy prostaglandyn; nie wyklucza się jednak istnienia
innych mechanizmów.
Wskazania do stosowania:
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Anapran należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Leku Anapran nie należy stosować jednocześnie z lekami zawierającymi naproksen, ponieważ
zawierają one tę samą substancję czynną.
Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które
mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi
lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. U osób, u których
stwierdzono choroby układu pokarmowego np. wrzodziejące zapalenie okrężnicy, chorobę
Leśniowskiego - Crohna, może dojść do nasilenia objawów. Należy poinformować lekarza lub
farmaceutę jeśli pacjent stosuje leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzeń lub krwawień, na
przykład kortykosteroidy, leki hamujące krzepliwość krwi tj. warfaryna, niektóre leki
przeciwdepresyjne (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), kwas acetylosalicylowy.
W razie wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy przerwać
stosowanie naproksenu sodowego. Pacjenci z wcześniej występującymi chorobami przewodu
pokarmowego, szczególnie pacjenci w wieku podeszłym, powinni poinformować lekarza o wszelkich
nietypowych objawach dotyczących przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza
w początkowym okresie leczenia. Pacjenci tacy powinni stosować jak najmniejszą dawkę leku w jak
najkrótszym okresie.
Przyjmowanie takich leków, jak Anapran może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka
ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek
leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.
W przypadku zaburzeń serca, przebytego udaru lub podejrzewania, że występuje ryzyko tych zaburzeń
(np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie tytoniu), należy
omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą.
Ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe naproksen może maskować objawy
zakażenia i utrudniać diagnozę choroby.
U pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi może wystąpić skurcz oskrzeli.
U pacjentów stosujących naproksen bardzo rzadko mogą wystąpić nieprawidłowości we wskaźnikach
badań laboratoryjnych (np. próbach wątrobowych).
Naproksen zmniejsza agregację płytek krwi i wydłuża czas krwawienia. Należy poinformować lekarza
o przyjmowaniu leków przeciwzakrzepowych lub wcześniejszym występowaniu zaburzeń krzepnięcia
krwi.
U niektórych osób mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.
Lek Anapran może wpływać na działanie nerek i (lub) wątroby. W przypadku gdy u pacjenta
stwierdzono zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby należy omówić sposób leczenia z lekarzem
lub farmaceutą.
Jeżeli w czasie zażywania leku wystąpią zaburzenia oka, należy niezwłocznie skontaktować się
z lekarzem.
U pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym (SLE) i mieszanymi zaburzeniami tkanki łącznej
może występować zwiększone ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając w to złuszczające zapalenie skóry, zespół
Stevensa-Johnsona (SJS), martwicę toksyczno-rozpływną naskórka (TEN), reakcję polekową
z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), były zgłaszane bardzo rzadko w związku ze
stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji istnieje na
początku leczenia, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania. Należy przerwać
przyjmowanie leku po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej, uszkodzenia błony
śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.
Dawkę leków przeciwzapalnych należy zmniejszać stopniowo, zwłaszcza po długotrwałym leczeniu.
Naproksenu nie należy stosować jednocześnie z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
i glikokortykosteroidami ze względu na zwiększenie ryzyka ciężkich działań niepożądanych.
Należy porozmawiać z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących
w przeszłości.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania naproksenu u dzieci w wieku poniżej 5 lat.
U dzieci i młodzieżyw wieku poniżej 16 lat naproksen można stosować wyłącznie w celu leczenia
młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów.
Anapran należy stosować ostrożnie, gdyż ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe niż
u osób młodych.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach które pacjent planuje przyjmować.
Leki zobojętniające sok żołądkowy, kolestyramina:
Stosowanie leków zobojętniających sok żołądkowy lub kolestyraminy może opóźnić wchłanianie
naproksenu.
Hydantoina, leki przeciwzakrzepowe, sulfonamidy
Naproksen stosowany jednocześnie z hydantoiną, lekami przeciwzakrzepowymi lub sulfonamidami,
zwiększa ich działanie.
Warfaryna, heparyna
Jednoczesne stosowanie NLPZ i warfaryny lub heparyny należy prowadzić pod ścisłą kontrolą
lekarza.
Furosemid
Niesteroidowe leki przeciwzapalne zmniejszają moczopędne działanie furosemidu.
Lit
Naproksen zmniejsza wydalanie litu, prowadząc do zwiększenia stężenia litu w osoczu.
Leki zmniejszające ciśnienie krwi
NLPZ mogą zmniejszać skuteczność leków zmniejszających ciśnienie krwi (m.in. propranololu
i innych leków beta-adrenolitycznych). Mogą również zwiększyć ryzyko wystąpienia niewydolności
nerek związanej ze stosowaniem inhibitorów konwertazy angiotensyny.
Probenecyd
Probenecyd zwiększa stężenie naproksenu w osoczu.
Metotreksat
Naproksen i inne leki przeciwzapalne mogą zmniejszać wydalanie metotreksatu, prowadząc do
zwiększenia jego działania toksycznego.
Glikozydy nasercowe
Naproksen może zwiększać objawy niewydolności serca oraz zwiększać stężenie glikozydów
nasercowych w osoczu.
Cyklosporyna
Równoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i cyklosporyny zwiększa ryzyko
wystąpienia działania uszkadzającego nerki.
Mifepryston
Niesteroidowe leki przeciwzapalne stosowane w okresie 8 do 12 dni od podania mifeprystonu mogą
zmniejszyć jego skuteczność.
Glikokortykosteroidy
Jednoczesne podawanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i glikokortykosteroidów może
zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.
Inne NLPZ
Należy unikać równoczesnego stosowania dwóch lub więcej niesteroidowych leków
przeciwzapalnych ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Antybiotyki z grupy chinolonów
U pacjentów przyjmujących jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne i antybiotyki z grupy
chinolonów istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
Kwas acetylosalicylowy
Jednoczesne podanie naproksenu i kwasu acetylosalicylowego może zmniejszyć stężenie naproksenu
w osoczu.
Jednoczesne (w tym samym dniu) przyjmowanie naproksenu przez okres dłuższy niż jeden dzień
osłabia wpływ małych dawek kwasu acetylosalicylowego stosowanego w celu zapobiegania
zakrzepom krwi na aktywność płytek krwi.
Leki przeciwpłytkowe i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Leki przeciwpłytkowe i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, podane jednocześnie
z naproksenem mogą zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.
Takrolimus, stosowany w celu zapobiegania odrzucenia przeszczepionych organów, przy
jednoczesnym stosowaniu z lekiem Anapran może zwiększyć jego toksyczne działanie na nerki.
Zydowudyna, stosowana w leczeniu zakażeń wirusem HIV, może zwiększać ryzyko wystąpienia
krwiaków.
Lek należy przyjmować w trakcie lub po posiłkach.
Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje
mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Nie przyjmować naproksenu w 3 ostatnich miesiącach ciąży, ponieważ może to zaszkodzić
nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną komplikacji podczas porodu. Może on powodować
zaburzenia związane z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka. Może on zwiększać skłonność do
krwawień pacjentki i jej dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. W ciągu
pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować naproksenu, chyba że lekarz uzna użycie go za
bezwzględnie konieczne. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas próby zajścia
w ciążę, należy zastosować najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy okres czasu. Od
Karmienie piersią
Naproksen przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Nie należy stosować leku podczas
karmienia piersią.
Płodność
Stosowanie naproksenu może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest zalecane u kobiet,
które planują zajście w ciążę. Naproksen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje
zajście w ciążę lub ma trudności z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Podczas stosowania leku może zmniejszyć się zdolność reagowania na bodźce zewnętrzne oraz
mogą wystąpić zaburzenia koordynacji ruchowej (senność, zaburzenia widzenia, zawroty głowy).
Należy zasięgnąć opinii lekarza odnośnie możliwości kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn
podczas stosowania naproksenu.
Zaleca się, by badanie czynności kory nadnerczy wykonywać co najmniej 48 godzin od podania
ostatniej dawki naproksenu, gdyż naproksen może zaburzać wyniki wskaźników laboratoryjnych.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek zawiera 25,1 mg (lek o mocy 275 mg) lub 50,2 mg (lek o mocy 550 mg) sodu (głównego
składnika soli kuchennej) w każdej jednostce dawkowania. Odpowiada to 1,26% (lek o mocy 275 mg)
lub 2,51% (lek o mocy 550 mg) maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób
dorosłych.
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Tabletek nie należy dzielić.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 1375 mg.
Dorośli
Zwykle stosuje się od 550 mg do 1100 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych, co 12 godzin.
W przypadku, gdy niezbędna jest dawka 1100 mg, można stosować jedną tabletkę 550 mg dwa razy
na dobę lub dwie tabletki po 550 mg w dawce jednorazowej (rano lub wieczorem).
W następujących przypadkach, w ostrej fazie choroby, należy podawać dawkę nasycającą 825 mg lub
1100 mg na dobę:
Dawka początkowa wynosi 550 mg, a następnie przyjmuje się 275 mg co 6 do 8 godzin, w miarę
potrzeby, nie przekraczając dawki 1375 mg w pierwszym dniu i 1100 mg w kolejnych dniach
stosowania.
Zalecana dawka początkowa wynosi 825 mg, a następnie podaje się po 275 mg co 8 godzin aż do
ustąpienia napadu bólu.
Zalecana dawka wynosi 825 mg przy pierwszych objawach zbliżającego się ataku. Dodatkowo
w ciągu dnia można zastosować dawkę od 275 mg do 550 mg, jeśli to konieczne, ale nie wcześniej niż
pół godziny po przyjęciu pierwszej dawki.
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby.
U pacjentów długotrwale przyjmujących lek należy kontrolować czynność nerek i wątroby.
Dzieci i młodzież
Dzieci w wieku powyżej 5 lat:
Zalecana dawka wynosi 10 mg naproksenu na kilogram masy ciała na dobę w 2 dawkach
podzielonych (5 mg/kg mc. dwa razy na dobę).
Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 16 lat w innych wskazaniach.
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia
objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Anapran jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do
lekarza.
Objawy obejmują ból głowy, zgagę, nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu, krwawienie z przewodu
pokarmowego, rzadko biegunkę, dezorientację, pobudzenie, senność, zawroty głowy, szum w uszach,
omdlenia. W przypadku znacznego zatrucia możliwa jest ostra niewydolność nerek i uszkodzenie
wątroby. Depresja oddechowa i śpiączka mogą wystąpić po spożyciu NLPZ, ale są rzadkie. Mogą też
wystąpić drgawki.
W razie przypadkowego lub celowego zażycia znacznych ilości naproksenu, należy usunąć lek
z żołądka i niezwłocznie wezwać lekarza. Z uwagi na znaczne wiązanie leku z białkami
hemodializa jest nieskuteczna.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.
Należy przyjąć jak najszybciej pominiętą dawkę.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
niezbyt często (mogą wystąpić u 1 do 10 osób na 1 000):
rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 osób na 10 000):
bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 10 000):
częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Jeśli wystąpi którekolwiek z niżej wymienionych działań niepożądanych, należy przerwać stosowanie
leku Anapran i natychmiast skontaktować się z lekarzem:
U niektórych osób w czasie stosowania leku Anapran mogą wystąpić inne działania niepożądane.
W przypadku wystąpienia innych działań niepożądanych, niewymienionych w tej ulotce, należy
poinformować o nich lekarza.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, strona internetowa:
https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ° C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu
ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności
oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Anapran 275 mg: okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki barwy niebieskiej, gładkie po obu stronach.
Anapran 550 mg: okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki barwy niebieskiej, z oznakowaniem „-„
wytłoczonym po jednej stronie, gładkie po drugiej stronie.
Anapran, tabletki powlekane 275 mg
Pojemnik polietylenowy w tekturowym pudełku:
20 szt. (1 pojemnik po 20 szt.) lub
40 szt. (1 pojemnik po 40 szt.)
Blistry z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku:
20 szt. (2 blistry po 10 szt.) lub
40 szt. (4 blistry po 10 szt.) lub
60 szt. (6 blistrów po 10 szt.)
Anapran, tabletki powlekane 550 mg
Pojemnik polietylenowy w tekturowym pudełku:
20 szt. (1 pojemnik po 20 szt.)
Blistry z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku:
20 szt. (2 blistry po 10 szt.) lub
60 szt. (6 blistrów po 10 szt.)
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
tel. +48 22 732 77 00
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.