SOMAVERT 25 mg PROSZEK I ROZPUSZCZALNIK DO PRZYGOTOWANIA ROZTWORU DO WSTRZYKIWAŃ

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

SOMAVERT 10 mg proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań

SOMAVERT 15 mg proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań

SOMAVERT 20 mg proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań

SOMAVERT 25mg proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań

SOMAVERT 30mg proszek i rozpuszczalnik do roztworu do wstrzykiwań

pegwisomant

Przeczytaj całą charakterystykę produktu uważnie przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ zawiera ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę charakterystykę produktu, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany wyłącznie Tobie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy jak Ty, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej charakterystyce produktu. Patrz rozdział 4.

Zawartość charakterystyki produktu

1. Co to jest SOMAVERT i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania SOMAVERT
3. Jak stosować SOMAVERT
4. Możliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie SOMAVERT
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest SOMAVERT i w jakim celu się go stosuje

SOMAVERT stosuje się w leczeniu akromegalii, zaburzenia hormonalnego wynikającego z zwiększonej sekrecji hormonu wzrostu (HC) i IGF-I (czynniki wzrostu typu insuliny), charakteryzującego się nadmiernym wzrostem kości, pogrubieniem tkanek miękkich, chorobą serca i zaburzeniami pokrewnymi.

Substancja czynna SOMAVERT, pegwisomant, jest znana jako antagonistka receptora hormonu wzrostu. Substancje te redukują działanie HC i poziomy IGF-I we krwi.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania SOMAVERT

Nie stosuj SOMAVERT

• Jeśli jesteś uczulony na pegwisomant lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w rozdziale 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania SOMAVERT.

• Jeśli zauważysz zaburzenia wzroku lub bóle głowy, powinieneś niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi.

• Lekarz lub pielęgniarka będą kontrolować poziomy IGF-I (czynniki wzrostu typu insuliny) we krwi i w razie potrzeby dostosują dawkę SOMAVERT.

• Lekarz będzie również kontrolować twój gruczolak (guz łagodny).

• Lekarz będzie wykonywał badania czynności wątroby przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia SOMAVERT. Jeśli wyniki tych badań nie są prawidłowe, lekarz omówi z Tobą opcje leczenia. Po rozpoczęciu leczenia lekarz lub pielęgniarka będą kontrolować poziomy enzymów wątrobowych we krwi co 4-6 tygodni w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia SOMAVERT. Podawanie SOMAVERT powinno być wstrzymane, jeśli objawy choroby wątroby się utrzymują.

• Jeśli jesteś cukrzykiem, lekarz może potrzebować dostosować ilość insuliny lub innych leków, które stosujesz.

• Płodność u pacjentek może się zwiększyć w miarę poprawy choroby. Nie zaleca się stosowania tego leku u kobiet w ciąży i należy doradzić kobietom w wieku rozrodczym, aby stosowały metodę antykoncepcyjną. Patrz także rozdział o ciąży poniżej.

Pozostałe leki i SOMAVERT

Powinieneś powiedzieć lekarzowi, jeśli wcześniej stosowałeś inny lek w leczeniu akromegalii lub lek w leczeniu cukrzycy.

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosowałeś lub stosujesz inne leki. W ramach leczenia możesz być leczony innymi lekami. Ważne jest, abyś stosował wszystkie leki, w tym SOMAVERT, chyba że otrzymasz inne wskazówki od lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Ciąża, laktacja i płodność

Nie zaleca się stosowania SOMAVERT u kobiet w ciąży. Jeśli jesteś kobietą w wieku rozrodczym, powinieneś stosować metodę antykoncepcyjną w trakcie leczenia.

Nie wiadomo, czy pegwisomant przenika do mleka matki. Nie powinieneś karmić piersią, chyba że omówiłeś to z lekarzem.

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie laktacji, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Jazda i obsługa maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

SOMAVERT zawiera sód

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę; jest to ilość nieistotna z punktu widzenia zawartości sodu.

3. Jak stosować SOMAVERT

Stosuj SOMAVERT dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

Lekarz poda Ci wstrzyknięcie podskórne (pod skórę) dawki początkowej 80 mg pegwisomantu. Następnie zwykła dawka dobowa wynosi 10 mg pegwisomantu podawanego przez wstrzyknięcie podskórne (pod skórą).

Co 4-6 tygodni lekarz będzie dostosowywał dawkę, zwiększając ją o 5 mg pegwisomantu na dobę, zgodnie z Twoimi poziomami IGF-I we krwi, w celu uzyskania optymalnej odpowiedzi terapeutycznej.

Postać i droga podania

SOMAVERT wstrzykuje się pod skórę. Wstrzyknięcie może być wykonane przez Ciebie samego lub inną osobę, taką jak lekarz lub pomocnik. Powinieneś postępować zgodnie z szczegółowymi instrukcjami dotyczącymi procesu wstrzyknięcia, które są dołączone na końcu tej charakterystyki produktu. Powinieneś kontynuować wstrzykiwanie tego leku przez cały czas, jaki wskazał lekarz.

Ten lek musi być rozpuszczony przed użyciem. Wstrzyknięcie nie powinno być mieszane w tej samej strzykawce lub fiolce z innym lekiem.

Tkanka tłuszczowa skóry może się zwiększyć w miejscu wstrzyknięcia. Aby temu zapobiec, używaj miejsc wstrzyknięcia nieco różnych każdego razu, tak jak opisano w punkcie 2 sekcji tej charakterystyki produktu „Instrukcje przygotowania i podania wstrzyknięcia SOMAVERT”. Dzięki temu skóra i okolica podskórna będą miały czas na regenerację między wstrzyknięciami, zanim ponownie zostaną wstrzyknięte w to samo miejsce.

Jeśli masz wrażenie, że działanie tego leku jest zbyt silne lub zbyt słabe, porozmawiaj z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Jeśli wstrzyknąłeś więcej SOMAVERT, niż powinieneś

Jeśli przypadkowo wstrzyknąłeś większą ilość SOMAVERT, niż powiedział Ci lekarz, nie jest to prawdopodobnie poważne, ale powinieneś niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.

Jeśli zapomniałeś użyć SOMAVERT

Jeśli zapomniałeś wykonać wstrzyknięcie, powinieneś wykonać następne wstrzyknięcie tak szybko, jak sobie przypomnisz, i powinieneś kontynuować wstrzykiwanie SOMAVERT zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie wstrzykuj dawki podwójnej, aby zrekompensować pominięte dawki.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, poproś lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, SOMAVERT może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Zgłaszano reakcje alergiczne (anafilaktyczne) od łagodnych do ciężkich u niektórych pacjentów stosujących SOMAVERT. Objawy ciężkiej reakcji alergicznej mogą obejmować jeden lub więcej z następujących objawów: obrzęk twarzy, języka, warg lub gardła; świszczący oddech lub trudności z oddychaniem (skurcz krtani); powszechny rumień skóry, pokrzywka lub świąd; lub zawroty głowy. Skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem, jeśli doświadczasz któregokolwiek z tych objawów.

Bardzo częste: mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób:

• Ból głowy.
• Biegunka.
• Ból stawów.

Częste: mogą dotyczyć do 1 na 10 osób:

• Trudności z oddychaniem.
• Zwiększenie poziomów substancji określających czynność wątroby. Mogą być widoczne w wynikach badań krwi.
• Krew w moczu.
• Wzrost ciśnienia tętniczego.
• Zaparcie, niepokój, uczucie choroby, uczucie nabrzmienia, niestrawność, wzdęcia.
• Zawroty głowy, senność, drżenie niekontrolowane, zmniejszenie czucia dotyku.
• Siniaki lub krwawienie w miejscu wstrzyknięcia, ból lub obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, zwiększenie tkanki tłuszczowej pod skórą w miejscu wstrzyknięcia, obrzęk kończyn, słabość, gorączka.
• Pocenie się, świąd, rumień, skłonność do siniaków.
• Ból mięśni, zapalenie stawów.
• Wzrost poziomu cholesterolu we krwi, wzrost masy ciała, wzrost poziomu glukozy we krwi, spadek poziomu glukozy we krwi.
• Objawy grypopodobne, zmęczenie.
• Nieprawidłowe sny.
• Ból oczu.

Rzadkie: mogą dotyczyć do 1 na 100 osób:

• Reakcja alergiczna po podaniu (gorączka, rumień, świąd i, w ciężkich przypadkach, trudności z oddychaniem, szybki obrzęk skóry, wymagający pilnej opieki medycznej). Mogą wystąpić natychmiast lub kilka dni po podaniu.
• Białko w moczu, zwiększenie ilości moczu, problemy z nerkami.
• Brak zainteresowania, uczucie zamieszania, zwiększenie libido, ataki paniki, utrata pamięci, trudności ze snem.
• Zmniejszenie płytek krwi, zwiększenie lub zmniejszenie leukocytów we krwi, skłonność do krwawień.
• Nieprawidłowe uczucie, zaburzenia gojenia.
• Ciężkość oczu, problemy z uchem wewnętrznym.
• Obrzęk twarzy, suchość skóry, nocne pocenie się, zaczerwienienie skóry (rumień), świąd i podnoszące się rumień skóry (pokrzywka).
• Wzrost poziomu substancji tłuszczowych we krwi, zwiększenie apetytu.
• Suchość jamy ustnej, zwiększenie ślinienia, problemy dentystyczne, hemoroidy.
• Nieprawidłowe smaki, migreny.

Nieznane: nie można oszacować częstości na podstawie dostępnych danych

• Irrytacja.
• Ciężkie trudności z oddychaniem (skurcz krtani).
• Szybki obrzęk skóry, tkanki podskórnej i błony śluzowej narządów (obrzęk naczynioruchowy).

Około 17% pacjentów rozwija przeciwciała przeciwko hormonowi wzrostu w trakcie leczenia. Wydaje się, że przeciwciała nie wpływają na działanie tego leku.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej charakterystyce produktu. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez krajowy system zgłaszania włączony do Załącznika V. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do dostarczenia więcej informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie SOMAVERT

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności wymienionego na fiolkach i opakowaniu po EXP. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca wskazanego.

Przechowuj fiolki z proszkiem w lodówce (między 2°C a 8°C) w opakowaniu, aby chronić je przed światłem. Nie zamrażaj.

Opakowanie zawierające fiolki z proszkiem SOMAVERT może być przechowywane w temperaturze pokojowej do maksymalnie 25°C przez okres jednorazowy do 30 dni. Zapisz datę ważności na opakowaniu, w tym dzień/miesiąc/rok (do 30 dni od daty wyjęcia z lodówki). Fiolki powinny być chronione przed światłem. Nie umieszczaj tego leku z powrotem w lodówce.

Wyrzuć ten lek, jeśli nie zostanie użyty przed nową datą ważności lub datą ważności wydrukowaną na opakowaniu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Przechowuj strzykawki przedwcześnie napełnione w temperaturze poniżej 30°C lub w lodówce (między 2°C a 8°C). Nie zamrażaj.

Po przygotowaniu roztworu SOMAVERT należy go użyć natychmiast.

Nie stosuj tego leku, jeśli zauważysz, że roztwór jest mętny lub zawiera cząstki.

Leków nie należy wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład SOMAVERT

• Substancją czynną jest pegwisomant.
• SOMAVERT 10 mg: fiolka z proszkiem zawiera 10 mg pegwisomantu. Po rozpuszczeniu z 1 ml rozpuszczalnika, 1 ml roztworu zawiera 10 mg pegwisomantu.
• SOMAVERT 15 mg: fiolka z proszkiem zawiera 15 mg pegwisomantu. Po rozpuszczeniu z 1 ml rozpuszczalnika, 1 ml roztworu zawiera 15 mg pegwisomantu.
• SOMAVERT 20 mg: fiolka z proszkiem zawiera 20 mg pegwisomantu. Po rozpuszczeniu z 1 ml rozpuszczalnika, 1 ml roztworu zawiera 20 mg pegwisomantu.
• SOMAVERT 25 mg: fiolka z proszkiem zawiera 25 mg pegwisomantu. Po rozpuszczeniu z 1 ml rozpuszczalnika, 1 ml roztworu zawiera 25 mg pegwisomantu.
• SOMAVERT 30 mg: fiolka z proszkiem zawiera 30 mg pegwisomantu. Po rozpuszczeniu z 1 ml rozpuszczalnika, 1 ml roztworu zawiera 30 mg pegwisomantu.
• Pozostałe składniki to glicyna, manitol (E-421), wodorofosforan sodu bezwodny, diwodorofosforan sodu monohydrat (patrz sekcja 2 „SOMAVERT zawiera sód”).
• Rozpuszczalnik to woda do wstrzykiwań.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

SOMAVERT jest dostępny w postaci proszku i rozpuszczalnika do wstrzykiwań (w fiolce 10 mg, 15 mg, 20 mg, 25 mg lub 30 mg pegwisomantu i 1 ml rozpuszczalnika w strzykawce przedładowanej). Rozmiary opakowań to 1 i/lub 30. Mogą być dostępne tylko niektóre rozmiary opakowań .Proszek jest biały, a rozpuszczalnik jest przeźroczysty i bezbarwny.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję:

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Pfizer Europe MA EEIG

Boulevard de la Plaine 17

1050 Bruksela

Belgia

Odpowiedzialny za produkcję

Pfizer Manufacturing Belgium NV

Rijksweg 12

2870 Puurs-Sint-Amands

Belgia

Można uzyskać więcej informacji na temat tego leku, kontaktując się z lokalnym przedstawicielem posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

Data ostatniej aktualizacji tego podręcznika: 02/2025.

Inne źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków: https://www.ema.europa.eu. Istnieją również linki do innych stron internetowych dotyczących rzadkich chorób i leków sierocych.

INSTRUKCJE UŻYTKOWANIA

SOMAVERT proszek w fiolce z rozpuszczalnikiem w strzykawce przedładowanej

pegwisomant do roztworu do wstrzykiwań

Wyłącznie do wstrzykiwań podskórnych

Fiolka jednorazowego użytku

SOMAVERT jest dostępny w fiolce jako biały proszek. Należy zmieszać SOMAVERT z płynem (rozpuszczalnikiem) przed użyciem.

Płyn jest dostępny w strzykawce przedładowanej z etykietą „Rozpuszczalnik dla SOMAVERT”.

Nie mieszać SOMAVERT z żadnym innym płynem.

Jest ważne, aby nie próbować podawać sobie lub innej osobie wstrzyknięcia bez uprzedniej nauki przez personel medyczny.

Przechowywać opakowania z fiolkami proszku w lodówce w temperaturze od 2°C do 8°C i z dala od bezpośredniego światła słonecznego.

Opakowanie zawierające fiolkę proszku SOMAVERT można przechowywać w temperaturze pokojowej do maksymalnie 25°C przez okres jednorazowy do 30 dni. Należy wpisać datę ważności na opakowaniu, w tym dzień/miesiąc/rok (do 30 dni od daty wyjęcia z lodówki). Fiolka powinna być chroniona przed światłem. Nie należy ponownie umieszczać tego leku w lodówce.

Należy wyrzucić ten lek, jeśli nie zostanie użyty przed nową datą ważności lub datą ważności wydrukowaną na opakowaniu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Strzykawka przedładowana rozpuszczalnikiem może być przechowywana w temperaturze pokojowej. Trzymać poza zasięgiem dzieci.

1. Co potrzebne

Opakowanie SOMAVERT zawierające:

• Fiolkę SOMAVERT proszek
• Strzykawkę przedładowaną rozpuszczalnikiem
• Igłę zabezpieczającą

Należy również posiadać:

• Watę
• Watę z alkoholem
• Pojemnik na ostre przedmioty

1. Priorytet

Przed rozpoczęciem:

• Zmieszać SOMAVERT z rozpuszczalnikiem tylko wtedy, gdy jest gotowy do podania dawki.
• Wyjąć pojedyncze opakowanie SOMAVERT z lodówki i pozostawić je w temperaturze pokojowej w bezpiecznym miejscu.
• Umyć ręce wodą i mydłem, a następnie osuszyć je dokładnie.

• Otworzyć opakowanie strzykawki i igły zabezpieczającej, aby było łatwiej chwycić każdy element podczas przygotowania do wstrzyknięcia.
• Nie używać strzykawki lub fiolki, jeśli:
• • są uszkodzone lub wadliwe;
  • data ważności została przekroczona;
  • strzykawka została zamrożona, nawet jeśli została następnie rozmrożona (tylko strzykawka).

1. Wybierz miejsce wstrzyknięcia

• Wybierz inne miejsce w każdej okolicy do wstrzyknięcia.
• Unikaj obszarów kostnych, zaczerwienionych, bolesnych lub twardych, lub tych z siniakami, bliznami lub chorobami skóry.
• Oczyść miejsce wstrzyknięcia watą z alkoholem, jak wskazał lekarz.
• Poczekaj, aż miejsce wstrzyknięcia wyschnie.

1. Usuń zakrętkę z fiolki

• Usuń zakrętkę z fiolki.
• Wyrzuć zakrętkę; nie jest już potrzebna.

Ostrzeżenie:Nie pozwalaj, aby cokolwiek dotknęło korka fiolki.

1. Usuń osłonę strzykawki

• Odłącz osłonę strzykawki. Może być konieczne więcej siły, niż się spodziewa.
• Wyrzuć osłonę strzykawki; nie jest już potrzebna.
• Trzymaj strzykawkę w pionie, aby uniknąć wycieków.

Ostrzeżenie:Nie pozwalaj, aby koniec strzykawki dotknął czegokolwiek po usunięciu osłony.

1. Umieść igłę zabezpieczającą

• Umieść igłę zabezpieczającą na strzykawce, skręcając ją mocno, jak tylko możesz.

1. Usuń osłonę igły

• Zgiń osłonę igły na zewnątrz, oddalając ją od osłony igły.
• Ostrożnie pociągnij osłonę igły prosto na zewnątrz.
• Wyrzuć osłonę igły; nie jest już potrzebna.

Ostrzeżenie:Nie pozwalaj, aby igła dotknęła czegokolwiek.

1. Włożenie igły

• Pchnij igłę przez środek korka fiolki, jak wskazano.
• Trzymaj strzykawkę, gdy igła jest włożona do korka fiolki, aby uniknąć zgięcia igły.

1. Dodaj płyn

• Nachyl fiolkę i strzykawkę pod kątem, jak wskazano.
• Pchnij tłok strzykawki wolno, aż cały płyn znajdzie się w fiolce.
• Ostrzeżenie:Upewnij się, że płyn nie spada bezpośrednio na proszek, ponieważ tworzy pianę. Piana sprawia, że lek staje się nieprzydatny.
• Nie usuwaj igły jeszcze.

1. Obróć fiolkę

• Trzymaj strzykawkę i fiolkę jedną ręką, jak wskazano.
• Obróć płyn delikatnie, przesuwając fiolkę ruchem kołowym po powierzchni płaskiej.
• Kontynuuj obracanie płynu, aż cały proszek zostanie całkowicie rozpuszczony.

Uwaga:Może to potrwać do 5 minut.

1. Sprawdź lek

• Z igłą wciąż włożoną do fiolki, zbadaj lek uważnie. Powinien być przeźroczysty i bez cząstek.
• Nie używaj go, jeśli:
• • lek jest mętny lub ciemny;
  • lek ma jakiś kolor;
  • zawiera cząstki lub jest warstwa piany w fiolce.

1. Przywróć igłę

• Obróć fiolkę tak, aby można było zobaczyć przestrzeń w korku fiolki, jak wskazano.
• Pociągnij igłę w dół, tak aby koniec igły znajdował się w najniższym punkcie w płynie. Pomoże to wyciągnąć jak najwięcej płynu.
• Upewnij się, że tłok nie został przesunięty. Jeśli tak, pchnij go z powrotem do strzykawki. Zapewnia to, że cały powietrze zostało usunięte ze strzykawki przed wyciągnięciem dawki.

1. Wyciągnij dawkę

• Pociągnij tłok strzykawki powoli, aby wyciągnąć jak najwięcej leku z fiolki.

Uwaga:Jeśli zauważysz powietrze w strzykawce, naciśnij cylinder strzykawki, aby bańki przesunęły się w górę, a następnie pchnij bańki powoli w kierunku fiolki.

• Usuń igłę z fiolki.

1. Włożenie igły

• Ostrożnie pociągnij skórę w miejscu wstrzyknięcia.
• Włoż igłę całkowicie w skórę pociągniętą.

1. Wstrzyknij lek

• Pchnij tłok strzykawki w dół powoli, aż strzykawka będzie pusta.

Uwaga:Upewnij się, że igła jest włożona całkowicie.

• Puść skórę pociągniętą i wyjmij igłę prosto.

1. Zabezpiecz igłę

• Zgiń osłonę igły nad igłą.
• Ostrożnienaciśnij na twardą powierzchnię, aby zamknąć osłonę igły.

Uwaga:Słyszysz kliknięcie, gdy osłona igły zostanie zamknięta.

1. Wyrzuć

• Strzykawka i igła nie powinny być ponownie używane NIGDY. Wyrzuć igłę i strzykawkę zgodnie z zaleceniami lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty oraz zgodnie z lokalnymi wytycznymi zdrowotnymi i przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa.

1. Po wstrzyknięciu

• Jeśli jest to konieczne, naciśnij delikatnie czystą watą na miejsce wstrzyknięcia.
• Nie trzyj miejsca.

PYTANIA I ODPOWIEDZI

Co mam zrobić, jeśli coś przypadkowo dotknęło korka fiolki?

• Oczyść korek fiolki nową gazą z alkoholem i pozwól mu całkowicie wyschnąć. Jeśli nie jesteś w stanie oczyścić korka, nie używaj fiolki.

Co mam zrobić ze strzykawką, jeśli upadła?

• Nie używaj jej, nawet jeśli wydaje się, że nie jest uszkodzona. Wyrzuć strzykawkę w taki sam sposób, jak wyrzucasz zużytą strzykawkę. Będziesz potrzebować innej strzykawki.

Ile razy mogę bezpiecznie włożyć igłę do korka fiolki?

• Tylko raz. Wyciąganie i ponowne włożenie igły zwiększa znacznie ryzyko uszkodzenia igły i może sprawić, że stanie się tępa. Może to powodować dyskomfort i zwiększać ryzyko uszkodzenia skóry i zakażenia. Istnieje również ryzyko, że część leku zostanie utracona.

Czy mogę potrząsać fiolką, jeśli proszek nie rozpuści się?

• Nie, nigdy nie potrząsaj fiolką. Potrząsanie może unieczynnić lek i spowodować powstanie piany. Proszek może potrzebować kilku minut, aby całkowicie się rozpuścić, więc kontynuuj delikatne obracanie fiolki ruchem kołowym, aż płyn będzie całkowicie przeźroczysty.

Jak mogę wiedzieć, czy jest piana w fiolce?

• Piana pojawia się jako masa małych bąbelków, które unoszą się, tworząc warstwę na powierzchni płynu. Nie wstrzykuj SOMAVERT, jeśli powstała piana.

Jak mogę uniknąć powstania piany w leku?

• Pchnij tłok strzykawki bardzo wolno, tak aby płyn płynął gładko do fiolki. Nie pozwalaj, aby płyn spadał bezpośrednio na proszek, ponieważ tworzy pianę. Ta technika również zmniejszy czas potrzebny do mieszania leku i pozwoli wyciągnąć więcej leku.

Czy mogę zobaczyć trochę powietrza w strzykawce. Czy jest to w porządku?

• Małe bąbelki powietrza w płynie są normalne i wstrzyknięcie jest bezpieczne. Jednakże, można przypadkowo zasysać trochę powietrza do strzykawki, które należy usunąć przed wstrzyknięciem. Bąbelki lub przestrzenie powietrza, które unoszą się nad płynem, powinny być wypuszczane z powrotem do fiolki.

Dlaczego nie mogę wyciągnąć cały lek z fiolki?

• Kształt fiolki powoduje, że niewielka ilość leku pozostaje w fiolce. Jest to normalne. Aby upewnić się, że tylko niewielka ilość leku pozostaje w fiolce, upewnij się, że koniec igły jest wprowadzony do fiolki tak głęboko, jak to możliwe, podczas wyciągania dawki.

Co mam zrobić, jeśli mam wątpliwości dotyczące leku?

• Wszystkie pytania powinny być skierowane do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty z doświadczeniem w zakresie SOMAVERT.