Zapytaj lekarza o receptę na RYTMONORM 3,5 mg/ml ROZTÓR DO WSTRZYKIWAŃ
Rytmonorm 3,5 mg/ml roztwór do wstrzykiwań
Chlorowodorek propafenonu
Przed rozpoczęciem stosowania leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, gdyż zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.
Zawartość ulotki
Rytmonorm to lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca o różnym podłożu. Należy do grupy leków zwanych przeciwarytmicznymi klasy 1C według Vaigana Williamsa.
Rytmonorm stosuje się w leczeniu i profilaktyce napadów częstoskurczu nadkomorowego, w tym fibrilacji i migotania przedsionków oraz częstoskurczu napadowego spowodowanego zjawiskami reentry w węźle przedsionkowo-komorowym lub drogach dodatkowych (zespół Wolfa-Parkinsona-White). Leczenie i profilaktyka arytmií komorowych, w tym skurczów komorowych i częstoskurczu komorowego nieutrwalonego i utrwalonego.
Nie stosuj Rytmonorm
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania Rytmonorm skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
Dzieci
Przeprowadzono tylko badania interakcji z dorosłymi, dlatego też nie wiadomo, czy te interakcje są podobne u dzieci.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku Rytmonorm powinien być stosowany z dużą ostrożnością.
Stosowanie Rytmonorm z innymi lekami
Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku.
Możliwe jest wystąpienie więcej działań niepożądanych z Rytmonorm, jeśli jest on stosowany z znieczuleniami miejscowymi (np. do implantacji rozrusznika serca, zabiegów chirurgicznych lub stomatologicznych), a także z innymi lekami, które mają działanie hamujące na serce, takimi jak beta-blokery (w leczeniu nadciśnienia) lub niektóre leki przeciwdepresyjne.
Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one zwiększać stężenie Rytmonorm we krwi:
Jeśli wystąpią objawy przedawkowania, należy zmniejszyć dawki tych leków w razie potrzeby.
Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one zwiększać stężenie chlorowodorku propafenonu we krwi, co może wymagać monitorowania i dostosowania dawki:
Stwierdzono również zwiększenie stężenia chlorowodorku propafenonu w połączeniu z sokiem grapefruitowym.
Stosowanie łączne Rytmonorm i amiodarony może powodować zaburzenia serca. Może być konieczne dostosowanie dawki obu leków.
Stosowanie łączne propafenonu i lidokainy zwiększa ryzyko działań niepożądanych lidokainy na ośrodkowy układ nerwowy.
Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one zmniejszać skuteczność Rytmonorm:
W przypadku przewlekłego leczenia fenobarbitalu i/lub ryfampicyny oraz Rytmonorm należy monitorować odpowiedź na leczenie Rytmonorm.
Poinformuj swojego lekarza, jeśli otrzymujesz leki przeciwzakrzepowe (np. acenokumarol lub warfarynę), ponieważ Rytmonorm może zwiększać skuteczność tych leków, zwiększając ryzyko krwawienia. Jeśli wystąpią objawy przedawkowania, należy odpowiednio zmniejszyć dawki tych leków.
Ciąża, laktacja i płodność
Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.
Brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań na kobietach w ciąży. Rytmonorm nie powinien być stosowany w ciąży, chyba że spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Chlorowodorek propafenonu przenika przez barierę łożyska.
Nie badano wydalania chlorowodorku propafenonu z mlekiem matki. Ograniczone dane wskazują, że chlorowodorek propafenonu może przenikać do mleka matki, dlatego też powinien być stosowany z ostrożnością u matek karmiących piersią.
Jazda i obsługa maszyn
Podczas leczenia mogą wystąpić zaburzenia widzenia, zawroty głowy, zmęczenie lub spadek ciśnienia, dlatego też jeśli zauważysz te objawy, nie powinieneś prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn w ruchu.
Rytmonorm do wstrzykiwań podawany jest dożylnie.
Stosuj dokładnie zalecenia dotyczące podawania tego leku przez lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
Twój lekarz zadecyduje, jaka dawka Rytmonorm jest najwłaściwsza dla Ciebie.
Dorośli:
Leczenie powinno być dostosowane indywidualnie i określone za pomocą elektrokardiogramu i ciśnienia tętniczego.
Zwykle podawana jest jednorazowa dawka 1 mg/kg masy ciała, chociaż często można osiągnąć pożądany efekt z dawkami 0,5 mg/kg. W razie potrzeby można zwiększyć jednorazową dawkę do 2 mg/kg masy ciała. Niemniej jednak Twój lekarz zadecyduje, jaka dawka Rytmonorm jest najwłaściwsza dla Ciebie.
Leczenie powinno być rozpoczynane od najniższej możliwej dawki, przy czym pacjent powinien być poddany ścisłej obserwacji i monitorowaniu EKG oraz ciśnienia tętniczego.
Wstrzyknięcia dożyłne powinny być podawane powoli w ciągu 3 do 5 minut, a odstęp między wstrzyknięciami nie powinien być krótszy niż 90 do 120 minut. W przypadku stwierdzenia wydłużenia odstępu QRS lub odstępu QT skorygowanego o częstość powyżej 20% należy natychmiast przerwać podawanie wstrzyknięcia.
Infuzja krótkotrwała
Podczas podawania Rytmonorm w infuzji krótkotrwałej, trwającej od jednej do trzech godzin, prędkość dawkowania wynosi 0,5 do 1 mg/min.
Wolna infuzja dożylna
Podczas podawania Rytmonorm w wolnej infuzji dożylnej zwykle wystarczająca jest maksymalna dawka dobowej 560 mg. Należy stosować glukozę lub fruktozę (5%) w celu uzyskania roztworu. Nie należy stosować roztworu soli fizjologicznej ze względu na możliwość wytrącania się.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Nie zaleca się dostosowania dawki u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby. Pacjenci ci powinni rozpocząć leczenie od najniższej zalecanej dawki i być ściśle monitorowani. Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby powinni rozpocząć leczenie od połowy dawki lub mniej niż zalecana dla pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. Pacjenci ci powinni być ściśle monitorowani, a dostosowanie dawki powinno opierać się na objawach klinicznych.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie jest wymagane dostosowanie dawki podczas dożylnej podawania leku u pacjentów z niewydolnością nerek, chociaż propafenon powinien być stosowany z ostrożnością u tego typu pacjentów.
Pacjenci w podeszłym wieku
Rytmonorm powinien być podawany ostrożnie, zwracając szczególną uwagę na objawy kliniczne i elektrokardiograficzne przedawkowania.
Stosowanie u dzieci
Brak doświadczenia u dzieci.
Jeśli uważasz, że działanie Rytmonorm jest zbyt silne lub zbyt słabe, powiedz o tym swojemu lekarzowi lub farmaceucie.
Jeśli zażyjesz więcej Rytmonorm, niż powinieneś
Jeśli otrzymasz więcej Rytmonorm, niż powinieneś, możesz zauważyć działania niepożądane na serce i spadek ciśnienia, co w ciężkich przypadkach może powodować wstrząs sercowy. Często występuje ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, mrowienie lub drętwienie skóry, drżenie, nudności, zaparcia i suchość w ustach.
W przypadku ciężkich zatrucia występują drgawki, mrowienie lub drętwienie skóry, senność, śpiączka i zatrzymanie oddechu. Zgłoszono przypadki śmierci.
Jeśli do tego dojdzie, pacjent powinien być monitorowany na oddziale intensywnej terapii.
Jeśli zażyjesz więcej Rytmonorm, niż powinieneś, skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.
Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.
Działania niepożądane są klasyfikowane jako bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób), częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób), niezbyt częste (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób) i o częstotliwości nieznanej (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych).
Najczęstsze działania niepożądane związane z leczeniem propafenonem to zawroty głowy, zaburzenia przewodzenia serca (zaburzenia serca) i kołatanie serca.
W każdej grupie działania niepożądane są przedstawione w kolejności malejącej ciężkości, od najcięższych do najlżejszych, gdy tylko było to możliwe.
Zgłoszono następujące działania niepożądane:
Zaburzenia krwi i układu limfatycznego
- Niezbyt częste: zmniejszenie płytek krwi (komórek krwi biorących udział w krzepnięciu).
- Częstotliwość nieznana: zmniejszenie białych krwinek (komórek krwi, które chronią organizm przed infekcjami lub obcymi substancjami, może objawiać się częstymi infekcjami z gorączką, dreszczami lub bólem gardła), zmniejszenie granulocytów (rodzaju białych krwinek, które mogą predysponować do zakażeń), ciężkie zmniejszenie granulocytów lub neutrofili (agranulocytosis, choroba, w której osoba jest bardziej narażona na infekcje).
Zaburzenia układu immunologicznego
- Częstotliwość nieznana: nadwrażliwość.
1 Może objawiać się cholestazą (zatrzymaniem przepływu żółci do dwunastnicy), zaburzeniami krwi i wysypką skórną.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
- Niezbyt częste: zmniejszenie apetytu.
Zaburzenia psychiczne
- Częste: lęk, zaburzenia snu.
- Niezbyt częste: koszmary senne.
- Częstotliwość nieznana: stan splątania.
Zaburzenia układu nerwowego
- Bardzo częste: zawroty głowy.
- Częste: ból głowy, zaburzenia smaku.
- Niezbyt częste: krótkotrwała utrata przytomności (sąd), nieprawidłowa koordynacja, uczucie mrowienia, drętwienia lub sztywności w jakiejkolwiek części ciała, ale najczęściej w stopach, dłoniach, ramionach lub nogach (parestezja).
- Częstotliwość nieznana: drgawki, objawy pozapiramidowe (niekontrolowane ruchy), niepokój.
2 Z wyłączeniem zawrotów głowy
Zaburzenia oczu
Częste: zaburzenia widzenia.
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt częste: zawroty głowy
Zaburzenia serca
- Bardzo częste: zaburzenia przewodzenia serca, kołatanie serca
- Częste: bradykardia sinusoowa (wolne bicie serca), zmniejszenie częstości serca (bradykardia), tachykardia (przyspieszone bicie serca), migotanie przedsionków (nieprawidłowy rytm serca, który występuje w przedsionkach serca).
- Niezbyt częste: tachykardia komorowa (przyspieszone bicie serca, które zaczyna się w komorach i ma więcej niż 100 uderzeń na minutę), arytmia.
- Częstotliwość nieznana: migotanie komorowe, niewydolność serca.
3 W tym bloku sinoatrialnego, bloku atrioventrykularnego i bloku komorowego
4 Propafenon może być związany z działaniami proarytmicznymi, które objawiają się jako zwiększenie częstości serca (tachykardia) lub migotanie komorowe. Niektóre z tych arytmií mogą być zagrażające życiu i mogą wymagać resuscytacji, aby uniknąć potencjalnie śmiertelnego wyniku.
5 Może wystąpić pogorszenie już istniejącej niewydolności serca.
Zaburzenia naczyniowe
- Niezbyt częste: hipotensja (spadek ciśnienia tętniczego).
- Częstotliwość nieznana: hipotensja podczas długiego stania i/lub wstawania (hipotensja ortostatyczna).
Zaburzenia układu oddechowego, piersiowego i śródpiersia
- Częste: duszność (brak powietrza lub trudności w oddychaniu).
Zaburzenia przewodu pokarmowego
- Częste: ból brzucha, wymioty, nudności, biegunka, zaparcia, suchość w ustach.
- Niezbyt częste: wzdęcia brzucha (wzdęcie brzucha), gazy.
- Częstotliwość nieznana: odbijanie, dolegliwości gastroenterologiczne.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
- Częste: nieprawidłowa czynność wątroby
- Częstotliwość nieznana: uszkodzenie wątroby, zablokowanie przepływu żółci z wątroby (cholestaza), zapalenie wątroby, żółtaczka (skóra i oczy żółte)
Badania dodatkowe
Częste: nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby w badaniach krwi, takie jak zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie aktywności gamma-glutamylotransferazy i zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
- Niezbyt częste: pokrzywka, świąd, wysypka skórna, rumień (czerwienienie skóry).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
- Częstotliwość nieznana: zespół podobny do łuszczycy (choroba autoimmunologiczna).
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
- Niezbyt częste: impotencja (niezdolność do osiągnięcia wzwodu).
- Częstotliwość nieznana: zmniejszenie liczby plemników.
7 Spadek liczby plemników jest odwracalny po przerwaniu podawania propafenonu.
Zaburzenia ogólne i miejscowe
- Częste: ból w klatce piersiowej, astenia (uczucie zmęczenia), zmęczenie, gorączka.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio do Systemu Hiszpańskiej Farmakowigilancji leków stosowanych u ludzi: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.
Należy przechowywać ten lek poza zasięgiem dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 °C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po CAD. Termin ważności jest ostatnim dniem wskazanego miesiąca.
Leków nie należy wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Opakowania i leki, których nie potrzebujemy, należy oddać do punktu zbiórki SIGRE w aptece. Należy zapytać farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujemy. W ten sposób pomaga się chronić środowisko.
Skład Rytmonorm
Wygląd produktu i zawartość opakowania
Każde opakowanie zawiera 5 ampułek 20 ml przezroczystego i bezbarwnego roztworu w szkle bezbarwnym.
Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie
Posiadacz
Teva B.V.,
Swensweg 5, 2031GA
Haarlem, Holandia
Odpowiedzialny za wytwarzanie:
FAMAR HEALTH CARE SERVICES MADRID, S.A.U.
Avda. de Leganés, 62. 28923
Alcorcón-Madrid.
Więcej informacji na temat tego leku można uzyskać, zwracając się do lokalnego przedstawiciela posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
Teva Pharma, S.L.U.
C/ Anabel Segura, 11, Edificio Albatros B, 1ª planta
Alcobendas 28108 Madrid
Hiszpania
Data ostatniej aktualizacji tej ulotki: Marzec 2019
Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Agencji Hiszpańskiej Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) (http://www.aemps.gob.es/)
Dla kontynuacji leczenia doustnego i zapobiegania nowym zaburzeniom rytmu serca dostępne są tabletki powlekane Rytmonorm 150 mg i 300 mg.
Leczenie przedawkowania
Objawy przedawkowania:
Objawy sercowe:Skutki przedawkowania propafenonu hydrochloridu w sercu manifestują się jako zaburzenia w powstawaniu i prowadzeniu bodźców sercowych, takie jak wydłużenie odstępu PQ, poszerzenie zespołu QRS, zahamowanie automatyzmu węzła zatokowego, blok AV, tahykardia komorowa, flatter komorowy i migotanie komorowe. Redukcja kurczliwości (efekt inotropowy ujemny) może powodować niedociśnienie, które w ciężkich przypadkach może spowodować wstrząs sercowy.
Objawy pozasercowe:mogą pojawić się często bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, parestezje, drżenie, nudności, zaparcia i suchość w ustach. W bardzo rzadkich przypadkach odnotowano drgawki z powodu przedawkowania. Odnotowano również zgony.
W ciężkich zatruciach mogą pojawić się skurcze toniczno-kloniczne, parestezje, senność, śpiączka i zatrzymanie oddechu.
Leczenie:
Ponadto stosuje się ogólne środki awaryjne, takie jak monitorowanie i korekcja parametrów życiowych pacjenta (w razie potrzeby) w oddziale intensywnej terapii.
Defibrylacja, a także infuzja dopaminy i izoprenaliny były skuteczne w kontrolowaniu rytmu i ciśnienia tętniczego. Drgawki były łagodzone przez diazepam dożylny. Mogą być konieczne ogólne środki wspomagające, takie jak wentylacja mechaniczna i masaż serca zewnętrznego.
Próby usunięcia przez hemoperfuzję są ograniczone.
Hemodializa nie jest skuteczna ze względu na wysoką wiązalność z białkami (> 95%) i duży rozkład objętości.
Rytmonorm do wstrzykiwań nie powinien być mieszany z roztworami soli fizjologicznej, ponieważ może wytrącać się.
Rytmonorm 150 mg tabletki powlekane. Opakowania z 30 i 60 tabletkami powlekanymi.
Rytmonorm 300 mg tabletki powlekane. Opakowania z 20 i 60 tabletkami powlekanymi.
Najlepsze odpowiedniki z tą samą substancją czynną i działaniem terapeutycznym.
Konsultacja w sprawie dawkowania, działań niepożądanych, interakcji, przeciwwskazań i odnowienia recepty na RYTMONORM 3,5 mg/ml ROZTÓR DO WSTRZYKIWAŃ – decyzja należy do lekarza, zgodnie z lokalnymi przepisami.