ARTINIBSA 40 mg/ml + 10 mikrogramów/ml roztwór do wstrzykiwań

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml roztwór do wstrzykiwań

chlorowodorek artikainy, / adrenalina (epinefryna)

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Jeśli wystąpią niepożądane działania, skonsultuj się z dentystą, lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml i w jakim celu się go stosuje.
2. Informacje niezbędne przed podaniem ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml
3. Jak stosować ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml
4. Mogące wystąpić działania niepożądane.
5. Przechowywanie ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje.

1. Co to jest ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml i w jakim celu się go stosuje

ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml stosuje się w celu znieczulenia jamy ustnej podczas zabiegów dentystycznych.

Ten lek zawiera dwa substancje czynne:

• artikaina, miejscowy środek znieczulający, który zapobiega bólowi.
• adrenalina, środek zwężający naczynia krwionośne, który zwęża naczynia krwionośne w miejscu wstrzyknięcia, wydłużając tym samym działanie artikainy. Ponadto redukuje krwawienie podczas operacji.

Twój dentysta poda Ci ARTINIBSA 40mg/ml + 5 mikrogramów/ml lub ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml.

ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml jest wskazany u dzieci powyżej 4 roku życia (o wadze około 20 kg), młodzieży i dorosłych.

W zależności od rodzaju przeprowadzanego zabiegu dentystycznego, dentysta wybierze jeden z dwóch leków:

• ARTINIBSA 40mg/ml + 5 mikrogramów/ml zwykle stosuje się w przypadku prostych i krótkich zabiegów dentystycznych.
• ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml jest bardziej odpowiedni do dłuższych zabiegów lub zabiegów z dużym ryzykiem krwawienia.

2. Informacje niezbędne przed podaniem ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml

Nie stosujARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml, jeśli masz którąkolwiek z poniższych chorób:

• alergia na artikainę lub adrenaliny (epinefrynę) lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• alergia na inne środki znieczulające.
• nieleczona padaczka.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z dentystą przed rozpoczęciem stosowania ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml, jeśli masz którąkolwiek z poniższych chorób:

• ciężkie zaburzenia rytmu serca (np. blok AV II i III stopnia).
• ostre niewydolność serca (osłabienie serca, np. nagły ból w klatce piersiowej w spoczynku lub po zawale serca).
• niskie ciśnienie krwi.
• szybkie bicie serca.
• zawał serca w ciągu ostatnich 3-6 miesięcy.
• przeszczep naczynia wieńcowego w ciągu ostatnich 3 miesięcy.
• bierzesz leki na ciśnienie krwi, takie jak betablokery, np. propranolol. Istnieje ryzyko kryzysu nadciśnieniowego (bardzo wysokie ciśnienie krwi) lub ciężkiej bradykardii (ver sekcja «Stosowanie ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml z innymi lekami»).
• bardzo wysokie ciśnienie krwi.
• bierzesz leki na depresję i chorobę Parkinsona (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne). Leki te mogą nasilić działanie adrenaliny.
• padaczka.
• brak naturalnej substancji chemicznej we krwi, takiej jak cholinoesteraza (niedobór cholinoesterazy osocza).
• problemy z nerkami.
• ciężkie problemy z wątrobą.
• choroba mięśniowa, takiej jak miastenia.
• porfiria, która powoduje zarówno problemy neurologiczne, jak i skórne.
• jeśli używasz innych środków znieczulających, które powodują odwracalną utratę czucia (w tym lotne środki znieczulające, takie jak halotan).
• jeśli bierzesz leki przeciwzakrzepowe lub przeciwpłytkowe w celu zapobiegania zwężeniu lub zwapnieniu naczyń krwionośnych ramion i nóg.
• jeśli masz ponad 70 lat.
• choroby serca.
• niekontrolowana cukrzyca.
• ciężki przypadek nadczynności tarczycy (tyreotoksykoza).
• guz, taki jak feochromocytoma.
• choroba oczu, taka jak jaskra z zamkniętym kątem.
• stan zapalny lub zakażenie miejsca, w którym zostanie podana iniekcja.
• niski poziom tlenu w tkankach ciała (niedotlenienie), wysoki poziom potasu we krwi (hiperkaliemia) i zaburzenia metaboliczne, takie jak kwasica metaboliczna.

Stosowanie ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml z innymi lekami

Poinformuj swojego dentystę, jeśli bierzesz, niedawno brałeś lub możesz brać inne leki.

Jest to szczególnie ważne, jeśli bierzesz którykolwiek z poniższych leków:

• Inne środki znieczulające, które powodują odwracalną utratę czucia (w tym lotne środki znieczulające, takie jak halotan).
• Usypiające (takie jak benzodiazepiny, opioidy), np. w celu zmniejszenia lęku przed zabiegiem dentystycznym.
• Leki na serce i ciśnienie krwi (takie jak guanadrel, guanetidyna, propranolol, nadolol).
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne w leczeniu depresji (takie jak amitryptylina, desipramina, imipramina, nortryptylina, maprotylina i protriptilina).
• Inhibitory COMT w leczeniu choroby Parkinsona (takie jak entakapon lub tolkapon).
• Inhibitory MAO w leczeniu depresji lub lęku (takie jak moklobemid, fenelzyna, tranylcypromina, linezolid).
• Leki na nieregularne bicie serca (np. digoksyna, chinidyna).
• Leki na migrenę (takie jak metysergida lub ergotamina).
• Środki sympatykomimetyczne (takie jak kokaina, amfetamina, fenylefryna, pseudoefedryna, oksymetazolina), stosowane w celu podniesienia ciśnienia krwi: jeśli zostały podane w ciągu 24 godzin przed planowanym zabiegiem dentystycznym, zabieg ten powinien być odroczony.
• Leki neuroleptyczne (np. fenotiazyny).

Stosowanie ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml z pokarmem

Unikaj jedzenia, nawet żucia gumy, aż do momentu odzyskania normalnego czucia. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że możesz ugryźć wargi, policzki lub język, szczególnie u dzieci.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z dentystą lub lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Twój dentysta lub lekarz zdecyduje, czy możesz stosować ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml podczas ciąży.

Karmienie piersią można wznowić po 5 godzinach od znieczulenia.

Nie spodziewane są niepożądane działania na płodność przy dawkach stosowanych w zabiegach dentystycznych.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, w tym zawrotów głowy, zaburzeń widzenia lub zmęczenia, nie powinieneś prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, aż do momentu odzyskania pełnej sprawności (zwykle w ciągu 30 minut po zabiegu dentystycznym).

ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml zawiera metabisulfit sodu i sodu

Ten lek może powodować ciężkie reakcje alergiczne i skurcz oskrzeli (nagłe uczucie uduszenia) ze względu na zawartość metabisulfitu sodu.

Ten lek zawiera mniej niż 23 mg sodu (1 mmol) na dawkę; jest to ilość nieistotna z punktu widzenia diety.

Stosowanie u sportowców

Ten lek zawiera artikainę i epinefrynę, które mogą powodować pozytywny wynik testu antydopingowego.

Jeśli istnieje ryzyko reakcji alergicznej, twój dentysta wybierze inny lek do znieczulenia.

3. Jak stosować ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml

Tylko lekarze i dentyści są przeszkoleni do stosowania ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml.

Twój dentysta wybierze między ARTINIBSA 40mg/ml + 5 mikrogramów/ml a ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml i ustali odpowiednią dawkę, biorąc pod uwagę twój wiek, wagę, ogólny stan zdrowia i rodzaj zabiegu dentystycznego.

Należy stosować najniższą dawkę, która zapewnia skuteczne znieczulenie.

Ten lek podawany jest przez powolne wstrzyknięcie do jamy ustnej.

Jeśli zażyjesz więcejARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml, niż powinieneś

Mało prawdopodobne, że zostanie podana zbyt duża ilość tego leku, ale jeśli zaczniesz się źle czuć, powiedz o tym swojemu dentystce. Objawy przedawkowania obejmują: ciężką słabość, bladość skóry, ból głowy, pobudzenie lub niepokój, dezorientację, utratę równowagi, drgawki lub mimowolne ruchy, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, trudności z koncentracją, zaburzenia mowy, zawroty głowy, drgawki, otępienie, utratę przytomności, śpiączkę, ziewanie, nieprawidłowe oddychanie, które może prowadzić do tymczasowego zatrzymania oddechu, awarię serca.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do punktu informacyjnego o toksykologii pod numerem 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Jeśli masz jakieś pytania dotyczące stosowania tego produktu, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Mogące wystąpić działania niepożądane

Jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u wszystkich osób one występują.

Podczas pobytu w gabinecie dentystycznym dentysta będzie uważnie monitorował działania ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml

Poinformuj swojego dentystę, lekarza lub farmaceutęnatychmiast, jeśli doświadczasz któregokolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych:

• Opuchlizna twarzy, języka lub gardła, trudności z połykaniem, świąd, trudności z oddychaniem (obrzęk naczynioruchowy)
• Wysypka, świąd, opuchlizna gardła i trudności z oddychaniem: mogą to być objawy reakcji alergicznej (nadwrażliwość).
• Połączenie opadnięcia powieki i zwężenia źrenicy (zespół Hornera).

Te działania niepożądane są rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób).

U innych pacjentów mogą również wystąpić inne działania niepożądane, które nie są wymienione powyżej.

Częste działania niepożądane: mogą wystąpić u do 1 na 10 osób:

• Stan zapalny dziąseł
• Ból neuropatyczny: ból spowodowany uszkodzeniem nerwu
• Drętwienie lub zmniejszenie czucia wewnątrz i wokół jamy ustnej
• Smak metaliczny, zaburzenia smaku lub utrata funkcji smakowej
• Zwiększone, nieprzyjemne lub niezwykłe odczucie dotyku
• Zwiększona wrażliwość na ciepło
• Ból głowy
• Szybkie lub wolne bicie serca
• Niskie ciśnienie krwi
• Opuchlizna języka, warg i dziąseł

Nieczęste działania niepożądane: mogą wystąpić u do 1 na 100 osób:

• Poczucie palenia
• Wysokie ciśnienie krwi
• Stan zapalny języka i jamy ustnej
• Nudności, wymioty, biegunka
• Wysypka, świąd
• Ból w szyi lub w miejscu wstrzyknięcia

Rzadkie działania niepożądane: mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób:

• Podrażnienie, lęk
• Zaburzenia nerwów twarzoczaszki (porażenie nerwu twarzowego)
• Senność
• Mimowolne ruchy gałek ocznych
• Podwójne widzenie, tymczasowa ślepota
• Opadnięcie powieki i zwężenie źrenicy (zespół Hornera)
• Wciśnięcie gałki ocznej do oczodołu (enoftalmia)
• Dźwięk w uszach, zwiększona wrażliwość słuchu
• Szybkie bicie serca
• Uderzenia gorąca
• Świsty (skurcz oskrzeli, piski, gwizdy w oskrzelach), astma
• Trudności z oddychaniem
• Łuszczenie i owrzodzenie dziąseł
• Łuszczenie się miejsca wstrzyknięcia
• Swędzące bąble
• Mimowolne skurcze mięśni
• Zmęczenie, słabość
• Dreszcze

Bardzo rzadkie działania niepożądane: mogą wystąpić u do 1 na 10 000 osób:

• Trwała utrata czucia, rozległe drętwienie i utrata smaku

Częstość nieznana: nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych

• Bardzo dobry nastrój (euforia)
• Problemy z koordynacją rytmu serca (zaburzenia przewodzenia, blok AV)
• Zwiększenie ilości krwi w części ciała, prowadzące do zakrzepicy naczyń krwionośnych
• Poszerzenie lub zwężenie naczyń krwionośnych
• Chrypka
• Trudności z połykaniem
• Opuchlizna policzków i miejscowa
• Zespół «paliącej się jamy ustnej»
• Czerwienienie skóry (rumień)
• Nadmierna potliwość
• Pogorszenie objawów neuromięśniowych zespołu Kearns-Sayre
• Poczucie ciepła lub zimna
• Zablokowanie żuchwy

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie ARTINIBSA 40 mg/ml + 0,01 mg/ml

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na etykiecie i pudełku po «CAD». Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie używaj tego leku, jeśli zauważysz widoczne oznaki uszkodzenia.

Przechowuj w temperaturze poniżej 30°C, z dala od światła.

Nie używaj tego leku, jeśli zauważysz, że roztwór jest mętny lub zmienił kolor.

Kartridże są przeznaczone do jednorazowego użytku. Użyj natychmiast po otwarciu kartridża. Niewykorzystany roztwór należy wyrzucić.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Twój dentysta wie, jak się pozbyć leków, które nie są już potrzebne. W ten sposób pomagasz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

SkładARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml

Substancjami czynnymi są chlorowodorek articainy i tartrat adrenaliny.

• Każdy kartonik 1,8 ml roztworu do wstrzykiwań ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml zawiera 72 mg chlorowodorku articainy i 18 mikrogramów adrenaliny (w postaci tartratu adrenaliny).
• Każdy mililitr ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml zawiera 40 mg chlorowodorku articainy i 10 mikrogramów adrenaliny (w postaci tartratu adrenaliny).

Pozostałe składniki to: siarczan disodowy, chlorek sodu, kwas solny (do regulacji pH), wodorotlenek sodu (do regulacji pH), cytrynan monohydrat, woda do wstrzykiwań.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml to bezbarwny i przejrzysty roztwór do wstrzykiwań.

Opakowanie zawiera 1 kartonik z tłokiem płaskim 1,8 ml do autoaspiracji.

Opakowanie zawiera 1 kartonik z tłokiem z wnęką 1,8 ml do aspiracji ręcznej.

Opakowanie zawiera 100 kartoników z tłokiem płaskim 1,8 ml do autoaspiracji.

Opakowanie zawiera 100 kartoników z tłokiem z wnęką 1,8 ml do aspiracji ręcznej.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję:

Laboratorios Inibsa, S.A.

Ctra. Sabadell a Granollers, km 14,5

08185 Lliçà de Vall (Barcelona) Hiszpania

Telefon +34 938 609 500

Faks +34 938 439 695

Ostatnia aktualizacja tego prospektu miała miejsce wlutym 2020

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla lekarzy lub pracowników służby zdrowia:

Dawkowanie

Dla wszystkich populacji należy stosować najniższą dawkę, która zapewnia skuteczną znieczulenie. Konieczna dawka powinna być ustalona indywidualnie.

Dla rutynowych procedur dawka normalna dla dorosłych pacjentów wynosi 1 kartonik, ale zawartość mniejsza niż jeden kartonik może być wystarczająca do skutecznego znieczulenia. Według uznania dentysty mogą być wymagane więcej kartoników do bardziej rozległych procedur, bez przekraczania maksymalnej zalecanej dawki.

W przypadku większości rutynowych procedur dentystycznych preferowane jest stosowanie roztworu do wstrzykiwań ARTINIBSA 40mg/ml + 5 mikrogramów/ml

Dla bardziej złożonych procederów, takich jak wyraźna hemostaza, preferowane jest stosowanie roztworu do wstrzykiwań ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml

Stosowanie leków uspokajających w celu redukcji lęku pacjenta:

Maksymalna bezpieczna dawka leku znieczulającego może być zmniejszona u pacjentów uspokojonych z powodu efektu addycyjnego na depresję ośrodkowego układu nerwowego.

Dorośli i nastolatki (w wieku od 12 do 18 lat)

U dorosłych i nastolatków maksymalna dawka articainy wynosi 7 mg/kg, z maksymalną bezwzględną dawką articainy 500 mg. Maksymalna dawka articainy 500 mg odpowiada dorosłemu zdrowemu pacjentowi o wadze ciała powyżej 70 kg.

Dzieci (w wieku od 4 do 11 lat)

Bezpieczeństwo roztworu do wstrzykiwań ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml nie zostało ustalone u dzieci w wieku 4 lat i młodszych. Brak jest danych.

Ilość do wstrzyknięcia powinna być ustalona na podstawie wieku i wagi dziecka oraz zakresu operacji. Średnia skuteczna dawka wynosi 2 mg/kg i 4 mg/kg dla prostych i złożonych procedur, odpowiednio. Należy stosować najniższą dawkę, która zapewnia skuteczne znieczulenie dentystyczne. U dzieci w wieku 4 lat (lub od 20 kg masy ciała) i starszych maksymalna dawka articainy wynosi tylko 7 mg/kg, z maksymalną bezwzględną dawką 385 mg articainy dla zdrowego dziecka o wadze 55 kg.

Populacje specjalne

Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci z zaburzeniami nerek:

Z powodu braku danych klinicznych należy zachować specjalną ostrożność przy podawaniu najniższej dawki, która zapewnia skuteczne znieczulenie u pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów z zaburzeniami nerek.

Mogą wystąpić podwyższone poziomy leku we krwi tych pacjentów, zwłaszcza po wielokrotnym podaniu. W przypadku konieczności powtórnego wstrzyknięcia pacjent powinien być ściśle monitorowany w celu wykrycia jakichkolwiek objawów przedawkowania.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować specjalną ostrożność przy podawaniu najniższej dawki, która zapewnia skuteczne znieczulenie, zwłaszcza po wielokrotnym podaniu, chociaż 90% articainy jest najpierw dezaktywowana przez niespecyficzne esterazy plazmy i krwi.

Pacjenci z deficytem cholinoesterazy

Mogą wystąpić podwyższone poziomy leku u pacjentów z deficytem cholinoesterazy lub poddanych leczeniu inhibitorami acetylocholinoesterazy, ponieważ produkt jest dezaktywowany w 90% przez esterazy plazmy. Dlatego też należy stosować najniższą dawkę, która zapewnia skuteczne znieczulenie.

Sposób podania

Wstrzyknięcie i podanie drogą perineralną w jamie ustnej.

Jeśli występuje stan zapalny i/lub zakażenie w miejscu wstrzyknięcia, znieczulenie miejscowe powinno być podane z ostrożnością. Prędkość wstrzyknięcia powinna być bardzo wolna (1 ml/min).

Ostrożności przed manipulowaniem lub podaniem leku

Ten lek powinien być stosowany tylko przez lekarza lub dentystę z odpowiednim przeszkoleniem i zaznajomionego z rozpoznawaniem i leczeniem toksyczności ogólnej, lub pod jego nadzorem. Przed podaniem znieczulenia regionalnego z lekami znieczulającymi miejscowo należy zapewnić dostępność sprzętu do resuscytacji i odpowiednich leków w celu podjęcia natychmiastowego leczenia w przypadku wystąpienia nagłej potrzeby oddechowej lub sercowo-naczyniowej. Stan świadomości pacjenta powinien być monitorowany po każdym wstrzyknięciu znieczulenia miejscowego.

Podczas stosowania roztworu do wstrzykiwań ARTINIBSA 40mg/ml + 10 mikrogramów/ml do infiltracji lub znieczulenia regionalnego wstrzyknięcie powinno być zawsze podane powoli i z aspiracją wstępną.

Specjalne ostrzeżenia

Adrenalina zmniejsza przepływ krwi w dziąsłach, co może powodować martwicę miejscową tkanki.

Zgłoszono bardzo rzadkie przypadki przedłużonej lub nieodwracalnej uszkodzenia nerwu oraz utraty smaku po znieczuleniu bloku mandibularnego.

Specjalne środki ostrożności

Ryzyko związane z przypadkowym wstrzyknięciem do naczynia:

Przypadkowe wstrzyknięcie do naczynia może powodować wysokie poziomy adrenaliny i articainy w krwiobiegu. Może to być związane z ciężkimi reakcjami niepożądanymi, takimi jak drgawki, następujące po depresji ośrodkowego układu nerwowego i sercowo-naczyniowej, oraz śpiączka, która postępuje do zatrzymania oddechu i krążenia.

Dlatego też, aby upewnić się, że igła nie penetruje naczynia krwionośnego podczas wstrzyknięcia, należy wykonać aspirację przed wstrzyknięciem leku znieczulającego miejscowo. Niemniej jednak, brak krwi w strzykawce nie gwarantuje, że wstrzyknięcie do naczynia nie miało miejsca.

Ryzyko związane z wstrzyknięciem do nerwu:

Przypadkowe wstrzyknięcie do nerwu może spowodować, że lek zostanie przeniesiony wstecznie przez nerw.

Aby uniknąć wstrzyknięcia do nerwu i zapobiec uszkodzeniu nerwu podczas blokad nerwowych, igłę należy wycofać nieznacznie zawsze, gdy pacjent odczuwa uczucie wyładowania podczas wstrzyknięcia lub gdy wstrzyknięcie jest szczególnie bolesne. Jeśli wystąpią uszkodzenia nerwu igłą, efekt neurotoksyczny może być nasilony przez możliwą neurotoksyczność chemiczną articainy oraz obecność adrenaliny, ponieważ może zmniejszyć krążenie krwi wokółnerwowe i uniemożliwić lokalne usunięcie articainy.

Leczenie przedawkowania

Przed podaniem znieczulenia regionalnego z lekami znieczulającymi miejscowo należy zapewnić dostępność sprzętu do resuscytacji i odpowiednich leków w celu podjęcia natychmiastowego leczenia w przypadku wystąpienia nagłej potrzeby oddechowej lub sercowo-naczyniowej.

Zależnie od ciężkości objawów przedawkowania, lekarz lub dentysta powinni wdrożyć protokoły, które przewidują potrzebę ochrony dróg oddechowych i podania wentylacji wspomaganej.

Stan świadomości pacjenta powinien być monitorowany po każdym wstrzyknięciu znieczulenia miejscowego.

Jeśli pojawią się objawy ostrej toksyczności ogólnej, wstrzyknięcie leku znieczulającego miejscowo powinno być natychmiast przerwane. Jeśli jest to konieczne, pacjenta należy położyć w pozycji na plecach.

Objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (drgawki, depresja ośrodkowego układu nerwowego) powinny być leczone natychmiast z odpowiednim wsparciem dróg oddechowych i podaniem leków przeciwdrgawkowych.

Optymalna oksygenacja i wentylacja, wraz z wsparciem krążenia i leczeniem kwasicy, mogą zapobiec zatrzymaniu krążenia.

Jeśli wystąpi depresja sercowo-naczyniowa (niedociśnienie, bradykardia), należy rozważyć odpowiednie leczenie płynami dożylonymi, środkami vazopresyjnymi lub lekami inotropowymi. Dzieciom należy podawać dawki odpowiednie do ich wieku i wagi.

W przypadku zatrzymania krążenia należy natychmiast wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową.

Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i innych manipulacji

Ten lek nie powinien być stosowany, jeśli roztwór jest mętny lub występuje zmiana koloru.

Aby uniknąć ryzyka zakażenia (np. transmisji wirusa zapalenia wątroby), strzykawka i igły używane do przygotowania roztworu powinny być zawsze nowe i sterylne.

Kartoniki są przeznaczone do jednorazowego użytku. Jeśli zostanie użyta tylko część kartonika, reszta powinna być wyrzucona.

Usuwanie nieużywanego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, powinno być przeprowadzone zgodnie z lokalnymi przepisami.

AUTOASPIRACJA

Aby wykonać autoaspirację, niezbędna jest strzykawka z aspiracją automatyczną. Autoaspiracja jest wykonywana przez aplikowanie delikatnego nacisku na tłok i natychmiastowe uwolnienie. Sprężysty element membrany kartonika, który początkowo jest przyciśnięty do osi podstawy strzykawki, tworzy ciśnienie ujemne wewnątrz kartonika, co gwarantuje aspirację.

ASPIRACJA RĘCZNA

Aby wykonać aspirację ręczną, niezbędna jest strzykawka z hakiem lub czubkiem. Aspiracja ręczna jest osiągana, gdy czubek jest przymocowany do kartonika z lekiem znieczulającym, a tłok jest ciągnięty do tyłu.