Telmisartanum
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet, jeśli objawy jej choroby są takie same.
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Toptelmi należy do klasy leków tzw. antagonistów receptora angiotensyny II. Angiotensyna II jest
wytwarzaną przez organizm substancją, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i w ten
sposób zwiększa ciśnienie tętnicze krwi. Toptelmi hamuje działanie angiotensyny II, powodując
rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi.
Toptelmi stosuje sięw leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia tętniczego)
u dorosłych. „Samoistne” oznacza, że wysokie ciśnienie tętnicze nie jest wywołane inną chorobą.
Nieleczone zwiększone ciśnienie tętnicze może być przyczyną uszkodzenia naczyń krwionośnych
w różnych narządach, co niekiedy może prowadzić do zawału mięśnia sercowego, niewydolności
serca lub nerek, udaru mózgu lub utraty wzroku. Przed wystąpieniem opisanych uszkodzeń wysokie
ciśnienie tętnicze jest zwykle bezobjawowe. Dlatego ważne jest, aby systematycznie mierzyć ciśnienie
tętnicze krwi w celu sprawdzenia, czy mieści się ono w zakresie normy.
Toptelmi stosuje się równieżw celu zmniejszenia częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych (takich
jak zawał serca lub udar mózgu) u dorosłych pacjentów, którzy są obarczeni ryzykiem ze względu na
zmniejszony lub zablokowany dopływ krwi do serca lub nóg, albo przebyli udar mózgu lub są
narażeni na rozwój cukrzycy. Lekarz może poinformować pacjenta, czy należy do grupy wysokiego
ryzyka wystąpienia takich zdarzeń.
jeśli pacjent ma uczuleniena telmisartan lub na którykolwiek ze składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6);
jeśli pacjentka jest w ciążydłużej niż 3 miesiące(we wczesnym okresie ciąży również lepiej nie
przyjmować leku Toptelmi – patrz punkt poświęcony ciąży);
jeśli u pacjenta stwierdzono ciężkie zaburzenia czynności wątroby, takie jak zastój żółci lub
niedrożność dróg żółciowych (problemy z odpływem żółci z wątroby i pęcherzyka żółciowego) lub
inną ciężką chorobę wątroby;
jeśli pacjent choruje na cukrzycęlub ma zaburzenia czynności nereki otrzymuje obniżający
ciśnienie tętnicze lek zawierający aliskiren.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, przed zastosowaniem leku Toptelmi
należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje lub występowały którekolwiek z poniższych
stanów lub chorób:
choroby nerek lub przeszczepienie nerki,
zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych zaopatrujących jedną lub obie nerki),
choroba wątroby,
zaburzenia czynności serca,
zwiększone stężenie aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie, którym towarzyszą
zaburzenia równowagi różnych składników mineralnych we krwi),
niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), którego prawdopodobieństwo jest większe, jeśli
pacjent jest odwodniony (nadmierna utrata wody z organizmu) lub ma niedobór soli na skutek
przyjmowania leków moczopędnych (diuretyków), stosowania diety z ograniczeniem soli, biegunki
lub wymiotów,
zwiększone stężenie potasu we krwi,
cukrzyca.
pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia
tętniczego krwi:
Lekarz może regularnie kontrolować czynność nerek pacjenta, jego ciśnienie tętnicze i stężenie
elektrolitów (np. potasu) we krwi.
Patrz także informacje w punkcie „Kiedy nie stosować leku Toptelmi”.
Jeśli pacjentka jest w ciąży(lub może zajść w ciążę), konieczne jest poinformowanie o tym lekarza.
Toptelmi nie jest zalecany we wczesnej ciąży i przeciwwskazany po 3. miesiącu ciąży, gdyż jego
stosowanie w tym czasie może być bardzo szkodliwe dla dziecka (patrz punkt poświęcony ciąży).
W przypadku operacjilub znieczulenia,należy powiadomić lekarza o przyjmowaniu leku Toptelmi.
Toptelmi może mniej skutecznie zmniejszać ciśnienie tętnicze krwi u pacjentów rasy czarnej.
Jeśli po przyjęciu leku Toptelmi u pacjenta wystąpi ból brzucha, nudności, wymioty lub biegunka,
należy omówić to z lekarzem. Lekarz podejmie decyzję o dalszym leczeniu. Nie należy samodzielnie
podejmować decyzji o przerwaniu przyjmowania leku Toptelmi.
Nie zaleca się stosowania leku Toptelmi u dziecii młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Lekarz może zdecydować o zmianie dawki tych innych leków lub o podjęciu innych środków
ostrożności. W niektórych przypadkach może być konieczne odstawienie któregoś z leków. Dotyczy
to zwłaszcza wymienionych niżej leków przyjmowanych jednocześnie z lekiem Toptelmi:
leki zawierające lit (stosowane w leczeniu niektórych postaci depresji);
leki, które mogą zwiększyć stężenie potasu we krwi, takie jak zamienniki soli zawierające potas,
leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), antagoniści
receptora angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, np. kwas acetylosalicylowy
lub ibuprofen), heparyna, leki hamujące układ odpornościowy (np. cyklosporyna lub takrolimus)
oraz antybiotyk trimetoprym;
leki moczopędne, zwłaszcza przyjmowane w dużych dawkach razem z lekiem Toptelmi, mogą
powodować nadmierną utratę wody z organizmu i spowodować niskie ciśnienie tętnicze krwi
(niedociśnienie);
inhibitor ACE lub aliskiren (patrz także informacja w punktach „Kiedy nie stosować leku
Toptelmi” i „Ostrzeżenia i środki ostrożności”);
digoksyna.
Działanie leku Toptelmi może być osłabione, gdy lek przyjmowany jest jednocześnie
z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ, np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen) lub
kortykosteroidami.
Toptelmi może nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi innych leków stosowanych w
leczeniu nadciśnienia lub leków, które mogą obniżyć ciśnienie tętnicze (tj. baklofen, amifostyna).
Ponadto alkohol, barbiturany lub leki przeciwdepresyjne mogą pogłębić niedociśnienie tętnicze.
Pacjent może odczuwać to działanie jako zawroty głowy podczas wstawania. Należy skonsultować się
z lekarzem, jeśli podczas stosowania leku Toptelmi konieczne jest dostosowanie dawki innego
przyjmowanego leku.
Toptelmi można przyjmować niezależnie od posiłków.
Ciąża
Konieczne jest poinformowanie lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży (lub może zajść w ciążę). Zwykle
lekarz zaleca przerwanie przyjmowania leku Toptelmi przed zajściem pacjentki w ciążę lub możliwie
szybko po stwierdzeniu ciąży, a w zamian proponuje przyjmowanie innego leku. Stosowanie leku
Toptelmi nie jest zalecane we wczesnym okresie ciąży, a nie wolnogo przyjmować po 3. miesiącu
ciąży, gdyż lek przyjmowany w tym czasie może poważnie zaszkodzić dziecku.
Karmienie piersią
Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze rozpoczęcia karmienia. Stosowanie
leku Toptelmi nie jest zalecane w okresie karmienia piersią. Dla pacjentek planujących karmienie
piersią, zwłaszcza noworodka lub wcześniaka, lekarz może wybrać inny odpowiedni lek.
Niektórzy pacjenci przyjmujący Toptelmi mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie. W takim
przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Jeżeli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę,
Toptelmi należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecaną dawką leku Toptelmi jest jedna tabletka na dobę.
Należy starać się przyjmować tabletki codziennie o tej samej porze.
Toptelmi można przyjmować niezależnie od posiłków.
Tabletki należy połykać popijając wodą lub innym bezalkoholowym napojem.
Ważne jest, aby przyjmować lek codziennie, dopóki lekarz nie zaleci inaczej.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Toptelmi jest za mocne lub za słabe, powinien
powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Tabletki z linią podziału można podzielić na połowy.
W leczeniu nadciśnienia tętniczego zazwyczaj stosowana dawka leku Toptelmi u większości
pacjentów wynosi jedną tabletkę 40 mg raz na dobę, co zapewnia kontrolę ciśnienia tętniczego przez
24 godziny. Jednak czasami lekarz może zalecić mniejszą (20 mg) lub większą (80 mg) dawkę leku.
Toptelmi można również przyjmować w połączeniu z lekami moczopędnymi (diuretykami, takim jak
hydrochlorotiazyd, który dodatkowo zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi).
W celu zmniejszenia częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych zwykle stosowaną dawką jest jedna
tabletka 80 mg przyjmowana raz na dobę. Na początku leczenia dawką 80 mg należy często
kontrolować ciśnienie tętnicze krwi.
Nie zaleca się stosowania leku Toptelmi u dziecii młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zwykle stosowana dawka nie powinna być większa
niż 40 mg na dobę.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki nie jest konieczne.
Pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub poddawanym hemodializie lekarz może
zalecić mniejszą dawkę początkową, wynoszącą 20 mg.
Jeśli pacjent przyjmie omyłkowo zbyt wiele tabletek, należy niezwłocznie skontaktować się
z lekarzem, farmaceutą lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala.
Jeśli pacjent zapomni zażyć lek, powinien zrobić to niezwłocznie po przypomnieniu sobie o tym,
a następnie powrócić do poprzedniego schematu stosowania. Jeśli pacjent nie przyjmie leku jednego
dnia, powinien przyjąć zwykłą dawkę leku dnia następnego. Nie należystosować dawki podwójnej
w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jeśli pacjent zamierza przerwać stosowanie leku, zawsze powinien się najpierw skonsultować
z lekarzem. Dalsze stosowanie leku może być konieczne nawet wtedy, gdy pacjent dobrze się czuje.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych niżej objawów należy niezwłocznie zwrócić się
do lekarza:
posocznica* (często nazywana „zatruciem krwi”, będąca ciężkim zakażeniem, z reakcją zapalną
całego organizmu), nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy).
Powyższe działania niepożądane występują rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów), ale są
niezwykle ciężkie, w takim przypadku należy przerwać leczenie i natychmiast skontaktować się
z lekarzem. Jeśli powyższe objawy nie są leczone, mogą zakończyć się zgonem.
Częste działania niepożądane(mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), występujące u pacjentów leczonych w celu
zmniejszenia częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych
Niezbyt częste działania niepożądane(mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
zakażenia układu moczowego
zakażenia górnych dróg oddechowych (np. ból gardła, zapalenie zatok, przeziębienie)
niedobór krwinek czerwonych (niedokrwistość)
duże stężenie potasu
trudności w zasypianiu (bezsenność)
uczucie smutku (depresja)
omdlenie
uczucie wirowania
powolna czynność serca (bradykardia)
niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie) u pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia
tętniczego
zawroty głowy podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne)
duszność
kaszel
ból brzucha
biegunka
uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej
wzdęcie
wymioty
świąd
nasilone pocenie się
wysypka polekowa
ból pleców
kurcze mięśni
bóle mięśni
zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek
ból w klatce piersiowej
uczucie zmęczenia
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
Rzadkie działania niepożądane(mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
posocznica* (często nazywana „zatruciem krwi”, będąca ciężkim zakażeniem, z reakcją zapalną
całego organizmu, mogąca zakończyć się zgonem)
zwiększenie liczby niektórych krwinek białych (eozynofilia)
zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość)
ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna)
reakcja alergiczna (np. wysypka, świąd, trudności w oddychaniu, świszczący oddech, obrzęk
twarzy lub niskie ciśnienie tętnicze krwi)
małe stężenie cukru we krwi (u pacjentów z cukrzycą)
uczucie niepokoju
senność
osłabione widzenie
przyspieszona czynność serca (tachykardia)
suchość w jamie ustnej
rozstrój żołądka
zaburzenia czynności wątroby (występują częściej u pacjentów pochodzenia japońskiego)
nagły obrzęk skóry i błon śluzowych, który może prowadzić do zgonu (obrzęk naczynioruchowy,
również zakończony zgonem)
wyprysk (zaburzenie dotyczące skóry)
zaczerwienienie skóry
pokrzywka
ciężka wysypka polekowa
ból stawów
ból kończyn
ból ścięgien
choroba grypopodobna
zmniejszone stężenie hemoglobiny (białka krwi)
zwiększone stężenie kwasu moczowego, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych lub
kinazy kreatynowej we krwi
Bardzo rzadkie działania niepożądane(mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
postępujące bliznowacenie pęcherzyków płucnych (śródmiąższowa choroba płuc)**
* Możliwe, że było to wynikiem przypadku albo ma związek z nieznanym dotąd mechanizmem.
** Zgłaszano przypadki śródmiąższowej choroby płuc podczas stosowania telmisartanu. Nie ustalono
jednak związku przyczynowego.
Działania niepożądane występujące z częstością nieznaną(częstość nie może być określona
na podstawie dostępnych danych):
obrzęk naczynioruchowy jelit - po zastosowaniu podobnych produktów występował obrzęk w jelicie
z takimi objawami jak ból brzucha, nudności, wymioty i biegunka.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku
tekturowym po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną jest telmisartan. Każda tabletka zawiera 40 lub 80 mg telmisartanu.
Pozostałe składniki to: sodu wodorotlenek, meglumina, powidon K25, laktoza jednowodna, powidon,
krospowidon, laktoza bezwodna, magnezu stearynian.
Tabletki 40 mg są białe, podłużne, gładkie, z nacięciem po jednej stronie i wyciśniętym symbolem
„40” po drugiej stronie.
Tabletki mają 11,5-11,8 mm długości i 6,4-6,8 mm szerokości.
Tabletki 80 mg są białe, podłużne, gładkie, z nacięciem po jednej stronie i wyciśniętym symbolem
„80” po drugiej stronie.
Tabletki mają 14,7-15,0 mm długości i 8,2-8,6 mm szerokości.
Blistry z folii Aluminium/Aluminium zawierają 14, 28 lub 56 tabletek.
Podmiot odpowiedzialny
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca/Importer
Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia
Lek Pharmaceuticals d.d.
Trimlini 2D
9220 Lendava, Słowenia
Salutas Pharma GmbH
Otto-von-Guericke-Allee 1
39179 Barleben, Niemcy
Lek S.A.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
S.C. Sandoz, S.R.L.
Str. Livezeni nr 7A, 540472,
Targu Mures, Romania
Lek S.A.
ul. Podlipie 16
95-010 Stryków
Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki:01/2025
Logo Sandoz
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.