Midazolamum
Soloxelam roztwór do stosowania w jamie ustnej, zawiera substancję czynną nazywaną midazolamem.
Midazolam należy do grupy leków znanych jako benzodiazepiny.
Lek Soloxelam jest stosowany w celu przerwania nagłych, przedłużonych napadów drgawkowych u
niemowląt w wieku od 3 miesięcy, dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych.
U niemowląt w wieku od 3 miesięcy do poniżej 6 miesięcy lek ten wolno stosować jedynie w szpitalu,
gdzie możliwe jest monitorowanie stanu pacjenta oraz dostępny jest sprzęt do resuscytacji.
Ten lek może być podawany przez rodziców/opiekunów jedynie wówczas, gdy u pacjenta została
rozpoznana padaczka.
Dzieci:
Przed rozpoczęciem podawania leku Soloxelam należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli
pacjent ma:
Dorośli:
Przed rozpoczęciem podawania leku Soloxelam należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
Lek ten może powodować, że pacjenci zapominają, co się działo po jego podaniu. Po podaniu leku
pacjentów należy dokładnie obserwować.
Należy unikać podawania leku u pacjentów nadużywających alkoholu lub leków.
U pacjentów z zaburzeniami czynności układu oddechowego lub zaburzeniami czynności serca
częściej mogą wystąpić zdarzenia zagrażające życiu, zwłaszcza po podaniu dużych dawek leku
Soloxelam.
Dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy:
Leku Soloxelam nie należy podawać dzieciom w wieku poniżej 3 miesięcy, ponieważ nie ma
wystarczających informacji dotyczących tej grupy wiekowej.
Osoby w podeszłym wieku:
Osoby w podeszłym wieku są bardziej wrażliwe na działanie benzodiazepin.
W przypadku wątpliwości, czy którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta, przed podaniem
tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W razie jakichkolwiek
wątpliwości, czy jakiś inny stosowany przez pacjenta lek może mieć wpływ na stosowanie leku
Soloxelam, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jest to niezmiernie ważne, ponieważ jednoczesne stosowanie więcej niż jednego leku może nasilić lub
osłabić działanie tych leków.
Działanie leku Soloxelam mogą nasilić leki takie, jak:
Działanie leku Soloxelam mogą osłabiać leki takie, jak:
Lek Soloxelam może nasilać działanie niektórych leków zwiotczających mięśnie, np. baklofenu
(powodując wzmożoną senność). Ten lek może również zahamować działanie niektórych leków, np.
lewodopy (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona).
Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty w celu uzyskania informacji, których leków należy
unikać w czasie stosowania leku Soloxelam.
W trakcie stosowania leku Soloxelam nie należy pić alkoholu. Alkohol może nasilać uspokajające
działanie leku i powodować wzmożoną senność.
W trakcie stosowania leku Soloxelam nie należy pić soku grejpfrutowego. Sok grejpfrutowy może
nasilać uspokajające działanie leku i powodować wzmożoną senność.
Jeśli pacjentka, której będzie podawany ten lek jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może
być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego
leku.
Podawanie dużych dawek leku Soloxelam w ostatnich 3 miesiącach ciąży może powodować
zaburzenia rytmu serca u nienarodzonego dziecka. Dzieci matek, które w trakcie porodu przyjęły ten
lek mogą urodzić się ze słabym odruchem ssania, z trudnościami w oddychaniu oraz zmniejszonym
napięciem mięśni.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka karmi piersią. Niewielkie ilości leku Soloxelam mogą
przenikać do mleka ludzkiego, jednak przerywanie karmienia piersią nie musi być konieczne. Lekarz
zadecyduje, czy po podaniu tego leku pacjentka może karmić piersią.
Lek Soloxelam może powodować u pacjenta senność, zapominanie lub osłabiać koncentrację
i koordynację. Takie działanie może zaburzać wykonywanie wyuczonych czynności, takich jak
prowadzenie pojazdów, jazda na rowerze lub obsługiwanie maszyn.
Po podaniu tego leku, nie należy prowadzić pojazdów, jeździć na rowerze ani obsługiwać maszyn do
czasu całkowitego powrotu sprawności. Należy zwrócić się do lekarza, jeżeli potrzebne są dalsze
informacje.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na strzykawkę doustną napełnioną, to znaczy lek
uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze podawać zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz przepisze pacjentowi odpowiednią dawkę leku Soloxelam, zasadniczo odpowiadającą wiekowi
pacjenta. Różne dawki oznaczono różnymi kolorami, którymi oznaczono pudełko, tubę i strzykawkę
zawierającą lek.
Przedział wiekowy | Dawka | Kolor etykiety |
od 3 miesięcy do poniżej 1 roku | 2,5 mg | Żółta |
od 1 roku do poniżej 5 lat | 5 mg | Niebieska |
od 5 lat do poniżej 10 lat | 7,5 mg | Fioletowa |
od 10 lat i dla osób dorosłych | 10 mg | Pomarańczowa |
Małe dzieci w wieku od 3 miesięcy do poniżej 6 miesięcy powinny być leczone jedynie w warunkach
szpitalnych, gdzie możliwe jest monitorowanie stanu pacjenta oraz dostępny jest sprzęt do reanimacji.
Jeżeli pacjent ma napad, należy pozwolić na swobodne ruchy ciała, nie należy próbować ich
powstrzymywać. Pacjenta należy przenieść tylko w razie zagrożenia, np. gdy znajduje się w pobliżu
głębokiej wody, ognia lub ostrych przedmiotów.
Należy zabezpieczyć głowę pacjenta czymś miękkim, na przykład poduszką lub kładąc głowę pacjenta
na swoich kolanach.
Należy sprawdzić, czy dawka leku jest prawidłowa dla pacjenta i odpowiada wiekowi pacjenta.
Należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki, aby pokazali, jak przyjmować lub
podawać ten lek. W razie wątpliwości należy zawsze zwrócić się do nich o poradę.
Informacja, jak podawać ten lek, znajduje się również na etykiecie tuby.
Trzymając plastikową tubę, należy zerwać
zabezpieczenie na jednym z końców i zdjąć
wieczko. Strzykawkę należy wyjąć z tuby.
Należy zdjąć przezroczyste wieczko
znajdujące się na końcu strzykawki i usunąć
je w bezpieczny sposób.
Kciukiem i palcem delikatnie chwycić
i odciągnąć policzek pacjenta. Wsunąć koniec
strzykawki głęboko pomiędzy wewnętrzną
stronę policzka, a dolne dziąsło.
Powoli wciskać tłok strzykawki do momentu,
aż się zatrzyma.
Cała objętość roztworu powinna zostać powoli
podana do przestrzeni pomiędzy dziąsłem, a
policzkiem (do jamy ustnej).
Jeżeli konieczne (w przypadku większych
objętości i (lub) mniejszych pacjentów),
należy powoli podać około połowę dawki po
jednej stronie jamy ustnej, a następnie powoli
podać pozostałą połowę po drugiej stronie
jamy ustnej pacjenta.
Należy ZAWSZE postępować zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego lub fachowego personelu
medycznego. W razie jakichkolwiek wątpliwości, należy natychmiast wezwać pomoc medyczną,
jeżeli:
Należy zachować strzykawkę, aby pokazać ją personelowi pogotowia ratunkowego lub lekarzowi.
Nie należy podawać dawki leku większej niż zalecona pacjentowi przez lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zadzwonić po karetkę pogotowia, jeżeli
u pacjenta wystąpią:
Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub
pielęgniarki. Dotyczy to również wszelkich możliwych działań niepożądanych niewymienionych w tej
ulotce.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób):
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks:
+ 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku, tubie i strzykawce
doustnej po skrócie EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać strzykawkę doustną w ochronnej plastikowej tubie.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 C.
Nie stosować tego leku, jeśli opakowanie jest otwarte wcześniej lub uszkodzone.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Pozostałe składniki to: sodu chlorek, woda oczyszczona, kwas solny i sodu wodorotlenek (do ustalenia
pH).
2,5 mg - opakowanie oznaczone kolorem żółtym.
5 mg - opakowanie oznaczone kolorem niebieskim.
7,5 mg - opakowanie oznaczone kolorem fioletowym.
10 mg - opakowanie oznaczone kolorem pomarańczowym.
Lek Soloxelam to przezroczysty roztwór do stosowania w jamie ustnej.
Lek jest dostarczany w oranżowej napełnionej strzykawce doustnej, bez igły, z tłokiem i wieczkiem.
Każda strzykawka doustna jest oddzielnie zapakowana w ochronną plastikową tubę.
Lek Soloxelam dostępny jest w pudełkach tekturowych zawierających 2 lub 4 strzykawki doustne
napełnione (każda zawierająca tę samą dawkę).
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Exeltis Poland Sp. z o.o.
ul. Szamocka 8
01-748 Warszawa
e-mail: biuro@exeltis.com
Laboratorios Liconsa S.A.
Avda. Miralcampo, 7
Poligono Industrial Miralcampo
19200 Azuqueca de Henares
Guadalajara
Hiszpania
Szwecja:
Midazolam Medical Valley 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg munhålelösning.
Finlandia:
Midazolam Medical Valley 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg liuos suuonteloon.
Niemcy:
Midazolam Desitin 2,5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg Lösung zur Anwendung in der
Mundhöhle.
Norwegia:
Midazolam Medical Valley 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg munnvann, oppløsning.
Holandia:
Midazolam Xiromed 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg oplossing voor oromucosaal
gebruik.
Dania:
Midazolam Medical Valley 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg mundhulevæske, opløsning.
Islandia:
Midazolam Medical Valley 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg munnholslausn.
Francja:
Midazolam Liconsa 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg solution buccale.
Irlandia:
Midazolam Rowa 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg oromucosal solution.
Rumunia:
Midazolam Desitin 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg soluție bucofaringiană.
Hiszpania:
Oroxelam 2.5 mg, 5 mg, 7.5 mg, 10 mg solución oromucosa.
Polska:
Soloxelam.
Włochy:
Oroxelam.
Data ostatniej aktualizacji ulotki:13.03.2025 r.
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: http://www.urpl.gov.pl.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.