Penicillinum Crystallisatum TZF, 1 000 000 j.m., proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Penicillinum Crystallisatum TZF, 3 000 000 j.m., proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Penicillinum Crystallisatum TZF, 5 000 000 j.m., proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Benzylpenicillinum kalicum
Substancją czynną leku Penicillinum Crystallisatum TZF jest benzylopenicylina potasowa.
Benzylopenicylina to naturalna penicylina, która działa bakteriobójczo na wiele gatunków bakterii
Gram-ujemnych i Gram-dodatnich.
Lek Penicillinum Crystallisatum TZF jest wskazany w leczeniu następujących ciężkich zakażeń
wywołanych przez bakterie wrażliwe na benzylopenicylinę:
U pacjentów otrzymujących duże dawki penicyliny lekarz zwykle zaleca wykonanie badań czynności
nerek i wątroby oraz badania krwi.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Penicillinum Crystallisatum TZF może wpływać na wyniki testu określającego niektóre substancje
we krwi (test Coombsa), zwłaszcza u pacjentów otrzymujących duże dawki.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Penicillinum Crystallisatum TZF może być stosowany w okresie ciąży, jeśli lekarz uzna zastosowanie
leku za bezwzględnie konieczne.
Benzylopenicylina w niewielkich ilościach przenika do mleka matki i może spowodować uczulenie
u karmionego niemowlęcia. Kobiety karmiące piersią muszą zachować ostrożność podczas leczenia
lekiem Penicillinum Crystallisatum TZF.
Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń
mechanicznych.
1 000 000 j.m. benzylopenicyliny potasowej zawiera 63 mg potasu, co należy brać pod uwagę
u pacjentów z osłabioną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość potasu w diecie.
Jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia elektrolitowe lub niewydolność nerek, przed przyjęciem leku
pacjent powinien o tym poinformować lekarza.
Lek Penicillinum Crystallisatum TZF należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie
wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Penicillinum Crystallisatum TZF podaje lekarz lub pielęgniarka. Wielkość dawki zależy od
ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju wywołującego zakażenie, wieku i masy ciała pacjenta.
1 mln j.m. odpowiada 600 mg benzylopenicyliny potasowej.
Zwykle zalecana dawka:
W ciężkich zakażeniach wywołanych przez paciorkowce i pneumokoki, jak zapalenie płuc, zapalenie
wsierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych 12 do 24 mln j.m. na dobę w dawkach podzielonych
co 2-6 godzin .
W ciężkich zakażeniach wywołanych przez gronkowce (wrażliwe na penicylinę) 5 do 24 mln j.m. na
dobę w dawkach podzielonych co 4-6 godzin.
Ze względu na krótki okres półtrwania Penicillinum Crystallisatum podaje się w dawkach
podzielonych zazwyczaj co 4-6 godzin z wyjątkiem zapalenia opon mózgowo-
rdzeniowych/posocznicy, gdy antybiotyk powinien być podawany co 2 godziny.
Zapalenie migdałków podniebiennych, zapalenie płuc, oskrzeli, ropniak, zapalenie osierdzia,
przewlekłe zapalenie wsierdzia, wywołane przez paciorkowce, w tym również grupy A, pneumokoki,
gronkowce
co najmniej 5 mln j.m do 24 mln j.m w zależności od zakażenia i stopnia ciężkości, w
dawkach podzielonych, co 4 do 6 godzin.
w paciorkowcowym zapaleniu wsierdzia: 12-18 mln j.m. w dawkach podzielonych co
4-6 godz. lub we wlewie ciągłym przez 4-6 tygodni.
Meningokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i/lub posocznica.
24 mln j.m po 2 mln j.m co 2 godziny.
Zakażenia skóry i tkanek miękkich
2-4 mln j.m. co 4-6 godzin; stosować w połączeniu z klindamycyną, podawanie kontynuować
do poprawy klinicznej pacjenta, pacjent bez gorączki przez 48 do 72 godzin.
Błonica (w skojarzeniu z antytoksyną)
Zapalenie tkanki łącznej (róża , cellulitis)
2-4 mln j.m. co 4 godziny; czas trwania kuracji 10 dni.
Ostry rzut gorączki reumatycznej wywołany zakażeniem paciorkowcowym, zapalenie stawów
StreptococcusGrupa A (S. pyogenes), StreptococcusGrupa B (S. agalactiae): 2 mln j.m. co
4 godziny.
Zapalenie kości i szpiku
Enterococcusspp (wrażliwe na penicylinę) lub paciorkowce (beta-hemolizujące): 20 do
24 mln j.m. na dobę jako wlew ciągły lub w dawkach podzielonych co 4 godziny przez
6 tygodni. Uwaga: U pacjentów z towarzyszącym zapaleniem wsierdzia wywołanym
wrażliwym na penicylinę Enterococcusspp. zaleca się dodanie aminoglikozydu przez 4 do
6 tygodni.
Kiła ośrodkowego układu nerwowego, kiła narządu wzroku
18-24 mln j.m. na dobę i.v. podawana po 3-4 mln j.m. co 4 godziny, lub we wlewie ciągłym
przez 10-14 dni.
Zakażenia gardła, dolnych dróg oddechowych i narządów płciowych wywołane przez Fusobacterium
spp.
5-10 mln j.m. w dawkach podzielonych co 4-6 godzin.
Wąglik
8 mln j.m. w dawkach podzielonych co 6 godzin (mogą być wymagane wyższe dawki
w zależności od wrażliwości organizmu).
Borelioza
18-24 mln j.m. w dawkach podzielonych, co 4 godziny, czas trwania leczenia 14-28 dni.
Zakażenia wywołane przez Clostridium spp. (w tym tężec)
20 mln j.m./dobę w dawkach podzielonych co 4-6 godzin.
Listerioza
dorośli - 15-20 mln j.m. w dawkach podzielonych co 4-6 godzin dziennie przez 2-4 tygodnie.
Promienica
1-6 mln j.m. na dobę, w dawkach podzielonych, co 4-6 godzin – promienica szyjno-twarzowa
10-20 mln j.m. na dobę, w dawkach podzielonych, co 4-6 godzin – promienica brzuszna.
Profilaktyka okołoporodowa zakażeń paciorkowcowych grupy B (Streptococcus agalactiae)
pierwsza dawka 5 mln j.m., następnie: 2,5 mln j.m. co 4 godziny aż do porodu.
Noworodki
≤7 dni
25 000 do 50 000 j.m./kg mc. co 12 godzin domięśniowo lub dożylnie
>7 dni
25 000 do 50 000 j.m./kg mc. co 8 godzin domięśniowo lub dożylnie
U noworodków o masie <1 kg schemat dawkowania co 12 godzin może zostać utrzymany do
ukończenia 2 tygodnia życia.
Niemowlęta i dzieci
Łagodne do umiarkowanych zakażenia: 100 000 do 150 000 j.m./kg mc. na dobę w dawkach
podzielonych co 4-6 godzin domięśniowo lub dożylnie (maks. 8 mln j.m. na dobę).
Ciężkie zakażenia– 200 000 do 300 000 j.m./kg mc. na dobę w 4 do 6 dawkach podzielonych.
Nie należy przekraczać dawki 24 mln j.m. na dobę.
Jeśli w trakcie stosowania leku pacjent odnosi wrażenie, że działanie leku jest za mocne lub za słabe,
powinien zwrócić się do lekarza.
Modyfikację dawkowania w tej grupie pacjentów podano na końcu ulotki, w punkcie „Informacje
przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”.
Czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia.
Lekarz ustali właściwy czas stosowania leku, którego należy przestrzegać.
Benzylopenicylinę można podawać domięśniowo lub dożylnie we wstrzyknięciu lub w infuzji
dożylnej.
Dokładne informacje dotyczące podawania leku i sposób przygotowania roztworów podano na końcu
ulotki, w punkcie „Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”.
Ponieważ lek Penicillinum Crystallisatum TZF będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę, jest
mało prawdopodobne podanie niewłaściwej dawki. Jeśli jednak pacjent sądzi, że podano mu zbyt
dużą dawkę leku, powinien niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub zgłosić się na oddział
ratunkowy najbliższego szpitala.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku.
Ważne jest, aby lek był stosowany zgodnie z zalecanym cyklem leczenia. Nie należy przerywać
leczenia dlatego, że pacjent poczuł się lepiej. Jeśli cykl leczenia zostanie przerwany zbyt wcześnie,
zakażenie może nawrócić.
Jeśli pacjent czuje się gorzej w trakcie leczenia lub nie czuje się dobrze po zakończeniu zalecanego
cyklu leczenia, powinien porozumieć się z lekarzem.
Jak każdy lek, Penicillinum Crystallisatum TZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie
u każdego one wystąpią.
Następujące ciężkie działania niepożądane występują bardzorzadko(występują rzadziej niż u 1 na
10 000 pacjentów ):
nagłe utrudnienie oddychania, mówienia i połykania;
bolesny obrzęk warg, języka, twarzy lub szyi;
bardzo silne zawroty głowy lub zapaść;
ciężkie reakcje skórne ze swędzącą wysypką, nadżerkami w jamie ustnej, oczach, narządach
płciowych i na skórze, czerwonymi plamkami na tułowiu, często z pęcherzami po środku,
pękającymi olbrzymimi pęcherzami, złuszczaniem dużych płatów naskórka, osłabieniem, gorączką
i bólami stawowymi.
Następujące ciężkie działania niepożądane występują z częstością nieznaną(nie może być określona
na podstawie dostępnych danych ):
ciężka, długotrwała lub krwawa biegunka: może być ona objawem rzekomobłoniastego zapalenia
jelit.
W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych powyżej ciężkich działań niepożądanych
należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się bezpośrednio do szpitala.
Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia
Następujące działania niepożądane występują niezbytczęsto(występują u 1 do 10 na 1000
pacjentów):
wysypki skórne, pokrzywka, świąd.
Następujące działania niepożądane występują rzadko(występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):
zmniejszenie liczby krwinek czerwonych lub białych oraz płytek krwi (zwiększona skłonność do
występowania krwawień, siniaków lub zakażeń), nieprawidłowy rozpad krwinek czerwonych
(niedokrwistość hemolityczna).
Następujące działania niepożądane występują bardzo rzadko(występują rzadziej niż u 1 na 10 000
pacjentów):
zaburzenia rytmu serca;
zaburzenia pracy nerek (głównie u pacjentów otrzymujących duże dawki leku lub u pacjentów
z już istniejącymi zaburzeniami czynności nerek).
Następujące działania niepożądane występują z nieznaną częstością(nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):
odczyn Jarischa-Herxheimera, którego objawami są gorączka, uczucie ogólnego rozbicia, ból
głowy, może pojawić się u pacjentów podczas leczenia kiły;
drożdżakowe zakażenia skóry i błon śluzowych;
nadmierna ruchliwość, pobudzenie, niepokój, senność, stan dezorientacji, zawroty głowy (ustępują
po odstawieniu leku);
niewielkie, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
wzmożone odruchy, drgawki, śpiączka mogą być objawami zatrucia potasem; głównie pojawiają
się u pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) przyjmujących duże dawki benzylopenicyliny
potasowej;
w miejscu wstrzyknięcia zaczerwienienie skóry, ból, zwłóknienie, zanik tkanki, zakrzepowe
zapalenie żył - głównie po wielokrotnych podaniach.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i
Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301; faks: +
48 22 49 21 309
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym i dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze do 25°C. Chronić od światła.
Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną leku jest benzylopenicylina potasowa.
Penicillinum Crystallisatum TZF, 1 000 000 j.m.: jedna fiolka zawiera 1 000 000 j.m. benzylopenicyliny
potasowej.
Penicillinum Crystallisatum TZF, 3 000 000 j.m.: jedna fiolka zawiera 3 000 000 j.m. benzylopenicyliny
potasowej.
Penicillinum Crystallisatum TZF, 5 000 000 j.m.: jedna fiolka zawiera 5 000 000 j.m. benzylopenicyliny
potasowej.
Lek nie zawiera innych składników.
Biały lub prawie biały krystaliczny proszek.
Opakowanie:1 fiolka w tekturowym pudełku.
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22 811-18-14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego.
U pacjentów leczonych penicyliną mogą wystąpić ciężkie reakcje nadwrażliwości, zwłaszcza u
pacjentów uczulonych na wiele alergenów. Należy upewnić się, czy pacjent uczulony jest na penicylinę,
cefalosporyny lub inne leki, oraz zebrać wywiad, czy u pacjenta występowały w przeszłości reakcje
alergiczne, niezależnie od ich przyczyn. Brak danych z wywiadu co do nadwrażliwości na antybiotyki
β-laktamowe nie jest dowodem, że taka nadwrażliwość u pacjenta nie występuje.
Jeżeli podanie benzylopenicyliny jest niezbędne, pacjent w wywiadzie zgłasza występowanie w
przeszłości reakcji alergicznych (niezależnie od czynnika wywołującego), a preparat do diagnostyki
nadwrażliwości na ten lek jest dostępny, należy wykonać próbę zgodnie z instrukcją stosowania
preparatu. Nie zaleca się wykonywania próby z użyciem penicyliny, ponieważ podanie zbyt wysokiej
dawki może prowadzić do wstrząsu, a nawet śmierci pacjenta.
Jeśli u pacjenta wystąpi wstrząs anafilaktyczny lub obrzęk naczynioruchowy, w pierwszej kolejności
należy podać epinefrynę, następnie lek przeciwhistaminowy, a jako ostatni - kortykosteroid. Należy
również monitorować podstawowe czynności życiowe (oddech, tętno, ciśnienie tętnicze krwi).
50-30
1 500 000 j.m.
4 godziny
30-10
1 000 000 j.m.
4 godziny
<10
500 000 j.m.
8 godzin
Dawka uzupełniająca po hemodializie wynosi 500 000 j.m.
Roztwory penicyliny należy podawać zaraz po sporządzeniu.
Benzylopenicylinę można podawać domięśniowo (nie więcej niż 2 mln j.m. w jednym wstrzyknięciu)
lub dożylnie (we wstrzyknięciu trwającym 3 do 5 minut lub w infuzji dożylnej).
Dawki powyżej 2 mln j.m. należy podawać dożylnie powoli (nie szybciej niż 500 000 j.m./min).
Dawkę 20 mln j.m. i wyższe należy podawać tylko w infuzji dożylnej.
Domięśniowe wstrzyknięcia penicylin należy wykonywać z dużą ostrożnością, by nie uszkodzić
nerwów obwodowych lub naczyń krwionośnych.
Podczas podawania dożylnego należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia
zakrzepowego zapalenia żył.
Zawartość fiolki 1 mln j.m. rozpuścić w 2 ml wody do wstrzykiwań.
Wstrzyknięcie dożylne
Zawartość fiolki 1 mln j.m. rozpuścić w 5 do 10 ml wody do wstrzykiwań lub roztworze chlorku sodu
do wstrzykiwań.
Infuzja dożylna
Zawartość fiolki 1 mln j.m., 3 mln j.m. lub 5 mln j.m. rozpuścić odpowiednio w co najmniej 10 ml,
30 ml lub 50 ml wody do wstrzykiwań lub roztworze chlorku sodu do wstrzykiwań, a następnie
uzupełnić do odpowiedniej objętości roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań.
Benzylopenicylina ulega inaktywacji w środowisku alkalicznym i kwaśnym oraz w roztworach
węglowodanów; nie należy jej łączyć w jednej strzykawce z innymi lekami.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.