Autostrzykawka ATROPINA,
IZAS-05 jest zestawem trzech autostrzykawek (autostrzykawka ATROPINA, autostrzykawka
PRALIDOKSYM + ATROPINA, autostrzykawka DIAZEPAM), przeznaczonych do stosowania w
przypadku zatrucia bojowymi środkami trującymi z grupy środków paralityczno-drgawkowych.
Zestaw IZAS-05 stosowany jest w celu łagodzenia objawów i przeciwdziałania skutkom zatrucia.
składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) oraz w innych sytuacjach, w których ryzyko w
sposób oczywisty przeważa możliwe korzyści związane ze stosowaniem leku.
W przypadku zatrucia bojowymi środkami trującymi o działaniu paralityczno-drgawkowym, należy
ocenić zasadność wymienionych przeciwwskazań, rozważając zarówno możliwe ryzyko jak i korzyści
dla pacjenta wynikające z użycia autostrzykawek wchodzących w skład zestawu IZAS-05.
Przed rozpoczęciem stosowania zestawu IZAS-05 należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką, jeśli
istnieje taka możliwość.
Atropinę należy podawać ostrożnie pacjentom:
Należy zachować szczególna ostrożność podczas stosowania diazepamu u pacjentów:
Tolerancja
Po stosowaniu diazepamu przez kilka tygodni, jego skuteczność może się zmniejszyć.
Uzależnienie
Stosowanie diazepamu przez dłuższy czas może prowadzić do uzależnienia psychicznego i
fizycznego. Ryzyko rozwoju uzależnienia rośnie wraz ze zwiększeniem dawki oraz czasu leczenia i
jest większe u pacjentów uzależnionych od alkoholu lub leków a także u pacjentów z zaburzeniami
osobowości.
Objawy odstawienne
W przypadku nagłego odstawienia leku mogą wystąpić u pacjenta objawy odstawienne, takie jak: bóle
głowy, bóle mięśniowe, zwiększony niepokój, napięcie, podniecenie, niepokój ruchowy,
dezorientacja, zaburzenia snu, drażliwość.
W cięższych przypadkach mogą wystąpić: utrata poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowości,
nadwrażliwość na dźwięk, dotyk, światło, hałas, uczucie mrowienia i drętwienie kończyn, omamy i
urojenia, drgawki padaczkowe.
Zjawisko „z odbicia” i niepokój
Podczas odstawiania diazepamu może wystąpić przejściowy nawrót nasilonych objawów, które były
przyczyna stosowania leku (tzw. zjawisko „z odbicia”). Objawom tym często towarzyszą zmiany
nastroju, niepokój, zaburzenia snu i bezsenność. W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia tych
objawów zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku.
Amnezja następcza (niezdolność do pamiętania zdarzeń po zastosowaniu leku)
Diazepam może powodować niepamięć następczą (trudność uczenia się i zapamiętywania nowych
informacji – nowe dane nie są trwale zapamiętywane). Stan taki pojawia się najczęściej w ciągu kilku
godzin od podania leku, szczególnie w dużej dawce.
Reakcje psychotyczne i paradoksalne
Przy stosowaniu benzodiazepin opisywano reakcje takie jak niepokój, pobudzenie, drażliwość,
agresywność, urojenia, ataki furii, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie i inne
zaburzenia zachowania. W razie wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie leku.
Ryzyko wystąpienia wspomnianych powyżej działań niepożądanych jest większe u dzieci i u osób w
wieku podeszłym.
Stosowanie w depresji
Przed zastosowaniem diazepamu należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach psychicznych.
Pacjenci z objawami depresji lub lęku związanego z depresją powinni stosować jednocześnie kilka
leków. Podawanie pacjentom z depresją jedynie diazepamu może spowodować nasilenie objawów
depresji, w tym myśli samobójczych.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio a
także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Leki, które nasilają skutki działania atropiny:
Atropina poprzez opóźnianie opróżniania żołądka może powodować zwolnienie lub przyspieszenie
wchłaniania niektórych leków przyjętych doustnie.
Stosowanie pralidoksymu w połączeniu z atropiną może spowodować przyspieszenie oznak działania
atropiny (zaczerwienienie twarzy, rozszerzenie źrenic, przyspieszone bicie serca, suchość w ustach i
nosie).
Należy unikać jednoczesnego stosowania morfiny, teofiliny, aminofiliny, reserpiny i leków
uspokajających typu fenotiazyny u pacjentów z zatruciem organicznymi związkami fosforu.
Sukcynylocholinę w połączeniu z pralidoksymu chlorkiem należy stosować z zachowaniem
ostrożności, ze względu na możliwość wystąpienia przedłużającego się porażenia.
Diazepam oraz inne stosowane jednocześnie leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie.
W szczególności dotyczy to następujących leków:
Teofilina i palenie tytoniu przyśpieszają metabolizm diazepamu.
Stosowanie leku w połączeniu z alkoholem może nasilać działanie uspokajające. Nie zaleca się
jednoczesnego przyjmowania diazepamu i alkoholu.
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki
przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Pralidoksymu chlorek można podawać kobietom w ciąży tylko w przypadku zdecydowanej
konieczności, kiedy potencjalne ryzyko jest akceptowalne ze względu na rozważane kliniczne
korzyści.
Nie należy stosować diazepamu u kobiet w ciąży, szczególnie podczas pierwszego i trzeciego
trymestru oraz w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz stwierdzi, że zastosowanie leku jest
konieczne.
Atropiny siarczan wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn. Podczas stosowania leku oraz 24 godziny po jego zastosowaniu nie należy prowadzić
pojazdów ani wykonywać prac wymagających dobrej sprawności psychofizycznej.
Diazepam wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Podczas stosowania leku oraz 24 godziny po jego zastosowaniu nie należy prowadzić pojazdów ani
wykonywać prac wymagających dobrej sprawności psychofizycznej.
Zestaw IZAS-05 zawiera alkohol benzylowy, dlatego nie należy go podawać wcześniakom lub
noworodkom. Alkohol benzylowy znajdujący się w leku może powodować zatrucia i reakcje
alergiczne u niemowląt i dzieci do 3 lat .
Zestaw IZAS-05 zawiera etanol.Należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych
lub karmiących piersią, dzieci i u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą
wątroby, z padaczką lub z chorobą alkoholową.
Zestaw IZAS-05 zawiera sodu benzoesan,który może zwiększać ryzyko wystąpienia żółtaczki u
noworodków.
Leki należy stosować w przypadku narażenia na działanie bojowych środków trujących pochodnych
związków fosforoorganicznych z grupy środków paralityczno-drgawkowych.
Autostrzykawka ATROPINA: należy wyjąć z opakowania zewnętrznego, przycisnąć żółty koniec
do miejsca wstrzyknięcia, poderwać czerwony bezpiecznik i przytrzymać bez ruchu przez 10 sekund
(samopomoc).
Autostrzykawka PRALIDOKSYM + ATROPINA: należy wyjąć z opakowania zewnętrznego,
przycisnąć żółty koniec do miejsca wstrzyknięcia, poderwać czerwony bezpiecznik i przytrzymać bez
ruchu przez 10 sekund (samopomoc).
Autostrzykawka DIAZEPAM: należy wyjąć z opakowania zewnętrznego, przycisnąć szary koniec
do miejsca wstrzyknięcia, poderwać czerwony bezpiecznik i przytrzymać bez ruchu przez 10 sekund
(pomoc wzajemna).
Jak każdy lek, leki występujące w zestawie IZAS-05 mogą powodować działania niepożądane,
chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zależą od wielkości zastosowanej dawki i zazwyczaj przemijają po
zaprzestaniu podawania leku.
Po zastosowaniu względnie niedużych dawek:
Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób):
Po zastosowaniu dużych dawek atropiny odnotowywano:
Częste działania niepożądane (mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób):
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób):
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Gdy pralidoksym i atropina są podawane razem, oznaki zastosowania atropiny mogą wystąpić
wcześniej niż przy zastosowaniu atropiny jako pojedynczego leku. Donoszono o przypadkach
występowania podniecenia i zachowań maniakalnych po odzyskaniu przytomności.
Po wstrzyknięciu domięśniowym leku mogą wystąpić:
Po wstrzyknięciu domięśniowym leku mogą wystąpić:
Mogą wystąpić: uczucie zmęczenia, senność i osłabienie mięśni. Stosowanie leku (nawet w dawkach
leczniczych) może prowadzić do uzależnienia. Obserwowano nadużywanie leków z grupy
benzodiazepin.
Rzadko (u 1 do 10 osób na 10 000) obserwowano inne działania niepożądane, takie jak:
Bardzo rzadko (u mniej niż 1 osoby na 10 000) obserwowano:
Po zastosowaniu diazepamu (szczególnie u dzieci oraz pacjentów w podeszłym wieku) mogą
wystąpić: niepokój, pobudzenie, omamy, zmiany w zachowaniu, agresywność, koszmary nocne,
psychozy (tzw. reakcje paradoksalne).
U pacjentów w podeszłym wieku oraz osłabionych mogą wystąpić nasilone działania niepożądane.
Po zastosowaniu diazepamu może ujawnić się utajona depresja.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, lub pielęgniarki.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C,02-222 Warszawa
Tel.:+ 48 22 49-21-301
Faks: + 48 22 49-21-309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i etykiecie po:
EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Nie zamrażać.
Substancją czynną jest atropiny siarczan,2 mL roztworu do wstrzykiwań zawierają 2 mg atropiny
siarczanu. Pozostałe składniki to: kwas solny rozcieńczony (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.
Komora pierwsza:
Substancją czynną jest atropiny siarczan,2 mL roztworu do wstrzykiwań zawierają 2 mg atropiny
siarczanu. Pozostałe składniki to: kwas solny rozcieńczony (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.
Komora druga:
Substancją czynną jest pralidoksymu chlorek, 2 mL roztworu do wstrzykiwań zawierają
600 mg pralidoksymu chlorku. Pozostałe składniki to: alkohol benzylowy, glicyna, woda do
wstrzykiwań.
Substancją czynną leku jest diazepam,2 mL roztworu do wstrzykiwań zawierają 10 mg diazepamu.
Pozostałe składniki to: alkohol benzylowy, etanol, glikol propylenowy, sodu benzoesan (E 211), kwas
octowy lodowaty, kwas octowy 10%, woda do wstrzykiwań.
Autostrzykawka ATROPINA(mała) –długości 115 mm, składa się z żółtego korpusu i żółtej
nakrętki oraz czerwonego bezpiecznika.
AutostrzykawkaDIAZEPAM(mała) –długości 115 mm, składa się z szarego korpusu i szarej
nakrętki oraz czerwonego bezpiecznika.
Autostrzykawka PRALIDOKSYM + ATROPINA(duża) –długości 142 mm, składa się z
brązowego korpusu i żółtej nakrętki oraz czerwonego bezpiecznika.
Postępować zgodnie z instrukcją poniżej:
Autostrzykawki stanowiące zestaw IZAS-05 umieszczone są w zielonym etui z tworzywa sztucznego.
Zakład Produkcji Sprzętu Medycznego
Ravimed Sp. z o.o.
ul. Polna 54
05-119 Łajski
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.