Amlodipinum + Valsartanum
Tabletki leku Dipperam zawierają dwie substancje czynne: amlodypinę i walsartan. Obie substancje
pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze.
Amlodypinanależy do grupy substancji nazywanych antagonistami wapnia. Powstrzymuje
transport jonów wapnia do komórek ścian naczyń krwionośnych, co hamuje skurcz naczyń
krwionośnych.
Walsartannależy do grupy substancji nazywanych antagonistami receptorów angiotensyny II.
Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, powodującą skurcz naczyń
krwionośnych, zwiększając w ten sposób ciśnienie tętnicze. Walsartan blokuje działanie
angiotensyny II.
Obie substancje czynne zapobiegają skurczowi naczyń krwionośnych. W wyniku tego naczynia
krwionośne rozkurczają się, a ciśnienie tętnicze obniża.
Lek Dipperam stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych, u których ciśnienie
tętnicze nie jest dostatecznie kontrolowane podczas stosowania tylko amlodypiny lub tylko
walsartanu.
jeśli pacjent ma uczulenie na amlodypinę lub na inne leki z grupy antagonistów wapnia. Objawami
uczulenia może być świąd, zaczerwienienie skóry lub trudności w oddychaniu.
jeśli pacjent ma uczulenie na walsartan lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6). W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem przed
zastosowaniem leku Dipperam.
jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub zaburzenia dróg żółciowych, takie jak
marskość żółciowa lub zastój żółci.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy przyjmować leku Dipperam
i należy skontaktować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dipperam należy omówić to z lekarzem, jeśli:
pacjent ma zaburzenia żołądkowo-jelitowe (wymioty lub biegunkę)
pacjent ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek
pacjentowi przeszczepiono nerkę lub pacjent ma zwężenie tętnic nerkowych
u pacjenta stwierdzono zaburzenia czynności nadnerczy, tzw. pierwotny hiperaldosteronizm
pacjent ma niewydolność serca lub przebył zawał mięśnia sercowego.
Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących rozpoczynania leczenia, lekarz może
również kontrolować czynność nerek pacjenta.
pacjent ma zwężenie zastawek serca (tzw. stenoza aortalna lub mitralna) lub nieprawidłowe
pogrubienie mięśnia sercowego (tzw. kardiomiopatia przerostowa zawężająca)
przyjmowanie innych leków (w tym inhibitorów konwertazy angiotensyny) spowodowało u pacjenta
wystąpienie obrzęku, zwłaszcza twarzy i gardła. Jeśli wystąpią takie objawy, należy przerwać
stosowanie leku Dipperam i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie należy już nigdy więcej
stosować leku Dipperam.
pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia
tętniczego:
Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego i stężenia elektrolitów
(np. potasu) we krwi.
Patrz także podpunkt „Kiedy nie stosować leku Dipperam”.
Jeśli którekolwiek z powyższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta, należy o tym poinformować lekarza
przed przyjęciem leku Dipperam.
Jeśli po przyjęciu leku Dipperam u pacjenta wystąpi ból brzucha, nudności, wymioty lub biegunka,
należy omówić to z lekarzem. Lekarz podejmie decyzję o dalszym leczeniu. Nie należy samodzielnie
podejmować decyzji o przerwaniu przyjmowania leku Dipperam.
Nie zaleca się stosowania leku Dipperam u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Lekarz może zalecić zmianę
dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności. W niektórych przypadkach konieczne może być
przerwanie stosowania jednego z leków. Dotyczy to zwłaszcza takich leków, jak:
inhibitory ACE lub aliskiren (patrz także podpunkty „Kiedy nie stosować leku Dipperam”
i „Ostrzeżenia i środki ostrożności”);
leki moczopędne (diuretyki, leki zwiększające ilość wytwarzanego moczu);
lit (lek stosowany w leczeniu niektórych postaci depresji);
leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające
potas i inne substancje zwiększające stężenie potasu we krwi;
niektóre leki przeciwbólowe, tzw. niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub wybiórcze
inhibitory cyklooksygenazy 2 (inhibitory COX-2) - lekarz może również kontrolować czynność
nerek;
leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, fosfenytoina, prymidon);
ziele dziurawca;
glicerolu triazotan („nitrogliceryna”) i inne azotany lub inne substancje rozszerzające naczynia
krwionośne;
leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV/AIDS (np. rytonawir, indynawir, nelfinawir);
leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (np. ketokonazol, itrakonazol);
antybiotyki (tj. ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna);
werapamil, diltiazem (leki stosowane w chorobach serca);
symwastatyna (lek stosowany w celu zmniejszenia dużego stężenia cholesterolu we krwi);
dantrolen (lek podawany w infuzji w przypadku znaczących zaburzeń temperatury ciała);
leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepionego narządu (cyklosporyna).
Podczas przyjmowania leku Dipperam nie należy jeść grejpfrutów ani pić soku grejpfrutowego, gdyż
może to spowodować zwiększenie stężenia we krwi jednej z substancji czynnych – amlodypiny.
Skutkiem tego może być nieprzewidywalne nasilenie działania zmniejszającego ciśnienie tętnicze leku
Dipperam.
Ciąża
Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Zazwyczaj lekarz zaleci
przerwanie przyjmowania leku Dipperam przed zajściem w ciążę lub natychmiast po potwierdzeniu
ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Dipperam. Nie zaleca się stosowania leku
Dipperam we wczesnym okresie ciąży (pierwsze 3 miesiące) oraz nie wolno go przyjmować po
Karmienie piersią
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi lub zamierza karmić piersią. Nie zaleca się
stosowania leku Dipperam w okresie karmienia piersią. Dla pacjentek planujących karmienie piersią,
zwłaszcza noworodka lub wcześniaka, lekarz może wybrać inny odpowiedni lek.
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Lek Dipperam może powodować zawroty głowy, zaburzające zdolność koncentracji. Nie należy
prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani wykonywać czynności, które wymagają skupienia
uwagi, jeśli nie jest znana reakcja na lek.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza. To pomoże uzyskać najlepsze wyniki leczenia i zmniejszyć ryzyko działań
niepożądanych.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Dipperam to 1 tabletka na dobę.
W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może zalecić większą lub mniejszą dawkę leku.
Nie należy stosować dawki większej niż zalecana.
Lekarz zachowa ostrożność podczas zwiększania dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
W razie zażycia zbyt wielu tabletek leku Dipperam lub zażycia tabletek przez inną osobę, należy
niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
W razie pominięcia dawki leku należy ją przyjąć zaraz po przypomnieniu sobie o tym, a następnie
przyjąć kolejną tabletkę o zwykłej porze. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia następnej dawki, należy
pominąć zapomnianą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej
dawki.
Przerwanie stosowania leku Dipperam może spowodować zaostrzenie choroby. Nie wolno przerywać
przyjmowania leku bez zalecenia lekarza.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Takie działania występują rzadko (u mniej niż 1 na 1000 osób).
Częste (mogą występować u mniej niż u 1 na 10 osób):
Niezbyt częste (mogą występować u mniej niż u 1 na 100 osób):
Rzadkie (mogą występować u mniej niż u 1 na 1000 osób):
Jeśli którykolwiek z tych objawów jest znacznie nasilony, należy zwrócić się do lekarza.
Działania niepożądane zgłaszane po zastosowaniu tylko amlodypiny lub tylko walsartanu, których nie
obserwowano po zastosowaniu leku Dipperam lub które występowały częściej niż po zastosowaniu
leku Dipperam:
Amlodypina
Zgłaszano następujące działania niepożądane. Jeśli którekolwiek działanie jest uciążliwe dla pacjenta
lub jeśli utrzymuje się ponad tydzień, należy skontaktować się z lekarzem.
zawroty głowy, senność, kołatanie serca (odczuwanie bicia serca), nagłe zaczerwienienie, zwłaszcza
twarzy, obrzęk okolicy kostek (obrzęk), ból brzucha, nudności.
zmiany nastroju, niepokój, depresja, bezsenność, drżenie, zaburzenia smaku, omdlenie, brak
odczuwania bólu, zaburzenia widzenia, pogorszenie widzenia, dzwonienie w uszach, niskie ciśnienie
tętnicze, kichanie/katar spowodowane zapaleniem błony śluzowej nosa (nieżyt nosa), niestrawność,
wymioty, utrata włosów, nasilone pocenie się, świąd skóry, przebarwienie skóry, zaburzenia
oddawania moczu, wzmożona potrzeba oddawania moczu w nocy, zwiększona częstość oddawania
moczu, niemożność osiągnięcia wzwodu, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn, ból, złe
samopoczucie, ból mięśni, kurcze mięśni, zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała.
splątanie.
zmniejszenie liczby krwinek białych, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może prowadzić do
nietypowego powstawania siniaków lub łatwego krwawienia, zwiększenie stężenia cukru we krwi
(hiperglikemia), obrzęk dziąseł, wzdęcie brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka), zaburzenia
czynności wątroby, zapalenie wątroby, zażółcenie skóry (żółtaczka), zwiększenie aktywności
enzymów wątrobowych (stwierdzane w wynikach niektórych badań), zwiększone napięcie mięśniowe,
zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką skórną, nadwrażliwość na światło, zaburzenia
złożone obejmujące sztywność, drżenie i (lub) trudności w poruszaniu.
Walsartan
zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, gorączka, ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej w wyniku
zakażenia, samoistne krwawienie lub powstawanie siniaków, duże stężenie potasu we krwi,
nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, pogorszenie czynności nerek i ciężkie zaburzenia
czynności nerek, obrzęk, głównie twarzy i gardła, ból mięśni, wysypka, fioletowoczerwone plamy,
gorączka, świąd, reakcja alergiczna, powstawanie pęcherzy na skórze (objaw choroby nazywanej
pęcherzowym zapaleniem skóry).
W razie wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy natychmiast zwrócić się do lekarza.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30ºC.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Nie stosować tego leku w razie stwierdzenia widocznych oznak jego zepsucia.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Każda tabletka powlekana o mocy 5 mg + 160 mg zawiera 5 mg amlodypiny i 160 mg walsartanu.
Każda tabletka powlekana o mocy 10 mg + 160 mg zawiera 10 mg amlodypiny i 160 mg
walsartanu.
Pozostałe składniki to:
Tabletki powlekane 5 mg+80 mg i 5 mg+160 mg:celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ
A), magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, hypromeloza typ 2910 (3 mPa.s),
tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172), makrogol 4000, talk.
Tabletki powlekane 10 mg+160 mg:celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), magnezu
stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, hypromeloza typ 2910 (3 mPa.s), tytanu dwutlenek
(E171), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czerwony (E172), makrogol 4000, talk.
Dipperam, 5 mg + 80 mg
Ciemnożółte, okrągłe tabletki powlekane o skośnych brzegach, z napisem „NVR” na jednej stronie
i „NV” na drugiej stronie. Przybliżony rozmiar: średnica 8,2 mm.
Dipperam, 5 mg + 160 mg
Ciemnożółte, owalne tabletki powlekane o skośnych brzegach, z napisem „NVR” na jednej stronie
i „ECE” na drugiej stronie, Przybliżony rozmiar: 14,2 mm (szerokość) x 5,7 mm (długość).
Dipperam, 10 mg + 160 mg
Jasnożółte, owalne tabletki powlekane o skośnych brzegach, z napisem „NVR” na jednej stronie
i „UIC” na drugiej stronie. Przybliżony rozmiar: 14,2 mm (szerokość) x 5,7 mm (długość).
Wielkość opakowań: 7, 14, 28 lub 56 tabletek powlekanych w blistrach.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
6250 Kundl, Austria
Wytwórca/importer
Novartis Pharma GmbH
Roonstrasse 25
90429 Nürnberg, Niemcy
Novartis Farmacéuticá S.A.
Gran Via de les Corts Catalanes 764,
08013 Barcelona, Hiszpania
Novartis Farma S.P.A.
Via Provinciale Schito 131,
80058 Torre Annunziata, Włochy
Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki:01/2025
Logo Sandoz
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.