Ampicillinum
Lek Ampicillin TZF zawiera jako substancję czynną ampicylinę, która jest półsyntetyczną penicyliną.
Ampicylina działa bakteriobójczo na wiele gatunków bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich.
Lek Ampicillin TZF jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez bakterie
wrażliwe na ampicylinę:
ampicylinę mogą występować częściej u osób ze skłonnościami do reakcji uczuleniowych na
wiele różnych substancji. Reakcje te mogą mieć różne objawy i nasilenie – od zmian skórnych do
wstrząsu anafilaktycznego (ciężka reakcja uczuleniowa) włącznie;
Jeśli u pacjenta w trakcie lub po zakończeniu leczenia ampicyliną wystąpi biegunka, należy
powiedzieć o tym lekarzowi. Może być to objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit – powikłania
związanego ze stosowaniem antybiotyku. Jeśli wystąpi biegunka, należy przerwać stosowanie leku, a
w cięższych przypadkach zastosować odpowiednie leczenie. Nie należy przyjmować leków
hamujących perystaltykę jelit ani innych leków działających zapierająco.
W trakcie długotrwałego stosowania ampicyliny, szczególnie u pacjentów przewlekle chorych i
pacjentów z zaburzeniami nerek, może wystąpić nadmierny rozwój niewrażliwych szczepów bakterii
lub grzybów. Jeśli podczas leczenia ampicyliną wystąpią nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze,
antybiotyk należy natychmiast odstawić i skontaktować się z lekarzem.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:
U pacjentów leczonych ampicyliną wyniki oznaczeń glukozy w moczu mogą być fałszywie dodatnie,
dlatego jeśli konieczne jest wykonanie takiego oznaczenia, zaleca się używanie testów
enzymatycznych.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży
Należy unikać stosowania leku Ampicillin TZF w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna zastosowanie
leku za bezwzględnie konieczne.
Jeśli pacjentka karmi piersią
Ampicillin TZF można stosować w okresie karmienia piersią z zachowaniem ostrożności. Oprócz
ryzyka uczulenia u niemowląt, związanego z niewielkimi ilościami leku przenikającymi do mleka
ludzkiego, nie stwierdzono innych działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią.
Lek Ampicillin TZF nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania
maszyn. Jeśli jednak pojawią się działania niepożądane zmniejszające koncentrację (np. senność,
patrz punkt 4. Możliwe działania niepożądane), nie zaleca się prowadzenia pojazdów mechanicznych
ani obsługiwania maszyn.
Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Lek Ampicillin TZF, 500 mg, zawiera 35,1 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) na fiolkę.
Odpowiada to 1,76% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek Ampicillin TZF, 1 g, zawiera 70,2 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) na fiolkę.
Odpowiada to 3,51% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek Ampicillin TZF, 2 g, zawiera 140,4 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) na fiolkę.
Odpowiada to 7,02% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Biorąc pod uwagę schemat dawkowania przedstawiony w punkcie 3. maksymalna ilość sodu
(głównego składnika soli kuchennej) , która mo że zostać podana pacjentowi w maksymalnej dawce
jednor azowej wynosi 140,4 mg (co odpowiada 7,02% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu
w diecie u osób dorosłych) , zaś w maksymalnej dawce dobowej 982,8 mg (co odpowiada 49,14%
maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych) .
Lek Ampicillin TZF należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości
należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Ampicillin TZF podaje lekarz lub pielęgniarka. Wielkość dawki zależy od ciężkości zakażenia,
drobnoustroju wywołującego zakażenie, wieku i masy ciała pacjenta.
Maksymalna dawka dla dorosłych wynosi 14 g na dobę.
Większość zakażeń bakteryjnych: zwykle 12,5 mg/kg mc. co 6 godzin.
Pozaszpitalne zapalenie płuc: 25 – 50 mg/kg mc. co 6 godzin
Zakażenia wczesne u noworodków
Dawkowanie zależy od wieku i masy noworodka: zwykle podaje się 100 - 200 mg/kg mc. na dobę w
Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
Noworodki
Maksymalna dawka dobowa u dzieci wynosi 12 g.
Profilaktyczne stosowanie ampicyliny
W profilaktyce okołoporodowej zakażeń S. agalactiae(jako alternatywa dla penicyliny) -pierwsza dawka
2 g iv. i następnie 1 g co 4 godziny do porodu.
W przedwczesnym przedporodowym pęknięciu błon płodowych: w skojarzeniu z erytromycyną;
stosowana w dawce 2 g iv. co 4 godziny przez pierwsze 48 godzin, później przejście na amoksycylinę.
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml min) lekarz rozważy
zmniejszenie dawki lub zwiększenie przerwy między kolejnymi podaniami leku.
Pacjentom leczonym dializą lekarz zaleci podanie dawki uzupełniającej po zakończeniu dializy.
Czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia.
Lekarz ustali właściwy czas stosowania leku, którego należy przestrzegać.
Sposób sporządzania roztworówpodano na końcu ulotki, w punkcie „Informacje przeznaczone
wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”.
Ponieważ lek Ampicillin TZF będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę, jest mało prawdopodobne
podanie niewłaściwej dawki. Jeśli jednak pacjent sądzi, że podano mu zbyt dużą dawkę leku, powinien
niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub zgłosić się na oddział ratunkowy najbliższego szpitala.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku.
Ważne jest, aby lek był stosowany zgodnie z zalecanym cyklem leczenia. Nie należy przerywać
leczenia dlatego, że pacjent poczuł się lepiej. Jeśli cykl leczenia zostanie przerwany zbyt wcześnie,
zakażenie może nawrócić.
Jeśli pacjent czuje się gorzej w trakcie leczenia lub nie czuje się dobrze po zakończeniu zalecanego
cyklu leczenia, powinien porozumieć się z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza.
Jak każdy lek, Ampicillin TZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.
W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej ciężkich działań niepożądanych
należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się bezpośrednio do szpitala.
Następujące ciężkie działania niepożądanewystępują rzadko(rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia
Następujące działania niepożądane występują niezbytczęsto(rzadziej niż u 1 na 100 osób):
Następujące działania niepożądane występują rzadko(rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
Ponadto niekiedy mogą pojawić się takie działania niepożądane jak:
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301; faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Substancją czynną leku jest ampicylina (w postaci ampicyliny sodowej)
Ampicillin TZF, 500 mg
Każda fiolka zawiera 500 mg ampicyliny ( Ampicillinum) w postaci ampicyliny sodowej.
Ampicillin TZF, 1 g
Każda fiolka zawiera 1 g ampicyliny ( Ampicillinum) w postaci ampicyliny sodowej.
Ampicillin TZF, 2 g
Każda fiolka zawiera 2 g ampicyliny ( Ampicillinum) w postaci ampicyliny sodowej.
Lek nie zawiera innych składników.
Biały lub prawie biały proszek. Po rozpuszczeniu powstaje przezroczysty, opalizujący roztwór.
Opakowanie:1 fiolka w tekturowym pudełku.
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22 811-18-14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
podmiotu odpowiedzialnego.
Należy zapoznać się ze szczegółową informacją o tym leku, która jest dostępna na stronie internetowej
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
( www.urpl.gov.pl ).
Po rozpuszczeniu proszku powstaje przezroczysty, opalizujący roztwór.
Przed podaniem leku należy sprawdzić wygląd roztworu. Roztwór można podać tylko wtedy, jeśli jest
przezroczysty i jest praktycznie wolny od cząstek widocznych gołym okiem.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z
lokalnymi przepisami.
Sposób przygotowania i podawania roztworu
Wstrzyknięcia domięśniowe
Zawartość fiolki 500 mg rozpuścić w 2 ml wody do wstrzykiwań.
Zawartość fiolki 1 g rozpuścić w 4 ml wody do wstrzykiwań.
Przy podawaniu domięśniowym należy przestrzegać zwykle stosowanych ograniczeń dotyczących
objętości.
Roztwór należy podawać przez głębokie wstrzyknięcie domięśniowe. Dawki przekraczające 1 g zaleca
się wstrzykiwać w dwa różne miejsca.
Wstrzyknięcia dożylne
Zawartość fiolki 500 mg rozpuścić w 5 ml wody do wstrzykiwań.
Zawartość fiolki 1 g rozpuścić w 10 ml wody do wstrzykiwań.
Zawartość fiolki 2 g rozpuścić w 20 ml wody do wstrzykiwań.
Wstrzykiwać powoli, przez około 3 do 10 minut.
Infuzja przerywana
500 mg proszku ampicyliny rozpuścić w 50 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu (0,9 %). Roztwór
sporządza się w pojemnikach poliolefinowych.
1 g proszku ampicyliny rozpuścić w 100 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu (0,9 %). Roztwór
sporządza się w pojemnikach poliolefinowych.
2 g proszku ampicyliny rozpuścić w 100 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu (0,9 %) lub wody do
wstrzykiwań. Roztwór sporządza się w pojemniku poliolefinowym.
Roztwór Ampicillin TZF może być podawany w formie infuzji dożylnej z szybkością 100 mg/min.
Infuzja ciągła
2 g proszku ampicyliny rozpuścić w 15 ml wody do wstrzykiwań, a następnie dodać 500 ml 0,9%
roztworu chlorku sodu lub w 500 ml roztworu glukozy o stężeniu 50 mg/ml.
Roztwory przygotowane z użyciem 0,9% roztworu chlorku sodu można sporządzać w pojemnikach
poliolefinowych lub z polichlorku winylu.
Roztwory z użyciem roztworu glukozy należy sporządzać w pojemnikach poliolefinowych.
Stężenie przygotowanego roztworu nie powinno przekraczać 30 mg/ml.
Uwaga!Roztwory ampicyliny do wstrzykiwań domięśniowych i podań dożylnych należy
przygotowywać tuż przed podaniem.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć natychmiast. Jeśli produkt nie zostanie
zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania przed użyciem odpowiada użytkownik.
Roztworów ampicyliny nie należy mieszać z innymi lekami ze względu na możliwość inaktywacji.
Niezgodności farmaceutyczne
Ampicyliny nie należy podawać z preparatami krwi ani innymi płynami zawierającymi białka (np.
hydrolizaty białek), ani z lipidowymi emulsjami do podawania dożylnego.
Roztworów ampicyliny nie należy mieszać z innymi lekami w jednej strzykawce ani w butelce
infuzyjnej ze względu na możliwość inaktywacji.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.