Amantadini sulfas
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może
zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy
niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Lek jest lekiem dopaminergicznym, co oznacza, że może zwiększać poziom pewnych
związków chemicznych przenoszących impulsy w układzie nerwowym, w tym w mózgu.
Lek zmniejsza nasilenie objawów choroby Parkinsona (lek przeciwparkinsonowski).
Lek tabletki jest stosowany:
w leczeniu objawów choroby Parkinsona i zespołów parkinsonowskich, takich jak sztywność,
drżenie, hipokinezja (zmniejszenie czynności ruchowej) lub akinezja (bezruch);
w leczeniu zaburzeń ruchu przypominających chorobę Parkinsona wywołanych przez pewne
leki (neuroleptyki i leki o podobnym mechanizmie działania) (objawy pozapiramidowe, takie
jak wczesna dyskineza, nieodparty przymus poruszania się (akatyzja) i parkinsonizm).
jeśli pacjent ma uczulenie na amantadynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6);
jeśli pacjent ma ciężką niewyrównaną niewydolność serca (stopień IV wg NYHA);
jeśli pacjent ma choroby serca takie jak kardiomiopatia, zapalenie mięśnia sercowego;
jeśli pacjent ma zaburzenia przewodzenia bodźców pobudzających w obrębie serca (blok
przedsionkowo-komorowego II lub III stopnia);
jeśli pacjent ma zwolnienie czynności serca (mniej niż 55 uderzeń na minutę);
jeśli pacjent ma zmiany w elektrokardiogramie (EKG) takie jak wydłużony odstęp QT
lub dostrzegalne fale U albo w rodzinie występuje wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT;
jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia rytmu serca (arytmie komorowe, w tym miał zaburzenia
torsades de pointes);
jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie potasu lub magnezu we krwi;
jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią;
jeśli pacjent przyjmuje leki, które wydłużają odstęp QT (patrz punkt 2 – Lek a inne
leki).
Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek u pacjentów z:
rozrostem gruczołu krokowego (prostaty);
zwiększonym ciśnieniem wewnątrz gałki ocznej (jaskra z wąskim kątem przesączania);
niewydolnością nerek o różnym stopniu nasilenia (ryzyko kumulacji leku z powodu pogorszenia
filtracji nerkowej) (patrz punkt 3);
stanami pobudzenia lub splątania (dezorientacji) obecnie lub w przeszłości;
zaburzeniami psychicznymi (zespoły majaczeniowe lub egzogenne psychozy w przeszłości)
z biegunką, wymiotami, przyjmujących leki moczopędne lub insulinę doraźnie w stanach
nagłych, z chorobami nerek lub jadłowstrętem (ryzyko zaburzeń równowagi
wodno-elektrolitowej);
jednocześnie leczonych memantyną (patrz punkt 2 – Lek a inne leki).
Przed rozpoczęciem leczenia oraz po upływie 1 i 3 tygodni od rozpoczęcia terapii należy wykonać
EKG oraz określić wartość QT skorygowaną metodą Bazetta (QTc). EKG powinno być także
wykonane przed zwiększeniem dawki oraz 2 tygodnie po każdym zwiększeniu dawki. Kolejne
kontrolne badania EKG powinny być wykonywane co najmniej raz w roku.
W przypadku pacjentów z rozrusznikami serca nie jest możliwe dokładne określenie czasu trwania
QT, dlatego decyzję dotyczącą zastosowania leku należy podjąć indywidualnie dla
każdego pacjenta, po konsultacji z kardiologiem.
U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek może wystąpić akumulacja leku z powodu pogorszenia
jego wydalania przez nerki. To może prowadzić do wystąpienia objawów związanych
z przedawkowaniem leku. Lekarz powinien ostrożnie korygować dawkę, mierzyć oraz monitorować
wskaźnik przesączania kłębuszkowego (patrz punkt 3).
U pacjentów z organicznym zespołem mózgowym lub wcześniej występującymi drgawkami
należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku ze względu na
możliwe nasilenie poszczególnych objawów i możliwość wystąpienia drgawek (patrz punkty
3 i 4).
Podczas stosowania leku lekarz musi regularnie monitorować pacjentów podatnych
na wystąpienie drgawek, w tym też pacjentów, u których drgawki występowały wcześniej, jak
również pacjentów z chorobami układu krążenia.
Jeśli w trakcie stosowania leku wystąpi u pacjenta kołatanie serca, zawroty głowy
lub krótkotrwała utrata świadomości (omdlenie) należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku
i skonsultować się z lekarzem w celu sprawdzenia czynności serca (rytmu serca)
poprzez 24-godzinne monitorowanie. Jeśli lekarz nie stwierdzi jakiekolwiek zaburzeń czynności
serca, stosowanie leku może być kontynuowane, przy jednoczesnym uwzględnieniu
przeciwwskazań i interakcji (patrz punkt 4).
Pacjenci leczeni jednocześnie lekami neuroleptycznymi (leki stosowane w leczeniu zaburzeń
psychicznych) i lekiem są - w przypadku nagłego przerwania stosowania leku –
narażeni na wystąpienie stanu zagrażającego życiu - tzw. złośliwego zespołu neuroleptycznego.
Zespołowi temu towarzyszą: nagłe zwiększenie temperatury, sztywność mięśni i zaburzenia
autonomicznego układu nerwowego.
U pacjentów z chorobą Parkinsona często obserwuje się objawy kliniczne, takie jak: zmniejszone
ciśnienie krwi, ślinotok, pocenie się, podwyższona temperatura ciała, zatrzymanie płynów oraz
depresja. Stosując lek w tej grupie pacjentów, należy szczególnie wziąć pod uwagę jego
działania niepożądane i interakcje.
Pacjenci, u których wystąpią trudności w oddawaniu moczu, powinni skontaktować się z lekarzem.
Jeśli u pacjenta wystąpi niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia wzroku, należy natychmiast
skontaktować się z okulistą.
Podczas leczenia amantadyną występowały przypadki myśli i zachowań samobójczych. Jeśli
pacjent ma myśli dotyczące samookaleczenia lub samobójstwa lub podejmuje takie próby, należy
natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent lub członkowie jego rodziny i (lub) opiekunowie zauważą,
że występuje u pacjenta pragnienie lub nieodparta chęć zachowywania się w sposób, który jest dla
niego nietypowy i pacjent nie jest w stanie się oprzeć tym popędom, czy też pragnienie lub pokusa
postępowania w sposób, który mógłby być szkodliwy dla pacjenta lub innych. Są to tak zwane
zaburzenia kontrolowania impulsów, które mogą obejmować zachowania takie jak nałogowy hazard,
nadmierne objadanie się lub wydawanie pieniędzy, nieprawidłowo nasilony popęd seksualny
lub nasilenie myśli albo odczuć seksualnych. Lekarz może zmodyfikować dawkę lub przerwać
stosowanie leku .
Należy unikać podawania amantadyny w profilaktyce i leczeniu zakażeń wirusem grypy typu A
z powodu niebezpieczeństwa przedawkowania.
Brak danych dotyczących stosowania tego leku u dzieci i młodzieży
U osób starszych dawka powinna być dobierana ostrożnie, szczególnie w przypadku występowania
stanów pobudzenia i splątania lub zespołu majaczeniowego (patrz punkt 3).
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek nie może być stosowany jednocześnie z innymi lekami, które powodują wydłużenie
odstępu QT, jak np.:
niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy
IA, np. chinidyna, dizopiramid, prokainamid oraz klasy III, np. amiodaron, sotalol);
niektóre leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych (leki przeciwpsychotyczne,
np. tiorydazyna, chloropromazyna, haloperydol, pimozyd);
niektóre leki stosowane w leczeniu depresji (trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki
przeciwdepresyjne, np. amitryptylina);
niektóre leki stosowane w leczeniu alergii, np. kataru siennego (leki przeciwhistaminowe,
np. astemizol, terfenadyna);
niektóre leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych (antybiotyki makrolidowe,
np. erytromycyna, klarytromycyna oraz inhibitory gyrazy, np. sparfloksacyna);
niektóre leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (azolowe leki przeciwgrzybicze);
inne leki, jak budypina, halofantryna, kotrimoksazol, pentamidyna, cyzapryd lub beprydyl.
Powyższa lista może być niepełna. Przed zastosowaniem leku jednocześnie z innym
lekiem, lekarz powinien sprawdzić możliwość wystąpienia interakcji spowodowanej wydłużeniem
odstępu QT.
Możliwe jest leczenie skojarzone lekiem i innymi lekami stosowanymi w chorobie
Parkinsona. W celu wyeliminowania działań niepożądanych (np. reakcji psychotycznych) konieczne
może być zmniejszenie dawki podawanego leku lub obu leków.
Jednoczesne stosowanie leku i każdego z typów leków lub substancji czynnych
wymienionych poniżej może prowadzić do wystąpienia następujących interakcji:
Leki przeciwcholinergiczne
Nasilenie działań niepożądanych (splątanie i omamy) leków przeciwcholinergicznych
(np. triheksyfenidyl, benzatropina, skopolamina, biperyden, orfenadryna).
Sympatykomimetyki pośrednio aktywne wobec ośrodkowego układu nerwowego
Nasilenie działania ośrodkowego amantadyny.
Lewodopa (lek stosowany w chorobie Parkinsona)
Wzajemne nasilenie działania terapeutycznego (dlatego lewodopa może być podawana jednocześnie
z lekiem ).
Memantyna (lek stosowany w otępieniu)
Memantyna może nasilać działanie i działania niepożądane leku (patrz punkt 2 -
Ostrzeżenia i środki ostrożności).
Inne leki
Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych zawierających triamteren w połączeniu
z hydrochlorotiazydem może powodować zmniejszenie klirensu osoczowego amantadyny, prowadząc
do osiągnięcia toksycznych stężeń w surowicy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania
amantadyny i tego typu produktów.
Należy podkreślić, że wymienione powyżej interakcje mogą dotyczyć także leków zastosowanych
w przeszłości
Należy unikać spożywania napojów alkoholowych w trakcie stosowania leku , ponieważ
lek ten zmniejsza tolerancję alkoholu.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lek tabletki jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży oraz przez kobiety karmiące
piersią.
Nie można wykluczyć wpływu leku na koncentrację i czuwanie oraz na akomodację oka
(przystosowanie się oka do widzenia na różne odległości), szczególnie w połączeniu z działaniem
innych leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona.
Na początku leczenia może wystąpić dalsze pogorszenie zdolności prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn, większe niż upośledzenie spowodowane samą chorobą.
Pacjent może nie być w stanie zareagować szybko i zdecydowanie w nieoczekiwanych i nagłych
sytuacjach.
Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn i urządzeń elektrycznych bez konsultacji
z lekarzem.
Należy pamiętać, że alkohol może nasilać pogorszenie zdolności prowadzenia pojazdów.
Lek zawiera laktozę (w postaci jednowodnej). Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta
nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem
leku.
Lek zawiera barwnik - żółcień pomarańczową (E 110), która może powodować reakcje
alergiczne.
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Poniższe informacje dotyczą dawkowania leku , chyba że lekarz zaleci inaczej. Należy
stosować się do instrukcji stosowania, w przeciwnym razie lek może nie działać właściwie.
Tabletki należy przyjmować doustnie popijając niewielką ilością płynu, najlepiej rano i popołudniu.
Ostatnia dawka dobowa nie powinna być przyjęta później niż o godzinie 16.
Nie należy przerywać przyjmowania tabletek bez konsultacji z lekarzem. Lekarz ustala czas trwania
leczenia w zależności od stanu choroby pacjenta i jego indywidualnej reakcji na leczenie.
Leczenie pacjentów z zespołami parkinsonowskimi oraz polekowymi zaburzeniami ruchowymi jest
zazwyczaj stopniowe. Wymagana dawka i długość leczenia zależy od typu i nasilenia objawów oraz są
określane przez lekarza.
Leczenie rozpoczyna się stosując 1 tabletkę leku raz na dobę przez pierwsze 4 do 7 dni
(co odpowiada 100 mg siarczanu amantadyny na dobę). Następnie dawkę dobową zwiększa się
o 100 mg w odstępach tygodniowych aż do uzyskania dawki podtrzymującej. Zazwyczaj zalecaną
dawką podtrzymującą jest przyjmowanie od 1 do 3 tabletek dwa razy na dobę (co odpowiada
200-600 mg siarczanu amantadyny na dobę). Dawkę dobową można przyjmować w trzech dawkach
podzielonych, po ustaleniu tego z lekarzem.
U pacjentów w podeszłym wieku zwłaszcza, u których występuje pobudzenie, splątanie lub objawy
zespołu majaczeniowego, leczenie należy rozpoczynać od mniejszej dawki.
Jeżeli pacjent jednocześnie stosuje inne leki przeciwparkinsonowskie, lekarz ustali dawkę leku
indywidualnie.
Jeśli pacjent był już wcześniej leczony amantadyną w postaci roztworu do infuzji, lekarz może
zastosować większą dawkę początkową.
Lekarz zastosuje leczenie amantadyną w postaci roztworu do infuzji w przypadku ostrego pogorszenia
się objawów choroby Parkinsona (przełom akinetyczny).
Dawkowanie leku tabletki musi być dostosowane do wartości klirensu nerkowego
(parametr określający stopień wydolności nerek). Właściwą dawkę leku ustala lekarz.
Brak danych dotyczących stosowania leku u dzieci i młodzieży.
W przypadku zażycia większej dawki leku należy poinformować o tym lekarza lub poprosić członka
rodziny o poinformowanie lekarza i zgodzić się na skierowanie przez lekarza do szpitala, jeśli wystąpi
ciężkie zatrucie objawiające się następująco: nudności, wymioty, drżenia lub drgawki, niepewny chód,
niewyraźne widzenie, letarg, depresja, zaburzenia mowy, zaburzenia czynności serca.
Po jednoczesnym przyjęciu leku z innymi lekami stosowanymi w parkinsonizmie
zaobserwowano stany splątania z halucynacjami, a nawet śpiączkę, jak również drgania mięśni.
Nie jest znane specyficzne leczenie farmakologiczne lub antidotum w przypadku przedawkowania
leku . Lekarz sprowokuje wymioty lub przeprowadzi płukanie żołądka.
Oczyszczanie krwi poprzez dializę (hemodializa) nie jest zalecana ze względu na niską eliminację
amantadyny w trakcie dializy (około 5%).
W przypadku zatrucia zagrażającego życiu konieczna jest intensywna terapia. Postępowanie
terapeutyczne powinno obejmować: podawanie płynów i zakwaszenie moczu w celu szybszego
wydalenia substancji toksycznej, jeśli możliwe sedację, podawanie leków przeciwdrgawkowych
i przeciwarytmicznych (lidokaina dożylnie). Nie jest znany specyficzny lek lub antidotum.
W leczeniu objawów neurotoksyczności (takich jak opisano powyżej) można podjąć próbę dożylnego
podawania fizostygminy w dawce 1 - 2 mg co 2 godziny u dorosłych oraz 2 0,5 mg z przerwą
5-10 min, do maksymalnej dawki 2 mg u dzieci.
Lekarz przeprowadzi badanie EKG i uważnie skontroluje warunki sprzyjające rozwojowi arytmii
serca, jeśli uzna to za konieczne, np. brak równowagi elektrolitowej (niedobór potasu lub magnezu
w krwi) lub wolna praca serca.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Należy kontynuować przyjmowanie pojedynczej dawki przepisanej przez lekarza.
Pod żadnym pozorem nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.
Jeśli pacjent chce przerwać leczenie, np. z powodu nietolerancji leku lub pogłębienia objawów
choroby, powinien poinformować o tym lekarza. Nie należy nagle przerywać leczenia, gdyż może
to spowodować pogorszenie objawów choroby i wystąpienie objawów odstawiennych.
U pacjentów z chorobą Parkinsona nie należy nagle przerywać podawania leku ,
ponieważ może to prowadzić do ciężkich zaburzeń ruchu, czasami łącznie z niemożliwością
poruszania się.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.
Jeżeli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane spośród wymienionych poniżej,
należy poinformować o tym lekarza, który zdecyduje o dalszym postępowaniu.
Często (dotyczy mniej niż 1 na 10 osób):
zaburzenia snu
niepokój i pobudzenie
zatrzymanie moczu u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego (prostaty)
urojeniowe (paranoidalne) (zaburzenia percepcji i zachowań) z towarzyszącymi halucynacjami
wzrokowymi, wywoływane głównie u starszych pacjentów, te działania niepożądane występują
częściej u pacjentów leczonych jednocześnie lekiem i innymi lekami
przeciwparkinsonowskimi (np. lewodopą, bromokryptyną) lub memantyną
sinica marmurkowata (czerwono-niebieskich plam na skórze układające się siateczkowato),
niekiedy z towarzyszącymi obrzękami podudzi i kostek
nudności
zawroty głowy
suchość w jamie ustnej
nagły spadek ciśnienia tętniczego podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej
w gwałtowny sposób. Może to powodować zawroty głowy lub uczucie omdlenia
(niedociśnienie ortostatyczne)
Niezbyt często (dotyczy mniej niż 1 na 100 osób):
niewyraźne widzenie
Rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 1000 osób):
uszkodzenie rogówki, obrzęk rogówki, zmniejszenie ostrości widzenia
Bardzo rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 10 000 osób):
leukopenia (zmniejszenie ilości krwinek białych) i trombocytopenia (zmniejszenie ilości płytek
krwi)
zaburzenia czynności serca, takie jak częstoskurcz komorowy, migotanie komór, torsades de
pointesi wydłużenie odstępu QT; Zaburzenia te występują najczęściej po przekroczeniu
zalecanych dawek lub w przypadku stosowania amantadyny łącznie z innymi lekami o działaniu
proarytmicznym lub w przypadku występowania innych czynników ryzyka zaburzeń czynności
serca (patrz punkt 2 „Kiedy nie stosować leku ” i „Lek i inne leki”)
przejściowa utrata wzroku
wzmożona wrażliwość na światło
napady padaczkowe (zwykle po przekroczeniu zalecanej dawki)
skurcze mięśni
zaburzenia czucia w kończynach
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia, takich jak utrata ostrości widzenia lub niewyraźne
widzenie, należy skontaktować się z lekarzem w celu wykluczenia obrzęku rogówki (patrz punkt 2).
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną leku jest siarczan amantadyny.
Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg siarczanu amantadyny.
Substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ziemniaczana,
żelatyna, powidon, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, kroskarmeloza
sodowa, kopolimer metakrylanu butylu zasadowy, żółcień pomarańczowa (E 110), tytanu dwutlenek
(E 171).
Lek ma postać okrągłych tabletek powlekanych koloru pomarańczowego z rowkiem
dzielącym po jednej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu
łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Opakowanie zawiera 30 lub 100 tabletek powlekanych w tekturowym pudełku
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Merz Pharmaceuticals GmbH
Eckenheimer Landstrasse 100
60318 Frankfurt/Main
Niemcy
Tel: +49 69 1503 0
e-mail: contact@merz.de
Merz Pharma GmbH & Co. KGaA
Eckenheimer Landstrasse 100
60318 Frankfurt/Main
Niemcy
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.