Amantix

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

AMANTIX, 200 mg/500 mL, roztwór do infuzji

Amantadini sulfas

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

• 1. Co to jest lek i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku
• 3. Jak stosować lek
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać lek
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek AMANTIX i w jakim celu się go stosuje

Lek jest lekiem dopaminergicznym, co oznacza, że może zwiększać poziom pewnych
związków chemicznych przenoszących impulsy w układzie nerwowym, w tym w mózgu.
Lek zmniejsza nasilenie objawów choroby Parkinsona (lek przeciwparkinsonowski).
Lek jest stosowany:

• w początkowym oraz intensywnym leczeniu ciężkich i zagrażających życiu objawów choroby Parkinsona w tym nagłego, całkowitego bezruchu (przełom akinetyczny) będącego skutkiem ostrego nasilenia choroby Parkinsona;
• w zaburzeniach świadomości i stanu czuwania spowodowanych różnymi przyczynami (jako element kompleksowej terapii w warunkach szpitalnych).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AMANTIX

Kiedy nie stosować leku AMANTIX:

• jeśli pacjent ma uczulenie na amantadynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6.);
• jeśli pacjent ma ciężką niewyrównaną niewydolność serca (stopień IV wg NYHA);
• jeśli pacjent ma choroby serca takie jak kardiomiopatia lub zapalenie mięśnia serca;
• jeśli pacjent ma zaburzenia przewodzenia impulsów w obrębie serca (blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia);
• jeśli pacjent ma zwolnienie czynności serca (mniej niż 55 uderzeń na minutę);
• jeśli pacjent ma zmiany w elektrokardiogramie (EKG) takie jak wydłużony odstęp QT lub dostrzegalne fale U albo w rodzinie występuje wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT;
• jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności serca (arytmie komorowe, w tym miał zaburzenia torsade de pointes);
• jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie potasu lub magnezu we krwi;
• jeśli pacjent przyjmuje leki, które wydłużają odstęp QT (patrz punkt 2 - Lek a inne leki).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek u pacjentów z:

• ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny <10 ml min);< li>
• rozrostem gruczołu krokowego (prostaty);
• zwiększonym ciśnieniem wewnątrz gałki ocznej (jaskra z wąskim kątem przesączania);
• niewydolnością nerek o różnym stopniu nasilenia (ryzyko kumulacji leku z powodu pogorszenia filtracji nerkowej) (patrz punkt 3);
• stanami pobudzenia lub splątania (dezorientacji) obecnie lub w przeszłości;
• zaburzeniami psychicznymi (zespoły majaczeniowe lub egzogenne psychozy w przeszłości);
• z biegunką, wymiotami, przyjmujących leki moczopędne lub insulinę doraźnie w stanach nagłych, z chorobami nerek lub jadłowstrętem (ryzyko zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej);
• jednocześnie leczonych memantyną (patrz punkt 2. - Lek a inne leki).

Inne ważne informacje dotyczące stosowania leku AMANTIX

Przed rozpoczęciem leczenia oraz po upływie 1 i 3 tygodni od rozpoczęcia terapii należy wykonać
EKG oraz określić wartość QT skorygowaną metodą Bazetta (QTc). EKG powinno być także
wykonane przed zwiększeniem dawki oraz 2 tygodnie po każdym zwiększeniu dawki. Kolejne
kontrolne badania EKG powinny być wykonywane co najmniej raz w roku.
Leczenia należy unikać lub przerwać u pacjentów, u których stwierdzono: początkowe wartości QTc
większe niż 420 ms, zwiększenie o więcej niż 60 ms podczas stosowania wlewów leku lub
czas QTc większy niż 480 ms podczas stosowania wlewów leku oraz u pacjentów
z dostrzegalnymi falami U. Przestrzegając powyższych ostrzeżeń i przeciwwskazań można zapobiec
bardzo rzadkiemu, ale zagrażającemu życiu działaniu niepożądanemu w postaci częstoskurczu
komorowego torsade de pointes.
W przypadku wystąpienia takich objawów, jak kołatanie serca, zawroty głowy lub omdlenie, należy
przerwać podawanie leku i skontaktować się z lekarzem w celu sprawdzenia czynności
serca (rytmu serca) poprzez 24-godzinne monitorowanie. Jeśli lekarz nie stwierdzi jakichkolwiek
zaburzeń czynności serca, podawanie leku może być kontynuowane, biorąc pod uwagę
przeciwwskazania i możliwe interakcje (patrz punkt 4).
W przypadku pacjentów z rozrusznikami serca nie jest możliwe dokładne określenie czasu
trwania QT, dlatego decyzję odnośnie zastosowania leku należy podjąć indywidualnie dla
każdego pacjenta, po konsultacji z kardiologiem.
U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek może wystąpić akumulacji leku z powodu pogorszenia
jego wydalania przez nerki. To może prowadzić do wystąpienia objawów związanych
z przedawkowaniem leku. Lekarz powinien ostrożnie korygować dawkę, mierzyć oraz monitorować
wskaźnik przesączania kłębuszkowego (patrz punkt 3).
Szczególną ostrożność zaleca się, gdy lek jest podawany pacjentom z organicznym
zespołem mózgowym lub skłonnością do drgawek, ponieważ może wystąpić nasilenia poszczególnych
objawów oraz mogą wystąpić drgawki (patrz punkt 3 i punkt 4).
Pacjenci z występującymi aktualnie drgawkami lub chorobami układu krążenia oraz pacjenci,
u których drgawki występowały w przeszłości muszą pozostawać pod stałą kontrolą lekarską podczas
stosowania leku .
U pacjentów z chorobą Parkinsona nie należy nagle przerywać podawania leku , ponieważ
może to prowadzić do ciężkich zaburzeń ruchu, czasami łącznie z niemożliwością poruszania się.
Pacjenci z chorobą Parkinsona leczeni jednocześnie lekami neuroleptycznymi (leki stosowane
w leczeniu zaburzeń psychicznych) i lekiem są - w przypadku nagłego przerwania
podawania leku – narażeni na wystąpienie stanu zagrażającego życiu - tzw. złośliwego
zespołu neuroleptycznego. Zespołowi temu towarzyszą: nagłe zwiększenie temperatury, sztywność
mięśni i zaburzenia autonomicznego układu nerwowego.
U pacjentów z chorobą Parkinsona często obserwuje się objawy kliniczne, takie jak: zmniejszone
ciśnienie krwi, ślinotok, pocenie się, podwyższona temperatura ciała, zatrzymanie płynów
oraz depresja. Stosując lek w tej grupie pacjentów, należy szczególnie wziąć pod uwagę
jego działania niepożądane i interakcje.
Pacjenci, u których wystąpią problemy z oddawaniem moczu, powinni skontaktować się
z lekarzem.
Jeśli u pacjenta wystąpi niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia wzroku, należy natychmiast
skontaktować się z okulistą.
Podczas leczenia amantadyną występowały przypadki myśli i zachowań samobójczych. Jeśli pacjent
ma myśli dotyczące samookaleczenia lub samobójstwa lub podejmuje takie próby, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent lub członkowie jego rodziny i (lub) opiekunowie zauważą,
że występuje u pacjenta pragnienie lub nieodparta chęć zachowywania się w sposób, który jest dla
niego nietypowy i pacjent nie jest w stanie się oprzeć tym popędom, czy też pragnienie lub pokusa
postępowania w sposób, który mógłby być szkodliwy dla pacjenta lub innych. Są to tak zwane
zaburzenia kontrolowania popędów, które mogą obejmować zachowania takie jak nałogowy hazard,
nadmierne objadanie się lub wydawanie pieniędzy, nieprawidłowo nasilony popęd seksualny lub
nasilenie myśli albo odczuć seksualnych. Lekarz może zmodyfikować dawkę lub przerwać stosowanie
leku .

Dzieci i młodzież

Brak danych dotyczących stosowania leku u dzieci i młodzieży.

Osoby w podeszłym wieku

U osób starszych dawka powinna być dobierana ostrożnie, szczególnie w przypadku występowania
stanów pobudzenia i splątania lub zespołu majaczeniowego (patrz punkt 3).

Lek AMANTIX a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek nie może być stosowany jednocześnie z innymi lekami, które powodują wydłużenie
odstępu QT, jak np.:

• niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego rytmu serca (leki antyarytmiczne klasy IA, np. chinidyna, dizopiramid, prokainami oraz klasy III, np. amiodaron, sotalol);
• niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (leki przeciwpsychotyczne, np. tiorydazyna, chloropromazyna, haloperydol, pimozyd);
• niektóre leki stosowane w leczeniu depresji (trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np. amitryptylina);
• niektóre leki stosowane w leczeniu alergii, np. kataru siennego (leki przeciwhistaminowe, np. astemizol, terfenadyna);
• niektóre leki stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych (antybiotyki makrolidowe, np. erytromycyna, klarytromycyna oraz inhibitory gyrazy, np. sparfloksacyna);
• niektóre leki stosowane w leczeniu infekcji grzybiczych (azolowe leki przeciwgrzybicze);
• inne leki, jak budypina, halofantryna, kotrimoksazol, pentamidyna, cyzapryd lub beprydyl.

Powyższa lista może być niepełna. Przed zastosowaniem leku jednocześnie z innym
lekiem, lekarz powinien sprawdzić możliwość wystąpienia interakcji spowodowanej wydłużeniem
odstępu QT.
Możliwe jest leczenie skojarzone lekiem i innymi lekami stosowanymi w chorobie
Parkinsona. W celu wyeliminowania działań niepożądanych (np. reakcji psychotycznych) konieczne
może być zmniejszenie dawki podawanego leku lub obu leków.
Należy unikać podawania amantadyny w profilaktyce i leczeniu infekcji wirusem grypy typu A
z powodu niebezpieczeństwa przedawkowania.
Nie ma specyficznych badań dotyczących występowania interakcji po podaniu leku
we wlewie dożylnym w skojarzeniu z innymi lekami przeciwparkinsonowskimi
(np. lewodopa, bromokryptyna, triheksyfenidyl itd.) lub z memantyną (patrz punkt 4).
Jednoczesne stosowanie leku i każdego z typów leków lub substancji czynnych
wymienionych poniżej może prowadzić do wystąpienia następujących interakcji:
Leki przeciwcholinergiczne
Nasilenie działań niepożądanych (splątanie i omamy) leków przeciwcholinergicznych
(np. triheksyfenidyl, benzatropina, skopolamina, biperyden, orfenadryna).
Sympatykomimetyki pośrednio aktywne wobec ośrodkowego układu nerwowego
Nasilenie działania ośrodkowego amantadyny.
Lewodopa (lek stosowany w chorobie Parkinsona)
Wzajemne nasilenie działania terapeutycznego (dlatego lewodopa może być podawana jednocześnie
z lekiem ).
Memantyna (lek stosowany w otępieniu)
Memantyna może nasilać działanie i działania niepożądane leku (patrz punkt 2. –
Ostrzeżenia i środki ostrożności).
Inne leki
Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych zawierających triamteren w połączeniu
z hydrochlorotiazydem może powodować zmniejszenie klirensu osoczowego amantadyny, prowadząc
do osiągnięcia toksycznych stężeń w surowicy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania
amantadyny i tego typu leków.
Należy podkreślić, że wymienione powyżej interakcje mogą dotyczyć także leków zastosowanych
w bliskiej przeszłości.

AMANTIX z jedzeniem, piciem i alkoholem

Należy unikać spożywania napojów alkoholowych podczas stosowania leku , ponieważ lek
ten zmniejsza tolerancję alkoholu.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Brak wystarczającego doświadczenia dotyczącego stosowania leku w czasie ciąży. Istnieją
doniesienia o zdrowych urodzeniach, jak również o występowaniu komplikacji
w czasie ciąży i zaburzeniach rozwoju płodu. W badaniach na zwierzętach wykazano, że amantadyna,
substancja czynna leku , może powodować uszkodzenia płodów. Potencjalne ryzyko dla
ludzi nie jest znane.
Amantadyna podczas ciąży może być stosowana tylko wówczas, gdy jest to absolutnie konieczne.
Podczas stosowania amantadyny w pierwszym trymestrze (pierwsze trzy miesiące ciąży) należy
wykonywać badania ultrasonograficzne.
Karmienie piersią
Amantadyna przenika do mleka matki. Jeśli jej stosowanie jest absolutnie konieczne podczas
karmienia piersią, należy obserwować dziecko w kierunku objawów, które mogą wystąpić
w związku ze stosowaniem leku (wysypka skórna, zatrzymanie moczu, wymioty),
a karmienie piersią należy przerwać jeśli jest to konieczne.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie można wykluczyć wpływu leku na koncentrację i czuwanie oraz na akomodację oka
(przystosowanie się oka do widzenia na różne odległości), szczególnie w połączeniu z działaniem
innych leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona.
Na początku leczenia może wystąpić dalsze pogorszenie zdolności prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn, większe niż upośledzenie spowodowane samą chorobą.
Pacjent może nie być w stanie zareagować szybko i zdecydowanie w nieoczekiwanych
i nagłych sytuacjach.
Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn i urządzeń elektrycznych bez konsultacji
z lekarzem.
Należy pamiętać, że alkohol może nasilać pogorszenie zdolności prowadzenia pojazdów.

Lek AMANTIX zawiera sód

Lek zawiera 1770 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej butelce o pojemności
500 mL. Odpowiada to 88,5% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
W razie przyjmowania leku przez długi czas, pacjenci, zwłaszcza kontrolujący zawartość sodu
w diecie, powinni skontaktować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą.

3. Jak stosować lek AMANTIX

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Czas trwania leczenia

Czas trwania leczenia określi lekarz. Będzie to zależało od wskazania do stosowania leku oraz
od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.

Droga podania

Dożylna.

Dawkowanie

Choroba Parkinsona
Przy nasileniu objawów choroby Parkinsona oraz w przełomie akinetycznym 200 mg siarczanu
amantadyny w 500 mL roztworu powinno być podawane 1-3 razy na dobę w dożylnym wlewie
kroplowym.
Szybkość wlewu nie powinna przekraczać 55 kropli/min., co jest równoznaczne z czasem
przeprowadzenia wlewu, który powinien wynosić ok. 3 godziny.
U osób starszych, głównie tych, u których występuje pobudzenie, splątanie lub objawy zespołu
majaczeniowego, leczenie powinno być rozpoczynane od mniejszej dawki.
Jeżeli pacjent jednocześnie stosuje inne leki przeciwparkinsonowskie, lekarz powinien ustalić dawkę
leku indywidualnie.
Zaburzenia świadomości
W leczeniu zaburzeń świadomości i stanu czuwania o różnej etiologii początkowo stosuje się dawkę
200 mg na dobę w powolnym wlewie kroplowym (> 3 godzin) przez 3-5 dni. W zależności od stanu
klinicznego leczenie może być kontynuowane (jeśli to możliwe w formie doustnej) do 4 tygodni
w dawce 200 mg siarczanu amantadyny na dobę. W razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć
do 600 mg.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek dawkowanie należy dostosować do wartości klirensu
nerkowego (określonego za pomocą wskaźnika przesączania kłębuszkowego – GFR), jak pokazano
w poniższej tabeli:

Wskaźnik przesączania kłębuszkowego (GFR) można oszacować wg następującego wzoru:
(140 – wiek)  masa ciała
Clcr = -------------------------------
72  kreatynina
gdzie:
Clcr = klirens kreatyniny w mL/min
Kreatynina = stężenie kreatyniny w surowicy w mg/100 mL
Klirens kreatyniny wyliczony zgodnie z tym wzorem odnosi się tylko do mężczyzn (odpowiednie
wartości u kobiet stanowią w przybliżeniu 85% tych wartości) i może być równoważny z klirensem
inuliny dla określenia GFR (120 mL/min u dorosłych).
Amantadyna jedynie w niewielkim stopniu jest eliminowana w trakcie dializy (około 5%).

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Brak dostatecznego doświadczenia w stosowaniu leku u dzieci i młodzieży.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku AMANTIX

Po zastosowaniu dawki większej niż zalecana lub przedawkowaniu z powodu zbyt dużej szybkości
wlewu, należy podjąć typowe środki, jak w przypadkach przedawkowania zagrażającego życiu.
Ostre zatrucie i przedawkowanie charakteryzuje się nudnościami, wymiotami, nadpobudliwością,
drżeniami, chwiejnym chodem, niewyraźnym widzeniem, sennością, depresją, zaburzeniami mowy
i drgawkami mózgowymi. W jednym przypadku opisano złośliwą arytmię serca.
Po jednoczesnym podaniu amantadyny i innych leków stosowanych w chorobie Parkinsona
obserwowano psychozy w postaci splątania z omamami wzrokowymi, czasami włącznie ze śpiączką
oraz mioklonie.
Ze względu na to, że amantadyna w niewielkim stopniu eliminowana jest podczas dializy
(ok. 5%), hemodializa nie jest polecana.
W przypadku zatrucia zagrażającego życiu konieczna jest intensywna terapia. Postępowanie
terapeutyczne powinno obejmować: podawanie płynów i zakwaszenie moczu w celu szybszego
wydalenia substancji toksycznej, jeśli możliwe sedację, podawanie leków przeciwdrgawkowych
i przeciwarytmicznych (lidokaina dożylnie).
Nie jest znany specyficzny lek lub antidotum.
W leczeniu objawów neurotoksyczności (takich jak opisano powyżej) można podjąć próbę dożylnego
podawania fizostygminy w dawce 1 - 2 mg co 2 godziny u dorosłych oraz 2  0,5 mg z przerwą
5-10 min, do maksymalnej dawki 2 mg u dzieci.
Lekarz może zalecić wykonanie EKG jeżeli stwierdzi, że jest to konieczne i monitorowanie
pacjentów pod kątem wydłużenia odstępu QT oraz czynników, które predysponują do wystąpienia
zaburzeń rytmu serca, np. zaburzeń elektrolitowych (szczególnie zmniejszenia stężenia potasu
lub magnezu we krwi) lub zwolnienia czynności serca.

Przerwanie stosowania leku AMANTIX

Pod żadnym pozorem nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.
Jeśli pacjent chce przerwać leczenie, np. z powodu nietolerancji leku lub nasilenia objawów choroby,
powinien poinformować o tym lekarza. Nie należy nagle przerywać leczenia, gdyż może
to spowodować pogorszenie objawów choroby i wystąpienie objawów odstawiennych.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Możliwe działania niepożądane:

Jeżeli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane spośród wymienionych poniżej, należy
poinformować o tym lekarza, który zdecyduje o dalszym postępowaniu.
Często (dotyczy mniej niż 1 na 10 osób):

• zaburzenia snu
• niepokój psychiczny i ruchowy
• zatrzymanie moczu u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego (prostaty)
• sinica marmurkowata (czerwono-niebieskich plam na skórze układające się siateczkowato), czasami z towarzyszącymi obrzękami podudzi i kostek
• nudności
• zawroty głowy
• suchość w jamie ustnej
• nagły spadek ciśnienia tętniczego podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej w gwałtowny sposób. Może to powodować zawroty głowy lub uczucie omdlenia (niedociśnienie ortostatyczne)
• egzogenne psychozy paranoidalne (zaburzenia zachowania i odbierania bodźców) z towarzyszącymi omamami wzrokowymi, szczególnie u predysponowanych osób starszych.

Działania niepożądane tego typu mogą występować częściej podczas podawania leku
jednocześnie z innymi lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona (np. lewodopa, bromokryptyna)
lub z memantyną.
Niezbyt często (dotyczy mniej niż 1 na 100 osób):
niewyraźne widzenie
Rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 1000 osób):

• uszkodzenie rogówki, obrzęk rogówki, zmniejszenie ostrości widzenia

Bardzo rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 10 000 osób):

• nagła, uogólniona reakcja alergiczna, z takimi objawami, jak np. gwałtowne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie czynności serca, trudności z oddychaniem i połykaniem, wymioty, ból brzucha, biegunka, wysypka, świąd i obrzęki, występująca podczas podawania dożylnego leku.
• leukopenia (zmniejszenie ilości krwinek białych) i trombocytopenia (zmniejszenie ilości płytek krwi). Te działania niepożądane występują rzadziej podczas dożylnego podawania leku .
• zaburzenia czynności serca, takie jak częstoskurcz komorowy, torsade de pointes,migotanie komór i wydłużenie odstępu QT. Zaburzenia te występują najczęściej po przekroczeniu zalecanych dawek lub w przypadku stosowania amantadyny łącznie z innymi lekami o działaniu proarytmicznym lub w przypadku występowania innych czynników ryzyka zaburzeń czynności serca (patrz punkt 2. - „Kiedy nie stosować leku ” i „Lek a inne leki”).
• przejściowa utrata wzroku
• wzmożona wrażliwość na światło
• napady padaczkowe (zwykle po przekroczeniu zalecanej dawki)
• skurcze mięśni
• zaburzenia czucia w kończynach

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• obrzęk rogówki (ustępujący po przerwaniu leczenia)
• nieodparta chęć zachowywania się w nietypowy sposób - silny pociąg do nadmiernego hazardu, zaburzony lub nasilony popęd seksualny, niekontrolowane nadmierne kupowanie lub wydawanie pieniędzy, przejadanie się (spożywanie dużej ilości jedzenia w krótkim czasie) lub kompulsywne objadanie się (spożywanie większej ilości jedzenia niż zwykle oraz niż jest to potrzebne do zaspokojenia głodu)

W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia, takich jak utrata ostrości widzenia lub niewyraźne
widzenie, należy skontaktować się z lekarzem w celu wykluczenia obrzęku rogówki (patrz punkt 2).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek AMANTIX

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek AMANTIX

Substancją czynną leku jest siarczan amantadyny.
Jedna butelka z 500 mL roztworu do infuzji zawiera 200 mg siarczanu amantadyny.
Pozostałe składniki to: sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek AMANTIX i co zawiera opakowanie

Lek jest przezroczystym, bez osadu roztworem do infuzji.
Lek jest dostępny w tekturowym pudełku:
2 butelki po 500 mL
10 butelek po 500 mL
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny:

Merz Pharmaceuticals GmbH
Eckenheimer Landstrasse 100
60318 Frankfurt/Main
Niemcy
Tel: +49 69 1503 0
e-mail: [email protected]

Wytwórca:

Merz Pharma GmbH & Co.KGaA
Eckenheimer Landstrasse 100
60318 Frankfurt/Main
Niemcy

Data ostatniej aktualizacji ulotki: