Tło Oladoctor
Alortia

Alortia

About the medicine

Jak stosować Alortia

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Alortia, 50 mg + 5 mg, tabletki powlekane

Alortia, 50 mg + 10 mg, tabletki powlekane

Alortia, 100 mg + 5 mg, tabletki powlekane

Alortia, 100 mg + 10 mg, tabletki powlekane

Losartanum kalicum + Amlodipinum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

  • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
  • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
  • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
  • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

  • 1. Co to jest lek Alortia i w jakim celu się go stosuje
  • 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alortia
  • 3. Jak stosować lek Alortia
  • 4. Możliwe działania niepożądane
  • 5. Jak przechowywać lek Alortia
  • 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Alortia i w jakim celu się go stosuje

Alortia zawiera dwie substancje czynne - losartan i amlodypinę. Obie substancje
pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze.

  • Losartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które obniżają ciśnienie tętnicze poprzez rozluźnianie naczyń krwionośnych.
  • Amlodypina należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Blokuje przenikanie jonów wapnia do komórek ścian naczyń krwionośnych, co przeciwdziała zwężaniu naczyń, a tym samym obniża ciśnienie tętnicze. Działanie obu substancji zapobiega zwężaniu naczyń krwionośnych, w wyniku czego naczynia rozluźniają się, a ciśnienie tętnicze obniża się.

Lek Alortia stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego)
u pacjentów przyjmujących już losartan i amlodypinę w takich dawkach, jak w leku Alortia, zamiast
przyjmowania dwóch oddzielnych leków.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alortia

Kiedy nie stosować leku Alortia

  • jeżeli pacjent jest uczulony na losartan, amlodypinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), bądź na jakiegokolwiek antagonistę wapnia. Uczulenie może przejawiać się świądem, zaczerwienieniem skóry lub trudnościami w oddychaniu;
  • jeśli u pacjenta występuje bardzo niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie);
  • jeśli u pacjenta występuje zwężenie zastawki aortalnej serca (stenoza aortalna) lub wstrząs kardiogenny (stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczyć krwi w ilości odpowiadającej potrzebom organizmu);
  • jeśli u pacjenta występuje niewydolność serca po zawale serca;
  • jeśli pacjentka jest w ciąży powyżej 3 miesiąca (zaleca się także unikanie stosowania leku Alortia we wczesnym okresie ciąży - patrz punkt „Ciąża i karmienie piersią”);
  • jeśli u pacjenta występuje ciężkie zaburzenie czynności wątroby;
  • jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Alortia należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Nie zaleca się stosowania
leku Alortia we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po 3 miesiącu ciąży, gdyż
może poważnie zaszkodzić dziecku, jeśli zostanie podany w tym okresie (patrz punkt ,,Ciąża i
karmienie piersią’’).
Przed zastosowaniem leku Alortia należy koniecznie poinformować lekarza:

  • jeżeli u pacjenta występował w przeszłości obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka, patrz punkt 4);
  • jeżeli u pacjenta występują silne wymioty lub biegunka, prowadzące do znacznej utraty płynów i (lub) soli z organizmu;
  • jeśli pacjent stosuje leki moczopędne (leki zwiększające ilość wody wydalanej przez nerki) lub dietę z małą ilością soli, co powoduje nadmierną utratę płynów i soli;
  • jeśli u pacjenta występuje zwężenie lub zablokowanie naczyń krwionośnych prowadzących do nerek lub jeśli pacjentowi niedawno przeszczepiono nerkę;
  • jeśli u pacjenta występuje zaburzenie czynności wątroby (patrz punkt 2 „Kiedy nie stosować leku Alortia”);
  • jeśli u pacjenta występuje niewydolność serca z zaburzeniem lub bez zaburzenia czynności nerek lub ciężkie, zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca - niezbędne jest zachowanie szczególnej ostrożności w przypadku jednoczesnego leczenia β-adrenolitykami;
  • jeżeli u pacjenta występują choroby zastawek lub mięśnia sercowego;
  • jeżeli u pacjenta występuje choroba wieńcowa (spowodowana zmniejszeniem przepływu krwi w naczyniach krwionośnych serca) lub choroba naczyniowo-mózgowa (spowodowana zmniejszeniem przepływu krwi w mózgu);
  • jeżeli u pacjenta występuje hiperaldosteronizm pierwotny (choroba spowodowana zwiększonym wydzielaniem aldosteronu przez nadnercza, na skutek zaburzeń tych gruczołów);
  • jeżeli pacjent niedawno przebył zawał serca;
  • jeśli u pacjenta występuje lub występowało znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy);
  • jeśli istnieje konieczność zwiększenia dawki u pacjenta w podeszłym wieku;
  • jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi:
  • inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE) (ang. Angiotensin Converting Enzyme Inhibitors, ACEI) (na przykład enalapryl, lizynopryl, ramipryl), w szczególności jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą,
  • aliskiren,
  • jeśli pacjent przyjmuje inne leki, które mogą zwiększać stężenie potasu w surowicy (patrz punkt 2 „Alortia a inne leki”). Lekarz prowadzący może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu. Patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Alortia”.

Jeśli po przyjęciu leku Alortia u pacjenta wystąpi ból brzucha, nudności, wymioty lub biegunka,
należy omówić to z lekarzem. Lekarz podejmie decyzję o dalszym leczeniu. Nie należy samodzielnie
podejmować decyzji o przerwaniu przyjmowania leku Alortia.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Alortia u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Alortia a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Należy poinformować
lekarza, jeśli pacjent przyjmuje suplementy potasu, substytuty soli zawierające potas, leki
oszczędzające potas, takie jak niektóre leki moczopędne (amiloryd, triamteren, spironolakton), lub
inne leki, które mogą zwiększać stężenie potasu w surowicy (np. heparyna, leki zawierające
trimetoprym), ponieważ takie połączenie z lekiem Alortia nie jest zalecane.
Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli pacjent przyjmuje następujące leki podczas
stosowania leku Alortia:

  • inne leki obniżające ciśnienie tętnicze, ponieważ mogą one dodatkowo obniżyć ciśnienie krwi. Ciśnienie tętnicze mogą obniżać również następujące leki/grupy leków: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, baklofen i amifostyna,
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak indometacyna, w tym inhibitory COX-2 (leki, które ograniczają stan zapalny i mogą być stosowane w celu łagodzenia bólu), ponieważ mogą one osłabiać działanie losartanu obniżające ciśnienie tętnicze. W przypadku zaburzeń czynności nerek, jednoczesne stosowanie tych leków może pogorszyć czynność nerek.

Lek Alortia może mieć wpływ na działanie innych leków lub inne leki mogą wpływać na
działanie leku Alortia. Dotyczy to następujących leków:

  • ketokonazol, itrakonazol (leki przeciwgrzybicze);
  • rytonawir, indynawir, nelfinawir (tak zwane inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażeń HIV);
  • ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna (antybiotyki);
  • ziele dziurawca ( Hypericum perforatum);
  • werapamil, diltiazem (leki stosowane w chorobach serca);
  • dantrolen (we wlewie, podawanym w przypadku ciężkich zaburzeń temperatury ciała);
  • takrolimus, syrolimus, temsyrolimus i ewerolimus (leki hamujące układ odpornościowy pacjenta);
  • symwastatyna (lek zmniejszający stężenie cholesterolu);
  • cyklosporyna (lek immunosupresyjny).

Lek Alortia można przyjmować jednocześnie z lekami zawierającymi lit wyłącznie pod ścisłym
nadzorem lekarza. Konieczne mogą być specjalne środki ostrożności (np. badania krwi).
Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki
ostrożności:

  • jeśli pacjent przyjmuje inhibitor ACE lub aliskiren (patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Alortia” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Alortia z jedzeniem i piciem

Nie należy pić soku grejpfrutowego ani jeść grejpfrutów podczas przyjmowania leku Alortia,
ponieważ grejpfruty i sok grejpfrutowy mogą prowadzić do zwiększenia stężenia substancji czynnej -
amlodypiny we krwi, co może spowodować nieprzewidywalne nasilenie działania obniżającego
ciśnienie tętnicze leku Alortia. Sok grejpfrutowy może również zmniejszać działanie terapeutyczne
losartanu.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Lekarz zazwyczaj zaleci
przerwanie stosowania leku Alortia przed planowaną ciążą lub natychmiast po stwierdzeniu ciąży
i zaleci przyjmowanie innego leku. Nie zaleca się stosowania leku Alortia w pierwszym trymestrze
ciąży i nie wolno go przyjmować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może
poważnie zaszkodzić dziecku.

Karmienie piersią

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi lub zamierza zacząć karmić piersią. Wykazano,
że amlodypina przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach, dlatego nie zaleca się
stosowania leku Alortia podczas karmienia piersią. Lekarz może zalecić inny lek, jeśli pacjentka chce
kontynuować karmienie piersią, zwłaszcza jeśli dziecko jest noworodkiem lub wcześniakiem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Alortia może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli
wystąpią nudności, zawroty głowy, zmęczenie lub ból głowy, nie należy prowadzić pojazdów ani
obsługiwać maszyn i natychmiast należy skontaktować się z lekarzem.

Alortia zawiera laktozę i sód

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent
powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy, lek uznaje się za „wolny
od sodu”.

3. Jak stosować lek Alortia

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka leku Alortia to jedna tabletka na dobę.
Tabletkę należy połknąć, popijając wodą, podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Lek
należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Nie wolno przyjmować leku Alortia z sokiem
grejpfrutowym.
Ważne jest, aby kontynuować stosowanie leku Alortia tak długo, jak zaleci lekarz.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Alortia u dzieci i młodzieży.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Alortia

W razie zażycia większej ilości leku niż zalecana dawka, należy natychmiast powiadomić lekarza.
Przyjęcie zbyt wielu tabletek może spowodować obniżanie ciśnienia tętniczego, nawet do
niebezpiecznie niskich wartości. Mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie ”pustki” w głowie, omdlenie
lub osłabienie. W przypadku znacznego obniżenia ciśnienia, może dojść do wstrząsu. Skóra pacjenta
może stać się zimna i lepka, a pacjent może stracić przytomność.
Nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku może wystąpić duszność spowodowana nadmiarem płynu
gromadzącym się w płucach (obrzęk płuc).

Pominięcie zastosowania leku Alortia

W przypadku pominięcia dobowej dawki leku należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej
porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku Alortia

Lekarz określi, jak długo należy przyjmować lek. Jeśli pacjent przerwie przyjmowanie leku
wcześniej niż zaleci to lekarz, choroba może powrócić.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeżeli po przyjęciu tego leku u pacjenta wystąpi którekolwiek z poniższych, ciężkich działań
niepożądanych, należy natychmiastzgłosić się do lekarza:

  • nagły świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu;
  • obrzęk powiek, twarzy lub warg;
  • obrzęk języka lub gardła powodujący znaczne trudności w oddychaniu;
  • ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, silny świąd, powstawanie pęcherzy, łuszczenie się i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne;
  • zawał serca, nieprawidłowa czynność serca;
  • zapalenie trzustki, które może powodować silny ból brzucha i pleców, z towarzyszącym bardzo złym samopoczuciem.

AMLODYPINA
Zgłaszano następujące, częste działania niepożądane. Jeżeli którekolwiek z nich będzie uciążliwe
dla pacjenta lub będzie utrzymywać się dłużej niż tydzień, należy skontaktować się z lekarzem.
Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

  • obrzęk okolicy kostek (obrzęk).

Częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

  • ból głowy, zawroty głowy, senność (szczególnie na początku leczenia),
  • kołatanie serca (świadomość bicia serca), nagłe zaczerwienienie skóry, zwłaszcza twarzy,
  • ból brzucha, nudności,
  • zmiana rytmu wypróżnień, biegunka, zaparcia, niestrawność,
  • zmęczenie, osłabienie,
  • zaburzenia widzenia, podwójne widzenie,
  • skurcze mięśni.

Poniżej wymieniono inne, zgłoszone działania niepożądane. Jeżeli nasili się którekolwiek z tych
działań niepożądanych lub jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane niewymienione w ulotce,
należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Niezbyt częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

  • zmiany nastroju, niepokój, depresja, bezsenność,
  • drżenie, zaburzenia smaku, omdlenie, osłabienie,
  • uczucie drętwienia lub mrowienia kończyn, utrata czucia bólu,
  • szum uszny,
  • niskie ciśnienie tętnicze,
  • kichanie/katar spowodowane zapaleniem błony śluzowej nosa (nieżyt nosa),
  • kaszel,
  • suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty,
  • łysienie, nasilone pocenie się, świąd skóry, czerwone plamy na skórze, przebarwienia skóry,
  • zaburzenia oddawania moczu, zwiększona częstość oddawania moczu w nocy, zwiększona częstość oddawania moczu,
  • brak erekcji, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn,
  • ból, złe samopoczucie,
  • ból stawów lub mięśni, kurcze mięśni, ból pleców,
  • zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała,
  • ból w klatce piersiowej.

Rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

  • stany splątania.

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

  • zmniejszenie liczby krwinek białych, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może prowadzić do

łatwego powstawania siniaków i krwawień,

  • zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemia),
  • zaburzenia nerwów mogące prowadzić do osłabienia, mrowienia lub drętwienia,
  • obrzęk dziąseł,
  • wzdęcie brzucha (zapalenie żołądka),
  • zaburzenie czynności wątroby, zapalenie wątroby, zażółcenie skóry (żółtaczka), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, które może wpłynąć na wyniki niektórych badań medycznych,
  • zwiększenie napięcia mięśniowego,
  • zapalenie naczyń krwionośnych, często z towarzyszącą wysypką skórną,
  • nadwrażliwość na światło.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

  • drżenie, usztywnienie postawy, maskowatość twarzy, spowolnione ruchy i pociąganie nogami w czasie chodzenia, chwiejny chód.

LOSARTAN
Częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

  • zawroty głowy,
  • niskie ciśnienie tętnicze (zwłaszcza w przypadku znacznego zmniejszenia objętości wewnątrznaczyniowej, np. u pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych),
  • objawy ortostatyczne zależne od dawki, takie jak obniżenie ciśnienia tętniczego podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej,
  • osłabienie,
  • zmęczenie,
  • zmniejszenie stężenia cukru we krwi (hipoglikemia),
  • zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia),
  • zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek,
  • zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość),
  • zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny i potasu w surowicy u pacjentów z niewydolnością serca.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

  • senność,
  • ból głowy,
  • zaburzenia snu,
  • uczucie przyspieszenia czynności serca (kołatanie serca),
  • silny ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa),
  • skrócenie oddechu (duszność),
  • ból brzucha,
  • zaparcie,
  • biegunka,
  • nudności,
  • wymioty,
  • pokrzywka,
  • swędzenie (świąd),
  • wysypka,
  • obrzęk miejscowy,
  • kaszel.

Rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

  • nadwrażliwość,
  • obrzęk naczynioruchowy,
  • zapalenie naczyń krwionośnych (w tym plamica Schoenleina-Henocha),
  • uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezja),
  • omdlenie,
  • bardzo szybka i nieregularna czynność serca (migotanie przedsionków),
  • udar,
  • obrzęk naczynioruchowy jelit: obrzęk w jelicie z takimi objawami, jak ból brzucha, nudności, wymioty i biegunka,
  • zapalenie wątroby,
  • zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT), zwykle ustępujące po zaprzestaniu leczenia.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

  • zmniejszona liczba płytek krwi,
  • migrena,
  • zaburzenia czynności wątroby,
  • ból mięśni i stawów,
  • objawy grypopodobne,
  • ból pleców i zakażenia dróg moczowych,
  • zwiększona wrażliwość na światło słoneczne (nadwrażliwość na światło),
  • ból mięśni o nieznanym pochodzeniu z towarzyszącym ciemnym (herbacianym) zabarwieniem moczu (rabdomioliza),
  • impotencja,
  • zapalenie trzustki,
  • małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia),
  • depresja,
  • ogólne złe samopoczucie,
  • dzwonienie, brzęczenie, hałas lub trzeszczenie w uszach (szumy uszne),
  • zaburzenia smaku.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al.
Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na
temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Alortia

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po skrócie
„EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy
zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże
chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Alortia

  • Substancjami czynnymi leku są losartan potasowy i amlodypina (w postaci bezylanu). Alortia, 50 mg + 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg losartanu potasowego i 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg amlodypiny. Alortia, 50 mg + 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg losartanu potasowego i 13,88 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg amlodypiny. Alortia, 100 mg + 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg losartanu potasowego i 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg amlodypiny. Alortia, 100 mg + 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg losartanu potasowego i 13,88 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg amlodypiny.
  • Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza, proszek, skrobia żelowana, kukurydziana, skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), żelaza tlenek żółty (E 172) w rdzeniu tabelki oraz w otoczce tabletki: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3000, talk, żelaza tlenek czerwony (E 172) - tylko w tabletkach powlekanych o mocy 50 mg + 5 mg, 50 mg + 10 mg i 100 mg + 5 mg, żelaza tlenek żółty (E 172) - tylko w tabletkach powlekanych o mocy 50 mg + 5 mg i 100 mg + 10 mg. Patrz punkt 2 „Alortia zawiera laktozę i sód”.

Jak wygląda lek Alortia i co zawiera opakowanie

Alortia, 50 mg + 5 mg: brązowawopomarańczowe, owalne (15 mm x 7 mm), lekko
obustronnie wypukłe tabletki powlekane
Alortia, 50 mg + 10 mg: czerwonobrązowe, owalne (15 mm x 7 mm), lekko obustronnie
wypukłe tabletki powlekane
Alortia, 100 mg + 5 mg: różowe, owalne (18 mm x 9 mm), obustronnie wypukłe tabletki
powlekane
Alortia, 100 mg + 10 mg: jasnobrązowawożółte, owalne (18 mm x 9 mm), obustronnie wypukłe
tabletki powlekane
Opakowania:10, 28, 30, 56, 60, 84 i 90 tabletek powlekanych w blistrach w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

Wytwórca

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
TAD Pharma GmbH, Heinz-Lohmann-Straße 5, 27472 Cuxhaven, Niemcy

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru

Gospodarczego pod następującymi nazwami:

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
KRKA-POLSKA Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa
Tel. 22 57 37 500

KrajNazwa leku
BułgariaТенлорис
Węgry, Łotwa, SłowacjaTenloris

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 11.04.2025

  • Kraj rejestracji
  • Substancja czynna
  • Wymaga recepty
    Tak
  • Producent
  • Importer
    Krka, d.d., Novo mesto TAD Pharma GmbH

Porozmawiaj z lekarzem online

Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.

0.0(8)
Doctor

Dmytro Horobets

Medycyna rodzinna6 lat doświadczenia

Lek. Dmytro Horobets jest licencjonowanym lekarzem rodzinnym w Polsce, specjalizującym się w endokrynologii, diabetologii, leczeniu otyłości, gastroenterologii, pediatrii, chirurgii ogólnej oraz terapii bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych i dzieci, oferując spersonalizowane wsparcie medyczne w przypadku szerokiego zakresu chorób ostrych i przewlekłych.

Obszary specjalizacji obejmują:

  • Endokrynologia: cukrzyca typu 1 i 2, stan przedcukrzycowy, choroby tarczycy, zespół metaboliczny, zaburzenia hormonalne
  • Leczenie otyłości: indywidualne plany redukcji masy ciała, porady żywieniowe, ocena ryzyka zdrowotnego związanego z otyłością
  • Gastroenterologia: refluks żołądkowo-przełykowy (GERD), zapalenie żołądka, zespół jelita drażliwego (IBS), choroby wątroby i dróg żółciowych
  • Opieka pediatryczna: infekcje, objawy ze strony układu oddechowego, dolegliwości trawienne, monitorowanie rozwoju i wzrastania
  • Wsparcie chirurgiczne: konsultacje przed- i pooperacyjne, opieka nad ranami, rehabilitacja
  • Terapia bólu: ból przewlekły i ostry, bóle kręgosłupa, stawów, zespoły bólowe pourazowe
  • Zdrowie sercowo-naczyniowe: nadciśnienie, kontrola cholesterolu, ocena ryzyka chorób serca
  • Medycyna profilaktyczna: badania kontrolne, profilaktyczne, długoterminowe prowadzenie chorób przewlekłych
Lek. Horobets łączy praktykę opartą na dowodach z podejściem skoncentrowanym na pacjencie. Dokładnie analizuje historię choroby i objawy, zapewniając jasne wyjaśnienia i strukturalne plany leczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Niezależnie od tego, czy potrzebujesz wsparcia w kontroli cukrzycy, radzeniu sobie z otyłością, interpretacji wyników badań, czy opieki rodzinnej – dr Horobets zapewnia profesjonalną pomoc online, dostosowaną do Twoich celów zdrowotnych.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(10)
Doctor

Taisiya Minorskaya

Pediatria12 lat doświadczenia

Lek. Taisiya Minorskaya jest pediatrą i lekarzem medycyny rodzinnej z Hiszpanii. Prowadzi konsultacje online dla dzieci, młodzieży i dorosłych, oferując kompleksową opiekę w zakresie nagłych objawów, chorób przewlekłych, profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Wsparcie dla dzieci:

  • Infekcje ostre: kaszel, ból gardła, gorączka, wysypki.
  • Problemy ze snem, opóźnienia rozwojowe, wsparcie żywieniowe i emocjonalne.
  • Astma, alergie, atopowe zapalenie skóry i inne choroby przewlekłe.
  • Szczepienia rutynowe, profilaktyczne badania kontrolne, monitoring zdrowia.
  • Wsparcie dla rodziców: opieka, styl życia, adaptacja.
Wsparcie dla dorosłych:
  • Objawy ostre: infekcje, bóle, problemy z ciśnieniem, dolegliwości trawienne, zaburzenia snu.
  • Leczenie chorób przewlekłych: nadciśnienie, choroby tarczycy, zaburzenia metaboliczne.
  • Zdrowie psychiczne: lęk, przewlekłe zmęczenie, wahania nastroju.
  • Kontrola masy ciała i leczenie otyłości: ocena medyczna, indywidualny plan żywieniowy i aktywności, farmakoterapia w razie potrzeby.
  • Profilaktyka, badania przesiewowe, interpretacja wyników i dostosowanie leczenia.
Lek. Minorskaya łączy podejście oparte na dowodach naukowych z całościowym spojrzeniem na pacjenta – uwzględniając jego wiek, potrzeby i kontekst rodzinny. Dzięki podwójnej specjalizacji zapewnia długoterminowe wsparcie medyczne zarówno dzieciom, jak i dorosłym, pomagając poprawić jakość życia i utrzymać zdrowie na każdym etapie.
CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(21)
Doctor

Ekaterina Agapova

Neurologia8 lat doświadczenia

Lek. Ekaterina Agapova jest neurologiem specjalizującym się w diagnostyce i leczeniu chorób układu nerwowego oraz przewlekłego bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych, łącząc medycynę opartą na faktach ze spersonalizowanym podejściem.

Zakres konsultacji obejmuje m.in.:

  • Bóle głowy i migreny, w tym napięciowe i klasterowe.
  • Bóle karku i pleców – ostre i przewlekłe.
  • Zespoły bólu przewlekłego: fibromialgia, ból neuropatyczny, ból pourazowy.
  • Mononeuropatie: zespół cieśni nadgarstka, neuralgia nerwu trójdzielnego, porażenie nerwu twarzowego.
  • Polineuropatie: cukrzycowe, toksyczne i inne.
  • Stwardnienie rozsiane – diagnostyka, monitorowanie, długoterminowe wsparcie.
  • Zawroty głowy i zaburzenia koordynacji.
  • Zaburzenia snu: bezsenność, nadmierna senność dzienna, sen przerywany.
  • Lęk, depresja i zaburzenia związane ze stresem.
Lek. Agapova pomaga pacjentom radzić sobie z objawami neurologicznymi, takimi jak ból, drętwienie, osłabienie, problemy ze snem czy obniżony nastrój. Jej konsultacje koncentrują się na trafnej diagnostyce, jasnym wyjaśnieniu wyników oraz opracowaniu indywidualnego planu leczenia.

Jeśli zmagasz się z przewlekłym bólem, migrenami, neuropatią lub problemami ze snem, lek. Agapova oferuje profesjonalne wsparcie, aby poprawić Twoje samopoczucie.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(37)
Doctor

Yevgen Yakovenko

Chirurgia ogólna11 lat doświadczenia

Lek. Yevgen Yakovenko jest licencjonowanym chirurgiem i lekarzem medycyny ogólnej w Hiszpanii i Niemczech. Specjalizuje się w chirurgii ogólnej, dziecięcej i onkologicznej, a także w internie i leczeniu bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych i dzieci, łącząc precyzję chirurgiczną z kompleksowym wsparciem terapeutycznym. Konsultuje pacjentów w językach: ukraińskim, rosyjskim, angielskim i hiszpańskim.

Zakres konsultacji obejmuje:

  • Bóle ostre i przewlekłe: bóle głowy, mięśni, stawów, kręgosłupa, brzucha, bóle pooperacyjne. Identyfikacja przyczyn, dobór terapii, plan opieki.
  • Medycyna wewnętrzna: serce, płuca, układ pokarmowy, układ moczowy. Leczenie chorób przewlekłych, kontrola objawów, drugie opinie.
  • Opieka przed- i pooperacyjna: ocena ryzyka, wsparcie w podejmowaniu decyzji, kontrola po zabiegu, strategie rehabilitacyjne.
  • Chirurgia ogólna i dziecięca: przepukliny, zapalenie wyrostka robaczkowego, wady wrodzone, zabiegi planowe i pilne.
  • Urazy i kontuzje: stłuczenia, złamania, skręcenia, uszkodzenia tkanek miękkich, leczenie ran, opatrunki, skierowania do leczenia stacjonarnego.
  • Chirurgia onkologiczna: weryfikacja diagnozy, planowanie terapii, długoterminowa opieka pooperacyjna.
  • Leczenie otyłości i kontrola masy ciała: medyczne podejście do redukcji wagi, ocena chorób towarzyszących, indywidualny plan (dieta, aktywność fizyczna, farmakoterapia), monitorowanie postępów.
  • Interpretacja badań obrazowych: analiza wyników USG, TK, MRI i RTG, planowanie zabiegów chirurgicznych na podstawie danych obrazowych.
  • Drugie opinie i nawigacja medyczna: wyjaśnianie diagnoz, przegląd planów leczenia, pomoc w wyborze najlepszego postępowania.
Doświadczenie i kwalifikacje:
  • Ponad 12 lat praktyki klinicznej w szpitalach uniwersyteckich w Niemczech i Hiszpanii
  • Wykształcenie międzynarodowe: Ukraina – Niemcy – Hiszpania
  • Członek Niemieckiego Towarzystwa Chirurgów (BDC)
  • Certyfikaty z diagnostyki radiologicznej i chirurgii robotycznej
  • Aktywny uczestnik międzynarodowych konferencji i badań naukowych
Lek. Yakovenko tłumaczy złożone zagadnienia w prosty i zrozumiały sposób. Współpracuje z pacjentami, aby analizować problemy zdrowotne i podejmować decyzje oparte na dowodach naukowych. Jego podejście łączy wysoką jakość kliniczną, rzetelność naukową i indywidualne podejście do każdego pacjenta.

Jeśli nie jesteś pewien diagnozy, przygotowujesz się do operacji lub chcesz omówić wyniki badań – Lek. Yakovenko pomoże Ci ocenić opcje i podjąć świadomą decyzję.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
Zobacz wszystkich lekarzy

Zapisz się na aktualizacje

Otrzymuj informacje o nowych usługach online, zmianach i ofertach dostępnych na Oladoctor w Europie.

Zapisz się
Śledź nas w mediach społecznościowych
FacebookInstagram
Logo
Oladoctor
Znajdź lekarza
Lekarze według specjalizacji
Usługi
Choose language
© 2025 Oladoctor. All rights reserved.
VisaMastercardStripe