XOLAIR 150 mg ROZTÓR DO WSTRZYKIWAŃ

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Xolair 150mg roztwór do wstrzykiwań w strzykawce przedładowanej

(strzykawka przedładowana z igłą o średnicy 26, fioletowy osłonnik strzykawki)

omalizumab

Przeczytaj całą charakterystykę produktu uważnie przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla użytkownika.

• Zachowaj tę charakterystykę produktu, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej charakterystyce produktu. Patrz sekcja 4.

Zawartość charakterystyki produktu

1. Co to jest Xolair i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Xolair
3. Jak stosować Xolair
4. Mozliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie Xolair
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Xolair i w jakim celu się go stosuje

Xolair zawiera substancję czynną omalizumab. Omalizumab jest białkiem ludzkim, podobnym do naturalnych białek wytwarzanych przez organizm. Należy do grupy leków zwanych przeciwciałami monoklonalnymi.

Xolair stosuje się w leczeniu:

• astmy alergicznej
• przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok (z polipami nosowymi)
• przewlekłej pokrzywki samoistnej (UCE)

Astma alergiczna

Ten lek stosuje się w celu zapobiegania pogorszeniu się astmy poprzez kontrolowanie objawów ciężkiej astmy alergicznej u dorosłych, nastolatków i dzieci (w wieku od 6 lat) już przyjmujących leki na astmę, ale których objawy nie są odpowiednio kontrolowane przez leki takie jak sterydy wziewne w wysokich dawkach i beta-agoniści wziewni.

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z polipami nosowymi

Ten lek stosuje się w leczeniu przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok z polipami nosowymi u dorosłych (w wieku od 18 lat) już przyjmujących kortykosteroidy donosowe (aerozol z kortykosteroidami), ale których objawy nie są odpowiednio kontrolowane przez te leki. Polipy nosowe to małe guzki w błonie śluzowej nosa. Xolair pomaga zmniejszyć rozmiar polipów i poprawia objawy, w tym zatkanie nosa, utratę węchu, wydzielanie śluzu z tyłu gardła i wydzielanie z nosa.

Przewlekła pokrzywka samoistna (UCE)

Ten lek stosuje się w leczeniu przewlekłej pokrzywki samoistnej u dorosłych i nastolatków (w wieku od 12 lat) już przyjmujących leki przeciwhistaminowe, ale których objawy UCE nie są odpowiednio kontrolowane przez te leki.

Xolair działa poprzez blokowanie substancji zwanej immunoglobuliną E (IgE), która jest wytwarzana przez organizm. IgE bierze udział w rodzaju stanu zapalnego, który odgrywa kluczową rolę w powodowaniu astmy alergicznej, przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok z polipami nosowymi oraz UCE.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Xolair

• jeśli jesteś uczulony na omalizumab lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w sekcji 6).

Jeśli uważasz, że możesz być uczulony na którykolwiek ze składników, poinformuj o tym swojego lekarza, ponieważ nie powinieneś stosować Xolair.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem Xolair:

• jeśli masz problemy z nerkami lub wątrobą,
• jeśli chorujesz na chorobę, w której twój własny system immunologiczny atakuje części twojego własnego organizmu (choroba autoimmunologiczna),
• jeśli planujesz podróż do regionu, w którym występują zakażenia wywołane przez pasożyty, ponieważ Xolair może zmniejszyć twoją odporność na te zakażenia,
• jeśli miałeś ciężką reakcję alergiczną (anafilaksję) w przeszłości, na przykład w wyniku zastosowania leku, ukąszenia przez owada lub jedzenia,
• jeśli miałeś jakąkolwiek reakcję alergiczną na lateks. Nakładka na igłę strzykawki może zawierać suchy kauczuk (lateks).

Xolair nie leczy objawów astmy ostrej, takich jak nagły atak astmy. Dlatego Xolair nie powinien być stosowany w celu leczenia tego rodzaju objawów.

Xolair nie jest przeznaczony do zapobiegania lub leczenia innych chorób alergicznych, takich jak nagłe reakcje alergiczne, zespół hiperimmunoglobulinemii E (wrodzona choroba immunologiczna), aspergilozę (chorobę płuc wywołaną przez grzyb), alergię pokarmową, egzemę lub katar sienny, ponieważ Xolair nie został zbadany w tych chorobach.

Monitoruj objawy reakcji alergicznych i innych ciężkich działań niepożądanych

Xolair może powodować ciężkie działania niepożądane. Powinieneś monitorować występowanie objawów tych działań podczas stosowania Xolair. Natychmiast szukaj pomocy medycznej, jeśli zauważysz jakikolwiek objaw wskazujący na ciężką reakcję alergiczną lub inne ciężkie działania niepożądane. Objawy te są wymienione w „Ciężkie działania niepożądane” w sekcji 4.

Przed wstrzyknięciem Xolair lub przed wstrzyknięciem go przez inną osobę niż personel medyczny, ważne jest, aby otrzymać szkolenie od lekarza na temat rozpoznawania wczesnych objawów ciężkich reakcji alergicznych i tego, jak postępować w przypadku ich wystąpienia (patrz sekcja 3, „Jak stosować Xolair”). Większość ciężkich reakcji alergicznych występuje podczas pierwszych trzech dawek Xolair.

Dzieci i młodzież

Astma alergiczna

Xolair nie jest zalecany dla dzieci poniżej 6 lat. Jego stosowanie u dzieci poniżej 6 lat nie zostało zbadane.

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z polipami nosowymi

Xolair nie jest zalecany dla dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Jego stosowanie u pacjentów poniżej 18 lat nie zostało zbadane.

Przewlekła pokrzywka samoistna (UCE)

Xolair nie jest zalecany dla dzieci poniżej 12 lat. Jego stosowanie u dzieci poniżej 12 lat nie zostało zbadane.

Pozostałe leki i Xolair

Poinformuj swojego lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę, jeśli przyjmujesz, przyjmowałeś niedawno lub możesz potrzebować przyjmować inne leki.

Jest to szczególnie ważne, jeśli stosujesz:

• leki przeciwko zakażeniom wywołanym przez pasożyty, ponieważ Xolair może zmniejszyć skuteczność tych leków,
• kortykosteroidy wziewne i inne leki na astmę alergiczną.

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku. Twój lekarz omówi z Tobą korzyści i potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem tego leku w czasie ciąży.

Poinformuj swojego lekarza natychmiast, jeśli zajdziesz w ciążę podczas leczenia Xolair.

Xolair może przenikać do mleka matki. Jeśli karmisz piersią lub planujesz to robić, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Xolair nie ma prawdopodobnie wpływu na Twoją zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

3. Jak stosować Xolair

Stosuj ten lek dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Jak stosować Xolair

Xolair stosuje się jako wstrzyknięcie pod skórę (znane jako wstrzyknięcie podskórne).

Wstrzyknięcie Xolair

• Ty i twój lekarz zdecydujecie, czy będziesz wstrzykiwał sobie Xolair. Trzy pierwsze dawki zawsze będą wstrzykiwane pod nadzorem personelu medycznego (patrz sekcja 2).
• Ważne jest, aby otrzymać odpowiednie szkolenie na temat wstrzykiwania leku przed jego zastosowaniem.

• Opiekun (na przykład rodzice) może podać wstrzyknięcie Xolair po otrzymaniu odpowiedniego szkolenia.

Aby uzyskać szczegółowe instrukcje dotyczące wstrzykiwania Xolair, patrz „Instrukcje stosowania Xolair w strzykawce przedładowanej” na końcu tej charakterystyki produktu.

Szkolenie w zakresie rozpoznawania ciężkich reakcji alergicznych

Jest również ważne, aby nie wstrzykiwać sobie Xolair, dopóki twój lekarz lub pielęgniarka nie nauczą cię:

• jak rozpoznać objawy i wczesne symptomy ciężkich reakcji alergicznych,
• co zrobić, jeśli objawy wystąpią.

Aby uzyskać więcej informacji na temat objawów i wczesnych symptomów ciężkich reakcji alergicznych, patrz sekcja 4.

Jaka dawka będzie stosowana

Astma alergiczna i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z polipami nosowymi

Twój lekarz zdecyduje o dawce Xolair, którą potrzebujesz, i o częstotliwości jego stosowania. Zależy to od twojej wagi ciała i wyników badania krwi przeprowadzonego przed rozpoczęciem leczenia w celu określenia stężenia IgE we krwi.

Będziesz potrzebować od 1 do 4 wstrzyknięć w tym samym czasie. Będziesz potrzebować wstrzyknięć co dwa lub co cztery tygodnie.

Kontynuuj przyjmowanie swoich obecnych leków na astmę i/lub polipy nosowe przez cały czas trwania leczenia Xolair. Nie przerywaj żadnego leku na astmę i/lub polipy nosowe bez konsultacji z lekarzem.

Możliwe, że nie zauważysz natychmiastowej poprawy po rozpoczęciu leczenia Xolair. U pacjentów z polipami nosowymi efekt jest obserwowany 4 tygodnie po rozpoczęciu leczenia. U pacjentów z astmą zwykle upływa 12-16 tygodni, zanim lek wywoła pełny efekt.

Przewlekła pokrzywka samoistna (UCE)

Będziesz potrzebować dwóch wstrzyknięć po 150 mg w tym samym czasie co cztery tygodnie.

Kontynuuj przyjmowanie swoich obecnych leków na UCE podczas leczenia Xolair. Nie przerywaj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Astma alergiczna

Xolair może być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku od 6 lat, którzy już przyjmują leki na astmę, ale których objawy astmy nie są odpowiednio kontrolowane przez leki takie jak sterydy wziewne w wysokich dawkach i beta-agoniści wziewni. Twój lekarz powie ci, jaka dawka Xolair jest potrzebna twojemu dziecku i z jaką częstotliwością powinna być stosowana. Zależy to od wagi dziecka i wyników badań krwi przeprowadzonych przed rozpoczęciem leczenia w celu określenia ilości IgE we krwi.

Nie oczekuje się, że dzieci (w wieku od 6 do 11 lat) będą sobie wstrzykiwać Xolair. Jednak jeśli lekarz uzna to za wskazane, opiekun może podać wstrzyknięcie po otrzymaniu odpowiedniego szkolenia.

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z polipami nosowymi

Xolair nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Przewlekła pokrzywka samoistna (UCE)

Xolair może być stosowany u młodzieży w wieku od 12 lat, którzy już przyjmują leki przeciwhistaminowe, ale których objawy UCE nie są odpowiednio kontrolowane przez te leki. Dawka dla młodzieży w wieku od 12 lat jest taka sama jak dla dorosłych.

Co zrobić, jeśli zapomnisz dawki Xolair

Jeśli zapomnisz o wizycie, skontaktuj się z lekarzem lub szpitalem jak najszybciej, aby ponownie zaplanować ją.

Jeśli zapomnisz sobie wstrzyknąć dawkę Xolair, wstrzyknij ją jak najszybciej, jak tylko sobie przypomnisz. Następnie skonsultuj się z lekarzem, aby wiedzieć, kiedy należy podać następną dawkę.

Co zrobić, jeśli przerwiesz leczenie Xolair

Nie przerywaj leczenia Xolair, chyba że zaleci to lekarz. Przerwanie lub zakończenie leczenia Xolair może spowodować powrót objawów.

Jednak jeśli jesteś leczony na UCE, twój lekarz może przerwać leczenie Xolair od czasu do czasu, aby ocenić twoje objawy. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, poproś o poradę lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają. Działania niepożądane spowodowane przez Xolair są zwykle łagodne do umiarkowanych, ale czasami mogą być ciężkie.

Ciężkie działania niepożądane:

Szukaj natychmiastowej pomocy medycznej, jeśli zauważysz którykolwiek z objawów następujących działań niepożądanych:

Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 pacjentów)

• ciężkie reakcje alergiczne (w tym anafilaksja). Objawy mogą obejmować wysypkę, świąd, pęcherze na skórze, obrzęk twarzy, warg, języka, krtani (głosu) lub innych części ciała, szybkie bicie serca, zawroty głowy i lekki stan splątania, duszność, oddychanie z trudem lub trudności w oddychaniu, sinica skóry lub warg, utrata przytomności i utrata świadomości. Jeśli masz historię ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksji) niezwiązanych z Xolair, możesz być narażony na większe ryzyko wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej po zastosowaniu Xolair.
• łuszczyca rumieniowata układowa. Objawy mogą obejmować ból mięśni, ból i obrzęk stawów, wysypkę, gorączkę, utratę wagi i zmęczenie.

Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

• zespół Churg-Strauss lub zespół hipereozynofilowy. Objawy mogą obejmować jeden lub więcej z następujących: obrzęk, ból lub wysypkę wokół naczyń krwionośnych lub limfatycznych, podwyższony poziom określonego rodzaju białych krwinek (znaczna eozynofilia), pogorszenie problemów z oddychaniem, zatkanie nosa, problemy z sercem, ból, drętwienie, mrowienie w rękach i nogach.
• niski poziom płytek krwi z objawami takimi jak krwawienie lub siniaki, które występują łatwiej niż zwykle.
• choroba surowicza. Objawy mogą obejmować jeden lub więcej z następujących: ból stawów z lub bez obrzęku lub sztywności, wysypkę, gorączkę, obrzęk węzłów chłonnych, ból mięśni.

Inne działania niepożądane obejmują:

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów)

• gorączka (u dzieci)

Częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 pacjentów)

• reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w tym ból, obrzęk, świąd i zaczerwienienie

• ból w górnej części brzucha
• ból głowy (bardzo częsty u dzieci)
• infekcje górnych dróg oddechowych, takie jak zapalenie gardła i przeziębienie

• uczucie ucisku lub bólu w policzkach i czole (zapalenie błony śluzowej nosa, ból głowy)
• ból stawów (ból stawów)
• uczucie zawrotu głowy

Nieczęste (mogą wystąpić u do 1 na 100 pacjentów)

• uczucie senności lub zmęczenia
• mrowienie lub drętwienie rąk lub stóp
• utrata przytomności, spadek ciśnienia krwi przy siedzeniu lub staniu (niedociśnienie ortostatyczne), zaczerwienienie
• ból gardła, kaszel, ostre problemy z oddychaniem
• uczucie nudności, biegunka, niestrawność
• świąd, pęcherze, wysypka, zwiększona wrażliwość skóry na słońce
• przyrost masy ciała
• objawy grypopodobne
• obrzęk rąk

Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 pacjentów)

• zakażenie pasożytnicze

Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

• ból mięśni i stawów
• wypadanie włosów

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej charakterystyce produktu. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez krajowy system zgłaszania, wymieniony w załączniku V. Poprzez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Xolair

• Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.
• Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po CAD/EXP. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca wskazanego. Opakowanie zawierające strzykawkę przedładowaną może być przechowywane przez łączny czas 48 godzin w temperaturze pokojowej (25°C) przed użyciem.
• Przechowuj w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
• Przechowuj w lodówce (między 2°C a 8°C). Nie zamrażaj.
• Nie używaj żadnego opakowania, które jest uszkodzone lub wykazuje oznaki uszkodzenia.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Xolair

• Substancją czynną jest omalizumab. Wstrzykiwacz 1 ml zawiera 150 mg omalizumabu.

• Pozostałe składniki to chlorowodorek argininy, monohydrat chlorowodorku histydyny, histydyna, polisorbat 20 i woda do wstrzykiwań.
• Osłona igły wstrzykiwacza może zawierać suchy kauczuk (lateks).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Xolair, roztwór do wstrzykiwań, jest przezroczystym lub lekko mętnym, bezbarwnym lub jasnożółtawym roztworem w wstrzykiwaczu przedładowanym.

Xolair 150 mg, roztwór do wstrzykiwań w wstrzykiwaczu przedładowanym z igłą o średnicy 26 i fioletowym osłonem, jest dostępny w opakowaniach zawierających 1 wstrzykiwacz przedładowany i w opakowaniach wielokrotnego użytku zawierających 4 (4 x 1), 6 (6 x 1) lub 10 (10 x 1) wstrzykiwaczy przedładowanych.

Nie wszystkie wielkości opakowań mogą być dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Novartis Europharm Limited

Budynek Vista

Elm Park, Merrion Road

Dublin 4

Irlandia

Odpowiedzialny za wytwarzanie

Novartis Farmacéutica S.A.

Gran Via de les Corts Catalanes, 764

08013 Barcelona

Hiszpania

Novartis Pharma GmbH

Roonstrasse 25

D-90429 Norymberga

Niemcy

Novartis Pharma GmbH

Sophie-Germain-Strasse 10

90443 Nürnberg

Niemcy

Można uzyskać więcej informacji na temat tego leku, kontaktując się z lokalnym przedstawicielem posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu:

Pozostałe źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków: http://www.ema.europa.eu

INSTRUKCJE UŻYTKOWANIA XOLAIR WSTRZYKIWACZA PRZEDŁADOWANEGO

Przeczytaj WSZYSTKIE instrukcje przed wstrzyknięciem leku. Jeśli Twój lekarz zadecyduje, że Ty lub osoba, która Cię opiekuje, może podawać Ci wstrzyknięcia Xolair w domu, będziesz potrzebować szkolenia od lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty przed wstrzyknięciem leku lub podaniem go innym osobom. Nie oczekuje się, że dzieci (w wieku od 6 do mniej niż 12 lat) będą sobie samodzielnie wstrzykiwać Xolair, jednak jeśli Twój lekarz uzna to za odpowiednie, opiekun może wstrzykiwać Xolair po otrzymaniu odpowiedniego szkolenia. Pudełko zawiera wstrzykiwacz(e) przedładowany(e) Xolair zamknięty(e) indywidualnie w plastikowej tacki.

Twój wstrzykiwacz Xolair 150 mg roztwór do wstrzykiwań

Po wstrzyknięciu leku osłona wstrzykiwacza zostanie aktywowana w celu pokrycia igły. Została ona zaprojektowana w celu ochrony przed urazami spowodowanymi przypadkowym ukłuciem igłą.

Co jeszcze potrzebne do wstrzyknięcia:

Ważne informacje bezpieczeństwa

Ostrzeżenie: Przechowuj wstrzykiwacz poza zasięgiem dzieci.

• Kapturek igły wstrzykiwacza może zawierać suchy kauczuk (lateks), który nie powinien być dotykany przez osoby wrażliwe na tę substancję.
• Nie otwieraj pudełka zapieczętowanego, dopóki nie będziesz gotowy do użycia tego leku.
• Nie używaj tego leku, jeśli pieczęć pudełka lub tacki plastikowej jest uszkodzona, ponieważ może nie być bezpieczne.
• Nie używaj, jeśli wstrzykiwacz upadł na twardą powierzchnię lub został upuszczony po usunięciu kapturka igły.
• Nigdy nie pozostawiaj wstrzykiwacza w miejscach, w których mogą go dotknąć inne osoby.
• Nie wymieniaj wstrzykiwacza.
• Uważaj, aby nie dotknąć zamków osłony przed użyciem. Jeśli to zrobisz, osłona igły zostanie uruchomiona zbyt wcześnie.
• Nie usuwaj kapturka igły, dopóki nie będziesz gotowy do podania wstrzyknięcia.
• Wstrzykiwacz nie może być ponownie użyty. Po użyciu wyrzuć go do pojemnika na usuwanie ostrzy.

Przechowywanie Xolair roztwór do wstrzykiwań w wstrzykiwaczu przedładowanym

• Przechowuj ten lek zapieczętowany w pudełku, aby chronić go przed światłem. Przechowuj w lodówce w temperaturze od 2°C do 8°C. NIE ZAMRAŻAJ.
• Pamiętaj, aby wyjąć wstrzykiwacz z lodówki i pozostawić go na 30 minut, aby osiągnął temperaturę pokojową (25°C) przed przygotowaniem wstrzyknięcia (pozostaw wstrzykiwacz w pudełku, aby chronić go przed światłem). Całkowity czas, przez jaki wstrzykiwacz może pozostawać w temperaturze pokojowej (25°C) przed użyciem, nie powinien przekraczać 48 godzin.
• Nie używaj wstrzykiwacza po dacie ważności, która znajduje się na pudełku lub na etykiecie wstrzykiwacza. Jeśli minęła data ważności, zwróć całe opakowanie do apteki.

Miejsce wstrzyknięcia

Przygotowanie Xolair roztwór do wstrzykiwań w wstrzykiwaczu przedładowanym do użycia

1. Wyjmij pudełko z lodówki i pozostaw je nieotwarte na około 30 minut, aby osiągnąć temperaturę pokojową (pozostaw wstrzykiwacz w pudełku, aby chronić go przed światłem).
2. Gdy będziesz gotowy do użycia wstrzykiwacza, umyj ręce mydłem i wodą.
3. Zdezynfekuj miejsce wstrzyknięcia watką nasączoną alkoholem.
4. Wyjmij tackę plastikową z pudełka i usuń papier, który ją przykrywa. Chwyć wstrzykiwacz za środek osłony niebieskiej i wyjmij go z tacki.
5. Zbadaj wstrzykiwacz. Ciecz powinna być przezroczysta lub lekko mętna. Kolor może się różnić od bezbarwnego do jasnożółtego. Może być niewielka bańka powietrza, co jest normalne. NIE UŻYWAJ, jeśli wstrzykiwacz jest uszkodzony lub jeśli ciecz jest wyraźnie mętna, ma wyraźny kolor brązowy lub zawiera cząstki. W takich przypadkach zwróć całe opakowanie do apteki.
6. Trzymaj wstrzykiwacz poziomo, aby sprawdzić datę ważności na etykiecie przez okienko. Uwaga: można obrócić wewnętrzną część wstrzykiwacza, aby etykieta była widoczna przez okienko. NIE UŻYWAJ, jeśli lek jest przeterminowany. Jeśli jest przeterminowany, zwróć całe opakowanie do apteki.

Jak używać wstrzykiwacza Xolair roztwór do wstrzykiwań

Instrukcje usuwania