VIAFLO GLUKOZA 5% I CHLOREK POTASU 0,15%, ROZTÓR DO WLEWU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15%, roztwór do infuzji

Substancja czynna: glukozę monohydrat i chlorek potasu

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Na przestrzeni tej ulotki odnosimy się do Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15% roztworu do infuzji jako Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15%.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed podaniem Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15%
3. Jak się przygotowuje i stosuje Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15%
4. Mozliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15%
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% i w jakim celu się go stosuje

Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% to roztwór glukozy i chlorku potasu w wodzie. Chlorek potasu jest substancją chemiczną (powszechnie nazywaną „solą”) występującą w krwi.

Glukoza jest jednym z źródeł energii organizmu. Ten roztwór do infuzji dostarcza 200 kilokalorii na litr.

Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% stosuje się jako źródło węglowodanów (cukru) w profilaktyce i leczeniu:

• utraty potasu z organizmu (utraty potasu, np. po leczeniu niektórymi lekami moczopędnymi)
• niskiego poziomu potasu we krwi (hipokaliemii) w sytuacjach, które mogą powodować utratę wody i chlorku potasu, w tym:
• kiedy nie można jeść ani pić z powodu choroby lub po operacji
• nadmiernego pocenia się spowodowanego wysoką gorączką
• rozległych oparzeń skóry

2. Informacje niezbędne przed podaniem Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15%

Nie podawać Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15%, jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów klinicznych:

• jeśli we krwi występują wysokie poziomy potasu powyżej normy (hiperkaliemia)
• jeśli we krwi występują wysokie poziomy chlorków powyżej normy (hiperchloremia)
• jeśli we krwi występują wysokie poziomy cukru powyżej normy (hiperglikemia)
• ciężka niewydolność nerek (gdy nerki nie funkcjonują prawidłowo i wymagają dializy)
• jeśli występuje niewydolność serca niekompensowana. Jest to niewydolność serca, która nie otrzymuje odpowiedniego leczenia i powoduje objawy takie jak:
• trudności w oddychaniu
• obrzęk stóp
• choroba Addisona (upośledzenie funkcji nadnerczy. Nadnercza produkują hormony, które pomagają kontrolować stężenie substancji chemicznych w organizmie)
• jeśli występuje cukrzyca, która nie otrzymuje odpowiedniego leczenia, w wyniku czego stężenie glukozy we krwi jest wyższe niż normalne (cukrzyca niekontrolowana)
• jeśli występują stany nietolerancji glukozy, np.
• stres metaboliczny (gdy metabolizm organizmu nie funkcjonuje prawidłowo, np. z powodu ciężkich chorób)
• koma hiperglikemiczna (utrata przytomności). Jest to rodzaj komy, który może wystąpić, jeśli występuje cukrzyca i nie otrzymuje się odpowiedniego leczenia
• wysokie stężenie kwasu mlekowego we krwi (hiperlaktatemia)
• jeśli jesteś uczulony na chlorek potasu i glukozę monohydrat lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6)

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Poinformuj swojego lekarza, jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów klinicznych:

• zmiany stężeń substancji chemicznych we krwi (zaburzenia elektrolitowe)
• nadmiar płynów w naczyniach krwionośnych (hiperwolemia)
• gromadzenie się płynów pod skórą, które może dotyczyć całego ciała (obrzęk ogólny), wokół stóp (obrzęk obwodowy) lub w płucach (obrzęk płucny)

Infuzja może powodować:

• wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia), szczególnie w stanach nietolerancji glukozy, np.
• • cukrzyca, która nie jest odpowiednio leczona, co pozwala na wzrost poziomu cukru we krwi powyżej normy (cukrzyca typu 2)
  • uraz głowy w ciągu ostatnich 24 godzin
  • stres metaboliczny (gdy metabolizm organizmu nie funkcjonuje prawidłowo; np. z powodu ciężkiej choroby)

• wysokie stężenie potasu we krwi (hiperkaliemia), szczególnie z:

• oparzeniami i urazami

• niewydolnością serca
• ciężką słabością mięśni lub porażeniem

• słabością mięśni u dzieci (paramiotonia congénita)
• niewydolnością kory nadnerczy (choroba, która wpływa na hormony kontrolujące stężenie substancji chemicznych w organizmie)
• zaburzeniem, w którym krew staje się zbyt zasadowa (zaburzenie kwasowo-zasadowe)
• słabością mięśni i porażeniem okresowym spowodowanym niską aktywnością tarczycy (porażenie okresowe tarczycowe)
• szybką utratą wody z organizmu, np. z powodu wymiotów lub biegunki
• przebywaniem na diecie o niskiej zawartości potasu przez dłuższy czas
• aldosteronizmem (chorobą, która powoduje wysokie poziomy hormonu aldosteronu)
• alergią, szczególnie na kukurydzę (Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% zawiera cukier pochodzący z kukurydzy)

• Jeśli masz stan, który może powodować wysokie poziomy hormonu wazopresyny. Możesz mieć zbyt wiele wazopresyny w organizmie, np. z powodu:

• nagłej i ciężkiej choroby
• bólu
• operacji
• zakażeń, oparzeń lub urazów mózgu
• chorób serca, wątroby, nerek lub ośrodkowego układu nerwowego
• stosowania niektórych leków (zobacz „Pozostałe leki i Viaflo Glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15%”).

To może zwiększyć ryzyko wystąpienia niskich poziomów sodu we krwi i może powodować bóle głowy, nudności, drgawki, letarg, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć. Obrzęk mózgu zwiększa ryzyko śmierci i uszkodzenia mózgu. Osoby z większym ryzykiem obrzęku mózgu to:

• dzieci
• kobiety (szczególnie jeśli są w wieku rozrodczym)
• osoby z problemami ze stężeniem płynów mózgowych, np. z powodu zapalenia opon mózgowych, krwawienia do czaszki lub urazu mózgu

Podczas podawania tego roztworu twój lekarz może pobierać próbki krwi i moczu w celu monitorowania:

• ilości płynów w organizmie
• poziomu cukru (glukozy)
• czynności życiowych
• stężeń substancji chemicznych, takich jak sód i potas w organizmie (elektrolity)

• stężenia we krwi substancji zwanej kreatyniną (kreatynina)
• stężenia we krwi substancji zwanej mocznikiem (poziom BUN)
• kwasowości krwi i moczu (równowaga kwasowo-zasadowa)
• wykresu serca (EKG)

Twój lekarz weźmie pod uwagę, czy otrzymujesz żywienie parenteralne (żywienie podawane dożylnie). Podczas długotrwałego leczenia Viaflo glukozowym 5% i chlorkiem potasu 0,15% możesz wymagać dodatkowego żywienia.

Dzieci

Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% powinien być podawany z ostrożnością u dzieci.

Noworodki - szczególnie ci urodzeni przedwcześnie i z niską masą urodzeniową - są bardziej narażeni na rozwój niskich lub wysokich poziomów cukru we krwi (hipo- lub hiperglikemii) z powodu infuzji roztworów glukozowych. Niskie poziomy cukru we krwi u noworodków mogą powodować drgawki, śpiączkę i uszkodzenie mózgu. Wysokie poziomy cukru we krwi mogą powodować krwawienia w mózgu, zakażenia bakteryjne lub grzybicze, zakażenia jelit (martwicze zapalenie jelit), uszkodzenie oczu (retinopatia wcześniaków), problemy z płucami (rozrostowe zapalenie płuc), przedłużony pobyt w szpitalu i śmierć.

Ludzie młodzi powinni być ściśle monitorowani. W przypadkach, w których normalna regulacja wody we krwi jest zaburzona z powodu zwiększonej sekrecji hormonu antydiuretycznego (ADH), infuzja płynów o niskim stężeniu chlorku sodu (płyny hipotoniczne) może powodować niskie poziomy sodu we krwi (hiponatremia). To może powodować bóle głowy, nudności, drgawki, letarg, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć; dlatego te objawy (ostra hiponatremia) są uważane za stan nagły.

Pozostałe leki i Viaflo Glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15%

Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inne leki.

Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli stosujesz leki, które zwiększają stężenie potasu we krwi, takie jak:

• leki moczopędne oszczędzające potas (niektóre tabletki moczopędne, takie jak amiloryda, spironolakton, triamteren)
• inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) (stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego)
• glikokortykosteroidy (leki przeciwzapalne)
• cyklosporyna (stosowana w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu)
• takrolimus (stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu i leczenia zaburzeń skórnych)
• leki zawierające potas (np. suplementy potasu lub substytuty soli z potasem)

Niektóre leki działają na hormon wazopresynę. Mogą to być:

• leki przeciwcukrzycowe (chlorpropamid)
• leki obniżające poziom cholesterolu (klofibrat)
• niektóre leki przeciwnowotworowe (winblastyna, ifosfamid, cyklofosfamid)
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu depresji)
• leki przeciwpsychotyczne lub opioidowe w leczeniu bólu
• leki przeciwbólowe i/lub przeciwzapalne (również znane jako NLPZ)
• leki, które naśladują lub wzmacniają działanie wazopresyny, takie jak: desmopresyna (stosowana w leczeniu zwiększonego pragnienia i częstomoczności), terlipresyna (stosowana w leczeniu krwawienia z żylaków przełyku) i oksytocyna (stosowana w indukowaniu porodu)
• leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina i okskarbazepina)
• leki moczopędne

Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% nie powinien być dodawany ani podawany za pomocą tej samej igły, która była używana z krwią zakonserwowaną z cytrynianem. Mogłoby to uszkodzić czerwone krwinki lub spowodować ich sklejanie się.

Stosowanie Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15% z pokarmami i napojami

Zapytaj swojego lekarza o to, co możesz jeść lub pić.

Ciąża, laktacja i płodność

Skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed zastosowaniem tego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, uważaj, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli otrzymujesz Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% podczas porodu, istnieje niewielkie ryzyko, że glukoza może wpłynąć na płód, powodując:

• hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi, który powoduje silne pragnienie, suchość w ustach i częstomoczność)
• hiperinsulinemię (wysoki poziom insuliny, hormonu, który reguluje poziom cukru we krwi. Poziom glukozy we krwi może spaść poniżej normy)
• kwasicę (zaburzenie biochemiczne krwi), która może powodować niski poziom cukru we krwi i żółtaczkę (żółty kolor skóry lub białek oczu)

Jednak jeśli do roztworu do infuzji dodano inny lek podczas ciąży lub laktacji, powinieneś:

• skonsultować się z lekarzem
• przeczytać ulotkę leku, który ma być dodany

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% nie wpływa na Twoją zdolność do prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.

3. Jak będzie podawany Viaflo Glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15%

Lekarz lub pielęgniarka będzie podawać infuzję. Twój lekarz zdecyduje, jaka ilość jest potrzebna i kiedy będzie podawana, w zależności od Twojego wieku, wagi, stanu, stanu nawodnienia (ilości wody w organizmie) i powodu leczenia. Ilość, którą otrzymasz, może również zależeć od innych leków, które otrzymujesz.

Nie powinien być podawany Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15%, jeśli w roztworze występują cząstki lub jeśli opakowanie jest uszkodzone.

Szybkość infuzji zostanie ustalona przez twojego lekarza.

Jeśli wymagasz dużej ilości lub szybkiej infuzji Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15%, lekarz może monitorować twój EKG (wykres serca).

Zwykle będziesz otrzymywać go przez rurkę plastikową podłączoną przez igłę do żyły, zwykle w Twojej ręce. Jednak twój lekarz może użyć innego sposobu podania leku.

Przed i podczas infuzji twój lekarz będzie monitorował:

• potas
  • ilość płynów w organizmie
  • kwasowość krwi i moczu
  • stężenie elektrolitów w organizmie (szczególnie sód, u pacjentów z wysokim poziomem hormonu wazopresyny lub przyjmujących inne leki, które zwiększają działanie wazopresyny)

Jeśli masz niewydolność nerek, otrzymasz mniejszą dawkę.

Resztki niezużytego roztworu powinny być wyrzucone. Nie powinieneś otrzymywać Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15% z worka, który był częściowo użyty.

Jeśli otrzymasz zbyt dużo Viaflo glukozowego 5% i chlorku potasu 0,15%

Jeśli zostanie podany zbyt duży Viaflo glukozowy 5% i chlorek potasu 0,15% (przedawkowanie), lub jeśli jest on podawany zbyt szybko, mogą wystąpić następujące objawy:

• wysokie poziomy cukru we krwi (hiperglikemia), które powodują silne pragnienie, suchość w ustach i częstomoczność
• niskie poziomy sodu we krwi (hiponatremia). Hiponatremia może powodować bóle głowy, nudności, drgawki, letarg, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć
• gromadzenie się płynów pod skórą (obrzęk obwodowy), szczególnie wokół stóp
• wysokie poziomy potasu (hiperkaliemia), objawy obejmują:
• mrowienie w rękach i nogach (parestezje)
• porażenie oddechowe (trudności w oddychaniu)
• objawy gastroenterologiczne (ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka)
• niskie ciśnienie krwi
• słabość mięśni
• niezdolność do poruszania się (porażenie)
• nienormalne bicie serca (arytmia)
• zatrzymanie akcji serca (zatrzymanie krążenia)

Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, powinieneś niezwłocznie poinformować swojego lekarza. Twoja infuzja zostanie wstrzymana, a będziesz leczony w zależności od objawów.

Jeśli do roztworu do infuzji dodano inny lek przed przedawkowaniem, ten lek może również powodować objawy niepożądane. Powinieneś przeczytać listę możliwych objawów w ulotce leku dodanego.

Przerwanie leczenia Viaflo glukozowym 5% i chlorkiem potasu 0,15%

Twój lekarz zdecyduje, kiedy powinieneś przestać otrzymywać tę infuzję.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj swojego lekarza.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane:

Działania niepożądane, które mogą wystąpić z powodu techniki podawania, obejmują:

• irytację i stan zapalny żyły, przez którą jest podawana infuzja (flebitis). Może to powodować zaczerwienienie, ból lub pieczenie i obrzęk żyły
• swędzenie skóry (świąd)
• gorączkę (pireksię)
• zakażenie w miejscu wstrzyknięcia
• ból miejscowy lub reakcję (zaczerwienienie lub obrzęk w miejscu wstrzyknięcia)
• pęcherze w miejscu wstrzyknięcia
• uczucie chłodu (dreszcze)
• tworzenie się skrzepu w wstrzykniętej żyłach (zakrzepica żył), co powoduje ból, obrzęk lub zaczerwienienie
• przeciek roztworu do infuzji (przeciek) do tkanek otaczających żyłę. Może to uszkodzić tkanki i powodować blizny
• reakcje nadwrażliwości, w tym ciężka reakcja alergiczna zwana anafilaksją (możliwa u pacjentów z alergią na kukurydzę)
• zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia)
• obniżenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia)
• zatrzymanie akcji serca
• potowanie
• nadmiar płynów w naczyniach krwionośnych (hiperwolemia)
• niskie stężenie sodu we krwi, które może wystąpić w szpitalu (hiponatremia szpitalna) i zaburzenia neurologiczne związane z tym (ostra hiponatremia). Hiponatremia może powodować nieodwracalne uszkodzenie mózgu i śmierć z powodu obrzęku/rozlanego uszkodzenia mózgu (zobacz także punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Jeśli do roztworu do infuzji dodano inny lek, może on również powodować działania niepożądane. Działania niepożądane zależą od dodanego leku. Powinieneś przeczytać listę możliwych objawów w ulotce leku dodanego.

Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli zauważysz którykolwiek z wymienionych objawów niepożądanych lub inny.

Zgłaszanie działań niepożądanych:

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Farmakowigilancji leków stosowanych u ludzi: www.notificaRAM.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Viaflo Glukozę 5% i Chlorku potasowego 0,15%

Należy przechowywać ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności podanego na worku po CAD. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca, który jest wskazany.

Nie należy przyjmować tego leku, jeśli zauważy się cząsteczki unoszące się w roztworze lub jeśli opakowanie jest uszkodzone.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani do śmieci. Należy zapytać farmaceutę, jak pozbyć się opakowań i leków, których już nie potrzebuje. W ten sposób pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Viaflo glukozę 5% i chlorku potasowego 0,15%

Substancjami czynnymi są:

• chlorku potasu: 1,5 g na litr
• glukozę monohydrat: 50 g na litr.

Pozostałe składniki to:

• kwas chlorowodorowy stężony
• woda do wstrzykiwań

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Viaflo glukozę 5% i chlorku potasowego 0,15% jest to przezroczysty roztwór, wolny od widocznych cząstek. Dostępny jest w workach z plastiku poliolefiny/poliamidu (Viaflo). Każdy worek jest umieszczony w ochronnym worku z plastiku.

Worki są dostępne w następujących rozmiarach:

• 500 ml
• 1000 ml

Worki są dostarczane w pudełkach, z których każde zawiera następujące ilości:

• 20 worków po 500 ml
• 10 lub 12 worków po 1000 ml

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz

Baxter S.L.

Pouet de Camilo 2, 46394 Ribarroja del Turia (Valencia)

Odpowiedzialny za wytwarzanie:

Bieffe Medital S.A.

Ctra. Biescas-Senegüé, 22666 Sabiñánigo

(Huesca), Hiszpania

Baxter SA

Boulevard René Branquart, 80

7860 Lessines, Belgia

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu: sierpień 2020

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

…………………………………………………………………………………………………….

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla profesjonalistów sektora zdrowia

Obsługa i przygotowanie

Stosować tylko wtedy, gdy roztwór jest przezroczysty, bez widocznych cząstek i gdy opakowanie nie jest uszkodzone. Podawać natychmiast po podłączeniu sprzętu do infuzji.

Nie wyjmować worka z ochronnego worka aż do momentu jego użycia.

Worek wewnętrzny utrzymuje sterylność produktu.

Nie łączyć worków z plastiku szeregowo. Ten rodzaj użycia może powodować zatory gazowe spowodowane pozostałym powietrzem w worku pierwotnym przed zakończeniem podawania płynu w worku wtórnym.

Nadciśnienie roztworów dożylnych w workach z plastiku giętkiego w celu zwiększenia szybkości przepływu może powodować zator gazowy, jeśli powietrze pozostałe w worku nie zostanie całkowicie usunięte przed podaniem. Użycie sprzętu do infuzji dożylnej z filtrem wentylacyjnym w pozycji otwartej może powodować zator gazowy. Ten rodzaj sprzętu do infuzji dożylnej z filtrem wentylacyjnym w pozycji otwartej nie powinien być stosowany z pojemnikami z plastiku giętkiego.

Roztwór powinien być podawany za pomocą sterylnego sprzętu, stosując technikę aseptyczną. Sprzęt powinien być napełniony roztworem w celu zapobiegania przedostawaniu się powietrza do systemu.

Dodatkowe leki mogą być wprowadzane przed lub podczas infuzji przez port dodawania leków.

Nie należy dodawać leków, które są znane jako niezgodne.

Przed dodaniem leku należy sprawdzić, czy jest on rozpuszczalny i/lub stabilny w Viaflo glukozę 5% i chlorku potasowego 0,15% oraz czy zakres pH Viaflo glukozę 5% i chlorku potasowego 0,15% jest odpowiedni.

Należy przeczytać ulotkę leku dodanego lub inną odpowiednią dokumentację.

Po dodaniu leku nie należy stosować roztworu, jeśli wystąpi zmiana koloru i/lub pojawienie się osadów, nierozpuszczalnych kompleksów lub kryształów.

Należy dokładnie wymieszać roztwór po dodaniu leku.

Nie przechowywać roztworów zawierających dodane leki.

Do jednorazowego użycia.

Wyrzucić niezużytych porcji

Po dodaniu leków należy sprawdzić izotonię przed podaniem dożylnym. Konieczne jest wykonanie mieszania produktów w warunkach aseptycznych. Roztwory zawierające dodane leki powinny być stosowane natychmiast i nie przechowywane, chyba że dodanie leku zostało wykonane w warunkach aseptycznych i zwalidowanych.

Dodanie innych leków lub zastosowanie niewłaściwej techniki podawania może powodować wystąpienie reakcji gorączkowych z powodu możliwego wprowadzenia pirogenów. W przypadku wystąpienia niepożądanej reakcji, infuzja powinna być natychmiast przerwana.

Dzieci i młodzież

Aby uniknąć potencjalnie śmiertelnej przedawkowania podczas infuzji roztworów dożylnych u noworodków, należy zwrócić szczególną uwagę na sposób podawania. Podczas stosowania pompy strzykawkowej do podawania płynów lub leków dożylnie noworodkom, nie należy pozostawiać podłączonej torby z roztworem do strzykawki.

Po zastosowaniu pompy infuzji, wszystkie klamry sprzętu do infuzji dożylnej powinny być zamknięte przed usunięciem sprzętu z pompy lub odłączeniem pompy. Jest to wymagane niezależnie od tego, czy sprzęt do infuzji ma urządzenie przeciw swobodnemu przepływowi.

Urządzenie do infuzji dożylnej i sprzęt do infuzji powinny być często monitorowane.

Wyrzucić po jednorazowym użyciu.

Wyrzucić niezużyte reszty.

Nie łączyć worków częściowo zużytych.

1. Otwieranie

1. Wyjmować worek Viaflo z ochronnego worka bezpośrednio przed użyciem.
2. Sprawdzić brak małych przecieków, ściskając worek wewnętrzny. Jeśli wykryte są przecieki, wyrzucić roztwór, ponieważ może nie być sterylny.
3. Sprawdzić przejrzystość roztworu i brak obcych cząstek. Wyrzucić roztwór, jeśli nie jest przejrzysty lub zawiera obce cząstki.

1. Przygotowanie do podawania

Stosować sterylny sprzęt do przygotowania i podawania.

1. Zawiesić pojemnik na uchwycie.
2. Usunąć osłonę plastikową z gniazda wylotowego w dolnej części pojemnika:

• Trzymać jedną ręką małą skrzydełkę szyjki gniazda wylotowego,
• Trzymać drugą ręką dużą skrzydełkę nakrętki i obrócić,
• Nakrętka zostanie usunięta.

1. Stosować technikę aseptyczną do przygotowania infuzji.
2. Podłączyć sprzęt do infuzji. Zaleca się zapoznanie się z instrukcjami dołączonymi do sprzętu w celu podłączenia, opróżnienia i podawania roztworu.

1. Techniki do wstrzykiwania dodanych leków

Aby uniknąć zlokalizowanej hiperkaliemii, roztwór nie powinien być podawany ani do jamy ustnej, ani do komory, powinien być podawany przez dużą żyłę centralną lub obwodową, aby zmniejszyć ryzyko sclerosis.

Ostrzeżenie: dodane leki mogą być niezgodne. (patrz poniżej sekcja 5 „niezgodności leków dodanych”).

Dodawanie leku przed podaniem

1. Odkażać port dodawania leku.
2. Stosując strzykawkę z igłą o średnicy 19 (1,10 mm) do 22 (0,70 mm), nakłuć port dodawania leku i wstrzyknąć.
3. Dokładnie wymieszać lek i roztwór. Dla leków o dużej gęstości, takich jak chlorek potasu, delikatnie poruszać rurkami podczas ich pionowego ułożenia i wymieszać.

Ostroznie: nie przechowywać worków z dodanymi lekami.

Dodawanie leku podczas podawania

1. Zamknąć klamrę sprzętu.
2. Odkażać port dodawania leku.
3. Stosując strzykawkę z igłą o średnicy 19 (1,10 mm) do 22 (0,70 mm), nakłuć port dodawania leku i wstrzyknąć.
4. Usunąć pojemnik z podstawy do infuzji i/lub obrócić, aby umieścić go w pozycji pionowej.
5. Delikatnie uderzać w oba rurki, gdy pojemnik jest w pozycji pionowej.
6. Dokładnie wymieszać roztwór i lek.
7. Ponownie umieścić pojemnik w pozycji użytkowania, otworzyć klamrę i kontynuować podawanie.

1. Okres ważności w użyciu (dodane leki)

Przed użyciem należy ustalić stabilność fizyczną i chemiczną każdego dodanego leku w pH roztworu glukozowego 5% i chlorku potasowego 0,15% w worku Viaflo.

Z punktu widzenia mikrobiologicznego, rozcieńczony produkt powinien być stosowany natychmiast, chyba że dodanie leku zostało wykonane w warunkach aseptycznych i zwalidowanych. Jeśli nie jest stosowany natychmiast, warunki i czas przechowywania przed użyciem są odpowiedzialnością użytkownika.

1. Niezgodności leków dodanych

Jak we wszystkich roztworach parenteralnych, przed dodaniem leków należy ocenić ich zgodność z roztworem w worku Viaflo.

W przypadku braku badań nad zgodnością, ten roztwór nie powinien być mieszany z innymi lekami.

To leży w gestii lekarza, aby ocenić niezgodność dodanego leku z Viaflo glukozę 5% i chlorku potasowego 0,15%, badając ewentualną zmianę koloru i/lub osad oraz pojawienie się nierozpuszczalnych kompleksów lub kryształów. Należy skonsultować się z ulotką leku, który ma być dodany.

Przed dodaniem leku należy sprawdzić, czy jest on rozpuszczalny i stabilny w wodzie o pH roztworu Viaflo glukozę 5% i chlorku potasowego 0,15% (pH: 3,5 – 6,5).

Jako wskazówka służy poniższa lista leków niezgodnych z Viaflo glukozę 5% i chlorku potasowego 0,15% (lista nie wyczerpuje):

• Amfoterycyna B
• Dobutamina

Glukozę nie należy podawać przez ten sam sprzęt do infuzji, co krew pełna, ponieważ może powodować hemolizę i tworzenie się skrzepów.

Nie należy stosować leków, które są znane jako niezgodne.