ULTIVA 1 mg PROSZEK DO PRZYGOTOWANIA KONCENTRATU DO ROZTWORU DO WSTRZYKIWAŃ I WLEWÓW

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu leczniczego: informacje dla użytkownika

Ultiva 1 mg proszek do sporządzania koncentratu do rozwiązania do wstrzykiwań i do infuzji

Remifentanil

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest Ultiva i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Ultiva
3. Jak stosować Ultiva
4. Możliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie Ultiva
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Ultiva i w jakim celu się go stosuje

Ultiva zawiera substancję czynną o nazwie remifentanil. Należy do grupy leków zwanych opioidami, które są stosowane w celu uśmierzenia bólu. Ultiva różni się od innych leków z tej grupy bardzo szybkim początkiem działania i bardzo krótkim czasem trwania.

Ultiva jest stosowany w celu:

• znieczulenia przed i podczas operacji
• znieczulenia podczas wentylacji mechanicznej w oddziale intensywnej terapii (dla pacjentów w wieku 18 lat i starszych).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem Ultiva

Nie stosuj Ultiva

• jeśli jesteś uczulony na remifentanil lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• jeśli jesteś uczulony na analogi fentanilu (leki przeciwbólowe podobne do fentanilu i należące do klasy leków znanych jako opioidy)
• jako wstrzyknięcie do kanału kręgowego
• jako jedyny lek do zainicjowania znieczulenia.

? Jeśli nie jesteś pewien, czy któryś z powyższych punktów dotyczy Ciebie, skonsultuj się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą przed podaniem Ci Ultiva.

Zwróć szczególną uwagę na Ultiva, jeśli:

• jest uczulony na którykolwiek inny lek opioidowy, taki jak morfina lub kodeina.
• ma problemy z płucami (może być bardziej wrażliwy na trudności z oddychaniem)
• ma ponad 65 lat, jest osłabiony lub ma objętość krwi poniżej normy i/lub niedociśnienie (jest bardziej wrażliwy na zaburzenia serca).

? Jeśli nie jesteś pewien, czy któryś z powyższych punktów dotyczy Ciebie, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed podaniem Ci Ultiva.

Skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania remifentanilu, jeśli:

• Ty lub ktoś z Twojej rodziny kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków na receptę lub nielegalnych substancji („uzależnienie”).
• Jesteś palaczem.
• Kiedykolwiek miałeś problemy ze stanem emocjonalnym (depresja, lęk lub zaburzenia osobowości) lub byłeś leczony przez psychiatrę z powodu innych chorób psychicznych.

Ten lek zawiera remifentanil, który jest opioidem. Wielokrotne stosowanie opioidów może powodować, że lek traci skuteczność (organizm przyzwyczaja się do jego działania). Może również powodować uzależnienie i nadużywanie, co może prowadzić do potencjalnie śmiertelnej przedawki. Jeśli martwisz się, że możesz uzależnić się od Ultiva, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem.

Okazjonalnie zgłaszano reakcje abstynencyjne (np. szybkie bicie serca, nadciśnienie tętnicze i pobudzenie) po nagłym przerwaniu leczenia tym lekiem, szczególnie gdy leczenie było stosowane przez ponad 3 dni (zobacz także punkt 4. Możliwe działania niepożądane). Jeśli wystąpią te objawy, możliwe, że Twój lekarz wznowi leczenie lekiem i stopniowo zmniejszy dawkę.

Stosowanie Ultiva zinnymi lekami

Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku. Dotyczy to leków ziołowych i innych leków bez recepty. Szczególnie poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz:

• leki na serce lub ciśnienie, takie jak beta-blokery lub blokery kanału wapniowego.
• leki przeciwdepresyjne, takie jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS), inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny (IRSN) oraz inhibitory monoaminooksydazy (IMAO). Nie zaleca się stosowania tych leków jednocześnie z Ultiva, ponieważ mogą one zwiększyć ryzyko zespołu serotoninowego, choroby potencjalnie śmiertelnej.

Stosowanie Ultiva i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub innych leków pokrewnych, zwiększa ryzyko senności, trudności z oddychaniem (depresji oddechowej), śpiączki i może zagrozić życiu pacjenta. Ze względu na to, stosowanie tych leków jednocześnie z Ultiva powinno być rozważane tylko wtedy, gdy nie ma innych opcji leczenia. Stosowanie opioidów i innych leków stosowanych w leczeniu padaczki, bólu nerwowego lub lęku (gabapentyna i pregabalina) zwiększa ryzyko przedawki opioidowej i depresji oddechowej i może być potencjalnie śmiertelne.

Jednakże, jeśli Twój lekarz przepisze Ci Ultiva wraz z lekami uspokajającymi, powinien ograniczyć dawkę i czas trwania leczenia.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich lekach uspokajających, które stosujesz, i ściśle przestrzegaj zalecanej dawki podanej przez Twojego lekarza. Może być pomocne, jeśli poinformujesz bliskiego członka rodziny lub przyjaciela o objawach i symptmach wymienionych powyżej. Skontaktuj się ze swoim lekarzem, gdy doświadczysz tych objawów.

Stosowanie Ultiva zalkoholem

Po otrzymaniu Ultiva nie powinieneś pić alkoholu, dopóki nie będziesz całkowicie wyleczony.

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Twój lekarz będzie ważył korzyści dla Ciebie w stosunku do ryzyka dla Twojego dziecka związanego z przyjmowaniem tego leku podczas ciąży.

Jeśli otrzymasz ten lek podczas porodu lub krótko przed porodem, może to wpłynąć na oddychanie Twojego dziecka. Zarówno Ty, jak i Twoje dziecko będą monitorowani pod kątem objawów nadmiernej senności lub trudności z oddychaniem.

Powinnaś przestać karmić piersią przez 24 godziny po otrzymaniu tego leku. Jeśli będziesz wydzielać mleko matki w tym okresie, powinnaś je wyrzucić i nie podawać swojemu dziecku.

Jazda i obsługa maszyn

Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn po otrzymaniu Ultiva, ponieważ ten lek może wpływać na Twoją zdolność reagowania. Twój lekarz powie Ci, jak długo powinieneś czekać, zanim będziesz mógł prowadzić pojazdy lub obsługiwać maszyny.

Ultiva zawiera sodę

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na fiolkę; jest to ilość nieistotna z punktu widzenia diety.

3. Jak stosować Ultiva

Nigdy nie powinieneś samodzielnie aplikować tego leku. Ten lek zawsze będzie podawany przez osoby uprawnione do tego.

Ultiva może być podawany:

• jako pojedyncze wstrzyknięcie do żyły
• jako ciągła infuzja do żyły. Jest to sytuacja, w której lek jest podawany powoli przez dłuższy okres.

Sposób, w jaki lek zostanie Ci podany, oraz dawka, którą otrzymasz, zależą od:

• zabiegu lub leczenia, którego będziesz wymagał w oddziale intensywnej terapii
• stopnia bólu, jakiego doświadczasz.

Dawka różni się w zależności od pacjenta. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów z problemami nerek i wątroby.

Po operacji

? Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli odczuwasz ból. Jeśli odczuwasz ból po zabiegu, mogą Ci być podane inne leki przeciwbólowe.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, Ultiva może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Reakcje alergiczne, w tym anafilaksja: Są one rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób stosujących Ultiva). Objawami są:

• wysypka z pęcherzami i świądem ( rumień)
• obrzęk twarzy lub ust ( obrzęk naczynioruchowy) powodujący trudności z oddychaniem
• zapaść.

Ciężkie reakcje alergiczne mogą prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego; Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych), w tym nasilenie objawów alergii, gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego, szybkie bicie serca lub utrata przytomności.

? Jeśli doświadczysz któregokolwiek z tych objawów, skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem

Bardzo częste działania niepożądane

Mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób

• sztywność (sztywność mięśni) mięśni
• niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie)
• nudności lub wymioty.

Częste działania niepożądane

Mogą wystąpić u do 1 na 10 osób

• spowolnienie rytmu serca (bradykardia)
• płytkie oddychanie (depresja oddechowa)
• chwilowe zaprzestanie oddychania (apnea)
• swędzenie
• kaszel.

Nieczęste działania niepożądane

Mogą wystąpić u do 1 na 100 osób

• zmniejszenie ilości tlenu we krwi (niedotlenienie)
• zaparcie.

Rzadkie działania niepożądane

Mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób

• spowolnienie rytmu serca (bradykardia) poprzedzone brakiem bicia serca (asystolia/zatrzymanie serca) u pacjentów, którzy otrzymują Ultiva wraz z jednym lub więcej anestetykami.

Działania niepożądane o nieznanej częstości

Nie mogą być oszacowane na podstawie dostępnych danych

• fizyczna potrzeba Ultiva (uzależnienie) lub potrzeba zwiększania dawki w czasie, aby osiągnąć ten sam efekt (tolerancja na lek)
• drgawki
• rodzaj nieregularnego rytmu serca (blok AV)
• nieregularne bicie serca (arytmia)
• Zespół abstynencyjny (może objawiać się wystąpieniem następujących działań niepożądanych: szybkie bicie serca, nadciśnienie tętnicze, uczucie pobudzenia lub niepokoju, nudności, wymioty, biegunka, lęk, dreszcze, drżenie i potowanie)

Pozostałe działania niepożądane, które możesz doświadczyć po zabiegu

Częste działania niepożądane

• dreszcze
• wysokie ciśnienie tętnicze (nadciśnienie).

Nieczęste działania niepożądane

• bóle.

Rzadkie działania niepożądane

• uczucie wielkiej relaksacji lub senności.

? Poinformujswego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli uważasz, że którykolwiek z działań niepożądanych jest poważny lub uciążliwy, lub jeśli zauważysz jakiekolwiek działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpi którykolwiek rodzaj działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: www.notificaRAM.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do dostarczenia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Ultiva

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na fiolce i opakowaniu zewnętrznym po „CAD”. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca wskazanego.

Nie przechowuj w temperaturze powyżej 25°C.

Po rozcieńczeniu Ultiva powinno być użyte natychmiast. Każde rozcieńczone rozwiązanie, które nie zostanie użyte, powinno być wyrzucone. Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Twój lekarz lub pielęgniarka wyrzuci każdy lek, którego nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

Przechowuj w oryginalnym opakowaniu z tą ulotką.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Ultiva na fiolkę

• Substancją czynną jest remifentanil (chlorowodorek).
• Pozostałymi składnikami są: glicyna, kwas chlorowodorowy* i wodorotlenek sodu* c.s.
  • może być stosowany do regulacji pH, jeśli jest to konieczne

Po rozcieńczeniu, każdy ml zawiera 1 mg remifentanilu.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Biały lub prawie biały liofilizat, sterylny, bez substancji wywołujących gorączkę, bez konserwantów, do sporządzania koncentratu do rozwiązania do wstrzykiwań i do infuzji, w szklanej fiolce 3 ml.

Przed podaniem lek powinien być zmieszany z odpowiednim rozpuszczalnikiem (patrz informacje przeznaczone dla lekarzy lub personelu medycznegodla szczegółów). Po zmieszaniu powstaje klarowne i bezbarwne rozwiązanie. Każde opakowanie zawiera 5 fiolek.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Aspen Pharma Trading Limited

3016 Lake Drive,

Citywest Business Campus,

Dublin 24, Irlandia

Tel: +34 952 010 137

Przedstawiciel lokalny:

ASPEN PHARMACARE ESPAÑA, S.L.

Avenida Diagonal, 512,

Planta Interior 1, Oficina 4,

Barcelona, 08006, Hiszpania

Odpowiedzialny za produkcję

GlaxoSmithKline Manufacturing S.p.A.

Strada Provinciale Asolana 90

43056 - San Polo di Torrile - Parma

Włochy

Aspen Pharma Ireland Limited

3016 Lake Drive Citywest Business Campus

Dublin 24

Irlandia

Avara Liscate Pharmaceutical Services S.p.A.

Via Fosse Ardeatine, 2

20050 Liscate (MI)

Włochy

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Ultiva:Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia i Hiszpania.

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:06/2024

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla lekarzy lub personelu medycznego:

Dla szczegółowych informacji proszę się odnieść do Charakterystyki Produktu Leczniczego Ultiva.

Dawkowanie i sposób podawania

Ultiva powinien być podawany wyłącznie w dobrze wyposażonym oddziale, w którym możliwy jest pełny monitoring i utrzymanie funkcji oddechowej i sercowo-naczyniowej, oraz przez osoby specjalnie przeszkolone w stosowaniu leków znieczulających i w rozpoznawaniu oraz leczeniu działań niepożądanych spowodowanych przez potente opioidy, w tym również w prowadzeniu wentylacji mechanicznej i resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Przeszkolenie to powinno obejmować wprowadzenie i utrzymanie drożności dróg oddechowych oraz wentylację wspomaganą.

Ciągła infuzja Ultiva powinna być prowadzona za pomocą skalibrowanego urządzenia do infuzji wewnątrzżyłowej lub przez wstępnie przygotowaną linię do infuzji dożylnej. Ta linia do infuzji powinna być podłączona do kaniuli wenerycznej lub znajdować się w jej pobliżu, a także być wstępnie napełniona, aby zminimalizować potencjalną przestrzeń martwą (dla większych informacji zobacz Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacjioraz punkt 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego, w tym tabele z przykładami szybkości infuzji na kg masy ciała w celu ułatwienia dostosowania dawki Ultiva do potrzeb anestetycznych pacjenta).

Ultiva może być również podawany za pomocą kontrolowanej infuzji z ustalonym stężeniem w osoczu (target-controlled infusion - TCI) przy użyciu urządzenia do infuzji zatwierdzonego, które uwzględnia model farmakokinetyczny Minto z kovariancją w zależności od wieku i masy ciała nie zawierającej tłuszczu (LBM) (Anesthesiology1997; 86: 10 – 23).

Należy zachować ostrożność, aby nie było zatoru lub odłączenia linii do infuzji oraz aby odpowiednio oczyścić je w celu usunięcia resztek Ultiva po użyciu (zobacz Ostrzeżenia i specjalne środki ostrożności).

Ultiva jest podawany wyłącznie dożylnie, nie powinien być podawany przez wstrzyknięcie do przestrzeni zewnątrzoponowej lub do kanału kręgowego (zobacz Przeciwwskazania).

Rozcieńczenie

Ultiva może być rozcieńczony ponownie po jego rekonstytucji. W celu uzyskania instrukcji dotyczących rozcieńczenia leku przed podaniem, zobacz Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacji.

W przypadku ręcznie kontrolowanych infuzji zaleca się rozcieńczenie Ultiva do stężeń 20 do 250 mikrogramów/ml (50 mikrogramów/ml jest zalecane rozcieńczenie dla dorosłych i 20 do 25 mikrogramów/ml dla populacji pediatrycznej w wieku 1 roku i starszych).

Zalecane rozcieńczenie Ultiva w przypadku TCI wynosi 20 do 50 mikrogramów/ml.

Znieczulenie ogólne

Podawanie Ultiva powinno być dostosowane do indywidualnej odpowiedzi pacjenta.

Dorośli

Podawanie za pomocą ręcznie kontrolowanej infuzji

Tabela 1 podsumowuje wstępne szybkości wstrzyknięcia/infuzji i zakres dawek:

Tabela 1. Przewodnik dotyczący dawkowania u dorosłych

Gdy wstrzyknięcie Ultiva jest podawane w formie bolusa, podanie nie powinno trwać krócej niż 30 sekund.

Przy dawkach wcześniej zaleconych remifentanil znacznie zmniejsza ilość wymaganego hipnotycznego leku do utrzymania znieczulenia. W związku z tym podawanie izofluranu i propofolu powinno odbywać się zgodnie z wcześniejszymi zaleceniami, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia (patrz Podawanie leków jednocześniew tej sekcji).

Brak jest danych dotyczących zalecanych dawek w przypadku jednoczesnego podawania innych hipnotycznych leków, innych niż wymienione w tabeli, z remifentanilem.

Indukcja znieczulenia:Ultiva powinien być podawany z standardową dawką hipnotycznego leku, takiego jak propofol, tiopental lub izofluran, do indukcji znieczulenia. Ultiva może być podawany z prędkością infuzji 0,5 do 1 mikrograma/kg/min z lub bez początkowej dawki bolusa 1 mikrograma/kg, podanej w czasie nie krótszym niż 30 sekund. Jeśli planowana jest intubacja endotrachealna po upływie więcej niż 8 do 10 minut od rozpoczęcia infuzji Ultiva, wówczas nie jest konieczne podanie dawki bolusa.

Utrzymywanie znieczulenia u pacjentów wentylowanych:Po intubacji endotrachealnej należy zmniejszyć prędkość infuzji Ultiva zgodnie z techniką anestezjologiczną, jak wskazano w Tabeli 1. Ze względu na szybki początek i krótki czas działania Ultiva, prędkość podawania podczas znieczulenia może być stopniowo zwiększana lub zmniejszana, zgodnie z potrzebami pacjenta, w celu uzyskania pożądanego poziomu odpowiedzi na receptory opiodowe μ. W odpowiedzi na płytkie znieczulenie mogą być podawane dodatkowe dawki bolusa co 2 do 5 minut.

Znieczulenie u pacjentów z anestezją z zachowaną wentylacją spontaniczną i zabezpieczoną drogą oddechową (np. anestezja z maską laryngową): Może wystąpić depresja oddechowa u pacjentów poddawanych anestezji z wentylacją spontaniczną i zabezpieczoną drogą oddechową. Konieczna jest szczególna uwaga w dostosowaniu dawki do potrzeb pacjenta, a może być konieczne wsparcie wentylacyjne. Zalecana początkowa prędkość infuzji do dodatkowej analgezji u pacjentów poddawanych anestezji z wentylacją spontaniczną wynosi 0,04 mikrograma/kg/min, dostosowywana do uzyskania efektu. Badano różne prędkości infuzji od 0,025 do 0,1 mikrograma/kg/min.

Nie zaleca się podawania dawek bolusa Ultiva u pacjentów poddawanych anestezji z wentylacją spontaniczną.

Ultiva nie powinien być stosowany jako lek przeciwbólowy w przypadku interwencji, w których pacjenci pozostają przytomni lub nie otrzymują wsparcia drogi oddechowej podczas interwencji.

Leczenie współistniejące: Remifentanil zmniejsza ilość wymaganego leku znieczulającego do inhalacji, hipnotycznego i benzodiazepinowego w znieczuleniu (patrz Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji).

Dawki następujących leków stosowanych w znieczuleniu: izofluranu, tiopentonu, propofolu i temazepamu zostały zmniejszone o 75%, gdy stosowano je jednocześnie z remifentanilem.

Zalecenia dotyczące przerwania/kontynuowania w okresie popostoperatorioznym: Ze względu na bardzo szybkie ustanie działania Ultiva, w ciągu 5 do 10 minut nie będzie żadnej pozostałości opiodowej po przerwaniu podawania. U pacjentów poddawanych interwencjom chirurgicznym, w których przewiduje się ból popostoperatoriozy, należy podawać leki przeciwbólowe przed przerwaniem podawania Ultiva. Należy pozostawić wystarczająco dużo czasu, aby osiągnąć maksymalny efekt leku przeciwbólowego o dłuższym czasie działania. Wybór leku przeciwbólowego powinien być odpowiedni dla interwencji chirurgicznej, jakiej zostanie poddany pacjent, oraz dla poziomu opieki popostoperatorioznej.

W przypadku, gdy efekt leku przeciwbólowego o dłuższym czasie działania nie zostanie osiągnięty przed zakończeniem interwencji chirurgicznej, może być konieczne kontynuowanie podawania Ultiva w celu utrzymania analgezji w okresie popostoperatorioznym, aż do momentu, gdy lek przeciwbólowy o dłuższym czasie działania osiągnie swój maksymalny efekt.

W sekcji Stosowanie w oddziałach intensywnej opieki medycznej tej sekcji podano instrukcje dotyczące świadczenia analgezji i sedacji pacjentom z wentylacją mechaniczną w oddziałach intensywnej opieki medycznej.

U pacjentów z wentylacją spontaniczną prędkość infuzji Ultiva powinna być początkowo zmniejszona do 0,1 mikrograma/kg/min. Prędkość infuzji może być następnie zwiększana lub zmniejszana o nie więcej niż 0,025 mikrograma/kg/min co 5 minut, aż do uzyskania pożądanego poziomu analgezji i częstotliwości oddechowej pacjenta. Ultiva powinien być stosowany tylko w dobrze wyposażonym centrum do monitorowania i utrzymania funkcji oddechowej i sercowo-naczyniowej, pod ścisłym nadzorem osób z odpowiednim przeszkoleniem w rozpoznawaniu i leczeniu efektów oddechowych potężnych opioidów.

Nie zaleca się podawania dawek bolusa Ultiva w leczeniu bólu w okresie popostoperatorioznym u pacjentów z wentylacją spontaniczną.

Podawanie za pomocą kontrolowanej infuzji do celu (TCI)

Indukcja i utrzymanie znieczulenia u pacjentów wentylowanych: Ultiva TCI powinien być stosowany w połączeniu z hipnotycznymi lekami dożylonymi lub wziewnymi podczas indukcji i utrzymania znieczulenia u pacjentów dorosłych z wentylacją (patrz Tabela 1). W połączeniu z tymi lekami można osiągnąć odpowiednią analgezję do indukcji znieczulenia, a zwykle można przeprowadzić interwencję chirurgiczną z stężeniami remifentanilu we krwi od 3 do 8 ng/ml. Dostosowanie dawki Ultiva powinno być przeprowadzane na podstawie indywidualnej odpowiedzi pacjenta. W przypadku chirurgii w szczególnie stymulowanych obszarach mogą być wymagane stężenia we krwi do 15 ng/ml.

Remifentanil, podawany w dawkach wymienionych powyżej, znacznie zmniejsza ilość wymaganego hipnotycznego leku do utrzymania znieczulenia. W związku z tym zaleca się podawanie izofluranu i propofolu w ilościach wymienionych powyżej, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia (patrz Tabela 1 i informacje dotyczące Leczenia współistniejącegow tej sekcji).

W Tabeli 11 w sekcji 6.6. Charakterystyki Produktu Leczniczego podano informacje dotyczące stężeń remifentanilu osiąganych podczas kontrolowanej infuzji manualnej.

Ponieważ nie ma wystarczających danych, nie zaleca się stosowania Ultiva za pomocą TCI do znieczulenia z wentylacją spontaniczną.

Zalecenia dotyczące przerwania/kontynuowania w okresie popostoperatorioznym: po zakończeniu interwencji chirurgicznej, gdy infuzja TCI zostaje przerwana lub zmniejszona do osiągniętego stężenia, prawdopodobnie wystąpi wentylacja spontaniczna w zakresie stężeń remifentanilu od 1 do 2 ng/ml. Podobnie jak w przypadku infuzji kontrolowanej manualnie, należy podawać leki przeciwbólowe pooperacyjne z lekami o dłuższym czasie działania przed zakończeniem interwencji chirurgicznej (patrz zalecenia dotyczące przerwania w przypadku podawania za pomocą infuzji kontrolowanej manualnie w tej sekcji).

Ponieważ nie ma wystarczających danych, nie zaleca się stosowania Ultiva za pomocą TCI do analgezji pooperacyjnej.

Pacjenci pediatryczni (w wieku od1 do12 lat)

Nie badano szczegółowo podawania Ultiva w połączeniu z lekiem anestetycznym dożylnym indukującym znieczulenie, dlatego nie zaleca się jego stosowania. Nie badano również Ultiva TCI u pacjentów pediatrycznych, dlatego nie zaleca się podawania Ultiva za pomocą TCI u tych pacjentów. Zaleca się następujące dawki Ultiva do utrzymania znieczulenia:

Tabela 2. Wytyczne dotyczące dawkowania u pacjentów pediatrycznych (w wieku od 1 do 12 lat)

*podawany jednocześnie z tlenkiem azotu/tlenem w proporcji 2:1

Gdy wstrzyknięcie Ultiva jest podawane w formie bolusa, podanie powinno trwać nie krócej niż 30 sekund. Proces chirurgiczny nie powinien rozpoczynać się przed upływem co najmniej 5 minut od rozpoczęcia infuzji Ultiva, jeśli nie jest podawana jednocześnie dawka bolusa. Dla podawania samego tlenku azotu (70%) z Ultiva zwykłe prędkości utrzymania powinny wynosić od 0,4 do 3 mikrogramów/kg/min, chociaż nie badano tego szczegółowo, dane z badań na dorosłych sugerują, że 0,4 mikrograma/kg/min jest odpowiednią prędkością rozpoczęcia. Pacjenci pediatryczni powinni być monitorowani, a dawka powinna być dostosowywana do głębokości analgezji uznanej za odpowiednią dla każdej interwencji chirurgicznej.

Leczenie współistniejące:Przy dawkach wymienionych powyżej remifentanil znacznie zmniejsza ilość wymaganego leku hipnotycznego do utrzymania znieczulenia. W związku z tym izofluran, halotan i sevofluran powinni być podawani zgodnie z zaleceniami w tabeli, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia. Nie ma danych dotyczących jednoczesnego podawania remifentanilu z innymi lekami hipnotycznymi, innymi niż wymienione w tabeli, które pozwoliłyby na zalecenia dotyczące dawkowania (patrz Dorośli - Leczenie współistniejącew tej sekcji).

Zalecenia dotyczące postępowania z pacjentami w okresie popostoperatorioznym

Ustanowienie alternatywnej analgezji przed przerwaniem podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie ustanie działania Ultiva, w ciągu 5-10 minut nie będzie żadnej pozostałości opiodowej po przerwaniu podawania. U pacjentów poddawanych interwencjom chirurgicznym, w których przewiduje się ból popostoperatoriozy, należy podawać leki przeciwbólowe przed przerwaniem podawania Ultiva. Należy pozostawić wystarczająco dużo czasu, aby osiągnąć efekt terapeutyczny leku przeciwbólowego o dłuższym czasie działania. Wybór, dawka i czas podawania leku (leków) powinny być zaplanowane z wyprzedzeniem i dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta, tak aby były odpowiednie zarówno dla interwencji chirurgicznej, jak i dla poziomu opieki popostoperatorioznej (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności).

Noworodki/niemowlęta (poniżej 1 roku życia)

Istnieje ograniczona wiedza z badań klinicznych na temat remifentanilu u noworodków i niemowląt (dzieci poniżej 1 roku życia; patrz sekcja 5.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego). Profil farmakokinetyczny remifentanilu u noworodków/niemowląt (poniżej 1 roku życia) jest porównywalny do obserwowanego u dorosłych po odpowiednich korektach ze względu na różnice w masie ciała (patrz sekcja 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego). Jednakże, ponieważ nie ma wystarczających danych klinicznych, nie zaleca się podawania Ultiva w tej grupie wiekowej.

Stosowanie w znieczuleniu ogólnym dożylnym (ZOD): Istnieje ograniczona wiedza z badań klinicznych na temat remifentanilu w znieczuleniu ogólnym dożylnym u niemowląt (patrz sekcja 5.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego), jednak nie ma wystarczających danych klinicznych, aby podać zalecenia dotyczące dawkowania.

Znieczulenie kardiochirurgiczne

Podawanie za pomocą kontrolowanej infuzji ręcznej

Tabela 3. Wskazówki dawkowania dla znieczulenia serca

Okres indukcji znieczulenia: Po podaniu hipnotyku w celu uzyskania utraty świadomości, Ultiva powinna być podawana z początkową prędkością infuzji 1 mikrogram/kg/min. U pacjentów poddawanych operacji serca nie zaleca się stosowania wstrzyknięć dożylnych Ultiva podczas indukcji. Intubacja dotchawicza nie powinna być wykonywana przed upływem co najmniej 5 minut od rozpoczęcia infuzji.

Okres utrzymania znieczulenia: Po intubacji dotchawiczej prędkość infuzji Ultiva powinna być dostosowana do potrzeb pacjenta. W razie potrzeby można również podawać dodatkowe dawki wstrzyknięć dożylnych. Pacjentom z grupy wysokiego ryzyka, takim jak ci z niewydolnością serca lub ci, którzy będą poddawani operacji zastawek, zaleca się podawanie maksymalnej dawki wstrzyknięcia dożylnego 0,5 mikrograma/kg. Te zalecenia dawkowania są również stosowane podczas anastomozy "bypass" sercowo-płucnej hipotermicznej (patrz rozdział 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Leczenie skojarzone: Przy dawkach wcześniej zaleconych, remifentanil znacznie zmniejsza ilość potrzebnego leku hipnotycznego do utrzymania znieczulenia. Dlatego izofluran i propofol powinny być podawane w dawkach wcześniej zaleconych, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia. Nie ma danych, które pozwoliłyby na zalecenie dawkowania w przypadku jednoczesnego stosowania remifentanilu i innych leków hipnotycznych innych niż te wskazane w tabeli (patrz "- Dorośli - Leczenie skojarzone" w tej sekcji).

Zalecenia dotyczące postępowania pooperacyjnego u pacjentów

Kontynuacja podawania Ultiva w okresie pooperacyjnym w celu uzyskania analgezji przed wyłączeniem wentylacji: Zaleca się, aby infuzja Ultiva była utrzymana z końcową prędkością infuzji wewnątrzoperacyjnej podczas transferu pacjentów do oddziału opieki pooperacyjnej. Po przybyciu do tego oddziału, poziom analgezji i sedacji pacjenta powinien być ściśle monitorowany, a prędkość infuzji Ultiva powinna być dostosowana do potrzeb pacjenta (patrz rozdział Stosowanie w oddziałach intensywnej opiekiw tej sekcji, aby uzyskać więcej informacji na temat postępowania z pacjentami w oddziałach intensywnej opieki).

Ustanowienie alternatywnej analgezji przed przerwaniem podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, nie pozostanie żadna pozostałość opioidowa w ciągu 5 do 10 minut po przerwaniu podawania. Przed przerwaniem podawania Ultiva, pacjent powinien otrzymać alternatywne leki przeciwbólowe i uspokajające, z wystarczającym wyprzedzeniem, aby umożliwić ustalenie efektów terapeutycznych tych leków. Zaleca się zatem, aby wybór, dawka i czas podawania leku (leków) były zaplanowane przed odłączeniem pacjenta od respiratora.

Zalecenia dotyczące przerwania podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, zgłoszono przypadki nadciśnienia, drgawek i bólu u pacjentów po operacji serca bezpośrednio po przerwaniu podawania Ultiva (patrz rozdział 4 Możliwe działania niepożądaneulotki). Aby zminimalizować ryzyko ich wystąpienia, należy ustanowić odpowiednią alternatywną analgezję (jak wcześniej wskazano), przed przerwaniem infuzji Ultiva. Prędkość infuzji powinna być zmniejszona o 25%, w odstępach co najmniej 10 minut, aż do przerwania infuzji Ultiva.

Podczas odłączania od respiratora nie należy zwiększać infuzji Ultiva, a jedynie wykonywać dostosowania w dół, uzupełnione w razie potrzeby przez podawanie alternatywnych leków przeciwbólowych. Zmiany hemodynamiczne, takie jak nadciśnienie i tahykardia, powinny być leczone, gdy jest to konieczne, przez alternatywne leki.

Gdy są podawane inne leki opioidowe jako część reżimu przejściowego na alternatywną analgezję, pacjent powinien być ściśle monitorowany. Należy zawsze ważyć korzyści uzyskania odpowiedniej analgezji pooperacyjnej wobec potencjalnego ryzyka depresji oddechowej spowodowanej przez te leki.

Podawanie za pomocą kontrolowanej infuzji do celu (TCI)

Indukcja i utrzymanie znieczulenia: Ultiva TCI powinna być stosowana w połączeniu z lekiem hipnotycznym dożylnym lub wziewnym podczas indukcji i utrzymania znieczulenia u dorosłych pacjentów z wentylacją (patrz Tabela 3). W połączeniu z tymi lekami, zwykle osiąga się odpowiedni poziom analgezji dla operacji serca w górnej granicy przedziału stężeń krwi remifentanilu proponowanych dla procedur chirurgii ogólnej. Po titracji remifentanilu w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta, stosowano stężenia krwi tak wysokie jak 20 nanogramów/ml w badaniach klinicznych. Przy dawkach wcześniej zaleconych, remifentanil znacznie zmniejsza ilość potrzebnego leku hipnotycznego do utrzymania znieczulenia. Dlatego izofluran i propofol powinny być podawane tak, jak wskazano wcześniej, aby uniknąć zwiększenia efektów hemodynamicznych, takich jak hipotensja i bradykardia (patrz Tabela 3 i Leczenie skojarzonew tej sekcji).

W Tabeli 11 w rozdziale 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego podano stężenia krwi remifentanilu osiągane przez infuzje kontrolowane ręcznie do informacji.

Zalecenia dotyczące przerwania/kontynuacji w okresie pooperacyjnym: na końcu procedury, gdy infuzja TCI jest zatrzymywana lub zmniejszana, prawdopodobnie wystąpi oddychanie spontaniczne w przedziale stężeń remifentanilu około 2 nanogramów/ml. Podobnie jak w przypadku infuzji kontrolowanej ręcznie, należy podać analgezję pooperacyjną z lekami przeciwbólowymi o dłuższej działaniu przed końcem procedury (patrz zalecenia dotyczące przerwania w przypadku podawania za pomocą kontrolowanej infuzji ręcznej w tej sekcji).

Ponieważ nie ma wystarczających danych, nie zaleca się stosowania Ultiva za pomocą TCI do analgezji pooperacyjnej.

Pacjenci pediatryczni (1 do 12 lat)

Brak jest wystarczających danych, aby podać zalecenie dawkowania dla stosowania podczas operacji serca.

Stosowanie w oddziałach intensywnej opieki

Dorośli

Ultiva może być stosowana w celu zapewnienia analgezji pacjentom z wentylacją mechaniczną, którzy są hospitalizowani w oddziałach intensywnej opieki. Należy podawać leki uspokajające, gdy jest to konieczne.

Skuteczność i bezpieczeństwo Ultiva u pacjentów intensywnej opieki z wentylacją mechaniczną zostały ustalone w kontrolowanych badaniach klinicznych trwających do trzech dni (patrz Pacjenci z niewydolnością nerek w oddziałach intensywnej opiekiw tej sekcji i rozdział 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego). Dlatego nie zaleca się stosowania Ultiva przez więcej niż 3 dni leczenia.

Nie badano stosowania Ultiva za pomocą TCI u pacjentów intensywnej opieki, dlatego nie zaleca się podawania Ultiva za pomocą TCI u tych pacjentów.

U dorosłych zaleca się, aby podawanie Ultiva rozpoczynać od prędkości infuzji 0,1 mikrograma/kg/min (6 mikrogramów/kg/godz.) do 0,15 mikrograma/kg/min (9 mikrogramów/kg/godz.). Prędkość infuzji powinna być dostosowana z przyrostami 0,025 mikrograma/kg/min (1,5 mikrograma/kg/godz.) do uzyskania pożądanego poziomu analgezji. Należy pozwać na okres co najmniej 5 minut między dostosowaniami dawki. Należy regularnie oceniać pacjenta i dostosowywać prędkość infuzji Ultiva w zależności od potrzeb. Jeśli osiągnięto prędkość infuzji 0,2 mikrograma/kg/min (12 mikrogramów/kg/godz.), a wymagana jest sedacja, zaleca się rozpoczęcie podawania odpowiedniego leku uspokajającego (patrz poniższe informacje). Dawka leku uspokajającego powinna być dostosowana w celu uzyskania pożądanego poziomu sedacji. Mogą być wykonywane dodatkowe przyrosty, rzędu 0,025 mikrograma/kg/min (1,5 mikrograma/kg/godz.), w prędkości infuzji Ultiva, jeśli wymagana jest dodatkowa analgezja.

Tabela 4 podsumowuje prędkości infuzji początkowej i przedział dawek dla zapewnienia analgezji pacjentom w oddziałach intensywnej opieki.

W oddziałach intensywnej opieki nie zaleca się podawania Ultiva w strzale.

Stosowanie Ultiva zmniejszy dawkę każdego leku uspokajającego podawanego jednocześnie. W Tabeli 5 podano zalecane dawki początkowe leków uspokajających, w przypadku gdy ich podawanie jest konieczne.

Aby umożliwić oddzielne dostosowanie dawek różnych leków, leki uspokajające nie powinny być przygotowane jako mieszanina w tej samej worku infuzyjnej.

Dodatkowa analgezja dla pacjentów wentylowanych poddawanych procedurom stymulacji: Może być konieczne zwiększenie istniejącej prędkości infuzji Ultiva w celu zapewnienia dodatkowej ochrony przeciwbólowej pacjentom wentylowanym, którzy są poddawani procedurom stymulacji i/lub bolesnym, takim jak aspiracja dotchawicza, opatrunki i fizjoterapia. Zaleca się, aby przez co najmniej 5 minut przed rozpoczęciem procedury stymulacji, utrzymywać prędkość infuzji Ultiva co najmniej 0,1 mikrograma/kg/min (6 mikrogramów/kg/godz.). Dawka może być dostosowana później, co 2 do 5 minut, o 25% do 50%, w odpowiedzi na wymagania dodatkowej analgezji. Podczas procedur stymulacji stosowano średnią prędkość infuzji 0,25 mikrograma/kg/min (15 mikrogramów/kg/godz.), a maksymalnie 0,74 mikrograma/kg/min (45 mikrogramów/kg/godz.) w celu zapewnienia dodatkowej anestezji.

Ustanowienie alternatywnej analgezji przed przerwaniem podawania Ultiva: Ze względu na bardzo szybkie wyłączenie działania Ultiva, nie pozostanie żadna pozostałość opioidowa w ciągu 5 do 10 minut po przerwaniu podawania, niezależnie od czasu trwania infuzji. Po podawaniu Ultiva, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia tolerancji, hiperalgezji i zmian hemodynamicznych związanych z jej stosowaniem w oddziale intensywnej opieki (patrz rozdział 4.4 Ostrzeżenia i środki ostrożności). Dlatego przed przerwaniem podawania Ultiva, pacjenci powinni otrzymać alternatywne leki przeciwbólowe i uspokajające, aby zapobiec hiperalgezji i związanym z nią zmianom hemodynamicznym. Leki te powinny być podawane z wystarczającym wyprzedzeniem, aby umożliwić ustalenie efektów terapeutycznych. Wśród dostępnych opcji analgetycznych znajdują się leki przeciwbólowe o działaniu przedłużonym, podawane doustnie, dożylnie lub regionalnie, kontrolowane przez pielęgniarki lub pacjentów. Te techniki powinny być zawsze dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjentów, podczas zmniejszania infuzji Ultiva. Zaleca się, aby wybór, dawka i czas podawania leku (leków) były zaplanowane przed przerwaniem podawania Ultiva.

Istnieje możliwość rozwoju tolerancji w czasie podczas długotrwałego stosowania agonistów receptorów μ-opioidowych.

Zalecenia dotyczące wyłączenia wentylacji i przerwania podawania Ultiva: W celu zapewnienia stopniowego wyłączenia reżimu dawkowania z Ultiva, zaleca się, aby prędkość infuzji Ultiva była stopniowo dostosowywana do 0,1 mikrograma/kg/min (6 mikrogramów/kg/godz.) w ciągu do 1 godziny przed wyłączeniem wentylacji.

Po wyłączeniu wentylacji, prędkość infuzji powinna być zmniejszana o 25%, w odstępach co najmniej 10 minut, aż do przerwania infuzji. Podczas wyłączania wentylacji, nie należy zwiększać infuzji Ultiva, a jedynie wykonywać dostosowania w dół, uzupełnione w razie potrzeby przez podawanie alternatywnych leków przeciwbólowych.

Po przerwaniu podawania Ultiva, kaniula dożylna powinna być wypłukana lub usunięta, aby uniknąć późniejszego niezamierzonego podania leku.

Gdy są podawane leki opioidowe jako część reżimu przejściowego na alternatywną analgezję, pacjent powinien być ściśle monitorowany. Należy zawsze ważyć korzyści uzyskania odpowiedniej analgezji pooperacyjnej wobec potencjalnego ryzyka depresji oddechowej spowodowanej przez te leki.

Pacjenci pediatryczni w oddziałach intensywnej opieki

Brak jest danych na temat stosowania u populacji pediatrycznej.

Pacjenci z niewydolnością nerek w oddziałach intensywnej opieki

Nie jest konieczne dostosowanie dawek zaleconych wcześniej, podczas podawania Ultiva pacjentom z niewydolnością nerek, w tym tym, którzy są poddawani dializie, jednakże klirens metabolitu kwasu karboksylowego jest zmniejszony u pacjentów z niewydolnością nerek (patrz rozdział 5.2 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Pacjenci ze szczególnymi potrzebami

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Znieczulenie ogólne: Dawka początkowa remifentanilu podawana pacjentom powyżej 65 lat powinna być połową zalecanej dla dorosłych, a następnie powinna być dawkowana w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta, ponieważ u tej populacji pacjentów zaobserwowano zwiększoną wrażliwość na działanie farmakologiczne remifentanilu. To dostosowanie dawki dotyczy wszystkich faz znieczulenia, w tym indukcji, utrzymania i analgezji pooperacyjnej.

Ze względu na zwiększoną wrażliwość pacjentów starszych na Ultiva, stężenie początkowe do osiągnięcia podczas podawania Ultiva za pomocą TCI u tej populacji powinno wynosić 1,5 do 4 nanogramów/ml, a następnie powinno być dostosowane w zależności od odpowiedzi.

Znieczulenie serca: Nie jest wymagane zmniejszenie dawki początkowej (patrz sekcja Znieczulenie serca).

Intensywna opieka: Nie jest wymagane zmniejszenie dawki początkowej (patrz Stosowanie w oddziałach intensywnej opiekiw tej sekcji).

Pacjenci otyli

Zaleca się, aby dawkowanie Ultiva podawanej za pomocą kontrolowanej infuzji ręcznej u pacjentów otyłych było zmniejszone i oparte na idealnej masie ciała, ponieważ klirens i objętość dystrybucji remifentanilu są lepiej skorelowane z idealną masą ciała niż z rzeczywistą masą ciała.

Ponieważ zbadano ograniczoną liczbę pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, nie ma podstaw do zaleceń dotyczących dawkowania. Niemniej jednak, pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby mogą być nieco bardziej wrażliwi na działanie depresji oddechowej remifentanilu (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności). Ci pacjenci powinni być ściśle monitorowani, a dawka remifentanilu powinna być dostosowana w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.

Neurochirurgia

Ograniczona wiedza kliniczna na temat pacjentów poddawanych neurochirurgii wykazała, że nie są wymagane specjalne zalecenia dawkowania.

Pacjenci z grup III/IV klasyfikacji ASA

Znieczulenie ogólne: Jak można było oczekiwać, działania hemodynamiczne potężnych opioidów są bardziej wyraźne u pacjentów z grup III/IV klasyfikacji ASA, dlatego należy zachować ostrożność podczas podawania Ultiva tym pacjentom. Zaleca się zatem, aby dawkę początkową zmniejszyć, a następnie wykonać dostosowanie.

W przypadku podawania za pomocą TCI, należy stosować mniejsze stężenie początkowe, 1,5 do 4 nanogramów/ml, u pacjentów należących do grup III i IV klasyfikacji ASA, a następnie dostosowywać w zależności od odpowiedzi.

Znieczulenie serca: Nie jest wymagane zmniejszenie dawki początkowej (patrz sekcja Znieczulenie serca).

Przeciwwskazania

Ponieważ Ultiva zawiera glicynę, jest przeciwwskazana do podawania przez wstrzyknięcie dożylne i podpajęczynówkowe (patrz rozdział 5.3 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Ultiva jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną, a także u pacjentów z nadwrażliwością na którąkolwiek z pozostałych substancji pomocniczych.

Szybkie odwrócenie działania / Przejście na alternatywny środek przeciwbólowy

Ze względu na bardzo szybkie odwrócenie działania Ultiva, nie pozostanie żadna pozostała aktywność opioidowa w ciągu 5-10 minut po przerwaniu podawania Ultiva. U pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym, u których przewiduje się ból pooperacyjny, należy podać leki przeciwbólowe przed przerwaniem podawania Ultiva. Podczas stosowania w oddziałach intensywnej terapii (patrz Punkt 4.2 Dawkowanie i sposób podawania) należy uwzględnić możliwość wystąpienia tolerancji, hiperalgezji oraz zmian hemodynamicznych. Przed przerwaniem leczenia Ultiva należy podać pacjentom alternatywne leki uspokajające i przeciwbólowe. Należy pozostawić wystarczająco dużo czasu, aby osiągnąć efekt terapeutyczny leku przeciwbólowego o dłuższym czasie działania. Wybór, dawka i czas podawania leku (lub leków) powinny być zaplanowane i dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta oraz do rodzaju zabiegu chirurgicznego, jakemu zostanie poddany, oraz do poziomu opieki pooperacyjnej.

Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub innych pokrewnych leków

Jednoczesne stosowanie Ultiva i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub innych pokrewnych leków, może powodować sedację, depresję oddechową, śpiączkę i śmierć. Ze względu na te ryzyka, jednoczesne przepisywanie tych leków powinno być zastrzeżone dla pacjentów, u których nie ma alternatywnych metod leczenia. Jeśli zdecyduje się na przepisanie Ultiva wraz z tymi lekami, należy stosować najniższą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas.

Pacjenci powinni być ściśle monitorowani w celu wykrycia objawów i symptomów depresji oddechowej oraz sedacji. W tym celu zaleca się, aby poinformować pacjentów i ich opiekunów o tych objawach (patrz Interakcje z innymi lekami oraz inne rodzaje interakcji).

Przerwanie leczenia i zespół abstynencyjny

Powtarzające się podawanie w krótkich odstępach czasu przez dłuższy okres może prowadzić do rozwoju zespołu abstynencyjnego po przerwaniu leczenia. Po przerwaniu leczenia remifentanilem zgłaszano rzadko symptomy, takie jak tachykardia, nadciśnienie i pobudzenie, szczególnie po nagłym przerwaniu leczenia po długotrwałym podawaniu trwającym dłużej niż 3 dni. W przypadku wystąpienia tych objawów, ponowne wprowadzenie i stopniowe zmniejszanie podawania leku były korzystne. Nie zaleca się stosowania Ultiva u pacjentów intensywnej terapii z mechaniczną wentylacją w leczeniu trwającym dłużej niż 3 dni.

Sztywność mięśni - zapobieganie i leczenie

Przy zalecanych dawkach może wystąpić sztywność mięśni. Jak w przypadku innych opioidów, częstość występowania sztywności mięśni jest związana z dawką i szybkością podawania. Dlatego też powolne wstrzyknięcia bolusowe powinny być podawane przez co najmniej 30 sekund.

Sztywność mięśni wywołana przez remifentanil powinna być leczona w zależności od stanu klinicznego pacjenta przy użyciu odpowiednich środków wspomagających. Nadmierna sztywność mięśni, która występuje podczas indukcji znieczulenia, powinna być leczona przez podanie leku blokującego neuromięśniowo i/lub dodatkowych leków uspokajających. Sztywność mięśni obserwowana podczas stosowania remifentanilu jako leku przeciwbólowego może być leczona przez przerwanie lub zmniejszenie szybkości podawania remifentanilu. Rozwiązanie sztywności mięśni po przerwaniu podawania remifentanilu następuje w ciągu kilku minut. Alternatywnie można podać antagonistę opioidowego, jednakże może to unieczynnić lub osłabić efekt przeciwbólowy remifentanilu.

Depresja oddechowa - zapobieganie i leczenie

Jak we wszystkich przypadkach potężnych opioidów, głęboka analgezja jest acompañana przez znaczną depresję oddechową. W związku z tym, remifentanil powinien być stosowany tylko w obszarach wyposażonych w urządzenia do monitorowania i leczenia depresji oddechowej. Należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów z dysfunkcją oddechową. Wystąpienie depresji oddechowej powinno być odpowiednio leczone, w tym przez zmniejszenie szybkości podawania o do 50% lub tymczasowe przerwanie podawania. W przeciwieństwie do innych analogów fentanilu, remifentanil nie wykazał się powodowaniem depresji oddechowej nawrotowej, nawet po długotrwałym podawaniu. Niemniej jednak, ponieważ wiele czynników może wpływać na powrót do zdrowia po operacji, ważne jest upewnienie się, że pacjent osiągnie pełną świadomość i odpowiednią wentylację przed opuszczeniem sali pooperacyjnej.

Skutki sercowo-naczyniowe

Ryzyko wystąpienia skutków sercowo-naczyniowych, takich jak nadciśnienie i bradykardia, które bardzo rzadko prowadzą do asystolii/zatrzymania serca (patrz punkt 4 Charakterystyki Produktu Leczniczego i Interakcje z innymi lekami oraz inne rodzaje interakcji), może być zmniejszone przez spowolnienie szybkości podawania Ultiva lub dawek anestetyków podawanych jednocześnie, lub przez podanie dożylnych płynów, leków vazopresyjnych lub antycholinergicznych, według uznania.

Pacjenci osłabieni, z hipowolemią, nadciśnieniem i starsi pacjenci mogą być bardziej wrażliwi na skutki sercowo-naczyniowe remifentanilu.

Niezamierzone podanie

W martwym przestrzeni drogi do podania dożylnego i/lub w kanule może znajdować się wystarczająca ilość Ultiva, aby spowodować depresję oddechową, apneę i/lub sztywność mięśni, jeśli kanał zostanie opróżniony z płynami dożylnymi lub innymi lekami. Można temu zapobiec, podając Ultiva w drodze do podania dożylnego o dużej szybkości lub przez drogę do podania dożylnego o szybkości efektu, którą usuwa się po przerwaniu podawania Ultiva.

Noworodki/niemowlęta

Dostępne są ograniczone dane na temat stosowania u noworodków/niemowląt poniżej 1 roku życia (patrz Dawkowanie i sposób podawania- Noworodki/niemowlęta (poniżej 1 roku życia)oraz punkt 5.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego).

Tolerancja i zaburzenie związane z używaniem opioidów (nadużywanie i uzależnienie)

Powtarzające się podawanie opioidów może prowadzić do tolerancji, uzależnienia fizycznego i psychicznego oraz zaburzenia związanego z używaniem opioidów (TCO). Nadużywanie lub niezamierzone używanie opioidów może prowadzić do przedawkowania i/lub śmierci. Ryzyko wystąpienia TCO jest większe u pacjentów z osobistymi lub rodzinными (rodzice lub rodzeństwo) przypadkami zaburzeń związanych z używaniem substancji (w tym zaburzenia związanego z używaniem alkoholu), u palaczy lub u pacjentów z osobistymi przypadkami innych zaburzeń zdrowia psychicznego (np. depresja, lęk lub zaburzenia osobowości).

Ultiva zawiera sodę

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na fiolkę; jest to ilość nieznaczna.

Interakcje z innymi lekami oraz inne rodzaje interakcji

Remifentanil nie jest metabolizowany przez cholinoesterazę w osoczu, dlatego też nie przewiduje się interakcji z lekami, które są metabolizowane przez ten enzym.

Jak w przypadku innych leków opioidowych, remifentanil, podawany przez kontrolowaną perfuzję ręczną lub przez TCI, zmniejsza dawki anestetyków dożylnych lub wziewnych, a także benzodiazepin, wymaganych w znieczuleniu (patrz Dawkowanie i sposób podawania). Jeśli nie zmniejszy się dawek leków depresyjnych OUN, podawanych jednocześnie, pacjenci mogą doświadczyć zwiększonej częstości występowania niepożądanych reakcji związanych z używaniem tych leków.

Leki uspokajające, takie jak benzodiazepiny lub inne pokrewne leki: jednoczesne stosowanie opioidów z lekami uspokajających, takimi jak benzodiazepiny lub innymi pokrewnymi lekami, zwiększa ryzyko sedacji, depresji oddechowej, śpiączki i śmierci, ze względu na sumowanie efektu depresyjnego OUN. Dawkę i czas trwania leczenia Ultiva z tymi lekami należy ograniczyć (patrz Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności). Jednoczesne stosowanie opioidów i gabapentynoidów (gabapentyny i pregabaliny) zwiększa ryzyko przedawkowania opioidów, depresji oddechowej i śmierci.

Podanie remifentanilu z lekiem serotoninergicznym, takim jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (IRSN) lub inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), może zwiększyć ryzyko wystąpienia potencjalnie śmiertelnej choroby, takiej jak zespół serotoninowy. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu IMAO. Należy przerwać leczenie IMAO nieodwracalnymi co najmniej 2 tygodnie przed zastosowaniem remifentanilu.

Skutki sercowo-naczyniowe Ultiva (nadcisionienie i bradykardia - patrz punkt 4 Charakterystyki Produktu Leczniczego i Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności) mogą być nasilone u pacjentów, którzy otrzymują jednocześnie leki depresyjne układu sercowo-naczyniowego, takie jak beta-blokery i blokery kanałów wapniowych.

Po otrzymaniu Ultiva zaleca się unikanie spożywania napojów alkoholowych.

Płodność, ciąża i laktacja

Ciąża

Brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań na kobietach w ciąży. Ultiva powinna być stosowana w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Laktacja

Nie wiadomo, czy remifentanil jest wydalany z mlekiem matki. Niemniej jednak, ponieważ analityki fentanilu są wydalane z mlekiem matki, a ponieważ wykryto obecność substancji związanych z remifentanilem w mleku szczura po podaniu remifentanilu, należy ostrzec matki karmiące, aby przestały karmić piersią przez 24 godziny po podaniu remifentanilu.

Poród i porodzenie

Brak jest wystarczającej ilości danych, aby zalecić stosowanie remifentanilu podczas porodu lub cesarskiego cięcia. Wiadomo, że remifentanil przenika przez barierę łożyskową, a analityki fentanilu mogą powodować depresję oddechową u noworodka. Jeśli jednak zostanie podany remifentanil, należy monitorować pacjenta i noworodka pod kątem objawów nadmiernej sedacji lub depresji oddechowej (patrz Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności).

Przedawkowanie

Jak we wszystkich przypadkach potężnych leków przeciwbólowych opioidowych, przedawkowanie objawi się nasileniem przewidywalnych działań farmakologicznych remifentanilu. Ze względu na bardzo krótki czas działania Ultiva, potencjalne ryzyko niepożądanych skutków przedawkowania jest ograniczone do okresu bezpośrednio po podaniu leku. Odpowiedź na przerwanie podawania leku jest szybka, a powrót do stanu początkowego następuje w ciągu 10 minut.

W przypadku przedawkowania lub podejrzenia przedawkowania, należy wykonać następujące czynności: przerwać podawanie Ultiva, utrzymać drożność dróg oddechowych, rozpocząć wspomaganie lub kontrolowaną wentylację z tlenem i odpowiednio utrzymać funkcję sercowo-naczyniową. Jeśli depresja oddechowa jest związana z sztywnością mięśni, może być konieczne zastosowanie leku blokującego neuromięśniowo, aby ułatwić wspomaganie lub kontrolowaną wentylację. W leczeniu nadciśnienia można stosować dożylne płyny, leki vazopresyjne oraz inne środki wspomagające.

Można podać dożylnie antagonistę opioidowego, taki jak nalokson, jako specyficzne antidotum w leczeniu ciężkiej depresji oddechowej i sztywności mięśni. Jest mało prawdopodobne, aby czas trwania depresji oddechowej po przedawkowaniu Ultiva był dłuższy niż czas działania antagonisty opioidowego.

Niezdolności

Ultiva powinna być rekonstytuowana i rozcieńczona tylko z zalecanymi roztworami do perfuzji (patrz Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacji).

Ultiva nie powinna być rekonstytuowana, rozcieńczona lub mieszana z roztworem Ringerowskim lub roztworem Ringerowskim z glukozą 5%.

Nie należy mieszać Ultiva z propofolem w tej samej worku z perfuzją przed podaniem.

Nie zaleca się podawania Ultiva w tej samej drodze dożylnej z krwią, osoczem lub plazmą, ponieważ obecność niespecyficznych esteraz w produktach krwiopochodnych może prowadzić do hydrolizy remifentanilu do nieaktywnego metabolitu.

Ultiva nie powinna być mieszana z innymi lekami przed podaniem.

Okres ważności

Ampułki:

Ampułki 1 mg: 18 miesięcy

Ampułki 2 mg: 2 lata

Ampułki 5 mg: 3 lata

Roztwór rekonstytuowany:

Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną podczas stosowania roztworu rekonstytuowanego przez 24 godziny w 25°C. Z punktu widzenia mikrobiologicznego, produkt powinien być użyty natychmiast. Jeśli nie jest użyty natychmiast, czasy i warunki przechowywania roztworu rekonstytuowanego przed użyciem są odpowiedzialnością osoby, która go używa, i zwykle nie powinny przekraczać 24 godzin w 2-8°C, chyba że rekonstytucja została wykonana w sterylnej, kontrolowanej i zwalidowanej atmosferze.

Roztwór rozcieńczony:

Wszystkie roztwory rozcieńczone Ultiva powinny być użyte natychmiast. Każdy niewykorzystany roztwór rozcieńczony powinien być wyrzucony.

Specjalne środki ostrożności podczas usuwania i innych manipulacji

Do przygotowania podania dożylnego Ultiva należy dodać 1, 2 lub 5 ml rozcieńczalnika, aby otrzymać roztwór rekonstytuowany o stężeniu 1 mg/ml remifentanilu. Roztwór rekonstytuowany jest przezroczysty, bezbarwny i praktycznie wolny od cząstek. Po rekonstytucji należy zbadać wizualnie produkt (jeśli pozwala na to opakowanie), aby sprawdzić, czy nie ma cząstek, zmiany koloru lub uszkodzenia opakowania. Należy wyrzucić każdy roztwór, w którym występują takie wady. Produkt rekonstytuowany jest przeznaczony do jednorazowego użycia. Usunięcie nieużytego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, powinno być wykonane zgodnie z lokalnymi przepisami.

Ultiva nie powinna być podawana przez kontrolowaną perfuzję ręczną bez rozcieńczenia do stężeń 20-250 mikrogramów/ml (50 mikrogramów/ml jest zalecane w przypadku dorosłych i 20-25 mikrogramów/ml u dzieci w wieku 1 roku lub starszych).

Ultiva nie powinna być podawana przez TCI bez rozcieńczenia (20-50 mikrogramów/ml jest zalecane w przypadku podawania przez TCI).

Rozcieńczenie zależy od technicznych możliwości urządzenia do perfuzji oraz od przewidywanych potrzeb pacjenta.

Rozcieńczenie powinno być wykonane przy użyciu jednego z następujących płynów dożylnych:

Po rozcieńczeniu należy zbadać wizualnie produkt, aby upewnić się, że jest przezroczysty, bezbarwny, praktycznie wolny od cząstek i że opakowanie nie jest uszkodzone. Należy wyrzucić każdy roztwór, w którym występują takie wady.

Ultiva jest kompatybilna z następującymi płynami dożylonymi, gdy jest podawana przez cewnik dożylny:

Ultiva wykazała kompatybilność z propofolem, gdy jest podawana przez cewnik dożylny.