


Zapytaj lekarza o receptę na SUTRIL 10 mg TABLETKI
Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika
SUTRIL 10 mg tabletki
Torasemid
Przed rozpoczęciem stosowania leku przeczytaj uważnie całą ulotkę
Zawartość ulotki:
Sutril 10 mg jest lekiem moczopędnym (zwiększającym wydalanie moczu) należącym do grupy leków określanych jako „Moczopędne o wysokim pułapie”. Wskazany jest do:
Nie stosuj SUTRIL HTA 2,5 mg
Zwróć szczególną uwagę na SUTRIL HTA 2,5 mg
Stosowanie innych leków
Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz lub stosowałeś niedawno inne leki, w tym także te, które nie wymagają recepty.
Ponadto powinieneś poinformować swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków, z którymi torasemid może wchodzić w interakcje:
Stosowanie SUTRIL HTA 2,5 mg z pokarmem i napojami
Tabletki należy przyjmować z niewielką ilością płynu, nie rozgryzając, podczas śniadania.
Stosowanie u dzieci
Ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność torasemidu u dzieci nie zostały ustalone, nie zaleca się stosowania torasemidu u dzieci.
Stosowanie u osób starszych
Nie zaobserwowano różnic w skuteczności lub bezpieczeństwie w zależności od wieku pacjenta.
Ciąża i laktacja
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Nie zaleca się stosowania torasemidu w czasie ciąży.
Nie wiadomo, czy torasemid przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się jego stosowania w czasie karmienia piersią.
Jazda pojazdami i obsługa maszyn
Ten lek może zaburzać zdolność reagowania, co należy wziąć pod uwagę w przypadku konieczności prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. Efekt ten nasila się, gdy lek jest stosowany jednocześnie z alkoholem.
Sutril HTA 2,5 mg zawiera laktozę
Ten lek zawiera laktozę. Jeśli Twój lekarz poinformował Cię o nietolerancji niektórych cukrów, skonsultuj się z nim przed zastosowaniem tego leku.
Stosuj się ściśle do wskazówek dotyczących dawkowania SUTRIL 10 mg podanych przez Twojego lekarza. Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli masz wątpliwości.
Dawka normalna u dorosłych waha się między 5 mg a 20 mg na dobę, ale Twój lekarz może ją zwiększyć do mniej więcej podwójnej dawki w razie potrzeby.
Tabletki SUTRIL 10 mg są przeznaczone do podawania doustnego.
Tabletki należy przyjmować z niewielką ilością płynu, nie rozgryzając, podczas śniadania.
Jeśli przyjmujesz więcej SUTRIL 10 mg, niż powinieneś
Jeśli przyjmujesz więcej Sutrilu, niż powinieneś, może dojść do zwiększonej ilości moczu i wystąpienia senności, zaburzeń świadomości, osłabienia i zawrotów głowy.
W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. (91) 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.
Jeśli zapomnisz przyjąć SUTRIL 10 mg
Nie przyjmuj podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego produktu, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Podobnie jak wszystkie leki, SUTRIL 10 mg może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.
Podczas długotrwałego leczenia mogą wystąpić zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej.
Okazjonalnie, szczególnie na początku leczenia, może wystąpić ból głowy, zawroty głowy, zmęczenie, osłabienie, skurcze mięśni oraz dolegliwości gastrointestinalne (np. utrata apetytu, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie).
W rzadkich przypadkach może wystąpić suchość w ustach oraz dolegliwości w kończynach, a w pojedynczych przypadkach mogą wystąpić zaburzenia widzenia oraz reakcje alergiczne (np. świąd, plamy na skórze, zaczerwienienie).
U pacjentów z trudnościami w oddawaniu moczu (np. z powodu przerostu prostaty) zwiększony przepływ moczu może powodować zatrzymanie moczu. Z powodu zwiększonej produkcji moczu może wystąpić spadek ciśnienia krwi, stany splątania, oraz wyjątkowo, zakrzepy, zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa, zawał serca, nagła utrata przytomności (utrata świadomości) oraz kolaps krążeniowy, szczególnie jeśli doszło do utraty dużej ilości płynów i soli.
Czasami obserwowano wzrost poziomu kwasu moczowego, cukru, triglicerydów i cholesterolu we krwi.
Opisano następujące działania niepożądane:
Częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób)
Dolegliwości gastrointestinalne (np. utrata apetytu, nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcie, biegunka), astenia, zmęczenie, zwiększenie pH krwi (zaburzenia kwasowo-zasadowe), zaburzenia elektrolitowe i płynowe (np. zmniejszenie całkowitej objętości krwi, zmniejszenie stężenia sodu i/lub potasu we krwi), skurcze mięśni, bóle głowy, zawroty głowy, nudności, zwiększenie częstotliwości mikcji, zaburzenia erekcji.
Nieczęste (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób)
Zatrucie glikozydami nasercowymi, zwiększenie poziomu glukozy, kwasu moczowego i lipidów, takich jak triglicerydy lub cholesterol we krwi, zatrzymanie moczu spowodowane zwiększonym przepływem moczu u pacjentów z trudnościami w oddawaniu moczu, zwiększenie objętości pęcherza moczowego (np. z powodu przerostu prostaty), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (np. gamma-glutamylotransferazy).
Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)
Dolegliwości w kończynach, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi.
Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 10000 osób)
Wysypka, reakcje alergiczne (np. świąd, plamy na skórze, zaczerwienienie, wrażliwość na światło słoneczne).
Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)
Zawał serca, spadek ciśnienia krwi, zakrzepy, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie, zwiększenie częstotliwości serca, kolaps krążeniowy (szczególnie jeśli doszło do utraty dużej ilości płynów i soli), niedokrwienie mięśnia sercowego (zaburzenia krążenia), utrata świadomości, zatorowość (zakrzepica), zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość), zmniejszenie liczby leukocytów we krwi (leukopenia), anemia, zaburzenia widzenia, szumy uszne (szumiące w uszach), głuchota, zapalenie trzustki (pankreatitis), suchość w ustach, uczucie drętwienia w ciele (parestezje), zmniejszenie krążenia krwi w mózgu (niedokrwienie mózgu), splątanie, ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevens-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka).
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tej ulotce. Możesz również zgłaszać je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji leków stosowanych u ludzi: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do dostarczenia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.
Przechowuj poza zasięgiem i widocznością dzieci.
Nie stosuj SUTRIL 10 mg po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu po dacie CAD. Data ważności to ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Opakowania i leki, których nie potrzebujesz, oddaj do punktu zbiórki w aptece. W przypadku wątpliwości poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.
Skład SUTRIL 10 mg tabletek
Wygląd produktu i zawartość opakowania
SUTRIL 10 mg tabletki są tabletkami białymi, okrągłymi i rowkowanymi. Dostępne są w opakowaniach po 30 tabletek.
Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie
Posiadacz pozwolenia
FERRER INTERNACIONAL, S.A.
Gran Vía Carlos III, 94
08028 Barcelona
Hiszpania
Odpowiedzialny za wytwarzanie
FERRER INTERNACIONAL, S.A.
C/ Buscallá, 1-9
08173 Sant Cugat del Vallès- Barcelona
Hiszpania
Lub
ROCHE FARMA, S.A.
Josefa Valcarcel, 42
Madryt
Hiszpania
Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:Styczeń 2024
Średnia cena SUTRIL 10 mg TABLETKI w listopad 2025 to około 5.29 €. Ceny mogą się różnić w zależności od regionu, apteki oraz wymogu recepty. Zawsze sprawdź aktualne informacje w lokalnej aptece.
Najlepsze odpowiedniki z tą samą substancją czynną i działaniem terapeutycznym.
Konsultacja w sprawie dawkowania, działań niepożądanych, interakcji, przeciwwskazań i odnowienia recepty na SUTRIL 10 mg TABLETKI – decyzja należy do lekarza, zgodnie z lokalnymi przepisami.