RAPIBLOC 300 MG PROSZEK DO PRZYGOTOWANIA ROZTWORU DO WLEWU

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: Informacje dla pacjenta

Rapibloc 300 mg proszek do sporządzania roztworu do infuzji

chlorowodorek landiololu

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką.
• Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest Rapibloc i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Rapibloc
3. Jak stosować Rapibloc
4. Możliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie Rapibloc
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Rapibloc i w jakim celu się go stosuje

Rapibloc zawiera substancję czynną chlorowodorek landiololu. Należy do grupy leków zwanych „betablokerami”. Działanie polega na przekształceniu nieregularnych lub szybkich skurczów serca w skurcze normalne.

Ten lek stosuje się u dorosłych w celu leczenia problemów z rytmem serca, gdy serce bije zbyt szybko.

Stosuje się go podczas lub bezpośrednio po zabiegu chirurgicznym lub w innych sytuacjach, gdy konieczne jest kontrolowanie skurczów serca.

2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Rapibloc

Lekarz nie poda Ci Rapibloc, jeśli:

• Jesteś uczulony na landiolol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• Masz bardzo wolny rytm serca (mniej niż 50 skurczów na minutę).
• Masz szybki lub nieregularny rytm serca (zespół „chorego zatoki”).
• Masz ciężkie zaburzenia przewodzenia w sercu. Zaburzenia przewodzenia w sercu to problemy z sygnałami elektrycznymi, które kontrolują skurcze serca.
• Masz problemy z dopływem krwi do serca (zespół „wstrząsu kardiogennego”).
• Masz bardzo niskie ciśnienie krwi.
• Masz ciężkie objawy niewydolności serca.
• Masz zwiększone ciśnienie w płucach (nadciśnienie płucne).
• Cierpisz na chorobę gruczołów zwanych feochromocytoma, która nie została leczona. Feochromocytoma powstaje w gruczołach nadnerczowych i może powodować nagły wzrost ciśnienia krwi, silne bóle głowy, potliwość i zwiększenie skurczów serca.
• Masz objawy astmy, które szybko się nasilają.
• Masz bardzo wysoki poziom kwasów w organizmie (ciężka kwasica metaboliczna), który nie może być skorygowany.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania tego leku.
• Rapibloc jest proszkiem i musi być rozpuszczony przez lekarza lub pielęgniarkę przed podaniem.
• Zwykle będziesz mieć stale monitorowane skurcze serca, ciśnienie krwi i aktywność elektryczną serca podczas leczenia tym lekiem.

Lekarz będzie szczególnie ostrożny przy stosowaniu tego leku, jeśli:

• Masz cukrzycę lub niski poziom cukru we krwi. Landiolol może maskować objawy niskiego poziomu cukru we krwi.
• Masz niskie ciśnienie krwi.
• Masz zespół „przedwczesnego pobudzenia” w połączeniu z nieregularnym i szybkim rytmem serca (migotanie przedsionków).
• • Masz problemy z sygnałami elektrycznymi, które kontrolują skurcze serca (zaburzenia przewodzenia w sercu).
• Masz problemy z postępem impulsów elektrycznych przez serce i otrzymujesz werapamil lub diltiazem.
• • Cierpisz na szczególny rodzaj dławicy piersiowej (ból w klatce piersiowej) zwany „dławicą Prinzmetala”.
  • Masz lub miałeś problemy z sercem (takie jak niewydolność serca). Lekarz będzie Cię ściśle monitorował, aby wykryć wszelkie objawy sercowe. Jeśli to konieczne, leczenie zostanie przerwane, dawka zostanie zmniejszona lub zostanie rozpoczęte specjalne leczenie.
• Cierpisz na pewne zaburzenia rytmu serca zwane zaburzeniami rytmu serca i:
• • masz inne problemy sercowe lub
  • stosujesz inne leki na serce
  • Masz problemy z nerkami.
  • Cierpisz na chorobę gruczołów zwanych feochromocytoma, która została leczona lekami zwanych blokerami receptorów alfa.
• Masz zwężenie dróg oddechowych lub świszczący oddech, jak w przypadku astmy.
• Masz problemy z krążeniem, takie jak bladość palców (choroba Raynauda) lub bóle, zmęczenie i czasem palenie się w nogach.
• Cierpisz na alergie lub masz ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktycznych (ciężkich reakcji alergicznych). Rapibloc może sprawić, że alergie staną się cięższe i trudniejsze do leczenia.

Jeśli którykolwiek z powyższych punktów odnosi się do Twojej sytuacji (lub nie jesteś pewien), skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania tego leku.

Pozostałe leki i Rapibloc

Poinformuj lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inne leki. Dotyczy to również leków, które kupiłeś bez recepty, w tym leków ziołowych i produktów naturalnych. Lekarz sprawdzi, czy żaden inny lek, który stosujesz, nie zmienia działania Rapibloc.

W szczególności poinformuj lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• Leki stosowane w celu leczenia problemów z rytmem serca (takie jak diltiazem, werapamil, propafenon, disopiramid, amiodaron i preparaty cyjanowcowe) oraz leki stosowane w celu leczenia nadciśnienia tętniczego (takie jak nifedypina).
• Leki stosowane w celu leczenia cukrzycy, w tym insulina i leki doustne.
• Leki stosowane zwykle podczas operacji w celu rozluźnienia mięśni (takie jak suksametonium) lub leki stosowane w celu odwrócenia działania rozluźniaczy mięśni zwanych inhibitorami cholinoesterazy (takie jak neostygmina, distygmina i edrofonium). Lekarz będzie również szczególnie ostrożny przy stosowaniu landiololu podczas operacji, gdy otrzymujesz znieczulenie i inne leczenia.
• Leki znane jako blokery ganglionowe (takie jak trimetafan).
• Leki stosowane jako środki przeciwbólowe, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
• Floktafenina, która jest środkiem przeciwbólowym.
• Amisulpryd, lek stosowany w celu leczenia problemów psychicznych.
• Leki przeciwdepresyjne „trójcykliczne” (takie jak imipramina i amitryptylina).
• Barbiturany (takie jak fenobarbital, stosowany w celu leczenia padaczki).
• Fenotiazyny (takie jak chlorpromazyna, stosowana w celu leczenia zaburzeń psychicznych).
• Leki stosowane w celu leczenia astmy.
• Leki, które mogą obniżać ciśnienie krwi (takie jak reserpina i klonidyna).
• Adrenalina, stosowana w celu leczenia reakcji alergicznych.
• Heparyna, stosowana w celu rozrzedzania krwi.

Jeśli nie jesteś pewien, czy którykolwiek z powyższych punktów odnosi się do Twojej sytuacji, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania Rapibloc.

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Dane dotyczące stosowania landiololu w czasie ciąży są ograniczone. Ze względu na brak doświadczenia nie zaleca się stosowania tego leku w czasie ciąży.

Poinformuj lekarza, jeśli karmisz piersią. Landiolol może przenikać do mleka matki, dlatego nie powinien być stosowany w czasie karmienia piersią.

Rapibloc zawiera sodę

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na fiolkę, co oznacza, że jest „w zasadzie wolny od sodu”.

3. Jak stosować Rapibloc

• Landiolol jest proszkiem i musi być rozpuszczony przez lekarza lub pielęgniarkę. Podawany jest w postaci infuzji przez igłę do żyły.
• Dawka musi być dostosowana indywidualnie. Może być podana dawka początkowa przed dawką podtrzymującą. Lekarz ustali schemat dawkowania i dostosuje dawkę w razie potrzeby.
• Czas trwania leczenia zależy od efektu i możliwych działań niepożądanych. Lekarz ustali czas trwania leczenia.
• Podczas stosowania landiololu będziesz mieć stale monitorowane skurcze serca, ciśnienie krwi i aktywność elektryczną serca.
• Po osiągnięciu stanu stabilnego możliwe jest podanie innego leku na serce, jednocześnie zmniejszając dawkę landiololu.

Zwykle nie jest konieczne zmienianie dawki tego leku, jeśli masz zaawansowany wiek.

Jeśli masz problemy z nerkami, lekarz podejmie niezbędne środki ostrożności.

Niewydolność wątroby

Jeśli masz problemy z wątrobą, lekarz rozpocznie leczenie od niższej dawki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Doświadczenie w stosowaniu landiololu u dzieci i młodzieży jest ograniczone. Lekarz podejmie decyzję o leczeniu landiololem.

Jeśli przyjmujesz więcej Rapibloc, niż powinieneś

Jeśli masz wrażenie, że przyjąłeś zbyt dużo landiololu, powiedz o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Lekarz podejmie niezbędne środki (leczenie może być natychmiast przerwane, a Ty możesz otrzymać leczenie wspomagające).

Jeśli przyjąłeś zbyt dużą dawkę tego leku, możesz doświadczyć następujących objawów:

• Ciężkie obniżenie ciśnienia krwi (możesz czuć się zawrotnie lub oszołomiony).
• Bardzo wolne skurcze serca
• Obniżenie funkcji serca
• Wstrząs spowodowany obniżeniem funkcji serca
• Problemy z oddychaniem
• Utrata przytomności, która może prowadzić do śpiączki
• Drgawki (skurcze)
• Nudności
• Wymioty
• Niski poziom cukru we krwi
• Wysoki poziom potasu we krwi (hiperkaliemia)

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku skonsultuj się z Centrum Informacji Toksykologicznej (telefon 91 562 04 20) lub z lekarzem lub farmaceutą.

Jeśli przerwiesz leczenie Rapibloc

Nagłe przerwanie leczenia Rapibloc zwykle nie powoduje powrotu objawów tachykardii. Lekarz będzie Cię ściśle monitorował, jeśli leczenie tym lekiem zostanie przerwane.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj lekarza lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Większość działań niepożądanych ustępuje w ciągu 30 minut po przerwaniu leczenia landiololem. Powiedz lekarzowi lub pielęgniarce natychmiast, jeśli zauważysz którykolwiek z następujących działań niepożądanych, które mogą być ciężkie.

Może być konieczne przerwanie infuzji, jeśli lekarz zaobserwuje jakiekolwiek ciężkie zmiany:

• Twojego rytmu serca
• Twojego ciśnienia krwi
• Aktywności elektrycznej Twojego serca

Częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób):

• Wolne skurcze serca
• Niskie ciśnienie krwi

Nieczęste (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób):

• Infekcja płuc (zapalenie płuc)
• Nienormalnie niski poziom płytek krwi
• Niski poziom sodu we krwi
• Obniżenie dopływu krwi do mózgu, bóle głowy
• Zawał serca, zatrzymanie krążenia (zatrzymanie akcji serca), szybki i/lub nieregularny rytm serca
• Wysokie ciśnienie krwi
• Astma
• Wymioty, nudności
• Choroba wątroby

• Chłodne poty
• Zaczerwienienie skóry

• Niewydolność nerek
• Gorączka
• Zmiany w badaniach krwi

Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób):

• Zapalenie tkanki piersiowej

• Wysoki poziom cukru we krwi
• Udar mózgu
• Zaburzenia rytmu serca, obniżenie funkcji serca, pewne rodzaje zaburzeń rytmu serca (takie jak krótkie przerwy w normalnej aktywności serca lub brak skurczów; uczucie, że serce bije)
• Wstrząs, uderzenia gorąca
• Problemy z oddychaniem (trudności z oddychaniem), nienormalnie niski poziom tlenu we krwi.
• Dolegliwości brzuszne, wydzielina z jamy ustnej, nieświeży oddech
• Nienormalnie wysoki poziom bilirubiny (barwnika wytwarzanego przez rozkład czerwonych krwinek) we krwi
• Uszkodzenie nerek, obniżenie ilości moczu
• Dreszcze, dolegliwości w klatce piersiowej, ból w miejscu wstrzyknięcia
• Zwiększone ciśnienie w naczyniach płucnych

• Cukier (glukoza) w moczu
• Nienormalne wyniki badań serca (EKG, badanie ultrasonograficzne)

• Nienormalne wyniki badań moczu (białko w moczu, zwiększony poziom mocznika w moczu)
• Ból w miejscu wstrzyknięcia
• Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia
• Uczucie ucisku w miejscu wstrzyknięcia

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio do Systemu Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: https://www.notificaRAM.es.

Poprzez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Rapibloc

• Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.
• Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności wymienionego na opakowaniu i na fiolce po CAD. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca wskazanego.
• Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania. Nie zamrażaj.
• Landiolol musi być rozpuszczony przed użyciem. Roztwór jest stabilny przez 24 godziny w temperaturze 25°C. Należy go jednak użyć natychmiast po rozpuszczeniu.
• Nie stosuj tego leku, jeśli zauważysz cząstki lub zmianę barwy roztworu.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Poproś farmaceutę, jak usunąć leki, których już nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Rapibloc

Substancją czynną jest landiolol chlorowodorek. Ampułka zawiera 300 mg landiololu chlorowodorku (w postaci proszku), co odpowiada 280 mg landiololu. Po rozcieńczeniu 1 ml zawiera 6 mg landiololu chlorowodorku.

Pozostałe składniki to mannitol (E421) i wodorotlenek sodu (E524) (do regulacji pH).

Wygląd Rapibloc i zawartość opakowania

Rapibloc jest proszkiem do roztworu do infuzji o barwie białej do prawie białej.

Opakowanie zawiera ampułkę 50 ml z ciałem szklanym, korkiem z gumy chlorobutylowej i zakrętką z aluminium.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Orpha-Devel Handels und Vertriebs GmbH

Wintergasse 85/1b

3002, Purkersdorf

Austria

Odpowiedzialny za wytwarzanie

AOP Orphan Pharmaceuticals GmbH

Leopold-Ungar-Platz 2

1190 Wiedeń

Austria

Można uzyskać więcej informacji na temat tego leku, kontaktując się z lokalnym przedstawicielem posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

AOP Orphan Pharmaceuticals Iberia S.L.U.

Calle de Cólquide nº6, Edif. Prisma – Portal 2, 1º F

28231, Las Rozas, Madryt

Hiszpania

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w państwach członkowskich EOG pod następującymi nazwami:

Belgia Runrapiq 300 mg poeder voor oplossing voor infusie

Irlandia Rapibloc 300 mg powder for solution for infusion

Portugalia Rapibloc 300 mg pó para solução para perfusão

Hiszpania Rapibloc 300 mg polvo para solución para perfusión

Holandia Landiolol Hydrochloride Orpha-Devel 300 mg poeder voor oplossing voor infusie

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu:11/2024

Szczegółowe informacje na temat tego leku są dostępne na stronie internetowej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) (http://www.aemps.gob.es/)

Informacje te są przeznaczonewyłącznie dla personelu medycznego:

Ta sekcja zawiera informacje praktyczne dotyczące podawania. Przeczytaj prospekt, aby uzyskać pełne informacje na temat dawkowania i sposobu podawania, przeciwwskazań, ostrzeżeń itp.

Landiolol jest wskazany do podawania dożylnego w środowisku nadzorowanym. Lek ten powinien być podawany tylko przez odpowiednio wykwalifikowany personel medyczny. Dawkę landiololu należy dostosować indywidualnie.

Rapibloc nie powinien być podawany bez rozcieńczenia.

Rozcieńczyć 1 ampułkę w 50 ml jednej z następujących roztworów:

• Roztwór NaCl 9 mg/ml (0,9 %)
• Roztwór glukozy 50 mg/ml (5 %)
• Roztwór Ringer
• Roztwór Ringer z mleczanem

Biały lub prawie biały proszek rozpuszcza się całkowicie po rozcieńczeniu. Mieszać delikatnie, aż do uzyskania klarownego roztworu. Roztwory po rozcieńczeniu powinny być sprawdzane wizualnie w celu wykrycia widocznych cząstek i zmiany barwy. Należy używać tylko roztworów przejrzystych i bezbarwnych.

Infuzja zwykle rozpoczyna się z prędkością infuzji 10-40 mikrogramów/kg/min, co pozwoli na uzyskanie efektu obniżenia częstotliwości serca w ciągu 10-20 min.

Jeśli pożądany jest szybki początek działania hipotensyjnego (w ciągu 2-4 min), można rozważyć opcjonalną dawkę początkową 100 mikrogramów/kg/min przez 1 min, po której następuje ciągła infuzja dożylna w dawce 10-40 mikrogramów/kg/min.

U pacjentów z niewydolnością serca i wstrząsem septycznym należy stosować niższe dawki początkowe. Instrukcje dotyczące dawkowania podano w sekcji „Populacje specjalne” oraz w zintegrowanym schemacie dawkowania.

Dawka maksymalna:Dawka podtrzymująca może być zwiększona do 80 mikrogramów/kg/min przez ograniczony czas (patrz sekcja 5.2 prospektu), jeśli stan sercowo-naczyniowy pacjenta wymaga i pozwala na zwiększenie dawki i nie przekracza się maksymalnej dziennej dawki.

Zalecana maksymalna dzienna dawka landiololu chlorowodorku wynosi 57,6 mg/kg/dzień (np. infuzja 40 mikrogramów/kg/min przez 24 godziny). Doświadczenie z dłuższymi niż 24 godziny czasami infuzji landiololu w dawkach powyżej 10 mikrogramów/kg/min jest ograniczone.

Wzór do przeliczania na infuzję ciągłą: mikrogramy/kg/min na ml/h

(Landiolol 300 mg/50 ml = 6 mg/ml):

Dawka docelowa (mikrogramy/kg/min) x masa ciała (kg)/100 = prędkość infuzji (ml/h)

Tablica przeliczania (przykład):

Podanie w bolusie opcjonalnie dla pacjentów hemodynamicznie stabilnych:

Wzór do przeliczania 100 mikrogramów/kg/min na ml/h (landiolol 300 mg/50 ml = 6 mg/ml):

Prędkość infuzji dawki początkowej (ml/h) przez 1 min = masa ciała (kg)

(Przykład: prędkość infuzji dawki początkowej 70 ml/h przez 1 min dla pacjenta o masie ciała 70 kg)

W przypadku wystąpienia reakcji niepożądanej należy zmniejszyć dawkę landiololu lub przerwać infuzję, a pacjenci powinni otrzymać odpowiednie leczenie medyczne, jeśli jest to konieczne. W przypadku hipotensji lub bradykardii można wznowić podawanie landiololu w niższej dawce po tym, jak ciśnienie krwi lub częstotliwość serca wrócą do akceptowalnego poziomu. U pacjentów z niskim ciśnieniem tętniczym wymagana jest specjalna ostrożność przy dostosowywaniu dawki i podczas infuzji podtrzymującej.

W przypadku przedawkowania mogą wystąpić następujące objawy: ciężka hipotensja, ciężka bradykardia, blok AV, niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, zatrzymanie akcji serca, skurcz oskrzeli, niewydolność oddechowa, utrata przytomności aż do śpiączki, drgawki, nudności, wymioty, hipoglikemia, hiperkaliemia.

W przypadku przedawkowania należy natychmiast przerwać podawanie landiololu.

Przejęcie na inny lek:Po uzyskaniu odpowiedniej kontroli częstotliwości serca i stabilnego stanu klinicznego można przeprowadzić przejęcie na leki alternatywne (takie jak doustne leki przeciwarytmiczne).

Po przejęciu landiololu na leki alternatywne, lekarz powinien starannie rozważyć etykietę i dawkę leku alternatywnego. Jeśli następuje zmiana na inny lek, dawkę landiololu można zmniejszyć w następujący sposób:

• W pierwszej godzinie po podaniu pierwszej dawki leku alternatywnego, prędkość infuzji landiololu można zmniejszyć o połowę (50 %).
• Po podaniu drugiej dawki leku alternatywnego, należy monitorować odpowiedź pacjenta i, jeśli utrzymana zostaje satysfakcjonująca kontrola przez co najmniej godzinę, można przerwać infuzję landiololu.

Populacje specjalne

Populacja w podeszłym wieku (≥65 lat):nie jest wymagane dostosowanie dawki.

Niewydolność nerek:nie jest wymagane dostosowanie dawki.

Niewydolność wątroby:dane dotyczące leczenia pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. Zaleca się ostrożne dawkowanie, zaczynając od najniższej dawki u pacjentów we wszystkich stopniach niewydolności wątroby.

Niewydolność serca:u pacjentów z upośledzoną funkcją lewej komory (FE <40%, CI <2,5 l/min/m2, NYHA 3-4), np. po operacji kardiochirurgicznej, podczas niedokrwienia lub w stanach septycznych, stosowano niższe dawki, zaczynając od 1 mikrograma/kg/min i stopniowo zwiększając pod ścisłym monitorowaniem ciśnienia krwi do 10 mikrogramów/kg/min w celu uzyskania kontroli częstotliwości serca. Można rozważyć dalsze zwiększenia dawki pod ścisłym monitorowaniem hemodynamicznym, jeśli stan sercowo-naczyniowy pacjenta tego wymaga i toleruje.

Wstrząs septyczny

U pacjentów z wstrząsem septycznym, którzy otrzymują terapię vasopresorami, stosowano niższe dawki, zaczynając od 1 mikrograma/kg/min do maksymalnie 40 mikrogramów/kg/min w celu uzyskania kontroli częstotliwości serca. Dawka była zwiększana o 1 mikrogram/kg/min z minimalnym okresem między dawkami 20 minut pod ścisłym monitorowaniem ciśnienia krwi.

Populacja pediatryczna:nie ustalono jeszcze bezpieczeństwa i skuteczności landiololu u dzieci w wieku 0-18 lat.

Sposób podania

Rapibloc powinien być rozcieńczony przed podaniem i użyty natychmiast po otwarciu.

Rapibloc nie powinien być mieszany z innymi lekami, z wyjątkiem tych wymienionych w sekcji 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego.

Rapibloc powinien być podawany dożylnie przez centralną lub obwodową drogę infuzji i nie powinien być podawany przez tę samą drogę infuzji co inne leki.

W przeciwieństwie do innych beta-blokerów, landiolol nie wykazał tachykardii abstynencyjnej w odpowiedzi na nagłe przerwanie po 24 godzinach ciągłej infuzji. Niemniej jednak, pacjenci powinni być ściśle monitorowani, gdy ma nastąpić przerwanie podawania landiololu.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w sekcji 6.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego.
• Ciężka bradykardia (mniej niż 50 uderzeń na minutę)
• Zespół chorego sinoatrialnego bez rozrusznika
• Ciężkie zaburzenia przewodzenia węzła atrioventrykularnego (AV) (bez rozrusznika): blok AV II lub III stopnia
• Wstrząs kardiogenny
• Ciężka hipotensja
• Niewydolność serca w stadium dekompensacji, gdy nie jest związana z arytmiami
• Przewlekłe nadciśnienie płucne
• Nieleczony feochromocytom
• Ostry atak astmy

Ciężka, niepoprawialna kwasica metaboliczna.